Skip to main content

Full text of "Variae lectiones quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos"

See other formats 


Google 


This 1s a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 
to make the world's books discoverable online. 


It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 


Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 
publisher to a library and finally to you. 


Usage guidelines 


Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work 1s expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 


We also ask that you: 


- Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for 
personal, non-commercial purposes. 


- Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 


* Maintain attribution The Google *watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 


- Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe. 


About Google Book Search 


Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 


athttp://books.google.com/ 


THROAT ER NH 


"m 


| 
EH 
I4 
—1 
E 
4 
E|. 
EIE 
zv 
3 
E 


x 


TITTTTIDIIS 


FETTTETTTTTITTEEETERET ETE EET 


mmm L| TTTIETTITTTTTITEITTTTT e "c ^ MIELE m 


s pun LLLHTLLLITES 


Tw - 
1E 

E 

E 


IT TIITTIITIITS tid 


pp IDE ————— PEE E nini 


Li ELE ELCEE GR n LG Rr n REA 


— LLL —LILLL 


ru ELLLU 


uideri WAREN mm LIT 4TELI 


4t 


94/2 


hy 
N 


VARIAE LECTIONES - j 


OBSERVATIONES CRITICAE 


IN 


SCRIPTORES GRAECOS. 


SCRIPSIT 


| 
Y Tos 


Vv 
C9 Gc 'COBET. 


LUGDUNI-BATAVORUM, 
APUD E. I. BRILL, 


ACADENIAE TYPOGRAPHUM., 


 MDCCCLIY. 


EX TYPOGRAPHEO J. G. LA LAU. 


GIakua 


& Fec.,oo 


VIRIS CBLEBERRIMIS 


IOHANNI BAKIO 


IACOBO GEELIO 


OPTIME DE 8E MERITIS 


CARISSIMIS AMICIS 


HOS STUDIORUM FRUCTUS 
D. D. D. 


AUCTOR. 


PRAEFATIO. 


r Nulla facile ars ac disciplina plus vel invidiae vel in- 
famiae suscepit quam quae a primario, quod in iudicando 
cernitur, munere Critica appellatur." Centum fere anni 
sunt, ex quo RunwNkzNiUsS his verbis HxwsTERHUSIL EJO- 
gium exorsus est, necdum longa dies perversa iudicia de 
&rle una omnium praestantissima ex popularium nostro- 
rum animis exemit. Etiamnunc opus est illis, qui Criti- 
cae dignitatem et gloriam vindicent et, ut suaviter RunHN- 
KENIUR dixit, iszocentiam  fueantur. TXitiamnunc hominum 
vitia ad ipsam artem traducuntur et Critica modo teme- 
ritatis et audaciae mater, modo nugatoria syllabarum au- 
ceps dicitur et habetur. Sunt qui praeclaram rem iocis 
facetiisque ludificentur et criticam facultatem urbana di- 
cacitate eludant et rideant. Facile ferimus et non illepida 
res est adversarios habere tam ridiculos. lii aetate et 
ingenio graviores ingeniosam rem esse opinantur et men. 
tis agitationem non inutilem afferre, sed nihil quod cer- 
tum et exploratum sit parere posse; itaque ornamentum 
magis et oblectamentum esse hominibus ingenii elegan- 
tioris, quam omnibus praeclarum et prorsus necessarium 
disciplinae Litterariae praesidium et adiumentum. Aliis 
denique res est plena formidinis et suspicionis, qui Cri- 
ticam artem propemodum oderunt, omnia quae vera et 


VII 


sincera non sint labefaciantem , et ea quoque magna cum 
libertate convellentem, in quibus errare malunt quam ve- 
rum videre. Hos si audis, Critici nil nisi difficiles nugas 
agunt, et ut SOCRATES ÁRISTOPHANI Aemror&row ÀáQov 
flacisog appellatur, sic iis Criticorum opera videtur tota 
versari circa argutias tam subtiles et tenues, quam inuti- 
les et otiosas. Queruntur multi aut indignantur fidem 
veterum monumentorum sperni et pro nihilo duci, quibus 
si stari non possit nihil esse satis certum: omnia revocari 
ad paucorum arbitrium et libidinem quidlibet addentium, 
dementium, mutantium: non hoc agendum, sed inter- 
pretando potius locos difficiles et intricatos expedire opor- 
tere, non temere rescribere id quod unusquisque nullo 
negotio intelligat. 

Non sunt liae opiniones imperitae multitudinis tantum et 
vulgi omnium rerum ignari: bona pars eruditorum et qui 
alios erudiunt et principes in rep. viri in eodem opinionis 
errore versantur. Quum ante hos paucos annos apud am- 
plissimum Ordinem de emendanda institutione Academica 
mentio iniecta esset, et censerent nonnulli non temere ad 
Lectiones Academicas eos esse admittendos, qui ad illa 
studia immaturi nimium et impares accederent (quod quam 
salubre et frugiferum sit me quidem usus docuit), vehe- 
menter obstitit vir nec meo iudicio stultus et suo valde 
Sapiens, qui se iudice adolescentes sic satis paratos et 
peritos esse dixit, »namque nihil opus esse ut Academica 
iuventus ad Criticam sublimiorem informetur." Multis visus 
est aliquid dixisse, quibus et res et nomen Criticae odiosum 
et molestum est, praesertim sublimioris. Ceteri, qui verbo- 
rum sententiam diligenter solent perpendere, fatebuntur 
facilius esse hoc dictum admirari quam intelligere. Equidem 
quae sit, Critica euDlimior et an sit aliqua Aumt/ior Critica nec 


IX 


scio nec intelligo: hoc scio institutionem litterariam, qua- 
lem iis impertiri debemus, qui flos et robur sunt patriae 
iuventutis, .ita comparatam esse oportere, ut iudicandi et 
veri inveniendi facultas in iuvenilibus animis omnibus mo- 
dis excitetur et alatur, et nihil esse sanae rationi pernicio- 
sius quam mature assuefieri id, quod malesanum et ab- 
surdum est, inepte et temere interpretando concoquere et 
ferre, nonnumquam et probáre et admirari, et tamdiu 
. judicio vim inferre donec hebescat et tandem depravatum 
et obtusum omnia, quae propter vitium intelligi non pos- 
sunt, nullo negotio sibi explicare posse videatur. 
Quamquam quid attinet in illorum erroribus refutandis 
operam perdere, qui de iis rebus iudicant, quas nondum 
satis perspexerunt, et ea volunt contemnere videri, quae 
numquam cognoscere conati sunt? Si quis eorum id ae- 
tatis est, et, eo ingenio praeditus, ut possit admonitus mu- 
tare sententiam et resipiscere, facillima res est causam 
hànc-noscere:ect quod verum sit.dispicere. Componat mihi 
aliquis scriptoris Graeci cuiuslibet aut Aldinam aut quam- - 
vis veterem editionem cum ea, quae nunc Criticorum sol- 
lera emendatissima est, et in cuiusque emendationis ori- 
ginem et auctorem inquirat, admirabitur (sat scio) illorum 
incredibilem sagacitatem et acumen iudicii et felix inge- 
nium, quibus se haec debere gratus comperiet, et fate- 
bitur nullam aliam esse artem, quae plura et luculentiora 
et certiora pepererit, et duratura quamdiu haec ab homi- 
nibus inteligentur. Sunt quidam ad haec duriores et eo 
stomacho ut omnia concoquant et aegra, vitiosa, malesana 
ab reotis et veris et probis discernere iam plane nequeant. 
Supersunt illius generis reliquiae, quod notavit BENTLEIUS 
in ill »sacrifico, qui per xxx annos Jwmseimus legere 
solitus pro Swmsimus, quum moneretur & docto, ut erro- 


* 


X 
rem emendaret respondit se nolle mutare süum antiquum 
AMumsimus ipsius novo Suwmsimus" !. Non minus ridicula 
sunt quae in vetustissimis membranis passim leguntur: 
etiam ineptiora saepe apparent. In CrcxRoNIS Epistola ad 
ATrICUM (IV. b.) venerandae antiquitatis monumenta hanc 
tibi scripturam, qui Criticam contemnis, dabunt legendam 
et explicandam: 4wozxiau qui xai possusí ii sse nolumi 
amare, demus operam uf ab di8 qui possunt diligamur. Dices: 
vellem iampridem; scio ie voluisse EY MY AST NUM GEBAM 
MANUM FUISSE, &uí: ET ME AST. NUM GERMANUM FUISSE. 
Utrum haec mavis interpretari an MunzTo credere (in 
Var. Lect. XIV. 9.) CicgRoNEM scripsisse: ET ME ASINUM 
GERMANUM FUISSEP Utrum in EvunirriDE retinebis: 
Gxoay Üsüv vig eimaO o6 xavogéyos, 
an gratus & G. CawrERO (in Nov. Lecít. V. 2.) accipies: 
& x&y ÜsQVv vic 6b n&Jo0L xavagévos, 

aut in ATHENAEO ZeuaerQm L^ éano pro uéAxeo (Y. L. 
IV.5.) aut in ANDociDE: yügicue 0 eintv sig Óre un 
icoy pro O eme» looriut(Ómg (AN. L. VIII. 10.) et per- 
multa eiusdemmodi ab eodem aut alis veris Criticis re- 
perta? Innumerabilis est locorum copia, ubi scripturae 
omnium librorum veterum auctoritate et unanimi consensu 
nixae nihilo sunt saniores quai illud Bentleianum «um- 
imus, quod suaviter ridemus omnes. Ea monstra et por-- 
tenta statim post renatas litteras certatim ab optimo et 
acutissimo quoque ita procurata et emendata videbis, idque 
tam. manifestis et evidentibus remediis, ut vetustas scriba- 
rum hallucinationes retinere et fovere velle tibi quoque 
stultum ac stolidum videatur, et idem mos reprehendes 
et cavillaberis, qui immortalem maiorum in hoc genere 


1) DzNTLEIUS in praefat. Hespoms. ad C. Boylewm, pag. Lin. 


XI 


laudem ao gloriam summa ope vindicare et tueri enitimur? 
aut putabis salis iam esse emendate omnia iot ingenio- 
sorum hominum tam sollertibus curis, ut supersederi ali- 
quando hao opera possit et tempus iam sit frui bonis per 
tot annos paratis, Quis serio his respondere dignabitur, 
qui optimum quemque scriptorem Graecum longo usu no- . 
verit ad huno diem vitiis et erroribus omne genus esse 
oppletum , quorum partem plerique tum demum agnoscunt, 
quum simul deprensa fraus est et certa emendatio reperta, 
Aequo animo in EuziPiDIS ,Loenissis 176. eruditi omnes 
legebant : 

à Aanagobevov OUyartQ ACov XtAavata , 
quum nuperrme BapHAM (in praef, ad EvuxiPiDiS 77/43. 
in Tuuris e£. Hel. pag. 17.) ex AAIOTCEAANAIA eruit 
AATOTCCEAANAIA et veram scripturam restituit hano: 

à Aanxagobóvov ObyarsQ Joazoüg Zeavaa. 
Innumerabilis locorum vis superest, ubi antiquo scripturae 
vitio sana mens impedita haeret, qui in integrum restitui 
manifesta correctione omnes non possunt , 8b hona pars 
tamen, ubi semel labes scripturae certis indiciis comperta 
erit, Criticorum acumine sanabitur, damnumque lectionis , 
postquam fraus librariorum patebit, continuo sarcietur. Im 
hanc ego ingenii et iudicii palaestram iuvenes ingeniosos 
et indolis generosioris vocare non desinam, et dabo operam 
ut omnes intelligant interpretandi facultatem et usum eine 
hac emendandi sollertia debilem et mancum sse, et passim 
nugas agere Interpretem, nisi interpretationem emendata 
lectio praecedat. Nondum poenitet operae: est in popula- 
rbus nostris egregia ad Criticam artem indoles, 

ojno cq«v éiérgÀow auua OÓcuuóvov , 
vel polius zi» desuoyécy cyógóv, qui olim in hoc ge- 
nere studiorum principatum tenterunt; inest indefessa in- 


XI 


dustria et verae laudis amor lenta patientia optima et per- 
fectissima quaerens, nil aotum reputans dum quid super- 
sit agendum, non plausum multitudinis captans sed pru- 
dentissimis probari satis habens, quibus duratura, placent 
và éEuoyaouéyo xoc OuxQuffouéva, Si quis igitur ho- 
rum egregiam indolem cum doctrina multiplici solidaque 
feliciter coniunxerit, spretis indoctorum obstrepentium vo- 
culis et tenens illud 'Theocriteum: «vvaQ eyo ffecevuac 
&eudy óÓóy, interpretationem Veterum cum emendatione 
semper consociabit, quorum utrumque. per se indigens al- 
terum alterius auxilio eget. Non minus peccat qui cor- 
rupta temere interpretatur quam qui sana.inconsulto velli- 
cat. "Tertium est vitii genus, ii quod saepe runiores im- 
plicari video, qui locum vitiosum nacti levibus et temerariis 
correctiunculis vexare malunt quam intactum relinquere, 
et saepe vitiosis vitiosiora substitnunt: hoc.vero est xaxoi- 
civ iGoÓaL xaxá, et male imperiteque medendo augere 
morbum. liaec ipsa res est, quae apud multos etiam 
saniores Criticam in contemtum adduxit et praeclarissimae 
rei tantum invidiae conflavit. In CicERoNrs loco ridicu- 
lum in modum depravato, quem supra attulimus, pro: e£ 
Sü€ AST. NUM Jgermamum fuisse-MALASPINA correxit scili- 
cet: ef me MASTIGIAM germanum fuisse, idque de se CrcE- 
RONEM locatum esse putavit. In SosrPATRI versu de- 
pravato : | 
did nénavra, có ng&yua xai) návrec o ye0óv 
eives péyeiQot. paciv | ovÓsy eidóveg , 

fuit qui zéngeve: reponerét et sententiae et metro novam 
perniciem afferens, PonsoNUs nzénAvra, réperit, et mil. 
lena huiusmodi ex Principum Criticorum scriptis colligi 
possunt. JDiscant mihi ex his iuvenes . quam praeclarum 
sit emendandi. praesidium in arte Palaeographica, quae sola 


Acc 00 cUUEPENEENNSEPUEEE.en-emmmAMIA 7 


XITI 


palmarias emendationes tion facit et invenit, sed certas 
praestat et demonstrat. Non satis est ad orisin feliciter 
exercendam et sapere et linguae usum ac rationem omnem 
accuratissime tenere et in promtu habere: opus est ve- 
tustos Codices scriptos diu et multum versasse, et scriba- 
vum inscitiam et socordiam sexcenties &x' eUrogéQo de- 
prehendisse, et passim vidisse nascens vitium et gliscen- 
tem labem, et ut error errorem trahere et parere soleat, et 
quae menda ex quo scribendi genere, ex quibus siglis 
compendiisve oriantur, et quemadmodum vetus scriptura 
primum leviter affecta correctorum temeritate rust in pe-- 
ius, et antiquum dicendi genus ad sequiorum negligen- 
tiam refingatur, et insuléa sciolorum additamenta .olim in 
margine adscripta, aut inter versus interposita, male irre- 
pant, et observasse denique quae sit peccandi veluti con- 
stantia quaedam et analogia, ut in eadem re idem vitium 
frequens et commune sit, et semel deprensus error egre- 
giam opem ferat non simili malo sed prorsus eidem alio 
loco aut in alio scriptore. Si quis Codicum auxilio sic 
utetur, emendatio emendationem novam pariet, et omnes 
pariter certam fidem et meuJaváys:v habebunt. Sic de- 
sultoria levitas arguetur et castigabitur temeritas eorum, 
«qui illotis manibus haec sacra attrectant, et quod verum 
est, quia omnes veritatis numeros habebit, consensu agno- 
scetur. Quicumque nondum longo usu exercitatus in an- 
tiquo scriptore vitium tibi visus es deprehendisse, et frau- 
dem librariorum tenere te putas, ostende mihi errorem eius- 
demmodi in simili re commissum , exprome locum ubi hoc 
ipsum, quod tu reponis, emendate scriptum est, el erit 
cur te diligenter audiamus.. Negas hoc fieri posse et vel 
sic'tibi oredi postülas, aut ineptus aut impudens esse 
videberis. O quantam. ineptarum ' correctiuncularum aut 


XIV 


numquam natum, essel aut statim oppressum, si hanc sibi 
quisque legem scribere voluisset, ut nihil proferret in me- 
dium nisi cuius idoneum exemplum ex probato scriptore 
suppeteret, et esset aberratio describentium eiusmodi , ut 
saepe in eadem re eodem modo librarios peccasse consta- 
reí. Qui hanc rationem experiri volet, ante omnia (si ullo 
pacto fieri poterit) ipsos vetustos Codices Graecos diligen- 
fer inspiciat et ex ipsis cognoscat, quid nobis iuris sit in 
hbros sic habitos, deinde observet quibus modis scribae 
veteres peccare sint soliti, quae scriptura in quam aliam 
facile depravari possit, quae litterae sint inter se simillimae 
ac paene eaedem, quae compendia permisceri et. confundi 
soleant, quae in scribendo omittant scribae antiquiores, quae 
a sequioribus male et inepte suppleta nos ludificantur, 
quae siglae siní ac notae certorum verborum, denique 
quae sit illa annotandi et explicandi consuetudo, unde 
tot inficeta et insulsa additamenta venustissimum quemque 
Veterum deturpent, et quae sit correctorum in summa 
inscitia rerum et sermonis antiqui incredibilis audacia mu- 
tendi et interpolandi quidquid corruptum est aut istis vi- 
detur. Quibus Codicum Graecorum inspiciendorum nulla 
est facultas, componant mihi BAsTIr egregias observationes 
Palaeographicas Gzxeomi0 ComiNTHi0 subiectas cum dis 
crepantium scripturarum acervis, quos in quoque scriptore 
docti editores accumularunt, et ex eo stercore gemmas col- 
ligere discant exemplo summorum Criticorum , in quibus 
omnibus singularem Palaeographiae peritiam inesse ani- 
madvertent. Quam vellem docti homines hanc criticam 
supellectilem , quam undique comportatam et .ex libris 
qualibuscumque optimis pessimis cum pulvisculo eorrasam 
Scriptoribus antiquis eppendere solent, ita disaernere et 
digerere delectu facto et quisquilis abiectis voluissent , 


XV 


ut acutus ef ingeniosus iuvenis ad hunc apparatum Criti- 
cum cognoscendum et excutiendum alliceretur. Nunc con- 
ira esi: nausea et fastidium capit animos in ista mole in- 
digesta scripturarum nullius preti, quas homumciones su- 
pra quam eredi potest futiles e£ nugatorti fuderunt hallu- 
cinantes: inque eo gurgite hic illic natant optimorum libro- 
rum vetustissima quaedam menda, intus optimas lectiones 
servanti&, quae simul atque perite et sollerter menum 
admoveris veluti igniculi quidam emicant et ex atra cali- 
gine claram lucem affundunt. Hae sunt discrepantes scri- 
pturae utiles et, ut ita dicam, foecundae, in quibus sunt 
semnna emendationum in aliis locis et scriptoribus facien- 
darum. Ex his igitur elici possunt observationes Palaeo- 
graphicae certae et stabiles scriptores Graecos emendaturis 
praesens ubique auxilium allaturae, quo qui destitutus erit , 
si iudicio valet, multas saepe ineptias et absurde multa 
inter legendum deprehendere poterit, sed tollere et corrigere 
neque poterit neque audebit, quia erroris originem excogi- 
tare et perspicere non potest. Quis enim, qui circumspecto 
iudicio est et ab omni temeritate ingenio et natura alienus, 
quales multi dantur apud nostrates, in animum inducet pro 
jj emendare enusíaous , aut saQoiiéay pro nóduy, aut ydo 
pro yo&qerás, aui vevéc pro yéyyeros, aut og pro xaé, 
aut zoóc pro eic, xará, xa, oc, aut xovà pro dnó, aut 
sexcenta alia-huiuscemodi, nisi haec omnia in Codicibus 
antiquis aut viderit aut à Basrro, Ponsowo, DosnRaro, 
VALCKENAERIO, ligwsTERHUSsIO didicerit eo modo exarari 
et pingi solere, ut nisi ab acuto et erudito lectore et 
hoc agente discerni non possint, et ab imperita scribarum 
natione sexcenties confusa et permutata sint. Serio cre- 
dere potuerunt eruditi homines et in his unus omnium 
acutissimus Wonrtus in Pro/egomenis ad HowxRUM p. cxcr 


XVI 


Criticos quosdam veteres »usmi rei sew vocabuib Poétae to- 
fam vilam insumpsisse" .quod ne tum quidem credibile. 
fuisset si eos ineunte adolescentia raptos esse constaret. 
Producitur autem testis ex antiquo Marciano Codice Poz- 
PHYRIUS ad Z/iad. l. 90. óÀov fjéov éOémos 4deogo9éo rà 
wdoxohevírg sig SEfyuciv coU meg 'Ouáoe xÀtcíov. 
et idem ad JAad. O. 325. MNsoréÀgc OÀov [fov vyQéáwagc 
mei ijo xccvG. vovg fjoow6 tobeíec, quem WonrIUs per 
lofam vilam de ea re cogiíasse suspicatur pag. oxorir. 
Compendium scribendi imperite expletum viros doctos elu- 
sit. In Codice est óÀov && et óÀov tu, id est óAov (gig Mov 
et óAov /jufiMov , ut saepissime legitur &4 pro /4gA/a. 
Quis credat /9 et c confundi faciliime vel potius vix dis- 
cerni posse, nisi scripturam Codicum semel viderit? Apud 
Basrruw in Comment. Palaeogr. Tab. I. vs. 7. videbitur 
tibi évéor esse scriptum , quod evéfim est. Itaque si 
apud EuNAPIUM pag. 25 dieitur CoNsTANTIUS xÀggoÓfruc 
vX E lÀÀvQgéov stg vuv &duxy xad5kxovro ipsam manum 
scriptoris in &£c 77v éQay» agnosces, ut nullus dubitationi 
locus relinquatur. Addam unum tantum: apud Hanro- 
CRATIONEM V. Zxígo» legimus: vó oxéígov oxiáÓtstóv égt 
uéyo, óg* à q&gouéyo 8E GxQonólsog nogsvovtas ij và 
vic Ó»vügc íégeux xot 0 vov. Hootiüvog éegeUg xo 
vo0 "HÀéov.  Absurdum est postremum vocabulum; in 
insula Rhodo o " Hàzog flaminem habebat et sacra et festum 
diem, cà 'Àírix và. ueyóAa , quae in DicAEARCHI //ío 
víjjc EAÀáÓoc (in HvpsoNi Geogr. min. II. p. 11.) Comi- 
cus Atheniensis ridet his versibus: 00. 

vG yGQ Àétix vG usy&X etg voljv wu Aye, 

vO Ó GÀurxov EÉrop ue natvecOoL nOt6i. 

órav Ós vjyv Asuxüv vig aUrOY mQuéac 

&liaxby sivat gépavov siny nvíyouan. 


Xvit 


Nihil horum umquatn Athenis videret. ' Quid multa? 
emendandum est x«i ó 00 '£nóAMovog. Vetus est sigla, 
quae aut ioc aut 4móÀÀov significat, nonnumquam et 
"4noÀÀloviog. Vide omnino GaAisronDUM ad Hzxsio0DUM 
in Joéfis Graecis Minor. T. l. p. 118. Subiiciet. eam 
oculis BaAsrrus in Comment. Palaeogr. 'Tab. VII. 4. in 
verbis ó 4nmólAew (fog) vnó vóv Kguróv ovo Àéye- 
v, in quo loco Bzkxxnvs in zízecd. p. 844, 10 0 $£jj«oc 
Scripsit, melius RunwkxeNIivs ad VxLL. PaTERC. p. 15. 
ó "nólÀlev, Eandem monstrabit GarsrogDus in Speci- 
mine Codicis Dorvilhiami ad Erywor. MaaNuM, et in Sro- 
BAXEI JLecfiomibus é Cod. Ms. Vndob., quas addidit .Eclo- 
gis .PÁAysicis, 'Tom. IT. pag. 904. RugNKkzNiUM melius legisse 
-nólÀev quam fug BzkkrRUM collegeris ex Hanpo- 
CRATIONE v. Ospugebecy , ubi in omnibus libris est Oéjuv 
&0 yxxévat so poyrsioy ngo voó *"HÀAéov , ubi olim do/gov 
reponebant, nunc DiNpoRr ex Epitome mgó vo6 '4fmóA- 
Àevog recepit. Eadem opera emenda Zfsecdotía BEKKERI 
p. 831,33: £üfovc Of qao eivat (rovc dyvi&g) 'HAéov, 
imo vero .mólÀevog, ut recte apud HARPOCRATIONEM 
scribitur v. .4yvic, et iterum in fmecdofis p. 448, 
81: oé Óuxagaé vQeic Üsovc Opnvvov, dx, düumeoay 
xai "Hiuoy , ubi certa emendatione repone Zfugrom xai 
"nólAeva. 4uufrge dicebant Graeculi pro Zfgufr20, 
unde tam saepe foeda barbaries «5c «uugrQac, vov 
4uufárgay  (düpsrgav) insinuat sese in Antiquorum 
libros. "Hà«oc pro '4mólÀow turpissimo vitio irrepsit in 
Scholion ad EuniPipis 4f[cesfin, quod ex^ Codice Paficano 
edidi pag. 278, aogoAoyíts ó "HA:og, non nesciebant 
quis in .4/cestide prologum ageret, sed ipsi inter scriben- 
dum alias res agebant. Hinc factum est, ut Sol nonnum- 
quam in libris totus deficeret omisso prorsus compendio, 


XX 


explicare.et sic de làtteris optime mereri pergeret, quam 
librorum auxilio destitutus solaque divinandi facultate, 
qua minus valet, fretus novas editiones celerius quam 
melius adornaret. Non est magni philologi cito peritura 
certis et duraturis anteponere, et aequalium plausum ferre 
malle quam serere quae et alteri saeculo prosint. Prae- 
clarum est, quod PrvTAnRtHUs in Pericis vita dixit: s &v 
T .n0tuiy tUyéosux xai vayUruc oUx EvriOno. (füégoc 
J&oyo uóvusov ovÓà xáAÀlovco dGxQiíftaay, Óó Ó. sg viv 
yévecw và nóvo ngodcvsucOtig xQóvog 8v Tjj covqQ6c 
v0U vysvouévov cv2Y (cy)v dnoO0i0cciv , sed hoc quoque 
egregium dictum socordia hominum turpi macula obscura- 
tum est. Quicumque longo et assiduo labore aliquid perpo- 
lire et omnibus nureris perficere et elaborare volet intel- 
liget verum esse: óre Ó eig z?Yv yéveoty tQ nóvo nQoOa- 
veucUelc xoóvoc 8v Tj corQQc vOU ysvouéyov vOv 


'" YÓXOY GzxO0ÓL(Üoccy.. 


Scribeham LuepuNrDATAYORUM.. 
mense Octobri anni MDcCccCLIY. 


CAPUT I. 


Ad medicinam melius et. cerlius factitandam non. mediocriter 
ulile est scire quibus in rebus is qui aegrotat peccare solitus sil, 
quo eL causa morbi facilius reperiatur et ad. eam medendi ratio 
accommodetur. — Sic el sis, qui se velerum scriplorum quasi me- 
dicos quosdam esse profitentur , nosse expedit. quibus potissimum 
modis veleres librarii peccare soliti sint, ul latentia ulcera, quae 
in optimis quibusque scriptoribus inveterarunt , sagacius deprehen- 
dant. Haec praefatus Mungrus in Variis Lectionibus XVI. 16 exi- 
mias quasdam expromsit emendationes, quas ex diligenti ob- 
servatione veterum codicum non reperit aut excogitavit, nan 
haec quoque ceouAuLaÓI4 vlov có Qiàmexeir, sed tam certas dedit 
et exploratas, ut ne CanwEADpEs quidem dubitare possit. Ex 
eodem observationum genere ut quisque plurimum crilica arte , 
id est acuto iudicio et eruditione sana valuit , ita plurima fe- 
liciter et ingeniose reperta tam certa et manifesta dedit, ut 
nenio sit criticae emendalricis et coniecturalis , quam vocant, tam 
acer obtrectator, quin iis lubentissime nobiscum utatur. »Cen- 
ium minimum diversis modis, ut scribit VALCKENAERIUS, in hoc 
quoque genere summus artifex (in Diatr. p. 277) , peccarunt li- 
brorii veleres, quos omnes in numerato habuisse magnam adfert 
vilia librorum antiquorum sanaluris utilitatem." — Deinde de ma- 
gna copia triplex errorum genus indicat et exemplis tam ]ucu- 
lentis et certis hanc palaeographicam rationem confirmat ; ut fa- 


cile vicerit quod ab initio posuerat: in uno hoc, si quis Va ve- 
1 


2 


lit, conieclurali genere. studiorum , hac tamen parte Mathemalicos 
imilamur. | Facile credimus viro summo, quo nemo vixit a xe- 
yooc£la alienior, quum addit: paucis forte poteram exemplis no- 
vis cen(um diversos errorum fontes iuvenibus harum rerum sttu- 
diosis demonsirare, quod quamquam istic supersedit facere, nullo 
negotio quilibet ex scriptis VarckENAERIE cenlenos fontes ape- 
ruerit errorum, unde certis vitiis certa medicina afferri possit. 
Quandoquidem apud me longo usu satis constat nihil esse 
hac palaeographica ratione efficacius et ad eximendos errores, 
quos in omnibus veterum monumentis inepta scribarum natio 
sexcentos conimnisit (quos tamen plerique nimium patienter fe- 
rimus aut exlenuamus aut. excusamus, multi ne suspicantur 
quidem), et imprimis ad excitanda et acuenda ingenia eorum, 
qui nescio quomodo iudicio suo vim malunt afferre quam ab 
auctoritale membranarum vetustarum vel latum unguem disce- 
dere, quandoquidem igitur haec apud me satis constant, iuvat 
et ipsum fontes nonnullos aperire errorum ac docere quemad- 
modum eadem passim mala eadem medicina sanare possis, ut 
ex uno loco recte et .feliciter restituto possint loci alii com- 
plusculi, quoniam morbo laborant eodem, eadem opera prope 
dixerim restitui et persanari. Luculentum exemplum huius rei 
jam statim expromam, unde coniectura fiat de reliquis. In 
Luciíwr codicibus legebatur (in Dial. Moríuorum X. Tom. I. 
p. 574): éracov Tb iclov , &ÜÜuve , à mopüjeU , và muodAtov , 6i 
erXÓmqusy. | VALCKENABRIUS Verum vidit: eózAoGeev. Diatr. p. 
281. Applausum est, in ordinem receptum est, confirmavit , si 
huiusmodi emendatio etiam confirmari potest, codex optimae 
notae, Gorlicensis, diu post excussus. Quis est, qui huius loci 
non immemor non statim correxerit poétae locum in Srosaszi 
Florilegio CV. 29. 
rolg e€Ü m a 00UciV &yrImyeUo xo 9» TUXM 
Trà TÉvTAX CUyYcl* T ÀVTUX VEUXYEIV TOI. 

Satin certum videtur revocandum esse eómAoo)civ? deinde si 
x&Tra vavayely refinxeris ipsa perelegans allegoria ex eo naufra- 
gio evaserit. AO an Ae esset scriptum in vetusta membrana 
librarii antiquiores neque oculis satis cernebant et 0 voUc mzpów 
&mcb4Lei. — Habeant enim haec aliquid excusationis, ut quae 


9 


doctissimos viros diu luserint , at quid iis facias, qui apud Srn4- 
BONEM ÍlI. p. 172. ri» &vrivAozv dederint pro £vriza0eizv , aut 
in AwrrPATRI dicto apud Sros. Floril. CXX. 25 c3» ix Kuuxlas 
ATQ y eyop.dywy eio 'Absvag eom &ÜsEIAV pro &EÜTA0IAV. Arguunt 
hi loci, quod innumeri alii confirmant, in vetustis libris ET- 
IIAGIAN et ANTIIIAGIAN scribi solere pro -e;zv , quare non 
est trepidandum, si quando perveteris scripturae vestigia ri- 
meris, quum ; solum apparet, ubi e; Graecum est.  Prosit hoc 
LvsiíE, apud quem nunc Orat. IX. S 2 reus sic ad iudices: 
€i uivyroi ope olovrai 9i eÜvoimy imb vOv Dix(QoAGv meiÜévras 
xeTaNWQuelcóal uou oüx àv Üavpaccupi , inepte, ut nihil supra. 
Novum est hoc eóvolzc; genus, qua iudex innocentem opprimit. 
Repone eó56ceav , quod ETHOIAN scriptum peperit ioculare il- 
lud «edvoixzy. E4046 et sós(sxs in ea re trita sunt, Cf. Lys. 
XII. $ 87. Eiusdemmodi complura facile est ex assidua ob- 
servatione codicum colligere, quibus inest ea zzavzyx4, quae 
certas emendationes ab incertis correctionibus distinguit. Emen- 
davit nuper pulcherrimum PraTowis in Profagora locum CanoLus 
Bapmau, qui verae criticae laudem apud populares suos vin- 
dicat et tuetur (in Praefat. ad. Plat. Phaedrum p. 1x), sed le- 
yis error, in quem implicatus est, civ dvZgyeuy sustulit. — Pra- 
rows verba sunt in PRorAcomAE suavissima fabula p. 321. A. 
mpóg TÀG X Albe Opec eüpZpeuuv iuwwavEro dpQiuevvUg a)T& 
vuxymig T& Üpif] xa) cepeoig Oéppumoiv ixavoig qb» djobyci wei va 
juyaTO)g Oà xx) xxUpuTA xxl sig süvàg loUciy Ü-wwc üTAoxO! TÀ 
a)rà TXUTX SQOAVN oóxeim Té XXMi müTOQuAS éxàgq xzl im To- 
Düy rÀ piv bmAmi; rà Ob ÜpEi xal Odpume: cepecig xo) Avmlpote. 
In his 072 vo3ày corrupta sunt. - Rem acu teligit BApmauM, qui 
brevissime l. l.: »pro jz? voiàv l. ówo3Méav. Cf. supra Zgquev- 
yóg " at nemo dixerit quomodo ózo3ésy in óm? mo2óv depravari 
potuerit. Athenienses aulem non dicebant jzo3évv sed jmo3av, 
res certa est et nota. Sic A4goig dyaodv Tobg vixOvrag est in 
AnisToPH. Plulo vs. 589. non áya2ésv.  Viden igitur quemadmodum 
TIIOAQN pepererit vulgatam? | Sunt huiusmodi errores admo- 
dum veteres, quemadmodum saepe in sequentibus demonstrabo, 
neque tantum indocti scribae sic hallucinari solebant sed do- 


cli, si Musis placet, Grammatici subinde non minus mirifice 
1 * 


4 


litterarum uncialium, quas dicunt, ductus et formas paene si- 
miles confundebant.  Hrsremws scribit xarà sormeicv * 
ceplawuoy : Otx[O0yTov. 
T&pIciyERVy: dQéAxew ToU. mpoxeiscvov. 
zepioxalpousi : 7repioxaplGcuci. 

Repererat in aliquo libro ITEPICIIAN: quam perite legerit 
videtis. [n erudita cuyaywyii Ad£suv xpxclpov in. BEk&ERI Anecd. 
I. p. 441 scriptum est : 

'"Amusa : &yuXoUSX. 
"AvuTOI: 0i " AÓyyalor dm Oycéus. 

Ridebantur Athenienses ATITT OI et AicózUyoi. In PrATONIS 
fragmento 180 ap. MeiNek. 

CXEAE€TÓG, RTUYy 06, XRAGpUIVR CXÍAM Qopav 
libri £zvi; dederunt. Nemo autem frequentius et turpius sic 
peccat quam Pmorms, in cuius Lexico haec prostant: 

QAxvxqos: pwepoAoyos. 

QAi6L: MipTIXOs 93s06 TOV yappevumoy. 

Quo)vra : dppsvixOg oi " ATTIXOL. 
decepit eum scriptura &N&I et pro N visus est sibi videre AI. 
Idem ózpvucóa: hona fide dedit pro 6dpvucüxi, eifvgocivy : r4; 
pro eóówp., x4vuyqm (xiv.), x«urTxV,(xir.), xveópevoy (xvai.), 
xaivor&Qum (xsv.), xuvomig (-wwc) , xuvózidog (-và-), xupleci 
(xóca)) , A&Qpm (AaOpa), mavTiVoCcUvev (-rocuvaav), vpouuucpudvov 
(mpopvo-), Yirudacpog (TIrom.) , ewy&viot. (owrzveior) , et, ut ce- 
tera omittam , roAdra: pro roEórai. 

Quid scribae faciant , peccant ubi talia docti ? 
Et sane mirificum est videre, quos illi ludos iocosque faciant 
quum incertos ductus litterarum uncialium dormitantes sequun- 
tur et vix singula verba intelligentes, sententiae securi. Han- 
POCRATION annolaverat xiAiwÜévra apud Oralores significare wi- 
Alug óQAdvra. Librarii ex his XIAIACO9AONTA elicuerunt 
x/Aix coQà fyrz nec quidquam suspicantur mali. Pmorivs scri- 
pserat: Zreixeiov éx&Aov» 734v x ÜTOV cxiàpy, 9d rào Opec icxo- 
coUyTo , librarii 73v veurBv cxi£v supposuerunt. —PmuRYNICBUS 
BrxkEnt (Anecd. I. p. 4, 22) nunc docet: "Aaplz, olov map. ry 
Oécucay Opmy, oUx Ém) vouwrGv udvoy &AX' dmAGc. Slipitem esse 
oportet qui nobis vosràv scripserit pro vuxrdv , sed quoniam » et x 


Ü 


in veleri seriptura nii differunt , ut Hesycauius in ordinem receperit 
dy Ay pro éyixAv, fpive pro xprve, et sexcenta eiusdemmodi et ipse 
el ceteri peccaverint, arripit confidenter vocabulum quodlibet. 
Tióg quia scribi solebat TC nonnumquam in 4; abiit, semel 
vidi sues in filiosfamilias conversos apud ArorLow. Lex Hom. 
p. 132. v. Zvaxroply:. Apud Sexruw Euwpimicug gdv. Gram- 
mal. VIII. S. 59. vidi librarios pro j/g oAsevri oyxAGv üpéuy ex 
TYHAOQNOPGON effinxisse óy»Ag vosgiv el ita edebatur ante 
Fastciux. Addam unum exemplum incredibilis incogitantiae, 
quae viros doctos ioculariter fefellit. Exstat Scholton eximium 
ad Odyss. y. 71 ex Ammrancurt commentariis «jroAsGe] descri- 
ptum: — 3oeréoy àà TQ TonmTÁ TÀ TowxÜTA. xx) yàp vUv (scrib. 
c)v. inserit. BurrMANNUS) «Tv mapayei eidda , 
&AA& po) Ely ümw fosse iOy eüepyém viia. 

xai cvviusiy "EAA«vÍón Qvi —  AnisTAncHUS scripserat non viv, 
epinor, multo minus oiv, sed v«v. Istorum igitur scribarum 
inscilia coniuncta cum incogitantia el socordia, qualem osten- 
dimus, grassalur per omnes scriptos libros aetatis cuiuslibet 
el pro diversis temporibus diversoque more scribendi diversa 
genera fudit errorum, in quibus quum sil quaedam constantia 
et veluti norma, sequitur ut medendi quoque et emendandi 
quaedam esse debeat analogia, quapropter omnem hanc dispu- 
lationem ingressi sumus. In ea re hoc primum animadverten- 
Jum est scribarum errores, quo sint antiquiores, eo simpliciore 
et certiore medicina posse tolli. Nondum grassatur temeraria et 
impudens interpolatio , nondum male seduli correctores suo ar- 
bitratu quod non satis capiunt delendo aut addendo refingunt 
et anliquae scripturae vestigia omnia conturbant. Litterae qua- 
dratae sive unciales, ut nunc pervulgato usu appellantur !, ocu- 


2) Litterae unciales apud antiquiores uno tantum loco, quod sciam, no- 
minantur HreRowYm: in Praefat. ad librum Jobi » Habeant, inquit, qui vo- 
lunt, veteres libros vel 4n membranis purpureis auro argentoque descriptos 
vel uncialibus , u£ vulgo afunt, litteris onera magts exarata quam codices , 
dummodo mihi «eisque permittant pauperes habere schedulas et mon tam 
puichros codices quam  emendatos, quem locum qui mihi indicavit EckHEL 
recte explicat litteras unciales, quod haberent unciae seu pollicis magnitu- 
dinem, in Doctr. Num. V. p. 4. 


6 


los ineruditos hominum aliud agentium fallebant , sed ita falle- 
bant, ut ipsa vilia hinc nata certa vestigia verae leclionis et 
imaginem quamdam retinerent, obscuram et fugientem illam 
quidem sed quae acute cernentibus oculis eorum , qui res ipsas 
et cerlum dicendi usum teneant agnosci et pristinam figuram 
recipere possit et expressa apparere. 

Nam praeterquam quod distrahenda coniungunt , coniungenda 
distrahunt, quae res mirificas turbas dare solet, sed sine ullo 
damno antiqui monumenti ludit lectores minus acutos, littera- 
rum formas paene similes aut. non multum dissimiles ridiculum 
in modum miscere solent. A an A an A sit scriptum aut scri- 
bendum nec sciunt nec cogitant, similiter passim T et T" con- 
fundunt et 2, 6,0, C, et Z, T, et H, N, TI, IT , et I, 
LT,TetK, IC, et M, AA, AA, AA, NI, et N, AI et E, 
Z el II, H, TI, TT, IT, FI, IP, et Y, T, denique omnes 
hos errores coniungendo et miscendo prope innumeros faciunt. 

Nascuntur ex hac socordia aut monstra vocabulorum , quae 
facile ab omnibus procurantur quia fallunt neminem, aut alia 
ex aliis mutata repente forma verba Graeca apparent. Animus 
qui fuerat necopinato verlit in fortunam fitque cux ex qux, 
sequuntur eóruxla — sóyuxío , eóruxQs — soUjUx oc, cetera ad 
eandem normam, Si maguum est ni mirari, iniquus sit qui 
hanc laudem librariis nolit impertiri. Dicuntur a Diowvs. Harc. 
IX. 29 in praelio occubuisse Gv epariwrGy Tivi; cÜTu G5 dyo- 
viGdjsevor , Riskio contra hoc. miserum videbatur et druy d repo- 
suit, sed veleres sic neque cogitant neque loquuntur. Romani 
nillites de more sóyUxrec pugnaverant. Apud eundem urbs ma- 
gna et opulenta in unas aedes contrahitur IIL. 11. 5 aig cie 
éA&TTOWA 0lxov cuviixra: , quod qui non capiet mecum Zvxoy pro- 
babit. Nihil est adversus hos errores satis tutum vel munitum. 
Ipse summus IuprrreR in. nummo Cretensi vertit in articulum et 
AN Kpxzrxytvy54c qui fuerat repente zz» factus est, vid. Ecknkr. 
D. N. H. p. 501. qui cZv Doricam formam pro Zev esse comminis- 
citur, quam nemo vidit et nemo videbit. Librariorum autem in hoc 
genere errores , quamquam numero carere videntur et verborum 
sic depravatorum varietatem esse credideris propemodum infi 
nilam, tamen in permultis cernitur illa erraudi constantia, qua 


———— — heo lü T s 


1 


in iisdem eodem wmodo peccatur, unde vitium semel deprehen- 
sum statim arguitur et alibi delitescens et ex una emendatione 
nascuntur complusculae, quod non ita dico, quasi illa palaeogra- 
phica peritia bonas et veras emendationes parere possit, sed ea 
observandi eonsueludo et nonnihil ingenii vim promovet insilam 
et, quod maximum est, certa et explorala et manifesta dare 
solet, —Etiamnunc multi boni viri Criticam sive artem sive fa- 
cultatem aut oderunt aut non amant utique nec probant, su- 
spiciosi nescio quomodo ac veluti reformidantes ne quid apportet 
mali iis rebus, quibus maxime salvis sit opus et intactis illae- 
sisque, Horum pauei quidam sunt durae et perfrictae frontis, 
quibus si non in ere esl at tacili secum cogitant illud Aristo- 
phaneum : o0 yàp eicéig o00' Xv weslcye. His ego non duriter 
sed per iocum et subridens reposuerim dictum DioagNis : 5j ce 
&uvauxuv melogi Emeira o^ ày &may5acÜni, At alii sunt permulti 
clementioris ingenii, quibus Crifica sordet, ut quae nil afferat 
quod certum ac stabile sit et necessarium et evidens. His igi- 
tur et quicumque amant quod verum esi, proponam emendatio- 
nes nonnullas ex una eademque palaeographica observatione 
non natas sed, uti opinor, tam exploratas et manifestas, ut 
nihil desiderent quod fidem facere possit. Ex emendatione Do- 
BRAEL, qui in paucis sagax et sollers fuit critieus et sanitatem 
illam popularium servat, quae nil molitur inepte, veluti ne- 
etlam et suspendam, quae eadem veritatís indicia ef signa con- 
tineant. Legebatur apud DiNAncHUM conira Aristogil. S 21. 
p. 107, 52 codQavov és] Jikaciv — — 4 mpo3o0vat. Tv. Óclamv 
xxl Ty sÜopxoy wsiQov. Qui criticam aspernantur scire perve- 
lin quemadmodum 3» óe/av qüQov, divinam iudicum  senfen- 
tiam dici aut cogitari posse existiment.  Rzisxius festinanter, 
ul saepe, ejóeav restituebat. DosnaEus in Advers. I. p. 515 
(ac vide quid levis correctiuncula ab certa emendalione distet) 
verum vidit: c4» óclay — siov , comparatis duobus locis apud 
DrwosTHENEM , (quibus complures alios, si fuisset opus, adiecis- 
set) hisce: in Mtidianae peroratione p. 587. r4» óclav» xci 3ixalay 
Ó&pevyor qpiiov mipuopuicaoÓe To0Troy, et ex oralione in Everg. et 
Mnesib. p. 464. óclav xal 3ixaimv omip ju8y mürv TlÓssÜs Tv 
vüQey,  Videtisne ipsam oratoris manum viv OCIAN pellucen- 


8 

tem ex absurdo errore GGIAN ? Praeterea expungite mihi alte- 
rum articulum , ne iudices conira ius binas sententias ferre iu- 
beantur, ut scribatur: c» óeíizy xa) eDopxov wpsqov. DosnaAEUS 
ipse ex huius erroris observatione AreLtawr locum in Variis His- 
toris optime restitutum esse admonuit VIII. 1. ubi SocnaTEs non 
Quevuv voAMÁxig ÉQaoxev ómlmv mpm SG ÉyxexAupupévyy aóTQ | 
sed (eg moni. Obiter addo cuyxexAwpouiv,y genuinum esse 
pro éyx. Quam facile et quam saepe 4» et «Jj» fuerint permutata 
in sequentibus ostendam , nunc ócioz et Óeioc et, qui idem pror- 
sus error est, óciórwc et Üeidr4; subinde permutata esse docebo. 
In Isocmaris Busiride S 26. pag. 226. per multa saecula haec 
fuit lectio vulgata: c(AA&e y&p miroWe xe) mavroOmmA6 (roe Ai- 
yumTloig) &ox3osis Tfi; ÜeidT«4ToG Éxelvog xarícwoey. Vera scri- 
ptura quamquam in vicinia apparebat. S 28. Zo; 9' £v ri; — 
T0AAR xxl ÜxuuxcA ep) Tác ÓóciÓTXWTOG CXÜTOV DiEAÓEiv, lamen 
non prius emersit quam codex optimus UnsiwAs a DBukkERO ex- 
cussus 75; óciór4Toc obtulit. At PrurARcHo nullus liber scriptus 
opem tulit in libro de Malignitate Herodoti cap. XII. p. 857. 
ubi nunc scribitur: ore 28 QuAopapóg iciv (HkRoporus) Gee 
BoUcipiy dooAdomg Tc Aeyopévog dAyÜpwmoluclug; xx Eevoxrovlag 
xal) vàciv AlyumTloug ÜeidTwTX TOAAWV kc) Bixci00UVXV. A pTUpHj- 
cxc; ép "EAAWwxg &wyxepéQe: TÓ jócog. Quis multis verbis sibi 
postulabit demonstrari non esse 6ei/4yvx a PrnuTARGHO Scriptum 
sed OCIOTHTA? Qui mihi hoc dederit non diu repugnabit 
allerum .locum eiusdem scriptoris eodem modo restituenti. In 
SyLLAE vita cap. VI: Sy11A , inquit, res praeclare a se gestas ad 
Deos referre solet auctores et quidquid fortiter et strenue gessit 
eüruxiny Tw Üelay miri&Txi. Deinde, ubi huius rei unum et 
alterum insigne exemplum protulit, ra)ra uiv ov, inquit, sep) 
Tijg Ücidv 4 Tog. Immo vero óciórsToc, nisi forte qui Deos pie 
colit $&eioz pro 2e;eg dici posse videbitur. In Srosarr Florilegio 
LXXXV. 19 ubi scribit PEnICTYONE: xpaTéouc* Qv (yuvi) émibv- 
tac (leg. — Inc) xa ÓujoU Qelw xoà dpuoviw ylyverai, quis du- 
bitabit óc/4 revocare, quod in $e/4 pollucet?  Contrarii erroris 
manifestum exemplum , ut opinor, est in fragmento SoPHOCLIS , 
quod in Srosma& Eclog. Phys. exslat cap. IIL 48. Tom. I. 
p. 130. Hazn. 


M — M À 


9 


e] Sel" &paouc Sew xol maÜeiy cs 25i 

OÍx4c y àp ébéAnpwbe vUüv Oci0V Quos. 
Recte Gairsrogpus nuper codicum scripturam revocavit, quam in- 
terpolaverat Gnorius : 

Qíkag 0 éEiAmpape Orto Q&tos 
nisi quod é£éAzjpev dedit. Repone mecum duos dochmios: 
QÍxag 9' éEdAnmpupe Üeioy (aos. 

et dirime duo fragmenta, quae male coaluerunt, ut saepe in 
utroque SrosAxr opere factum est. Qui Quos ósiov quid sit ne- 
gant se videre non multo facilius reperient quae sit óríz &vayx» 
in poétae loco, quem servavit Srosagus in Ecl. Phys. V. 2. 
p. 154. 

'Ocila 9 dv&yxs moAepixuTATY Ücic. 
satisne perspicuum est (e/o 3' àvyx» a poéta esse? In Tako- 
GNIDE autem vs. 151. 

o03iy dy dvÜpimroio: mTpÓg xx) pMTpÓe Rjueoy 

ÉrAe0" ooi; óclu , Küpye , pépMAe Diss. 

cave tangas óc/y» 3x4», quae óciórwrog sive eüce()elag vicem 
iure obtinet. Nihil in hoc loco vitiosum est praeter &vépomom:, 
quod qui aurem habent in 4vÓgózoi; refingent. Noinen ipsum 
éedc, quod nemo nescit in auliquis libris eC scribi solere et 
(v, 0», 0v, quamquam omnium nominum est notissimum , ta- 
men saepe scribas fefellit oscitantes. Quale hoc est apud XzNo- 
PHONTEM in Üeconomico V. S 12. Eri 9B 9j yii 0£Aovc x ToUc Ov- 
yapdvoug xarmuavÜdyeiy xv) Sixaioíyuv SiSdoxer* ToU; yàp pies 
ÜépaTeUovraug AÜTWV TAClgm dyaÜx &vriTOIE], venustissimi loci 
periit lepos, ne sensus quidem nisi perobscurus quidam ex to- 
tius senlentiae conformatione elicitur. Codices pro $£Aoveca sa- 
lis constanter (écuca exhibent, idque apparel ex GCOTCA sto- 
lide effictum : 5 v5 6e0c obo x — obe Üepzzredovrag xüriy mTAEIS. 
&yaÓA àvriTOT, hoc venustum et Xenophonteum est, hoc sa- 
num est denique et verum.  Peius etiam mulcatus est locus 
incerli philosophi apud Sros. Ec/. Phys. IL. cap. I. 17. zrórepov 
ov Ó XvÜpumog xüTbg OQ imvTOU meToiácÓm| co. Doxe] 9 pig xoi- 
yovízy; mirifica sane quaestio ponitur; tu lege: «jràc &Q' émv- 
TOU, recle respondetur: zpào xowwevixv. "Tw Tivog; Uw-À Tic 
Queen. "Tlvoe odowe xal msc ; Oiix0UO4G TÀ 0Ax. Kal mcOTEpOV 


10 


ojcxc 5 &5;id est; HkgBENIO interprele: haec vero nalura num 
omnino exsistit nec ne ? Qui sic philosophatur satin sanus esse 
aut sobrius videatur? ^ Revoca duas litterulas fugientes xa) z4- 


vepyy GTOTCHOC 3$ uj, id est (soU cóswc , sic demum intelliges 
cur respondeatur: raUT& oüxéri &yayxaloy voAutTpayuoveTy. Quid 
vetat eadem opera argumentationem Cnmmrsippr iocantis , sed non 
ineptientis, in integrum restitaere , quam incogitantia scribarum 
plane perverlit apud SrosAguM in Plorilegio LXIII. 51. eizdv- 
TO; TlVÍg* oük dpacÓscera) Ó coQóée. uaprupe? voUy Mevéo4pos , 
"Ecíixovpog , 'AAeEiyog. ruUvTwW, Éw (Ó XpücuryTOg) , wpuücouei 
&moslEei. € yàp " AAsEivog à dycymyog xai 'Ecíixoupog à. àyaloÓ»Tog 
xx] Mevéüwuos, o0 Qwolv épacÓXcera) Ep«. Parcam verbis et 
locum sanatum apponam: vc «óTfü, MDu, wpieonxi &mobelEei , 
& yàp 'AAsETvog; Ó. dydyuyos xcl 'Emixoupog ó dàwmloüwTog xci 
Mevébuuoc Ó Asjpoc oU. (aci , épacÓscerai Gp. Quo iure à. Aj- 
pos suppleverim vide apud Dioc. Laénr. |l. $ 140. Addam 
unum locum ex Appendice J'lorentina, quam olim ex lomawwE 
DaMasckeNo excerptam  Gaisrompus — lorilegto SrosAkgt subiecit, 
nuper multis nominibus emendatam et diligentius ex apographo 
BRuhnkeniano descriptam repetiit in editione Eclogarum P^ys. 
el Ethic. Oxonii, 1850. Legitur istic p. 105 C (p. 798 novae 
edit.): 1à à mw» émirphipac odoy abróc QpovriQu vy coiopatray 
ouv. Pro ig, quod nauci non est, video Harnwmuw 729 3ixaig 
corrigere. Multo facilius hac negotium est: in ig prima littera 
non est ex antiquo libro sumta sed temere, ut mox demon- 
strabo, ab inepto homuncione adpicta. Littera initialis periit 
el superest g. Ecquid esse polest certius quam 6g in veteri 
codice exaratum fuisse et legendum: 6583 có my émiTpÉe 
«ré. ? 


CAPUT II. 


Appendix Florentina, cuius menlionem iniecimus, quia ob- 
servationibus criticis de genere palaeographico uberrimam ma- 
teriam praebere potest, huius capitis argumentum esto. Ser- 
vatur Florentiae in Bibiiotheca Laurenttana codex , quo IonaNis 
DauascENi. Parallela Sacra continentur. Is homo bonam parlem 


11 


ex Sromagr libris descripsit el. cum  seriptorum Christianorum 
locis composuit. Nactus SrosAgi: Eclogas multo integriores quam 
ad nos pervenerunt permultos locos veterum egregios ab inte- 
ritu solus servavit. Cuius rei quum indicium fecisset BaNpr- 
NIUS, RuuwkeNmius nihil habuit antiquius quam ut sibi huius 
codicis apographum compararet. Agit cum Bawprwo; i$ négo- 
lium dedit Sanrio ut quidquid in eo libro videretur ex SrosAgo 
sumtum diligenter describeret, descriptum ad RunwkgNiuM per- 
ferendum curaret. Sic confectum est apographum illud Sar- 
lianum , unde novas has reliquias bis Gatsronpus edidit , nuper- 
rime ex ipso apographo, quod ei Grrvumss iuvandis his litterís 
natus peramice miserat. Fecit Gaisronpus operae pretium et 
plurima restituit, quae: in priore editione »cum omissa tum 
commissa" cum dolore vidit. Complura alia is solus restituet , 
qui bene Graece sciens et codicum excutiendorum peritus ipsum 
Florentinum codicem. per otium tractabit. Equidem  versavi 
olim librum, scriptura tenui et intricatiore exaratum sed non 
ineleganti neque difficili, si quis hoc agit et aciem intendit 
oculorum ei mentis; sed unde quis Florentiae sibi Garsronpi 
SrosíAkUM comparet? qcaAci! mor! soa &Axipo) Midcioi , Áppen- 
dicem Florentina ubivis facilius quam apud Floreniinos repe- 
reris. Itaque invitus, postquam compluscula non incuriose 
perlustravi et notavi diligentius, librum de manibus deposui. 
SaAnTIUS quemadmodum  describendi negotio functus fuerit quid 
attinet dicere? Fecit homo bonus et sedulus quod potuit, sed 
neque Graece sciens neque in codicibus versandis et expedien- 
dis exercitatus istiusmodi provinciae erat impar et multos er- 
rores commisit, quos partim critica ars tollet, alios codex in- 
spectus aliquando arguet. Ex illo genere nunc ipse nonnullos 
abstergebo, ubi primum fontem quemdam aperuero errorum, 
quibus liber totus est obsitus. In quemcumque locum codicis 
primum incideris, videbis passim litteris rubricatis distinctum. 
Non tantum, quod assolet, novi argumenti aut loci aut sen- 
tentiae inilium rubrica notatur, sed identidem in medio versu 
apparet littera discolor, ut credas eam rem aut ioci causa aut 
forte ornamenti librario placuisse. : Non movet ea res magnam 
admirationem nec multum laboramus cur id iis studio fuerit 


12 


vel oblectamento. At aliud quid est. quod nos magno opere in 
ea re moveal et advertat. Qui eas litteras post librum descri- 
ptum de more adpinxit et immiscuit sive idem librarius sive 
alius, quod mihi ex scriptura non salis compertum, incredi- 
bili socordia ac temeritate usus litteras adpinxit et addidit 
non quas omissas esse cuivis apparebat sed quas casus aut lu- 
bido subiecit, Si quis linguae Graecae plane ignarus et nil 
nisi elementorum (Graecorum liguras calamo ducere doctus ea 
intervalla suo arbitratu littera discolori qualibel explevisset non 
poterat ineplius errare et omnia corrumpere, quam istum ho- 
minem id fecisse comperi. De industria ita factum esse et li- 
bri usum consulto impeditum quis inducat in animum?  Ha- 
bemus specimen peritiae librariorum. ^ Destitutus nescio quis 
scripti libri subsidio maluit litteram supplere quamlibet quam 
hiantem lacunis librum relinquere. "Vel sic tamen ea socordia 
non multum detrimenti attulisset, si quis scivisset unde ea 
monstra lectionum . essent nata et quam nihil iis elementis es- 
set tribuendum. .Enumerabo primum aliquot errores hinc sus- 
ceptos, quos docti sustulerunt, deinde caeteros paucis ipse 
quomodo tollendi sint exponam. Dedit librarius pro Aí«vog 


vleyog , Tijpouy pro Sufpouv , rpUysc pro dpüysc, xxi) pro AJ- 


xii, 5»0100g pro ILc/óai), $5»vov pro EówvoU, Qoo» pro MUcav, 
éEl0eo; , si Musis placet, pro Eój£/Óósog, m«9Alwv saepius pro 
"Iéu(3 xc (x, superscriptum refert formam compendii o» , quod 
medium secal acutus, unde subinde -«» et -xoc permiscentur), 
0fAav pro TéAav, (9éAei 01 pro uéAei , piAsXTOU pro QiAMTOU , xaudyav 
pro mai£yov , $a0evog pro Baócvoc , SoLoN fit dQéA«cv, Envxima- 
emus appellatur ópuZ/íuasoc , Caro denique repente mutatus est 
in c4r«ov. Idem subinde officii immemor litterulam addere su: 
persedit: apparet pazivog, A&T«V; upLeoy , quem WYTTENBACHIUS 
in MusowiuM volebat mutare, SyMEgoN est, ZAeuxog , oclüiT TOS , 
évaixuog el oQav pro 'lopáv. Opem tulerunt eruditi: duo tan- 
fum nondum revixerunt. Est in codice locus ubi « legitur 
cum compendio, quo xz significatur : zóvg và Aóyg — vapaxa- 
TXÓeréoy Tiv (Giov. SamTIUS, cui illud compendium obscurum 
erat annolavit: »quodnam auctoris nomen sub illa compendia- 
ria voce laleat divinare non polui." Zoexpérws est, qui dixerat : 


.A 


13 


pdyp TÀ Adyg xrí. nam sóvg incipit a rubrica. Iden) compen- 
dium xr suprascriptum syllabis Ay&o — peperit nobis novum 
Bcriptorem, quem nemo veterum umquam vel fando audivit; 
DEMwocmATEM. — Quis in ea scriptura lateat magnus et nobilis 
philosophus vel unus hie locus declarabit in Append. p. 755 
Axuoxparouc: 9X Queic xal 9» Di9asd capamMdicidy égi. xo) yàp 5 


jim» werk jucpoU Ty &vÜpwzov , werà jucpuo0 9b (cie moii 


(moie; leg.). Quis haec praeter Abderitam DgwocniTUM. scri- 
psisse potest? confidenter igitur DEwocnaTEM illum passim ex- 
pellemus, ut Dgwocnrrus tandem aliquando sua recuperet.  Eo- 
dem modo et alius plillosophus nunc latet in eo nomine, quod 
ei imperiti scribae imposuerunt. In codice aut pgó3epog dicitur 
aut ;pdóopoc; aut denique 'Hedovpoc , idque ei nomen adhaesit in 
Append. p. 689, 6 et 755, 67. Verum nomen ex ó3vpog eruen- 
dum est, cui non vocalis aliqua erat adaptanda, sed littera M, 


in qua scriptura zpéàepog pervulgato more scribarum inest no- 


men Mrpóàwpo;, nempe gp, mpio, up), ppm prO pujTMD, po3- 
vpÀg eic. librariis etiam pervetuslis trita (a sunt. Schol. ad. Odyss. 


a. 275 Tii dox cuvulelg iyéypamTo pup. Similiter wp, 70s, 


Tp, px, TEp el composita aut derivata multas saepe turbas 
dederunt, de quibus alio loco dicemus. Denique suum nomen 
restitutum est ei, qui in codice Kaféze à Macecair4s appel- 
latur. Notus homo est et multos olim decepit IIuféa; ó Mac- 
exAiT4c, quem Gaisronpus reduxit p. 774. Idem p. 775 ILuw- 
T&pxov eruit ex AocUrwvoc. Salis apparet ex iis quae dedimus 
codicem , unde Florentinus descriptus est, per compendia scri- 
ptum fuisse et nexus litterarum intricatiores, iis utique qui 
numquam viderunt aut non possunt ista, quasi lacunae forent, 
certa correctione supplere. SaariUs quam saepe et quam im- 
perite in iis haeserit quid prodest ostendere? Aliquanto utilius 
erit demonstrare, quantum vitiorum et errorum is ipse com- 
miserit, qui antiquum librum describebat, ex scribendi compen- 
diis non intellectis. Ecquid magis ridiculum esse potest quam 
est hic locus Prarosis, quem primum sanum apponam ex libro 
de Legg.ll. p. 672. év rovg 293) 7G. xpdvg, lv Q uxumo xéxrwTAI 
Tiv oixelay Qpóvwoiw. Librarius autem bona fide dedit: £v ro/rg 


14 


4 TQ wpucocópuao, é q. — Similiter mox in his: Ze; sov edve- 
cig véuy xa) yepdvrav dauyecle. xw puadgopog yàp oo Qibzaxei Qpó- 
v401y &AA& Queis xai ópf» Dlarra. (CF. p. 754, 16). Littera x 
implexum habens p et wedvoz et Xpucdeouos significat: qui haec 
in tali loco confundere potest, ei mandes si quid recte cura- 
tum velis, Ex eodem fonte manarunt errores huiusmodi ut 
SoPHOCLES cog dicatur, DkgMosrBENES 93540o;, XENOPHON £éyo;, 
ARISTOTELES &pis0c: contra apud Han»ocnar. v. ZeD£i;g nobilis pi- 
ctor dicitur 'ApicoréAue TOV xmr' Éxelyov y spdvov Guy pado in 
omnibus codd. pro Zp;coc.  Notanda est nominis depravalio in 
SropaEg: Z'lorilegio XG. 9 ubi editiones 'Ex34pocu nomen praefe- 
runt, codex optimus éxiàópgou servavit. K et IC confundi solere 
notum esse arbitror et ejsi3ópou appellant scribae quod 'Icidepou 


est, quia ; productum per e; diphthongum satis constanter scri- 
bi solebat in antiquis libris, grammatici adeo cerlabant utra 
scriptura esset potior, quod me Sexrus Ewemucus docuit adv. 
Grammat. I. ix. 169. wroüjgey cl eüxAivoy xo eüdQwae TQ | 
pdvov ypxmTÉÍoy 3 Tjj &. Sed de his omnibus alius dabitur di- 
cendi locus, ad STosAEuM revertor.  AwriPHONTIS locus legitur 
p. 7350 zpürov, opum, v9 éy oüpavolg éc) malocucic , lepidum 
hominem qui ex dvor, i. e. dvfpdmoic , in his verbis delabi po- 
tuit ad over; i. e. eópavol; , ne hoc quidem cogitans o)pavodg 
pro eigavóv Graecis esse inauditum ac temere coelum ac terras 
miscens. Duplex vitium est p. 757.  Aíwv fAseys xaÓ' 'Holo- 
Joy Tplx vévq slyas um pt T V, wpucoUv, dpyupoUv , w,xAxoUy. 
wpucoüy iy TÓ TÜv OibdyroV x«i 4» paxvÜnvOvTGV , GoyupoUy 3à T) 
TÀy Ojiüdvruy xci uavÜnvovruv , xaAxoUv 88 TÜ TOV [uMVÜxVOVTCV 
pày o0 Qibóyrevy 0f. Res ipsa clamat ua»rày esse emendandum 
pro mxé4parov, at quis est qui hoc dixerit? Facile negotium 
est reperire quis hoc et senserit et tam iocose dixerit, si /vwv 
solum memineris esse genuinum, 2 adiectum ab eo, qui adscri- 
bit quidquid collibuit. Nempe quemadmodum ea dicere Socna- 
ves numquam potuit, sic satis certum est PBorysthenitam Bio- 
NEM hoc lusisse. Nemo nune dubitare possit quin recte pro 
ip, in quo ; adventicium est, óg i.e. (eg repositum sit. In co- 
dice fertur ut MiAvov versiculus, quem editus SrosARUS 4;A5- 


—— — u—— —À —— — — — 
E D —] 


15 


coU esse arguit, sic scriptus: évvopuGe xai céQov, Qxureir 9B uj. 
Videsne GNNOMIZAG i. e. &eày véjife quomodo in Zyvdgute abie- 
rit. Non simplici malo laborat versieulus sine poétae nomine 
laudatus p. 717. 
cb 9 o) ráS sIrmo MX Adysiw É Tae Qpovet. 
tu repone ex Ecnipipis. Phoenissis vs. 592. 
3oUA0U TÍO slcxg xti. 
omissa littlerula A apparet OTAOT in ci 2' o9 esse depravaium, 
unde colligas litteras initiales non fuisse adseriptas, aut non ubi- 
que, in veteri libro, unde Florentinus descriptus est. In senten- 
lia, quae PvrHAeoRAE tribuitur p. 703 égideixvuso 34 év col; 
Adyois & Qpovely &AX Ey moi Épyoig & moieiy , decepit librarium 
nexus quidam syllabae ev, qui oscitanter legenti a littera « 
nihil discrepat, ut sit legendum «2 dQpoveiv et sD moii. Eo- 
dem modo z et eu passim permiscentur el quamquam ex hoc 
errore contrarium saepe dicilur quam quod dixerat aliquis et 
mens sana postulat, diutissime etiam hae ineptiae eruditorum 
oculos fefellerunt. Non feram diutius Sorowew sic ineptientem 
apud PrurAncHUM in vita cap. XXVH.  "EaAuesw , eizrev, à (8zci- 
AeU Avv, mpdc ve TÉAAx ueTploc Exe 5 Beüc EBexe xo) codíasg 
Tig &ÜÜmpooUc, dg Éorxe, xo OwpuoTixiic , o0 (QaciAIXio o00À Ange- 
"pEg TD nerpidTwTos «uy uires» , quis admonitus non videbit 
ZÜxpco)g verum esse? 
In fragmento SorHocLis p. 699 xodoxMdcus "EgiuAm. 
.yA&cc' dy olciv &yüpici) TipXV. Éocst 
Pro Adyoi oldycusi try Égyoy mAdoy. 
cave existimes ab initio quidquam deesse, ul passim, rubrica 
supplendum. In hune modum damnum resarci: 
yAGcc dy xevoioiv dvbpioiy Tiv. Éwet. 
Eiusdem poétae locus p. 726 nimium diu mendum aluit (ex 
Ajace vs. 964.) 
o] yàp xaxo) vyduxici TR xÜ0V. xepolv 
— Eyovrec oüx louci mply 7:6 éxBAAq. 
eadem lectio in SorHocuis codd. fertur, ut vetus esse mendum 
appareat. Nempe r4y«6dv in his verbis absonum est: quo sen- 
su rdàyxóv dicatur optime sentiri potest ex t hoc nobili EvunrPipis 
loco: 


91 


&ixi, TÓÓ $04 Ücioy dyÜpuCI; xAXÓV 
. 6r& Tig 6lüj TÀyaÜDy, Bpdoy 5b a4. 

de quo vide Vaickgw. Diatr. p. 22: quod rectum est vides dici: 
at non hoc dicit SoPHocLEs, bona sua negat nosse stultos ante- 
quam amiserint et 72y0z debebat dicere. O et G confusa olim 
sunt et emendandum: 

T&yA&Ü  éy wepoiy | Éxovreg cüx lao. 
In vicinia p. 726, 12 una litterula extrita fecit ut. ANTIPHANIS 
diclum sensu careret. Dicit poéta solere eos, qui artes inge- 
nuas fideliter didicerint | 
| TY dOIXMILA TOV 

B^ Axnp(avey và; dblag TIpueplae 

éAeiy 0à mr AÀyTOg. 
éAely quid sit nemo umquam capiet. éAeejv rescribendum esse 
facile mihi dabitur, sed non est satis: ut recte dicatur ZAee7v 
vi in simili re necessarium est. z; latet, ut saepissime, in lit- 
tera z et legendum: 

éAeeiy 0É v1 TÓVTUS. 

Pag. 755. CrgANTHES ad amicum, qui ex eius disciplina in 
patriam revertens quaerebat: cà &v» $xis2  auxprvolpu ; re- 
spondisse fertur: &) zwp' fxaca àv vmpocTTEeig Doxolug 6 apelymu. 
nescio eur 4o; unus et alter maluerit. Revocata fugitiva littera 
ex C praecedente scribe quod unusquisque in tali re dixisset : 
Qoxolyc ép à mapeivau. 

Servavit nobis IogawxEes DaMascENus luculentum locum AncnY- 
TAE Tareniini, Dorica dialecto scriptum sed miserrimum in mo- 
dum a librariis mulcatum. Legitur p. 741, habuitque Garsron- 
DUS ErwsLEr apographum, quo meliorem auctorem ac testem 
nemo requirat. Erwsrrius autem describere locum satis ha- 
buit, emendare supersedit. Sustulere nonnulla vitia WyrTTEN- 
BACHIUS el GaisronDus. Palmaria emendatione BADBAM n praefat. 
ad Eunm. Helen p. 6) restituit hunc locum : ràj yàp eüdwloi 
x&l rx] xxAa) TpoQuai moAAZxiG Qmvovr) ràg OibmoxmAlae ig Óp- 
(órara Ayowzi, dmooéovri 9à pudvov Adyw &ysudvog , Tüv év v540x 
T4 izigdum.  VALCKENAERIO dignum est et Ponsowo quod repe- 
rit: vày éyríÓw v: ézicdpu. — Mia pauca ipse corrigam; quod in 
codice est xafouoAoy & vs Tk Qc: Élex editur. p. 741, 9, 


17 


xau)" óudAoya ve TX (uUoei PÓcxu , verum est xafoudAoya ve TR 
Quei. p. 741, 25. cà» Qqecoev. dyépyeixv &perag codex, edi- 
tur QZusc, rectius $x«puéc, ut ab initio Qavrl, non dZvri, 
quod participium est. 741, 27. à yàp réXos Jizvois nihil est : 
v, quod in cod. est, significal réAgoc , quod Garsronpus reperit. 
142, 9. r&y re xov Vixzy SARTIUS, TÀV TE XOlVAy ViXXG VIXAY 
ELMsL. rZ» Ts xowevarix&y Garsronpus. — Quid verum sit certis 
vesligiis indagari potesl. Ex antiqua forma £vyvaovec natum est 
Euysovec lonum , Atticorum Euyiyec, Doriensium ɣvuv&vec, ut mapx5o- 
pog, vApapog, [ueTéwpog. Eodem modo ex xomwaoveg, xowüves 
Attici, Dores formarunt xoiZyeg , ut. ex 6ezopoc illi depo! at hi 
receperunt deagol ; hine Dores xowzvée dicebant , non xomavéc , et 
pro xoevixde ili xowavixdg ponebant. Obscurarunt passim has 
formas scribae, at non potuerunt omnia vestigia delere sic 
ut litura non appareret. Peropportunum vitium in Tuucvbipis 
codd. V. 79. ca) 88 XAAa TÓAIee TX) dy TleXomovyaog xowZy idy- 
cwV TXy Gr0yDAy xxl TÀV Luppxxi£v ipsam historici manum ad 
nos propagavit inlactam xomavedyray , indice VarnckENAERIO ad 
Phoen. vs. 196, qui locus nondum persanatus est tamen, nam 
Tác Luupxxias reponendum. Ex his igitur facile est colligere 
ARcHYTAE xoavix&y esse reddendum: zor) 300 àpxyàe — TÀv T€ 
X0y2VIXA x&) T&V cilüupovixay. | Sequilur: xal vàp ai xaT Tolz6 
ayriMpiee Soxéovri &vrilAl(evy &AARAna; Tà üyuyd,TÀ Mivyàp 
TOAITIXÁ RQéAxovcai TZc Üeoplag , TX 88 Eo pu rix G darà TG 7r0- 
Amelaug uerayoioca ég &cuyinv' XA uy TR mípuTE, Gv dyautvz 
& QUcig &méücibev dy covTQ &Awupudya. Scribe: xa) yàp «1 — Soxé- 
oyri &yrilAl ev A&AAAAEG Tx) &yuyaui,TX) py yàp TOAILTIXX 
&dQéAxoucoi TXG Üemplug, T«i Bà Ükopurix x) — dg &cuxlav, A ' 
Gy cà mépxT& cuvxpauéva à Qieig — &Acuéya.  Ultro apparet 
in seqq. o vàp &vrvrAÜÉeg diyr) rà perg legendum esse mo) 
&peral. quod conlinuo sequitur: «i à xà vig dx véwy ópuabele 
ari; RpuóQuTO4 eig cÀRG RpZo TRV Rperày — eüpoov (loy 31e &- 
y&i sanum erit si legeris àx vév , rZv Zperv et DueEei. Pag. 
741,14 ai 92 ur! xórüc véorro moriQope , corrige voéoy và voTí- 
Qopa. Pag. 745,14 5» épésc4c 34 2B xel à Queue, latet in hoc 
monstro éveueos04. denique p. 7453, 16 ZAX' uela y& Atyovrss 
cpm p!y eluev wwe Üpyavov , vdov 3 dysudym wrií. Perspi- 
cuum est Aéyousg; genuinum esse, deinde Zp&éc non weis. 
2 


18 


Quamquam certum est Dores constanter omnes pro 5£uei; dés, 
pro 54Zc dixisse zu, quamquam constat librarios illis formis 
substituere solere Attwas aut. Homericas Zppec et &p jue, tamen 
video plerosque omnes editores malle cum codicibus errare quam 
cum criticis vera sentire. Eadem ratio est in ópéc et op. 
Indubitata haec sunt, tamen, ut queritur HigRowvywus in prae- 
fat. ad Psalterium »videtis plus antiquum errorem quam novam 
emendationem valere. Perlubenter PLuTARCHUS Sparíanos inducit 
A«xeviGoyrze , Sed per librarios non licuit. PrisrowAX oratori 
Aitico, qui Lacedaemonios aua6sI; appellitarat, dpéàc, &ps, 
Aéytig , udyor yàp 'EAMjvay Gs uec o0bày xaxov uepunÜuxapuey mop" 
O&óv ap. Prur. in Lycurg. XX. unum vocabulum evasit sed 
non sine malo: ridicule nunc Homericum ges; inseritur verbis 
Allicts : «dvo. y Xp 'EAAdyav , dixerat, &j,àg o03iy xaxiy uspa- 
Ógxapec Tàp Ouéwy.  Notissima Sparlanorum cantilena ibid. c. 
XXI etiamnunc sic editur : 

"Aguueg rox. "eg GAXIMOL vexylat. 

&puec BÉ y' clpdy. xi 0À Ag melpay Am(M. 

&psec 86 y^ iccópscüm moXAQ xcppovec. 
quasi umquam sic quisquam .Lacedaemone esset locutus. Quam 
saepe apud PruTAncHUM Lacones vài và ció aut, quod multo pe- 
ius est, v4 và 6s5 habent in ore, quum certum sit et dixisse 
illos el PruTARCHUM scripsisse: va? ví ci9. Unum locum ad- 
dam ex vita ALexaNpui cap. XL.  A4&xav mpec(QeuTwo "rapauyevó- 
pevog a)TQ Alovrm xaTX[)ÀAAOVTI jéymy &lm6* x4AUG yt, 'AM- 
£aybpe , vpüc Tüv Aéoyra w*v«vicmi ep) T£G (xciAe[ug , una vo- 
cula, in qua accentus tantum depravatus est, indicium facit 
Laconis sua lingua loquentis, nam eg) v4« (QaciAslag verum 
esse palam est. Itaque reliqua olim sic scripta fuerunt: zorróv 
Adovra àydàyibni cep) T&c (ümoiAelne. 

Dativus Doriensium ápu7v non meliore fortuna utisolet, ut in 
PLur. Agesil. cap. Il. e yàp ÓaciMeig Xupiv AAAR aciAelaix 
yeyyácsr, ubi ZulIy et vevvacs? reponendum eademque medicina 
passim in eodem morbo utendum. 

Ad SrosaEuM et Appendicem Florentinam redeo. In Ancnmr- 
TAE loco sub initium mendum latet in his: xerràv &Qecw T6 
woQia; 9ià vcx)ray p. 741, B. 3ià vejTav intelligi non potest. 
Sapientia ob se ipsa dicitur expetenda: emenda igitur à/ a- 


19 


rxórZy. Sed manum de tabula; finem faciam in emendando 
SoPHocLis Íragmento, quod et apud lomawwEw DAMAsCENUM et in 
SrToBAEI libris turpiter corruptum circumfertur : 

aiàos yàp dv xoxolciv od0iy GpeAei 

5» yàp cium«4 TQ A&Ao0UVTI CÜ[AC IOS. 
Quum in vetusto libro 2àc vp esset scriplum stipes explevit 
ójàc, «ide recle scriptum exstat in Floril. XIII. 9. — Conspi- 
rant omnes in rg A«Ao)Uvyri, quod verbum de trivio sumtum a 
Sophoclea grandiloquentia abhorret et, quod etiam peius est, 
SopHocLES nihil dicit. Si mecum repones: 

5 yp cium, TOyYXXEAOUVTI CÜAGN06. 
utrique malo medeberis et unde ortum sit intelligetur. 


CAPUT IIl 


Quod saepius dixi post ALexaxpnrI mortem , quum Macedones 
et Macedonica occupassent omnia, sinceritatem Graeci sermonis 
labi et contaminari apud omnes primum coeptam esse ,Pdeinde 
magis magisque esse depravatam, ut quicunque esset eruditior, 
spreta lingua popularium vitiosa et inepta, artificialem sibi lin- 
guam ex antiquorum A/heniensium scriptis colligeret, qua et 
in scribendo uteretur et si quando ad eruditos et elegantes au- 
ditores verba faceret, eam autem linguam arte et studio quaesitam 
sinceritatem naturalis linguae non illibatam et intactam ser- 
vare sed vitiis quibusdam suis et ineptiis apud omnes infectam 
et inquinatam esse, id nunc quale sit uberius in uno alteroque 
seriptore Graeco ostendam. Quum facile negotium sit osten- 
dere hoc in scriptore quolibet, qui deseruit populi vitiosam con- 
suetudinem , ut se totum ad Af/ficotum imitationem compone- 
ret, ostendam nunc in duobus, qui et summo studio 72 Zr- 
vixÍGer) excoluerunt et in omnium manibus sunt, exemplaria 
videlicet nitoris et' venustatis A//mcae feliciter imitando expres- 
sae, et ob eam rem multorum curis iam dudum illustrati et 
recentissima memoria a magnis philologis de novo expoliti , 
ArcrPHRONEM dico et LuciawUM, quorum hunc Bzxxgnus nuperri- 
me, ilum Mkiwsgkis paulo ante edidit. De utroque scriptore 
ita dicam, ut. demonstrem primum quam parum sint id as- 
secuti, quod summa ope nitebantur, id est ut Atticae dictionis 

3 * 


20 


sanitatem el elegantiam scribendo referrent, deinde ubi libra- 
riorum vilio, non scriptoris, laborat orationis nitor feram opem 
et quodcumque genus vitiorum insigniorum indicare obiter et 
arguere potero, diligenter faciam. Eadem opera dieam de 
MrizEkn et BzkkgnIr editionibus oj8à» jm0seeiAÉUevog, ut neque 
vera laus iis detracta neque falsa afíficta esse videatur.  Equi- 
dem utrumque editorem magni facio, quo magis, si quid vide- 
buntur errasse, demonstrabo et redarguam, non facturus idem 
in iis, quos contemnerem et negligendos putarem. 

Erunt fortasse et nunc qui me inhumanum esse vociferen- 
tur et magnis clamoribus agant aut maledictis certent et con- 
viciis, quibus nihil reponam praeter duos versiculos Horatia- 
nos paucis mutatis in meam rem accommodatos: 

Di bene fecerunt, hilaris me quodque :ocosi 
Finxere ingenii, raro et perpauca íimentem. 

In ea quoque re Ponsowuw probo et sequar, qui, teste Do- 
BRAEO (in Advers. I. p. 5) carebat » ficta illa fucataque humam- 
tale, quae quum bonis atque malis, amicis tnimicisque. 3uxla 
blandiatur , non mirum si lam valde laudatur a stultis atque impro- 
bis." Caeterum id agam, ut quae scribam MkiwEk1o ipsi potis- 
simum Brkkrnoque probentur, quod si effecero, caeteri, spero, 
aut hisce aequiescent auL reclius etiam negligentur. 

Luciwus et Lucio aliquanto recentior ALcirggoN (nam quem 
tam saepe et tam manifesto imitatur, ut si quid ab illo lepide 
repertum aut venuste dictum sit in suas Epistolas verbis paene 
totidem transferat, ei aequalis aut prope aequalis fuisse non 
potest) seriptitarunt illis temporibus, quum nemo videretur bene 
dicere posse au scribere, qui non omnem sermonis copiam ex 
veterum scriptis collegisset et dicendi usum in omnibus ad ve- 
lerum consuetudinem exegisset, denique quum apud doctos 
nullum verbum satis Graecum et probum videretur, quod non 
idoneum testem et auctorem ex antiquis A//icis haberet. Plena 
exemplorum sunt scripta ÁrmHENAEE et Porrucis. Plebs interea 
in diem magis dicendi sinceritatem depravabat utebaturque di- 
ctione incredibilem in modum vitiosa, cuius rei exempla sex- 
centa sunt apud istos, qui 'Arr/xisa/. appellantur , PravNicHUM 
v. c. et. MornmEM, qui omnes non hoc agunt, ut quae fuerit 
antiquae "Aró/2o; ratio et usus doceant (nam nihil foret horum 


21 
libris confusius et absurdius) sed aequalium vitiosam loquenid 
consuetudinem ita arguunt, ut Auct sermonis incorruptam nor- 
mam opponant. Sic fiebat ut docli alia lingua inter se, alia 
ad indoctlam plebem et servulos uterentur, plebs eruditum 
istud eloquium non tantum non intelligeret, sed etiam , quod 
nemo mirabitur, suaviter rideret. Quamquam est paulo lon- 
gior, adscribam locum ex SEexro Ewmico adv. Mathem. I. 10. 
p. 266 Fann., quo non est alius ad id quod volo demonstran- 
dum magis idoneus: Z5;3£, inquit, (Querixs Tic &XDex3us ouvybein 
TGy lüieTGv xarà Aci; xxl Éüyq Dum époursz — — «T9 airÓ dp- 
TroQÀpioy xal mavápioy Aéyeran xai mA TÓ &ÜTÜ emu vlov 
xal à&ulBioy xal 1y8ig xo) Óucian, &AAR cox,ndpevor TOU xaAGS 
Évovrog xa) cae xxl ToU 44 yeARoÓx) Uc TOV DixxovoivraV 
54ulv caaploy xa) iüumTGV c xV&proy époUjsey , el xu (QQap(Qoa- 
páv éciv, &AX. oix &proddpiov, xat cuu víov aAA oóx &plbu, 
xu) Üusixv uAAAoy 9») 1yOiv , xal zriAuv dy QixAdEe: daroQAémOVTES 
Tgàe ToUg Tapüyr4g TÀg iy iüimTixAG Aébeug mapamÉ[ponev, 
T4» àà &íesiorTépay xml QuAdAoyov cuvüuleisy weradimSopsv * 
e yàps53 QiAdAeyog yeskATAI mTxapà TOÍG lO1& TAIG, OUTOG 
5 iàigTIXX4 TApàÀ TOÍQ QuAOAÓdyo0:G. Utrique, ita uti fit, 
excedebant modum. Homines indocti de plebe excusari pos- 
sunt, qui istis temporibus: nativam linguae patriae sinceritatem 
servare non potuerint; docli non possunt, qui ad omne genus 
ineptiarum sunl delapsi, ut linguae intermortuae rationem po- 
pulo et plebi obtruderent, quam ipsi won salis diligenler tene- 
bant. Grammatica ars el critiea ita sunt natura comparatae , 
ut, si secus utaris, in absurda omnia exeant et degenerent in 
malesanam quamdam Zrsxviav et dxpicias. Bona autem pars 
eorum, qui seriore aetate (Grammatici dicebantur, arte, quam 
profitebantur, perperam et praepostere utebantur, molesti et 
odiosi verborum censores et dictionis probatae exactores; dum 
toti erant in verbis et syllabis et apicibus notandis, id quod erat 
rei caput, ut recle cogitaretur et quod recte esset cogitatum 
verbis aptis et idoneis diceretur, nescio quomodo praetervide- 
runt et sic tandem amiserunt, Rerum igitur el sententiarum 
inopes et ioculariter ignari hoc unum retinebant, ut verba 
carperent et cum barbarismis et soloecismis bella gererent nul. 
los habitura triumphos.  Castigat istorum ineplias saepe Gzr- 


22 


LiUs: adscribam locum ex Sexro EmPmico adv. DMathem. 1l. 5. 
p. 237. Grammatici solent, inquit, r&y xerà TÀ AX x0o7(40U- 
pévov (uabxuaTx xeraTQÉxsiy Og puMOR TWV x0VWV. TOV. "EAAQXVay 
cuysuleixy émigeuévuy , xol eimore ÜM(Qoiwro dy Cursos: 44 AAA 
eüploxeiy coAAAxi; dmoQuyX*v «eig và epucTARV TOUG CuÓXTOUVTAG 
a)üróg 9» rà Óóri (Qíp(mpoy * cóxoixdvy igi v 0m! miüTÓV 
AexÓÜév. sti homines quam duriter ct aspere soleant in ad- 
versarios vel secus sentientes invehi et debacchari nota res est, 
quam unaquaeque aetas apud populum litteratum vidit et vi- 
debit. Est hoc quoque et erit semper pervulgatum, ut eius- 
modi petulantia et protervitlas cum pari levitate etl inscilia sit 
coniuncta. Non vidi hominem in hoc genere morosiorem et 
asperiorem quam PmnnYwicHUs est, acerbissimus orationis exa- 
etor, in querelas effusus, ad maledicendum promtius, neque in 
laudando umquam neque in reprehendendo modum servans, at 
idem truculentus censor castigatorque aliorum videle in quos 
errores, quam foedos et pudendos, se implicare possit. In Epitome 
nominum et verborum Alilicorum pag. 555. Los. ita scribit: 7càv 
v«làa TÓy dxaAcuÜoUyTZX u&T  XRÜTOU: Auciag éy TQ XXT 
AódToxpacToUg; cUTO Tí CUVTREEI wpliTAi, Éxpiiy à oUTGG Eizely* TV 
&xoAouÜoUvTa xüTQ. Tl &y o0v Qui, Tic; &epreiv Ty Auciav 
$ voüejety xaiyoU coyWuneTO; xpi»; AAX ime) Eevix (adde 5) 
c)vÜscig mc&VTM TxpxiTWTÉE , j4Tíoy bb &xoAouÜeiy züTG. Non 
vidi magis. Attici constanter omnes in ea re dicebant ZxoAov- 
Óely par Tiyog ek émacÓmi user Tiyoc , neque aliter quam sic in 
populari sermone dicere ius est de servulis dominum pone se- 
quentibus, deque militibus qui signa sequi. dicuntur. "Emovy er 
ipoU, mxibpoy, in Pluto vs. S94 non erit Allicum si Zcov 
por dicetur, contra in eadem fabula vs. 19. 
3v M4 dpácwc 0 vi: TQÀ dAxoAouÜoUpdy mor&, 

si per& ToUÀe esset scriptum , risum moveret. Sic uer' 'AAe- 
£ay3pou àxoAcuüciy dicuntur copiae, 'AAeE£avopp dxoAouÓeiy jÀRI- 
STOTELES, CaLLISTHENES el si quis alius non militabal injALEXANDRI 
castris. Huius rei quum sexcenta exempla sint, quid morosó 
Grammatico facias, qui alias res agens et dormilans iLvsiax 
stulte carpit ? Contrario errore Los&ckius ad Punvwieur j.(l. de- 
ceptus locis corruptis et testimoniis poétastrorum serio induxit 
in animum -regiaxoAov0eiy Graecum esse et DkgwosrHaENI. obtru- 


A9 
dendum et dxoAcuüeiy , ÉvracÓx) et Ouaprely Optime accusativos 
recipere posse, ut vuyx sizero TÓ QeUyov V. C. ei bene Graece 
dictum videretur: credo, quia in Lucnw: codicibus delerrimis 
ea scriptura circumfertur. Valet in Grammaticis quoque Epi- 
charmeum: 
NoUc Ópf$ xol voUc &xodti , TRAA« xu xai TuQAG. 

Etiamnunc mihi diu et multum in Grammaticorum et At- 
licstarum lectione versato subinde admiratio subit animum, 
qui fieri potuerit ut in ea copia librorum veterum, qui ali- 
quanto minus erant vitiosi quam quibus nunc utimur, tam 
plumbei sint, ut ea nesciant aut in iis haereant, tiiubent et 
turpiter se dare soleant, in quibus nunc post illam monumen- 
torum stragem et libris qui superstites sunt tam vilialis tamen 
acule cernimus et sincera a pravis tam certo iudicio discerni- 
mus. Nempe erat hoc temporum et hominum vitium egregiis 
doctrinae subsidiis negligenter admodum utentium, quum ne- 
mo unus iudicio et arte valebat et homines mediocres, et etiam 
aliquanto minus quam mediocres, sine censurae melu quidquid 
alicunde corrasissent aut levi opera et tenui filo conscribillas- 
sent in vulgus edebant. Quis est omnium , qui de genere hoc 
aetatem tulerunt, non dico iudicio ingenioque, sed Graecitatis 
interioris scientia et Litterarum copia et usu cum BeNrL&IO aut 
Ponsowo comparandus? Et his et. EtwstgIo, Dosnago, et si qui 
alii ad horum praestantiam aecedunt, quid sit At/icum aut non 
sit delinire utilius permiltes quam Punvuicuo aut Moknipi. et quid- 
quid est Atticistarum. — Hi semper aequalium errores ac sordes 
praeceptis suis admiscebant et quidquid faciebant non poterant 
sese ex illis veluti laqueis domestici et quotidiani sermonis pror- 
sus expedire. Sed quid illos reprehendimus homines obscuros 
et in ignoto latentes, quum illud ipsum appareat in iis, quorum 
et apud aequales magna gloria fuit et celebre nomen ob venustum 
el aureum dicendi genus ex felicissima imitatione A(/ficorum na- 
tum, et apud nos ad hunc diem perdurat. Quoius autem quis- 
que est, qui vel possit vel audeat ignoratae el vitialae Graecita- 
tis reum agere aut Diowgw rÓv Xpusósopov, aut Lucuawug, aut 
AÁLciPHRONEM, aut quicumque eadem laude et plausu é&r7;/xiGei ? 
contra enim plerisque, ut olim sic nunc, quidquid illorum tes- 
tium auctoritate nitatur satis probum et rectum videbitur, mul- 


24 


tique aul temerarium .esse arbitrabuntur illos velle cogere in 
ordinem , qui in ea re regnare putantur, aut anceps et ambi- 
guum negotium in his reliquiis monumentorum veterum liquido 
definire quid ferat usus et analogia linguae antiquioris, quid 
non ferat respuatque. Sunt adeo qui angusti animi esse putant 
menlis et'cogitationüm humanarum infinitam varietatem , ve- 
locitatem , libertatem, veluti compedibus quibusdam et carcere 
coércere, domare et sic debilitare ac frangere conari, ut sum- 
mis ingeniis facultatem eloquendi quod sentiant arctis finibus 
circumscribas, et esse.hoo quasi pinnas animo incidentis, ne 
eo evolare possit. quo nemoe adhuc pervenerit. Non multum 
mihi difficultatis obiicient qui ila disputant, nam facile vincam 
Tépi&xoAOVÜETy , VÀ. "repixeaÜedbei , ut mepireÜycysi , numquam a 
quoquam esse dietum aut fietum, quia quae notio cogitari plane 
nog potest, novis verbis subiici non potest, et Faoua:; vel dxo- 
AvuÓsTy "vel ópapriyv, quia naturam suam exuere non possunt, 
numqudám" potuisse accusativum adsceiscere, quidquid Quivrus 
CaLasgR vel Gorermus.vel imperiti scribae hallueinantur. 

Iw ve litteraria et gPammatica: non est periculesum quod 
fieri 'nen possit; numquam factuni esse asseverare, neque hoc 
igitur magnepere laboro, sed aliud est cavendum ac sedulo ani- 
madvertendum , ne iminerentes iniuria plectantur, et quod scri- 
bae ét sciuli ^ dekiquerint, :id. ipsis. Alticorwm imitatoribus im- 
putetür. "Luétavus eU ÁLciPHRON, no dicam de ceteris, nunc men- 
dis et-erroribus multis obsiti sunt, quihus sanioris 'Aró/2c; 
consians .et' perpetuus "usus violatur, non quo ea nescirent 
quae futilissimus quisque m agistellorum inculeat, sed quia, 
dum:'ommitm manibus sedulo teruntur, traxerunt subinde ali- 
quid ' novae: eorruptelae, quam affricuit lectorum tantum non 
omnium vitiosa dicendi consuetudo. Quum animi causa iocosa 
scripta plurimi versarent et describerenl, facetias et lepores 
magis quam orationis formam curabant, quae paullatim ad 
vulgarein loquendi formulam reficta est, ut saepe antiqua scri- 
ptura ubique obliterata et:delela sit, nonnumquam in antiquis 
codicum "vitiis tuto delitescat , unde aeuti critiei eruerunt, 
Graeculi quía nón intelligebant abstinebant manum. Genus hoc 
vitiorum quale sit et quemadmodum : vetera menda bonas for- 
mas ab interitu vindicare possint insigni exemplo ostendam. 


29 


Indocti ij3$ra:, quos Graeculos dicere licebit, pro dXuóavo 
dlicebanL djiscüzlyo et. àAÍcÓ4rca pro dAiÓoy , ut passim antiqua 
forma aoristi apud istos abire solet in formam e vulgari analo- 
gia ductam, ut Z£a, £rsEx , ÉAenpa , ÉpeuEa , nuaprure , éQAa- 
eurz, àmÉpxcx (pro dmébpav), iípxcz (pro siae), fÓpsto (pro 
Épauoy), Érsce plurimorum usu tritum, alia non pauca. [stas 
dicendi sordes et immunditiem librarii antiquis scriptoribus 
certa contagione solent affricare, docti partem tantum ex istis 
ausi sunt tollere, alia dubitanter retinent, alia sine ulla dubi- 
tatione habent pro integerrimis sanissimisque. Sic évzé£o; pro 
éyrexeiy Atticum esse docti homines faciles credunt, quod si 
in AnisToPHANE (Lys. 855) concoquere Tm. Banexius potuit , id- 
que post veram lectionem évsz£zi ab Hinscuieio repertam , quid 
caeteros ferre posse censeas?  ltaque sicubi dj;/sóov erat scri- 
ptum, facile ad suum óA/cóycz aberrant librarii i3r9ro: , idque 
si pergunt facere tandem genuina forma sine vesligio perit. 
Periisset igitur in ÁrcrBRONE, nam pro daieóev I. 18. 1. GAlc- 
(4ccev irrepsit et III. 64. 3 xazaXaÓ5ucac pro xaroMcÜoy el 
rhetor nitorem sermonis antiqui ea labe et macula inJecisse 
poterat videri, nisi vitium felix II. 11. 2 commissum homi- 
nem absolveret , ubi in libris est: àv  2i& 72 Aio &moAelanl 
po Tic (Wo TR TASÍOVX , in quo mendo vera leelio azécóe 
per multa saecula tuto delituit et manus indoctas effugit, ut re- 
nalis litteris perite in lucem revocaretur. (Graeculi, si huius 
loci tenebras dispellere potuissent , sine ulla controversia Zzw- 
AÍcüuas scripsissent, quemadmodum in PrurAncui Cleomene XIX. 
p.815 quum optimi libri servent: ZAaóe 3à 2uwAi0ev , reliqui 
emnes àuAÓ5cx; exhibent, quae vulgaris lectio fuit usque ad 
SiwTENISIUM. | Simillimo vitio librarii in ApisrorHANis lepidissi- 
mo loco Lysistr. 677 dederant: 
lmcTIXGTATOV yp égi wpipeo xOONQV y UVM 
xoüx &yamoAÍcÓmA TpéNOVTOS. 

pro &v zzoAlcóo; , quod quum Dawssivs reperisset. (Miscell, Crit, 
p. 559) meliores libri exeussi confirmarunt. Ut igitur ductgcet. 
ex plebeiae diclionis negligentia irrepere solet, sic frequentius 
etiam éA/cóalye obtruditur invitis veterum imitatoribus ,. quae 
forma , siculi et oiàe/yw , nihilo est sanior quam si quis a- 


xz[vy dicere voluisset. Poétastri iis utuntur, qui miscent ee: 
3 


- 


26 


ganlias e veterum lecttone arreptas et sordes, quas a saeculi sui conta- 
gione traxerunt, ut rectissime iudicat Kippws ad Dawzsiua p. 581. 

Apparet ex his quam anceps et ambigua res sit slatuere 
utrum scriptoris an librarii errorem deprelenderis. Sitne bene 
Graecum an. non sit numquam fere esse potest dubitatio: quid 
Attici ipsi spliti fuerint in quaque re dicere sciri potest et e 
mnltis. vitiis . Codicum, Grammaticorum,  Editorum veluti e 
Scoria purum putum aurum excerni. Sic igitur vitium mani- 
festum "tenetur, id quaeritur utrius negligenlia sit peccatum. 
Videor mihi reperisse rationem , qua Atticistae paulo elegan- 
tiores multis erroribus absolvi possint, quos in scribas esse 
transferendos sie mihi quidem persuadeo: praecepta Atticista- 
rum ,. ut supra dicebam , non hanc vim habebant, ut ex iis dia- 
lectus Atfica cognosceretur, sed ut sermonis popularium vitia 
et negligentia ,. ad A/Aeniensium  incorruptam consuetudinem 
exacta, apparerent et corrigerentur. Clamosus est in ea re et 
plagosus , opinor, fuit Pi&vwicnus , qui ita solet: éexzrwc Z34- 
xiv , Ty dAaÜ c, xXxigoy , éexarug (upBapm, dzorpémoU 
Aéya , iyeuaAUV&uy ópgiv p. 69, à coUro Aéyav Awpei p. 157, 
évauríaca -oUr' &xoUcog p. 194 , aut vauríac XE» mojvopm 
p.226* aut similia. Moznis elementius agit et benignius, sed 
quoniam tecte et lenissime aequalium vitia arguit, factum est 
ut quid potissimum  ageret.a multis non satis animadvertere- 
tur. Quid inter utrumque magistrum sermonis intersit, ita 
ostendam : indocti ijiora4 dicebant 4meAsUcoua!, quia nescie- 
bant Zwzipi esse dicendum. Ea res, quam nunc pueri non 
peseiunt, quamque omnium veterum usus perpetuus demonstrat , 
olim solis.doctis erat noia et sedulo ab iis inculeatur. Quid- 
quid de ea re seiri polest collectum est a Kippio. ad Dawzsir 
JM. C. p. 126. Unum addam: Porrux diligenter docet CowwopvuM 
principem verbi xarépyome: luturum esse xa&reipi, ne forte 
erret. III. S. 95, xarépxerei wa) x&rtei T) ToU uéAAovTOS 
xanóvov. ldem igitur PnavwicHus et MokRis docuere. PunvwNicHUS 
sic p. 37: ámeAeUcouai: mavrümac) QuAdTTeU , oUTS yàp 
o Qóxi.ei bTopec ore 9») Gpxala xepugiiz córe IlA&TOV XÉyMTGI 
TÁü Quevi, 4vr) 9B aüToO TQ meii wp xal ojo ÓpceiDÉcIV 
deaüTrwce. ÉmrabsA euo óp6evoc: &AAo; obrog "HgexAic (sic legen- 
dum), ToUr' o0» Eeugev. éx. mpid3ou. Ou(epivoc , xp yàp éme&iav 


2*1 


eméTy , xa) yàp éméEeiui Aéyerxi QAM. odX. ÉmreEeAeócopaut. 
Videte quos fluctus in simpulo excitet, at Mognis idem sunima 
lenitate ita docet: Ze 'ATTIxOG , dmsAsdceTO: "EAMMVIXEG , 
cuius praecepti eadem vis est atque Phrynichei, neque valet ad 
aperiendam Atticorum consuetudinem .sed ad arguendum aequa- 
lium errorem. Eadem est ratio ómnium projemodant Morhnmis 
praeceptorum , quibus sine ulla dsperitate verborum , sine con- 
vicio aut opprobrio, veluti tacitu8 ac nutu popularium vitiosam 
consuetudinem corrigit. | Síc quod in eadem pag. legitur: 
àxpoà 'ATTixüg , &xpokoai '"EAAWvixBe , ecquis. crediderit seri- 
ptum esse ut formae, qualis est Zxpeg , observarentur, an ut 
vitiosum ZxpoZeo! notaretur? Moznis caeterique magistri pau- 
lo antiquiores, (nam Tnowas ipse indiget magistro, qui se me- 
liora doceat et multa inepta dedoceat) si ita legentur ut co- 
gnoseatur, quibus jn rebus oi i3i&rx: impinbere fuerint soliti, quae 
vitia sermonis fuerint pervulgata et'hine in antíquorum libros 
invecta, egregium usum habebwnt ad veterum seripla passim 
purganda iis mendis, quae saeculi contagio affricuit turpissima 
et plurima.  Perpauca sunt vitia de. magna copia , uam Motus 
expromsit, quae non saepe in oplimi et probatissimi cuiusque 
scriptoris antiqui libris appareant et aequissimo animo ab Edi- 
toribus et Critieis feruntur. In eo loco, in quem fortuito in- 
cidimus, Mornis ordine haee dicendi vitia refutat: 4z»Aácó». 
pro 4mw4A464 , &aAAnxTIMÉS Éycytee pro dmaAMaEeloyrsc , dyi- 
TO0c&V , &0éruoay et similia pro dydyrov, &3oyrov cet. , &xpozoui 
pro xpo, dweXevcermi: pvo meii», BAícsi; pro d&Aesig cet. 
Haec, omnia, quamqüam manifesto :semt viliosa et sequiore 
aetate apud Graeculos mata, tamen vetustos seriptores adliuc 
impune inquinant, alia raro et in paucis libris, alia frequen. 
tius, alia passim in omnibus; De quo genere est Z»wéraocaw. 
et dyécÜbcavy, quae in cuius scriptoris Attici Codicibus: et Edi-. 
tionibus non leguntur? Constat formam esse sequiorem , Ma- 
cedonicam ; editores non audiunt. In poétis metrt-.retio arcet 
soloecismum , nulli apparent; caeteris non est idem: praesidium ,: 
exempla pullulant. Similiter quod vitium ín 4Acc; Motus 
notavit, quia omnes iam dudum ita peccaverant, emnia anti- 
quorum seripta infecit. Nempe olim aliierant in desuetudinem et 


in solis Veterum libris apparebant formae, quae antiquitus selae 
3^" 


28 


fuerant in usu: ZAO , XxAQ , TEAOD , yXuÀ , ÓAO, XOp, SOpO , 
GIO, uxxoüumi, el 2A , Di, xpsuó , veri, xepi, exsdéo, 
7£AdÀ: rariora sunl xoAó et xoAópai : singularia, nobis quidem, 
éferé) apud IsocmaTEM p. 195. c. coll. Antiatl. BekkERI. p. 261, 
32. et cvycxi& in SoPmocuis ÜOedip. Colon. vs. 406. His igitur 
formis A!tici solis utebantur, ut numquam quisquam x«Aéco, 
QizrEAécc aut similiter diceret, neque ZAZew, Qifáee , mer&oo 
aut quidquam de caeteris, neque adeo xaAécoua: aut dva(Qidac- 
po aut aliud quid huiusmodi esset in usu. JAnimadverti has 
formas iam olim interiisse et antiquissimam esse labem , qua 
xaAécu, xaAéouxi , (Qi(Aoo , (QiAMcoumi, SARaw , DixTeAÉCO el 
similia omnes coeperint dicere et scribere. Hinc factum est ut 
novae formae passim subreperent in antiquarum sedem, unde 
sequitur restituenda esse ubique locorum quae constet vitio et 
fraude esse de loco deiecta. [taque xaAézw, ut hoc utar, un- 
dique est expellendum, quo male pedem intulit (nisi forte 
coniunctivus sit, ut apud SopnocLEM in Philoct. 1452, 
Qéps vuv seixv xopzy xaAÉicc. 
et in AnisrornaNis Pluto 960, 

07 7 Qdpse vuv dy& vBv Éybolsy xaMaw miwa. 
et Lysistr. 8501 et 864) et éiyxaAéco , ÉÁrixaAdco[o , QigTEAÉGO , 
quae aliquoties in PraroNE et Oratoribus et aliis occurrunt , 
cerla emendatione refingenda sunt ad constantem et perpe- 
iuum Af/ficorum usum. Non magis parcendum est soloecis- 
mis, quales sunt Gigaew , mpoc(diBaoe , &valiacouo: etc., qui 
ubicumque apud veleres leguntur, Graeculorum vitio leguntur, 
non Graecorum. In animo est Aflicorum locos, qui huc fa- 
ciant, diligenter collectos inter se componere et demonstrare 
scripturas, quas improbem, non esse antiquas aut sanas sed 
antiquis el sanis substitutas. Poterit sihi quisque inter legen- 
dum facile explorare satisne verum et certum sit, quod nunc 
paucis expromam et eiusmodi est, ut eam controversiam vel 
solum dirimere possit. Librarii, magistri, lectores omne genus, 
quí veteres formas expellebant, ubicunque non satis apparebat 
futuri temporis eas formas esse, manus abstinebant; praesentis 
temporis esse suspicantur et servant intactas, ubi xaAG v. c. 
futurum esse intelligunt in xaAécc« refingunt , ubi non intelli- 
gunt nihil movent. Locus est in Azscmmis Timarchea , ubi bis 


29 


Orator xxA$ posuerat pro vocabo, in secunda parte loci nom 
senserunt idem dici: ilaque sic vulgo legitur S 67, o)xoUv xai 
«&)0ró» Uply xaAécc Tóv 'Hyyexvipov , víypada 9 zxzórQO wzprv- 
píev xocpuTépay (4!y 54 xaT ixeivo» , MixpQ àà cuxQesépuv 9» TQ 
MioyóAg. obx &yvoà 9' óvi dwopeirxi xol Pmiopxxsosi. Dix TÍ oiv 
«UüTüy xcAG àv) TW Lxpruplav; iv Opiy &ribelEw xrí. Qui non 
sentit x«A&à fulurum esse, nihil umqnani de genere hoc sen- 
tiet, al librariis et sciolis nihil suboluit, ilaque prius x«Ac ad 
suam consuetudinem revocarunt, alterum reliquerunt inviola- 
tum. Si haec ratio constabit potestne certiore indicio confir- 
mari id quod suapte natura satis erat certum , unam esse for- 
mam in usu, non duas, quibus suo arbitratu Attici. promiscue 
ulerentur. Praelerea, si quis bos locos diligentius inspiciel , 
in multis corruptelam subesse etiam aliis indiciis deprehendet , 
veluti in Lvsiag oratione XVIII. S 24, oóx Eye, à &y2pec 3ixa- 
gai, oUcTIVAe Oexcopévou; imip «nay &vafhifjacouar, ubi &vapi- 
facepz, ut opinor, est necessarium, 

Itaque in Morante et Alticistis, si quis eorum praeceptis 
sic uti volet, egregium paratum erit A/ficis praesidium , non 
quo melius intelligantur, sed quo eluantur sordes nitorem At- 
ticae venustatis obscurantes. Cavendum autem diligenter. erit 
ne temere quid Grammatico credas neve caecum ducem te- 
mere sequaris. Quam saepe, quam turpiter, quam ioculari- 
ler errare soleant, nota res est. Morms pro Atticis venditat 
Homerica et lonica , quibus Tragici soli delectabantur, aut vo- 
cabula prisca et casca e Sorowis legibus sublecta: cf. v. v.: 
&Xp Gals , po, Ip , xuxeG , yénaTov, spsdyóg , GÜupux, OuioU- 
p.evov , àiiipeg , [BouAvTÓc. Solonea sunt in v. v.: eeiraxeixv , ózv- 
&iy , ébÍAAs: aut usum et proprietatem  A/ticorum non satis 
callere arguitur , miscet aliena, diversa confundit , scriptura co- 
dicum depravata decipitur, ut in Zv4Aeuévz, dvacyxceroi, 
&reim& , QA&(doc, QuoxdÜsiw (pro 3uexateiy aoristo, cf. ELMsrEiUs ad 
Medeam 186), «si; cpír4» xipzv, xpepaÓpm, xviciv , dee, 
cet. ignorabat quo certo usu distarent vpadUauevos el ypaipas , 
Q«uAo» et QAaUpov, 3ecpol el Seopua , mempaycog et. memQEN0S , 
alia. Codices depravati eum deceperunt in Zvaxvxs pro &voxo x, 
XATAXGONI(xE pro xeroxoxipa, alibi: ab his igitur si caveris, 
ut nihil erroris subesse certo scias Moknis in eum modum adhi- 


90 


bitus, quo diximus, A/ticis scriptoribus egregium erit emenda- 
lionis subsidium. 

Allicorum imitatoribus sero natis, quorum causa hanc dispu- 
lationem ingressi.sumus, Mozmis, PnnyNicHus caelerique magi- 
stri non prorsus eodem modo proderunt sed alio non multum 
dissimili. Quis enim serio in animum inducere sibi poterit, 
quae-istis magistris (am mota et perspecta sint, ea LuciaNo 
el AzeiPeHRoN; aut ignota et.inaudila esse aut non salis firmiter 
animis impressa, ut imprudentes et alias res agentes immemores 
harum legum in errores delabi poluerint. Ecquis est qui pu- 
tet magistros scire &eic: bene. Graecum. esse, non &zeAeucerat, 
LuciawuM et ÁLciPHRONEM nescire, vel modo meminisse, modo ob- 
livisci? Quis tam est veterum membranarum inepte fautor, ut 
non hoe fateatur? Si mihi hoc dederis falsarios tenemus ma- 
nifestos; Eosdem arguunt lectionum discrepantiae. Memoravi- 
mus sugra dicendi vitium, quo Graeculi pro Zxpo& dicebant 
&xpoacsi:,lefellit eos analogiae species in zxgdxam:, TsÜémoat, 
zemeéipxoxi similibasque et manifestus error esl. ine igitur 
in. AremmsowIs. optimo. codiee Vindobonenst , qui littera B nota- 
tur, nata seriplura est. HL. 11..3, ZpiAARCe. TXie Agixeis 
emer]; quam pro sua Graecilalis perilia WAGNERUS recepit 
pro ZUiAAZ , perinde esse. annolaus. Quemadmodum igitur xua- 
AZXew: apparet deberi Graeculo ad aequalium consuetudinem 
aberranti, sic ÁrnciPgnow:. imputari non posse arbitror vilia et 
errores, huiusmodi : l. 28. 29, áwvrvég. Fragm. 4, vgoomvési, 
I. 28. 1,. Zepyóc. MI. 51. 5, ócéx. IH. 26,.mporeQAsioz: pro 
erpgoceQAeiv. lI. 22. 2, IlIvoxoc. IIl, 61. 5, IIyoxa. HL 17. 2, 
&ccAcuey pro &vei.. 1. 56. 1, dy Mupgivoovri pro. adverbio Mupg- 
pivoUyr, , Ut Pagyouyri , "Ayvouvri (SrkpH. Bva. in v. 'AyyoUs) 
alia,.év Muvpaivoüyri tam. pravum est ac si quis Zy 'Ioóge vel £y 
'OAvpziac: vellet. dicere: aeque vitiosum est, quamquam multis 
non videtur, éy Mapatów. I. 25. 1, rà xpéoc pro T? peov. II. 2.5, 
capuAessaÓx) pro ewpoAAscÓai. ll. 2. 9, dm4Axvev pro Zzé- 
Azurtv. lE. 3. 9, xacaAtmorvo pro xerxAelaoTo. ll. 4. 15, va- 
spipxvredecÓx) , qua forma pessime analogia corrumpitur. Ill. 
5. 1, xpusivovg; pro sxpucoUc. liL 47.5, vw vOpoppóav pro c3 
Dàpoppo4y. ibid. «wrexpup»v. lIL. 48. 4, &pos pro xepic. Ti. 
49, 1, cvvbéwy pro cuy2Gv, III. 52, 5, ^xeero:. (recle, III. 70. 


31 


3, Meo.) Ill. 64. 5, jeóscie pro jveíy. IU, 72. 2, xvecbóya 
pro xvcoóókg. il. 7. 5, Heigauo? pro dv Ieaiez. — MI. 19. 2 

eig cé pro eig eco. III. 42. 2,35/ei: pro Jépyarszi.— lil. 55. 2, 
x&jó; pro éxeji. ll. 57, oivejedvos pro qosóuu» et. barbare écxo- 
Végxv pro £exwpz. lll. $9, xar' Óv«p pro Pvxp. liL. 60. 1, 
&vaspíQey pro Zvaspkpeoómi. MI. 70. &, éwi- ubxicoy — sepdvov 
pro 3i£. z&leou xpóvov. III. 72. 2, owerdzwsev pro Ózu-TEtwsay. 
I. 1. 1, oi Qoppeia pro Qoppat. L. 12. 2, xar&xAibelz , (reete 'et 
Attice in fragm. 6. xaraxAwaper.) I. 54. 6 emoiiQer TÀ zonü 
pro c3» zóAw «ie sede: xxÜic4c: sive T&perTeé. lll. 40. 4 et 
41. 5, obe Terépx; pro vovéxc. liL. 53. 1, seéppusa pro 
sicéDpyox dpavrov. MI. 61. 3, d&yam& éxmopiGtiw pro dxmopiZov. 
Sic Qidvev contra naturam verbi et usum antiquitatis positum 
est. III. 4. 17, dóyoceoóas dAdeiv pro éAÓcv. Non negaverim 
fieri posse, ut nonnulla ex his ipsi ÁvcPBAeNI impufanda sint ; 
omnia haec ab eo commissa esse, qui totus fuerit ia po&tis an- 
liquae comoediae lectitandis et AmsToPHANE anle omnes, qui 
novae eemoediae fabulas versabat et praecipuae Menandreas, qui 
PraTowEM terebat et DgwosrHEMEM , uL. ab bis omnibas &rrAd/ceiy 
disceret, eum igitur turpiter impegisse in. iis emnibus, quae 
magister quilibet in nunierato laberet et ad fastidium usque 
inculearet , id. mihi haudquaquam videtur credibile. Etiam iq 
reliquis vitiis, quae iam indicabo, compluscula esse ..suspicor , 
quae mala manus invexit; satis habebo si id vicero, partem 
utique peccatorum ipsius Rhetoris negligentia esse commissam, 
qui, ut sequiores omnes, AtZcorum sermonem mon tam diligen. 
ter observavit et imbibit, ut non subinde laberetur. Ex eo ge- 
nere est quod legitur III. 8. 6, 5 '"Apeorayirig (ovis pro s 4E 
'Apeiou sayov. lll. 10. 3, £véipuov cosdperoc pro ivfupsbels. 
Ill. 20. 4, é£ ójaAuév Éolei pro éxorsiro , ul dxao3ày daoieiro, 
sic ek L. 19. 1, roieiy vovÓecíay pravum est, pro voufereiv dioi 
potest vouleciay zowisÓxi: non coi». lI. 42. 5. Zududoe: pro. 
&aQuei MI. 44. 1, &végyev olxízo. pro dvégkrou, ut 1E. 47. 5, 
&ysqyürm pro avegyp4yov, cuius vitii reote ALciPHRoNEM arguit 
Lossck ad Punvwicm. p. 158. I. 28, eiààe vaU0' ocÜre; Éytww pro 
iyoyra. 1. 26, Ji xcipóc naTéxovrm , veteres Íyoyra. 1l. 4. 5, 
xporzAiGeiy , MgsAxNDER ipse &rimueaívecóx: hoc appellabat. [[..6, 6, 
Umepüaacoo, Allici àemdvrio, IL. 4. 14, xpueupixsÓdpey , dli 


52 


wxyreuceue0a dicebant. II. 10. 5, ceoxeiplencóni cpxrwyóov, 
id Altici xlpeicón) dicunt. Quos commemorat ArcieHgoN. 1.11, 
pumsipas Allicorum ipse alicunde ex Jom arripuit.  Athenien- 
&ibus Cwrwral. erant , sed in re diversissima. Quod dicit I. 22. 
o, Wpxero, et in fragmento 6, zapypyovro, nesciebant veleres 
Magistri Zpxmwv non esse in usu, sed 7« ubique in eius locum 
subire.. Apud omnes veteres J3pxóuxv est tncipiebam ; et. apud 
Athentenses. quidem praeter ipsum Zexopo nihil in usu est, 
nusquam £Zpyscóa; aut épyüuevog legitur sed léva: et joy. Quod 
qui primus vidit et demonstravit Erwstgms ad Eunmipis Hera- 
clidas. vs. 210, paucissima tantum nobis reliquit paulo melius 
constituenda. Miror virum acutissimum in TaucypipE ferre po- 
tuisse duos soloecismos tam putidos, quales leguntur IV. 120, 
Ttg] àà TÀG uípue TxÜTX4c, Gig ÉmTWpxovro, XxiQvM dégw et 
]V. 121, ijà[a 5 éraivlow» v& xe pocWpxovro Gamep dÜAwTg, in 
hoc leco vera scriptura reponi poterat ex Poriucg 1H. 152, 
Eevoy wàp clpgxev* éraiWouv T& xxi mpoccecxy Gop AÜAMTÉ, 
errore XrNoPHoNTEM pro TmucvpipE nominat, quem turpt soloe- 
cismo liberat. Videor mihi perspexisse unde invectum [uerit 
vilium. Neque 'luucrpinss neque Atheniensium | antiquiorum 
quisquam. fec«y aul spocyscay aut &mygeczy aut zapyüecay un- 
quam dixil, quemadmodum neque jeev aul fee dicebant, 
sed constanter omnes Zuev, $Te el Zocav. Et de fiuc» quidem 
et 27e nunc tandem inler Edilores et GCriticos salis videtur 
conslare, et invitis codicibus tantum non omnibus xaericv, 
 Wpocpev , Amiiusv , éLüTs, Gre el similia passim Allicis re- 
stilui coepta sunt. Sic Bekkenus in DewosrH. de:Coron. p. 506, 
11. xa) vzU0 düm-ip TOV éwÜpiy dyes (Qe(djcuAsupévoi contra 
libros omnes optime dedit Zzjre. lbid. p. 546, 16. sposyeizev - 
Tk (ov, unus liber, Parisinus S, qui instar omnium est, 
cpocíusv exhibuit. —DUtriusque lectionis vindex est Grammati- 
cus antiquus ex codice Vossiano descriptus in GaisroRDI anno- 
latiore ad ErxwoL..M. p.121, 39. ln $ezv, mpücxv, vpooi- - 
cXV, &mjcxy el caeteris compositis, nescio quomodo iidem per-: 
tinaciler repugnant neque quidquam morantur poétarum tesli- 
Ammonia, Grammaticorum auctoritatem et codicum scripturas, 
quibus omnibus accedit analogiae zs/z»dyxw.  Putemusne Anr-. 
STOPHANEM quum scriberet in Equit. 605: | 


53 


TXig ÜTAZig GpuTTOV tÜyRc x&l pueTijcEV GpÓpuTA, 
aliter dixisse quam solerent populares omnes?  Luculentum 
esl scholion in PrarowgM, quod Pmorius cum multis aliis in Le- 
xici sui farraginem recepit, unde sublegit SutpAs : $2: 3icvAM4- 
[Boc , và Émopeuójuwv , cov 7G " ypadermi, o] yoUv "Imyeg dia AÉ- 
youci xol ficay 7b Wcav xa) mxpà OcuxuBiów obTGOG vxyVtetoy 
(ri: áxudCoyTís T£ doxviide aüvdv, oi SP "Iovec 9eoay xai 
Xi0xv (vitiose. ones tanlum  $i/cxv dicebant). "'Apiscfavye 
'OAxAIV * B m 
'Ezé à iysvduw» cbrep $ émi £uAa. 

Quod autem dixi, codieum scripturas hanc analogiam confir- 
mare ita dico: saepenumero librarii, qui ; adscriptum nezli- 
gere solehant, 3sav, mapücav, mwxptbüony , Émebioav et similia 
retinuerunt, quia eas formas ad «fv; referebant, quamquam ad 
iéya; esse referendas passim diligenter inspicienti constabit. Si 
his locis ; addideris habebis A/ficorum manum ; si fec re- 
pones, quod nonnullos facere video, A/ficam dialectum cor- 
rumpes, id quod scribae dudum fecissent, nisi eos alius opinionis 
error retinuisset. Apud DewosrHENEM edilur in prima Oflyn- 
thiaca p. 11: 2! jJxouey Ej(jceUoi» feQowÜuxóreg xol mapücxv 
'AudrmoAmüy. "lépxE xa) EmTpxroxAWg Pm] ovr) vb fbiu2, mani- 
festo errore. Graecum est Zvaxivew , (ubitei , mapilvai. ei và 
Bsp ek xabzo0o: Fri vo0 Dxpxros DEMosTB. n. Olympiod. p. 1176: 
Ans. in Pluto 582: ol br] v00 (Q4uxros Adyoi, DEwosTu. de 
Symmor. p. 189: non possünt haec permutari: quid multa? 
zapjca» est reponendum. "Eadem medicina locis complusculis 
Tnuucvpiis, XksoPHoNTIS et aliorum factitanda est. "Vidi nu- 
perrime qui in Xgwornowris Jellenicis 1I. 1. 18, Avcav3pog 8E 
"A(8jó3ou mxpém Ast xol o] ÀAAOI T m pfic my meC f, Teponeret zxpre- 
éxy. Perficiet emendationem, qui zzpgcav dabit. Librarii dum 
sedulo formas sibi inauditas expellebant et Zea» sive cay in 
ferc» refingebant, nonnumquam imperfectum é75£ev temere ar- 
ripuerunt et per vim, ubi aberant requiritur , dederunt abiere. 
Bis hoc in Tuucvpipe deprehendi, "IV. 59', cepl. eIxociv. S5u£puc , 
&y xlg oi spíe(Qeng mepl vv a'rovó!v mec av, locularem erro- 
rem vides, et turpius etiam cap. 42: /y Aeuxa3ia ám eov ad- 
vüy vrevraxómi) Qpovpol. Yn XkNoPHoxrIs Anabasi lll. 4. 93, ef 
m0) OÉow Ti To QaAxyyos iwimTRpücay cóc, participium in 


54 


S 50 ézizapióvrs; el Codicum lectiones ize) zpsecay el ves ipsa 
denique clamat Zémimapica» verum esse. A&scHINES tnm Clesiph. 
p. 63, 44 mcupiipev vii Ucepaig sic qu» éxxAuolay. Manu ducit 
ad veram lectionem locus qui legilur p. 67, 16, TpeAÜ0àv 
eie Tiv éxxAxgciay , unde emergit, ca«píipev. cl. p. 84, 12, 
TapsAÜÓyTa sig TX4V éxxAwciav.  lilaque TmocvpibEs poogoxy 
Gecspd0AxT$ scripserat , magistelli, qui TuucvpmpeM mullo peius 
quam vulgo creditur mulcarunt (ut in his Lectionibus primo 
quoque tempore ostendam), zpor4pxovro adscripserunt , idque, 
uli fit, irrepsit. In altero loco quid sit zepi 746 *u£pae Tu)TXe , 
&ic icWMxovro, neminem vidi qui intelligeret, nam quod inter- 
pretantur esse commeare , invicem visere, adire, nauci non est; 
éxipi£la haec est et. dmipiyvusda: dicilur, non éziéva: , quod de 
hostili fere invasione ponitur. — Aut monstri aliquid alitur in 
eo loco, aut ale éz4pxyovro ablegandum eo, unde male pedem in- 
tulit. In Anmsrormamis Thesmoph. 504: ! 

,ó 9' yp wephipwev! dxuTÓxi QvoUpeevog, 
fugit ErusLEmUM ratio, quum sregiey. vel zepisippev corrigeret , quo- 
rum hoc usitatum non est, illud barbarum. Repone: 

' à à dyNp mepiiem. GxuTÓx)! QvoUgesvos , 
quam.formam satis stabilivit noster omnium xa6»yveuóy Daws- 
sius in. Miscell. Crit., a quo quum sezoíilei, dew , dei, vrpoag- 
ey omnes accepimus, subirascor iis qui in Avibus vs. 1208: 

jpru£ éxaAMsiTo, xa) yàp xev ópruyi, 

concoquere potuerunt pro Zxes» a DAwssi reperto p. 501. 
Praeterea notandum est verbum $-épyopc: , ubi significat £c- 
qéUsi», srphg mipry ÓpiAdv, ea lege non teneri.  Aíhemtenses 
enim 2zépssecó« dicunt eo sensu , non vsiéyai, et omepydpevoc non 
)z:G».. Exempla sunt apud PraAroxEM, DewosTHENEM, alios. ÀÁt 
nihil horum ArciegRoN aut caeteri A/ficorum  imilatores vide- 
runt. Oppertunum vilium, x4rigey 1. 59. 7. servavil xaTjj- 
pev, quod perite SEiLgnus eruit; xpxero el zapxypyovro auctori 
suo relinquenda. 

Decepit. AkciPHReNEM, ui permultos aMos multo antiquiores, 
fallax analogia, quum ex aoristo siAójxv , d&eiAdpeuv , A peiAduxy 
cet. fuluri formam éUpei, éeAcbpai, desAoUuou cet. aut in 
acliva forma xa(cAG, AveAG , IEsAG contra cerlam analogiam et 
usum de suo finxerunt. ALcimHRoN ita peccavit.  [. 6. 35, ix 


35 


Tío wikpXe TV Gyopxydpay dfexoUvra: »uc Wsipóc , Ubi éÉaupg- 
eoyrai Graecum est. Fuit olim hoc vitium pervulgatum , quo plus 
excusationis habet, quamquam diligenter admonent Magisiri 
auctoritatem velerum opponentes. Pmuorius p. 121. 15, xzóa:- 
pucece, o) xaÜeAsiTe: Gouxublüge xai TOV &AAuV ol cASÍOUG, 
non audebamt dicere «wl! o] AAAo: cópsTyzvwTec, propier auctori- 
talem futilis po&tae comici, TiwesrRATI, quem adversarii (aum- 
quam macbinam admovebant, vid. Bskkkm ZrrievTixies» p. 80. 
12. E Pnuorií emendandus Sumas, cuius locus: corruptus Lo- 
BECKIO fraudi fuit ad Puavw. p. 724. Quam frequens fuerit hoc 
vitium notabo in eo auctore, quo nemo diligentius Oratores A/- 
ficos et Historicos et Philosophos trivit, Di»owrsimm dico Hari- 
CARNASSENSEM in Ánüquilalibus Romanis , 1. 24 , Gao. áEiodpeevpr., 
verissime Vaücanus codex dfeaovpevoi.. IV. 75, neoo(Qag)A d 8AoU- 
ga. VII. $6,2£eAcei. VIII. 34, &vyeAovyrov. S0, á£sAoUvreg T 
Qpoupioy. IX. 26 , T&v "Poqxlev xobsAoUvreg &gxyW. X. 49, dje- 
A&Tz) TÀ cücs(Méo, XL. 18, GysAcUjeey dx poócou Tobe (QAvapous, 
Recte Gasavupovus XL 5, ddeascós rescripsi& pro ddQeiAcoóe. 
Simili modo VIII. 51, pro àvsj4« emenda áyeae; ot X. "44, 
iEoxipoDvreg relinge in. dfeAoUyrec. Si (am saepe deliquit Dioxr- 
SIUS, Criticorum acerrimus, eensure columbis parcere :peltezit, 
Maiorem etiam ab ea parie excusationem habet error,: quem 
nunc indicabo, non tantum. commenem omnibus, sed. perpe» 
ium. Legitur apud ArcirgRoxEM lii. .52. 5, Ao; veírov 3 
Wléupoc oixér49 £yopesmct: à mpXxyue sig Tobyoavéc et III. 69. 1, 
&wyópsues MysyaAOu Tg ila). TW Tío vario ÉrAVstAM, 
Vitium, quod utrobique est, ita arguam ut labem eandem late 
gliscentem simaul. arguam, re paule altius repetita. — Asyem 
dicendi et loquendi significationem in tribus tanum compositis 
relinet,' dvriAMéyem , imiAAysiy ek mpoMy e... Reliqua verbi A4 
yt familia, ut ita dicam, et eagnatio in compnsitis emnibus 
superest: .àgd , elzov, cipwxm , elpipaai , alpimoponi , éppyüsv, Dxu6yj- 
cope, Dücic , puróc, pwTéov non lantum in Zvweegd cel.,.ézepai 
cel. , spospo cet. exstant, sed eadem omnia. sunt. in Zvep?, dici- 
"TOV , AVsipixm , &veppuüuv , &vzgpiois cel..— Similiter in:dzepüi, 
Ouiepié , éfapo , xoT&pi, peces, cuvagió. PL Dmepo , quis quum 
forma in -Aéye nulla responderet, in eius locum: subiit; ubique 
— &yopeic €l — wyópeuty. Sie. o o0jpvE. üscagi auk Aveimsy à 


96 


x4py£ ubi ád praesens tempus est redigendum, quia ZvxAéyer 

eo sensu dici non potesl, zvayopsser: Ó x5pu& dicitur. Eodem 
modo formae d4zayogesew , OixyopeUei ,. éSayopsUsw ,| xaTuyc- 
peUeny , Tpocayopsusiy ,  GyTITpOG Gy OpeUEly , Cuymyopeuei el Oma- 
yopsUsi , quibus accedit zgoayopsuery pro vpcAéyew , respondent 
formis, quas diximus, unde sequitur praesentis tantum et im- 
perfecti formam. in usu esse, in caeleris subire — egá , — eizoy 
«cet. Apud AzscuisEM in Cfesiphontea ubi mullus est Orator in 
demonsirando ius non esse reaunliari in theatro, qui ex plebei- 
scito corona aurea donatus sit, passim onines formas verhi Zya- 
wopeUeiy usurpat. $5, dvayopeug. 40, dveizeiy. 40, dyappulivau. 
122, 5 xXpuE. dyeime et mox xai vaAw 0 a)Tóg x5Xpu5 dywyopeue. 
164, 158 , vpocAdRv 0 xupguS — Ti cor dvepei et 189, 3ei yàp 
vóy X5pux& dievbeiv, ócxw TàV  Zv&ppwcip iy cQ ÓÜcdTpg colui. | 
Eadem plene est ratio reliquorum omnium, ó vógoc 3ixyopedei 
el Xueipupoévoy et. Quxppuaig el Oimppyuóuv : dmoyopsien , dzepeiv , 
dxerreiy et, &eipykéva) suut. eiusdem verbi tempora diversa, 
quibus respondet nomen dZszégp4oig , ut. vpóppxucoig verbo zpoayo- 
geóew.  Gontraria sunt cuvayopesi» et GyriAéyei, in reliquorum 
temporum. formis conspirant, cuvepgi et dvregQ, cuwerreiv et 
dyvremmeiv, cuveipwxác el avreipxuxwe. Perpetuus apud veleres 
omnes.bic usus est: constat in carminibus Homericis, in Jonum 
lJibris:omnibus,. in Adsorum; i£xyope)eiy apud. HowEnuw habet 
futurum à£epéw. ^ Hunopor.. l. 21 €t 22, erpoefze MuA840io101. 7e 
yey el vcaUTu ib mpoanyüpsus TGvOs &ivexey, —XkNoPB. Memorab. 
]Il. 13. 1, ecporeurov — civ xeipsw ox dwriTpOGEppuóx. ARIST. 
Plut. 322 : 

Xolpeiy 8p .0p4G égiv , Gyüpsc OujidTan , 
dpoxmioy Ww vpocayopsuew xol caTpOy. 

O Evnie.. Cyclop. 101: 

. Xadpsiv 7pogeiza mpTX TÜV yepairaTOV. 
"Tmayopeuer , verba praeire, habet. futurun) in AusrorgaNis. frag- 
mento. apud Awxow. de. D. V. v. ray ey . 

éy& À' Umep TÓv Opxoy. 
sed quid plura? quicunque hoc aget inter legendum videbit 
quam consianter hoc veleres teneant. Idem nullo negotio ad 
hanc lucem corriget scribarum errores. |n Anmisrormawis Pace 
vs. 107 , quod editur : 


91 


éày àà uu c0) xaTayopeuay , 
a poéla scribi non potuit, nam x«reí7« oportebat, scripsit x«- 
r&yopsUw. Non est difficilis oplio utrum in Vespis vs. 952: 
0cag xaTWyüp4cte Tg "XVcUpylae 

an xaTwWyópeuce sit probandum, nam hoc A/ticis est inauditum; 
praeterea xamrwyopei» el xarayopeóeiw lam certo discrimine et 
tam perspicuo, ul opinor, diremla sunt, ul cuiusvis sit, qui 
modo scribarum errores audeat corrigere, ubique constituere 
ulri verbo locus sit. Quid impedit 52e0 wapepyovy ex hao ob- 
servatione Lysiaw triplici mendo liberare. Legitur Orat. XIH. 
G. 51. oix ióxei abro &muvrTa TÀAwÜÉS T» xxTWyopuuivyui. AGo- 
mATUs, de quo haec dicuntur, non eral xar5vopog sed puvurs, 
itaque xarep4xévai requiro. Gf. $. 50, ubi verba vspl ov 'Ayd- 
parog xavsipqxey ex ipsis dx4Qieuxc: sumta sunt, et ab Lvsiak 
verbis distinguenda. In eiusdem oratione VII. S 35. iuo 3 
Qoxe] elyui el epi amüTGV piv oi (Qucevitdpesyo xaTMyopoUciy 
&U. elàdreg Üri daoümvoüvrmi . vrep) 0b TOv DecmOTOV, Olg amsQxasi 
XGXOV0USUTU!, [LAAAOV AV 6iAOVTO GylyecÓxi (QucowvtiU[eyon 9 xa- 
ermóvreg  &mTWAARNÜXxI TOV TapvrwYy xax3v; qui LystaM bene 
norunt et cepi Tivog xaTW»yopeiv non norunt, reponent xxrZzyo- 
pevovciy. el supplebunt: ép) 32 3oxe? &To-ov slvxi. Miseret me 
praestanlissimi Oratoris, cuius unus liber deterrimus pauculas 
orationes laceras et vitiis mendisque omne genus inquinatas ad 
nos propagavit. Si TukoPunasm Characteres exceperis, omnium 
pessime Lvsias mulcatus circumfertur. Quid iis facias, qui in 
oratione VI. S 4. 'Ay3oxió4c Üuci&scus: scribere poluerunt pro 
0ucixs Üjce; et. XII. S 86 pro c&v £vuvepouvrav aíóvoig &Ewv Óauv- 
p&6ey , dederunt Suyepyosvrav , quod emendavit Raiskius. Quo 
magis inclino in eam sententiam , in oratione nobilissima De 
caede Eratosthenis $ 20 xaer4yópe) mpOTov piv dg perà TW dx- 
Qopàw miri vpoclo xré., titubasse de more Nbrarios et xz7574- 
peue genuinum esse, ut $& 352 óuoAóyetr mraUTA Tonjcci. Si 
quis hunc locum Lvsiag habet ob oculos, videat an mihi.expe- 
dire possit quid sit xa) r&c eied3euc olg Tpómeig pocloi. — Qui 
non poteril et zpgosiéyai eico2oy* quam, sit absurdum sentiet, we- 
lim cogitet quid aliud quam «rorm?ro pro zposíor legi possit, Sed 
ad Lvsnmw aliquando revertar, nunc ad usum verbi gyogevew 
est reverlendum. 


————-— no 


28 


Ex iis, quae diximus, sequitur dyopeisu , Wyopsucsx , wyd- 
peuke , &ydpeucig et. cognata omnia neque in simplici forma, 
neque in composita in antiquo sermone Graeco usitata fuisse, 
neque earum formarum exempla apud veteres exstare, nisi 
ferte in uno alteroque loco depravato. Sunt rarissima haec 
vitia et propemodum nulla: hoc unum longa observalione vidi, 
formas quasdam'e verbo zpoccyopever düuetas satis certo prae- 
sidio esse. munitas, caeterarum nec wola nec vesligium est, 
donec ad sequiores deveneris, qui quum se Alficis volunl esse 
quam simillimes et alia mulla praeterviderunt et eum usum, 
quem demonstravimus, nemo unus ex omnibus vel suspicatus 
est. Errant omnes, Sophistae, Rhetores, Magistri, oi vmemai- 
3euévor; omnes. HanpocmarioN postquam Zmxyope)eiv expli- 
cuit: Zvrl] oU xapvew xa) divvarog EÉxery, laudato Lvsia. d vG 
"Eperixg (quasi non passim drayopsie eo sensu apud omnes 
legeretur) paucis interiectis explicat quid sit Zim &7v: &vri 
TOU. &mox aquel). xx) GOuvaTiionI. "AvyriQGy ép cQ mep) TOU. AnDÍay 
dép, non facturus, opinor, si scivisset verbi Gmayopebeiw 
non esse alium doristum quam Z2z«eeiv. Habet ea observatio 
etiam: hune usum; ut eos redarguat, qui se veteres Aíficos 
mentiantur. ' Qui. dolo malo süpposuit. DEwosrugNr orationem IX 
cgàg 4p éÉmiGO0A*v "73v OuAÍTTOV SUO se indieio tamquam sorex 
prodidit, quunx scriberet p. 157, 20. 52» yàp éxelvog xal mpow- 
y üpeuxe TV vÜAsRo9 xa) doi; Épyoig &EevWvowe, namque ipse 
DgwosTHENHS- 7posipywé? dixisset.  Stmplex Zvopseuw apud Athe- 
nienses non tantum in vétusta formula praeconís usitatum est: 
To diyepeueiw (QosAerai$ pro Afyei dy c Bun sive Oupuwyopety , 
sed: etiam quotidiano et: domestico sermone tritum es! in xex&e 
d:yoptUeiy , 'Oicpplówy d:yopérry et similibus: ipsum eliam Zve- 
peóo in usu. erdt et 3yopevucy , ut in Phito 102: 

bóx wyüpevoy: bri mrapéEew m py uaTA 
"oe ÉgéAAeTÓV pois: 
ubi. Zg2AAÉTwy restituendum. ^ "Ayopgeiéo autem et 9yóopeuox et 
quidquid hitic nasci potest apud illos soloeca sunt. Praeterea 
dyopedou ei; T&ÜuQavée neque:eleganter neque bene dictum est , 
quia eie roDppevés éum dicendi verbo perperam iungitur, Zyev, 
mpedyev , xaÜisavo: eig TopQDayéc recte dicitur. "'E£xyvéópsuca 
apud ArciHRoNEeM lil. 69. 1. non uno nomine est reprehenden- 


39 

dum, uamque é£ayopsée idem est quod éxQépe» , vgare, 
palam facere, ut innolescal. omnibus; requiritur indicium face- 
re viro de uxoris flagitio, quod xavwyogejew vel puwociv. dici- 
tur. Atlicus igitur in ea re xxreizoy seripsissel , 'AvrIxigad 
omnes perpetuo labi solent, quorum nullus est, apud quem non 
saepe legantur ea omnia, quae ab antiquorum sana eL sincera 
lingua aliena esse demonstravimus.  Exemplorum quum sit iu- 
gens copia, satis habebo pauca quaedam e Luciiwo afferre XLI. 
24. oy àva(Qi(Bacopmi cuyayopeisovrt ooi, pro Átllias &vapuBamat 
euyepoüyrz XV. 18 wwdpeuce xaxüg pro elze XXXIV. 3. mpos- 
ydpgeuro aórp im) Tà yéAya dwavriv, alque haec LexiemaNES 
dicit à ózeparTixÍguv , qui epi TZ wéAy» dixerat, EupoLimr 
sublectum apud PorrucgeM IX. 47. Deuoxax autem XXXVII. 11, 
flos et robur Cynicorum, dicit: 9r; — "r&siy «ór& à£xyopsd- 
ceiv, corrige d£ayopeócer, ubi veleres uno ore omnes Z2£epe? 
dicturi fuissent. 

His denique addam indicium perpetui cuiusdam vitii, quo 
olim omnium libri inquinari solebant et Atficorum, et si qui 
eoruin quam simillimi esse volebant: nunc Aiticorum scripta 
nonnihil ea labe purgari coepta sunt, Alliecistarum eodem: modo 
purgari oportere nemo adhuc suspicari videtur. Primae. per- 
sonae in — oa! exeunli respondet secunda in — «c; exiens 
apud Aificos, in — « apud Graeculos. Forma in — s veteri- 
bus inaudita est in indicativis, contra forma in — «; apud se- 
quiores omnes prorsus obsoleta est, praeterquam in 9oUAei, oie, 
Ape. Nulla autem in re Graeculi constantius antiquioris lin- 
guae usum obscurarunt. Quia Macedones formis in — $ ute- 
bantur, factum est, ut iam in vetustissimos libros Alexandriae 
scriptos irreperent, deinde serpsit malum ulterius et per om- 
nes Atheniensium libros grassatur. Non est unus liber scrip- 
tus tam vetus, tam emendate descriptus, aut diligenter correc- 
tus, in quo non passim id vitium appareat. Clarkianus PraTo- 
mis codex, Urbinas lsocRATis, Laurentiiauus AEsScBYLE et. Sopno-. 
cL1S, Parisius S DgwosrHENIS, verbo optimus quisque eL anli-. 
quissimus liber MS. turpi inconstantia fermas veteres et novi- 
cias, ÁAlticas et Macedonicas , permiscet. | Ut casus et fortuna 
ferebat et seribarum correctorumque libido, modo genuina for- 
ma evasit, modo vitiosa surrepsit. Multi iam sunt, qui intel- 


40 


lexerunt, eam rem nostri ubique esse arbitrii iudiciique , qui 
antiquam linguam penitus callemus, non scribis esse permit- 
lendam sexcenties in manifesta fraude et interpolalione depre- 
hensis, Complures Aí(ici tandem nunc post multa saecula suam 
consuetudinem receperunt et.in ea quidem re 'Arrixieí loquun- 
tur ut olim, Alii ex Editorum libidine, qui ipsi a Codicibus 
pendent, modo recte loquuntur, modo peccant, quae satis 
iocosa res est. Alii denique constanter peccant et. ubique per 
vim ad Graeculorum usum coacti sunt se componere. ]n ho- 
rum numero:sunt Lucius el ArciPBRoN, qui quamquam ipsi 
recle el ordine erant locuti, nunc vitio non suo ubique peccasse 
videntur. Aiz;4cy est apud ArciPunowEM [. 29. 4, zapépxgs I. 
94. 1, 3iavoji III. 11. 5, similia passim. Non erit mihi multis 
verbis opus ad demonstrandum A//tcorum imitatores in ea re 
imitatos esse Aíficos; utar uno loco Lucia, qui rem vel solus 
conficere polerit XXXVII. S 15 ubi Cynicus mordaci et spurco 
ioco molestum sibi protervum et petulantem adolescentulum 
confulat.  Ilóóeyog Tiyog, inquil, r&y év Maxeóovig seümapuQuy 
yeuyioxou Gpeiou &pectMAcUvVTOS AÜTÓV k&l "rpor&ivoyroG épsTWud TI 
coQisixüy xai xsAevoyrog eizely TOU CUAAOIC[L0U TMV AUCIV " "EV, 


ÉQw, olóm , Téíxvoy, Pri vepalyy. Periit aculeus et quod super- . 


est nihil est: Zpor4ua apud eos, qui elegantius loquuntur, ap- 
pellatur, quem caeteri cvAAov:cudv appellant, iisdem éporZv aut 
auyepory est cuAAoyiGesÓni. Sic apud LuciaNuUM, Quomodo sit His- 


toria scribenda , S 17, eive er& puxpüy AAA06 suAAOyIcUe ST 


&AA0g xxl 0Auc &y &TXRVyTI Cy 4 4&4 TI CUVMDUTXTO ZXÜTQ TÓ 
mpoolpgioy , id est: ex syllogismis cuiuscumque generis. consiabat. 
Expunge igitur re0 cvAAcyicQL00 , quod non minus insulse addi- 
tum est, ac si roO épeTXpuzrog repeliisset. Sic , credo , apparet 
TEpeiys; verum esse, ut ambiguum sit utrum có épor4pa an ov 
sit cogitatione supplendum et dicatur ratio concludit an tu pathicus 
es et muliebria pateris, quod GrswERus vidit. At nemo poterat sic 
iocari nisi a9 zepzíve: dicerent omnes, non zepaivg. Eiusdem plane 
generis argumentum duci potest ex Luciami. Pseudosophista. S 6 
el 7. 'Egopévcu 8é Tivog €i ueAE TQ ei 6Oeiya , vr&c 00v , EQu, àpà 
épurüy &l (ue EeTu OC OL 1. Aéyeig 0r1 0 Osiva s  ATTIXÍGoVTOG Dé TIVOG 
xx) v&Üv54Eeir eimóvrog ém) voU mpivou, BéAriv , Edw, xai é- 
TaU0Óm p» dTrixÍGe xaTmpónevov. Manifestum est. numquam 


41 


quemquam ita ludere poluisse, nisi in secünda persona Ac 
vXcei et reÓvocer dixissent omnes. | Hi loci et permulti alii si- 
miles efficient aliquando ut non tantum Atticis sed Atticorum 


quoque simiis sua forma reddatur, in qua re antiqua scriptu- . 


rae vitia veterem errorem subinde palam facient. ^ Saepius 
enim factum est, ut — c in — ei; corrumperetur,, cuius rei 
exempla Al//(ic; alias suppeditabunt, nunc uno ex. ALCIPHBONE 
defungar I. 19. 1, mwv4AAwc oieie Tiv pc iai vovüsclzy, ubi 
equidem nequeo in animum inducere Rhetorem Graecitatis :sa- 
Bioris tam imperitum fuisse , nt zoieioÓz: vovulscíay dictum epor» 
tuisse nesciverit; ilaque zo/e/; in voie; emendandum esse censeo; 


CAPUT IV, 


Iuvat nunc ALciPHRoNIS. Epistolas ordine percurrere et, sí. 


quid observatione et animadversione dignum occurret , si quid 
reprehendendum aut emendandum videbitur, paucis significare 
iu iisque nonnumquam ad illas litteras exspatiari et illos seri- 
ptores, qui sunt aliquanto quam ArcrPBRox et. totum agmen At« 
licistarum curis nostris digniores. 


In libri I Epistola 1 $ 5. receptum oportuit quod praecepit 


Hinscuieius foypou ciwópsós pro prov. Perpetuo usu ommium 
dicitur £pyou 1xysoóx: , sed tv Épyav Eyeolau , &mrreoÓmi , eA dmi rà 
ipya TpxTicÓxi: wel lévai, sed é fpyoy. EU6U0g Épyovu Éwroüa: 
est apud TauucrbipeM II. 2, saepe legitur et apud alios et Dionys. 
Haric. Anti. Rom. VIII. 2. 009 czovàó&Covroc Upyou 8ysota: VIII. 
11 £pyov éyópeÓz, alibi. Eidem IX. 47 pro Zgyou Zpfoua: re« 
stituerim z£ogz. Ibid. S 1. 4ep»/a non minus est vitiosum 
quam 4espyóc 1. 28. 2. Perperam huc traxeris ex: Aescauiis Cfe- 
siphontea & 108 dvzüeivai TQ 'AstóAAoy — él) mo áepyla, 
quae sunt e velusto carmine sumta, ut arguit initium aoAe- 
pev mTáyT' jaTa. xx) sücxue voxTxg. Noluit rhetor 4pyóc et 
&pyíz dicere, suspicans, opinor, pigrum et desidem ita diei, 
vacantem ab opere non dici, et confudit Atticorum. linguam 
cum dialecto Jonica. Ibid. S& 4. éx $aaspov: Alltei aAwpdlev. 
1. 2.2. ix6Uzce: ÁAllici iyd)c. MuHo turpius etiam peccalur a 
Tugocniro, qui XXI. 45 ixydz scripsit proixfiv. Eadem socordia 


scribendi bis mihi in SrmaToNE Sanbpiawo. nolata est , Epigramm. 
4 


b 


42 


XXVIII et LV in Authol. Gr. lacoss. Tom. IIl p. 75 et 81. 

" Awpi Tlyoc caUTMV vv ópaua TXv Umáporroy 
et 

TQ TOlyg xíÍxAuxac Trày dcs a TNy miplAemToy 
haeccine ut Graeca esse censeamus! Nihil est, quod isti non 
audeant, et leges dicendi negant sibi natas. Ferendum est, 
dummodo ne videatur eorum ulla: ratio habenda in Graecitatis 
usu el ratione constituenda et cognoscenda.  Coniplura illi ia- 
ciunt zxpuxexivouveupéyo et (Qefliaciéyz , quae cum proprietate 
et analogia Graecitalis nihil quidquam commune habent. — Tuxo- 
cRiTo visum est dicere III. 57. 

&p& y' ià4ycà. AUTÀV; 
nihilominus solum Zvouai Graecum est, iàyc& nihili est. Dixit 
XI. 60 veiv ye uafeüpa:, at numquam efficiet ut íadeüpz) pro 
puxlxmopoaa (— eobpzai —. meüjsai) Graecum esse videalur, neque 
ut »s non videatur móc 7) xawvos ToU juÜjoU perinepte inser- 
tum.... Eidem placuit XIV. 01 v«Upsóc dicere pro ysyeupsto, et 
linguae patriae banc vim inferre. Idem quum ex forma jsac: 
(leavr:) deceptus fallaci analogia /ezgs (V. 119), 1exc (XIV. 54), 
et 1er; (XV..46) ausus est. formare, quamquam fecere alii, 
Mem bou; et clari poétae, sed artificiali lingua usi, certum est 
Graecilatlem sie graviter corrupisse et in haec omnia convenire 
dictum AprornvoNit Dyscor:t de Pronomine p. 118. ra0rz 022 mon- 
Tixijg. &oclag : zrapx Au üévre. o0 xcaropsUcera: QixAÉxTOU 7rigoujsd- 
yuc éAA0ylpois .cuyypaqQeUary. Ad ArciuBosEw redeo. In fine Epi- 
stolae 1 iudopice: moenstrum verbi ex. compendio scripturae 
Bon intellecta matum est pro égdQopxózvai. In extrema Episto- 
jJa.2 unice verum est ézob4saucv, vevósiv non de absenhibus 
dicitur. sed de. mortuis. 

Epist. 5. $ 2. 5xevee &yde: Allici Tide , tum dvvaoorou. xai 
éyepón;purog vel sine librorum auxilio in &yvmaX»yrwy xa) éyepospá- 
vay erat refingendum. Quid sit émieUdem Evouxv ipse ALor 
PBRON, Credo, nesciebat. 

Rpist. 4. $ 1 veomeplg. vpocavéxovrec: quam fatuum est pro 
" vtapyág dicere velle ?evj4dpoz. —Vitiosum esse crederem, ni me 
alius Graeculus retineret, Isiponus in Anthol. Tom. III. p. 178. 

Éx pe yeopuoplys "EveoxMda advrios dass 
&Axucev dÓvslug Spwmopoy ipy auc , 


43 


mercalor homo factus est ex rusiico, ul vides. S 5' cevUfiyai : 
Átlici ysytobui. S & cic àv ày5go: illi óc vel mede. 

Epist. 4. &yeic 8c éxurdv: lege vauvdv. — Ibid. ó GspicoxAf4 
à reU NeoxAécuc : Bhetor dixerat ó 769 NeoxAdov; , ut illis solemne 
est, ó ToU. ZeQpovicxou , Ó oU "Apleuyoc , 6 ToU. KAewicv , magie 
stellus adseripsit ó &epueoxAdc , numc utrumque coniunctum 
soloecam orationem facit. S 2 ci» Jixalo vAcóre: : Graecum 
est civ r& ütkalq. 

Epist. 6. $ 2. v00e wav Sov. adpobiciuy xexuplvos: Grae. 
ci et. Roman: in ea re dicunt effusus, repone éxxexugdyos, 
Quod praecedit rà &jiaAus nemo dicebat, sed 7éd$6eaud, non 
TÀà émiTHÓsim (Epist. 9. 1), sed c&ziT42e£& omnes, Sequiorum 
temporum scribae crusin Afficam passim obscurarumt, quod 
melius, si quid dabitur otii, in PrarowE et optimis Atticis ali- 
' quando ostendemus. $ 2 xcudqQovory ele amv: lege mpio xüTWv 
et pro 3üpoy dtmoQéper repone mpordépei..— Sigla scribas fefellit ; 
similiter mox zgeeczéjmei; requiro pro eiewéuzem. In ultimis 
verbis xa) cà yp£yyerai m &p& TOÍG Üixxmcuie xaxáóctug appa- 
ret quam diligenter ex Oratorum lectione iudiciorum rationem 
el verba forensia cognoverit. Omnes in talibus ridicule impin- 
gunt. Mirificum sane dejQroue Lucnwos in Tímonae expromit 
cap. 50 et 61, ut eum numquam talibus in Historicis et Oratori- 
bus legendis dedisse operam suspiceris; quo gravius errant qui 
in Antiquitate A/heniensium illustranda istis testibus utuntur 
omnium rerum igneris et rr: xev éT' &xoipluay yA&ccay iin 
veris et genuinis confidenter substituentibus. 

In Epist. 7. i7:4293 riuÀà xzr:áyw: legitur de librarii conie- 
ctura non satis felici, quam ex Veneto codice MaiEEIUs in or- 
dinem recepit. Veram scripturam servat vetus mendum xa- 
Tsdysro, unde xaréays incolume evasit. Graeculi et librarii 
in eo verho turbare solent. Afhemenses dicebant xoveay va: et 
xaTaXyiyv&i, Graeculi huius rei immemores xarezyóx: dictitant 
el xerawÓsvo:. Saepe Dio Cmavsosrouus, Lucius, alii, sié 
peccant. In Lucnwi Timone 1Q xaveoypévzi noi &mesopcpévoa 
élel 3Uo àxrivs; legitur vitiose pro xeTsdyaco:. Quia apud ÀL- 
CIPHRONEM perfecium requirit sententia loci , Salva res erit si xa- - 
TÉARE repones. 


Epist. 8. Z£xovs 34: scribe 93. — ri» yvdpsy SEeyey xev: Attici 
A * 


44 


dmobei£uoton, vel àmoQyiaclnai. & 5. xadxpàc dXixuu truy: diixg- 
p&ruy melius aberit. 8 4. zou v&p. kv jépwe: sic negligenter 
admodum oj i3iórz:; loquebantur pro 27c:, quos castigat Punr- 
NICHUS p. 43. quo vivo zo &z«i securi dicebant , unde nunc huius- 
modi vitia XeNoPHONTEM , PLATONEM , DEMOSTHENEM , alios inquinant. 

Epist. 9. quid sit Zzo3/2000zi xal àveicómi i-i AeTTRV xepuá- 
Twy nescio, hoc scio pro Au T «pv Qépei civ vapzpvuliay verum 
esse Auzpay , tenue solatium. & 5. cou map! aóTolc Tic DIA coU 
wapapulia: imo vero map! xór&y.. Aucyuoluv 3j ' Aq aToUpley. T E A0 U- 
pplvov: Atlici &yopuéyuy. — moXA00 OjvacÜa:: pessime pro moAU. 

Epist. 10. mvre mavraxdÜsev cuvvéQsaxa: civis Alticus di- 
&isset' cuvvévoiey , idque ipsum ArcieHRoNEM dedisse suspicor; 
librarios formam, quam non caperent , oblitterasse. 

Epist. 11. classem mitlere elg «iv ómepoplay nimis lepidum 
est. $ 2. Qebyouev 3 uévousv: lege Qeiyapev 3 udvvuev. Memini 
me apud nescio quem legere senarium , apud Ecnipipes , opinor: 

Qeuyapeev 9 uévo[uEv 5 vÍ Spdücopv ; 

: Epist. 12. de Zv Éxyor — mepimAeTv: molles et delicatuli 
ádolescentes Allici solebant animi causa vapxm Ae. S 2. xaTa- 
xAulelg: revoca xaraxAmelc. $6. 0085 yàp oUx UMyoi TEv Óuo(Biov : 
pro o234 reposuerim c/2ov et mox in vdpydpióy je 31£ ei requiro 
aoristum 3iéyee. 

Epist. 14. )z2 wxpóvov [maAeidT4Toc] : expunge. 

Epist. 185. ríe y» 4p co: v&v ég&v Qpovric; male éditur pro 

yàp col. Bellissimum est quod sequilur jgfupize 3Eiupdvov: 
non enim, credo, quia ézipsAsize ToOAMÍe xEiwptvyoy bene dictum 
est, licet hoc in contrarium vertere. 
" Epist. 17. Am /[2ec oy xal vüv mAwclow Tig ÉxmAoDUev uepl- 
T&46 &moQulvei daayysAMÓuevor: Nihili est. éAz/3sg oc)v, revoca 
duas litterulas fugitivas et habebis Rhetoris manum: «éADes 
owy xri. In &modalvsry tralaticius error est, emenda dmodaveiy. 
Sexcenties sic peccatur, plerumque impune. $5. réAo póyo 
T0AAG: non is est ÁrncrPHRON, qui in oratione A/ticam referre 
.Satagenie nomine gqZyeg utatur.  Restituendum esse arbitror 
quod in hac re saepe legitur et apud alios et in Arscavua Per- 
: $is Vs. 509 dy ie m0AAB TÓyg. — cby, iva imriy eA2056: pervul- 
gatus codicum error: émiyeAZv est arridere, requiritur irridere , 
iy" UT ey ysAAoue. 


43 


Epist. 18. 7oUro weirdvav ó QíATIS06: lranspone roUf' 5 ya 
Tóy&y. Pro dAÍcÓ4ces verum videri dicóev in superioribus sighi- 
ficavimus. $ 2. óuoU yàp Tij üpg Tijg vradicx4s n pacówue xai TOi; 
xpoup.xoiy : Meinekius 5ps0ícósgg couiecit , deinde 5»4o6s4c. Neutri 
verbo in re amatoria locus est. Emendandum Zpéóxc , caplus es. 

Epist. 19. $4u£repoc ov vp); usrpbg ó "Epoc: quid sit xué- 
Tepog non salis intelligitur, »zerépejmg nostras non ineleganler 
pro captu piscatoris dici poterat.: 

Epist. 21. &i »&p à rpéQav Beirza ToU Üpüiovroe , Tie Xv 6eiM ó 
voíQerÜa: delAuv; quemadmodum in eadem re dicitur 7/ »£vo- 
pui 5 quid me fiel? el od3d» cip &pa et similia alia, sic apud 
ALCIPHRONEM COfrige 7/ Ày sl. 

Epist. 22. 8 9. é4Eéremav , scribe ZEéreioy. 

Epist. 25. xarsxrÓzeww uv oi Zvepoi: incerlum auctorisne 
an scribarum vilio ita legatur; certum est Graecae linguae et 
ralionem et usum postulare 54Zc, ul xaTxuAelv Tiww& Vel xara- 
V4AAey dicilur ALciH. IL. 1. $ 2. cà ài& vuxrüc 0Ax6 aüTiv 
xxr&uAEIg. Kara(Joxv Tiw& apud AmnisroPHANEM eiusdem generis 
est et xare(dpovray eL alia. Significant: facere ut quis strepitu 
et stridore, cantu tibiarum vel citharae, clamoribus, toni- 
iruum fragore wow sib sui compos, aul delinitus obleclamento 
aut lerrore perculsus. Analogia eadem omnibus addit accusali- 
V08. — Tije vipá3og xU psa mAj4m0Av; viliosa admodum forma est 
XW^*, qua qui utuntur antiqui sermenis analogiam in talibus 
prorsus praelerviderunt , quae penultimam produci iubet, ut in 
jur, Tüum, Kpous, QUux, AUumM, — Dua, xpi, xAlj, 
Dips, eine, — 3»wx, alis, de quibus tum dicam accuratius 
quum primum occasio dabitur dicendi de Poétastrorum licentia, ' 
qua linguam et metrum depravarunt. $ 2. eig ve 66ó^ove [8 
vàs xzulvovcg]: expunge emblema , ut mox [zevia]. S 9. riy wi- 
qeróv mwyuAlg QuBÉEaTo: scribe 5$ cwyuAIs. 

Epist. 24. éxrÍcouev xóTÓ TÜ uíTpov xà) AQov, éd» TIG 
aQ6ovin viévgrai: scribe aürg TG uérQp xai Adicy , quae ex Hr- 
sioDo ducta sunt O. et D. vs. 548. 

Epist. 25. nenolparzi: veteres ejznprau. — xab5pevyoy dm vais 
TÁs '"ATTixXic docxoeTISig: lino vero év Tajs. 

Epist. 26. oix o13x 7| waóóv tam male dictum est ac Si quis 
vUx olóm Gc vellet dicere. Scrihe cóx olY 8 ri maÓóv. S 9 cw- 


46 


TW: Állici cíey. $5. puc iÍ2cu , necessarium esl ojuc 9' 4. 

. Epist. 27. dyà 38 olo (jepéwe uy ciew àà Opec: Graecs in 
huiusmodi re ita verba componunt: éy& 2b (Qxpiwe ui», ciow 
à' uec idque Rhetori reddendum. cf. L. 59. 2. 111. 57. 3. 

Epist. 28. wsrémejipe — xciv Ge ímuT4s : neque ueréimeupe 
probandum pro gereméuapzro et perémepiay xe dici non po- 
isst, Suspicor corruptum esse uerézepipe. — Abaausaiog pro ad- 
verbio contra. veterum morem.diclum est, qui saepissime é£a/- 
Qv4c, nonnumquam à£azíyse dicebant. 

Epist. 29. 1. oloxe: lege olóa. Pro 0ezpüco: assentior iis qui 
égepijcóe; corrigunt, possis el eepésóo;, el pro eiwéóro; qui ac- 
curate cogitant sieóóra probabunt, $ 2. o]3a ydp sine sensu 
editur pro oj32«. 8 5. o09 àv TV cxuÜpemoTÀTuV Ti14 mE. 
Graeculi omnes chorda oberrant eadem; consueludo veterum 
pro Tu postulat odàelg. Mox mendum manilestum est in vó 
Dousiy  —: o0 eraty meilopoi. S 5 xupde vic $: dele jg. 

Bpist. 30. rà» &yva Pimavslaero: veteres dvsejears. -— Tolis 
di9oUotv ul Tuy vdsovomi » dixisset. Athentensis ruypicau Tol; 8s3w- 
&éciv , Si aj-additur, requiritur spibionrmi 6$ 9. om zer? (Joy 
Aer: .saribe Gov crorá. 

. Bipist.. 91... 2. eepospesvoe : corrige: eepdpusvos: 8 3. 003i 
xo ie &w' müteU 3e: Graecum esL ze sro. S &. o09 
&y, intp oov. àv. 

Epist. 25. o0 vwpociómsv: aoristo opus est mpoeel un $2. &Ada; 
nullum. est adiectivum Graesum. in -&o; exiens, exeunt in -joc, 
Nenog , l'eagog, Koooy 'AfotAq0s., caeteraque sine exceptione 
omnia. . Pasgim: adversus hane ceriàm analogiam peccatur et 
omnia plena. sunt etrorum, quia-; adseriptum in astiquissimis 
tantam libris apparet, in caeteris negligitur. Ubique reponenda 
sunt jgz, Qà, Óg$. &Ügoc, mpdwv, similia. Mivóa non est 
Graecum nomen sed Mijas, Itaque 'AAQa est reponendum. — Z»:- 
paxiay el dy ácaxoc Graeeuli Hougno .sublegerunt, non item Attici. 
$85. Oen) pot ode cepi zoíTuv: Áflict Mov moi roUTOV. [44 AI. 

Epist. 54. $2. Zuvyc, Eüfvàx46 , vcàx ol3me olde dei ó ccqu- 
exe: oldas pro oicóg non debet ArcmmRowi imputari, qui eiddc, 
ut opinor, scripserat. —— zpeci£poty ; et hio. srgore/gory reposuerim., 
—— Apo: revoca Apo; TxüT dcl. xx) Axpove addere solent iis 
rebus, quas se contemnere volunt significare, ul in hac ipsa 


41 


Epistola sub ünem. $ 6. rveavví3a« óveiporoAc? : saDius rupzy- 
vàx. S 7. evyxpiyoy pro àvre£éracoy magistri non iniuría im- 
probabant, sed nemo audiebat. S 8. vüv udiieé ye: expunge 
otiosam voculam. 

Epist. 56. ei 53ovyv voi Tiv Qépsiv oiei: 88lis hoc scife sole- 
mus, lege déper expunoto ola. $ 2. JysQontodpv : melius dve- 
Qopióyy el omnino minus antiquum et plebeium hoc verbum 
est. — xA«lovre: et Alticis et Atticistis reddenda sunt passim 
xAdsiy el xaeiv, xAalei apud illos non minus est vitiosum quam 
&ieróg aut. aiel. $ 2. uuxpà 3 Émecl por srapequnpi : solalium 
alicui éejvai non potest. — Aut £r; écí verum est ant mepleei. — 
0xü T9 A wpày dy TQ cupzovlo uépdiv: mirum accidit tenuis 
el exihs obiurgalio. Dele Avsrodv: suspicor ad gapmivdpevor 
wapapibio» adscriptum esse Avspdy , deinde huc invectum. [n 
sequentibus óc 391 às: Tel; 0Q' spdv meudieiom dxlopévy fugit 
BsRcLERUM ratio, quum oc 4 reponeret, qaod reliqui retinue- 
runt. Infelix amalor sejawa xa) jMóx Xexep dópy T4Q y mit- 
tebat amieae (Kpist. 36. & 5) alia omnia cupienti. 'Axfouévs 
igilur wáe; vof; Tojovrei; Corellam sibi de capite detrahit eique 
argo plorrei. S 4. po(Soüpsas p pipes op ni: verum eat pupooupua, 

Epist. 36. $ 2. o09' iv rei; dpyvpelon i0). zcér e A Kov: Alke- 
nienses hoc igyov appellant, — 00 xpóvov ToUrov: oportebat «iv 
xpvoy rovrov. & 5. iAaie, &vüpuzs , QuAaTe: lege Qua, 
&vlép»zes, dnic ex vestigiis scripturae codicum. 

Epist. 37. éxíxvpgo; — éqoívra: Graecum est im) xápgoy. $ 5. 
33Adc égi [94 8  0Auc spiv évreuGduavoc: Graeculi discrimen inter 
có ei u$ ila negligunt, ut saepissime 5 seribant ubi o6 est 
necessarium ; oj3' 9Awc scriptum opertuit. & 5. xopbyrodpevos : 
veteres et. veterum imitatores formas amant breviores, scribae 
suas obtradunt lengiores, TsexÓssoyes , iqQeAnbjropai, Coaa- 
Ójcouzi:, alia. Repone xoxeónsvo; ut in $ 1. iu $ 4. 2 — 
éxxopécsus» , Graecum est à 7; — xzopos . iliud Avcimnon, 
hoc scribae peccarumt. $ b. edeée T& QiaTpz ámookshipoiv elo 
jAs0gov: supple évíore vel íe$' ove eic JAsbpov , tam revoea dxo- 
gOJOFE TEIP. 

Epist. 38 & 4. 3uefsiro pro 3íeuóée?ro. commuhis est. deseri- 
bentium error, qui saepe in óó5» et compositis, saepe in 
copeiv, saepissime in velefz. committitur. € 6, drarsopánimay 


48 
sero natum verbum est, quo et ipso oratio Dgwosrugxis XI ubi 
p. 105,10 legitur oxopaxitoyrar, spuria esse arguitur. S 5. sic 
oóx eU)mluove (Sou wpomipesr: quomodo «rpomípec:; possit eO3a- 
pov esse non video, intelligerem oóx eios»iova. — de  ÓAXxev: 
lege à3Íxuc. S 6. qaos xal 3ueAd opas : Scripsit jasoco. — oüxéri 
t6: Qaibpoig Toi; ÜÓupuxoiy Oyerzi ueibiom : fallitur, nam Aera: 
est videbit; requiritur adspiciel. mpocA&perai. & "7. ixelvyy. ye: 
quid sibi velit »« dillicile dictu. $ 8. euxseace àv4As6c: melius 
y4AsBc. & 9. xa) AaAeTy xe) ypider : unus codex Aéyei, ut 
veleres. Utrius sit error non facile est dispicere. Ridieulum est 
A«cAefy sed omnes dudum ita errabant, ut impune ferrent omnes. 

Epist. 59. uw3' &xapumiec: scribe éxapij. Pro 3iaGevxÜifva: usi- 
tatius erat àuadvyiiyai. — Adeo " Adpobiry tam bene Graece 
sonat atque zp& 'Aówwzicig, psrR 'AAst£ayüpou cet., quae in 
€odicibus leguntur , Graecis inaudita fuerunt; repone ubique 
Adoroiy. — xAwÓejeca ToroUToy wpüycy: restitue dx TocoíTsu wpd- 
yeu. S 2. avoxodracz: Verum est xaraxoiuloaan. S 5. Ylepre- 
Qv» : Altici. begceddyy. S 6. àmsaUaaTo và xirávioy: Barbara 
forma à/ezcóa; pro 30»a; apud omnes Graeculos in usu est, po- 
tuitque ALcieHRON uti cum reliquis; hic tamen .sententiae ra- 
tio postulat :: 4zoàUce 23 rà wirviov. S 6. vix» &moQyuvacta: 
Tijg €puaAAMSo; : ek alio nomine haec suspiciosa sunt et quod 73» 
xxy» ulique scriptum oportuit. — Legerim: wxzy dmodQyovacóa! 
Tà2y OpuaAAÍx, Ul "xpo vixZv Ala*UAoy in. Ranis 1475. — mpl 
&AXQv avyxplcei; : male abundat praeposilio. S& 7. zAocjeicy xe- 
XAMpovdjauke amariom : Allici sAcvalou merpóg , docebant hoe Ma- 
"gistri, vide PmmvxicguM p. 129. Frustra. S 8. écuópsóz: leg. 
ésiaatqsÓx. — cvóy cy " ABuviv , Oy vOv vreprióxeig: ultima verba 
arguunt cóy esse expungendum. 

Libri IT. Epist. 1. cà» 3i&34í,4T0v : aliquanto melius vo. 2i- 
ad»uxroe dedisset. & 2. xa) 4Aoynuiv, ciem: quid sit XAcv- 
pévy Írusira quaeritur. Suspieor xa) 3nyropquéyy oim2. S 5. 
xXi yw fye.ci Tà TpÓTEpx TOS Ügfpong -yixd) : corrige del TA 
wpórspa TOig Ügtpoig vix&y. S &. vpijoóai TO iu 3 eduxi: Allicus 
épg omisisse. & 5. c05à mpocé(dAevizy Éri eroAA0) 0032 dmilpa- 
cay :.qui intelligit quid significet o32. zporíAepay mecum 0082 
àmslpncaw delebit. Perinde est ac si diceres 0283 23ievoówoxv 
ToUTO roiv c00i éTolyexv. — mox dele &mceyvocódeíg , olim ad 


49 


àzeATlemgs adscriptum. S 6. rajg iAmÍc: QimxpmcTt]w ToUQ 
ipzsdc: üixxpmrely nihil est: veteres in ea re 3idyeiy ponebant 
et credo ALciPHRONEM veteres esse imitalum. S 7. óc &rideixyd- 
yx: corrige de'. & 8. Oewprrmidlov: emenda Gwuprmmíocs. — dy 
PA« TÀi [Abiyxlav] víAs:: dele importunum emblema. S 9. ZAA' 
móTol uiy waipdyruv , c) 9à: lege coToi. — &pise yàp 9v (GosAen 
imo vero: 3v c D (9oUA&. . 

Epist. 2. o20ày Oucepegórepoy — deiv Apri oraouy weipaxevojstvou 
zpec(jrov : &pri vitiosum est, nam haec quoque insania ab ini- 
tio tolerabilior est viresque acquirit eundo. Legerim Zpa. — ol& 
pe "Ecmixoupog 010:x&7: quis hoc concoquere potest? Quamquam 
jiowAei propius ad :corruptam seripturam accedit, ob sequentia 
malim 3/dóyxs. — &misoA2e d3i x Ael TOUS uo) ypdiuv: polest 
ea res molestissima esse, sed est eadem saepe iucundissima. In 
codicibus est Z3ixA/Tovs , in quo mendo credo latere 3joAvy ovg. 
Notissima est Rumwkgwi de eo vocabulo annotatio:ad CTiwAEUM 
p. 88, qui magnam exemplorum copiam effudit: unde ad no- 
strum locum duo sunt perquam accommodata PraTONIS (zxp. xa) 
üivAdyig QAuxpla Theaet. p. 161 E et jx» 3ieAiyis in Le- 
gibus p. 890 E. S5. eap uAedecÓzni xa) clguyesscÓn:: barbaru 
forma pro swuj/AAecÓm..  Fefellit librarium 5 vapjíapieic. — 
"Aaxiidayy Tiv & YlufoxAéz volti: certa lex sermonis postulat rày 
IIufoxAéz. HimscHiciUs cy» in 7dy mutabat , utroque opus est. — 
&yueZca Üm« mor: lege Ómolwore. S á. yveuv cou (dovAopéyu 
A&(Jety ml uoi ToiTÉOV : nemo sic veterum locutus est pro cuju iov- 
AeUcacÜx[ coi. — ix yerrdyov olxcüczy: Altlict dv yerrivov. .Dece- 
perunt ArcipHRoweM loci , qualis hic est apud Lvstau. I. S 14. eie 
éx TÀy yeirüyov. éydipeoóxi, quorum diversa ratio est. Obiter illic 
repone: ZvexacÓc: nempe &zoc(Jscülvra TÓy. Aísvov. S 6. uj ooi 
TXUTZ ÜTtAÜÍT»: emenda rar éwe2Ó0éro , rectius etiam &m£A/q 
scripsisset. — Azx(ére xc & Ey»: supple 27 à Éyv. S 7. quid 
Sit xa&TaAcUTÓV Tiv ÉxuToOD veóTw4T« non exputo, neque quod 
bene substituam reperio. S 8. xa) /3puxc T& Exp: proidpoxa, 
cuius mihi ratio non constat, i3í» reposuerim A/fieorum. $9. 
mpec(9eurág : Athenienses libentius zpécQe;; dicunt. S 10. xal 
éy& Écouxi Tolvuy Üpoix aürO Rvzío uvToc: Si hoc voluisset 
óuolog scripsisset. Emenda: xàyó eon) Tolvuwv Ópolu abTO, 
quibus magistellus Zve/exvvroc adscripsit. 


30 


Epist. 5, $6 e0Bhv, émaipov: de onerat locum et abiiciendum 
eSt, — duo epic eov: Scrib. xuple cod. S 2. riu 9à — Ovyal- 
pu; supple 2' Zv, $4. ezAaxavelac ; genuina forma est ecaAz- 
xwylac. S 5. dm IlroAsua/ov vgdjppuxrs:; apage, necessariuni 
est zagd. S 6. vU: pat — "Apeomayirig (9ouA4 xad 'HAiuia , &may- 
T& — de vyéxovas xc) vy» bow: bis necessaria copula excidit ; 
scribendum: ' xal. 'HAialze xal &mavrm ds| T6 .yéyovxg xci vüy 
érei. S 8. mel) iiy xxi el; AlvuzTOy &miévai uaxpav oUTO Xa) 
ámiséyuv: (ueiAslay cbrav: contrario errore bis copula male 
irrepsit: apparet, opinor, coniungenda esse gaxgàv oUro dmg- 
xcopnévyv, nam iooularis est uaxpgà (JaciAeiz. In praecedentibus 
emenda: mAejy iv yàp sig AlyvmToy expuneto &rmidyai. — dy 
Alylyg Te)T4 v «i. Verissingum est. quod scite Hermannus dixil ; 
we bruia quidem edunt sonos nihil: significantes , ex quo genere 
illud »« est. Lege r«vrw/: potuerilne ALciPHRON 7áj vAwciow adii- 
cere multum dubito, & 9. Vitliosum acumen docti homines in- 
vexerunt;. 33ucv Tàc vc Éspaoeum MAAAo0y üyx&Aac 94 TX& [a9AAs] 
dxdvyrav TÜV caTpaTGV xal (QuciAEéev : de suo addiderunt &2Ad , 
quod erat pro Zy»xaA«s restituendum: v2 các EAAOy «UA 3 
TÀ« éTvTw9 xTí. Sequitur éwixlvOuvoy dy oüv à. ÀvexsuÜepov, 
eia max ppüryTév di vÓ woiuxsUov, émigoy àb v) &rUNOÜU[Aevoy , quae 
impedila sunt et; depravata. intelligi ita demum .poterunt , si 
definitum erit quo haec.referantur, uhi tandem el apud quos 
TÓ. E)TWaOU(uLENOV, QirigQy , TÓ xoAmxéUoy süxATG(Dpdvuroy esse di- 
catur. : Nempe. iu. aua regia, quam propterea sibi MaNANDER 
vitandam .esse:seribat. Lege igitur: — fKaciAéev, iv iximly3uvov 
Bà» rà. dveAcUlsgo? -x«rí,. Si hoc vicero, nullo negotio tollam 
stolidiuum. mendum, quod superest:.7à dr»eAsUÓspoy non solet esse 
érixlyiuvoy ; quam vellem illic: aetatem degere, ubi voie &veAeu- 
6porg non esset satis tutum. — Praecipue autem regia aula apud 
libertatis amatores olim male audire solebat. Celebratum dictum 
Eunipibis : 

Bgig. vàp Oc TUpXwVOv éprOpeDeroi 
xeíuou "s; OeUAog XXV. ÓAsUÉepog Aw. 

Powpesio in ore erat ad Pror&MAEUM festinanti. Asperius etiam 
Graeci. in cruda servitute : ! 
. &üA&s Ücpamedely igiv, Oc ipo) Qaxei, 
3 Quyaooc 9? miiwvTos 9» Masiylcu. 


o1 


ex illorum igitur opinione tulo licebil reponere: /y' 2xixleovyov 
pày và &XedÜepoy xri. S 10. rà &y calc niAai; émí éova: su- 
spicor 4Qóo« genuinum esse. S 11. «vcíav «igesiv; si sime vitio 
est impegit ALcmHROoN, ul iu Óeeuoléruig xexieocuévoic , quos 
myrío coronalos fuisse salis constat , non hedera. . Ipsum xe- 
xerco(tiyo; umde arripueril non comperi. . Athenienses x/rT5 
éceupíévos dicebant vel /geQaroudvocz. S 12.: «lo Alyverroy. Biixda 
«puc» Am(Qais: weleres Asjófpesyog. ibid. wovaày A«(GaTy xol lige 
wvupoy xxl mAcUTov; Wire additur xa) waAobDrov: inale metalía 
noninat sweuciv zl) &pyugov pro summus xpuciov xai &ppüprmm. 
quid multa? Rhetor floscalum Platonicum deoerpserat, quem 
librarii interpolando sustulerunt. Legitur in Legibus VII. p. 801 
B. oóre dpyupobv 3f wAoUTov eUTs wpucoUy dv wóxe) HpumMéyov 
ivojuiy , aique eae diviliae cum  ceutemtu solent animi inge 
nique diviliis veris opponi. Hinc igitur MewANDER: xpucoów 
Aapey xz) dpyupoy wAoUTow. & 10. T)v 'Avrixüv de) qádeedos 
ximody:; veteres séDeoóo: xyirrg. vel ximroü. — &yovilyro [nei qe. 
Beóusvoy| : emblema est menifestum. $ 17. Z£wc Toidvov 
&yalo): rectius TorcUTLv. otia s 
Epist. &. $ 2: v/ 4pa, rl oec: legendum: ví £pa vo -— 
dAAooTÉpR vUv jpuiv Ti5 Tíwvac: vri; relineri non- petost ,. sed 
delendum est. Obversatur Rhetori Houggus Odyss. m. 181: 5 
'AAA0iÓe 60i , E&Tye , vue viv sà irdgoifsv, I 

neque &AAoidg Ti; dici polest, ut soiéc vi; ; neque si-hoc esset 
Graecum , dirimi haeo: possent, uisi partieula interposita ; :ut: 
wee; wap ric, S 3. Éjaaecy iterum cedát vulgatae .Igamas , 4n« 
quit. est . kfy non Kppace. 8$ &. Alyverrioic ár Tix 10,6075 :: 0D. 
tantum pessimum hoc est &rriximgóv genus, sed absurdum. etin 
librariorum cerebro natum. Lege zseieuuoée. — düvvavc oaopgàc- 
€s1y: veleres amedóceiy dbdyara , divyeruv pay et sep 1. oz0U« 
OwGri» solent dioere. &.6.. ivrxuve(3srovóvev : huiusmodi verba 
fingunt Graeeuli et tamen se drzrixwrárov; esse putant. .$.9. 
wapeis c Ty uyrépa —Lrousas cupmAéouzd cvi: mpsica pro 
xaraArrOU0&  ÁLCIPHROXIS 6GfTOr est, cuwumAéoUd: pro cuumAous 
librariorum. — &rep uirev: melius ulrov. S 10. dusrAnxduava: 
ab huiusmodi oratione alienum verbum priscum, poóticum : de 
cuius vera forma vide Erwsrkimw ad Medeam vs. 1415. —  o02ly 
«uwnlov Ay ToUg PpuTa; oUxi Oiberos Tp: PouTso TüANpeug 


52 


vel xoiAc vel xevoí neque cogilari neque dici possunt. — Conieci 
eUjsyég, quod ad xmpíay refertur et sic peridoneam sentenliam 
facit. S 12. dye 53evais : corrigendum 3sjoovijg. S 14. eid uev 
vÍ Aéyei Trà iep&; pervulgalus error pro í32wjaev. — d&moAoylay 
SCopev , [xe vropeudpevos xa wivovrsc] wpàe &ppórepe Toug ÓscUg. 
PraecediL sjrs Agov &ziévau sire péveww , neminem poenitebit em- 
blema , quod indicavimus, sustulisse. S 16. xe) zéupuarTa csAdj- 
vie xal &ypue QUAAm Tü» &vÜÓpómoy. Üccupavit MgiNEKIUS emen- 
dare xa) [TépMe ra] ceA4w«c: in évÓp)mav, id est iu codicum 
scriptura 2yov, delitescit Zyv«» , quod ita in libris exarari solet 
ut hoc an avov scriptum sit, oculis discernere non possis. 
$ 17. déjoscóxi Ilemaulev é£A061v: Allici constanter £x IIemai- 
de dicehant eL 4A(dy. S 18. /A«c: lege Aoc. S 19. sl ve ue- 
«a(SovAeUcaio Tijg wp0e (9aciMéz &QiZenc: neque (3ovAesoua: neque 
p&ra(JouAsous; cum genitivo coniungi potest, quamobrem 
epi excidisse suspicor. — & pdAiea Óviioc ai DUvmrat IIroAepaioy: 
non hoc, püto, GryceRA cogitat, ecquid iliae fabulae regi pro- 
desse possent, sed placere: non ulililatem magis quam oblecta- 
mentum habiturae apud hominem minime 2wmoxparixóy : itaque 
pro voa; credo 3a esse rescribendum. Verbum 2c , sequio-- 
ribus A/fícis non infrequens, Graeculi saepius usurpant. Satis 
scitum est apud SvNesiuM Epist. 154: vobe giày yàp 9oti, ToU 
àà doe. S 20. adelc, ut supra zapeicz , male pro xaraAimáv. 
$ 21. speparedei : restituenda est ubique forma zegee in com- 
positis et derivatis. —  xvQspyxv wuwÓh)conuai: Neminem vi- 
disse abjeropai requiri! caetera et. depravata sunt et vel sine 
- vitio, opinor, inepta et insulsa fuerunt. GryckgA xvdegyZv waboU- 
cx et clavum ipsa tenens ut navis sine inforlunio in Aegyptium 
perveniat sophislici est et pravi acuminis, in quo immorari non 
lubet: £xógw», in quo hic docli homines adhaeserunt, obiter 
PrLurARGHO reddendum in Numa Pompilio cap. XX. , euuuerac 3- 
paTiGoyrai apóg vÓy &y QuAIa xal ópovolg — du uova xal pu- 
x&piy (jov, ubi si quis dubitabit axJUjpovz recipere eum ipse 
PLUTARCHUS expugnalo in Galba scribens cap. X, eie (9íov axu- 
poya xci yijpag sipivyus xai scuxlos tecdy. 

Libri III. Epist. 1. ooxér' eigi iv igavrid, 9 pifrsp : : Athenien- 
sibus solemne est iv iuavuroU dicere. . 

Epist. 2. S 2. locus misere habitus est, in quo aliquid. ha- 


93 


riolandum, v. €. xei xarà cauTXv TpéToU, TÓ xaxdy xri. : 

Epist. 3. & 5. éveiuoc 9v &mwhperÓxi: verba manifesto cor- 
rupla. S 4. I1ecíevz pro IIacévva dudum receptum oportuit. — 
p49 y Q£vopi Aug xaracxAvzi: quidquid attigeris ulcus 
est, neque 2» QÓavopu sanum est, neque Qózvem pro uLéAAci 
recte est positum, neque infinitivum habere potest. Satius 
est abstinere manum. 

Epist. 4. &mecxAuxévai xivóuveóo TQ Alu xevroUjsevog : perfecto 
locus non est post verbum xuy3uveüw , non potest id iam factum 
esse quod ut fiat periculum sit: itaque xavaexASva: ab Eusta- 
THiO0 grati accipimus, cuius testimonium ad praecedentem Epi- 
stolam Benersnus adduxit hocce p.'1608, 492. reU 3à ex AG vra- 
páyuyoy oxXAxlya, 0bey mapà TG 'AAxÍQgosi 707 xaTueoXxAlVaAI 
xiyduveUc Aiju9. De forma exAaívyo autem vehementer falli- 
tur, ut saepe Graeculi mirificas comminiscuntur formas verbo- 
rum ex derivatis, ex xaréa£a repetunl xaredeso (ut vw5ccw, 
bosco) , ex àudilea: àpuquiSe, ex Aacduw Satouoi (pro 3alo- 
pz), alia; xaraexAivar esta xaT40xéAAc, quod apud recentio- 
res est. xaTacxsAerEUM. 'AT00XAWvu: an xaTacxAva: legatur per- 
inde esse arhitror; ZzosxAáve: oplimum auctorem habet Ants- 
TOPHANEM in Vespis vs. 160, unde arripuit Moxnis in v.: 4morxAf- 
yz;, ad quem lectu dignissima PrEBsewus collegit. utramque 
formam perite vindicans. Simillimum est Plautinum in Boeotiae 
fragmento : | ' 

maior pars populi aridi. reptant fame. 
Quid autem facias participio xevroeüuevoc, quod ab hoc argu- 
mento alienissimum *sL? xevreiv est confodere cominüs, gladio, 
pugione.  Enecare fame est d&oxvmio. Nibil superest, nisi ut 
vocabulum importunum et molestum deleatur; ostendam statim 
quam proclives fuerint lectores acutuli ad inserendum aliquod 
fulerum huiusmodi , ubi orationem non satis firmiter consistere 
suspicarentur. S 2. rsjoy : improbatur ab omnibus pro zcecov. 

Epist. b. qéver: ex Graeculorum more pro ojixe?. 

Epist. 6. & 2. xiBuveUe Toiv ADlnAmoiv Tüy. Írepoy evenAsvar 
üz0ó r&y DamicUATOV ivoxAoUpevog : Dubilo nonnihil de cugzA$- 
»zi, non enim oculus pugnis contusus cucéAAera:: cogitavi de 
cucxAS4vyxi , contabuisse , cuius verbi quamquam certa est aucto- 
rilas, tamen exempla mihi apud scriptores non lecia, apud. 


94 


Grammalicos et Aé£xuy consarcinatores lecta sunt, BHmsveu. v.: 
cuyécuAwxe , cujumTivWyc, et in f»ropixmic AdZsciv BgKk. Anecd, 
I. p. $04. At quocumque verbo Rhetor usus est, Parasitus al- 
tero oculo captum se scribit 5v) jamicparsy, quod additur 
dvojAoUjevog e stolida interpolatione et manifesta, ut opinor, 
accessit, Neque enim participio .qualieumque opus est. neque 
ullum: ínsulsius addi potest quam 4yoyAoUusyse , quasi vero qui 
cui eeulum pugnis paene effodit, a sobrio diei possit homini 
negolia facessivisse. — Apage ineptias." Magistelli saepiuscule eo- 
dem medo talibus de suo participium aliquod agglutinant, quod 
pro sua Graeeitatis peritía supplendum esse suspicantur. Ea 
freus manifesla tenetur si parlicipium ab.istis additum etiam 
alio nomine absurdum est. Exempla huius rei tres praestan- 
tissimi seriptores suppeditabunt, PrATo, ''HucvmpEs et HRo- 
BOTUS. - kequissio animo tulerunt editores l'iavoeis in libro 
de :Repubhca. ViIT.: p. 863. A. Üray aüvoU maio veviaevos TÀ 
pà» paro) G»Ae| T€ Ti» waripz xal TÀ.ixelwo ly»w OSuixg, 
Umen? abriy Doy -i&alQugc: arralcavre Demep moo tpgori wpio Ti 
SAL xad wéiyra Ti Ü  abreU xx Bayriw 3 cpxrwyyaavro, 3 
TU KAY: weysdAu dps MoGayra eir el; Qikaespioy dprecdyrm 
(QAMMirrdgssvop Óvtà :aVxoQDxutiy o? déroüavdyra 9 éxreodyro 3. &TIu- 
édyra 8o) riv oboluy (xasay dee(aAdvrs. Eximium locum to- 
tum'&pposui &t duplici mendo liberarem; alterum est in verbis 
Gemrep.mpbg fogoi [mpoc] vi .*rÓAer, i quo repetitum z5àc com- 
parationis vim frangit et venustatem perimit, mon enim qui 
in republica effendit cum: eo" comparatur qui ad scopulum im- 
pingit, sed ipsa respubliea veluti sgopulus aliquis esse dici- 
tur.ad quem quis adbaeserit. Tum fAxxrégevoy : inepto. in- 
terpelatori. deberi unusquisque Graece páule doclior assentie- 
tur Bapuawb, qui.in Praefat..ad Phaedrum p. X. haee posuit. 
» Resp. 8. 904, : Aperecdyra |GXcmrrópevoy]." — Non poterat .inter- 
pelator ineptius parlieipium in ea re penere quam ÓAzerógs- 
yoy ; in eo quoque Lurpiter lapsus; quod participio credidit opus 
esse. qualicumque :ut' fuleiretur : oratio. Nempe Graeculi non 
satis asseqduebantar qui tandem «lg Quxasypiov duzicsiy xà ocv- 
xXpavrüy dici posset. Prorsus nesciebant usum antiquioris lin-: 
guae, quo verbis dx93dAAev., ip(SdAAem , cepiBaAAem , uéra(daA- 
Ae. aliis, verba éxci-reiy ; épmlotret, mepumirTo , ueram 


95 


erant pro passivis uL formae activae é£éaAoy responderet pas. 

siva non é£edAsóyy sed é£érecoy, ut non éx(MéfAupo diceretur. 
sed ixzéTTwxa , non éx(jAwóscopss sed éxmecoUgpe), alque ita im 
caeteris. In AmimroPHaANIS Pluto vs. 244: 

yupuyüg 60pat iEémscov dy dxopel wpdvou, 

non est foras excidi aut elapsus sum, sed ut TemiwriUS dicit. 
exzacius sum foras. Haec omnia quemadmodum formae passivae. 
significationem habent ita et syntacticam rationem sequantur 
eandem: itaque qui a populari factione 4 oxsilium eiectus. esl. 
dicilur éxmsceTy ÓmD ToU Ow4qou vel éxmemTUxéva) ÓwÀ ToU ÓXpou 

vel (quod prorsus idem est) Qevysm i7) «9U OXqv: quod active 
dicitur roc uy Amixréia , robe 2' 8Eé(0uAay id per formam pas« 

sivam ita dicendum est: oj uiy &xíüavov , o] 9 iSémecov. Exem- 
plorum affatim est apud hisLoricos caeterosque passim. Quae 
autem ratio in dvwexrsiveiy et. darobyyoxem , in TéÓsixa, eU xeialan, 

in QZAAev et vízrer passim obvia et nota. est, eadem in aliis 
quoque cernitur , de quibus nunc duo tantum attingam. — A£yeix. 
Tiyà 80, K&KOG, TOAAR Kxxd , similia. si in passivam formam 
sunt convertenda, in locum formae Aéyoua, quae non est in 

usu, subit 4xcje et pro Aonopeiy et AoQopelocóa; dicilur. gsxáig 

Aéysiy el xax&g AxoUsiv, siculi pro edAoyety el- eóüAcy alas) anti« 
qui dicebant «0 Aéysy et s) éxcese;v:; hinc igilur xxx dxadew . 
Dxd rivo; dicitur, vel modo Tiyog , &0 Zxouet Dtrü TV qoM TOV ,.SÍgMi- 
lia. Caro censorius filium ipse docuit litteras: op. y&o xou riy. 
vlàv , Gg Qwoiv &ürüg, Um) JoUAcu xXmxüc &xoUtiv gavÜdaewan 
Bad3icy (Prtvr. in vita, XX) id est AoDopeleÓzi, ut vides. : Facile 
erit, ubi hoc accurate perspexeris , emendare. locos, quos Greee: 
culi ex huius rei ignoratione interpolarunt. ln Praromis Hippia. 
maiore p. 308. d. recle legitur ómd ve £AAwv TwOv T&v. éWÓdie 
xa) ómà vovTOU TOU dvÜpd rou TàvTX xxxà dxo)e, sed interpola«' 
lio apparet in vicinis: cujé(jyxe 2*4 pui xexüc uà» üQ' Üposv 
&xovely [xol óveiditeoÓo:;] , xaxdc Bà ic^ éxelvou , manifestum 4ene- 
mus falsarium, non enim putide abundant tantun. verba xa) 
óyeidiQsoÓa) sed concitmitatem memhrorum in bipartita, oratione 
moleste perturbant. Saepe PrATo contraria.cenirariis opponens 
usum dicendi in talibus aperit, ut in Critone p. 60. e vp)c uclv. 
&pz coi Tüy TaTÉÍpm o)x ÓE igov wv» cO OÍxzi0v , dee Awep mou. 
x«i &vTITOIE]V OUTE XAXXG AXOUOVT&  AVTIAÉyEIV .oUTE -TUTTTÓjusvOV. 


96 


&yriTUTTély , Vides xax&g &xojovra &vriAÉyer perinde dici atque 
AenbopoUjuevoy &vriAcIDope]y , quo facilius est TugoprHRASTUM veteri 
mendo liberare in Charactt. cap. VI: óuóeci Tax) , xaxàc dxov-. 
cai [xxl AciDopuÓsvai] 3uvdpsevog , hic quoque manifesto .indicio 
fraus tenetur. Eodem vitio liberandus est PrurAncuus in ThÀe- 
seo 16: xa) yàp ó Mlyuc de) OueréAa: xaxüc dxoUuy [xui AoÀo- 
poUpueyog] à» voie '"ATTixOie Üsdrpoig. Quemadmodum igitur zci-. 
ey et vr&áo eV ,. Adyeiy et dxosei , éu[BaAAem el Apis sibi 
inter se respondent, sic nonnulla composila verbi Zz»« pro 
&ysrÜa: habent respondentem sibi formam iéya: , quod mihi saepius 
in xariévai pro xaraecÓxi; est observatum.  Indocli scribae, 
quia hoc neque noverant neque intelligebant, solent omnia haec 
interpolando aut vitiando obscurare aut perdere. Quod EuniPipEs 
in Medea. scripserat vs. 1011: 

ÜÓ&peei. x&csi TOL xal gU mpg Téxvuv Ézi- 

3 &AAoUg. xxT&be mpdoÜsu 9» TUAxiV éyd. 

arguit xarer significare xeraxó5esi: sive xaó2ou TsUEe!, at scri- 
bae stolidam scripturam xp«reig; vor de .suo dederunt, quam. 
palmaria emendatione sanavit Ponsoxi ingenium. — Exspectat 
adhue medicinam Tnucypipes VIII. 48: 0 'Axxi(312346. 300xei o00iv 
&AXo cxoméicÜmi 3*4 Órq Tpdm x TOU cxpivrog xócj4oU TÀV TTÓANV 
perasucuc izà TÀv. éiruÍpoy T apuxAxÓsic xareiv, ubi Taucy- 
DIDES 0m) Tüv.órmipov x&csue: Scripserat, (id esl «are cerai, 
ut Graeculi dicebant,) zapaexA54(e; ab illo adiectum est qui 
ózàó TrÀy érxlpov non intelligebat. Bonum factum quod absur- 
dum participium arripuiL: non esset alia poena exsilio levior , si 
quis in integrum. reslitui .posset. 0z2 Gv éraipav T XpAaxAmU- 
Óelc. Abstinuere manus in simillimis, ut in capile 68: vopitav 
ox &y oTt XÜTÜV xa&TXÀ TD clxüg UT ÜAiyapxime xaveMbeiy. Sic 
prorsus eodem usu dicitur j-à và» érzlpkv xaTiÉva) eV IV. 66; 
éxmecóyTEeg Om TOU TAWNÜou; et I. 19, Zvacavreg 0m0 OtocmAGV 
aliaque eompluscula. — Plane. eiusdemmodi vitium in Hnoporo. 
deprehendi. IV. 132, oix aovossxcsrs Ómiocw Um TüvÓs TV TO* 
E£ceuuéTuy Da AAduEyor, quoniam non ipsa vo£sUüparx (AAA, 
sed rofeUpasi (RAAowT4) o] ei (QuAAÓpMevor, expunge ineplunr 
parlicipium ab inepto Graeculo adscriplum , quo facto quam 
acrior et vehementior exeal oratio et rei accommodatior quis est 
qui non sentiat ? 004 n mE 


97 


Revertor ád ArciPHRowis lectionem vulgatam iz) vv j«7ic- 
prov dyoxAoUuueyo; , ubi non minus insulse additum partici- 
pium est et eodem amandandum, quo BA«mTÓQevov , "mTxpaxA«- 
(slc ei (GuAAdpevor censuimus. 

Epist. 7. dxap: Attici dp dxkpej. S 2. QAdQu Si&TsEóv: 
veleres ocy&czc. G 4. vapdlsr: mapsdlsi. — Ópymodpsvoc : Attiet 
ópyáoze. Sb. ÜxuuZierv mo0. xal vlyx vgdmoy : dixisset. Afhenten- 
818 ÓxupuAeeiy "Tg. — Ylepaioi pro dy YIeipeiet, S 6. Gaexótosolas 
pro mpos2ésec0ai. 

Epist. 8. S 2. à-á£e: pro Gmayxytsi» extrema est barba- 
ries, quae in ALciPHRoNEM non cadit: vulgata lectio est rZxis» 
&üT4v xxl Exovce» &waüixipsy, in qua letere videtur rZz;s" àv 
et épmataies. & 5. oU véov. xdppuxTog : prO xaivoU. S &. Aoyl» 
Coyrai ; lege voplCovran. 

Epist. 9. i(opgó(jei: conieci Ze: jUju. —  eUpero: debebat espe. 
S 3. Oulav. &meviyxacÓni: Attici Cupla ereprmecety. 

Epist. 10. $2. 4àxeiv — memAnpücÓxi: veteres omnes in ea 
re Aóxovy. S 95. à 59üpos 'Aluvaluv: supple 0 'Afsyaíc» et pro 
mpoceMyrsg; recipiendum erat capeAÓfóvrec, quia , ut supra ose 
tendimus, Áffici dicebant mapiévzi eic Py. Ex uolay. S 5. Bue 
&ysysipdpevos: lege Otoc 9 Zveypduevoz , tum éyàd deleverim. Pec- 
cavit in sequentibus Rhetor quum évdpuoy. omo &psvoz: putavit: 
exquisite dici posse pro iv(upsteí; , nen recordatus Pr, 7 Jy60- 
puov. érídero Pm) coU porTpommiou xp! 'AvTIEOI; , Ut recte ad. 
monet Awwowus de D: V. p. 52. ubi utilía adscripsit VarcgE- * 
NAERIUS el ad Hanop. If. 175. cui reddendum est: 7i» 3? "Apa- 
ciy dyÜUpuioy. roo a usvoy pro iyÜvuisdy ,' quod nihil est. — -Éyvau 
&€lya1: bene Graecum est 2vra. 

Epist. 11. $ 2. 4AA« 74: Allici &AA' &rta. 

Epist. 13. olg ve Jpwv 3AaBie ip pureósi: non dicit Suvdpyv. 
sed szpowpoduxy , TepsoxeuxQOuay , itaque ce delendum ; Z5» Ma- 
cedonicum est, repone jv: iAZ3iz scribendum A45ie , ut xped- 
3icy , caeteraque omnia huiusmodi. S 5. vovoíy , pr»: pw 
cum zovoh4 iungendum. — «rapa3oxóv typorum vitium est pro- 
XX X00 XGV. 

Epist. 14. zzrpoCei* certa analogia postulat vaTpoGerc. 


Epist. 16. &fepec kv xai Tolg Üsoig xiTTÓw: suppleverim : xal 
. B 


98 


(abrbc) Teig éciz. S 2. vüy 3i &ypovc xxl yewpylav: supple 
&:ypcUe (mé). 

Epist. 17. xeraxopdexes: sincerum est xaraxopdoaca. S 92. 
T poc Aa(Qouoa TEAEUTR : scribis debetur sero natis pro zpozAa- 
fobc* zr. 

Epist. 18: »ewéria boszdow: digladiantur inter se Magistri 
utrum »wevéc;a. dieere ius sit. nec ne pro yeséfaue val yevébauog 
54épx. Negal PmnvwicHus p. 108 contra quem adsurgit Amtat- 
ticisa BekkgRE p. 86, 20. Secundum Pmnvwicmuw, videtur pro. 
nunliandum: aliud es& in iisdem verbis reprehendendum : ycv- 
Üxix Üjew Allict dieunt, at doprdceiy Atticistae, unde fraus de- 
prehenditur in PrArawss qui fertur Alcibiad. I. p. 121 D. zajry 
vii xui QaciMéme vrvibAum Amacm diei na) &prácei] 5 "Acía, 
ubi xai éepra$s) sciolo, qui adscripsit, reddendum. 

. Epist. 19. S 5. eic cà (9aOrUvrai: non. nesciebat ALciPHRON sic 
coU Graecum esse. 

Epist. 20. S 4. i£ àjéaAnówv mole: pro. imoiiro. 

Epist. 21. £xw»: Alficus omisisset. S 3. mpiv vàc wzpk ToU 
AUxou OÍxag sciaTpaLacÓx:: articulus rg vitiose abundat, cae- 
Llerüum Atheniensis dixisset cpiv «pz ToU AUxou Oixww Ac(Jeiv. 

Epist. 22. émoASuou» ràe cxQuAds dicere pro éAvuaívovro pu- 
tida. est sequiorum ZxupoAoyix. Áccusalivus etiam vitio apud istos 
inveetus est, Per iocum potuit AnisToPmaNES dicere in Pace 740 
TOig Qsipc)w soA&uouvréc, et saepe dicitur pro ferre mon posse 
eL inseclart , sed nibil horum excusat hanc seribendi negligen- 
liam. — Tc jZyxc ixomToy:; vulpeculae uvas non Zxozmrov, sed 
lubentius Zxemrov, opinor. RBecurrit £xaezTov lI. 60. 2. S 9. 
mvuxós: lege muxwdg. — exaidrura püToU: veleres rpdmaw. — 
imi voUe fyDexm dymyóv: perpetuus est in talibus. usus com- 
positi drama ew & 35. XÓupuu: po&tae sublectum pre zaíywov : 
zporcxXvég quid sit in tali re non perspicio. — vexpdy : lectoris 
non admodum acuti additamentum. S 4. 43 zaésv dvxpuévem 
&AAA 7pà TOO Ta«Üs]y QuAZEmaÓm : supple 3 T0 zxÓsv àva- 
áveiv. 

Epist. 23. fw o)»: corrige fyaev oóv et in seqq. prov iy - 
voi; Üedig Zzwpbauww. & 2. ei; véwra 3b Béyow : lege mpecBdxov. 
Imperativis optativos substituere Poétastris solemne est, NicaN- 


59 


DRO ante omnes: necessariám praepositionem sigla non intel- 
lecta sustulit. 

. Epist. 24. dpmÍmAwTOi: e Graeeulorum usu et errore passim 
irrepsit pro antiqua forma é&pmípmrAmeTx:i. -— c 

Epist. 25. eig sv: Attice Zcv0e. — & Nópie: scrib. Nope. 
passim sic errari video, ut in Zrparíos et similibus. — apyer 
5) yi: melius dpyde. — sx»pedouae vSv éuovcóvruv: wwpsdery Sa- 
tis insulse Howkno sublectum est. Od. i. 125. 

&AA" io^ Rorrapros xml &yXporog SucTX TÉVTOE 
&dyüpüv wwpsüer, (Odd xer 0 ce oxddas alyac, 
vovejy autem pro épydójscÓós: ab aequalibus sumsit. 

Epist. 26. &meridspévo : corrige dzofeuévg. — óc ópo0 — poc- 
oQAsezi: lege doÓü' et cporoQAsiv. 

Epist. 27. eile roüpyaespiov xaówuméyyy : nulle exemplo et. nullo 
sensu haec dieuntur, dixisset Atheniensis &x^ oloiuerogs xx(yu£- 
y4v. $& 2. éyà. — cs vào xawpUc ivl TV &ypiv Qpiyew dvya- 
m&iíca: perdidisset operam, eredo, neque hoc nesciebat, sed 
&ymyx&co Scripsit, — o! xa«x&y exuriw. divos mo: Allici iysxd- 
Aa. mE 

Epist. 28. cuyxadeUiew  erE co00: revoca cs) vuykauÓeUstiy. 
$5. ézl év/: haec scribis placent , Graecis A Ei. 

Epist. 29. 944v: adde piv. — pro «Iva: veteres: jyrz. — 
dàixopuano0vrac : verum est Jixopuxmoüvrac. S 21 xiv94o4 MÍxas : 
nescio unde hoc arripuerit pro eimráóvw. — rt uoi m0AXÁx: : dele 
(4, commune omnibus est quod commemorat quodque prover- 
bio dicebatur vpzynuar' 8E depxElac. 

Epist. 30. &pyóv 23 xaÓ0iZ civ dyeidog: Atlici xatfjoÓui.: — map- 
avyolEze T Üjpicy : magistri docent. szpoí5uc Atticum esse; Punr- 
NICHUS BekxkERI p. 60, 20. mapepymívuo Tío ÓUpxc: ob. Dio 
qxpevequ poéyuo.  Dpsolus vrepol£ei mi Ódpay. "Conspirat Mozuis v. 
capolEzc, p. 915. S 3. — Ados: non potuit inlelicius nomen 
penere pro gzépoc. 

Epist. 51. S 2. dele vov et scribe T&XS] LUguy Uy ly pro xaàxsiti. 

Epist. 32. 03s TQ péTpy TÀÓ 7lveiw Ígepye: qui ín bibendo 
modum servat dicitur uérpy vive et saepius pro perpieg dicitur 
pérpp, non. rG Bérpg. Repone igitur ró pérpp clvysv, ut in 


noto oraeulo 
5 * 


60. 


pérpo DOwp mlvoyreg Zjerp) à uACay Booyrec , 
apud ZENos. V. 19. sic xarà uérpo» dicilur et jp uérpov. Quod 
in TugocNipE edebatur vs. 497. óray 2*4 Il/vg óvip. T0 piérpoy Bak- 
kERUS ex libris emendavit. S 2. vpíryv  vra)T«4» 9spépay fIxym xal 
íÉri coi xopy api : Altici Eye xol. omisissent. 

Epist. 55. &! ve oUroc: supple ef ys cÜ obTwe. — 30» Ao 

7Ày : bis idem dicitur, Aorróy apud sequiores significat 42» ; ex- 
pungatur. 

Epist. 54. S2. mpouslodp.evos pwuoíéva abTO xaldauE dufpáray 
éyruy s, Avery :. multa in his vitia sunt, quae omnia tollentur si 
legetur 33s) dvÜpómav xaÜkmaE dyruywxvety. S 3. delDavóg ve^ 
xe) TuylQüuvos puxpompemésepoi: expunge 7e, quod sententiam cor- 
rumpit. 

Epist. 55. $ 2. xaíroi ye: Athenienses semper interponunt ali- 
quid. Pessime editur apud Lvsíw VIIL S 10 xaí/ro ve ov 
ye xüórüv xcTWyópous, ubi prius ve delendum. — oj Tie xópuse 
olxsTopseg : Atüici ol xcopWijrot. —- cuveirwyéyxaco: Graecum est 
cuyeinQégery,  Emenda cuveicyvéyxxpusv. 

Epist. 56. xar4xÓx sz 5pZe: vitiosum est ele. S 2. óc dyé- 
cpes T0bs Oplxae: lege dc érphpwro. — &pisslaue wir ipao 
9e0do0a:: Si haec ipse ÁrcirHRoN ita scripsit, peccavit Atítcis 
Homerica admiscens: quod HowgRo.est vépac , id Atticis dpicceioy 
dicitur. PrurAncmo in 7ÁAeseo XXVI, xx) yépne dpigsioy ' Avrid- 
cTX4v fAa()ey eximendum censeo Zpieejov. Similiter ArciPHRONI 
&pisEicy fuit adscriptum in margine ad yépe; explicandum, 
quod in alienam sedem, ut fit, invectum a correetore utcum- 
que reliquis verbis accommodatum est. S 5. Qavaplae Qappua- 
xoy : usitatius Qapuexov dicitur id quo qwid e[icitur quam con- 
tra : ó oivdg ici QAvapiac Qippuaxovy solet significare 5. olvoc pAva- 
pev voie: , non contra Qaueplay vade, vid. WyrrENB. ad Eu- 
NAPIUM p. 3b.  Praelerea nsus vitae quotidianae ArciPHRONEM 
arguit. In fine pro zajexro'£So^eoyxlac: supple «56 43c- 
Aec lac. | 
: Epist. 57. S 2. rà» 5p» aiplav: neque 5pe pro Zpec recte 
habet et 5pwce pro paxapír4; a veterum usu alienum. — ZAz»- 
(ayo» — süplexoucx: corrige eópuccvom. & 9. aioeUpoi simceiv: 
male pro eic Uvouai. — TÍ mabeiv: lege ó vci. — meipzsov slyga 


61. 


TGy &(iouAUTuv : Graecum est cemeipzaóx: non zem«eipaooi, cot- 
rige igitur 4zelparov. 

Epist. 38. y xx) vig: scribe &yg. S 2. ómwi: Attici xafev- 
Àe. — ém) TowUTg ÓÜwplo: é&mí contra omnium morem et usum 
pro Zyz/ positum est. 

Epist. 39. S 2. ele cv émio0eav ÓJouciv : imo ÓUcour;y et mox 
cuvÓjce:g mÜpioy pro cuvÓdeng. —- &i ouv émeiwÜsiue py EmÓcv: 
dele importunum Zpyy. S 5. voc r&v aüraOsAQGv: ita SopnocLi 
dicere licuit, non licuit ALcreHRoNr ; ex aequalium lingua sumsit 
ya) püc iuc —.cwrTMplac , Alticum est oüruse Üvaio poU Ts xa) 
vüv ipüy dOeMQGy. — dwosoAcs sequiores Graeculi. finxerunt 
et dAxÓlcoua. 

Epist. 40. do3ócÓai &mémtpm: pro 4voiwcónevov, me- 
lius eliam T«AxXeoyra. — xdAoc 9k igmwecAw db Ürow Qmipdyuy eic 
&üTüy o)x Éxym Aéyrwv; emenda i£ órov04, quo faeto apparet oóx 
iyw Aéye insiticia esse. — r&y qpevav E5e xerésucs: melius 
dfégwse. & 2. TovrwYl uepwvóruy: insere T&v. & 4. cü3yAov Dé 
égi! — TepiopEy xxl — guysly: restilue sÓoWAOg -—— üztpopov — 
Syyüw. — dove sivat.:. dele elvat, 

Epist. 41. xwpicda) óc ó vi &y ÓéAg :. abiice éc. tum Qéaoa, de» 
leverim. $ 2. écósucra tam bene conveniunt rustico, atque 
a)r42sAQoi. Quis porro sine risu. legat praecepta, quibus uxo- 
rem admonet? in $ 5. 5 zai; expellendum esá; denique cxoAz- 
Ger ea Qporóvit pro ccdyaoróy4y dcxeiv undique potius quam ab 
Atticis accepit. 

Epist. 42, & 2. 3/eioi : pro Oiégxerou. S3. Zpdilcer: pro Zg- 
Quei. | 
Epist. 45. "PisoxAaUeWe: legerim — XÀ&sys. Expayyly: lege 
Zwpxyyslp. — &cpéyog 0msdiEnro: pervulgato errore pro Zojsevoc. 
S 3. 3iexeipévou :. sine exemplo sic positum est, Juxxeicómi iv 
viyi nihil est. & 4. «lei vüy. v&rov coU. XapixAéouc : emenda 7à 

yüTOV TÓV XagixAém , ut in AnisropHANIS Ávtbus 497: 

Aa«To0UTXG Tue) pomAg 46 TÓ VRTOV, 
et saepe alibi. — Zeyarov áàvopdzo3os: àwopmz0Dev, credo, ut 
Éexarov Mucüy pro contemütssimo , vilissimo. — «ig ro)zloo TAG 
«pae écpe(9AoUjueÓm : senarius , quales multos ArciPBRON eL cae- 
teri omnes scribunt imprudentes; pro «pgeQgAo)v» Attici cepiz- 


62 


ysy. — oüx [iMiyaug c03] eümpibosroic : ili exquisite e2zplüpes- 
rog ponunt pro óA/yoc. S b. weAAAR xaÜwjumraó4cac: Egregius 
sane 'Apcozayiv4e qui bonam partem patrimonii cum istis di- 
lapidasse dicitur, nam hoe est xa£»9vseóeiv. Legerim: moAAZ- 
xig 40uzaÜ4cac (a0  Xpv, quod quamquam non est gravissimi 
senatoris tamen flagitio caret et turpi opprobrio. — ézíuzpzro : 
veteres dyezíupuro. In ultimis óc 4v reprehendendum et ea et 
ám ay Uelunuev. 

Epist. 44. xaréxs: ToU &es06: Graecum est rà &ev , ut xaré- 
«ev TÓ Ülargoy. — màcm mürp &véqysv 9» oikiu: de dvégys 
pro Zvigyxra: diximus. Non £o(a domus ei patere dicitur, sed 
unaquaeque, itaque expunge arliculum. S 5. róx» yàp vepà 
T&yTr&: dele praepositionem. In proverbium abiit : 

vUys TÀà Üvyrüv TpkyqxT obx eU(douAMa , 
Vitam regit foriuna, non sapenfia. 

Epist. 46. émaveAdoücm ToU cupwmoclos : supple ix ToU cujwso- 
clou. —- srdpüwciv ixcvyv :: nihil certius Baiskur coniectura | xaiy5y. 
$58. vreiruv: codd. rovzuv ci, id est Tovravi. 

Epist. 46. óc sórvx3c: malim óg eüTruvx9. —— "Tpemsióxapov: 
analogia postulat TeameQexapuv. apeAwüshe émi JaimVoy TÉp- 
Tt: e Latinitatis. ratione dietum: «coenae adhibitus :. répmreiw 
quoque Graeculis debetur. — QuAcverxslae : lege dquAoveixilzs. 
S 4. IIaxieya: corrige ILfakrloya., — &yérAs(ecv : poétis erat 
relinquendum pro 4verxdpsÜa. — ijo: ebruxodo»e dupdpac: bre- 
vius Attici Tiíjg süsupseplas. 

Epist. 47. ojàày 3sióv: leg. odd» à» 2enéy. — dupla Tijg vyux- 
Tís: Allici .TÀv vuxTGOV. — éxuTiv: duavrdv. S 2. XuemdcÓn: 
scribe àem&otau. & 3. xerexpü(9wv: forma sequior pro xarexpi- 
Qó4v. — Aéyce imprudenti excidit pro vpédw. & 4. v) Ave 
[LEA AoU0q TÀ GTpukWjciA vepiTUXOV: Áflici vaby dvaytaÓxmi péA- 
Aoucmw xcr4A«o», imprimis wepiruxáv ioculare est. — Tà rí- 
pue: male pro riy vipiiv. S 6. rorobrov — de: scrib. de. — 
xxl xewpiüoÓci mepxeiroc: quamquam Graeculi passim abutun- 
tur perfectis xéypuuar, foxxc, alis, tamen wefjeóa: genuinum 
esse arbitror. — d4zvzAócv: ex ipsius sententia et consilio 
xaTXyxAccoo rescribendum est. 

Epist. 48. 5vs cupzócioy:. non dicitur uk &yem &opryv , ooro- 


63 


Mv, 5scuxiav , cipi. S &. dpoiQ4: recle a magistris impro- 
batur cf. Mognis, p. 80. S 5. jore oiv de véuro cl4: Atticorum 
oblitus est ArciPHRoN, quibus in ea re solemne est dicere: 3 
Gpaciv ixorro. Neque tamen ArcipHRoN potius quam scioli viden- 
iur culpandi, qui venustae et exquisitae formulae Atlicae , quam 
perpauci intelligebant , substituerint interpretamentum vulgare , 
verbis de trivio sumtis. MÀ dpazciv ixoto. Atlicis et Atticistis tri- 
tissimum est. Tribus locis sine labe apud Lucmmwum legitur 
VIII 6. 4. XXXIII 5. LXVIII. 10. 5, quos primus indicavit 
CasavuBoNus ad ATHENAEUM p. 112. alios multos aliunde afferens. 
Recte autem sciolus, quod dp«e;» interpretatus esl de véíwra, 
nam promiscue haec dici solebant, nisi quod Zjac;» antiquiori. 
bus placuit, éc »é&»ere "minus antiquis. Huius rei observatio 
prodesse poterit Srwowipr, in cuius iambis apud SrosAgum Floril. 
XCVIII. 16 vs. 9, 10 scribitur: 

i; véoru 9' o00sle Ücig cà Soxési (Oporay 

TAOUTQ T& XX Ücoieiy iiesÓmi dAog, 
ig vévrx MxaimExivs eruit ex »évror; restituit, si quid iudieo, in- 
terpretamentum. Verum est: 

Gpac: 9 oUUE)e xri. ME 
quod dictum est eodem sensu a£que in noto proverbio: 

&s ytupyüc dg vyémta, TAeUcIUg. . 
TiwocREovr: Hhodio apud PrurAROHUM.in TAemistocle XXI , pro 

xuüwovro p pav OrpicoxAÉoU; yevicómi, 
reddendum censeo: . 

x4üsovro jM» GObxc OtuigoxAN. ixéctat. 
nisi £X '? Gexc malis, ut apud Tarocmrrux est XV. 75: 

x54; Gpac xiyreTE, QÍA' dvopv , iy xxAQ shys, 

Leviter errat CasausoNus hano imprecationem sie interpre- 
tans: ne ad. anni. finem perventas, hoc est: (inquit) ante annum 
vertentem moriaris. Significat enim: ne. ad now annt initium 
pervenias, hoc est, anno verlente pereas. Haud difficulter id. 
colligas ex AnisToprnaNvis versiculo in .Equitt. 419: 

cxépacÜs , vmxfbse , o0x, 0pxÓ, Opa vsum, w&AIDQV. 
composito cum cantilena Ahodiorum apud ATngNA&UM VIL. 560. B. 
3v0', 50e veXiDav 
XX&Ac Gpxme Ayoucm. 


64 


Idem. recte accepit verba Anirormawis in Flanis 581, quae 
ideo adscribam ut vetus mendum corrigam : 
5 TÀV xüpav csQu» Quo cdi; Tàg Gpze 
. x£y. Oupuxloy [3 (QoUAuca. 
non de nihilo est, qnod Vesetus codex eóce: exhibet , nam quod 
3v — fBo/^s4Te, seriptum est, non «i — (ojAera) indicio est 
pobtam non cosy soripsisse sed cóc. 

Ad ALcHReNEM redeo: quod continuo sequitur cis &weplcov 
Quyá; videtur Zxyxpírou scribendum.  'Axpisog est accepli be- 
neficii. immemor. non. iniucundus. 

Epist. 49. à Jav, 0s qs |xexadgpusas xci] elàwxac: mani- 
festam interpolationem vides. .Certam sedem habet in hoc ar- 
gumento elAxxéva; et apud poétas AeAoyyévo: Tngocarr. IV. 40. 

Alai, Tá CkANpR [AÀAm OXipMoVOG , 0G [UE AEAdy set 
Scribe AdAcy xev, vid. WyrrENPAGHIUM ad haec verba PuaTONIS in 
Phaedone 10". d. à ixédcov- 3aíuwv, 0cmep Civro siAxxsei.. Rhetor 
ab aliquo comico Jjntegrunm. senarium sumsit : 

. & Seijsoy ,. dg (e. -elowoc Og. roywpós sl. 
— de rji. sula, auvsdos : antiqua verbi forma est cuv2Gv, sed 
veteres jo 6a .re dicebant. cuveikiGei , ut avvorxeiy. et. cvOSv xoaxg 
i progres Die céaaus.' S . exa dopo poetis licet dicere 
pro xni mapuati : in vita communi significat xexAMpaévos Écopat. 

Epist. .50,. Jy: xaà. T0000 | xaqaemaDücaea «curae dr ÁAXOy 
Tpépg cp. Ípuva: rente BEacLERUS Td ToyTov.— oru; male ex 
uno cedice ..receptum. est. - liraendum erat ex dm: elr' à da. 
Acy. S 2. moAAM T3 oie "Bde Quavipu lay dysdelZamro: dele rjy. 
$ 5. mendosissima sunt.omnia, et melius non tangere; quis 
umquam vidit và cpaedvr pro. và i-Xpyovra, 9 ocim , aut 
veÜijyzi (vel &vemalivar) in.tali re, aut droAxUem mAMCULOVÉV 
(vel &moAdipei) t 

Epist. 91. S 2. áxzpisoi: lege dàyagrroi. — de Xpeivov: scrib. 
4g. — émiacAoÓgi: quid sibi yult érí ? & 5. xa) vesupy ev: uno 
inp" opus est xameupyeiv. — ógén:; Alit dez. — mAjrTov- 

: Atliol mulovreg. S 4. südaupsoviug dvéxecÓni: si per iocum 


dictum est, [rigidus admodum iocus est; corruptum esse suspicor. 


Epist. 52. oU jk uéAei: veteres oj3éy. & 5. Axcerai : veteres 
Acti, —- iadppomov : tlic. d£lay 3Íuwy 3iSdvon. 


65 


Epist. 53. sicéjpuea: veleres addunt igavróv. — oi xa- 
vayÜsluv row: veteres omo, neque xaeraexÜüwzi: eo sensu 
usurpabant. — xa) esóxelpec dudáyopa dyoc: pessime  s- 
xzxípog; posuit pro ix] exc.  Damnant unanimi consensu 
Magis!ri «óxaiplz pro ocxoA54 , eóxamely pro cxoAWv &ytiy , 
vid. PmavwicHu« , Morenmew et imprimis Semaw v. cwxo^» et 
cxoA6ey. Admonet de eadem .2xvéóMotyíg rüy soXA&y Inler- 
pres ad Prarowis Euthyphronem "pag. 0. c. Neque égduyciv 
bene habet: nihil minus homo parabat.quam ZudQaxyesry , quod 
significat raptim aliquid cibi capere , et ille; se per summum 
otium ingurgitare cibis furto paratis volebat. "Ejdayei? dicun- 
tur illi, qui in aliqua trepidatione aut tumultu festinanter. cibo 
aliquo se reficiunt , vid. Xzgvopenowris Hellen. IV. v. 8. vof py 
&AAoUg &ebmsv duQuyoUsiw 8 ct BUvsivVTO Xxeip TW» TaxÍcuv , ari 
$à óQwysiro dvépigog. — Cf. Anab. IV. 1t. 1, IV. v. 8. ubi legen- 
dum: 4533 2' éudQyo» pro 3É v; dpdayorcv , nam perinde 
est Qayeiy vi et dpquyeiv, ut reiv mi.et: Apmisiy.  liaque in 
Cyropaedia VIII. 1. 4&. potior est. scriptura És' à» duyoiév ri 
quam Zs' 4udáyody «i. Eiusdem plane generis. est. prie?» , ut 
in Cyrop. VIH. 1.1: wporsseyxay. ob depibrovrag éppaye?? xo) 
dpmieiy Eri condi 7À lepd, et illi stantes ad aram raptim cibo 
potuque corpora refieciunt. Praeterea égm/yem dicitur is, qui se 
poculis invitat. complusculis.et genio: indulget, estque verbum 
plénum festivitatis et hilaritatis, quód 'in convivio laetitiaque 
perpetuam sedem habet. | Conviva satur apud Ericuamwom ATnr- 
NAEL VI. 256. À. aoAAR &crta(Dayav, w(AX édumióv a coena se 
recipit domum.  Absurdum esset in ea re duduyáy, cui con- 
irarium est Zcé/ty. ég xdpov: quod; quum noster facere pararet 
in éudayop aut. ÁLewHRON erravit aut scribae. S 2. 4boAdc- 
xov: Scrib. d3oAeex&w. — xeló;: HommghicUM pro éxe. S 5. vois 
&oTpomaioig; excidit deofg. — sx) oüx eü0«»cz: cuius preces 
exaudiuntur.melius dicetur oóx dzvya, quam ox &seoxicoi. 

Epist. bá. sig pfpq xareppeyóic: melius uno: verbo 3reppay dc. 
$ 2. Allouc ixpgyro: mire diclum pro fgaAAov, magis mirum, 
quomodo hoc facere potuerint. S 3. 4/4»v: Macedonicum pro 
39. S 4. &AX' ox dv AuxdOzxiuuy éy 4$ TàUí Ümtpuevoy , &AX "AÓG- 
Vai x«l TOV Aóxvwoi xu(jeurüv oi éieAíemro : dicam quid Arct- 


66 


PHRON debuerit scribere, scripseritne aliorum esto iudiciunr. 
Graecum est: 4AAX' ox 4v Aaxsümiusy TÀÀs RAN '"AlWvei xTÉ, 
ita loquuntur qui praesentem fortunam cum meliore, quae olim 
fuerit, comparant, aut suam moesti et. queruli, aut alienam in- 
festi et irati. Exempla collegit MarTrmHuEUs ad Evunipipis Troa- 
des vs. 99: - 

&yw , Bucaaipuy , ve3dÜey xe, 

éxdeipe Oipyy , ooxuéri "Tpolo 

T4Àis xa (jaciAo dcpày Tpolme , 
luculentus imprimis est locus Tgucvpmis VI. 77. cüx "Iveco 436 
elo)y o00  'EAAMoTÓVTI xch v4eiüTG0 — GRAAX Aupic éAsUÓk- 
por. — Aermroüupxozs: Gráecum est. Amrofujpeac et quidquid eo- 
dem modo est compositum primam corripit. Docet hoc analogia, 
quani usus poétarum coníirmat, editores malunt imperitos li- 
brarios sequi. — év rojry: melius omisisset. 

Epist. 55. S 5. cox Zwmpue 6QUivai: Aitici iBefy. S 4. IIv- 
(ayopixóg: male pro Ilufaypseuc. S B. 7v vp xrí.: legendum 
arbitror: slye v4p et Qépsy expungendum. G 7. £ppeyysv: At- 
tici jéyxaw dicebant. & 9. odper: pro éosget. —dv ódóxAmois 
&müyrmw [ipswruv]):-tolle emblema. évsgyeiv.a Graeculis sumtum 
est. S 10. oc)Bel;: ici Adwoc: lege ojislo Éri X» Adyog et recipe 
xexAxpévev pro xexAupuatuóvuoy. — átiódex:; barbarum est, repone 
á£idgpem. 

Epistolam 56. non euo ye scripsit sed Gc dpobdyroc. 
S 2. rie oixlxc yupwüy ÜupaGe iv dxapel xpóym ixQAuÜévro ipme- 
cciy: sumta haec sunt ex AmsroPuaxis Pluto vs. 144. 

yupyig Ójpat ébémecoy dy dmwapei wpoyov, 
itaque dele 75 oixlags, restitue wpóvov, et expuncto éxgAx(évra. 
emenda éxzéce?y , quo facto intellizes nihil deesse. 

Epist. 57. qQeibeAQg TQ wérpp xéypurxi: melius vwpirc:, tum 
QeibaAQ mendosum esse apparet, quoniam ó uerpóv potest Qei- 
àuAÓg esse, Tr) mérpov non item. Emendandum qeibsveio pérpo. 
fidem faciat perelegans locus in TBropenmasT: Charactt. Xl. («i- 
Ouvlp uérpo T» mÜvümxa Éyxexpovcqeévg perpely müTüg Tolg ÉySoy 
Tà imiTÓsux cQOpm mov, et ilic et apud SrRABowgM VIII, 
p. 588 et PorrtucEM X. 179. restituenda est forma deibóvens , 
quae sola Graeca est pro qQewvioe. — é&v mXie &oprasixxig TGV 


67 


54&epav:; Veleres dy vais &opraig. -— veoupyeic: pulide dictum de 
calceis pro xeivze. & 9. riw» wA&TTaw Disuacpai: pro Ó&xva 
vel àj34xve non admodum lepide positum. — Sumoias supple 
Tijg Qimvolzg. 

Epist. 58. Yun oAàe d dy syu OU; : debebat doeoDeks. — cà yUy 03 
TXÜTX CUm (Sóexev coniungendum. (9dexer veteres cuum con- 
temtu dicebant et contumeliose fere de iis, quibus alimenta et 
merces ita dabantur ut omnia obsequerentur et. parerent , quod 
etiam quum sine flagitio fleret tamen odiose dicebatur et vi- 
debatur exprobrari. Odiose dicuntur viri uzores (Qdexew, pa- 
tres Uberos, reges parasitos , amatores scoría : hi omnes sine 
contumelia eosdem cpéd«siv dicuntur. Loous est in ABISTOPHANIS 
Vespis vs. 311. 

T| us OT , pea uwijrep , FrixTEg , 

iy' épo) mpaypunra (üioxem mxpivws. 
quem nemo umquam intellexit. Distingue: 

Ó mTxio: vl je DT , Q ueAÉm mijrep, EriTEG ; 

ó maTÜp: iv do) mpüyusra (Moxzw mxplxws. 
ultima explicanda sunt ex similibus locis, qualis est apud Pra- 
TONEM in Phaedone p. 115. a. .Qexd? yàp '(2dAriov elvai, Acucdtjse- 
yoy gisiy. v0 Qepuuexoy xol 4 mpávjwave Tao. yuvésibl fipiyeiy 
yexpüy Aojeiv. — Cf. Cyropaed..IV. v. 46. — 4&5: et bic lege dee. 
$ 2. xowole xexpypesón: imo mpópela. S 5. rtéps Baxàv và vwei- 
Aog: usitatius dyBaxdv. — co/rav sio: lege vowruyl. —— ówoopna- 
woc xxl apWios: poética sunt. 

Epist. 59. x«c' fyap: certum est Jyap esse dicendum. Non 
tamen ALciPHRowEM huic culpae aífinem esse arbitror, sed xaz' 
jyap lectori deberi, cui 4óóxevy non erat satis. S 2. sropalvew 


T& [xc] s]vxi] xarà Tw "I2v: abiice interpolata verba. In se- 
quentibus MaimzKiUs subinde vitiosas lectiones e Veneto codice 


recepit, quae mox de loco deiicientur et.revocahuntur éri- 
mTÀyTA , aseiy et iEwyepouw., quod in é£uypdjuv est mutan- 
dum. S 5 seAaCer a veterum " Alf(icarumy ugu plaue abhorret, a 
poétis sumtum est, unde Graeculi multa muluantur , quae fre- 
quenli usu omnium trita in communem linguam recepta sunt, 
quale est illud ipsum ézyz7Zvr», quod praecedit. Attic? séro- 
pui et émróuw» dicunt, Poétae éroua, Érruv el émTTAQxv, 


68 


Graeculi /772,4xi et Érr4v. Unde est 3umerii , quod sequitur , nisi 
e poétis? in quo Rhelor iterum peccavit quod vetusto vocabulo 
affioxit de suo significationem quam voluit: 3uzer5c est ei ab 
Iovg missus. S,5. utiliter notabitur scripturae discrepantia in 
d£4yenpdnuy ek Omyeipdusv. In multis codicibus utrum 3; an e£ 
scriptum sit oculis discerni non potest. Qui codieum inspicien- 
dorum facultatem non habent, Basrma inspiciant in Comment. 
Palaeogr. pag. 711. "Vix credas nisi id per multos annos dili- 
genter observaveris quam saepe in compositis 3; et «£ confusa 
in libris nostris lectores minus acutos et suspicaces ludificen- 
tur. De permultis locis, ubi hunc errorem deprehendi, unum 
nunc indicabo e Lxysi in eximia oratione xerZ- AiovelTovoc. 
S 14. iy yàp ví Diixioei , 0T" éx KoAAvTOU DigxiGero eic 3v Dalopov 
eixiasy.  Leguntur haec sine ulla vitii suspicione. At. nemo ne- 
scit quid sit 3w/x/ger , oppositum verbo cuvoix/Geiv , nota ars 
eorum, qui civitatem bello victam et subactam per vicos di- 
spergunt, ne vires coaleseant: notus esl Oii quóg Mavrivéuy , 
qui Jigxicó4oay vsTrpayái, XxNoPH. Hell. V. n. 7, in qua ipsa re 
idem verbum tritum est, unde iocus PraToNIs in Sympos. p. 195. A. 
Nihil aliud Xox/Gew significat , nihil aliud per naturam linguae 
significare potest. JMigrare in alias aedes dicitur Sleerdan , 
unde é£oíxiwwi; , ut in. Pace vs. 205, 
&Suxleayro 2' ol Ócoh vlvog oUvexa s 

opponuntur inter. se é£eixÁjoMai et simaixiCouai ut in AkscHINIS 
Tinarchea & 124, éày 2' eig &v voiruw vy im) Taie Ó00/g Ppya- 
euplov iwrpog eicorxlewras ieTpelow xaAeiTai , éày 9. Ó piy doxl- 
ow4Tai , 6i; 9À c) mórÓ TOUTO Épyaewpioy x,mAxsUg simoixiowrai wmA- 
xéjoy ixA5jÓ4, ubi codices. omnes barbaras formas dant ziecixy- 
ewrxi et ébonxXmcwro), quas Graecas fecit, SzgPHANUS; nempe &jo- 
eixloacÜn; dicitur qui ipse ultro in aliquas aedes immigravit , 
sicoixicÜsys:, qui ab alio in aliquam novam sedem deductus 
est, quo facto uterque éyorxeiv dicitur. Reddamus igitur censeo 
Lysik &bomícc; et ébpxiQero et in ALciPHRONE Quyeipdpxv, quod 
nauci non est, abiiciemus, latentem in Z£wyepduxv veterem 
aoristi formam , Graeculis inauditath, à£4»póp»y in lucem revo- 
eabimus. Denique in S 5 pro of Qépe; 72 Zvep reposuerim oj 
Béret et &AulíGerÓn) aoristo AxÓlracÓx; anteposuerim. —MéAA« 


69 


apud veleres praesens vel futurum habet: aoristo fere absti- 
nent. 

Epist. 60. T&v éxeics wAowciav: pro Exe. — sóQveie: Attici 
veteres educ. —- zepl và Kpaveiov elAoupodyouc : Athenienses douv- 
Ooupsiyoug dixissent vel ZA/evrac. Obiter hoc PruTAncHo redda- 
mus Symposiac. IV. &. D. robo eph cà» IyÓvoraAMav &yaSidvras 
éxdgore xal ToU xdOwyog óbéeg dxovoyrac , ubi dvabioiyra; . cedat 
verbo in tali re proprio ZAvovrac. n extrema parte S 1. legi- 
tur 4vzcpéer, quod bene Graece dvxepíQesóo: fuerat dicen- 
dum, cuius usus exempla afferre putidum . est, nec facerem 
nisi eximium PrurAncH: locum, in quo legitur, turpi mendo 
liberare possem. In vita CrgowExis cap. XXXIII. commemorat 
dictum eorum , qui CrgowEeNgEw Alexandriae apud ProrgMAEUM et 
nequissimos  aulicos videbant: oro; ó Adwvy d» coUo: coi; 
vpo(jàroig &yacpédera:, ut Graeca oratio sit utrobique articulum 
expunge. Dictitabant: ojTos Aéwv dv cojUTo:s mpo[)&TO); dvacpé- 
Qera);, quemadmodum de se ipse praedicat Sotow fragm. 56 in 
Brnaku P. L. 

Og iv xuciy woAAeTC:y dopddwy AUxoc 
$ 2 mwopdvyay DidAa0iv: requito- dyviroudfyty. S 5. Vimnplsove : 
el hic lege ZyapíTóve.- ZEE E 

Epist. 61. cap! &va£iou OTopévem: A»wiPmHROoN in Graeco ser- 
mone idem peccavit, quod Awrowmss a ÓicEnoNE péecasse argui- 
tur in Philipp. II. 9, quum in edicto scripsisset: Nuila contu- 
melia est quam facil dignus. S 2. cuiy ipyatópsvos : pro 9c. — 
yeotuvía : Attici voupsvlg. & 9. dy reme TÀ oyXuperi: melius 
sine r9. — aya éxmroplGery: veteres Axoropltoy. — 734v vvyUxa: 
repone züx»z. — Tb év MapaÜGy: pro rà MapedGvi, quod ad- 
verbium est, ut 'EAsuoiyi, Xixgóvi, alia. S & ol. saréjec: pro 
yoyels. | 
Epist. 62. puvsspiov £y. xórete crpíQerai viv Üsaiy Tal» "EAsv- 
eiviziy àoaAÉsspoy: corrige Tpéera:, ut in: Terentiano Andr. 
I. v. 15. aliquid monstri alunt , vum cof» dec?y roiv 'EAsvotylow Grae- 
cum est, Taiv Óc«iv non est. Perpetua haec est describentium 
interpolatio, 7$ $s$ solent intactum praetermittere , To» coy 
sicubi de deabus dici intelligunt , substituunt cav Ósxiv , quae 
forma A/ficis tam ignota atque TZ 6«z. Nihil iis suboluit in 


10 


Axpocmis: quae fertur oralione de Mysteris S 115. óc aórolv 
Qual cvoiv Üeofv cec&cÓa:, ubi saepius vc (so legitur ut in $. 114. 
ToOlv Ücoiv. ibidem evasit. $ 29. 51, 32, 55 etc. At eaedem 
deae in Vespis vs. 376. significantur, ubi legitur: 
iy' celà ua maTEly TX 
TE Üexiy xJyuqlepara. 
et in Thesmophor. 28b. 
n ó-wG A«(QoUezm (juw TXiv Ósmiy 

eL 941 et 1161; omnino forma colv Ósojv apud AmisToPHANEM 
funditus deleta est, sed primo quoque tempore revocanda et 
formae reiv, zxóraiv, T&)T«iy, quae non minus vitiosae sunt 
quam v4, xüTÀ, v4ór« eodem amandandae quo apud Isocna- 
TEM in Panegyr. $ "75 pag. 55b. vai» coAÉuv Tx)Txiv el de Pace 
$ 116. rà móAee rxóTx amandavit unus omnium optimus codex 
Urbinas, qui solus 7ó et coUo in talibus servavit et coiv et 
vo)ror. In Panegyrico S 17. libri omnes c vdAeig caírac ex- 
hibent, Urbinas optime Ó vA» rovro. coll. Cuosnososco GArsroRPI 
p. 537,12: vap! Aloxíyy TQ ZoxpwrixQ ToUTO TO TÓAX, Alysi 
óà ep] '"Aüwvaluv xo Auaxedaipoviav. Equidem omnibus locis 
et testimohiis veterum diu et multum perpensis im hanc sen- 
tentiam tandem adductus sum, quam nunc satis habebo paucis 
dixisse: in pronominibus, adiectivis, participiis una atque ea- 
dem forma est triplici generi comniunis. rb, $9, «rà, roUTU, 
&AANAO , TO xelpe, Tí vuvaixe Cel. rà '"EAcucivg 0eó. in par- 
tieipiis res manifesta est: notus est locus Howeni J/iad. 6. 4565. 
Iuso et Mignvà. TA5uyévTs xepxuvo: et Hgsrpi: O. et D. 197. 
Aldje xci. Néugescig mpoAiTOvT &vÜpdzoug et PLATONIS in Phae- 
dro p. 237. D. 30e riv? lox Gowovre xol Gyovre, olv émópuela, 
quibus multa similia et apud alios et in PrATowE leguntur. [n 
his autem omnibus idem opinionis versatur error antiquorum 
Grammaticorum et aequalium , qui apparet in Zuveyoeví AÉ- 
£ewv wpwcluev in BrekkgRI Anecd. I. p. 567, 55. &xoAov0oDv- 
re: Avr) ToU àxoAovÜcUva Duixüc, oUreg "EpumsTO;. xa) yàp 
xéypunvrai vxo Xpcsvix&ig ueTovuio &yTl Ü4AuKGV vTOAARXIGg. (uam- 
quam haec absurda sunt lamen ea res neminem magnopere 
movere videtur.  Ufuntur masculinis pro femininis idque saepe 
faciunt: quasi vero haec maseulina sint et nonnumquam aliter 


71 


fiat. Nempe sunt haec communia, conslanter utuntur veteres 
forma eadem , quia non est alia, et sicubi contra haec pecca- 
tur scribarum vitia et errores tenenius. Non potuit SopnocLEs 
in Oedipo Coloneo vs. 1676. scribere: 
iódyre xal mxÜoUCm, 

sed qui in HowERo contra melrum xAxyeicx xepavva invexerunt 
facilius etiam 7aóóvre potuerunt loco deiicere, ubicumque au- 
tem 7Z, rziv cet. legitur (et optimos scriptores ea labes passim 
inficit) restituenda aliquando erunt (ticis, quibus solis uti po- 
tuisse landem constet, et in fragmente SoPuocLis apud DiNpon- 
FIUM 761. 

&o£dT4v ao) Trà OU wWmeipgo MOAEl9  - 
restituendum à 3/' 4meípe et similiter alibi. 

In eadem Epist. 62. S 2. legitur ócov ox sig paxpáv: All 
corum esl decv cdm vel o)x sig pxxpzy. S 4. olóm yàp olo : lege 
oüm yàp üri. — JeDucovrai : id est 3eJepéyes Écovrau. requiritur 
0eboovy Tai. — badavois : Áltici pxqQaviaiv. — pxAexorepos : emenda 
BAaxixóTepog , eoll. Rumwk. ad Tiw. p. 61. — 2geve Tio Tiu 
plac "bier: vio Tipus omissa oportuit. 

Epist. 65. $ 2. eiyà: corrige cuyay. — xó^axa. xe mapáatroy 
&£oveiblQoua ai ; Alhenienses dmoxeA(üsai. ^... . 

Epist. 64. Tà» viàv alc QuAcséQou qQur&v Priced : : irérpele 
nihil est, solet ALciHRoN pajrgepe. & 2. o0 mpdvep» yàp Ad- 
y«v — ZAAà ToU (iov: supple rv Ady«v. — Tii c")uépg, — vixTup: 
opponuntur ZrcTixig| vUxTup ei paÜ dwépay. — TépikaAUmTOVTOS 
Tiv x&QaAWw cpijowig: Allici uno verbo éyxaavipdesyoy. — map) 
xaporrursia eiAoUjevoy ; ii ZAn3oUwsvov dicebant. S 2. aórà 
06: lege aUr4 3. S. 4. moAAÀ xal dyaÜE 9Oowe: necessaria est 
in nonnullis et perpetua crasis, ut in his zocAA€ xávad. Eius- 
dem generis est quod Pmorus annotavit v. «4Aà6 &&y «00s: 
Aéyerai xarà cueAO Quy , oüx) xzAie xal dya«Ódg, in quo item 
saepe peccatur. 

Epistolam 66. non IIx£&ywevos scripsit sed TIw£Zyxeves. So- 
lebat, credo, factitare, quod Arcmawmas in Lucnw Convivio 
S 14, qui xzra(QaAGv iaurüy Éxsrro 7x5ag Tüy áyxüve [yov &pax 
gàw cxüqQov ép rjj Oefig olog Ó mapE TQ O0Aq 'HpaxAHg. — -oUe 
mAoUcÍoug TV 'AÓsv4ci: dici Bon potest: aut zAovseiwraToug aut 
"Abuyziov scribendum. — cobre xexupdvag — xéxpsyras TQ. (ÓxAay- 


12 


Tl»: corrige ovrw6 8xxexupéyac. S 2. povsoupyGv : imo Gv uv- 
coupyGy sic el S 3. x«l mpócemoV «óTQ corrige xa) TÓ TpóccOv 
&a)rQ. S 4. A«Adcai cupuUAO0Q : AcAcar et ineptum verbum est 
et inepte abundat. 

Epist. 66. ràv éx Bpevruolov: supple T à éx « Bgevroalov. — TOU; 
eeipoxbeic — Tibxcs)ovrz ; nihil agit, qui mansuetum mansue- 
facit. S 2, da evo solemni errore pro cjíevog. — à» ÉEupóy. 
Alici d. — cayoüpyog xw axcidg; in Attica non potest idem 
T2y0Upyog el cxaidg esse. — xaxommóGe xocióxg: revoca cepumA- 
Óge xozíóm, caeterum xomíó: &zoppiGoUy facilius rhetores scribunt 
quam sani intelligunt. 

Epist. 67. mapüévov xaAAUT4xuV xa sübRxTUAOV : XARAAUTMYUV 
e poétis arripuit, «d2axruAovy non sane eleganter de suo finxit. 
in reliquis quoque oratio intumescit magis quam adsurgit. — 
cpocQ)vra : non poterat infelicius vocabulum reperire quam 
mpocQUva. de eo, qui 7 Toiv moboiv lyyw xaTaQuAe. S 2. dla- 
pac: Atlici alque. 

Epist. 68. jasxore: e poési perantiqua sumtum — Aéy74 
poi émixin:; veteres ov xaTa da) vel xovaoxeódomi. — i Eéxsov: 
repone é£éyexy. — 12v : voluit, credo, QaAzxpdy. S 2. Aca- 
TpemoUg : Corrige Aeczpézroug. 

Epist. 69. 72 éy 'EAeuciyi Qpéap: veteres iy omisissent. — Zz«- 
pócaro [x«l &meAUcmTo] T3» «iriav: tole emblema. S 2. Zwo- 
9171: codd. Zuwyém4. unus 4goyxri, de infelici coniectura 
Graeculi. — £roróg epa zrapéxew : Athenienses eil omittere so- 
lent, et pro 7o7e ovAojfvoi; multo sanius v9 (JevAouévg dicebant. 

Epist. 70. ceíe xzr' àyopdv: melius cvxoQavreiv: tum pes- 
sime ?536sy pro éx mic vig posuit. S 4. ém) pwxieov wpdvov: 
male pro 34 zAeleev spdvov. et hoc nimium pro 3i sxgdvov. — 
0üx£0' üpoluc Osexrüg o008 wapleug éMixovv: Dexróg manifesto men- 
dosum est, in scriptura AGICTOC latere mihividetur ACTGIOC, 
quo non est aliud epitheton parasito nostro accommodatius : 
cüxéÜ' óp.oitog &eciog , sicul antea urbanus. — amsxéxAeivTOo :. Vi- 
liosa haec forma est, quamquam saepe occurrit in codd. Al/tci 
xAjc«i: dicebant et xéxAgua), sequiores xAeicmi el xéxAsicqQua. 

Epist. 71. é» cujmocio : lege év voi; cupwmociog. S 5. 7G 
&opQ cuvrsAsiy : nove dictum pro cuyayuvíGezÓnx: — xAdGEW : 
scrib. xAcGeiy. 


19 


Epist. 72. rà» mep Wuxjie dyGvm Oméewav: veleres fopzquov. 
S 2. xucoóóxy: antiqua forina est xucooóxg, qua sola veteres 
utebantur. Sequiores hoc vitium passim impune antiquis affri- 
cuerunt. £evodoy/zg; legitur apud TmnkormnasrUM Characit. XXIII. 
XrENorBoNTEM Üeconom. IX. 10. £evoYoye]v in EumriPmpis Alcesttde 
vs. 552. similia alibi. Non sunt tamen haec minus vitiosa 
quam foret 3wpo3dsoc , 00010006 , Super , igodd x , alia. — «lg 
Ti bsepxiav: male pro ríj jeepaía. pro j»s restitue yay. . $4. 
mpg TX4v éxQopdv: melius rà cpàc vi» ixQopév. SU. duxayuyy- 
ós[c: apud veteres est animo oblectatus , numquam ad inferos 
deductus. 

Epist. 74. S 2. yéAwroc 98 iad0ecis Tolo neipleoig Tàu: Alhe- 
nienses pro yéAwro; omüÓscig dicebant yéAcc, ut Sornoctgs Oed. 
Colon. 905. 

Gg [3 TXpÉAÓwO" mi xdpxi, yéAnG Ó éyQ 

Eévyp yévupuui TQUE. 
et DeMosTHENES :notissimo loco p. 47, 6 v4Aee fcÓ0' ie wpopueta 
TOig mpàypnzciw. Recte etiam Luciusvus in Epigr. I. 

&AM' 9 cb ÜavuaQeig ToO! Prépoimi yéAue. 
praeterea óz4/$:c;; pro argumentum et materia novicium est , 
denique f non potuit omitti, neque ab ALcrPHRONE omissum esse 
puto. 

Restant fragmenta quaedam et in his bona pars Epistolae 
paulo lascivioris, sed aliquanto venustius scriptae, quam sunt 
reliquae omnes. Et his aliquid otii impertiar. 

In fragm. 5. uic4 vàp fewxa à 4c 'Adpgobiruo xal coU 
"EpoTog: ita demum bene dictum erit, si Zz4 expunges. 

Fragm. 4. éoixórae: &olxaoiv, Éoixéyai , &oixae 'sequiorum sunt, 
Veteres Altici semper eí£aeiw, eixévai, elxóg dicebant, unde 
eixóg haesit apud omnes, in caeteris peccabatur, Legitur nunc 
quidem in Vespis 1142. 

éoixév 41 udAicx Mopótou ayuu. 
ut olim in Nubibus 185. 
TQ c0) OoxoUciV ÉoiXÉvVaL 5 
sed quemadmodum hic sixéva; dudum repositum est, sic illic 
epoceixévo repone, 'comparato loco in. Ecclesias. vs. 1161. S 5. 
rxai (japó vi 9oxeiy poc yÉésiv: veteres cpoo7ryeiy , tum dBdxei 


equiritur. 


14 


Fragm. 5. S 2. mvres aóTiy. AaAcUciy: putide pro ogvobsiv , 
ut mox Tolg AxA&Iw (44 Ovuvapuévoig. in eo verbo prorsus obsoleta 
est vis antiqua, quae optime apparet in EvPorinis versiculo : 
A&AETW &pigog, &ouvaTOTATOG AÉyel. 

G 4. 9Au6 ceMvye : antiqui zA5pouc. ' 

Fragm. 6. ox olà« mi60ev: scrib. o3" ózddev. — oU dÓpdza : 
imo vero co, ut saepe apud PraTowEM, croi xai zcv; aut 
apud alios zo? 334 c); et similia. — /vog &vmrre éxmiely dy pdv : 
duo sunt in uno vocabulo vitia, alterum scribarum , BRhetoris 
alterum. éxzi;&iv in x«ra:e7» corrigendum est, quo verbo nibil 
esl in ea re tritius, sed xarazióueve: dictum oportuit. S 6. 
TpÓg ys r&v NupQGw xzl coU Tlavóe; ineptum est ve, quod in 
ce refingendum. S 7. xaraxaibávai: sequior forma librariis im- 
putanda, ALcieHmoNEM dedisse xoraxAiva: demonstrat praece- 
dens S 6 xaraxXwüpev, qua forma et alibi recte utitur. — 
TrxTWTÍey: usitatius raz4T«v». tum coniungenda sunt: N3 Af, 
&AX Éyei Ti TAÉOV. quod vulgatur 7o; 7; dittographia est. Cives 
Attici. 1yei yà 1 dixissent. S 8. ópzigovy : veteres TpicvAAd(OuG 
solent ZpaGov et àpgéCoua: ut uaréCe, Tepéio , alia, de quibus 
PignsoN. ad Moznip. p. 70. EvPoripzs anapaesti leguntur in Bex- 
XERI. Anecd. ]. p. 45, 15. 

Gpaicopéyy xxl ÜpuzTOUuÉVY 
necessarium est, ut vides, ópacouév. S 9. ZwMvec HibipiZoy : 
infeliciter hoc. verbum de lusciniarum cantu posuit. S 11. 2A 
érxAM4AUS : coniunctim scribe ZAAezaAAXAog. S 12. ofc ne- 
mo velerum dixit sed ofcóa. S 15. oi ZvÜpemo:: nusquam in- 
felicius quam hoc loco oj Zv3pec desiderantur. S 16. 4&dayev: 
dixit rhetor ad similitudinem verbi ivrpaeysiv, quo ipso mullo 
melius fuisset usus. — (orp/sc: olim semper Borpüg. — Axya- 
bis vOT4: imo Axyc3iwv: paulo usilatius est Aa»/àiy. S 18. 
péxpi — ÜéAeiw : Graece non potest aliter dici quam uéypi rov 
(éAciy. Unum superest in ultimis: «&i gi» obrog foxy4uxxz gua- 
Aaxüg — si 3é xri. aperlum est Zyzoc olim scriptum fuisse. 
Video hoc MxiwEKiUM praecepisse, qui permultas iucerlas et 
"rxpxxexivouveUjsévzg correcliones recepit, complusculas certas et 
manifestas in annotalione delitescere maluit, de qua re alias 
dicam. [In extremis quoque apparet quam parum Rhetor anti- 
quorum sanitalem orationis assequi et imitari potuerit. Per- 


15 


fectum £cxy»xas perperam ponitur in ea re, quam quis pláne 
praeteriisse putet, ut nihil supersit. BDebebat £ecxsc: peccavit 
cum plurimis, sed peccavit, et sic ALciPHRoNEM depono de 
manibus. 


CAPUT VI. 


Venio nunc ad Lucnwux, qui ad hunc diem scatet vitiis 
erroribusque. Multa deliquit ipse, non satis perspecta in omni 
bus consuetudine loquendi Antiquorum, ad quos se tamen quam 
poterat diligentissime in scribendo componebat, aut non ubique 
commode recordatus quem usum, quam proprietatem orationis 
antiquae et probae et incorruptae apud illos recte dudum ani- 
madvertisset seduloque magna cura et impenso studio notasset, 
Passim in Lucrawt scriptis apparet, quantum curae huic rei im- 
pertiatur, ut ne soloeca, ne barbara, ne plebeia dictione uta- 
tur, quanto labore optimos auctores imitari et referre satagat: 
apparet ad quorum exemplum oralionem suam exigat et nihil 
ei rectum et sincerum videri, quod non idonei seriptoris fide 
nilatur; apparet simul quam negligenter et imepte plerique 
omnes tum loquerentur, quam ineredibilis socordia, quam foe- 
da inscitia sermonis fuerit vel in doctissimis, ut quidem vide- 
bantur, dicendi Magistris et Rhetoribus et Grammaticis. Ho- 
rum alii summa impudentia vitiosissimam aequalium diclionem 
pauculis vocabulis antiquis distinguebant et comebant, caeterum 
volutabantur in iisdem, quibus vulgus, sordibus, ne abiectissi- 
mis quidem abstinentes, quibus si quando ab elegantioribus 
arguerentur, poétam vel scriptorem aliquem veterem testem et 
vindicem mentiebantur. Alii alio genere insaniae ineptiebant : 
imitabantur Hgnoporuw vel TmucxpmkM in hunc modum, ut ex 
eorum libris lacinias et veluti centones admixtis vocabulis de 
trivio sumtis consuerent: alii quidquid olim esset obsoletum et 
intermortuum ex Anliquis corradebant, addebant monstra ver. 
borum a se stolide ficta, eaque ut tesserulas in pavimento com- 
ponebant. Non deerant his omnibus auditores, ita uti fit, et 
admiratores aliquanto etiam stolidiores, qui stupebant ad ea 
quae non caperent, eL ne viderentur non intelligere malebant 


plaudere. Castigat istorum ineptias Lucius et insciliam ar- 
e. 


76 


guit et exagitat impudentiam , saepe urbane el iocose sed mor- 
dacioribus iocis, saepius indignabundus et iratus, ut contem- 
tus appareat et. odium. Idem, ut oportet vitiorum osorem et 
insectatorem, summa ope nititur, ne quid eiusdemmodi ipse 
commiltat ; imbibit, quantum potuil, veterum nitidam et ter- 
sam dictionem, cogitandi serenitatem, loquendi sanitatem. 
Quod aliis suadet et commendat , ipse primus intento studio 
peregit: quam viam longam et arduam ad veram dicendi scri- 
bendique laudem contendit solam ducere, eam ipse indefesso 
Jabore emensus est, neque aerumnas pertaesus neque imperilo- 
rum voculis deterritus , neque stultae multitudinis iudicio quid- 
quam tribuens, sed suo fretus veterum lectione subacto. Multa 
sunt apud eum de eo argumento egregie dicta et praecepta, 
ex quibus unum adscribam. Docet LuxiemawgM (54,22) quem- 
admodum bene scribendi facultatem sibi comparet: Zp£Zpevoc , 
inquit, Zà cóv éplewv monyrüv xol ómó 3iduo x4A0:1G güTOUG 
&vayyobc uériüi dx voe ByTopac xc) vüj dxelyav Qvi evvrpa- 
Qe Pri rà GOovxvDÍBouU xz) TIAdTuVoe 39 xaipo néTiÓL, v0XAXR xol 
Tí xxAÁ xepqüie xx) TM cepi Tpay qüíie Eyyeyupyacuutyos * oupà 
yàp roUrUV TXVTX TÀ XX4AMIGx duavÜcausvo; Íeei Tig dy Aó- 
yog. Quis autem hoc melius et diligentius fecit quam Lucra- 
Nus ipse, qui nullam aliam laudem acrius expetit quam ut 
illos feliciter videatur referre? — Quam sit idem diligens et 
anxius orationis sanae et propriae exactor observatorque, quam 
lubenter in huiusmodi argumento versetur, ut usum loquendi 
acute definiat et. proba a viliosis sine ineptiis distinguat, vel 
unus libellus abunde demonstrare possit, qui weu3ocoQue ss 5 
coAoig c inscribitur. Quod in eius libri fine scripsit, post- 
quam exemplis compluseulis aperuerat ex usu veterum certa 
discrimina verborum , quibus aequales omnes promiscue abute- 
bantur, viam mihi optime muniet ad id quod demonstrare 
paro: rabrz , inquit (76, 10), leve iy UrorvyxéxuTai , fowc 
9b xal àxpiQoUT&i TmpX Ti01, (üéATI0v 8À TÓ Gxpi(joUv éxdey. Hoc 
ipsum in ipso Luciawo luculenter cernitur. Si quid de genere 
hoc notátum et observatum haberet, non in naturam vertebat 
sed identidem imprudens ad aequalium negligentiam delabi so- 
lebat. Apud sequiores tanua patet dicitur dvégyev 5» 6Upa , apud 
veleres, si quando Zvéeyey occurrit, imperfectum est signifi- 


11 


rans aperiebal, — PuxngEcnaTES apud Drkk. Anecd. I. p. 599. 
ojàóelg y&p düéxeT' o00. dydqyé poi ÜUpav. 

Qui ab Oratoribus A!/ticis et Comicis et PrLAToNE Graece discit 

facile hoc animadvertet, docti Grammatici notaverunt. LuciANus 

ipse in wVev3eroQueg $ 8. ita ludificatur magistellum , qui se 

quemvis soloecismum statim deprehendere iactabat: 5 yag 0vpa 


cxs0y A&végyé cui. — simi uóyoy. — AAX' elmoy. — 0006y ys 
Qs dB LaÜsiy. -— o0 yàp ÉuamÓsg Trà &végytvs — ax Epadov. 


At idem buius rei immemor imprudens in scribendo aequales 
sequitur 10, &, 1. ToU oxaqidiou c£ &yegyóra. 49, 29. ayeg- 
yóci: TOl; adpuAuciv et 66. 4 ay mec Avegyuiay Eri Ty. maAalepav 
xaT&AG()wtue(, et bis illud ipsum dvéyyey s fUpa. &6. 50 et 352. 
Eodem modo saepe meliora non nesciens sequitur deteriora, 
plerisque omnibus eadem peccantibus. 

Nihil propemodum eorum, quae in ArciPHBoxE reprehendi- 
mus, non est idem a Lucixo commissum, qui nonnumquam 
in iisdem incorruptum usum antiquae linguae retinet , subinde 
ad vitiosam aequalium consuetudinem defleetit. — Verbum »a- 
M4» habet apud veteres has formas: yau89, vana, iyw 
pm, yeyauuxx el vapoUpuaxi, nubo, vopotuat , éyupapuu, yes 
y&Wupoci; apud sequiores veu, vanicw, ey&puom , yeydpuu- 
xx el yapoDuxi, yapwbycouai. vel yapuoopai , diyajpdubyv , yeya- 
pups. Numquam veteres yau5avo aul éyduuoa aut éyaepxüyv 
aut vau5xüssopxi aub vapyusonar dixerunt. — Atticistae et Lucia- 
NUS interdum antiquos, saepissime aequales sequuntur erran- 
tes, Saepe vaco occurrit, semel vagà uxorem ducam, in 
Timone (5. 52) 4AAà yx, v 3p 0sic, ig vivTA xz) mui30- 
zronicopai , librarii non sunt suspicati luturum esse et sic evasit, 
al vide quid continuo sequatur : Odx olàx s& y zp5Xacis Eri, 
oUTOG , TX4AIXA&UTMV Tr&p ipoU mAwys»v Aap(Qkvey (corrige A«(Quy). 
Qui modo »&3 dixerat , va4e7c , opinor, subiunxerat, ut solent 
oi eipeveuOu,evor alicui sua ipsius verba occinere.  Peccaverint 
librarii etiam aliis locis aliquid , tamen saepius in ipso scripto- 
re culpa haerebit. Reete legitur d? 8, 16, 1. el vuv in 
versu hexametro Argxawpm impostoris 32, 35. contra passim 
y«puoo el évzuxos apparent, ut. vzpxoeiau; 8, 5, 4. B1, 6. 
vap4oxg 00, 15. vapyseio 01, 8. yapxssv 501,9. 67,7,2. 
vare 61, 92. et alibi saepe. Recte monet PorLux III. 45. 


78 


v5 ai Er) coU Aybpüg Aéyermi, yuijuaoÜai àà ézi Tijg yuyaixüg, 
ob yxjx0gvair, sed peccant scriptores. Apud PrvrancuuM legi- 
tur yauxósvxi in. Theseo 20, Cicer. 29, yapxeouivsyy ,. Artax. 
96, yapybclauqe Anton. 2, yapyüeiexv Caes. b, similia alibi. In 
eadem re alius est Luciawt et Graeculorum error: verbum pris- 
cum et olim intermortuum revixit àzuíc sive àzóv , quod apud 
HowEnuM significat ?«»Zu5x« , idem in Soroxis legibus exstabat, 
quod et aliunde notum et imprimis ex Hzsvcum v. Be:ve?v 
(antique pro Guweiv): mapa ZXóxewi và Big cuyylvecóa: (sic leg.), 
TÜ 9à xarà vdpov ÓmÀs1v; hinc sequiores arripuerunt fere las- 
civo sensu, quo et Lucius subinde abutitur, ut 17, 41. 
T*pcbc 9U' 49eAQàe Xu ómuiev: emenda locum 35, 192. oj 3à 
£r) ysAoidTepoy cbicuv uerastiARulyoug; TivEG TOV. dE olxxuaros 
yuyzixOv xeAsUeny avv [cuveivyzi xal] ómvulem , satius erit Tivz 
reponere pro c:yZc et cuveivz; xa expungere. Eodem sensu 
lascivo et spurco Graeculorum seri nepotes, qui nunc Graeciam 
incolunt, Zo; et yageiy dicuntur dicere. Caeterum quemad- 
modum futurum vau propemodum interiit, sic rarae quaedam 
longo intervallo apud LucisNux emergunt reliquiae formarum 
similium, quae;olim apud omnes ante ÁrrxawpRIt rmnortem solae 
vigebant. Futurum est 14, 27 fin. ópZe dc xÜpiov mapxxxAoU- 
pev , si quid scribis suboluisset nunc zxpaxaAcopev legeretur , 
ut xaAdcsiy 52, 19. mpooxaAÉcoumi: AT, 9. msAécew 07, 11, 9. 
broreAÉcety Al, BD. &moreMécem 30, 11. éAZcem 66, 35. map- 
eAassty 42, 29. Dinoxeüdoopsy O1, 9,0. dvoAicay 42,55. alibi. 
Bis in. eodem verbo peccatum est 42, 51. xZyà o)8Éw v: ToU 
v&paxaAécayTOg eig ToUTO Osüp[uevog , Ubi certa lex sermonis iubet 
futurum ponere; ToU capexaAcüvrog genuinum esse arbitror, 
quod primum in zepexaAécovrog; abierit, deinde in aoristum. 
In multis horum anceps et ambigua res est statuere utrum 
seriptor ipse an scribae et scioli arguendi sint: in nonnullis 
numquam id satis certo indicio poterit definiri; hoc utique 
in Lucio, ut in ArciPHRONE, ut postea in aliis, satis habebo 
vicisse, non omnia imputanda esse uteumque foeda et turpia 
vilia hominum temporumque iniuriis, sed bonam partem vitio- 
rum nalum esse negligentia eorum ipsorum, qui sermonem 
veterem , quem ad amussim satagebant referre, non satis ipsi 
ienebant, ut.non saepius ridicule et turpiter bhallucinarentur, 


19 


Unum vidi philologum, antiquae linguae Graecae insignem in 
modum peritum , qui LuciaNuUM ipsum ausus sit summo iure 
corripere: ELwsLgis est, qui ad Acharn. 1167 scribit: » quod 
dizit Lucianus Timone p. 161, xeréxya coU xpmvlou mon magis 
Allicum est quam izraro, &mmyrO[uevoc , xamÜecÜeig et reliqua 
portenta , quae  Lexiphami suo exprobrat." — Becepit Luciasux 
fallax analogiae species, et quia xerexyévai 746 xeQaA3s apud 
Oratores et Comicos et PraToNEM leclilarat, opinatus est coU 
xpavlou item bene et venuste dici posse. Equidem eiusdem- 
modi errores in Luciwi scriptis permultos mihi deprehendisse 
videor, quoruni parlem nunc expromam, libereque quod sentio 
aperiam, nibil morans semidoctorum obstrepentium voculas, 
qui hanc rationem nescio quomodo periculosam litteris esse 
clamitant. Nihil cuiquam ea res apportabit mali, nisi iis for- 
tasse, qui non satis docti et ab iudicio infirmiores de illis rebus 
iudicant, quas non penitus habent cognitas et perspectas. Per- 
multi anni sunt, ex quo Lucixuw diligenter el lubenter lego 
atque relego, eunique cum scriptoribus Atticis, ad quorum imi- 
tationem se totum composuit, sedulo comparavi et comparo. 
Nihil in eo reprehendam , quod mihi obiter inter legendum sub- 
nalum sit, sed ea, quae mihi dudum animadversa diuturnus le- 
gendi el meditandi usus plane confirmavit. Si quis mecum 
forte contendet, eum mihi velim adversarium dari, qui et bene 
Graece sciat et in Luciawo sit versatissimus, namque ita de- 
mum éya0; £p «às Qporoic:y et quod "verum est consensu ag- 
noscetur. BekxEnus autem in Luciaxwo vix fecit operae pretium: 
quod scripta Lucianea aliler disposuit nihil est, quod spuria 
seposuit tacitus, non est magnum: correctiunculas compluscu- 
las, et pauculas emendaliones in ordinem recepit suas, plures 
aliorum, in qua re nescio quo iudicii errore multas optimas 
et certas emendationes sprevisse videlur, nisi forle repertas 
esse ignoravit. Quod autem subinde in Luciawi: verbis et codi- 
cum seripturis novavit aliquid, quis est per multos annos in 
Graecorum scriptorum oratione emendanda versatus, qui non in 
quolibet scriptore ad primam statim lectionem tralaticia quae- 
dam menda et vitia nullo negotio tollat et locos multos aegros 
et male habitos perite restituat, quae saepe alibi sanarit iis- 
dem remediis ad salutem revocans et alia quaedam vitiosa et 


80 


distorta refingens ad naturae normam et Graecorum usum? Bzx- 
KERUS autem raplim Lucuwo semel iterumque perlecto et, si 
quid sihi inter legendum subitae correctionis in mentem ve- 
nisset, annotato, novum librum properavit edere, namque eo 
morbo laborat, quem malo .dicere verbis maximam partem 
Epicharmeis: 
(0 QuAdAOyag TUy' écci, Eyeig vórov, sqmipem éxdiDoUs. 

ex qua re bonae litterae et ars eritica non multum capiunt 
emolumenti. Sic enim monstra et portenta scripturarum et 
lectionum in Lucmuwo invelerant, quae diligentior et intentior 
editionis cura deprehendisset et procurasset. Dabo primum 
exempla quaedam, ne immerito Lucius plectatur, ubi deli- 
querunt alii, deinde ipsius errores quosdam et vitia indicabo. 
Legitur 51, 8. ézi cXv épmiw dQuxdpevog «0 ol) Ori dwopycei; 
xz) 5à4 a-opeig, ÓmoTÉpam» Tp 7T4Téo», Neminem advertit ex- 
trema barbaries in cgam7éov.  Gorrige: ómorépaw Tpa7«. Foe- 
dius etiam 3, 47. relinuit; BEKKERUS 4éyou. Té xx TrpooxexAdumy 
55. Quod Lucnmus seripsit zpgoexaxAxgopoi non caret errore: 
significat enim ropa mporxexAufuót0g et. non hoc TiwoN cogitat 
sed zpocxA405cop2i, Saepe in hunc. errorem incidunt sequio- 
res, numquap veleres, JNotavimus. in. ALcmHRoNE, in. Lucio 
saepe deprehendi ut 47, 14. ajra! 3à éc üsego» Oe)ixdmovroi, 
ubi éx3ixacó5covra; dictum oportuit, Non minus foedum est 
52, 29. xal uoi Ooxeirs elg xaA0v OimTeÓxscecÓmi TH DimTpI- 
Qv pro à64os50a;.. Librarii peccarunt in Tímone S 53. Oió- 
puxrai pro dugdpuxTzi , 15, 48. ócQpATos pro óedQgalverai. In 
91, 5b. editur Zyvopuv Ev, eiqv ókvay Uv) iyÜUov xaTx0xcÓ- 
V4! T0G0UTOUG AÜTDG ixÜUe xaraQeycw, pro xaradacÓsvzi , quod 
ne Graecum quidem est, emenda xarsosoÓüva.. Scribitur 358, 
14. &veryelr4s barbare pro dvorxffelewc et barbare 70, 11. eóc- 
oxcevrxi ubi repone : zc, Üicovs: xa s0wxxcovrzi. Non melio- 
ris notae ibidem legitur verbum ab ipso Bekkrno fictum ovo- 
XirGyGv: debuerat movosírwv d» dare. Soloecum est 60, 10. 
Qéps &moAoyXcouci pro dzoxoyxscm: et OD, 7. qpoxomrsOETrau 
pro zgoxeréÓerai! et 67, 7, 5. xaraAehpzscas pro xarxAvnroD- 
cay, ibidem male zgeeíg legitur pro cposíeca: et. dmepxTia m; 
pro Zzeguxr54puras.  Turpiter editur 67, 15, 2. zpuraveUe: pro 
zpuTr&yeci. Suspecta mihi admodum forma est, quae occurrit 


81 


24, 9. Quel muperuivcyrzg Tix; djàw memmUcÜxi à T xóTOU pro 
vupérrovra;: Ceria labes est et Editori pudenda in 27" aoro 
pro óz' a$Tov. ne hoc quidem Luciwo est imputandum quod 
praecedit 5aaves quxéri. Aci óTT&é!V eóroUe. Si Érauce dedisset 
AcipurTovr&; addidisset, dedit ézo/ycs. ^ Corrigendum erat 8, 
22, 1. saidomoreig in evraidozoi , nam constanter zaidozoieicóci 
dicebant. Male Bsg&kznus servavit 26, 29. et 46, 25. &mri Eevía 
ixzAouy el éri £evíg ve xaAoDpsv, quae scriptura, quamquam. 
sexcenties in codicibus recurfit, manifesto absurda est. Qui 
civem ad coenam vocat díeitur Ic 3e?zvoy xaAelv , qui hospitem 
XXAely ém] Eévis, eaque res à 3sTzvoy appellatur et. 7à £éviz ; 
saepe £ev/uv et Eeviorg legitur: nihil horum movit librarios, qui 
fere nbique 47? £evía dare solent: scribarum auctoritas doctos 
trahit, quod contra oportebat. Soloecum est 1, 2. épuoyAv- 
QcUc, quae forma aeque vitiosa est ac si quis jgypadeus vel 
xopomAxÜsug voluisset dicere. (Graecum est ipuoy AUqQos , quod in. 
eodem libro paulo ante recte legitur. Pro £vopy;v. 8, 4, 1. 
et alibi reponendum fuerat iy/pysv. In Lexiphane 34, 11. 
Ócoeg plu, mreüeia plane barbarum est, a fev?; éw6pó; derivabant 
fewucexÓpix , quod apud AnrsropenawEM et DeuosrHENEM vix evasit. 
Exstincla est a Graeculis forma vetas 46, $4. ubi quaerit ex 
IcanowEN:PPO lopiTER an sibi Athenienses TD 'OxUjomio üBPmiTEAÉ- 
cai QizvooDvra4: quantum perieuli a Graeculis impendeat formis 

in quibus ;e;/ concurrant, ostendet hic locus in Lexico Pmomu v. 
'OAjumix: Tk dy Ylleg "'OAUtéTIM xo) Tb iepy 'OAUquTIOV TEV- 
TXcUAAdQBns óc 'AcxAgmIOv; qui ne hic quidem 'OAvjrieiy. 
dederunt, quid alibi fecisse censeas? Nihil est quod ab illis non: 
exspectaveris. Seribae, qui scholion ad Odyss. 6. 186. de forma 
Áitica 3 pro 5v describebant, in omnibus exemplis, quibus haec 
doctrina confirmatur, pro 3 omnes 7» dederunt. In Bexkznt 
Anecd. I. p. 449,51. px iepémvy: cüx dpyrepéz , YAdTav SyBexd TQ 
Nópaw, óbelz» péewy cvAAaf»: neque librario neque BEkkgno 
in mentem venit Zdpmiépeoy scribere. Blegans vocabulum Atticum 
intercidit 5, 12. mpg à xa8xpbv We SmTX4c weÜigEo:: nihil 
significat 7) xaóxpóv , restitue à xa&Zpsioy , quod inter lautitiam 
et sordes medium genus est, frequens apud AlAenienses, qui ele- 
gantiores quam ditiores MeNANpRo suggesserunt, quod in pro- 
verbium abiit : 


82 


àég rà xaÜZpeim Aug simoixiGEeTa. 

BekkEnus nondum perspexit xaózpei (Graecum esse, non 
xaÓipog, quod retinuit 8, 6, 4. Quamquam 74 xpvca Éry 
sunt sequioris aetatis, tamen ab hac labe immunia sunt recte- 
que legitur vs. 55: 

ElfiCou 38 SÍlayray Iysiv. xaldpsiov , ZÜpuzToy. 
in seq. S 15. à 5à éxojev & 9» pueraLU émxi0sUero, expunge 
& xv. In Tiímone b , 58. éypiiv pày iowg xal pwaxpm skreiv oUTO 
TOAAR ÜmÓ coU xaTWyopWÜivra, vitium alunt haec verba, quod 
ita deprehendes si memineris xaerxyopoüpai vel xaTwydpyuoi 
vel xar4yop40xv éyà dici non posse, sed xar»ydpgra: iuov: itaque 
o] xaTWyopo)p[.evo: apud eos tantum apparent, qui antiqui sermo- 
nis turpiter ignari sunt pro oj Qe/yovrez , ut in oralione, quae 
ANDocipEM auctorem mentitur de Mysteriis S 6. verba $e opc 
TO0AU &v WOrv OixX4v Ac«(üeiv capR TUV XxaTWyÜpwy 9» TXpÀ TÀV 
xaTWyopouuévov vel sola fraudem retegant. Dicebant zz 
xaTWyopipévz ei cà xaTwyopiüévro , idque ipsum LuciaNus dixe- 
rat sed vg intercidit, ut sexcenties, ob siglam librariis se- 
quioribus non intellectam : restitue zpàc ovre zoAA4: similiter 
in vicinia S. 27. 2pAvirrowTes Tà TWAixapTx Graecum erit, 
Si 7p)g cà TWwAixxUTx repobes, ul 12. 1. ap(jAvoTTO Tpég TÓ 
Qàc. Sed leviora haec sunt et in aliud tempus seponenda: tur- 
pissimum mendum est ab ipsis Editoribus invectum in libro: 
Quomodo sit Historia conscribendu 25 & 49. ubi historico haec 
praecepta ponuntur: ,£43| crpóc &v pépog Ópg&ru , — &AA' dg ToUgG 
gpaTWyoUc pip TA WpüTx xxl ei T) TapexeAsUcmyTO Xküxeiyo Àíx- 
xoócÓc: quis umquam foediorem vidit barbariem quam in 4x- 
xcoUcÓw ? xovcpuai eL »xoscÓx4v Graeca sunt et saepe leguntur. 
Gratum PrurancHo feceris, si ei in vita Marcelli cap. V. éze&i 
Tpicpàg 45 xoAoUÓ0ei pudc , reddideris 5xoUcÓy , auditus est. soricis 
occenius, non sequebalur. Nihil est facilius quam Luciavi ma- 
num restituere. In codicibus est ZxwxdoTw , GxxxocTo , &xyuxovc- 
TO, &x«4xoUcTU , WXx9xoucTOo, COrreclor temerarius tandem dedit 
in duobus libris dx»xoscóv , idque imperite probavit FniTzscniUs, 
quem caeleri incauti sequuntur. Iun x4xocro , quae prima est 
mali labes, male latet vera seriplura Zx»*xoérw , quales formae 
Lociawo sunt in deliciis, ut in eadem S éexéro. ibid. S 45. 
BsBuxéra. 51, 253. xexuvéro. "10, 17. dU Bedopxérw. Mae for- 


85 


mae omnes neque antiquae sunt neque probae: apud veteres 
paucae quaedam sunt íormae a perfeetis derivatae, omnes in 
-Ó& exeuntes £gxój, TílyxÓi, (dali, TirAxÓ, xcéxpuyÓi, 30:01, 
1o, mézicÓ: (non cémei0,. — Agscuv,. Eumenid. 598 sq. : 

zém0IÜ , Apuwyàg 3 éx r&Qou mpi TM. 

yexpolai yuy crémicÓ: uwTépx xTayV. 
vulgata scriptura nihilo est deterior quam «cf; pro 1ei). £vexti, 
in quibus omnibus reliquae personae in penultima extra synco- 
pen retinent vocalem « ex ipsa natura Graecos sermonis. Kesyvé- 
Tw, ÓeDoixéTU , Éguxéru , (Qsjuxéro , douxérw cet. tam prava sunt 
atque si quis pro As£zre aut dgsy£ers vellet As£ére dicere aut 
&pj£ers. Apud Graeculos fictae sunt formae, quas pueri didi- 
cimus , réruQe, reruQéro xr&. hinc labes Alftcos infecit. In Ves- 
pis vs. A15: 

Gyalol, Tó wpAypm dxobcar, ÁAAA M3 xsxpáysTsé, 
nuperrime demum recepta est scriptura codicis Ravennatis xe- 
xpáyars. ln Acharnensibus vs. 153 vulgata scriptura erat: 

Üpueic 3à wpec(QsisaÓs xl xsxyxuvoTe, 
quum ErMstsius perperam xexwvers recepit idque usque ad 
BanckivM inveteravit. . Nesciebat haec omnia Luciaxes et cum 
aequalibus credo omnibus errabat dedergtque Za«wwoérw , in qua 
forma gliscentem in codicibus labem et correctorum. temerita- 
tem est operae pretium cognoscere. 

Quam vitiose editur 66, 32. ejje yap Ó évovrivo 04odpe- 
yos 5*uly T2 ÓTAc ,quam prope abest vera lectio évavríz fsadpce- 
yo. In eodem loco pro 2z;avycec dm) càc Tphipeig verum est 
ép)évreg; de vÀG Tphjpsig mox in cà aAoOlz Oixpxij expunge arti- 
culum et in Tràe vm iAs19g dr&íeoue Aa(3vrec supple dreiylscug 
odeas : in sequenti S ómapxot éxzaq Ebye; émreic nx Üéyrec sensit 
BekkERus subesse vitium et émyv«wÓcvrec recepit, sed non ita 
Graeci loquuntur sed im:920éyrsc. Quod legitur 5, 56. cci 3à 
«ToU w&py nemo dicebat sed ces» 2' a2rov. 1n 8, 2, 2. reti- 
nent vitium , quod alibi perite sustulerunt, (espUyovc Tí pTp« 
&yerAx[e[oévoc , et hic ZveiAsuévog erat revocandum. ibidem male 
legitur ózo3écv xpucióm; , repone jzo3o0. Passim sine vitio scri- 
bitur &vx3oópevog, 3ix0oUjeevog , üzodoU0yra:i. Simili modo 35, 18. 
pro cepibfoyrec , rescribe  zepideUvrec , 42, 38. crpocioUc: pro 
zp0càéouci. ecte scriptum est ZvxóoUvri et omo0o0vra: 02 , 11 


84 


et 15, Eadem negligentia in verbo Aovem formis probis vele- 
rum substituit formas sequiores.  ÁAnliqui constanter breves 
vocales post diphthongum elidebant, ut nemo nescit. Dice- 
bant ZAov, éAoUjecv , AoUjumt ,— AovaÓci, AoUjEvoc. Graeculi nihil 
horum retinuerunt: hinc Acovesóai, Aovódevog et similia vel in 
Atheniensium scripta se insinuarunt. Quis ferat in Lvsia orat. 
I S 9. ózmóre ^ovecóni 3éot pro Acbsózi? In XNornoNris Hel- 
len, VIL. 11. 22. bene DiNpoarius edidit xaTeAGeÀavoy ToUg iy 
Aou évoug pro librorum scriptura  Aoevopévouw;. Lucio passim 
hae formae sunt restituendae. Editur Aovera: 52, 19. Acudp eta 
96, 34. AcoJUecÓm): "10, 11. Aovouévy 9, 15, 1. £Aove 11, 7. 
Aoudevog O1, 42. el. 658, 25. suAAcuouévyv 67, 5, 2 alibi. 
Certum vestigium Íormae antiquae apparet 45, 9 ubi codices 
AsAo0UcÓa) exhibent, requiritur praesens Acücóz;. Si quis forte 
dubitet .satisne recte tribuatur Graecis sequioribus , quod anti- 
quioribus solis fuerit in usu, ei hune scrupulum eximet iocus 
apud LuciNux 34, 2. «apo 38 werà xcuxToy GoAOU[uEVOG , Ul. 
ATHENAEUM |l[. p. 97, dmoAoduewec, 4» DO évà, émelyopai et 
pag. 98. wgóregov yàp muvrpi(OuoduseÓoy Emeiü' oUrug dmoAaU(u5Óoy , 
nempe ridieuli óvogerebspsi. no(am. et. vulgarem formam | male 
componentes. ad. istas. ineptias delabebantur. Confusa consuetu. 
do veterum et sequiorum iterum apparet in verbo j;à: veteres 
jy dicebant et jjyóv pro ánoby, juyGra, pyavres, juyowv, 
Graeculi jo? , jryoDv, jiyoUoes, juyoüvrec, piyoluy. — Qui elegan- 
tius seribebant initabantur A/fieos, scrihae. et his et illis ob-. 
trudunt formas suas. . Recte apud LuciNuM 50, 11. perduravit 
iyz M3 jiygev, at in eodem libro S 16. 72 3 jiyovy invectum 
est pro jv, Cf. Prgus. ad Mognmp. p. 556 et 5539. 

Recurrunt in Luciawo pleraque vitia, quae in ALCIPHBONE re- 
prehendimus, ut digito monstrasse sufficiat. Nimium patienter 
omnes et DBxkkggus 10, 3, 2. tulerunl zo. &meAxAvós ; et sic 
saepius coU, vow el ómou leguntur ubi nemo dubitare possit 
revocare 0j, co! ei omoi  BakkgRUS lamien non nisi dubitan- 
ter 66, 12. in verbis cüx ol" Ozou ójeig &mégurs suadet ut doi 
scribamus. Nil mali suspicatur 1, 11. xZv zou monis et 
in zapa(9Ucys zou oÀ , 24. 

Plane eiusdemmodi error commissus est 25, 29. in verbis dy 
«üTQ 9à TQ Épyg, Émti0Ry Óo0 luciv , namque ob, ómoce et 


85 


ápdósy suam quodque certam sedem habenl, ul iy ravrQ, &e 
TX&vuTÓy el éx TavTov , quae prorsus idem significant. Itaque 
iyi; et wopeiv ópdcs Graecum est, sed iuo! clymi et corrigen- 
dum ógoU Geiy. Subinde apparent composita, quale est A«srmo- 
Vuxobvrz , 10, 14, b. Aemorablo 47, 15, Aerróvewc 16, 5. 
Nemo improbat 10, 12, 293, wexpodoweia , dp(dpvoodxov 54, 6. 
Vuxpoodxo» 55, 7. ébevodd uoc 08, 47. similia. 

Ut apud ALcrHRowEM, sic. apud LucnNux aliquoties confusaq 
sunt formae dualium et saepe va?» Ósa]v legitur, saepius «Iv 
xepciv eL similiter: turpiler 61, 6. 3o. ydp icov (022), oi mpi; 
cy jxropuxy &ysrov, ubi d pro a; emendandum.  Peius etiam 
habitus est locus 15, 20. 4 3iuxlpe) TO Téw»y*, um op écov 
3U elvai 3oxoUce), in multis libris v evasit, in caeteris 7 
Tíyyxz est, in quo fraus tenetur, at 3Joxo)vre interiit, quod 
prius in 3oxeUe« abiit, unde 3oxoüsc; natum. Tertium exemplum 
est 41, 25. ubi aovaiy oceurrit pro aórolv. 

Eópeiy et eópécÓxi permixta sunt et alibi et. 68, 16. ubi ejpe 
Td in sÜpero coeat. Quae diximus de formis in -4« penulti- 
mam apud veteres producentibus arguunt errorem in 2pu«ra 
394, 2. idyà 3é mepuAÓÜMv TÀ dpÓueT«, quam delerrimam sori- 
pturam primus invexit Iacosrrzius , quem Beuugmus sequitur 
neque analogiam (Graecam respicieus neque usum At(ticorum , 
quem aperuit Grammaticus in ipsius Anecd. Ip. 450, 22. dpá- 
prx: 00 TÀ ÜupidpaTE AAAR TX dcmxpuiys. vid. Anmisr. Pac. 
1158, ubi in scholiis est cdgdpa"e Graeeulorum more, qui 
TUE, Ue , eUpeum, &yÜep.n, ty)uux media brevi dicebant om- 
nes et in hunc. modum corrumpebant exemplaria veterum, qui 
&pocig dicebant et Zpor5p sed pwopa, ut wóscio , moTdv, vujuard- 
TX4c sed TL, quamquam nunc plerique omnes móuas coacti 
sunt dicere. Ne LuciwNuw quidem et aequales in ea re dese- 
ruisse autiquorum auctoritatem docebit paronomasia 54, 20. in 
sux et mr&Àjx. Alius error in re eadem committitur 49, 1. 
in vpicpo, in quo vetus Graevitas et novicia miscentur, xéíypi- 
&«i media longa antiquum est, xéypicjss: correpta vocali novi- 
cium, itaque vpzpa veleres, xpleuaz dicebant sequiores et yp7- 
otc nihil est. Caeterum in accentuum ratione LuciaNr editores 
nihil magnopere erraverunt quod sit operae prelium referre: 
saepiuscule  pecoarunt negligentia adversus ea, quae ipsi non 


86 


nesciebant, aut prosodiae non satis memores vel gnari. Unum 
tantum est in hoc genere vitium, quod Lucio proderit in- 
dicasse. 52, 10 ijmrix Q&ppaxe mrrovrtg iÜepamevoy ToUg vocoUy- 
TX6, 00 AéoyTUG XA (Uy AG vrepiezTOyTEc , non illi leones ae- 
grotantibus alligabant sed leoninas pelles, opinor: non Aéovrag 
igitur sed AeovrZc. Eadem opera corrige 25, 10. c3» 'OpdaAwv 
TÜy AéoyTX TOU HpaxAéouc TepiQe(QAwévuv , credo 3v Asovríjv 
Sanius esse. | 

BekkEnus ut ZpopaTx et wpicpw a lacopiTZio sumsit incau- 
tus, sic saepe verba et formas vitiosas et pessimas retinuit aut 
revocavit, olim doctiorum consensu damnatas et maximam par- 
tem a Diwponrio abiectas. BekkeRus revocavit 42, & 27. cuva- 
sobpkcxyro; pro cvvamoDp&yToG , yWpuxojseiv pro vwpoxopuely. 41, 
22. XupaxoUcio; pro Xupaxociog. 20, 54. xxr&TTÉULS prO xz- 
TATTGJuE. ÁO, 19. BuAIÜmivovreg pro 3uoAiÜzvovreg. 49, 1. 
ÓprTWOescTovc , quo non vidi. stolidius Graeculorum vitium pro 
Üpiz4Ségoug. 34 , 15. veipéro pro vipéro. 46, 26. quamquam 
nemo vivit, qui plures quam BkkkgRUS asíiquos codices versa- 
vit et saepius hunc errorem animadvertit, qui in anliquissimo 
quoque libro. sexeenties recurrit, PnknEcRATIS fragmentum est 
apud -HanpocnaTiOoNEM V. x«pxivo; , quod Bekkgnus ita constituit : 

ómoTay cx0AdQue, veltpoy iy& TÀ Mia 
eyyxapxiyui. 

€odices in viov consentiunt, Varmsius aliud agens viov corri- 
gebat, putans irriga sic diei posse. Lege viov: nescio quis 
petit ab IovE, uf nivem velit. immittere satis. Saepe vitia li- 
brorum veterum emendaturis proderit meminisse hanc esse scri- 
barum consuetudinem , ut in PLurancui Sylla cap. VI. ó Béxyoc 
TG EUAA xapiiOpuevog &y&Ów xev eixdvac ty cC KaziTUAlQ TpoTGIO- 
Qédpou; , velus mendum in ANGOHKG€NGIKONAC latet. PruTAR- 
cnus scripsit Zvé£óuxe Níxaec , quod olim sie scribebant AN€GH- 
KGNeIKAC. Ne quis dubitare possit, dabo fideiussorem Prv- 
TARCHUM ipsum in Mario cap. 52. Béxwoc; ó Nopc fewctvy & 
KaemiraAo Níume Tpomaioopovc. In eiusdem vita Lycurgi c. 16. 
hinc nata est seriplura e&7/Asyv pro 1A»v, eademque origo est vi- 
tiorum in nominibus propriis ó ITe/rev, ó Aeíóioc , Ó Actpiz , alia 
permulta. In codicibus minus antiquis frequentior etiam est 
contrarius error, ut er in ; abeat, in qua re nihil morantur 


87 


"Editores certam analogiam auctoritate poétarum munitam et 
Grammaticorum testimoniis coufirmatam. Quia ad PruTARCHUM 
devenimus huius rei exempla quaedam e Vitis a SrvreNisIo. edi- 
tis adscribam. In Theseo c. 56. commemorat IIoceidZve cogno- 
mine "Acai, in Lycurgo 129. &y3piz. Cretensium pro. ay3pela. 
21. xxÜapidr4Toc pro xaÜapeidryroc. 28. xpuzTÍa pro xpuzreia. in 
Cimone 4. dy Tjj IIAwcixyaxTig cog pro Ieimizyaxrslo. in Pompeio 
$1. Xmopraxloug pro XEcxprax&lon. 39. "Tquixporiz pro "Tquxpá- 
vsx, in Lysandro 18. à Avedy3piz pro. Avcdyópeis , in. Árato 
53. rà 'Apdrioy turpe vitium pro 'Apéreiy , qua analogia nihil 
est constantius el pluribus exemplis stabilitum, ut 7à Kiueveiz 
(uyXenrx), rà GOwucciop, Alyelov , Alzvreioy , MaucoAeiy , 'Tipo- 
Asdvreiy (Pror. in. Timol. 59). Ridicule peccarunt librarii in 
BrekkEn: Anecd. I. p. 560, 10. Aie: éxdvviov "Alyvyot. xo) 700 
AlxxoU Tígusvog; pro Alaxeioy: và 'AfWvwci TOU AlaxoU TÉpsvos. 
SiwrENISIUS, qui haec omnia bene scripta esse credidit, sedulo 
formam NGIé4) recepit in Bruto 25. Mario 23. Lucullo 11, 
24, 52. Multo antiquior est hic ipse error in veteri verbo 
lonico et Átlico IAAQ, et compositis Z£/AAo ,. dvlAAo , bTÍAMU , 
xzTÍAAo , ivÍAAo, in quibus quum ; sit natura productum nata 
est et passim inveteravit scriptura GEAA.O, ,, quod eiusdemmodi 
est atque TGIMH vel NGIKH vel IIOAGITAI et millena de ge- 
nere hoc in nummis, inscriptionibus, eodicibus paullo velus- 
lioribus, ut óz' éxeívou apud Dione Canvs. p. 446 pro ózexlveuy. 
Pro fAAew Áltiet minus veleres siAs?v coeperunt dicere: hinc 
jAAw , eiAAw el elAB perpetuo de loco pugnant in simplici et 
composilis. Ea lis non difficulter ita componi. potest, ut 7AAo 
cum composilis addicatur antiquioribus, sequiores «iA et com- 
posita sibi habeant , denique vitiosae merces elAAw , ejAw , lAu, 
PAg, FAAw abiiciantur. Legat mihi quis ad haec quae HkusTEn- 
HusiUs RumwxENIo. suppeditavit ad TiMAEUM V. »$jv JAAoeévyv p. 71, 
et RunwkENius ipse collegit ad v. dvelAAera: p. 54,et elAouévay 
p. 94, et satis superque habebit unde hanc rationem confirmet. 
Videbis seripturam GIAAGIN imposuisse tantum non omnibus, 
sed iidem docti Magistri in ea re tam saepe et in verbis tam 
manifestis caeculire solent, ut: nemini religionem facere aut 
scrupulum iniicere debeant. Unus Hrsvcnuivs affatim dabit exem- 
plorum, cui &eià/e est sudo, sixevo : *AÓ0ev , eipslperai: émilugmsi , 


88 


elyec : yeüpa , elzoc ; mayic, Eipog: zTGs«0c, dabit idem eidudaA- 
AOV , &lAXO0V, &lA&G , ELA XV , clAUg , alia multa. Etiam bre- 
vem vocalem sic corrumpit: sjze ei est $0, eleelmeiv et eiceloig 
scribuntur xe soixeioy suo loco. Idem contrario errore re- 
cepit 12«p: OpSum , lÓxp: cüüleg , ixoccÜsic : ÓpoiuÜsie , ixdoi pro 
&ixdci, ipuuTx : WAATIR, icOJAXI : yydco[uR1 , Texro: OpidÓn, lva- 
Tépwy , ne igovelz quidem dubitat .recipere et icóxev: 飫c &v. 
I nunc et istum consule utra scriptura sit ubique polior. Non 
est tamen eius inscitia insignior quam reliquorum , qui Aé£eic 
condiderunt et linguam veterem aequalibus interpretati sunt. 
HanrocnarioN, apud quem vijpov pro veipoy diximus reponendum , 
ipse sic errare potuit, quemadmodum erravit in Aeívg vrl ToU 
0eryXcei pro 3Íyg et 3er et in Kemézg. cf. et v. Eelpiyyu. — Mi- 
nus eliam quam his, doclis vídelicet , credi potest scribarum 
nationi omnium rerum imperilae. Saepissime iuvabit in tem- 
pore meminisse perinde esse utrum «e; an : sil scriptum in li- 
bris et ubique nobis ipsis esse videndum utra lectione sit opus. 
Apud Howzavu tandem eílvezi , veiwdusÜüm , wvewopuévwy cessere 
emendatis lectionibus ?íyvezi , yiyvdpsÓm , yiyvouévo , at qui re- 
stituit BEkKknus non constat sibi in Luciawo servans 45 , 1. ózó- 
cx ày müTXL ÉvmiVMOUOI yeiyop[sdvg éxdcq.  NicaNpDeR. creditur 
in Thertacis vs. 50 dixisse xpewdayog; pro carnes vorans, satis 
ipse commisit peccatorum , quo minus aliorum vitiis est urguen- 
dus: dederat xpixayoc, ut saepe xpj//g abiit in xpge;óg, vide 
VALCKENAERIUM ad Phoen... vs. 44. Addam unum ex Hrnoporo, 
in quo, nisi vehementer fallor, nos ludificatur forma hinc nata 
imeícag lil. 126 et V. 105. — Fingunt docti formam ó2déo, in 
insidiis colloco, male comparantes HowgnicA. eioz, Adwov slcav, 
similia. Qui in insidiis collocati sunt dicuntur proprie ódseózi 
vel o-oxaóócÓx:, cui verbo respondebat oQ/óe ut xaójcÓx: ha- 
bet sibi respondentem formam xa6/£e: igitur BERoporus quem- 
admodum lI. 89. scripsit xáricov QuAdxov; el 88. xóróv x&Tics, 
sic illie óz/exc et ózlezvrsg scripserat. Minus etiam dubitabis 
si videris ne xéri;ss quidem sine periculo fuisse, nam codices 
perboni xareiee et x&veics exhibent. 

Satis procul nos BEkkERIANUM veiféro abduxit, revocat me 
Lucius, cui ea ipsa observatio poterit prodesse 70, 35 ubi 
dicuntur convivae pauperculi apud divitem coenantes in po- 


89 


culis aureis et alia" mirari el víjc jeepiue 70 Gxpi9ég, non vidi 
historiam ineptius commemoratam ; tu repone cá Togelag TO 
áxpiJég. Nunc, primum e Luciwo pauca quaedam alia eximam 
menda in verborum formis, tum aliud ganus mendorum perse- 
quar, quod syntacticam rationem  6raeci' sermonis corrumpit. 
Nemo dixerit quid sit woA«rGy in 34, 20. ubi dicit medicus 
xarà Ósbv yàp.Tüw soAerEV TW) Qágpaxoy TowT) XxepaOiLevoc 
&myciv , excidit littera, cuius vicem in unciali scriptura lineola 
in fine versuum supplere solebat. XOA(Q — T4N est yoAdvray. 
Notum est morbi genus eorum qui xoA«v diauntur a recentio- 
ribus Graecis, peAzyxoAxv ab antiquis, ^ Vitiosa forma est wa- 
40e passim invecta a scribis pro msuzÓsv, non. tantum in 
Lucius 42, 30. et alibi, sed i& A/fraorum quoque lihros, ut 
in XmgworHowTis Hellen. VII. n. 7, ubi Diwpomrius soloecismum 
reliquit. Admonuit Monnis - p. 409. sed. frustra. 'Ovwravsioy quo- 
que in Luciawo inveteravit : legitur 7oÓzraysioy 42, 50; 70, 30 
el alibi, quamquam liquido constat voózTéviev- esse dicendum; 
docet hoc PmunvwioHus p. 276, confirmant -poátarum testimonia , 
in quibus saepius Graeculorum fraus Zz' adroQüpy deprehendi- 
tur, qui non dubitant. scribere: 

éyó yàp.sig Toümmrxvelov..o0x eledpxon. | 
ATB&N, IL. p. 102. f. quo iure jslic . oranes: rebmrátiey repo- 
nunt, eodem ubique in eadem re utendum, — Quod. legitur 45, 
14 T rpu()jAiow ÜdeAdpcvos Qoero UO pA4Awv ix» violat cer. 
tam loquendi legem et ah omnium perpetuo usu defleotit : 
ulraque de causa jz2..«dA«X« est rescribendum. —Qui.ire et. fu 
rore percitus /frendit dentibus dieitur ampíem ToOc jdóyrue ut in 
Ranis 925 3. pie ToUs ó0dwrag. Adversus huuc usum duplici 
modo, in LuciaNo peecarunt serihae, si quid iudico, non ipse, 
Editur.67, 12, 2, cÍ us omo(9Aámeic xa. val .coUs éodvrec pre 
aplsig et 1, 16. Tb xeips cuvenpdre: xm): roug dDdwrTac cwuvétuuie, 
praeposilio ex praecedenti verbo perperam repetita; (nota est 
haec scribarum hallueinatio) et restituendum 2zge, Non érat 
Luciwo. ab Editore relinquendus turpis error 15,.12. £wi m- 
Qac «5 tüÓ)0e dvíepeQoy, namque ézi mox. cogitari potest et 
dici solet de eo, qui pedem refert. et , ut HowsgRus ait, smaA/vopaoe 
&Tisw, at éz) cw0O0«g neque cogitari potest neque dici. Alio in- 


fortunio eadem locutio usa est 24, 35. i340exro mürQ éml (9A 
20 


90 


.e0)6 [émiew] xepsiv, difficile est sine risu videre ém/ce ad- 
lectum, Finem faciam in pereleganti locutione Afííca in vi- 
tam revocanda, quae misere periit in 58, 1. ole; gà yàp &v 
Txiela xx) «Tog slvai TiG Odftw a'rovOR cuvevoUjseyog TÀ x&A- 
Aum TV i Aluy. và BÉ coi m ep) TÀ xàTU Y opsi. Nemo in- 
tellisit quomodo et quo sensu ista dicantur. Athenienses olim 
pro vmepirpémew xara dicebant vepl xávco Tpéwei. STRATIIS apud 
ATHEN. Xl. p. 467 e. 
olcÓ à cpocícixsy, G Kptov, TÓ Bplyna CoU $ 
éygàx Oslyg cep) xaro TeTpxU uev. 

in 3eivog non solus HanPocnaTi0N peccat, ut vides, pro o7vog. 
Sic tum consuetum erat omnibus dicere, teste PHori0 in v. 
cep) x&àTO TpaTNOCETXI: RVT) TOO qEpiITQUUTYOETEI XÀTU, C Uy- 
X0«s Aétyovci, at huius rei in codicibus nostris nec vola nec 
vestigium est, tam sedulo haec interpolando deleverunt. In 
uno loco: deprehendi fraudem , apud ÁRISTOPHANEM in Ecclesias. - 
v8. 750 et. 735: 

«psi cU OsUpO XIVAUpo. XAAN xA 

TOAAO0Ug x& TU& 0* ÜuAxxoU; cpéd xo^ épouse. 
quemvis ÁnisroPHANIS amicum arbitrum adigo scripseritne : 

TOAA0UG Epl x&TOG ÜuAxxobo cpidac' ipoUs. 
sic igitur dedisse Luciawuw suspicor zeg! x&re wwpe?, quemad- 
modum eguévoi, mepiloncÓm; imi và wslpe, sig voDvavrloy et 
similia dicuntur. 

Indicabo nunc menda quaedam et errores ex eo genere, quo 
violatur sinceritas Graecae synlaxeos videturque imperitorum 
homuncionum negligentia Luciawus in eas leges peccare , quibus 
omues tenentur quasque nemo nostrum, quibus Graecitatis 
Sejentia non ecüvrzpoQos sed évíxrwro; est, facile credo tam gra- 
viter violasset atque illum nunc subinde videmus. Sunt qui 
credant acutos et ingeniosos scriptores tamquam legibus solutos 
novare etiam in his nonnihil et quod nemo dixerit nonnumquam 
maluisse dicere quam protrita omnium vestigia legere. Qui sa- 
piehant,. crede, id probabant quod Loweim verbis dicam ex 
Arte Rhetor. p. 561, in Baxn edit. p. 158: ru4pyréov dcl. coi 
Xa QuAmxTéov. TÀo Quvijo Tüy TUTOV* Gc Xu TÜV yàp o0 Óosig o0" 
eicolcseig oiov vdov Q ei v pomvépeiv. ob yàp éQ' swiv à vdpoc 
*üv Aóvev AAA wu; ém) TR viue, ne ipse LoweiNus alia prae- 


91 


cipiat aliis, alia faciaipse, emendandum erit czv72 yZp et $ 
9e Tpocéx,eiv. Lucius utique non eo ingenio erat ut dicendi 
genus sectaretur novum et quod probum 'esset ac sanum dese- 
reret, quia caeteri omnes sequerentur. Quis nostrum , quiac- 
curate Graece didicimus, scripsisset quemadmodum scriptum 
est 70, 52. mpg yàp TQ xpueobo xe) QiAmvÜpámoUe dxoUeiv 
xzl TOU QoveloÓm: im" aüTOv fbm wew4oscüs? Equidem  ypysol 
xal QuAavÜpumo:) et ipse scripsissem et LucrawuM dedisse non sus- 
picor sed certo scio. Multo serius nati sunt qui hoc nesciebant 
et Romanos imitabantur: iidem coeperunt antiquam consuetudi- 
nem loquendi interpolando obscurare, sicubi nominativus et ac- 
cusativus concurrerent. His debetur apud HxRoporuw male sana 
lectio 1. 56. à Kpoicog 504 éAmiGQev 9»wlovoy ob0mpuA vr! dvBpóg 
BaciAsUceiw M30vy. 009. àv xüT0c o08à o] iE müToU majUcscÓn| xore 
Tí; dpwic, necessarium est o0àà mco)6 iE aóroU. Apud Dkwos- 
THENEM 7p); Aewxzpi p. 1080, airidg igi Aeonkpyue obrosi TO 
xx) xmüTÀy xplveoÜmi xxl ipà veorepoy Üvrm Aéyeiw éy piv, non 
est exspectandum a libris praesidium lectioni aó7d; , quae satis 
habet in se ipsa praesidii. 

Coniunctivo opus est pro indicativo in his 42, 25. r/ voi09- 
pev; respondetur — ézipphbopnev xré. nihil certius est quam ví 
zoiÀpey requiri. Eodem remedio utendum 44, 52. jue; 3à ri 
TOi0UjuEV Él TOUTOIG ; 

Multo foedius etiam idem vitium neglectum est in 47 , 4. 7/ 
00v , & "Epjssi , 0oxel ; orporciüe uev aüvolc dyop&v Qixiv 3 ÜdAceic dg 
ylurx mXpauyyecAcUuev, loedum est, inquam, nondum zapazy- 
yslAmpsy esse emendatum: praeterea zpoíGjsey rescriptum opor- 
tuit. Etiam in praestantissimos Atticorum huiusmodi menda aequo 
animo feruntur, ut in Prarowis Profagora pag. 520 c.: zárepoy 
óuiy — püloy Aéyay EmidslEm 3$ Adyg OieE eA 0d v; reponendum est 
OieE eA d ; et brevi post p. 322 c.: cílva oUv Tpdzov 3oly BÍxwv xo) 
«làà &vÜpóvo:g , qui totum locum diligenter perpenderit sentiet 
53 esse corrigendum. Correxerat idem vitium 47, 14. Diw- 
ponrius, at Bekkenus retinuit oUAs) xal Taórae dmoxAWpoUpev 
pro émexAspGpsv. Duplici modo depravarunt Editores verba 
Lucrawt 15, 22, ufi dedit IaconptiTzius, veoeAduevol Tiva 8E dmdy- 
TUy Ógig Xpigm xaTWyopijrai: à» 9Soxj, ubi alibi libri xerwyopj- 


ceiy Ooxij aut. xarwyopiseiy Ooxet, liNponrius TacoBITZIUM sequi- 
9» €* 


92 


tur, BEKKERUS xaT»»op5cei ày 3oxii recepit , omnes errant et cer- 
tam loquendi legem violant. Non est difficilis optio in his, quia 
3oxs? prorsus est necessarium et perinde est utrum xarwyopyasiy 
an xarwyopijea: &y scribatur: in talibus £v ad infinitivum refer- 
tur, at librarii ad verbum finitum referunt idque suo arbitratu 
ex indicativo aut in coniunctivum aut (quod multo est frequen- 
tius) in optativum mutant. In Anisroprgawis Vespis vs. 1404 sq. 
Bznexius edidit: 

&l v4 AP vrl Tie xaxijg yAdTT4o obÉy 

vupoUg vrplaio cepoyeiy Gv uei Boxoig, 


quamquam 3exo/; pro 3oxoí4g in AmisToPHaNE ferri non potest , 


et in omnibus hisce 3oxs«i; solum reclum est. xacw»opxceip &y 
videtur hodieque tantum non omnibus bene Graece dici posse: 
item xaerwyopicov &» aequissimo animo omnes propemodum to- 
Jerant. Sunt tamen haec non minus prava et soloeca, ac si 
quis xetxyopioco X» vel fecopoi Xv vellet dicere. Istae sordes ex 
plebeio sermone et inscitia cv l3ieróv paulatim gliscente insi- 
nuarunt sese in omnia Antiquorum exemplaria et ea nunc est 
exemplorum frequentia, ut eliam prudentiores videantur ab 
emendatione deterriti, quae sexcenties passim sit facienda. Non 
debet ea res nobis moram facere, ubi constabit haec Graeculos 
identidem invexisse de suo, et quis morabitur testes istiusmodi 
qui sen/iat ita dici et scribi non posse? In DrwosTHENIS oratione 
de Corona pag. 284, 17. T4» 'EAaTti&v xaTÍAa(ley Qe o09 Ay ci 
Ti yéyorro Eri cuu myeucóvTa V &y 9suv xo) rUv Ox(aluw, ne- 
minem umquam offendit cujzveucdvyroy», quamquam nemo ne- 
sciebat cuum veucdvrey eiusdem farinae esse atque Axdvrev pro 
AxVopuévev, sed aliud est, ut videtur, aliquid non nescire, 
aliud ita scire, ut semper in tempore memineris. Tandem 
DosnaEus admonuit cujveucévroy esse emendandum. Quis est 
tam pertinax et ferreus, vel plumbeus potius, ut audeat dissen- 
tire? At nihilo incertior res est, etiam absque immani barbaris- 
mo , ubicumque Zv cum futuro monstrose copulatur , quod tamen 
apud DmwosrHENEM saepe, saepe apud alios factum esse videbis. 
Docti nonnihil adduhitant sed molliter et leviter, et si multa ex- 
empla tamquam machinae admoventur, proper veluti deditionem 
faciunt et arcem sanioris doctrinae cei; (japQQjaplfous): tradunt. 
In Tuucvpipg V. 15. tolerant vvdvreg vüv (XAAov Xy dvOsLopivauc 


95 


V. 94. oüx &v OiE£owÓs, VI. 66. o] immTSG 8£M5AAOV Wxig AV XÜ- 
Tobe Avec lI. 80 et VIII 25. vouiZovreg ja3ieg &v cmpoctepy- 
e&iy , VIIL 71. vouiZov oóx &y scuxactiv, liaec ferme sunt genera 
errorum , quae apud omnes A/Ahenienses frequenter nunc recur- 
runt, olim nemini umquam audita aut lecta, et possumus fere 
digito monstrare eos, quorum socordia factum sit ut tanla ap- 
pareat soloecistorum f[tequentia. Qui imperitum Grammati- 
cum soloecismis ultro commissis ludificatur apud LuciawuM 76, 
2. etiam in hoc exemplo eius inscitiam explodit: c) ?àp £éAsic 
Ereoüni cuvxo mv ày elaep deAjosing: nihil homini subolet , ita 
ipse solebat dicere et alios audire dicentes, respondet igitur: 
&AXA dyà (QejAogxi. cU 3' o0Diy elmag dv &vÜpumO! coADIXIGOVTEG 
Aéyouri. Cui ille: 7à »àp v)v iMÓXy puxpdv vÍ mo: Qalveroi xxxiv 
&yxi ; quid diceret si nostrum DgwosTRENEM, IsocRATEM , PrATO- 
NEM , alios, videret subinde ita scribentes? ^ Apud veteres fere 
perinde est «s/xo' £v aul ZJp& dicere, nisi quod illud lenius 
et urbanius dicitur, hoc paulo acrius et incilatius. Num- 
quis pulet sic elmoju solum posse dici vel 4pó £v? Nemo 
hercle. Quid si exempla complura utriusque vitii proferen- 
tur, quod facile factu est? an omnis illa assensio elabetur ? 
ilaque DewosTrBENEM deseres, ut stolidos scribas sequaris. Num 
putas pro 533éee à» éper4cxipi, 55éwc Àv uÜolkw» recte dici 
yo0£ug Av épuwrWre vel $3éve àv mejconai? | Non arbitror quem- 
quam ita sentire, quia ne Graeculi quidem ila peccant et rara 
quaedam sunt ista vitia vix ab uno alteroque librario hic illic 
incuria commissa. Quomodo igitur concoquitis in tertia Pi- 
lippca p. 128, c/. moipsv ; Az: Ti; X8deg Ry loue dpeorscav 
xáó«ra:; nam quemadmodum recte SocmATES in PrAToNIS Apo- 
logia disputat p. 27, cíe &v  dvÜpdmrov Üs&v uiv maibac *yoiro 
elyzi , Üsobo 98 45 Ópolec vàp ày Aromovy cely Gowsp àv eirug 
icy iy xiÓxne wyoiro 3 xc Dev TOUg Swidvovg (expunge 3 
quod nemo admonitus releget sine risu), iz70eue 3à xal &vovs 
p x5»voro sdyxi; sic manifesto absurdum est éger5cvo Xv non 
esse Graecum , épuors4cwoy &y nihil habere dubitationis. Eodem 
iure dixeris participium ácdjeyog Graecis esse, indicativum £co- 
pei non esse. AM veleres membranae passim omnes in. his scri 
pturis incredibilem $n modum conspirant, inquiunt. — In hoc £pso 
loco DgwosrHENIS admirabilis est librorum consensus , poro «v 


96 


rerum et sermonis peritissimi ex absurdis scripturis eliciant 
veras. Qui librariorum auctoritatem et fidem criticis opponunt, 
defendant et tueantur sxrzs;;! yXc pro £yxraciv , voloAoy pro 
m00o0ov , mparoir pro zparoi , defendànt iidem cupvevedvrav, 
quod in iisdem libris est, pro eujvevcayruv, aut si id a sano 
negant fieri posse, aequo animo patiantur mianifestos errores 
adversus omnium librorum dubiam et Punicam fidem ubique 
tolli et emendari, et intelligant denique, plus esse praesidii in 
unius acuti et ingeniosi critici sano iudicio solidaque doctrina 
quam in acervis eodicum: ab. indoclis et stolidis descriptorum. 

E diverticulo in viam redeo ad illud quod dicebam , particu- 
lam £Z» ubi verbis vogiQe, 3ox9, oWumt, WyoUmi, éXmÍCo aut 
similibus infinitivum habentibus addita est ad infinitivum refe- 
rendam esse: vitiosum est igilur 49, 17. à»à gui» óply Éypoia 
Tobg vijoug , oiov; àv qux QQeAiuwTaroUg faecómi Tjj mÓAer, 
quia fcecóa; &v dici non potest et £y expungendum. 
. A Librarii, qui tam sedulo aoristis cum v coniunctis substitue- 

bant futura, contra assolent futuris substituere aoristos coniun- 
ctivi post coniunclionem éza«« et óc, quae apud recentiores sae- 
pissime pro óz«c usurpatur. Est hoc vitium in paucis frequen- 
tissimum apud omnes, in libris omnibus, etiam vetustissimis, 
sed crescit copia ut quisque liber est recentior: in recentissi- 
mis fere perpetuum est. Nihil est, quod homunciones ab eo 
errore retrahat: iugulant metrum, immanes barbarismos se- 
curi committunt idque eo facilius quia una tantum vocalis aut 
diphthongus discrimen hoc facit. [n  AmisropemaNis— INubibus 
vs. 258: | 

Gomsp use Tiv "AlüzuayÜ Pme uU» Dicere. 

libri scripti omnes cum  praestantissimis  Aavennate et. Veneto 
servant (jcyre, quod nemo, spero, recipiet. Pleni sunt hu-- 
jusmodi errorum omnes Veterum libri, et qui volet unde volel 
magnam copiam colliget, qua optime utatur ad similia menda: 
aliunde eluenda. Tenentur in manifesta fraude interpolatores , 
ubi futurum. et aoristus non.una vocali sed tota forma differunt ; 
at illi antiquum obtinent mutantque terminationem , unde nasci- 
tur mera barbaries. "Dabo pauca exempla. Sros. Floril. 19, 
16. 9yue dvridje a1, 18, 58. &roc QieqpesSuvro: Henop. , V. 25. 
codd. 2x«; &míf4Tx:, Dio Cunvs. 8. p. 156. 9mwc p» feuvra ,. 


07 


15. p. 229. ózwc Biómwrzi, 31. p. 318. Pmus TeVEwvrai , 54. 
p. 415. Pxae Qavjcovra:i. Dioxvs. Hau. I. 45. óo6 cvva£ogiy, 
IV. 75. 9-wc 3x3 x&do3oy f&uci», VI. V1. Ümu6 xaTr&Zuciv et DS. 
(mus p AMjrcw, quibus permulta alia adderem, si tam utile 
quam facile foret. Grassatur idem malum in optimi cuiusque 
Attici Codicibus et Editionibus. Quia DgMosrHENES ad manum 
est, pro omuibus mihi testimonium dicilo. Sine barbarismo 
peccatum est, p. 89, 17. (3exÓsowre , recle (3ow0)esrs  BEkKBRUS.- 
18, 10. des uS 3ézopusev, idem 3j£ouev. 29, 1. 9mac cócu- 
Asy , receplum est edcojsey , 45, 20. Ur; n3 Tonjo4Ts , Bakkg- 
RUS bene mzonosre.  Barbarismi apparent p. 21, 18. mas q3 
époUo:, in antiquo Marciano ex Atlicianis correcto duplex scrip- 
tura ferlur épojc) et supra scriptum Zpgóc;, mirifica forma pro 
elmraci, p. 28, 6. )vuc u* veiodusla , in multis meópsta , p. 60, 
19. )xwc i mpoaEdpslx , alii libri mpoatdps0a , et sic per omnes 
Atticos caeterosque idem malum grassatur, saepe a crilicis sa- 
natum, saepius passim sanandum. — Exempla ut apud alios, sic 
apud LocrNuM tam magno numero legenti occurrent ut indicare 
non sit opus; defungar uno et altero in 70, 30. éz«s; a)ro0 
ypxrovrxi et 55. ópáre oby Dre; uswxéri Ojac alridcayTA) ÀAAR 
Tip ouo! xx) QuANcwci, non minus haec sunt emendanda quam 
quod legitur S 11. masaexevatoudvove omae Üjcuci) xal sünxM- 
coyrzi, quia eóuyxÜsivau Graecum est et edeyxoaodz: harbarum. 

Non minus frequens est scribarum error in infinitivis aoristi. 
pro futuris. Deceperunt omnes propemodum criticos, qui in- 
genti exemplorum numero expugnati faciles credunt aoristos 
infiuitivi nescio quomodo repente futuri temporis significatio- 
nem nactos esse. Apud XgNorHoxrEx legitur in. Hellen. V. 1v. 7.: 
el 03 )uipoyrai ty. Üópxv dveqy uévyy SrtlAaqonay daowrdtyi Kray-. 
TXe ToUg Éy Tij oxÍg , relinuit amoxrsivc: DiwpomriUs, qui simi- 
lia. menda perite correxerat in vicinia,: V. 1. 52. o)x É« 34-. 
EacÜz: voUe Dpxous dàp L3 Üpvdwct xrí. ek 56. Ópuvpudxsoas Apu 
yety TR. eipdvg. V. ui. 26. dudeavres vaUTue iputvt , bene recepit 
OéfsgÓni el Eppuevelv.  AlEncÓx: ita. demum recte habebit, si in. 
recta oratione lene dicetur ia£4pop , at AcssiLaUs ipse, credo, 
dixerat o) Bé£ojur Tode Üpxouc dà» u^ ópvowre , et quam ineptum. 
et absurdum est eum in ea re 3e£du» inducere dicentem tam 
vitiosum et absonum est 3££zcóx: pro SéZeoózi et Wmrelauoaw do-. 


98 


xTélyai pro &moxrevely. Eadem est ratio verborum o9 ug , óuvupa , 
&ATÍOm , vrpocQoxQ , vopuiQto , Olopuxi , WyoUp , UICE VOU[A2I UL fu- 
turum infinitivi sit. necessarium, ubicumque in recta oratione 
positum tempus idem requireretur. In XkwormowrTIs nabasi 
I n. 2. ówocxdpevos [3 srpóoóev vxucacÓc: propterea absurdum 
est, quia absurde Cvaus credetur dixisse o0 pócósy icavedpv 
pro z«ócopzi. lta.loquebantur Graeculi, qui id traxisse vi- 
dentur ex locis ubi 4» cum infinitivi aorislis coniunctum pror- 
sus futuri temporis instar videretur habere, 4» in talibus fre- 
quentissime aut excidit aut cum verbo coalescit: quod quum 
millies esset factum, ut in Codicibus nostris apparet, paulatim 
assuefacti sunt ita dicere et vitiosa consuetudo vertit in natu- 
ram. PPerutile est in tali re eorum sententias audire, qui in 
his litteris familiam ducunt. (Graeculi imposuerunt Hzawsrkn- 
Husio, quem vide in Miscell. Observa!t. Tom. IV. p. 286. in 
clara luce dubitantem: imposuerunt HkiNDponrio, ad PLATONIS 
Phaedonem pag. 48 et Protagoram p. 487 , at iidem HaNnico Sre- 
PHANO imponere non potuerunt, qui passim in oplimo quoque 
scriptore Graeco aut futuri formam restituit aut latentem vocu- 
lam &v in lucem revocavit. In Amisropemawis Panis vs. 548 sq.: 
o) p4hy ov 46 wpocsüóxa 

- óri4 xoldpvoug elwsg ávmyvüval c Eri. 

quis dubitet quin rectissime repositum sit £y wvóvz;, quod vel 
£r; demonstrat. In Prarowis Protagora p. 316 c. roro 3à cfe- 
T&i 0) U&AISA vevisüni el co) cuyyévorro, ratione, prope dixe- 
rim, mathematica quod verum est indagari et demonstrari po- 
test. Recta oratio est: roUró uoi pug" Ry ydvorro &i TO Ilipc- 
Txy0pg cuyytvolusv ; nemo Graece sciens serio contendet in his 
&vy omilti posse: si haec in indirectam orationem convertenda 
sunt et e verbo clou; suspendenda, ecquid causae dices cur 
&y abiiciatur? Qui solus in huiusmodi re et argumentatione 
dubitationem iniicere potest, usus loquendi, non tantum non 
adversatur sed in longe plurimis quod ratio praecipit tam lu- 
culenter confirmat, ut nemo ambigat : hoc volunt utroque modo 
dici posse, SrgPHAN: sententiam et ratione et usu niti, suam 
multis rhultorum locis, quos omnes esse depravatos sibi non sa- 
tis probabile videri, Dicam igitur paucis, nam dignissima res 
est quae exculiatur et libero hoc genere scripturae utimur ut 


99 


liceat nonnumquam  exspaliari, si quid memorabile ex propin- 
quo obiiciatur, dicam igitur quibus modis bona pars exemplo- 
rum, quo solo praesidio utuntur, adversariis possit extorqueri, 
ut tandem veluti copiis suis fusis fugatisque deditionem facere 
velint et saniori scientiae manus dare.  Librarii futurorum 
formas vertunt in aoristos tam stolida constantia ut nullum 
barbarismum  reformident vel agnoscant.  HzgwsrERHUSIUM dixi 
in clara luce dubitare, quia ne euyxaerx(iócacóx: quidem et 
mpocatacóz, eum permoverunt. Istarum formarum magna copia 
est in libris scriptis, quas Editor quilibet abiicit: quale est 
apud DegwosrHENEM p. 181, 9. zc xp pocdoxzv TiV& ÜTaAXOU- 
cecÓxi , in antiquo Marciano est. ómaxoísacózi; et quisquilias is- 
tiusmodi nullus non scriptus liber multas continet. Non aliun- 
de explicabitur quomodo ista barbaries tam saepe nasci potue- 
rit, nisi scribas intellexeris in his formis eo modo, quo dixi, 
turbare solere. ^ Perraro pro aoristo futurum subrepit, contra 
frequentissime. Etiam aliud est eiusdem fraudis indicium , quum 
aoristi et futura male et praepostere copulantur , ut in Tnucvprps 
IV. 62. xaxdcti xa weipucacünt. Vl. 24. oloety xol mporxruouc- 
Óxi. Idem genus vitii est ibidem VI. 42. ópuueiaóaí Ts xal epa- 
vomebeUecÓx:.. VIII. 75. voAéguol v& Écecómi xal odói» iPmixw4pu- 
xeUecÓzi et quo nihil foedius vidi VIIT. 5. ydus xopsstoóxi — 
xal eronjotiy xol '"Apdpyxv — 54 Gayra &&eiw $3 &vmoxTalveiy, si 
quis in huiusmodi loco admonitus non sentiet a 'THucYDiIDE 
&moxrevely scriptum esse, cum eo de aliisrebus quibuslibet ma- 
lim quam de re grammatica aut critica disceptare. Sciendum 
autem est ex permultis Codicibus apparere librarios incertum. 
qua de causa in verbis liquidatis futurum in praesentis formam 
refingere et depravare solere: sicubi ZzoQavó requiritur, apparere 
solet ézodQaive, pro eeA2 «éAAo, pro Qepa Qclpo , pro xrevà 
xrelyu , salis constanter u£vo pro wevà , idem in aliis conspici- 
tur. In Prarowis Phaedone p. 116 c. pro $A&ev àyyíAAov re- 
titue ZyysAGy. In Tmvcvpipg IV. 127. pro 3udóelpsiy rescribe 
Quxqóspeiy. Emenda Lvcuner Leocrateam & 126. &voxrelveiw avv 
pocay et 197. Oupopuóxxare xrelyew. — Isagua. IX. 30. Amuyyéa- 
Aero àmoQalyew. V. 51. duoAdywaenv épuévery et 53. Ópxdexvrsg 
3 WX dpudyey el 55 lege og éyà &mopavà pro &codQalvye. Apud 
DewosrHENEM cpi; deivirmov pag. 1044 non tantum patienter 


2 29 .» t - 1 
"» c [I . 1 
T $ 


100 


relinent óceoxoópuv. zoelyeiw Ti. XAXv oUciay sed, quod rem 
conficit, iec0e vdpov — Toug dvriDUiBdvrag ARAANACI; , ÓTaV Ópd- 
cayrsc &moQaivuci TWv cüclay mpocop.ydeiy TdvOe vy Opxov * dcro- 
Qalyo 7X9. oUclzy T4» ipsuroU, quis umquam audivit sic iu- 
rantem aut Alhenis hanc esse formam iurisiurandi credet pro 
dmoQavo ? 1n: HeRopomi lihro IV. c. 147 codex Archiep. exhibet 
oóx ÉQw uévew &AX' RmomAsUcucÓai, alii libri àzozAeUescózi de- 
derunt, gqeveiy SrEPHANUS, melius DiNDponBrFiUS eevés;. In. Lu- 
ciao quoque non desunt luculenta exempla, ut 25 , 556. o0 yàp 
óvriyoüy àmToQulyeiv. cvyypudéx Qapiv, dAM omoBclEsiy 
óboUg Tivacg , in. S 54 et 55. dmoQaiver Quol, vmóoxowr' àv 
ámoQalyeiy et moAD &guslyo dmoQzlycy ubique restitue Zzoda- 
y»ejiy et mox «el 334 TouxÜTai Qavobyrzi pro qQalvovrzi. — Recte 
BrexkrRus iti S 34 pro cvyypádQovrz dedit cuyypxqovre sed 
nihil proderit donee 3s suppleveris post 5xem.  hidiculum 
vilium praetervidit in $ 38. cóx éc solwciv TOv pordvrwv, 
nam actum agit, qui vult zov và mporóvrs: emenda zv o) 
Tpocdvroy. . Non minus cerla res est in 37, 1. &usAAey — 
Éccola, xal: éxQaivar pro. éxdasely.— Tertium indicium corrup- 
telae est voculae à» in sexcentis locis vitiosa omissio: nulla est 
vocula, quae facilius intercidat : eius salus saepissime a tenui 
lineola pendebat , ut. oculatiores etiam , quam scribae describendi 
taedium vix devorantes, dubii haereant. utrum MAAICTA an 
MAAICTA id est us Xv scriptum sit in Codice, quem te- 
neant manibus, Levissima de causa £v perit, sive quid prae- 
cedit sivé sequitür quod non multum diserepet, particula ab- 
Sorbetur, In Phaedone p. 84 c. nemo offendit in his: &i 34 v: 
dep) roUr&y doropeiToy j4* ÓwX»owre xal aüTO) elmely &| c Üpiy 
Qulveras (GéATIov AexÜfvar, onines recte ita accipiunt ac si £A- 
Tioy &vy AsxÜsvai esset scriptum, sed ut hoc intelligatur necesse 
est ut ita scribatur. Apud Tuucvpig« VI. 24. vouiGov * &o- 
Tpéjper 93  á A19 x oUruc àcQaAGe ixmTAeUca: sunt qui As" £y 
requirant, quibus assentior, alii negant opus esse. Scire ve- 
lim an iidem in eodem cap. in verbis óc 5 xeraepswopuévorg &Q7 
& ÉxrAsoy 5 civ Rv oQaAsioay weyáAw 3Uyapuy aequo animo la- 
turi sint, si y removerelur. Piget fere, quum isti errores 
praestantissimos veterum deforment, in Luctwo eos tollere, 
sed defungar uno loco, unde digressus sum 70, 51. ubi nemo 


. 
2 -.*" 
4 . ev 


101 


offendiL in Zw Z,eivov oxépaoüui vróv. Ala el dmeiAcUo: mrpocxa- 
Aéeacózi, in S 355. Iacosrzius dedit ed£zo0z: xo(' ópüv dm 
AoUc; , B&EkKERUS nescio qua de causa eJ£escÓs: revocavit, nam- 
que ni perinde esse pulassel non tam saepe id vitium intactum 
reliquisset. Particulae £v aliud periculum imminet a vocula 55, 
quae sexeenties in unciali scriptura eius sedem occupavit ut 
in 20, 64. óveg yàp O^ oyrug topsÜRvai: QXc TÀA4Élc ; nibil 
aliud est süpeÓsvo: quam reperlum esse, requiritur reperiri pos- 
$e: Mdvag yap à» ovTrwc. Saepe vzp solet sequentem voculam 
absorbere, quod et alibi saepe factum est et 46, 22. jg3lue 
yàp Quxv OQiaA«Üely pro yàp kv dpxv. Lucius a Veteribus 
sumserat venustam locutionem , qua incitatior fertur admonen- 
tis oratio, o/z0' 0 3pZccy , quam librarii, quia non satis intelli- 
gebant, ubique stulte interpolarunt. Editur nunc 10, 15, 6. 
&AX olróm 8 Opácsuig; — is kai xUÓic vie, 20, 63. olet oiv 9 
Opiceig ; dp (4 mpdcems Ty voUv. 41, 62. &AA' olof' 8 Opáco- 
65 — slropsy. Ewmendata scriptura ex uno codice emersit 
A7, 15. olc0ü' 9 Op&coputv ; Uwep(mAdesÓz , reclissime cod. A. 
opacupuey quod. TAcoBirzius et Diwponrius spreverunt , optime rece- 
pit BExkERus , qui tamen non perspexit reliquis tribus locis me- 
dicinam eandem apparere faciendam. —Reponendum est 3pcov, 
ubi imperativus sequitur , vel coniunctivi secunda persona , 3pzea- 
pev , ubi coniunetivi prima. Quomodo et a quibus dictum sit 
olcü" 9 Op&cov, olcÓ Ori colwcov et similia luculenter ostendit 
KorNius ad GR&con. ConivTü. p. 18 sq. edit. Scmagr. Videbis ibi 
Graeculis placere 3pzeov, woíucov cet.  Allice poni pro 3pdceie, 
conoci cet. Noli igitur mirari, quod ex hac opinione locos 
veterum interpolarunt passim imperativo futurum substituentes; 
quamquam absurdum est dicere ojoó' à 5pácem pro scin quid tibi 
faciendum censeam? sed animadverso eorum errore et temerita- 
te, quod isti corruperunt confidenter restitue eL 23ezrcoy quidem 
pro 9pacsig , wolwcov pro zones jam saepe revocata sunt, vid. 
Kozw. ]l. l. Ponsow. ad Hecub. vs. 225.  Sollerter ErMsrEiUS in 
Eunipripis Medea. vs. 600 : 
olcÜü Ge persUbg xa) coQurTépm (ave. 

emendavit olcÓ" óc qmérsu£ai. Prorsus eodem modo Lucius 
scripserat 8, 22, 4. ubi librarii antiquum obtinent et impera- 
tivo substituunt. futurum, idque barbarae formae: ole ol, 


104 


$uo inferserunt 46, 21. iy' aüórGv TÀ9 ceplepyov àv yAGTTEV 
Ju Qpuyovy. — Aliis loeis necessarium indicativum , quoniam quid 
sibi vellet non capiebant, in optalivum mutarunt. Fecere hoc 
.99, 1. éfdouAdpuv. uàp. ov. Ti lorpixiy xo) ToiUrÓv T) Éveiv. Qdg- 
puxnxoV , iym xxl rOUTO TOU XTpUg TÜ VÓTWum lacal[uMv , sensu va- 
cuum est ;acaíp»v, necessarium est izc&p4v, ut inilio loci 
&ouAdp4v uMiv Zv, vellem, quod dicunt in ea re, quam fleri 
non posse sentiant, ut apud Lysux IV. $ 3. égouAdpsy 9' àv 
Lu amoAxwey müTy xpir4v  Aiovucloic , iv DOpiy Qavepóg éyévero 
iuo) DmAACy[Aévoc : est. aulem laca perinde absurdum atque 
in Lvsi foret vévorro pro éyévero. Amisropm. Ecclesiaz. 151: 

i(jouA0uw» ply irepoy à» vOv WÜd3av 

Aéyery T& (BdATiGÜÓ, iy! ixaliipouv Hovscos. 
addam alterum exemplum ex eodem, ut veleri mendo liberem. 
Legitur in Vespis vs. 960: 

LE à' égouAduxv à» c00à ypipuauTaA , 
- ive [44 xaxcupyGv éyéypxq! xiv róv Adyov. 
corrige sodes i»padev pro évéypaqQ', nisi quid sit Aóyov iyypa- 
Qv in lali re expedire potes. Iterum librarii in LuciaNo sic 
peecarunt 71, 29. e| 2' Ze; (lege «el 3à Bei) x«i yuvaixelou y &j«oU 
xoc elyzi Éüe: ríe yuvaixug , dg 55m QuAcu &l4uev, compone 
cum his verba DzwosTBENis p. 1275 : ézidei$as ce 82e: — ive. uà 
Aéyg Tüv zarép iixoUvr  AméQauves et videbis quam necessa- 
rium sit $e ££o Q4Aes *»wev, Non tempero mihi quin his adii- 
ciam locum Prarowi in Critone p. 4&4 d. in quo librarii in re 
eadem alias turbas dederunt. Editur : si yàp dQeacy , à Kpírov, 
olo v& &ivxi 0] TOAMO TÀ jMyigm xaxà 8EDepyaQeoÜmi, iv - olol T6 
Jca» «b xxl àyaóa (lege rdàyaóa) TàÀ iyigm, xal xxAGg àv 
&ix& , vy 08 oD0évepa olel ve , quis non perspicit insilicia et spu- 
ria esse verba tam frigida quam supervacua xa) xa«AGe àv else, 
quae vel in negligentissimo scriptore reprehendi debebant ea in 
PLAroNE feremus? —— 

Post haec omnia denique satis erit verbo admonere in Ocy- 

pode 81, vs. 62, 63: . 

«0jog epaTidTXNS yéyovds , iyx mrapep.[JoAuv 

BxA!v cb AWYÉs; 
emendandum esse wo cU eperiT4c el (QuAGy EmANyWe. 


105 


Pergam Luciwi.locos complusculos indicare, ubi syhtactica 
ratio describentium socordia vitium concepisse videatur. Non 
facile credam ipsi LucmNo excidere potuisse quod legitur 16, 
17. oóx slwoy Ó"wc xaTsTajc0, quum ratio et usus requirant 
xarx-rxuccipi et nihil sit apud veteres hac locutione tritius, 
qui oóx Ew mw; vpjcwux: dicebant et oóx sIwoy Ome6 wpyuoal- 
AX». Scribae saepe pro vpjewuai dare solent prona, sed 
neminem fere fallunt. "Org , 09:5 , 9 71, ómrdlev , Pmot , ÉyÜec et 
similia habent coniunctivum , ubi 'praecessit negatio, ubi non 
praecessit boni scriptores constanter futuris indicativi utuntur. 
. Quicumque hoc sexcenties vidit, aut inter legendum quam sit 
cerla haec ratio experiri volet; mecum PzraToNEM in Profagora 
p. 548 D. turpi vitio liberabit. "Editur wepió» frei jg imi- 
DelEwrai xa), 60" Ürou (Ge(9eiiowra:, non potuit philosophus ali- 
ter scribere quam émiosl£era: et Qe(3eideera: , quemadmodum 
apud DeawosrHENEM recle scriptum est de Corona p. 230, 16. 
érépg 9' Ürq xaxdy ri Bócousy furs]y et passim apud alios. In 
talibus Graeculi errabant aut Romani Graece balbutientes, ut 
ArrLiaNUS in V. H. 1I. 10.oóx elyoy domo) vmorà aírüv xavrdÜuvra:, 
Graecos .ipsos eruditos ab istiusmodi vitiis ipsa Graecitatis in- 
telligentia satis defendebat. Itaque genuinum non est, quod 
legitur 7, 15. o yàp ày elxopev mpàg 0 Ti FAxTTOV T xpxÜ&sc- 
p&j ev ary," sed mapaÜsupoluey necessarium est et a LuciaNo 
scriplum. — Verbum -«pa(sopG.ev ex unico libro sed antiquis- 
simo B servatum (nam caeteri omnes capxóGev praeferunt) 
restituendum est 20, 44. ubi scribitur 3» p vepibeopyous 
&rayrxg Ériiy , at requiritur aragzxÓevpy9oyc, quod unus liber 
pessimae notae obtulit sed cum auctore spretum est: at sae- 
pe, ut in proverbio est, xa) phe dv4p udAc xalpiv elmev, 
et maxpxÓsupxXcy; ex se ipso spectandum erat et probandum. 
Eodem remedio utendum 10, 11, 4. o) yàp elwov fyóx ày 34- 
faro ubi £v a mala manu est et expungendum, sic et 46, 
15. oüx Ixyov.éàg. Ó vi ÜpmcpuTepov müTüv pera(22Ao) o00b DmwG 
&y Oueqüslpsis ToU. "Axpialou. Xv Qpovpzv, vides &» insiticium 
esse; 7, 3. o0 yàp Éyuv Ó Cuypados O0cy iEdier, imo vero 
éPzqss.  Eiusdemmodi fere error est 41, 58. Jexomodpsón 3à 


eph T&v mapdvray O ci vp&Sopry. in PrLoTARCB: Catone maiore : 
| 8 


1068 


eap. IX óemep oük Éxovreg 0 mpkTTOpe» xxÜupneüm Tiv 4u- 
pay ÓAwv sep) wepovrley Tpaixiy $x»To0vreg repone Ó ci: mpár- 
7w(&y , quod solemne est. Apud LucenNux coniunctivo restituto 
opus est 37, 51. épouévo ms &pice Aper, nemo poterat, opi- 
nor, ad haec respondere, emenda Zp£y. Similiter 20, 48. £i 
tly& 53 aürüv wparoy ÉAÓouev &y ; non hoc rogat, sed in re in- 
certa consilium ab amico petit, pro £Aócev X» restitue fAóo- 
" Rev; prima persona in his coniunctivum postulat, reliquae £y 
et optativum: wo? Tp&mapuxi 5 ek moi Tig &y TpamoITo ; 7| mdÓo 5 
et rÍ à» váloi Tig; 7TÍ ylvepiis ek Tl àv víyorrd Ti; 5 Comicus 
apud PrvrAncHuM de Audiend:s Poéns p. 18. e. 

Tr&A&wrTOy 3 "rpolE. M3 Ao; il Ü Égi [uoi 

TÁAAGVTÓV brrepidori; ; 

Sic Lucius scripserat 8,924, 1. 3 yo; et 67, 9, 5. 
vl wivojuxi;. "UG Kw (6 » yd xcreTIO. ih quo loco vitiosa li- 
brorum scriptura. 7/2 vévejux: ScHARFERUM vindicem nacta in 
Meletem. Crit. p..98 quem IAcoprrz advocávit , Dixponrivuu . et Bzk- 
KERUM delusit; at nihil: est praesidii in SogaEreRI exemplis et male 
comparat m&yTA&.yÍyvotuxi et mavrolog ylyvopgui. Qui omnes quas 
vult. formas induit recte. dicitur víyvesóm: wv à vi (QoUAsTai et 
sic: legendum est in Nubibus vs. 547. 

] ylyvovrai vr&v 0 Tt. (QoUAovro 
non z&vÓÜ à 7; quod quamquam manifesto soloecum est tamen 
omnium editiones obsidet. In SawwYnBroNIis fragmento apud Scho- 
Yiasf. ad BuniR. Orest. vs. 269 pro vulgata scriptura mí; à» ye- 
vdpesyog. eig Ócriy yevucopxi optimi codices mihi dederunt: 

qi obvy yevdpevos elg dmi éyóUoouat ; 

Quamobrem igitur.»í/rvemat má Ósic. (3o9Aopai dici non potest 
eadem de causa .r/ . yevdpevoge& Tí -yévupes nécessaria sunt et ne 
SemagFERUS quidem in loco: TugocaiTt, quem primus omnium 
emendavit. XV. 81. a3/ce T'opyo? , rl yesvópedz 5. (codd. yevolusda) 
concoquere potuisset: r/vec ysvopeÓs; credo, quod tamen: dici 
et intelligi posse debet si- rí; yéveje sahum est. Conficient hanc 
coniroyersiam quae ad hunc Tmsocnrr: loeüm | VALCKENAERIUS at- 
iuli&. p. 357 et imprimis haec Thucydidea 'II.. 52. oóx £xovrez oi 
&yÜppso) Ó mà yévavrGA. 56 ÜMyteplay : érp&mrovro xml lepOv. xoi 
loy. ópolas. 


107 


Quis credat probatum.sceriptorem potuisse scribere quod le- 
gitur 8, 17, 1. cuve; dy áQisro iydpevoy éavrüy ixérevsy. — Pu- 
tabunusne nesciisse Lucnwux Graece dici oportere: cuve); év 
&Qóxrg éiwdwsvoc, at non nesciebat quum scriberet 5, 8..o0 
cuve: xdpa£i xal Aíxoic mxpijduewg aut.10, 14, 6. oU. yyocy 
csmuTüy xa) cuyyocig 434 vexpüc dv , ubi libri scripti omnes covijs 
praeferunt , unde reliqui.formam, barbaram evvjey receperunt, 
BEEKKERUS cuvjce;; dedit, Expuncto xa/ legendum cuysi; 534 ve- 
xpàs dy. ' 

Gravi errore a scribis invecto legitur 68, 44, Kfxy o)v xara- 
Aa[Miy mórüv wmpuml.xuMdpusvoy xa) — spugphv alroUyra , ÉauTy 
$à u$ io0yei, pro & 3à: uà SobUye;, ub in PrarOMIS Symposio 
p. 175. c. 8 3à oóx i», ubi alii libri ex manifesta interpola- 
tione zórày 3à oóx ii», in Lucuwi loco duplex scriptura ? et 
abr) in unam coaluit. [n Hermotimo 20, 36 dQaiey yàp à ol 
"Emixodpsior 3. YAaToyixo) oae qiy coóruo) Tiéiyai (sic BmEKER. 
pro ore £uvrié»a:)), Ope 9à mÉyrs 3 iwTÀ Miysw xórá, non 
debebat Bgkkgnvs dubitare, quin ede? pro «dc esset rescriben- 
dum. Forma pronominis c7, quae olim in desuetudinqm 
abierat, scribis et lectoribus nova et inaudita :non facile e 
correctorum manibus salva .elabitur, ut.in Xexomsowrs Hellen. 
VL. 5, 58. [oi.AaxsBaipdvici - ÉAeyov]. Ori. Oxn9aluu  GouAotodvun. 
ávyagdroug muijcx: Tàg 'AlWvae c piciy Ppmob!s yévoisro , Do- 
BRAEUS Optime cde; reponi iussit, quod vellem DiNponrius :rece- 
pisset. Planissime hàec confirmabit eximius locus DewosrugNIs 
de F.L.p..584 , 24. diu ve 3v móxiw obra xa) ode ópoAdyovy 
ómapbew xórà, ubi si dicerem .s(ez; ex Graecitatis ingenio esse 
reponendum , multum abest,.ceredo, ut hoc probarem omnibus, 
librorum scripturas. etiam multo absurdiores pertinaciter tueri 
solitis. Nunc. nemo .dubitabit, quoniam unus liber, sed: qui. 
omnibus unus plurimum praestat, Parisinus S , manum:orate- 
ris eQeie servavit. Itaque nunc..mihi credi. poterit in. Anabasi 
VI. 2, 10. oj 3à Adyor jcav. xóroig — To0g uly crvove eds 
ixyeiw , Tà 0à kíp)y XALoug, non ede sed edi; genuinum esse 
et XxwoprgowTi reddendum... 

Pro necessario coniunctivo . yel cum. barbarismo inéicativum 


servant omnes 6, 6. r/ voulaouey pro ví voplecjsey. Contra don- 
8 ^* 


110 


aliquis ad velus scholion: ojre yàp d£ '"Aggopdyye Sev 
ypidQuy aut simile quid, deinde ea verba loco mota sunt et in- 
certa sede volitare coeperunt, tum vero lectio perá.Sairm, 
quae. sola fere dominabatdr, veram praesidio destitutam expulit 
et natum est monstrum, quod mihi procurasse videor. Quem- 
admodum igitur lectio uerà Jair« meliorem exturbare soleat 
apertum est: alios locos ubi exturbaverit duos apponam. Jn 
Tasocarro VII. 24 non legeretur 
) uerà Baia xAwTÓe Ém&iytEi ; 

nisi apud sequiores omnes in loco Homerico invaluisset idem er- 
ror. Alter est ipsius LucnNr:4&,237. idog yoUv aüToló Guveg e 
lévat vrap xüTOUGe Lu eTX ÜmicTa. 

Alio loco factum est ut zs in zóseu abiret. Legitur 46, 
94. uera£ó rs mpolàv dvixpé pe mep) Tv dv TÀ y mpRypdTaV, 
rà TpüTa piy éxriym vtücóu vüv Ó trupdg éeiy Giog Em] Tijg EAAA- 
jog, Qui AnisTOPHAREM et comicos trivit facile mihi credet Lu- 
CIANUM scripsissé cc $Uv Ó wupóg éeiv Ówioc, quáe eonstans est 
in ea:re diéendi forma; ut in Acharnensibus 758. züsg à eiroc 
doc; "el in Equitibus 480. ' 

"wüg oy à cuphe 4y Boni dvios 5 . 
et alibi, vid. Ponsow. : Zracís p. 152. vc 

 buensus ut. ingenio sic dictiend zbhuicis et imprimis Anrero- 
PHANt' Similis inulta. ei sublegít, quae nunc interpolando obscu- 
rata^sunt, 4àt possunt ex utriusque comparatione revocari in 
lucem, ex quo: genere est 10, 8, 1. c &yavaxveig, O Ky- 
pons —— muvÜayy 0 7) àyavaxTO; deprehendisne malum interpo- 
[atorem? at rion impune feret qui mvvédyy de suo infersit. Ea- 
dem íraüs 44, 6. nos ludificatut. 4AAà ve yàp, à Ze, 
4£ie; — .Dbx-9e [45:9]; deroeepvüvai: Quel 3eiv TD x4puypua, 
nom.est, opinor, cuiquam exemplis ex ARisToPHANE opus. Peius 
etiam grassati sunt. 67, 9, 4. vb 22 vlc &l, à. íAtIge; — Gri 
Iloaéppuv Ó Zreipiebg Ilayoioyl3oc QuAdc, Zxoj/cic; vera lectio est 
ógi; ; YloAéguuoy Ó Xmeipieóg , quod idem BrkkgBUM nuhc invénisse 
video; etiam 'hic non es testimoniis opus. Quod IlLzv5:0vi3ag 
QvAsc Lucnmwus adiecit ab Atheniensium more aliénum est. 
Satis erat scire ízddsv Ti; OupvorsióiTo , et non nesciebant Atíici 
ToMTpayuoveg quis Mjuog cuius QuÁSc esset. Nota sunt Tgv- 


111 


palos 'Afporsüg &yá aul Ó aXrpebc oDrog "AmoAAdbupoc ex Ani- 
STOPHANE et. PLATOoN&. [In Acharnensibus vs. 405 

AIXGIÓTOAIG. X&AET 0&6 XOAAEÍU4G ayio 
non tantüm e' ó XoAAs[óws; reponendum, quod leve est, dod 
turpe vitium éximendum reposito xzAZ pro xaAc.. Etiam alibi 
saepe LuciANus, saepe aequales res A/íicas, mores, instituta , 
leges, verba legitima non satis diligenter referunt, diversa mi- 
scent, aliena admiscent, quod infra ostendam. 

Ex AnisroPHANÉ et Alí(icis non est difficile arguere correcto- 
rum temeritatem 20., 9. zzvu évraüla (udva ydp iousv) émécw» 
áyzpwcÜelg à pdvspoy selàov rowÜvrm —, (30044: (Q3 TÍvy& ; ab 
exilio revocandum aózo) y&p deg , remolis arbitris quod. senti- 
mus licet. libere dicere, nota locutio ,. in qua librarii turbare so- 
lent et suum ivo aut. udvor addere aut. substituere, quod.apud 
veteres alio sensu dicitur: alorum auxilio destituti sumus.  In- 
spicite 8, 10, 2. aoro. vp "usi; dauéy, bona pars. eodicam 
servàl dvor vàp spei; douév, quod recte abiectum est; sed 
una fuerat abiiciendum 5i; item ab illo adscriptum qui aóro/ 
solum non satis capiebat. ln PrATowrs qui fertur Alcibiade I. 
p. 118. B. male legitur jyopdte uy óxv8 , Gjug 93, Emreidiy dvo 
écjMly , j4réoy. Cuiuscumque tandem hoc scriptum est, vivebat 
auctor illa aetate quum. omnes eo sensu ézei34 xürol écjey di- 
cebant. Qui .etiamnuuc multi ipsius PrATowis dialogum esse 
suspicantur videant an PLaATowEM scribere potuisse possint cre- 
dere quod legitur p. 111 D. ]xavóv 34 co: Texpospiov Óri. oüx. dml- 
cayr&i o00b xp9Xyvoi SibdoxaAO! eic: roUTuV. ÉmeiDA o03iy dpoAo- 
yoUciy ámurol; ep) aürav, Ubi émeiÓ4 alienum est et xpjyvo: 
ridiculum. Alterum indicium eiusdem interpolatjonis est. in 
Pnarocis Euthydemo, pag. 904. À. uaAic2 ply nóTb mph; dAM- 
Ac [dvo QuxAdyscÜoy , si àÀ [43 ,.elarep &AAOU TOU dyxvrlov, éxe[- 
you iédyov , 9; ày buy 0I. dpyipioy , ubi si dvo in margine ap- 
ponetur, pristinam sedem et iustam receperil. In Lysi quo- 
que 31, 17. rorà py aórüe pdvog , rorà 9 érépoig cyoUpeyos dili- 
genter videndum possitne voc retineri an eodem sit ablegan- 
dum. Affinis huic errori est alius, cuius compluscula exempla 
sunt: disce omnia ex uno apud Prarowxew in Protagora p. 5106, 
B. córepov , ÉDu, vo BovAdpevoi XuxuAewsvoi 3 xa) werà Tüyv 


112 


&AAov. Vitium arguent quae contínuo respondet SocmaTzs p. 516. 
C. cb cexóm&i vrórspov sep) mórGV qedvog clé) Oely Qum AdyeoÓan: vpüg 
pvouc 3$ useT* &AAov.. viden supplendum esse udyor dvo ? Locus 
est HzRopori IX. 48. .apoxaAeUjeeyo: xa (S3ovAdjeevor podvoii Tiép- 
cuc: MásxscÓx., ubi pars librorum  obvor, caeteri qodvorc; Sef- 
vant, non est facienda óptio, peramice ambo conspirant et le- 
gendum: fSouAdpevor jobvot odvoizi Tilpowoi teo 0xi. Quod recte 
servatum est apud DxwosrukwEM de Cor. p. 275, 1. r9 9m rv 
eüAeuloy cmepqüivri udyog dvo cuvier facit ad sanandum locum 
de F. L. p. 450, 22. cüBzpoU0 udvove lyruy dye iA TT, imo 
vero .4dvou; udvg. Quod his verbis oppositum est ad Lucuwux 
me reducet , oóro; 23, inquit, o03ày éradeavro log s ppuoritoyreg 
compone cum his Lucianea 16, 9. &xoucov, $ KAwÓoi, à coi 
iàÍg o08svàc dxoJovrog elr&ly (QodAojso. utrobique I3/g est remotis 
arbitris et oó3syüc. Gxodoyrog est otiosum scioli additamentum. 
Post:pauca ibidem legitur xz) robe 3/o xpaTipxc, BojAe:, mpoc- 
0400," non .solent Graeci (3e0Ae:, dÓÍxsig sic interponere: dicunt 
f9eíAei: mpocÓG vel &i (GoUA«i, rponóso , quorum hoc reponendui. 
Similiter 12, 7. 4AÀà (Qo0Aei , xdyà xarà Ty "Ogwpoy d8pueopal 
ge, ubi alii Zgepaí cc, quod BekkkRus recepit, malim 4A 
el 'QoUAct, — Epygoopa: cé. Excidit £& iterum 14, 22. 5v Foepai, 
»70UTOV 0lcÓx ;" emenda ei co)rov oloóa. Manifestum interpre- 
tameptum tenemus 20, 42. sórepoy. émraivíco c£ Táo cuvécsug 93- 
Ó£Aci; &yrelmo. TÀ yé Qo) DoxoUvrTa ; aliena sedes verbi 6£A«u; 
fallaciam retegit. Saepe vidi Graeculos et correetores tricantes 
in oix óc06, quorum verborum rationem et usum non satis ubi- 
que perspiciunt et quod non intelligunt ultro depravant. Recte 
et ordine oóx, 2mee legitur 12, 8. jw3' fumlóm oix, me raUpov 
Eri &pacÜni Ouv&pevog 16, 31. 009 4 "EAÉy4 — cix, ómw; 0 "Hpa- 
XxAjg 19, 4. oüy Ümtwc Üsoig &AX' o09 dvÜpdzroig Debug vrpémoy 
41, 26 o)x OÜ-wuc aloxüverxi TG y&ug GAAA xa) ceuvuvop.éyq 
Éoixey 67, 15, 4. o0x Ay od9à mpocA&veild Tic oüx, Üzec cupro 
et. 68, 58. udvoc ebrog 0 Épec RQuxrog xci Toig züvu Ümupucols 
&lyau 3oxoUciy oüy, Om éxslyy Tdy3pl. — Turbarunt librarii 70, 
20. qüumTOAAm Ob xsxTWpuéyor 003, Og [uETÉDoOT AV xjIV vroTb . aÜTOV 
&AA' o00b wpor(AAdmre: "ToU; m0AA00G AEioUcoiy , libri omnes praeter 
unum Á. oóx ómwc o) jerédocxv servant, at non tulit opem 
idem liber 7, 8. £yvy^ o09à uywuoveioeiw Ti. ücepulay Eri ToUTUV 


113 


duxs Tüy. Ala oüx, Ürag xxl TWAixaUTAR FT aüTOÍ; Ry XVEXTHOEIVA 
Eodem malo laborantem destituunt meliores libri 20, 48. ó Zo- 
xpiTW4c ixexpdyei mpg AmaXvTuc o0w, Üruc p» mávra AAA uw 
óAwg elóéym) Ti , aeque vitiosum est oy, Puce xal et oóy, Ómwe 
&*4, delenda utrobique tertia vocula ab imperitis adiecta. 

Mirum est quomodo evaserit criticos 46, 6. inepta codicum 
lectio c£ 3* dp 3larrav ómoide Ti; s1; quasi vero ómojog pro 
srojog dici possit. Facilior venia est errantibus ut 20, 26. oi sye- 
pyeg imepüimreióp.eyon xa) và imuTy Éxagoi ÉmmiyoUyTeg pro và 
éauroU E£xzxcocg. Becte enim 20, 56. r/ yàp éxeivot maÜdyreG 
éxarovraÓxg xxl x)ud5ag (QuAlay Éxmco: muy ysypidaciw, nam- 
que £xaso; non sunt singuli philosophi, sed o] dq" íxdàewe Ti; 
&ipécesg , ut numerus librorum demonstrat, illic singuli sunt 
5ysudve; suam quisque sectam exlollentes. —Facilior est, in- 
quam, venia quia in optimo quoque scriptore Atíico sic saepe 
impune est peccatum. Indicabo nunc quidem e XxNornHoxrE 
nonnulla: in Anabasi IV , 1, 8. 4AAo1 9à TOv epuTWyav — co- 
pedovro 4$ Écuxov Exago: Üyrsc, corrige $ fruwov £xecog; expunclo 
Üyrsc. Cf. IV, n, 12. Zom4 &/vavro £xacos. In Hellenicis I, vu, 
b. ol epaTwyol (Opaxéug Exxcog dmsAoysXoaro, si dubitas dzeAoyy- 
eayro recipere animadverte quod continuo additur xal 3mmpobvro. 
In talibus sive praeponitur £x«soc sive postponitur plurali opus 
est. In Howrno numquam peccatur.  /iad. 

B. 770. 0) 9à wap Apuaci olci éxagog "Egacauv. 

H. 175. oi 3À xApov écwuvavro Éxxcoc. 

H. 185. oi 9' o0 yiyyoeoxovreg drwyyivayro Exagoe. 

H. 361. obro kp Wysuóveg AmvaGy £Aoy &vOpm Exacog. 

K. 215. T&v» ZAAwy oi éxagog Üdiy OdcOUCI! [MÍAGIVAY. 
peccatur saepe in aliis, quorum tam facilis quam certa emen- 
datio est. Prorsus eadem ratio est eademque errandi frequen- . 
tia in 4AAoc. AAAo , ZAAcÓev , RAAo08L, RAAg, EAAce et similia, 
in quibus item verbi numerus subiectum sequitur, ut Gram- 
matici loquuntur, non appositionem , in qua subiecti partitio 
est Ut est apud SarLusriUM Catil. 6. alius alio more viventes , 
ubi nubem exemplorum Interpretes attulerunt, sie Graece &A- 
Aog &AAwg A£yoyrsg dicitur non Aéyev, quamquam saepe per 
scribas non licuit antiquis ita dicere, ut solebant. In Anabasi 


II, 1, 15. quod pace librariorum et editorum dictum sit, pu- 
9 


114 


tidus soloecismus latet in verbis oíro. ui» XAAo; &AAx Aéyei 
pro Aévousi; et IV, vut, 19. o] moAé£gi — Quyii &Axo6 &AAg 
érpdmero pro érg&smovro. |n PraTowis Symposio p. 220. c. xal 
jw 4v urowpOpla xal kvÜpuszo: $oÓdvoyro xcl ÓaupaGovrec &AXAoc 
 &AAg ÉAcyev , mirum neminem vidisse ZFAevoy requiri, tum re- 
situe d»fpezo.  Evasit vera scriptura in Hellen. II, n, 93. 
xal jg vpóg ToUg (QouAeuTA; KAAog wpüg &AAov DiéBaAAov. Non 
minus soloecum est apud Hznop. VII. 104. rovrwv vGv &»0póv, 
(| "EAA4vwy Exxcóg Que: rpiiv &Liog slve: pro (aci, DiNpoRFi0 
monente ad Hellen. I, vu, 6. In &AAo; &AAo et &AAo0: &A20, 
quamquam manifestum discrimen est, tamen ridicule labuntur. 
Quis enim risum teneat in hae scriptura omnium codicum in 
Hellen. III, mt, 8. euAAeydpevoi Gv yspdyruv &AAog &AA001 d(dou- 
Aejczyro, singuli enim neque capita conferre, neque consilia 
possunt, opinor. Non minus certum esse arbitror ibid. VII , 1, 
15. pro éj/iAerTov AAAo; ÉAAoÓ: ToU "Ovslcu rescribendum esse 
&AAXo0 &AAo0;, ne singuli in praesidiis dispositi excubias agere 
dicantur. Contra in Anabas I, vi, 11. ojàe)g eióng PAtyey, 
six&Coy 9' &AA0 &AAuc ex nalura rei XAAoc ZAAac restituendum. 
Eadem medicina sanandus locus est in Zellemicis VI, v, 28. 
o] àà Xerapri&rxi &AAoG kAAM QuxTAÓclg ÉQuXxTTOy , Ubi 3uxrax- 
(ivre; etiam propterea necessarium est, quia usus homo non 
facile potest 2zr«xÓfve:. Denique restituenda est haec dicendi 
forma in Ánabasi V, vis, 7. $ &ày 3i&ppnlig ToixÓT4 Tic iylyero. 
Qiéüuxm XAAoUe yc , supple Juüuxz ZAAx EAAo et iu Hellen. 
III, 1v, 1. j3ày Tpnjpsic Qoiwicvas rà; pv x&Ta$AcoUca6 KAAolcv, 
quia non potesl triremis a«jríÓev xave-Asv emenda &AA«e &A- 
Aoóev. Simillimum genus vitii latet in Luciaxi Nigrino. 5, 24. 
và ài x«l vüv QuAosoQei» wpoczorupévuv sroAAQG fri ToÜTwV ye- 
AoidTepa. Dp&y , TOUT. $4 TÓ OeivórarÓv ésiv, BgkKxRUS pro zoAAGQ 
de suo zoAAcUe dedit, aliquanto melius iunges utramque ráv 
QuAocoQeiv mpossromupudyav. vT0MAOUe wOAAQ Lr) COUTEY y EADIÓTE px 
3e&v. In alio Lucrawr loco contrarius error est 25, 5. mZyrec 
dy Épyo Ycav , ó uy Um ÉmioxsuRQuy, à Oà Abou; mapadipoy — 
à àà XAAoc AAAo ri TÀY xpwcluav O*oUpyüy, inepte unus homo 
in plures:distrabitur. Dele ZAAoc et bene erit. 

. Faciles credumt editores Graece dici posse quod dicitur 10, 
2&, 5. icórigog &vai MajowAog xx) Ajyévgc ; quod tam prave 


115 


dictum est ac si quis vellet. dicere d/Ao; 5v "AAMEayopog xal 
'HQaisloy aut similia. Scribendi compendium hunc errorem pe- 
perit unde simul Graecitas corrumpitur et sententia loci. Au 
pro re nata aut rectus casus est aut obliquus. Scribe xa) A:o- 
vyiye; et optime procedet oratio. Similiter 16, 27. » xAlw 
xal à AUsvos vrapégu. e) ya imolywsay Ümaxoiceyrec. addita lineola 
in unciali scriptura vapéscv significabat. Est aliqua tamen du- 
bitatio utrum A/cyéye: an. Aioyéyovg sit verius, quia LuciANUM 
alibi dgóripov TOv. &AAwv dixisse et alibi ópério» exvroU con- 
tra consuetudinem veterum satis constare videtur. 

Aliud est in Lucio mendi genus 34, 17. Qyrà ózdlev TosaU- 
Trà x&xà cuveMELa xc) mou xorxxAclyme &lweg ToroUToy dcpy 
&rdmvav xz Quxepduy dvouaTov. dicitur enim alvérac Ix, Üxv- 
uXez; iym (Lucaw. 32, 61) similia multa, de quibus vide 
egregiam VarcksNAERU annotationem ad Phoenissas vs. 712, 
at non dicitur «ivécag cIyov vel ££v.  Dederat auctor LgxipnaNiS 
xeruxAslexs fti. noli autem in errorem induci locis huius- 
modi, qualis est apud XgNorBoxTEM in Anabasi 1V. vn, 1. eIyov 
&vaxexouimpéyo: vel Hgnoport 1. 28. eye xaraepepausvog, qui 
non magis huc faciunt quam Luciawi 14, 16. £y rorosTou Aa- 
Báv vel S 11. Eye Aagóv, in quibus »verbum Iya vim suam 
nalivam servare" rectissime iudicat VALCKENABRIUS. 

Saepius in Luciawo recurrit otiosa et inutilis praepositio in 
locis, qualis est 24, 11. «i 3à xa) QdyEarro udvov. olopjoerot cs 
àzà Tüv ruv dvziwcdpeyog et 5D , 5. vrüpmoAU TI rASÓOG FAxei 
ix TOv rw» OsJepdvovc, praepositionem a mala manu esse in- 
dicium facit locus vicinus 9, 5. &ce s] TrGy dew» ixSeoeudyoug 
ToUg &yÜpiwoUug ÉAxei, Ubi 3Jebepévoue genuinum est, ix male 
verbo adhaesit adscriptum in margine, ul pueris genitivi rà» 
Grey ratio explicaretur. ldem vitium tolle 490, 1. dpZgevoc ix- 
Toy cxsAOiy, ubi éx spurium est. n Anmmsrormwi  Lysistrata 
vs. 1321 a Benexro receptum oportuit: 

ob $?' à» ibo. cpdeays ToU ToU An(Qopiyy 
pro roíTov; quod multi correxerunt, primus omnium DosnaAEus 
Advers. II. p. 249. | 
AnisroPHANES cum Luocnwo compositus cerlam medicinam af- 


feret loco misere corrupto 39, 5. o0 weAemUv, cel và dw) ToU3e 


mapabdlvrsg rà aixóvag TQ Adym xiTphpeipey xüTO xréí. nihil 
9 * 


116 


e5t ràc eixdvac mxpa3ibdyai. Veram lectionem suppeditabit Cowr- 
cus in Equitibus 1109 

ToUTQ TaXpx0nco Tío Huxyóg TR W4vlag. 
Iustius etiam medebitur Poéta ipse sibi in Ecclesias. 107 

4v vog mapxAa(0eiy TÓjg wdAsug TÀ TpÀypuaTX 

QuvpueÜ. Ge" áyady vi vrp&Eai T3v TD. 
"ubi si quis non audebit mecum reponere. 7j; vdAeve à «vla , 
eum fortasse expugnabit Cowicus ipse in eadem fabula vs. 466: 

LX TapuAx(oUcai) TÓe vÜAeeg TÀG "elu. 

Quis umquam intelligat quemadmodum Graece dici possit 
ÉyxAups ma0siy , quod legitur 55, 9. 0233 T2 ToU Eoxp&rouc ixefyo 
ÉyxAuum mas ày óc Six Óelpuv rà ueipaxtx , facilis est medicina 
si memineris quomodo, ubi passiva verbi forma aut non est in üsu 
aut infrequentior est , eius vicem obtineat Zyev et Az(2«iy habens 
nomen ab eo verbo derivatum aut cognatum. Non facile dicitur 
&iriZcÓsi. pro accusari, sed airizy Eye , sic. Adyoy Eye, Éyeiv 
àysidog , Emeivoy. Éoeiy , qpdydy Éreiv, iv Pxery , alia permulta. 
In aoristis Azsiv ponitur et aziríz» Aa«feiv est idem atque 
&irixÓsvzi, quemadmodum dicitur G$yuiav A«Beiv , xaxbv Ac(Qeiv, 
Véyos, Fmcmivov , mAwyàg Ampeiv, rpaU|xuTX , ÜmrvIE , 90bay Aa- 
Bsiv, ut in IsocnaTis oratione de Pace S. 25, 3v 3à pera Aou etx 
Tüy TpdTOV x&i Od5ay (QMeMrla Ad(Qwpcv et alibi, unde emendandus 
XrgNoPRoN in Hierone 2, 18. 3dExy Ampmpàs dyxAmu(ddvouc: imo 
vero Aagüdvovc:, non enim pristinam recipere sed novam con- 
sequi dicuntur. Sic igitur LuciNUs F»xAwum AxTv posuerat, 
quemadmodum Lysus 12, 57. airlav Az(3dvrsc et TmucvpipEs 
VI. 60. à 3506 wmAsmÓs Jw» Pe Tobe Tp) TÜV UucixÜV miriav Am- 
Bdvrac. Sceribarum natio in permutandis Aa«eiv, Aa$siy et ma- 
ósiy ludere solet et minus suspicaces deludere. Verissime nuper 
Bzackrus ÁnisrOoPHANI pro Ae(2e7y suum Az6eiy reddidit in. Eccle- 
siaz. vs. 26. 

Ex AnisrormaNE in integrum restituendum est quod legitur 
46, 55. xal mávreg émimphipovrai xbv SiyAexrixi. Idem vulnus 
librarii Comico inflixerunt in Pace vs. 245, ubi lihri exhibent: 

i Méyapa , Méyap!, óc émiTObesÓÜ xàríxa. | 
eritici poétae manüm restituerunt. Dederat ARISTOPHANES 

& Méyazoz , Miyap, c. Erirerphpeotü aórixa, —* 
et Lucius mávregc dairerphbovrou. ^ Simillima vitia saepe com- 


117 


missa sunt. [In DiosrHgNIS oratione de F. L. p. 4352, 17. ó uà» 
caAxÍaopog &yÜpomog *riuuTXL, TOUT à. dÓQy Odctr clyai. Egre- 
giam opein Parisinus S tulit, qui solus s7/4óesra) ab inte- 
ritu servavit. Eidem debetur p. 178, 21 pro wc ó apóv 
Qdleg AéAuvTc verissima lectio AeA/cera:, quam ali in Av6sce- 
. T4 corruperunt, adeo nihil quod rarum et exquisitum est ho- 
munceiones non imperite attrectant et quod non capiunt impu- 
denter refingunt. At non soli DgwosrBEN! hoc praesidium para- 
4um est, proderit et -aliis, si scienter utemur. Misere laborat 
Taucvp:pgs 1V. 28. AoyiQopévoig 5$ KAéwvog dmmAAmyw4coscÓmi) 5 
eQaAcioc: yvdpx4e Aacxtünipovlous adici xeipócacÓn:, repone xe- 
wsipRcecÓxi, id est xexeipapévovue Écecóz, et omnia sana esse 
senties. Iterum VII. 14. ej 3à mpooyevioeroi 8v Éri. Tolo 70A€- 
ploig — SiumoAsuxucerai abro; Ó wÀAsuog, expunge à zéAsuog 
. ek scribe 3uememoAepduoerai , debellatum erit. Eadem plane me- 
dicina XmwormowTis locus sanandus est in Cyrop. I. v1, 9. e). 
£Ee) 9 cparià TÀ ÉmITMOÓELS xxTaAUCETXÍ| coU cÜÜUG 5» dpwy, non 
licet enim Graecis Aócop,zi: pro AvÓyxcop,xi dicere. Periit forma, 
quam boni libri intactam servant. V1, n, 57. oóvro19à. ómAoQdpov 
cüLeog dmoAeAUcovTaa (alii &voAeAadcovrai , A&woAUcovTOI) et di- 
xeral XgNoPHON xaT4AeAUcETA| coy süÓUc 9» Gpyj , quod concilate 
dicitur, ut Qpa£e xal mempzEerou et similia. | 

Vetus vitium et correctorum fallacias manifestas tenebis 58, 
91 IsocRaTmis testimonio.  Editur uéxpi 15e 0083 jwósva: 3uva- 
pávue  sümpemüe vdcoau xaTóAmÓcy. In nonnullis pro «eómpemág 
scriptum est eüzpemovc;, quod abiiciunt omnes. lniuria, ut 
demonstrabit locus IsocnATiS , quam in rem suam convertit quis- 
quis. est huius libri auctor. In Panathenatco S. 266, p. 288 fin. 
legitur éxiyevopévou (uoi vocHuporog pwÜsvai iy oóx sümpemoUg, 
Suvageévou 3' dvaupely &y Tpiciv 93 TéTTxpsiw XSpépxic. Satisne ma- 
nifesta est imitatio et scribarum temeritas 3uyepdyye sümpem Gg 
de suo substiLuentium ? 

In eodem libro iuvabit deprehendisse aliud socordiae descri- 
bentium argumentum S 19 (95 qe: TÀ Zppev xa) mÀ 08v) 
cuyétsuEZey  &AA4A0G Üsouüy. dydyxug Ocio xarayptiaem uéveiw 
iz) vig oixelme (QUosos ix&repoy. Qui hos Amores scripsit af- 
fectatum et calamistris inustum scribendi genus sequitur, ni- 
"amis floridum et lenociniis verborum et sententiarum comtum. et 


118 


omhino meretricium. —Sophisticum acumen ubique sectatur sed 
non ut ineptiatet nihil dicat. 6ecuc àv&yxxc ocio; debetur scri- 
bis nihil cogitantibus, ipse dederat («cuv áv&yxwc Ücioy , ut apud 
PrLaArowgM est de Legibus Xll. p. 957. C. à 6sjoc xa) ÜmvMacgc 
ydjoc, aut ne longe abeas apud ipsum S$. 48. óeloig vdpoi ópi- 
s0ly dx Quajowüc iQ' SpZc xaTajeQwxd;. (Quam saepe je: et 
feioz confusa fuerint supra ostendimus. In Praroms Euthyphrone 
p. 6. D. vetus indicium est eiusdem rei in scholio ad verba: 
«váyra rà Ücia dc 1d dgi: ypiderai xal Qoia doi. dar, quod ne- 
pessarium est et receptum ab omnibus. Suspicor et apud Xx- 
NOPHONTEM T) je: restituendum , ubi nunc zr) ósy apparet. 
Locus est in Hellenicis IV. mu, 20. apocsAdoayrig Tiwec r&y Vm- 
eésy Abyouci) aórQ (AGESILAO) Üri sv woAsuloy de dyBodjxovra 
CÜV ÜmAoig ÜTÓ TQ VEeQ elo: xa) s»pdray T wp sromiy. 0 93 xxlmep 
ToAAR TpxÜpuxTG wmv Opuog 00x EweAcGÓero TOU ÓÜclcu, diligenter 
videndum an ced jcícu sit rescribendum. In Dromg Cunvsosrowo 
III. p. 46. o03à vob Ócobe dvatpueiv o00À Dduclzic olerai xalpeiw 
vGy dOixwy dyOp&y. vpivopov (codd. mwapz póvmy) 9à cw ÜeGy 
eposlecóm; và BeDopiva , pro vy ÓcGv corrigunt vy ÓeoQuAGv, 
Bixaluy , dc0Ay , dyabGv, hoc ludere est, Gg&LmUS TGv óclov, 
hoc est emendare. In Axcscumus oratione de F. L. p. A3, 27. 
v4» uiy óby dps 4e epxrtlag TaUTWe Óclav xo) Bixmlav de- 
(Dwvápxv slyz: codex unus deíav xa) 3ixalzy exhibet. Obiter e 
DzuosrHgwis loco de F. L. p. 441, B. 3s? £xacoy py Xv clay 
xa) TX Suxelav spiovy ómip Tie warplào; 0écÓxi: exime alterum 
vjv, nam una haec wosc est ferenda, non duae 5 ójeía xal 
9 àmalz. Vehementer afflixit eiusdemmodi error et plane per- 
didit iocum Prurancur in VII sapientium. convivio p. 152 d. ubi 
SoLow sic cavillatur ÁgsoPuM: e) 3à 3enüe s] xopdxuv mxisiv xxl 
X0A01GV , Tijg 0b coU Quviic cóx axpi9g ibaxojeig. Verlunt: tuam 
ipsius vocem non accurale exaudis: quod in eos ipsos convenit 
dicere, qui sic verterunt.  Azsorus SoLow videtur non satis in- 
tellexisse oraculum sibi datum : 
eJàaipuoy ?rroAeÜpoy &vóc wxpuxog dxoueiv 

Redde AproLLmN: ZxoUov et PLuTARGHO Tg; à GOT (0eo0) Quviic 
00x àxpiBac &Emxo/sig. Vocabulum («dg a scribis omissum .ad 
Luciwuw me reducet. Editur 60, 6. 5» 33 72 im ro/rg 0 piv 
TVu dmiÓawos dy Tij Dmoxploe: cuvelpuv oloy eixüg 8x mroAA(U doxspe- 


119 


Bye xal weueAeTuM ya, . c) xa) Ori [Rim 9 dvaioxuvria oboa 
éimípuye xal yeipz dpsye xal cuvuyoyltero aórQ , infelix est. Bek- 
KBBI coniectura &yaicsuytla cuvrpoos ojca. Quid multa ? excidit 
OC, X dva wuvrla Ósàg ojecm , ex notissimo proverbio 6s; 5 
&valdeie Zkvos. IV. 56. et MgxanpRr loco apud SrosaEuu Flori/. 
XXXII. 7: 
& ueylou Ty 0siy 

yuy oUc , 'Avalàci', el 0süv xaAsTy cs Oei. 

9s] 3à, TÓ xpovroUyv yàp vüyv vauliereu 0edc. 
ubi corrigendum zy» pro yv, quamquam ne sic quidem habe- 
mus MgwANDRi manum, quam solus, si quid iudico, nobis ser- 
vavit AnrEMIDORUS in Ünirocriticis duobus locis II. 36 et 69. 

vrÜ xpaTOUy yàp T&v OUvxpuy Éwei ÓsoU. 
Ex his igitur Lucius tam acriter quam lepide hominem per- : 
slringit. Eadem opera vitium eximam Luciawo in mentione Dei 
non multo melioris notae 59 , 17. 'AXéZay3goc 9»(3ovA3s04 T» 'Hopzi- 
elova xx Ócy weiporovigoai — eübbg ovy — (Qeopo) xal Óvelas xoi 
áegral TQ xaivQ ToUTQ Üe ÉwereAoUyro, et si quis subrideret ad 
haec aut non magna religione novissimum Deum coleret (Zyaros 
éméxeiro 9 Ouula. mócove Tolyuy cldjssón , inquit, ZmoAaUcemi Tij; 
*HQaislevog Ósidrwroz;, at Hephaestion jam erat una liferula 
minus quam óejoz; et necesse est 0sórwTo; corrigere.  Librarius 
codicis À, cuius summa auctoritas habetur, quum haberet ob 
oculos óeiórwToc scriptum noto compendio (vide Basrr Tab. V. 
15 et 16) lepidum caput dedit r5; .'Hdaielevog Üsidraroc. contra 
scriba contemtissimi codicis G. veram lectionem 6sdr«oc obtulit , 
quam nemo ab eo accipere dignatus est. 

Ut aliorum loci emendati Luciawo profuerunt sic contra Pra- 
ToNI e Lucnxwo subveniri poterit. Edebatur in Jcaromenippo 46, 
14. xa) uv vxpà co) aüTkx jum Ty fTepov ÓüxAuUv Ewa 
BaciAixdy , recte viderunt zdpz co: verum esse. Quanto utilius 
etiam eandem medicinam adhibebimus Prarowi in Phaedro pag. 
945. E. moU 94 qoi Ó waig pig Dy ÉAeyov; — obrog Tapd coi 
pA aAuoloy de) erápssiv, Orxv ab (QoUAg. Graecum est erápeiud 
co non cdpeuu Xpà coi. Scribe mpm sor et apparebit quid 
sit verbo wZpssiv faciendum. 

Quoniam palaeographica attigimus subiiciam duas de genere 
hoc observationes, alteram novam , alteram novis exemplis sta» 


LI 


120 


bilitam. Quod legitur 39, 4. éxefvo pv. vt etx Kepieopal ct 
e| T4» KaAagudbo; Xocávipav TtÜbuca), non es in Usu iw 
(xi aut i£»pdpyy nisi apud poétas. Sormocus dixit i epyeopoi 
eadem de causa, quamobrem i£emíeaux: tam Saepe dicil: sen- 
lentiae perinde est, metro non item. — LuciANUs et omnes lpieo- 
aant dicebant. Unde igitur molesta praepositio? Intelliges com- 
parato loco simillimo 90, 48. Xpuclamq Od ye oüxlri üpysopal 
cs TÓrco. Nempe in codd. r; et vp scribuntur uno ductu , q& 
tam similis est litterae £ ut oculis discerni non possit utrum 
eri 8n e£ sil scriplum, e£ an ere. Si quis lioc. semel vidit aw 
mihi credet nullo negotio emendaturus est locum XzworgowriS 
in Cyropaed. III. 1, 21. à eig war*4p &sócaro xx) ców iEwu- 
vios Tàe mp0g WjAe cuvÓ4xzc , verbum ZEesure3oUy non est Grae- 
cum et hoc unico loco, infirmo tibicine, nititur. Emenda oà?- 
xéri sj0ré2ov. Apud Tmucypipeu IV , 28. ox Fwuwv Pmeg r&v dipy- 
(élyuy Eri. i&amTxAAayR , lonibus et Tragicis relinquendum i£az- 
&AAZccéy , TmUcYDIDI el. Atlicis d&maAAmysava: in ea re perpe- 
tuum est, praepositionem peperit dittographia. . Haud scio an 
umquam ea labes plus attulerit detrimenti quam in suavissimo 
loco PLArowis in Phaedone pag. 60. B. à 28 Xoexp&rwu6 àvaxati- 
£dpevog ivl Tiv xAlvwv cuvixzqupd Ts TÓ exíAog xol éLbiépnpe Tí 
xeip) xo TplBov Gp, óc &romov , ÉDu, à &vSpec , xré. — Aliud est 
cplBem, aliud éixrp/Qem , ut opinor. Dicitur a TuxopHRAsTO in 
Charactt. XII. 2. 0. wixpoqiAdTioc dyaüc)g 9nxrÜAMM0V xamAxoUy év 
vQ 'AcxAwmielg  ToUro» éxrpiem . ovsQQavüyv xal dosliem (lege 
&AsiQuy) ócwipxi. — AU SocnaTES 70 oxéAog Frpnpe , quod. 7p/ov 
&px satis confirmat. Scriba dubitans essetne scriptum  «£ an 
erp maluit utrumque ponere. | 

Nemo umquam codices Graecos trivit aut. codicum lectiones 
excussit, qui non saepissime viderit « et ev non oculis sed 
mente et linguae peritia discerni oportere. In plerisque locis 
ijs error scriptorem plane contrarium facit dicentem quam quod 
dixerat et iocosum est videre quam nihil hoc scribas moveat, 
quam nihil hoc editores curent. Qui sjgopos; fuerat reperte 
&pwopQos fit, ZEUveroc nullo labore ej£Uveroz redditur, sóes(2X6 
nullo suo delicto Zc«5c perhibetur. Turpius etiam est si quod 
est &cc(9ég contra fas sües(9éc esse putabitur. Ne hoc fiat ca- 
vendum est apud LucnsuM 15, 13. rà ui) mQoypeupx Quoi pex 


z- 


-— 
- 


121 


expilya. eleo GV wepippxyryuploy 0gig uy); walbapde ici rào nelpme, 
à Y ljepebg abvüg Ecwkev guuxypudyog xal Gasp Ó KüxAwnp éxeivog 
&ynTipyey xa) rà Éyxara S£alpey (scribe dfaigüv) xa) xapivAxGy 
xx) TÓ xlpz TQ (QwjoQ cépixÉuv xal TÍ yàp o)x eücc(Jàg EvtITE- 
Adv; viden ZesQé; verum esse? In eadem re scribae titubarunt 
14 , 19. ubi alii Zes(3écepoc , alii eüce(2écego; dederunt, et 40, 8. 
ubi 4cs(9À; et eóce(98g confunduntur , et alibi et passim in simi- 
libus, saepissime emendata, sat saepe acuto lectori ad emen, 
dandum relicta, de qua copia nunc unum exemplum delibabo 
ArscHYLIi causa. (n Pmorm Lexico legitur: 'Oxrém«v vworauv 
AlexjAo; jiumÉwAsuxe Neayloxom. Nemo dicitur 3uxmAeiv cora- 
pv pro Juxzepzeci, et noz fuit umquam is fluvius in rerum 
natura, ArscHYLUS eum JuemicmAxxey éy Neavloxoig. 

Non minus protritum est in omnibus libris scriptis vetustissi- 
mis, recentissimis, « et «! imperitissime confundi et permi- 
sceri. Ex antiquo exemplari fluxit error in libris 12, 3. ubi 
est Juixáco 710 &rw» pro Oíxac éric& Twy. Vel $3xíov exhibent pro 
33éev (57, 26) et mapavalay pro adnatans , zapavéov (9, 8, 2). 
Saepe gliscit error ulterius: pe an dalyo sit scribendum no- 
stri est arbitrii, non scribarum. Sic ja/voua; natum est ex 
Béopoi A9, 11. edacupovlGoveiv aóTobs ipa: jewopdvoug Opüyrec , 
veram scripturam jeojlvouc praestabunt hi loci: in hoc ipso dia- 
logo S 38. 3v ópge aórobe iw-) TQ (wp cipmri jeopévouc , 10, 
14, B. el BAémoily cs aipueri jedpsevoy, 55, 71. üp&y mip.uri jeo- 
pévoue. Sic iSpoTi: jedpevog legitur 16, 3. 20, 5 et 35, 11. 
Quemadmodum 26 , 15. dissentiunt libri utrum Qépovra an dal- 
yoyrx verum sit, sic olim est titubatum in PrurARcnI JVuma 1. 
Editur Ze 3à v)v Qauwouivagc ox àA408g cuyxccóx:, edendum 
Qepopéyag , et in. Dioxvsio. Halic. XI. 62. oóx. dy dm4oaiG Tai; 
"Pepuixmis ypovoypaQiaie dp qdrepzi alvovrai, repone dépovrar. 
In Prorancui Tiümoleonte 27 lege zapedeaiwopnévov pro vepidepo- 
mévov , in. Bruto 15. 5 dpovrig ibéQeps scribitur pro é£éQawe, 
in Lycurgo 11. &£ézses pervulgato errore pro é£&ma:ce legitur. 
ln nominibus propriis saepe vitiosae formae nimium patienter 
servantur, Kexí/vag in Othone 6, Kevivuyrày in. Romulo 16, Ke- 
xiAi0g et. KexiAla, in Demosthene 5, Lucullo1. Kvvalysipog quam- 


quam nomen habet zapz rà Tràe x/vag ijyesipew , tamen praeter- 


quam aptd poétas corrupto nomine circumambulat et apud alios 


122 


multos et in Comparat. Aristidis et Catonis 9. In vita Alcibia- 
dis 29. éó«ysés dici sinunt, quem «vex constet fuisse. Ne 
«ulpycis quidem retinent formam, sed adulterina 5nipysm Te- 
runtur in Lycurgo 12. 

Novum errorum et vitiorum fontem aperiet emendatus locus 
in Timone 6, 46. &AX' eüye dmolueev. &Qixdpsevog , cipdtermi yàp 
Tpà Tüy EAAov. Quid huic loco desit et quo malo laboret ap- 
parebit si restitutus erit.. Restitue igitur e) ve émoxcs piros 
.dQuxdpevog. Cur exciderit vmpüro; facillimum dietu est. Una 
litterula extrita secum abstulit. Scriptum erat «' 4Quxdpevoc de 
more: «' significat slc, év vel ap&mog, wp&rov, subinde et vpd- 
T&poc , 7TpÓTspoy , quamobrem tam saepe haec confusa videmus. 
Sic (9' vel 3do vel àe/repov , et caetera deinceps omnia. Omnium 
temporum haec consuetudo fuit et vel in antiquissimis libris 
hinc suscepti errores in reliquos propagati sunt. Ridemus mo- 
nachum , qui ÁrBENAEUM describens pro cévre xa) eixoc; dedit 
xópis , confundens xs' et xe. PnRorius nunc male interpretatur 
£UAov prov; và (Q&paÓpoy pro rà sp&rov (3aÜpov (rà &' 8dÜpov), 
nec multo sanius in BgkkEni Anecd. I. pag. 420, 12. doceo 
apparet pro primae personae (a mpocozrov). Ridicule in fronte 
Lexici Photiam: scribitur NixyTag &aàpos xa) &yor&piog , iniuria 
fit homini, qui fuit zpwrds3pog xal mpwerovordpig. Apud Hrsrv- 
CHIUM dyyéopoc : Óéry; a mukis est emendatum Zyyaér4;. el magna 
est horum copia. . Nunc unum zeóroy tangam. In IsocnarIS 
Archidamo & 76 confusa sunt exoAXw &yew, quod est in uno 
optimo Ürbinate , et a xoAXv vrp&roy Zyeiy quod reliquos obsidet ; 
mpüroy nihili est ex a' Zy«ry male prognatum. Contra e longo 
exilio revocandum in venustum PraTowis locum in Protagorae 
initio pag. 308. A. o9 e) vro: 'Opijpou. érauyéryuo 51, 0c Ed 
mxpieedvwv X3(0wv slyai ToO. ÜmMVKTOU, fv vOv "Anxi(iOue Exi; 
neque hoc Howenus dixit et nemo tam caecus erit ut hoc um- 
quam dicat. Neminem vidisse supplendum esse vo0 7 p&cov 
óm4v4Trov, ut apud poétam est et res ipsa clamat. Infelix 4' 
in iisdem verbis male acceptum est apud AzLraw. V. H. X. 18. 
«eg Aa4Qyi NóuQ« dulauos xxAQ vri xa) yég xa) mpórQ ÜTW- 
yxTW ,6evÜx TOU wpdvou » wxpiecaTM Éclv 4d TOV XGAGV [uEIQAXLUDV , 
Gg "oU (wol xa) "OpWpog.  FaBER satis leviter zpoTrce ÁELIANO 
obirudit. PeRioNiUs vpóry ita tuetur ut pigeat poeniteatque 


123 


Summum virum, incomparabilem in aliis, in hanc palaestram 
imperitum descendere et 4ogwpuoveiv. xal «' ómwwwsTw»» in libris 
fuisse apparet. -Dicerem e scholiasta PrATowis ad h. l. (ubi est 
alio errore weürog owwv)Tw«) apparere ita olim in libris fuisse, 
nisi hoc esset lucernam accendere ut alicui solem ostendas. 
Suspicor eandem labem inesse in verbis legis, quam Dzuo- 

sTHENES affert in Aristocratea p. 629, 21. dc év &E&ovi. dyopedei 
(à ZdAwv) Quoniam Sorowms &foveg commemorantur , repetita 
litera &' &£ow i. e. zeóry &£ovi verum videtur. Non alias mihi 
huius ref recordatio plus profuit quam in fragmento SopmiLi 
apud ATmHRN. XIV. p. 640. D. 

*HàU ve ueT' àyópow digi "EAXd$ve» del 

cuy&yey. TÀ wpljpue spisv. oU) " OuUo 

xu&éouc , àve(9dyoly Tig , Ümdsei. xoedao 

pg TÀV lavaypixv Sel ydp. 
Dosnakuw destituit felix ingenium, quum crederet verum esse 
0) Xlou 3éxz xudüoue — éxíxsi, quae MamERIUS probata recepit. 
In unico Codice Marciano est xapley oüx) B et Ümoxeimnpáoat: 
in his latet jzoxe?; xwuAca; (non satis distinctis ut saepe K 
et IC), in illis ox) IB id est cox) 3d3sxa Kudouc , dve(2dyoty 
Tic, Üwoxeig. Egregiam opem fert MgwawpER ArnHENAEI X. pag. 
451. C. ' 

."Oxrà Tig Üwoxeiv &ye(dm xa) Bdbexa 

xudouc, 
nempe à ojvoxdog solet mos eTy vày olvoy, deinde 73 03up izi- 
«eiv. In oóx) ówoxsic ; futurum habes quo arguitur Dmponnir 
error ad SrePmawuM annotantis v. ózoyée »futuri, quod iswonsa 
forei , exempla non exstant," forma ws barbara est et Alexan- 
drinis debetur. Xéw et wéouai et composita omnia habent fu- 
turum eiusdem formae, cuius rei multa nova exempla alias 
proferam. | 

Non possum non uno quidem exemplo frequentissintum : ape- 

rire errorem , quo libri Graec, vel sic iam satis multi, libra. 
riorum socordia inutiliter augeantur, qui pro primo undecimum , 
pro sexto decimum sextum et ita deinceps laudare solent. Os. 
tendam in eo loco, ubi ea res caeterum satis innoxia mirifice 
doctos homines ludificata est. In fragmentis Historicorum Grae- 
corum MuLLEM Il. p. 85 de pugna ad Coroneam in bello sacro 


124 


Phocensi dicit EusrBATIUS: jgopoUs; wepl pue KuQuodiupog &v 
Tí jubexovTM TÀV Trsp) TOU lepoU voA&GoU, pugnatum est bello fere 
medio , unde palet narrationem Cephisodori. fuisse uberrimam , ob- 
servante MuLL&mo. Contraham in brevius: 4v 7j; significat ly r$; 
Jeuripai, al scribae dy r5 ;Q male iungentes decem libros de 
suo subinde addunt, quos nemo vidit et nemo videbit, 

Ad Luenwux ita revertar , ut ei alterum vitium eiusdem ge- 
neris eximam 70, 7. x«A&e Éwsw düdxei poi. QixveluavTa Toig 
axiciy o0ci Tijv &px3v moTOv sioxeicÓni, tamdiu ode; nihil signi- 
ficabit donec ?' praemiseris i. e. rpiclv o0c;v. Contra in re ea- 
dem absurde £7; legitur ibid. S. 25 iyà piv mv&Aei (QariAeUe Dv 
mémwxupu) elg y Tolg Txicl Oimyelgag TX4v  dpy)v pro elg àv la- 
COBSIUS &U void» , DEKkEBUS clam delevit. Verum olim vidit Hin- 
ScHiGIUS, qui in GICON agnovit éxàv. Notissimum est quam 
saepe K et 1C confusa fuerint. In LucuNo ZxUfex et Xic/0ea 
permutata videntur 72. 12. /cacóo: et xr&cÓwi, &pxrog et Api- 
sog , Amlceveg pro Adxaveg, &xwzov et Alewmoy , axuQoc et Zícvu- 
Qoc, xéwi9oy4Aeuuiyor et. xexi(QàuyAeupdyor , auvepiarixdg el avysp- 
xriXÓg , TAcigog et mAsxróg in libris stolide permutari docebit 
Ponsowus in Dosmagr Aristophamicis pag. 241. Multa huius rei 
exempla saepe vidi, non vidi umquam insignius quam in Scv- 
LACIS Periplo (Tom. I. p. 25 in Geographis Minoribus Hupsow) , 
ubi est 'Ox/£àv , Ieci Ajax». pro "OAifày xal) Moy , ut ScvLACI 
solemne est scribere. Hinc ubique nostri arbitrii est utrum «&i, 
an ix sit scribendum. Saepe ingravescit malum etl IC ex K na- 
tum nova corruptela deformatur, aut vicina concipiunt vitium 
et periculum est ne antiqua scriptura sine vestigio pereat. Apud 
PorvsiuM p. 1037, 9. BkksRr nominatur Kpudóv, idem Livio 
EnoPoN audit XLIV. 24, 27, 28. . Reddatur 'Iepgopáv Porvpio, 
Livio HrggorBow. Supra 'Exióópoy nolavimus pro Eicidópou, 'Ict- 
ódpou et ad HprrkmipgM Zxrimlov pro auTixiy d. e. '"Ecizisy, 
(quocum obiter compara Porvsiu« Tom. Ill. p. 244. Casaus. 
mep) Tijg "Hoauéoy 7dAsug, cod. xpeüv in quo latet *HoaiGv. Apud 
SrEPB. Byz. v. KuàxÓsjyaicy MeivEkIUs male edidit éx Ku3aésvaidov 
pro Codicis scriptura KuiaÓwvalov in quo Ku3aÓ4vaiy suberat 
of. v. Erepiz). In Diowg Cunvsosrouo orat. XXXIII. p. 595, 21. 
&xupoy irrepsit pro a/c5póv. In ArciPHRoNE deprehendimus 3ex- 
Tóg (AGICTOC) pro ACTGIOC quintiplici . vitio .scriptum. Ig 


125 


Lucnwo 58, 15.. Auple rély4xey in omnibus libris depravatum 
esi in àwpixàv fxev, quod feliciter sanavit C. F. HsgnuANNUS. 
ICONHKSN triplici vitio natum e TGe9NHK6N et unum C pe- 
riit ut in EusuLr fragmento apud ATruxw. IIT. p. 108. B. 
óuoU 3à TsuÜlg xa) OmAwplg 94 xdpy 
pro $aA4pix xóp,, quam DaLEcawPius revocavit. Cf. Arnmw. IV, 
p.135.a. VIT. p. 285. In T&rgcLmpis fragmento: 
AAA à wüyroy de&y Ageoi csicci xx) vpocxaAÉcacÓI 

qui Codicum scripturas amant pro 4sóv Ponsowr retinebunt 
àà rüy, quod est ap. Pnortvx v. ce/cz;. Omnino permulta sunt 
passim in Lucam scriptis indicia litterarum uncialium perinepte 
confusarum ,.veluti 39, 24.0) udAcTa proóuudAeTa, 58, 19. 
ócioy pro ej, 59, 8. rà (AiQapoy pro logAiQapov, 66, 34. 
xzTÉAeLe pro xaréate, 07, D, 1. deci pro AecQlav , 61, 15, 
4. Fywpusy pro ér«4 pév, 19, 6. dé vob" pro à Oeo, ibid. «i 
TÓ QuAeTv pro e]v' àjelae , et similia multa, quae utiliter iuve- 
nes notabunt et colligent, in eodem morbo praesens auxilium- 
allatura. IC et K iterum confusa fuerunt 75, 4. ubi cim; 
et exoziíc de loco certant. Saepe in his aut I perit aut C: qui 
recte Kr4cixAs; appellatur a Dropono Sicuto, eum nunc Xzmwo- 
PHON Jlellen. VY. n, 10. Zr4eixAém videtur dicere: cépzovoi 
ZEm4cixAdu.  Viden unum ;, incuria neglectum et. ICrycixA£a :re- 
scribendum ? Simili errore nonnumquam xaer«sx*exca:  scribi- 
tur ubi xeraxr4cacóxi: verum et necessarium est. Sic HkRonoro 
VIII. 105. 2g «Xv Cow xarse4omro dm! Épyov dvosieriTov red- 
diderim xzrexr4caro. In Isocmaris Pamegyrico S 182. ix ry 
&AXorplov Ie d AUG TAOUTOU; XAT&gMOAacÜx: Solus Urbinas , ut so- 
let, oratoris manum servat xaraxr4oxcóz:. Non constat sibi 
optimus liber S. 62. o]. epdyovor roraóTX4v. eübaipoviny xaresdaavro 
exhibens cum caeteris, ubi repone xarexro«yro. Contra recte 
apud HanPocRATIONEM V. jíerolxi0v pro mv oluxoiy xóvdÓt xeTaxTM- 
cap,evog Diwponrius de SavppIr coniectura xarasXodpevoc. recepit, 

Quemadmodum in his perpetuo scribae hallucinantur sic sub- 
inde 3&/£e et 3d£o, FaoEx et Faei£x , QeDero 0o et 0e20x 0o susque 
deque habuerunt. "Videbis in Isocmaris Panegyrico S 90. 34- 
£siy et SelEeiy permixta. In Lvsu 12, 55..ó6 ZpQdrepor Bo£ay 
sensu vacuum est, aut Éoe;/£ay . verum est , aut. Zs/£xpev, quod 
GrELIUS coniecit, Apud  LucuNwuw 24,.2. contrarius error est : 


126 


ér) TQ Qvéueri, 00cy Eüri&ey d Axupuauvéry mposAdyra advüy dy- 
TelAaaÜa: rà wep) ToU olvov. Soloeca oratio est et non satis per- 
spicua. Corrige £jo£ev , id est in somnio vidit. Tritum est 3oxetv 
de somnianüibus , vide Prensom. ad AzLrvw HaRonnNux post Moz- 
RIDEM p. 4324. sed alia forma veteres, alia LucnNus et aequales 
utebantur. 
&eofáTw» poi ví SU) waeipo oA». 

aut &oZaT4v po) DUo yüvaix" süelpove 

— — — &le piv. poeiv. 
aut Z3o£' jeiv , düdwovv ópzy veterum sunt, sequiorum Doa Uo 
yuyaixág poi wpoceAÓciy , ut in hoc ipso loco Lucius scripserat 
paullo ante É£ey 54 'ApwiTiAou; yuvài ixigüyra o] TÓy Xxk/Ówv 
xtAceUcai eimely 'Afwyalog xrí., quod satis nostram rationem 
confirmat. 

Qui Lucuwuw diligenter cum Antiquis, quos imitatur, compa- 
rabit et librorum scripturas in singulis excutiet et aestimabit 
et ad Grammaticorum testimonia exiget et poétarum locos 
metro stabiliores adhibebit, brevi intelliget quidquid scribarum 
captum superat, quidquid exquisitioris dictionis aut elocutionis 
servabant veteres, Graeculi dudum amiserant, raro illaesum et 
inviolatum ex istorum manibus elabi, sed vel refingi ad novam 
loquendi consuetudinem et componendi usum, vel prorsus de- 
leri et obliterari substitutis noviciis formis aut verbis, vel one- 
rari interpretamentis et insulsis additamentis impediri. Sic 
pars antiquae linguae disperiit, pars aegra et inquinata circum- 
fertur: quod verum est et sanum ín ingenti librorum numero 
et testium utcumque dissentientium multitudine subinde tepui- 
bus sed certis vestigiis indagari potest et ubi semel rectam 
viam sis ingressus quod periisse videbatur renasci potest ex 
certa analogia, aut ex anüiquissimis corruptelis, quas nemo ite- 
rum attrectat, aut ex poétae loco aut e Grammatico in lucem 
revocari. Quorsum haec? ut Lucuwo restituam antiquas quas- 
dam formas, quas sedulo Graeculi pro captu suo ubique et illi 
ei caeteris omnibus exemerunt. Verbum xp/» penultima longa, 
(unde xpeío hic illic apparet), habuit olim formam unam om- 
nibus usitatam xévouuas;. Producta penultima respuit c , quod 
$equiores inferserunt, xéwpicc) dicentes, quod tam pravum 
est atque xexóyigcpmi. | Kespipévog , xexoyip voc Graeca sunt. ut 


127 


reri(Acyoc : lidem éyplaósy dicebant et »wpiede, sed xoTpo. Quid- 
quid horum attigerunt Graeculi, induitur novicia forma , xéxpie- 
pi el xexdyicpzi dare solent, ut xplopa. — Képipzi elabitur et. 
certae analogiae honos constat, ubi veteres scribae noto errore 
ei subslituerunt xéxypyuci, quod factum est in CarLiMacur Zymno 
in. Dianam vs. 69: 
Épyerai "Eppelye o modi xex,puitsdvoc . alüij 
ubi longa et accurata HzwsrERHusu annotatio neminem deter- 
rehit quo minus. xexprsévog rescribat. Diversissima sunt quae 
vir magnus accumulat. Quid huic notioni commune est cum 
xpicóx. ios, ipmopla, lp Ayspixg , Suudopa , druxÍa, vaua- 
vía , eiii, odplg mveüpuuri et similibus? nihil prorsus.. Aliud 
est uii oleo, fuligine, unguento, aliud ungt et oblini , vpijcta: 
&Axlp, Ac(300Apg, pMópp eL xplecÓni. —XPermovit auctoritas viri 
SiwrgEMISIUM, ut in PrurARcH: ÜCimone cap. 1 futilem lectionem 
&c(0dAg wpscépcvoy verissimae , quam RzisiUs repperit, «pisá- 
[wevoy anteponeret, quem nemo sequetur. Xpiuz bis seryatum 
est in eiusdem Hym»so sic Aovrpà Tie IlaAAd3og vs. 16: 
ocü yàp 'Adavala woluaTa wixrà QuAS 
et 26. ubi iam apparent interpolatores. Dnaco SrRATONICENSIS 
de metris poéticis scribens et de syllabarum quantitate, (cuius 
rei pauci sunt quam Dmaco imperiliores) p. 96, 17. Hen. 
xpleparz in hoe loco ostentat. In ArmBENAEI codice, (quem ha- 
bemus unicum ex optimo et veterrimo deseriptum , sed ab eo 
librario, quo non novi alium stolidiorem) xéx puja). nonnumquam 
evasit e yozua, vide Eusu11locum XIII. p. 557 f. Acnazi p. 689. 
Macn&TIs p. 690. Apud Hrnoporuu IV. 195 optime legitur aze- 
actos Ópslüow xeszpipedvoici vicoy. In Amisropmawis fragmento apud 
SropAEUM Floril. CXXI. 18. conclamatus locus vs. 7. spoóxsíguef* 
009' &ày xaraxexpiuivor in integrum restitui mihi posse videtur 
8i scripseris : 
mpobxelp.sÜ" o03à Baxxaper xeyypiué von. 
comparato l. l. Maewgris. (9zxxépidt xexpipdyoy. In caeteris fere 
xévpipani ek vpipe obliterata sunt, 4er xexpiaplva: habe- 
mus in Cyropaedia VILI. v, 22. et. ixéypico. VIL 1, 2. et in 
Symposio II. 5. ad0ev &y ci; cobTo vü wplopm Ad(doi; Nihil ho- 
rum genuinum est, sed quomodo in EussL: versiculo, quem su- 
pra indicavimus , evxapMve và yvaouc xexpupsévei, EnsrATHIUS 


128 


et apographa xewpicuévzi; habent, sic XmgwopHoNT: et aliis vete- 
rum, ubi xé£yoimpas scribitur, labes adspersa est a Graeculis, 
el xpikz in Symposi loco et alibi reponendum , quod iterum 
salvum abiit apud PuroxeNuw ArHzgNAED IX. p. 409 woluerX T 
&p)porloóua. Caeterum discrimen inter xexypicómi et xewpei- 
cxi: , quod Puavxicuus commemorat in Bekkgnr Anecd. Y. p. 46 , 
commenticium est. Unum atque idem verbum est et scriptura 
xéypeipot et xenpeicóni, ut mpelew, ut. uAxeleiy , ut (Qeively, vel- 
Qv , elAAeiv, alia sexcenta, debetur iis, qui constanter ; produ- 
ctum ita scribebant. Apud Lucuwu« quoque 70, 2. 4cQ0Aq 
xsmpicuudyoy và vpócuwoy ad velerum usum refingendum esse 
censeo. 

- Prorsus eodem modo, quo in xéypipos vidimus, Graeculi gras- 
santur in xexdvia;. Ut ple sic xovie penultima longa unice 
vera et proba forma est, unde xexóviai , xexdyiro , xexovipévos , 
quidquid scribae moliuntur, sola Graeca sunt, et xexóviouzi , 
xexdyigo , xexovigueévog ex veleribus quidem et probatis scripto-. 
ribus undique sunt furcis expellenda. Ut xéxgsupuoi sie xexdyupni 
in libris servavit intus bonam formam. Koví/Zw nihil est , a Gram- 
malicis fictum ut ZA/£v , &pqQuito, exAzlvo, win, yao, «l- 
eÜdopai, GA (pro aipG ex aàAlexope repetitum , GnawMaT.. Bax- 
KERI Anecd. I. p. 125) , dvÓyecG , Opiyvi , muvÓxvo , mpoeibà àvri 
TOU Tpovo , posi , cXAc, haec omnia praeter quatuor prima 
idem Brkxem Grammaticus bona fide pro Graecis affert. Bekkk- 
Rus ipse in IsocnaTis Nicocle S 5 pro aleózwvra: alias res agens 
ex codice G recepit aJsfovrz;. Eiusdem farinae est 9u8Uvopua ; 
quod nimium patienter ferunt in Hrnoporo II. 96 , 7à. z43ao0y 
jià vie Tpdvi0g Dia(QUvera: pro Siefuyéere: , namque in usu erat . 
Dvvà , 8Ue« , KQuca , BéBuapei, unde (GíCyv (pro 8íc3y»), ut xvvà, 
xjcc , 8xvcx.  Lexicographis debentur formae Zva3ajoua: , 31«- 
$4Qopsi simil pro quibus Graeci dva3aloua: cet. dicebant, ut 
in Oraculo apud Hxno». IV. 159: 

0g 9& xev dg Aiffóuyy moAvXuparoy Ücepoy ÉAÓg 
yüc dyabmiopéymg pera o) ToxXR (mi [46AWCEIV. 

ubi corrige A:góay et nueAx4ceiy , namque 3oplo2ey. oréoixe , So- 
xà, TOg Acpiéecoi. lisdem ZvazA50c acceptum referimus pro 
Aya lp Anu et .alia e fallaci analogia contra .usum dicendi ficta, 
in qua re saepissime Graeci sequiores impingunt, Forma 444, 


129 


quam (utilis Grammaticus ex ZAéeoué) éxludit, non multo 
melior est ZA/rx& , qua ANTIPATER BiDoNiUS abutitur in Anthol, 
Gr. T. II. p. 6. 

Eóxydpzg 9' bv wamAxkbé rep 3dAcv miróg dAlckei. 
Eiusdemmodi est futurum ipdeo ex duors miale natum. STRATO 
in Anthol.. T. IH. p.78: | 

üéfou' iyà wsAdÓpog, o0 pà Trdy — cx Ópdco. 
eadem forma abutitur PrurAncHUS in Cicerone 25. mpoijA0cv dpd- 
coy, estque adeo reponenda in Mario 29. Simillimo errore Prv- 
TARCHUS ex duQiéoai extudit 4pqwétzeiy in €.. Graccho 2 ete vio 
vírre in. Theseo 10. Pervulgatum iam olim erat vilium , quo 
iA et Kpaav apud Atticos pro àaeTy et àady legebatur: hihc 
Graeculi coeperunt Xfa« , eic, ei dicere, et dootí , si Musis placet , 
Grammatici errorem alebant. *AzoAAGv/auc à Nixaebc dy Üxouvj- 
pavit grep) mupxmpeoBelac AxorÓéyou; (teste Auuomió de D. V.'^v. 
KiAer) annotavit: fjaer udy vic Ur) xaradixq xr. dca xdysr di- 
cendum esse neque cogitat homo, neque fortasse sciebat. Venia 
igitur dari potérit Dioxr CunvsosTowó ; qui ín orat. XXXI. p. 355. 
KpAewsiw et 356. IQaere sibi. credidit dicere lieere, sed ita ne 
umquam nos Dio, neque. APoLLoNipes quidquam, qued aliunde 
non sit satis certum, sibi credere postulent. Etiam qui haec 
mihi dabunt et turpiter a Graecis erratum «esse agnoscent, re- 
clamabunt si eiusdemmedi vitium ab Azscuyro eommíssum esse 
dixero. At ipsi viderint quemadmodum poétam ab eo crimine 
defendant in Choephoris vg. 680: : 
UErelmep &AAne , Q Edy', ele "Apyos xem. 

Éxicy enim olim in usu fuit et xióv , xío pro Zpyopuzi non est 
melioris notae quam 2face. Sie igitur, ut redeam unde digres- 
sus sum, xovio« nihili est, temere fictum e xovícee el similibus, 
neque alios testes habet quam. futiles Grammaticos sequioris 
aetatis: at istis seribae obtemperant et in Howgnr codicibus xo- 
ylacouci , éxoyiacE , Xexdvigo xcpy hinc inoleverunt. Hine si quando 
xexoyip yog apparebat xexovicp4évog eius locum occupavit, ut in 
AnmsroPHANIS Ecclesias. 291. 3xy xexovipévoc, ubi Ravennas , qui 
saepe bonas lectiones servat solus, cum deterrímo quoque xe- 
xovic t ivóg obtulit. Plura dabunt BurrMmaNNuS et cum Dtwponrio 
SrEPHANUs, unde haec stabiliantur. Quod e Pmrzowg afferunt 


pA ova xoyieloÓs: corrige xovíscÓz:, quod melius jmoxoviee(a; 
10 


130 


dicitur, ut in lepidissimo versiculo, qui nunc Prurancar verbis 
male assumtis elumbis et inelegans incedit in Pompeio 53, eifü« 
Xv simTs]y TÓ XGJuIXÜV , 
., 6e &rspog mpbe, vàv. evepoy QraAelQere: 
và wegb 0 Dmoxoulecat, 
bellissimus sane senarius.  Restitue: và xwuxi» dg ZT&peg £e 
Ty ÉTEpOV 
ómaMÍQara) vb seipé 0. Daoxoviarat, 
qui AnisroPHANE et CmariNO digmus est. Kaxowwacyos apud Lucih- 
NUM est, 5, AB. 8, 24, 1, ubi xexowrsjivos nou plane abest et 
16, 3. ubi in ced. D, xexexiossévec apparet. Ad primum locum 
quod HuwsTERuuUsiUs annotavit: »perinde es! utrum probes «sxo- 
V»jpápog ah xexowej,óvos" neminem movebit. Utiliora idem 
adscripsit'de confusione inter xexowwed»oq.ek xexquiejstvac. — CI. 
Ist. ad Hgsvon. in v, In Suma v. xexowupévoe ezxituius codex 
Vassianus, qui mihi haec .geribenti ob ocules est ,; hune hexame- 
wum exhibet :. 
 4AxAà aiWpeleu xexoviauév Ex. oA MAD 
et, mox bis Qexovadzs pro. xexovieóz:. Nae qui codicibus et scri- 
bis aliquid tribuunt, cautius semper ahsentes admirahuntur. 
In TukocRyro IL. 29. wi0eóg P£uypéey xexovipévog 8B — xexoyig tuéyvog 
Seribas perinde est, quia utraque lectio nauci gon est.  Iutelli- 
gerem xexuAmj4iyo; ui eédayor xuAm o! dicuntur apud ATHENARUM 
XV. p. 678 sq. ubi duo Eusvi: fragmenta: epipapa?g xuxAov- 
[uevog "yop xuXisüg céQavos, et msg capu avWAAeTa! (sic leg. 
pro cuvíAAegai) Küccle Uwe xaAdue cepqQuera; mihi quidem 
omnem, prepemodum dubitatiopem, exemerunt. 

Tertium exemplum est verbi antiqui omnibus propemodum 
locis ad hunc diem depravati uaAxía penultima producta, unde 
KeAxsleiy primum. natum est, deinde paAxiuiw eb: waAxisv el 
[n9 x1RV Ok [ARAAXID, IXAXXIEy, ARX, quorum nihi] sanum 
est, Velipsa analogia &aAxlw. solum probum esse evincit eL an- 
tiquuin, confirmant, testes meliores et inlegriores, quo facto 
caeteri cum famae detrimento suas quisquilias sibi habento. 
Invat in. illo. verbo ostendere quam difficulter emergant prisca 
vocabula , obsoleta et paucia intelletta. — DgwosymgNEs dixerat 
p. 130, 7. ucAAoueV xal e A xlogpev, non est, vola nec vestigium 
in eedd., qui omnes waAaxidusÓu habent, manifestam. inter- 


131 


polationem , ne sensu quidem sati$ idoneo et ad sententiam 

apto.: MaA«xlGredci el jexAwxóy i: iSebys: dicitur qui de priore X 
 sludio, acrímohiz, vehementia, àrdore remitlit et quum acrius 
agere .instifuisset nunc segnior fit agitque remissius, At mor 
hoc dicit Orator: inertes desidere clamat eives suos, nihil age-. 
re, torpere in maximis Pmzrippr iniuriis. Servavit wobis verbum. 
acre HaARPOCRATION, cui. scrib&e uxAausiopey alfricuerunt. Agseuvri 
locus, quo nititur, partim evasit: Zkjr) maAxluv so3l, nam 
quod docti homines córriguht : 

&As Slex dxpir: uo niey troll 

non viderunt haec inier se pugnáre. —Docti Grammatici, qui 
AéÉte condiderunt, sedulo. xaxa. interpretati sutit, sed cuhi 
multiplici infortunio reliqui&e veterum ÁA4£e»» ad nos pervehé- 
runt. -Hasycumus duos auctores sequitur. "Ex aléero deseripsit 
pRASWIETy:.TÓ Dm) qénove dpremaolz) TÀd welpag ,.ex altera 
AAAxlaTOV: uaMExUS xa) daüsOs lyeroy, lmieixie 9b toug Um 
xpuouj xExMuxoTGs (lege xarséxAuxdTE4) uaAxiY Abypovi. —Ppuo- 
TIUS item & duobus Lexicis paAxlep , deinde gai» intérpreta« 
tur. Pmavwicnus:Buuukm Anspcd.: 1. p. 81. uancxiy attulit. Nr- 
CANDER év PA40cas (apud :Sokosrst. Nic. TÀeríac. vs. 582) iy» 
[oM My Quei ji [yog ssp) Tóbc. mae xe) xps. xa) SroYipara 
TÍÓ«o:* 

VS) TOES dorado Tdyoid ce ( paARHlovTM, 

id est aaaAxleyrss. Quia: Grammaticus non talteos ponit. sed. 
exempla , pro. ózob$pcor2 corrige sodes ómo3ely pork. Hime satis 
tuto ÁnATO in Phaenomenis v8. 294 suam mánmum restitues, si 
scripseris : 

Tórs 9À xpUoc 3x Aude égi 
VaUTM pAAxloyTi xawdrepoy. | 

pro vulgala gaXxówvr: et Hzsiopo in. O. et D. vs. 528. Avypiy 
puxAxloyreg  pro-ueAxidwrre;. Satis etiam certum est in XkNo- 
PHoNTIS libello de Venasose v, 2. pro w] xóvee uaxexidexi ràg 
Muxe ob Dvavrai micÓdvsnÓa, rescribendum esse aoAxlouro:. Ar: 
ripuit hoc verbum: AuLmwus, perineptus scriptor librorum de 
Natura Animaliwn, huiusmodi votabulà vemari solitus quibus 
orationem tamquam gemmis distinguat. Qiuater usus est, to- 
ties seribae inquináarunt. I. 29. uaxexuz. V. 12. uxAaxisr. 


IX. 4. muAdóxieiv. IX. 10. Ba aura pro ueAmer, uxAxlty 
10* 


132 


el p«Axioucas. — Árripuerat apud Lucnwuw Lecxiphanes 54, 2. 
at in eodem scopulo adhaesit: i3[e $jux xal pwaAxiB TÓ cA 
Diwponrivs dedit, quod in libris est ucAaxii tetinuit. BEkkzRUS. 
Repone &L«AW(»s, quod eiusdem formae est atque 1M, xevlo, 
pauio, wplo, in quibus omnibus penultima producitur. Se- 
quiores pro his j2goü» , xowroproUv, poniav , GAslQuiv, dicebant et 
puAxie disperiit. Si quando in libris offenderent, mulcabant 
ut vidimus utque solebant 4»le» attFectare, suum uxwz» an- 
tiquioribus obtrudentes, quale est quod ex A»orLomo Hnmopiuo 
afferunt II. 247. c9 o! yx wMviduc: pro wuvíouc:, quod so- 
lum veteribus in usu fuit. In multis aliis verbis formas .vete- 
res nova lingua producebat ,..non exdAA« sed ekeAsóo dicebant, 
xAxQüsusiy Dro' xA&v. Aem|Gew pro Aézew, éporpii pre dpouu, 
üeceeUeiv pro 3eiv, ejaely pro: TAAenr, dapobv- pro eígsry , cpssesiv 
pro ev, xv4üsy pro xvwüv, wwecóa) pro wey, dOd4bcw . pro 
ÀAév , in cuius. verbi perfecto certa auetoritate constituendo. bane 
disputationem absolvam. Ulzum 4AXaegci.an. dajssepo verius 
sit dubitatur. Analogia non est una et simplex : dicitur 4A5A«- 
pai, ápipotoni , Sed: kareOxoeo ii , quemadmodum  xéxypipoxi , xe- 
xdyizi , Sed xuAica: habet perfectum "xexdAimmpan) , srpíeiy priore 
longa vémpiopexi. In Tuucvpmg IV. 26. eicdyet oTroy &AuAejid- 
yoy , alii testes dAxXAscuévoy tuentur : in Henoporo VII, 23. eiroc 
à cquo: m0AA0g éQolvo ix Tie "Aci dAuAccuáyos nibil discre- 
pant libri. Dirimet hanc litem poéta, qui certa correctione 
emendatus hanc referet gratiam. Locus est Aupmipis apud Arne- 
NAEUM XIV. p. 642. A. 
4àx vor! Wxovcamg (gov AAA doy ; : 
'"** ai TOUT Éixeiy Égiy axQe, 
in unico Codice antiquo Marciano est. (3íov AMAEgeevoy &i TOUTE- 
xeivégry. ^ DonnAkUs verum vidit: . 
' 404 oT jxovcag.- .Blov 
AAXAE[udyoy 5, — val. —. vopT. dxely dely coq. 
AAHAGMGNO — NAI vitium peperit. Itaque HkRoporo 
&A4Asuivog reddendum , Tuucvpmr confirmandum , XzNopnox 
eadem opera multo maiore etiam beneficio mactari poterit in 
Hellenicis V.. ux. 21. 0] dAudeiot Ty. Spicuv. spyiedpevos ofroy 
TEAEiy 4 pUcóev xmi woiwüvreg TobTro TV ÜnrAdcioV ToU eixÜTog 
. xpdvoy ToAj0pxoUpevor Onjpxssav , quid sit c?rov reAcTy nemo di- 


1355 


xeriL, ciTrov &Aeiv quid sit in ea re nemo non videt. Praeterea 
magistello redde xa) srorÜvreg rovro, quod tam insipidum et 
puerile est quam otiosum. el supervacuum. | 

Quartum est verbum vetus Jonum et Afticorum, quod scri- 
bae contaminare solent xvX/y3&; E formis xvAlvo, ixóon, xe- 
xUAImp d ,--dxuAlcÓsv apud. sequiores nata est praesentis - nova 
forma xvAle , veteribus invisitata et inaudita, ut éprio, iAxju, 
quas eadem inscitia e formis ipmócw, sipmuce el ÉAxjsw, &eiA- 
xvóa Graeculi effinxerunt , ut xarsdeca ex xaríx£s. : Atque isti 
quidem in suis scriptis loquantur quod lubet, modo ne easdem: 
sordes veteribus, quos describebant, affricuissent. Kuala , éxxu- 
Ale , elexuAl , cpocxuAle nemo veterum dixit aut potuit dicere, . 
itaque in Vespis vs. 201. àv GAuoy Tüv uéyay &vócmg Ti Tpoc- 
Xó^id ys, mendi manifeslum est sive sporx/Amov sive aliud 
quid latet. KuA/vóe apud Atticos certam habet auctoritatem , xv- 
Alyóers , xuAÍvàeTAi , xuAMOdqpesyai , éxxvAÍlvóuy ARISTOPHANES dabil, 
Eqq.1249, Eccles. 208, Nub. 575, Pac. 134 , ut apud Howgnux 
XxuAÍyÓtL , xuAIvOuv, xuAivOOpsevog , xuAÍvOsasÓÜnRL, xvuAlyOerai , xuAÍv- 
jero, alia. KuAn3eiv el xvAmn3eicóx: apud eosdem sublestae ad- 
uiodum est fidei, quamquam saepissime in libris scriptis et 
edilis istae formae leguntur, imprimis in XewoprmoNTis. In Ra- 
$18 VS. 030. peraxyAmDETv .abroy delorpüg TÜy &Ó vparTOVTE TOL NOV, 
rescribe qwerexuAlvóew. In HowEROo xvuA/v)e); pro xvAmiei iam 
AnsTAncHO vindice egeliat, vide Scholia ad Iliad. P. 688, unde 
apparet vulgares tum et omhibus usitatas formas. contractas 
fuisse, quas equidem eodem exemplo omnibus exemerim anti- 
quis, qui xvA(vàe habebant. tantum et xvA/voepui, praeterea 
&Alyàe (non ZAí» , neque &A/CGa) et xaAm3oUpan , TpoxaAIvOoUp.at 
tum 4An3o0ga;. 'AAIyÀe , unde est 2£xAlocag apud. AnirsroPHANEM 
et XswoPHoNTEM, incolume servatum est apud LzowmaM Tarenii- 
num in An£hol. Graec. IAcoss. Vol. I. p. 168. 

M Qclpsu , ivÜpome , meprmrAdviov (oaloy &AkaV 
&AA«y EE RAAue slo vOv donvMpsevoc. 

Post ALEXANDRUM xvuAÍe et xuAn3G el xvAmSoUpa: accesserunt 
et passim, uti fit, formas antiquas expulerunt. A/ficistae nova 
veteribus admiscebant, scribae haec tollebant, illa substituebant 
donec eo perventum est ut omnia velerum formarum indicia et 
vestigia paulatim obliterata et deleta perirent. Unicus fere in 


134 


Luciamo locus in uno codice hanc labem arguit 12, 5. psrari- 
(ei Tiv Qiruv , éyixuAmOsloóo ó Tiapyacóg , ubi cod. B. ompium 
longe antiquissimus servat lectionem éz:;xuAidéqÓóe, natam ex 
KTAI — A6C06O0 i.e. :— xuAvbérÓu, Kuv)odpevos est in 
omnibus 9; 5; 1. et 60, 3. xv». Dissentiunt in xaAmà3oU- 
gevor ei xuAmdoUpsyo 49, 1. et in. xapual xuAMdoüvra) e xaA- 
Boüvra, 50, 12. utrobique editores male xv2/8. receperunt. KuAÍo 
et composita apud Luciawux saepiuscnle occurrun&, ut in lepido 
loco 25, 5. éxiAie 702 xífov et xuAlu xáyà civ. midoy, ubi 've- 
teres ix/AnÓs et xvAly)o dixissent. — Obiter illic corrige S 4. 
Beee: yàp. eürÍx pdAan ps wixpdy TI. AiÓlDiov vrporTTAloavrA 
. CUAAÉy ey TÀ Üepaxa , quia non ipse Lucius, sed ó v/éoc , credo, 
dicitur xvA/vàdpevoe mpor raices restitue zporzmralcayros. | Scrip- 
tura codicum antiquiorum zpgorzralez? peperit mporzraleavras 
el aporTTaÍcavrx, quod ante pedes erat nemo vidil. Pmorius 
in Lerico usum veterem notans non xvAmàel, xuAls), Sed xv- 
Alyàe: voluerat, quod confirmat Hesychianum KuAnóg , dmidépei, 
xuMet. | KuAlydectou delue , imo vero xvAlvóe ex Howkn lliad. 
P. 688. 

Non dissimilis error sed aliquanto rarius in libris Graecis - 
committitur in verbis cuvvsQe?w» et ém:ysdeiv, quorum forma 
vetus et proba interiit, quae est cvyvéey et. ixiyédQsiy. Ipsum 
yide et vevoéva, apud Grammaticos et. Ad£sov conditores .com- 
memorantur, in scriptis veterum mihi "lecta non sunt, £uvyé- 
yotpey exstat in Aristophaneis, vid. Pmor. v. £uvvévodie. Superest 
Évyyédei sed. in. £uvveie? depravatum in. Avibus 1502: 

áxaibpi&ze: ràg veéiaaec 3 EvvviQai ; 
el sic emendandus Eunrergs in Electra 1077: 

ei el và 'Tgowv sürUMOT xsxAppulvuy , 

el 9 ocoy' &l4 cuvyéQoucay Üppuora, 
non cuvyeQoUcay. Vera lectio casu emerserat in. eiusdem frag- 
mento apud Srospaguu Ecí. Phys. I. p. 218: 

our à ÜvwrGv cipue TOV pi» eÜTUXET 

Ampumpi ya^xwy, TOy 38 cuyyéQer mou. 
ubi cod. À. cuvséer , Garsronpus in novissima editione et Drw- 
poariUs ad SrePHANI Thesaurum cuvysde? maluerunt, errore, ut 
mihi quidem videtur. Nede7» neque analogia, neque usu scripto- 
rum nititur: zà. véQos et vevoiéva: arguunt fuisse véfer , quod 


155 


planissime confirmat 2xíveduc apud Anisrorsugn Problem. 26, 40. 
à. Tl ol vdrot uixpol uy orvéoyreg o0 wowücoiy lirlyepiv.,- eyáAot 
9à yeydjueyor ivrivaQoUoiy , imo. vero- é&rividovviv , et hob. AtgxXtDI 
redde apud PRoT. Y. &&AAo» u&AAoy. 

w&g damiuyéQer Tb coro Ó Zee Wovyii 

braTx BEAAO MEAAOP, .í 
pro ézeedQer. Graeculis, qui solebant cvvveQeiv in libris videre. 
et ita coeperunt scriptitare el cusyed»jee: dicere et similia , SuoB 
errores lubenter relinquimus. 

Lucia causa unum verbum vetus adiiciam, de palsestra 
sumtum , in quo deformando et in alia omnia pervertendo seri- 
barum natio coniuravit, Verbum est «A/cow et mAlecouo cum: 
tota cognatione, mAÍyuo , TAix&e , dpimAlE , mepimME, Dinmre- 
mAixde , QiamemAry adyog , dumemMy ul£yog , &memMEmro , Appi Mo- 
vw, ceputAvew, xcrerAlesu, quae quoties occurrunt, tolies 
fere depravantur in wA4vum, &uqQueAME , Yiatrerawynlvos , 3ux- 
wevAsyp[áyoc, similia. Porrzux II. 172. diserte multa ex his com- 
memorat, sed antiquum obtinent scribae, qui segrremAWyuéve 
TOUT Égy, Dopydre rà cMÍAM bona fide dederunt,  Palmaria est 
G. Diwsonrr emendatio, qua Amisrormawr reddidit ad SeEPHANI 
Thes. v. uwrawrAlcco. 
| 4 p leg vU xata Niyyret T. Yiyg. 

pro xavaaA):08 et Hssvonto xatawAiy doti: T) Bfip& mA yn 
Adyouti, cb 609 karumTAÍEAR: ubtdyoyrteg dir düy MuAMOpalyuy 
x&) ToOjé wocl] araTpewÜvrav oro Queiy, nisi quod xarevóvrov 
debebat reponere pro xeraTrpexóvrov, collato Hssvcmo v. zAl- 
yum: dm) TOV xvADguÉvuy xa) waAcidyruy , Üt&y crepi(9avrec Tog 
exíAsot xaráyociy , ubi srepigéyrec de meo dedi pto eresxQávres. 
Sumtum igitur hoc de palaestra adhibeamus ad Locum locum 
de ea re corrigendum 49, 1. de luctantibus: Prixeremecóv xal 
mepittAdEag abrQ Trà OxAW x&và riy vacdiga —  Ayxti Ty 
&fAi» et. & 51 Jelióreg up mepumAétue aree vTÀ vudAu cepi 
div y&cíps xa) Qu&yvsyTs, reponamus censeo utrobique eprmaí- 
Lac et weprrAlE re et .pro &a) 3idysorre , quod inauditum est ef 
praepostere compositum, corrigamus xal £y»»»rs. Pro cepial- 
yeiy poétae dicebant d&pqpimAlocei , teste Porrocg |. l., caeteri 7e- 
pirMostiy, quod ut reliqua eiusdem stirpis it «rAg£a: et -mA4- 
£z) solet distorqueri. TIeprmAéxei cruribus non dicitur et quem. 


156 


admodum ceprzAly2w» (i.e. vepia3uy) et mepimA/y wy certo di- 
scrimine perpetuoque usu diremtía sunt, sie suadent omnia ut 
credamus idem jnter veprmAiccew et mepirA£xeiy interesse. 

Apparet verbum aliquod exquisitius et non cuilibet notum 
aut perspectum ]jatere 25, 37. ubi historicus dicitur debere 
rei militaris et vocabulorum non esse ignarus et tum alia scire 
tum quid sit d£eAveim xa) vepieAuivery , at hoc quidem nemo 
nescire poterat, nedum ii qui historiam scribere aggredieban- 
tur. Non diu quaerendum quod militare vocabulum forma aí- 
fine a seribis obscuratum fuerit, nempe i£eA/rre; xe) cepisAMr- 
vr&w. Non dubitabis comparato XkworBHoNTIs loco in Cyropaed. 
VIH. v. 15. et cf. ScuwgmgRUM ad Xxmorm. Hemp. Lacedaem. 
XI. p, 65. 

Antiquam verbi formam, quae sola olim vigebat , scribae con- 
taminare solent in futuro verbi Zyopai. Athenienses non aliter 
quam ex(écejoi dicebant , quos sequebantur A/ticisiae.  Graeculi 
ex 5x6écón. produxerunt àx6scóscoua) neque tantum ipsi ita 
loquebantur sed veteres cogebant idem dixisse videri. Fraus 
deprehendi nonnumquam potest, deinde passim damnum sar- 
ciri. Admonent magistri, Momus p. 21. ZxÜéceraei, '"ArTIXGs. 
&x0eoÜyoerai , 'EAAMvIixGg. Neque tamen bene monenti obtempe- 
ratur: saepius ax0ecó5couoc recurrit, nonnumquam axyseopoi , 
in quo est erroris progressus quidam : 4x/lécopa:, quod prorsus - 
in desuetudinem' et oblivionem abierat, in dxyeopa: corrumpi- 
tur, cuius manifesti vitii exempla vide apud PignsowuM ad Mox- 
nibis 1.1. , deinde forma novicia et vitiosa subrepit axeobsjaopo. 
PrAroms duos locos affert PiEnsow. im (Gorgia p. 506 C. et in 
Republ. X. p. 602. E. ubj genuina forma e codd. restituta est et 
unum ÁNDpocipis de Pace S 21. el vic ópGv &ylecüssera:. — Addo 
XzNornoNris locum Cyropaed. VIII. 1v. 10. xo). 60. a0 ax 2 xleobijoy 
pi Gxoduv TÀAMÓG , et. Agscuiis in Clesiphontea S 242 cwvax- 
Qecóucópsvoc éml vj ToU MoAorrGv (dac4Aémg "AAeERyOpou TeA&vTÉ, 
ubi in uno codice est erroris prima origo cuvzw4cópsvog et 
'TurormnasTI. Charactt. XIX. oóx, 8&opey robs Üzàp T&v xow&vw cuy- 
a yÓcoÓucop.ivyouc, àv obe Tom UTOUG TpoDjueÓx. | Non magis his 
. omnibus est parcendum manifestis erroribus quam apud Lu- 
CGIANUM BD, 3. éoixóreg &xÜecüxcowévoig 'ei AvuÓssovrai, nascens 
vitium est in. codicibus AF Zxéxconévoric , unde olim 4xfeco- 


157 


Mivog erutum oportuit. Quid faeias scribis, qui vel in Nul- 
bus vs. 1443. 
xa) pv imag oüx dwÜicsi mxÜby & vüv mémOVÜn;, 
non dubitarunt suum 4x»ey substituere? lisdem solis debentur 
formae longiores Tiux»0saopai , DpsAMÓxmopui , Cuuiebxsopaxi, aliae- 
que similes pro brevioribus ripXeopoi, dqQenjcoumi, Cpuiico- 
pt , Similibus , quihus antiquus sermo Graecus utebatur. In: Ev- 
BiPIDIS pulcherrimo loco, quem Lycvaeus in Leocratea servavit 
$ 100, codices quidam: dederunt .vs. 48 sq. 
EjpoAzog o00à Opgb Avxepéper Asde 
gsQávoici, IIxAARg 9' ojOapuoU Ti[ouÜyaeTat. 
pro àvzehe: et Tipxoerai. Fraus in poétis deprehensa ubique 
argui debet el quod viliosum constat .esse certa ubique medi- 
cina sanari, in qua re antiquiores libri saepe emendantem con- 
firmabunt oplionemque facilem reddent et certam. 

Qui consuetudinem veterum a recentiorum sordibus diligen- 
ter discernere longo usu assueverunt, poterunt expiscari veram 
lectionem in loco ineptissime depravato 67,2, 1. ubi puella ad 
amatorem: coUTo y'0Uy xai jodvoy dvrpi& uv ToU coU Épurog , DTI 
poi TX4AIX&UTHV. Tr&roluyxec Tiv yacipo xré. Nemo, qui vel me- 
diocriter in Graecis versatus est, concoquat quomodo érpizguv ita 
dici possit. Verbum óveisóa: apud veteres habet aoristum zp/a- 
cóc, eerto perpetuoque usu, a quo nemo umquam descivi. In- 
spieiat mihi aliquis Lvsus orationem XXII, videbit euvaveiada: 
el suumpizsüa; passim sibi inter se respondere, ut aoristo prae- 
sens. $6. à vógog &myopsies uxtdéve, cuvayeia0n: et & 7. córoc 
Bà» ÓpoAoyti cup mplacÓmi , à 5à vdpog dwmyopesoy Qulveras et 
Sic constanter veteres omnes loquuntur. Recentiores Graeci 
coeperunt dwvwcápv et dyw4oapv dicere, hine in libris Aftcis- 
iarum permiscentur et confunduntur £rpigpw» et évwodgw v. 
Seriptura frequens in libris éwpig&ro, pizeÓm) novo indicio 
est, quam ignari harum formarum Graeculi fuerint. Itaque 
dvxcapv et éxpi&pyy mutant locum , àv4ezpyv autem. subinde 
apud eos, qui nihil eogitant , subrepit pro óvzpx», quod et ip- 
sum amiserant Graeculi, qui vel draco» eodem sensu ooepe- 
runt dicere, ut Dioscompgs in. Anthol. Graec. IAcops. Vol. I. p. 251 

Iléyre xópme xmi wéyre Bi) AióUjeyi TexoUgm 
&pcswag o00l piXg 000 éyóg dvd. 


158 


Sic 12, 24. pro vay 96 ri 3ià cà rijg diroouplas optimus A 
el C exhibent àv4cZuxv» , ut in Pgorn Lexico legitur àw4casóa: : 
dqQeAxÓsva: , &voAa/e pro dvacózi , (ipsius errore Grammatici, 
qui sexcentos commisit, in his vZA«viy: dvaAdMaci bona 
fide pro ríass;y). lam vero lectores elegantiores, quibus ali- 
eunde innotuerat vpí/xucÓc. mon dwracüx) esse dicendum , àv- 
cip in &rgidpy» refingebaut , quod alibi fortasse scite. factum 
est, at in illo loco, propter quem haec scribimus, infeliciter 
admodum res iis cessit, Repone igitur voüre voUv x«l uvov 
-Qy&qeX4v TOU coD Bperog; et habebis quod solum eiloco convenit. 
Saepe LucmnNwus jwywedquy el cv4oXXy contra morem veterum 
usurpavit, nusquam infelicius quam in Hermotimo 20, 81.. à»à 
T&AdvyroU dyMcapMy Tb AW ANA Crapx séy4Tog dvOpüg ToU 
'Exexpérove, ubi et forma vitiosa est et verbum non idoneum. 
Debuerat enim 4£szpi£gwy dicere. Seiri-autem facile poterat a 
quolibet harum rerum curioso s9/zcó«: solum antiquum et pro- 
bum esse, nam multi hoc docuere magistri, vide PixmSoN ad 
AzLiUM HRoDiaNUM p. 455 ot Loseck ad Punvmcuuw p. 138. 
Quam saepe correctores mutaverint in Lucianeis formas inipro- 
bas sincerioribus infra erit ostendendi locus. .Addam nunc 
potius verbum ex óveleóz; compositum , quod propemodum sine 
vestigio periit : est autem óvvyeleÓo; , cuius aoristus exstat apud 
TueoPgRASTUM Charactt. XI. ósmomplao0ai QiAou ixiAn(dov ádtro- 
3dcdoi , lege sra Aegàv &mobdsÓóni. Quid siguificet. óaraieda: 
juculenter apparebit e verbo simillimo, quod negligentia scri- 
barum et BzkxERI wpa3:0pbees? plane periit, sed in vitam re- 
vocari certo remedio potest. Editur in Punviicum vpomapaexsoli 
coQusixii in BEkksRI Aneod. Il, p. 67, 52. Jweporpuwtv: tà. àyo- 
edGoyrós Tivog Óov drspoy Td Tiu OmepOaAAoyT dytieÜni.  Cer- 
tissimum est ózoevety verum esse, quod non tantum analogia 
praestat sed et Codicis unici scriptura ócodóws» , cui vulgatam 
de suo BzkkERus substituit, obiter Lexicis eximendam. Viden 
id ipsum esse quod Tmeornnasrus dicit ówozpleota: , quod genus 
est. Gàsnuplac etiamnunc satis notum et frequens. 
Quemadmodum Luciawus promiscue idgysocdpuv (Ovyodpyy) et 
ipu» uti solet, sic ei perinde est utrum 25e« an o»eopat 
dicat, quamquam illud solum probum est, hoc novicium et pra- 
vum. Legitur 15, 14. dc 9* évraUÓm Awedpevor tovs vroAepiouc , 


139 


206, 4. dÓx)jnQos si dvdpicaw jet: odx AAM6ii euy y pdqovreg ; 
hinc certa emendalione restitui potest locus 69, 18. oj 3à udA«x 
cepyo) xe axulüpool] Qouvdpswoi *v maig Ópglou 3 yuvatxàg Ad- 
BBavra: xaASc 3» leuc: cuemrxy Ev le chobriy.:  Interpre- 
lantur: si puerum —— vel nanciscantur vel sperént quid. faciant 
silere melius est. Facetum est vel sperest. In xzAsc 5$ latet xal 
Ajcesi»y, simillimum est compendium, quo eiv significatur, lite- 
rae *» , unde 34jy el 24 , Aa(jefu et A«(234 et similia ssepenumero 
confusa sunt. | 

De vitiis Graecitatis, quibus Lucius ipse laborat, nondum 
agam, insigniora brevi post collecturus in unum, nunc vitia quae- 
dam librorum, quae passim eius orationem inquinant et sen- 
tentiam aut impedilam aut ineptam auL plane absurdam fece- 
runt, indicabo et tollam. X Maritus de uxoris nequilia querens 
47, 51. ita dicit: àyà và ópóv TaáTXu .o0xdri dadpoyoUrav c3À 
pdvoucay Éxi TOU koculou csperO; xacpovpávuy:. àà xa) Tàs 
vpyag sOleriQousay 4g và braipixü» xal Quxloy. iyrpi(Bopéyuy. xod 
và óDénAuo (scrib. ràDéaAn o) Üwcypedepéuny xri. alienum est 


ab huiusmodi loco xecucvilvyy , eliam probae et pudicae soc. . 


toUvre: omnes, Quid sit genuinum docebit scribarum error 
idem: in eadem re commissus 17, 36. ubi recte editur e tri- 
bus libris pera£ü xoupoUpaymi xa) Tàq. xÓueg TxpATAsxÓpeyaL, 
caeteri omnes xocpodpsevos praeferunt. Hoc ipsum est, quod .sen- 
tentia loci postulat, itaque xopuovjsdwy restituemus , vérbum 
in ea re tritum et Luciawo adamatum , qui xopjwrixy et xope- 
pópora in eleganti metaphora posuit 25, $ 8 et 40, unde xex- 
prp notissimae Altteis. Eximius est ad haec confirmanda 
locus in PrLATowis Gorgia p.465 B. Quod ród$ÓaxApnó obiter cor- 
rigendum esse diximus seiendum est libraries perpetuo crases 
et elisiones, quibus Veteres el Veterum imitatores constanter 
in loquendo et scribendo utebantur, resolvere et explere so- 
lere, quo nihil ingratius aecidere polest auribus nitidissimae 


compositioni antiquae assuelis. In poétis omnes continuo sar. 


eiunt damnum, non ilem in caeteris, quamquam scripturae 
Veterum librorum el imprimis vetustae corrüptelae sexcenties 
istam fraudem arguunt. Sie confunduntur xdro et xáàyó 73, 
49. xaxd et xéxei 55, 54. ràmIVÍkiz abire soleL in rà zivixix, 
deinde supervenit alius, qui c£ vivdxie stolide rescribit ,. quas 


140 


scripturas: confusas.videbis 58, 523. In Awpocipis oralione ia 
Alcibiadem .S 29. p. 553, 1. omnes libri servant: eie v2 aivexie 
Ti Tporipa Tác oUcjac pro sig r&vivixium Tj wporepalg Tijg Üucimz, 
sic libri veteres describuntur scilicet : TZz'víxix recte :-BEkkgnRus 
DzwosrHENr reddidit p. 380, 22, non p. 1556, 8, Bon Pruroxi 
in Symposio p. 175 A. eL aliis locis, qui eodem iure correctio- 
nem fÍlagitant.  Constanter dicebant r&yaÓz , rdAx0fd , càmmmi- 
t2, rThyayxein., Tàyopamo!xn , rímlyewpe , similia, ut cdpaódy, 
- TÀAx0lc, Tópy)pev, alia multa, cuius rei sexcenta exempla et 
indicia libri suppeditabunt. . Fluctuant in Lucnmo codices in 
TdyaÓd et và àyaÜ4 1, 9. in Tobwicwwov et và PmÍoxwoy 20, 
4&, in rodzlAowrpoy et vÀ viAoUTpoy 54, 2. in roUvUTVioy et T 
éyimyi0y 4b, 98. và oüppoziyiov IacoBrrz dedil 57, 5. pro ó Ze 
saepe in libris est coge v. c. 42, 59. sic rà dxplBec et '. &xpi- 
Géc alternant 44,11, namque.sic scribunt isti quum niliil. mu- 
tant, ut 72 "exAwrio 75, 271 et S 353. 7 &yópàg el cà "adpeipa 
17, 24. Saepius vr& pz occurrit, ut. 16, 24. 45, 30. et 72 
x&ivou 45, 18.. pro cZxsíyouy. Semel, quod sciam , contrario errore 
peccatum est et apobsmTeouQos pessime: pro cpoexaExopQósc 
scriptum 32, 56. Est operae prelium in cognoseendis et aesti- . 
mandis codicum antiquiorum scripturis huius rei certissima ves-- 
ligia indugare, quod nuperrime fecit Hinscuteius in PLATONE , ubi 
mepiraxvÓg pro sep) cdxrÓc, oj0y ixei moAM4. pro oí 2' &vex; 5 
v0AA54 et similia annotavit. AnisroPHANES pro gévro: Kpaoxe di: 
xerat, ut«-tum. omues solebant, .(ivroddac»s. —Librarii pro 
captu suo nobis dederunt in Ecclesias. 408: 
TUXoAÓs vupyüg , cg düÀxer Toig TA&lociV, 
mürdg ys uéwr' o0 Qaoxey ipdmrioy. Éscety 

et ad hunc diem &éyr" £y el uévz! Zpx in. multis haeserunt. Apud 
SrRABONEM Il. p. 74. vovr] T) ypékup in libris est pro robzí-' 
ypxjqux, quod Knauenus feliciter a se repertum. recipere debuerat. 
Eiusdemmodi est quod Bapmawus in Hzsycnro reperit v. raxrc- 
ylvrou: TÀ TÜV Gaxyclpoy f4pà dpróparm , Jià TÜ ÉvraUÜm xal 
và vivpoy vuAsicÓx;, unde eruil rx ToU vírpov , sed fugit eum 
dudum praeripuisse hanc emendationem PignsowuM in eximia 
annotatione ad MosniDEM p. 351 sq. ráx rc) ví/rgcu descriptum e 
Aéfe: xopuxii Dipyai pertinet ad locum AnAxir?. apud. ATHENAEUM 
IV. p. 169. B. * 


|. 141 


o) p "pdTepov oloeig , Beoiciv. Ey Bpà od , 
Tb As[hbriov , rÀx ToU vlrpou, — rXAiy Ücepela ; 
ubi in Manciaxo Codice unico est xx ToU AwTpovy, verum vidit 
Mzmkkms. AH natum est ex NI, ut saepissime NN et AI per- 
mixta sunl. da«uA/ov. udvreuoc; apud PrurABCHUM editur in Quaest. 
Rom. p.268. d. pro sbaivov. Longe turpius est in Pnorn Lexico 
Na£/avfo; : ízo$, pro Na£Íz Aldogs dxdvy. In Lucivo tantillum 
vitium mirificas turbas dederat 9, 3, 2. pro 3TNANAMITNTCO 
scriba codicis antiquissimi B. aliud agens dedit £uyyaA/a ul»vu- 
coj (utalii & 1. ZA/ze pro zzz) unde nescio quis £vvyxuXIg ul- 
vvuro temere eflinxit.  HewsrenRHUsius exquisita doctrina. com- 
mendavit lectionem £uvavAla plyvuco (ri &yaarupefvg) sed frustra, 
opinor, quasi quis in ea re possit «eyazuAciy. Quod in. reliquis 
omnibus libris est cvvayapMyvyuso  (fuvsav.) tandem revocavit 
BegkkgRus. Subveniendum::est- LuciaNo simili de.eausa laboranti 
40:,'12.2y uly. másy dyyóley axorüquly vi xal. Urb cüy OiaAuay 
müTüw oj0iy &xpiàg Bimyiyvócxkonsv: pro manifesto vitio repone 
ógü ridéaAnà xórS. In elisione explenda non minus licenter 
scribae grassantur.  Facetum est videre criticos turpes hiatus 
invehentes, ubi unus et alter liber molestam vocalem suppedi- 
tat. Quid illis sit tribuendum duobus exemplis ostendam. In 
ATmeNAE: Cedice unico et in apographis legitur lib. V. p. 215. f. 
Ípsuyey &yoy 3à 00 QUo TÍAM ceprréwiasroc. TOy ixméoy, ubie 
Tuucvpipe IV..96 dudum correctum est &psuye Ilayáv3ou Uo rÍAM 
xrí.- In PraATowrs. Rep. liL. p. 588. E. odve &pz &vüpimovc &Eiouc 
Adyou xpmTOUUÉvoug UD. yéAwTOS &V Tig 9oljj doroOsxTéoy nalum 
est ex OTTAPA, in quo ovo; &gz inest in córZpe more Attico 
conflatum. In farragine variarum scripturarum saepe huius rei 
impressa vestigía deprehendes, ut im Lucuiwo 58, 5 ubi pro 
&pa. &y.alii 3pXv exhibent, id est APAN, 4p" dv, et passim similia 
apud eundem et caeteros. Saepe. antiquissima vitià huius rei 
certum ;indicium.faciunt. :buculentum imprimis exemplum est in 
Luci No 12, 14 ubi CuanoN edoctus a Crormo quis vitae exitus 
maneat arrogantissimos mortalium CnaoksuM, Cyvgux,. Pot.vcnATEM 
exclamat: "Ayauzi KAwÓoUg vesvyixijg . xa müToUe, G Bexrley, 
-xc) TÀe xeQaAAc d*wirsuye xal dymoxoMimIQEe, dg eiddoiy RvÜpwwo: 
jyrez. , In KAIATTOTC inerat xa?" aóTov; , quid illis facias , qui 
xz) «)óroug dederunt. Tum pro £yeuax: KAwÓoUg vevrixijg reci- 


142 


piendum fuerat ex aliislibris: «dys, KAado?, yevyi&Gc xaT 
&)TOUc, & (dares... Eantilla res in PrAToNIs codieibds efficit , 
uL homo venusiissimus et, si quis alius, urbanus, subrusticus 
esse videatur. Legitür in Symposio p. 213. E. Zpyorra eigoouau, 
igo y üpuelg iXevüg mzbyre, puri .. AAA Qapiro 'AyaÜnw ci 
Tt écly Épmropa Béya. Xy Ub oüDàs O6, RAA& Qipe, mal, 
ddvai , Tv Vpuxrlipe ixeiyty. Rustici est dicere cpepéro " Aydley, 
servile hoc ministerium est éL multi sérvuli adstabánt: deinde 
satis imperiosum. est Qepéso 'Ayaósy, utrumque vitium ab Ar- 
ciBADis et. ÁcaTHONIS persona alienum est. Subest idéin vitium, 
quod Donzakus perite susbulit ex Hgnuippo ArgeNARI XII. p. 624. f, 
xxípa Aixmrdyriey Spáreuda ; z mpárrape ; ; quemadmodum ille 
rectissime restituit : | 

TS seal, a | Buérdveny E ' 

o8 d spireunn , ví. a pdtobquey. ; "E 
Sie: mos. PLATONIS mamum .siéó: restitüemus: &AA& Qdper d Ayd- 
Ómv ,' €! vi Éc)r Eumupom wáyo. : 

; Subüciam nune locos Lücrvi: aliquammmltos , in quibus dicendi 
geuus: et Grdeocs(alis usns sind labe est, at sententia aegra. et. 
inepta et mále sama oh'eumambulet ob aliquod vitium , quod 
longa.dies et incuria hominüm affriduerunt.. .Horum bona pars 
sanüri petes(, et malum a perito. médico simul deprebhénditur 
et cüralur, sunt quaedam. insanabilia, a quibus manus melius 
abstinehis, estque beni critici, quod ipsius Lüciamr verbis iuvat 
dicere (20, 4), za»ruv.TpuErov ToUTO.vuyopiv eire ldoij dy éci T 
wjexujta sir dyyxscov xxl OTensQ»nxàe Tobo Opove To TíÍXPW$, 
wbi ialum est manifestam , remedium non: est, oliscuratis et 
deletis antiquae scripturag ommibus indiciis vestigiisque. —Gerta. 
paratà est medicina Lucr loco 2, 2, ubi Buam facundiam et 
dicemdi facultatem .eofmparat cnmb iib, mósa: éy 3ueig sÜdoxi- 
uedci Ey dk»Ücig viomueyor roUe édyüvac: is, quae nos dici- 
mus, inquit, oZrs xír4ai:c óuola: mpdassiy eüve diuxiió deTyuus ct 
&AAÓ Tépiuis &AAae xal masDiE rà mpXy (uu. Nihil significat 3e» pu 
aut. àcxvire: Tiv jups». Quid sit verum Praronis locus aperiet 
de Rep. V. p. 424. B. cvres oi dy pg. Tüv QuAdmAuD xal dpa- 
dixi» Auewrémy 3àáxvouck T& xak xneUci, quidquid autení ani- 
mum sekementer cemmovel Ocsxwsip Ti» xopülav, ni vis xov. àd- 
sry dieitur, Pulchre SopmocLzs: 


143 


esx igi o93»y pii AXsuÜdpou Sdxvov 

Vus ópeole; ávbpàe Óe dria. 
vide quae congesserunt Intt. ad Acharnenses v8. 1... Saepe Adyoi 
dicuntur 3áxvey, ut Praro dixit Sympos, p. 218. A. Aye oso 
TüV» d» QuAoroQ ig Adyes, hino igitur e)rs quwiie Siymé Ti repo- 
nendum esse censeo. . 

Periit iocus 4, 12, d swupóe Ue) voíroU pip (ToU Ta) Si»pa- 

cupy0» , 0xà 3à &vyÜpctirow 2voptaGerax, dicitur erux istius opera (ut 


vertunt) effecta esse, sine sensu ut opinor. Dixerat scriptor le-. 
pidus orutem ab édiosa littera T et fermam accepisse et nomen ,. 


corrige dmà ToUrow , ad. huius formam. 

"Non. est sanum quod Pams 8, 20, 16 dicit ad Vasesm: 
eüxoUp dwl roórom; Sion TÀÓ uijko( , Éx) ToUTUS AMEMayc , multi 
iam olim haec tentarunt. Qui codicem D scripsit, expuaxit àz) 
cerae Aag(uue, qui M.deseripsit J/Aup/ vo: de suo dedit, ut 
permulta alia novavit. Arripuit hec BekkNRES ita, ut VENEREM 
faceret respondentem. &r) reUro Acp3éyn. | Nihil horum elegan- 
lissimi' ingenii seriptor pro suo agnoverit, Fecerat VgNEREM post 
nevas pollicitationes blande dicemtem: aóxebv éz1 co/Toi Aou 
Ri TO (aiíAoy , oui Paurs malum porrigens: él rourem AdquQayas, 
inquit, quo dicto aptissime dialogum concludit. 

Absurdius etiam est quod legitur in dialogo 23 S 2. v«&Aco» 
y&p Tr cO. Ünysaopuai ,. mponty dy Ampopaxgi yevdjesvog dy. pir 
cape Try wdAm , Ó àb (Iiplazog) ümolebdjusvis s xxl Pfeweoag 
xré. Difficile est dicere utrum horum verborum compositio am 
significatio sit absurdior. — Quum essem nuper Lompsaci ego prae- 
teribam urbem et tlle. me hospitio exceyit, nam yeydqsevog mom 
petest eum 3upojeagor coniungt. Hescrihe vsAoRw zt — Tpé»v 
dy. Aapaxp y8vdpswaw. yd píy xré. Compara, quia similli- 
mum. esL, $8,7. (luu vaxy aor Ynprsoaaxalal i Tubo? yaydpesoy. 

Intelligi nen potest 10., 27, 9. Tí roUo ; dipx TÀ QixTpov mi- 
Tovg Éym ToU (iou; quia quod sit rà dATpov To (Bfeu memo 
novit. Nom fugit hoo HzwsrRRHUSIUM, qui c; Q/Xroov coniecit, 
Aliquid opis attulit Buzkgnus, qui ví roro Xm. TX QíATpox recte 


centinuavit, sed soloeeum erit misi arliculum deleveris. Genu- 


inum est: 7/ ro?T' Zoe QiATQow aüTabe Exer ToU. (Glou ; 


Pessime mulcatus est locus 11, 4 sep! c3v ivavrieTáTOV $xz- — 


sog &üTüy (r&v QuAocéQuy) Aéyuv cqQopn vixivrag xal milavoUs 


N 


144 


Aóyovug àmoplGero des urs TO Üeguà) TÓ móTÓ TpAyRx Aéyovri 
pu Ts TQ Vuxpy &yriAÉykiy Exe xoà vcxUTG slóórm caue dg cüx 
&y wort Üepuy six Ti xol vuxpüv dv rx0TO wpóve. Luce clarius 
est LuciawuM in hunc modum scripsisse: &53à 7Q Üepuày T0 a0TÓ 
TphXyQum Adyoyri xz) qyuywpüv &yriAéysiy Exeiv, | Si quis conabitur 
his ZvriAéyei, subvenient mihi, spero, philosophi et dialectici 
saniores. In eodem Dialogo .S 21 bonum T'nssiaz consilium scri- 
bae depravarunt. à àv iàwvrGv picos (jog, inquit, dc Tc 
ddporüv4e mavcduevos — ToUro udvov IE. Gawmyrog Üupdow, Ümuc 
TQ wapiy eÜ Üljeyoc mxpa3pd(ugo ytAGy TÀ woAAd.  Suadentis erat 
dicere dge — 64pacxi, deinde capa3pzpe? reponendum, et dee 
quidem BekkeRus quoque reperit sed necessarius est in talibus 
imperativi usus, futurum ita. demum recte. ponitur, si conditio 
quàedam apponitur huiusmodi: e!zep «2 Qpoveto , dày cepoviic, aut 
simile quid, unde eniendahdüs erit locus Agscumis in Cfesiph. 
$ 242. àzà uiv o0v vig &yait p óvrov trQyparelae , iày cuQporge , 
deogXcer, wrobjrai: 0, D Kaywoupav, Six cauTOU TÀ4v doroAoylay, 
necessarium prorsus est zon»jcs;. Eodem remedio utendum in 
re.non multum dissiniili in. eiusdem Timarohea S 191. i£cupei? 
obv, G 'Abwyaior , Tàe TOUTRe QUcosig xol rà TÜV véuy CuAdpaTa 
&r' dperv Tporpéxoós. | Multo. melius Orator dixerat et ad iudi- 
eum animos inffammandos efficacius: d£aipeire — xal — m por pé- 
Vscós, ut in oraculo Zxpoy A«(3à xxi uécoy &Esig, aut in alio, - 
quod PurLipeeo datum esse narrant, et multi alii probatum longo 
usu retinent: t | 
"Apyupézig Ady auci [ue n0U xxl TÀVTGR xpaTOu0EiG 

et quis non ita saepe loquitur ? 

In Piscatore 15, 27. xai cà d£iÜpe» TikepmW4otuv »nwiv TÀ 
alexiea v)picisévoig , recte cogitantibus xIex;se displicebit, non 
&icgipR. U)pig dicitur, .non aldex3c v)piCer ,. quia non est cui 
opponatur x«3Uf9pi;, neque 0piGeiv xaAGc. Restitue rZ foyer 
óBpirpéwoig. lbid. S 38 &»erlfepos T£ xeTWyopoUpeva. est negli- 
gentius dictum, quam ut acuto Graeco excidere potuerit. Gor- 
rige T2 xavWyopuetvym ei S &1 xal mcmAdÓwv iexáievw cUTÓg ys 
TpostziAWpera), alienissimum est ab ea re émiA«u(aveiy , hinc 
BEkkERUS 7posAWiperei: de süo scripsit. Lenius est mpocér: Aj- 
Verai. 


145 


In ultima paragrapho Piscatoris verba sic. sunt scribenda et 
disponenda, ut philosophorum aliquis dicat: mo? 2à xa) prov 
á&miéyei Bexyosi; py dg Tiy 'AxadWueixy $9 £g TW EToày 9 àv) 
TOU Auxsloy womodpsüm Xv Gpys»; et respondeat PARBHESIADES : 
o08y 3uolesi oUTO , TA3V 018. (y xri. 

Sensu vacuum est 16, 1 xawmeder 0 yevyd3ug *rapeMMóy , in- 
terpretibus w«peAcv videtur obifer significare: ipsi haec iv cag- 
(p, non diligenter et. accurate inspexerunt: pervulgato errore 
scriptum est pro mepieAdóy. In $ 5 4. ndraiwe ádmeblopnoxev de 
bmi(Qióvai: 3uvápeevoc , aliud est dyadi&ver , aliud dzifjicysi, iud 
est reviviscere , hoo. superstitem esse ut $ 8, itaque intelligen- 
tem lectorem offendet. Emenda fz; gióva;. In S 10 éyyvyràe 
OpTy frog mxpxoyicxt ToU TüÀxoVG xal Tig iwavójov, satis 
diu particulà »«/ ludificata lectores est , nunc tandegi removeatur. 
Non est vocula, quae facilius irrepat quam xo), et passim ex- 
pellenda est. In Xszgwormowris Hellenicis 1I. ur. 17 editur &o- 
Üyyoxdvyroy TOAAQV xal d3Í4wc , Sentisne xz/ male abundare? In 
AzscuwE de FP. L. p.37, 41 ixéAevoy 54u&e Tác dy ExAnpulyt vau- 
pasízc nepusia0n: xa) Uy rádQouy [xxl] TOv mpoydvov , importu- 
nam particulam tres optimi codd. omittunt, si cui forte in eo 
loco codicibus opus esse videbitur. In Srmosagr Eclog. Phys. ll. 
p. 24. locus est AnoanvrAE: TaUTx yàp Oo éyr) xa) oüy, Ey Ovopa. 
Ka) v] 33 0dAn xol toüTo QeiZoi, posterius xa/ omittunt codices, 
optime, nam legendum est, xa) oóy &y. OyUpsatri Ob 0cA« xrà. ubi 
dydp.eri est exemplo. In. Floril, XLIII. 94. Hirropawus Pythago- 
reus dicit: rvpavylSog yàp odüspdla pelo, ro To mdAeciy el pj 70 xz) 
TÀg ÜDAuvapyiec iv) (Qpaxó, emenda ai ps9 soxx. Peius laborat 
Ecpemawrus XLVIII. 64 cui redde oJ xx eizsro eiüdpevog xóvrà 
pro oix delrors. In S 15. syodusv el; T0. mpdoc ipóv, neque hoc 
idem est atque Aéro» , et nihil hoc àd rem, si quis »ad anteriora 
»prospicii^ ut vertunt. In OPON latet 660N , (£ovy , quod boni 
et strenui ducis est. Quod mox sequitur rZ vezypnor& 3; tà Íp« 
m&AW dyxereTpnquulyn , sive quod Baxkgnus revocavit: dg roDjma- 
Am dvespxuudys , neutrum satisfacit: dyerpémein est. TÉvywo xdára 
voieiy cum calamitatis et exitii significatione, ever(ere , pervertere 
quod stabat vel florebat: "dverpémám Tpàme[av , cuAww, olwov, 
exáQoc, dpwWv, rà mpiypaTm, T)v TÓAw, similia: ZvacpéQem 
significat. rà ivre vor Ty ixróg sine malo aut detrimento, ut si 

T 


146 


quia pellium vertit : utrumque ah hoc lodo alienum est. Quod 
requiritur in cos(rarium vertere est Avrieplew ; itaque restitue 
dvrecpeuoeyg. Passim in libris rerpajspévos et. écpnpe[aévog. pare 
miscentur, ut AeQeiv et QaAeiv, kodeiyou et xaTalrivar, similiter 
&vareTpepuAlyog , dyecpopulveg , dvrecgappuévec. Quia haeo carto 
discrimina inter se distineta sunt facillima est optio, si libra- 
rias audebis contemnere. (Coníusa haec sunt 8, 10, 3. 10,6, 
$3. 18, 1 et 19, 10, ubi repones quod necessarium esse vide- 
his. Gontra évrieaéidue irrepserat. 4B, 10. &wriepéjoag T). vyi- 
Baviev àc. dmi vol kaÜzauriagsy véívoro d &vefoAd , ubi duo op- 
timi eodd. À G dederunt évaspébas , , quod vel sine libris restitui 
dehehat. 

Nemo facile. intelliget quid sit quod Jegitur 17 , 17. àrediày 
Qà qoruéi vroAAdx (rà ümoDyaa) xo) Qvà TOD wHAOU dyes Ae- 
cój ünà vg xAlvg dpplisever , nisi. qui reperire poterit quid sit 4 
THAÀds "AvatmrAdpoce; và (moMMxTx. Statim. in mentem venit verbi 
&umAuativat ; AvatiporAagón:, quod ut. éxémAesc eum sordibus. 
el immunditiis coniungitur, ut plenus gulveris , CrWoris, aro 
460TUm, squaloris, ut. eontraria sint dxasAcuc el xalapio, dva 
mipmAsrÓm et xeÜxpssav , vide RumNkzNIUM ad TiwARUM p. 51. 
Proprie dixit LvaiaNus 5, 2. &vozAucÓeovrei vio da($dAou e 
hoc loco dixerat xa) veU 75240 dvaTA5c0s , quod ipsum est ad» 
Seriplum in margine Aldieae a viro docto, qui acutius cernehat 
quam emnium codicum librarii, quem tamen nemo vidit, rem 
acu tetigisse. 

Quo sensu putahimus sai esse additum 20, 34. uixpi: Xi 
Tiya yuvaixe 5i voxusieeixel elmceiu Prae Pao quantillum 
eral corrigere kareuxeiy ieditjum fecisse. Ibid. $ 03. 09e) wo2- 
Ael sioi dx) QuAoróQia» ixécw wal dperiv Ayer Qádexeusai!, 
$ 3à dAwdgo à. airoaja 424446, quam absurdum sit Qdexovaeu 
&À ouj demonstrare vellem iniuriam ei facerem. Ecquis est tam 
obtuse ingenio ut hoc nos stetim admonitus sentiat? una tentum 
egt emendandi via, ut 3awüra: reseribatur. Quam viam) nune 
$ G9. eüvrouéy cive. xe Zeus dixisse videtur, eam ipse, opi: 
Der, ódexv dixerat.. Qui sa videat eleum et operam perdidisse 
pon dicunt quod nuná $ 71. egitur dweAsiTe| gor TÀ Tocebra 
Ara xx) 6 xeMarec Ó coAUe , Sed dmréAcAcv et statim. male editur 
(à uvoo la adutio ANA TávT&G pre eà c) wjve; ck $ 14. 


Ww 


exorti elwrsp Jexróa. pro el eraendexTós. Quod etiamnunc  per- 
vulgatum est dicere $ 82. 40) t» traidluy , dq. darirdoy kótdig 
eic 9acidou , 4a) yàp Ày uxBbro palily dy MÓy v) MOvoyrai 
QAA' o)y QaUAsy oüÀiv vronjvevei? ne udyorrsg , Qmnes dióeremus 
dixo uévoyreg et sic. Loctiwuu quoqtio dixisse jdyoyrec indicio 
est, quod nunc pro jvfs; positum est! praeterea lege »Àv yàp 
qr et QaüAdy »' o08iy. Quis non rideret si quem in cir- 
culo audiret id ditentem, quod legitar 41, 1. 2 'Hefüoros doxo-- 
mero wpbg laurüy Uetug Ay TÁNICU trepBdyrog -ydyorro sn) MOTOR 
xal rà cuyypxpudtita, hoc est quod Isoemrzs dieit 7v oei- 
Sav xopomAdéov naxeIy , SotANOS. Gptinte evyvpágpara restituit, 
sed nemo accepit. 

Quo iure aut more dictum est 24,5. eXea» bv Doc Ty» 74- 
i$? TÉV "Alspüv t Interpres: »oftemy videdé. Atheharumi wrbem , 
idu male Graece quam Leétise dictum. — Rescribe 'Aésyvaiev. 
-Est in eodd. compendiolam , quo 'Affyat , " Absvyriw , "Abyyató 
vuetetique casus onihes signifcanter. Certa optio est. intelli. 
gentibus eí hoc agentibus, tou istis vix singula voealnda ca- 
pientibus. 
| Adepev! doraey diy)! "Abwsyaluy 9X. 

. est apud Comicum in Diows Cuavtosrtowr orat. 64. p. 596. (ubt 
450€ emenda o/ y4 uudTróvoi pto Jusértéver.: - Sié énines, et 
hinc dv T. ewwveley -0A5 lusit iHe. In PrAvOW*S Gofgia 
p. 456 E và télyu vOb 'Alsuvaloy duo ültima delenda suit. Exi- 
qua lineola. sarciet. datauim , quod accepit locas 25, 4. ih men- 
tione riy Qpovalbu» , Dese TQ. cuyypadel lyacip. dicuntet" eoy- 
4Bsg rebus ivefvar, homitied $yoeuci Qyovríaané. Soripture erat 
CITTPAOE i.e. cuyvpddei , quod ex iionnullis libris perperam 
leomr£ tüuütavi, bene Bmkxznus reveeavit. là GS 15. pro rà 
&ÀTOU éxelvou corrige rà aürÀ idxsiry et S& 32. cà dEioliora pre 
dtidpera, Quod m S 42. rdxoc tíjó Icoplac esse dicitur óc cf- 
wore ue) abfi; 97À Üno xswtaAdBor ÉIyoiey mpg TÀ. mpoyty patus 
névx deoa. bxoyree 60 wpiiodas Tei; dy cool, ita veruni erit et 
recte dietum si. $seyevpapiéys emendabis iR cgoysyendyo. 
Benus historus debet esee (S 47), àt verum dispiciat ir re 
iicerta, eoyaemóg Tio x34) coyÜevixóc ToU dilzyuripoo. den est 
bowi €ritíei officium , itaque. diligenter. *ediemduns, quid pae- 
cipiatur, a$ eqmidem hon assequor- quid sit im ré dübis rà 


1 * 


148 


ewiüayirspoy cuyriléya), Interpres argumentis elicere posuit. suo 
arbitratu. Expunge unam litterulam et prudens consilium exi- 
bit, debet esse euverixàg ToU vibaveTípws et hoc mihi concedet 
quicumque el ipse polest ToU zilayerépou cuviévos, — At, dixerit 
. aliquis, evverixé; nusquam mibi lectum est et vereor ut fuerit 
in usu. Non est haec magna difficultas: talia sibi quisque pro 
re nata fingit, parata materia est, analogia certa et in huius- 
modi adiectivis cuilibet permissa. Ecquem putas AmiSTOPHANEM 
auoiorem habuisse, quo diceret in. Equitibus vs. 1578: 
guvepxrixà yap égi xai mepavrixàó | 
; kx) vycpoTUTIXÓS XX cxQXe xci xpoucixie 
xaTzAWTTIXÓS T' Epig TOU Üopu(üwTixoU. 
— oUxoyy xoTXQuxTUMXÜS vU TOU AXAWNTIKOU. 
.Rt comicus est, inquies, et solent c2 Toe)Te mlGei , hic omnia 
serio aguntur et iocandi non est locus. Dabo igitur.alium Jo- 
cum ipsius Lucam, in quo iterum ipse fingit adiectivum huius- 
modi. Volebat. dicere 25 , 36, posse saltandi perfectam artificium 
T& ivyouÜivra iÉbayopsism xal TÀQavi caduviGei , dixit » Üpyw- 
oí; égi r&y. dyyoulévruv. éEayopeurixà xal v&v dQavüv caQwuisixs 
idque philosophus dicit totus ad gravitatem compositus. Nemo 
umquam vidit aul legit 4£ayopsurixóc , nisi hoc uno lóco, sed 
subiecit Luciawo analogia certa, qua utebantur omnes suo arbi- 
iratu, quamquam non omnes eleganter aut venuste. Est ali- 
quid inter PLATowew in Sophista permulta huiusmodi nova fin- 
gentem et TzrTzgN passim talia effutientem ; cvverixóc intelli- 
gentibus PrarowE quam Tzzrzk videbitur dignius. 

Vocula "negligenter addita corrumpit locum 32, 4. tf (6 vo- 
peus i DQpe vuUTx TOO Ilufapdpeu Adyew:$) cuvdmTElv Téipd- 
p&voy a)ToUc xck. qui haec volet intelligere particulam 5 j ex 
pungat et nihil supererit molestiae. 

In Lezsphane 54, 7.. commemorantur pocula pn TE 
kel XAAMx  cüqopz, quae sint eÜcoja Torpiz difficile dictu est , 
quia nec sunt mec fuerunt. Repone eócoua, quae opponuntur 
Toig sÜpuxaviéci: neque magis notum est peppilpioy xaxiv S 11. 
nolissimum est Tepuépiv «xdv vid. PruTARcH. in. Theseo XI. 
Vitiosae scripturae imposuere RumwkEewio0 ad Tryaguw p.178. In 
praecedentibus ridicule dicitur pater ipse filiam eo die muptu- 
ran) xeAAJyeiv , non est hoc virile officium, nedum patris: pro xa) 


- 


149 


iin ixdAAvyey air)y scribe d«dAAwov. ln & 14. Ae» À» sio 
poripp ümomuxvaCoti , nihili est ózozuxsdiew, — XgNopHoNTIS.io- 
cus Symp. 1I. 16. Attieistas in errorem induxit. At(ici dictum 
est: 3» à' uv ol vraiose puxpaio xJMEI muxya. EmipexaQuoiy , hinc 
Atticistae jmovexaGer pro ó-omlyew effinxerunt , vid. PoLLuceM 
VI. 19 et 50. hinc Lezxiphanes vwuxvà ómopexaQoui videtur ar- 
ripuisse, Abundat iterum inepte vocula 5 S 17. 3oxsig 3é poi 
poire Qinoy Tiyà 3$ olxeioy 9 eyouy Éxeiy , corrige sodes 5» oixeloy 
eüyou» , multi sunt cixeTo: iiy , eüvor 32' o0, neque dici potest 
Éye sÜvowv vTiwvà, In sequenti dialogo 35, 5. &uplat xarà Ty 
éyixuTüy , &Q' Ürp cuvefyai Tolg yloig , emenda &p' 9 me cuvelyai , 
ut Graeci omnes loquuntur. In vita Demonactis. 57 , 1. ox 3 
Aysàe aipoy Expafey 9 ójoxoiov rà X(ümTm , nihil est Agsag al- 
pwv: dicebant Graeci eo sensu, quem locus postulat, xafaipeiy 
Aweáe, Awsdpm, Agsixd, et quaelibet huiusmodi pestis sk ex- 
Scinditur xzxípscóz; dicitur, unde x4éxp,,x est natum. Hinc 
obiter purgáre mendo PraroweM licet in Menexeno p. 241 D. 
T0lg T "poripey ipyoig TÍAoG; Tig cuTWplag; éwíüssav Gvmxaüy- 
piuueyor xa) dLfsAdoawrsg m» T0 (QapQmpixi» dx Tig ÜmAdTTWG, 
verbum acerrimum. áyaxa0updt.evor non fert languidum et iners 
x«l ifeAa&cayrse Sibi a mala manu appensum. Peius etiam Tnu- 
cyDibgM mulcarunt librarii in eodem argumento I. 4. M/vwc Tv 
KuxAdQwy v4o«y 93p&£e — TÓ T& Ausixüy dg elxóg xaÜgpe) dx Tig 
ÜaA&TT4c;, quis non videt veram scripturam hanc emergere 
éxdÓnpsy ix Tio ÜuAdTT4c! Quae apud LucnNuM praecedunt ;j 
Umailpog Blair xa) 4 &cimovoe sóys adhuc omnes frustra exer- 
cuerunL, 5 éx) zdze eóv) (quod Diwponrius recepit) mollior est 
quam ut in tam duro corpore aliquid habeat admirationis: in 
eIIIIONOC suspicor GIIHIONOC, £x" $dyo;, latere. In $ 11. 
oürs ÜUwv dOQü« mámors oUT' épudÓs qdyog dm&yrey Tmxig 'EAeu- 
civízig , lVenemus interpolaterem. | Nemo dieebat 7àc 'EAeuceiviag 
aut Lueivümi T«is "EAcucisiz:; , dicebant omnes r9 0s, pueloóxi 


 v0iy Üsó]y, TÀ Toiv ÜsoiV uvcspiz , deinde pueloóai Tà uey An, TZ 


wixp&. Graeculi coeperunt dicere cà 'Easuclvm pueicózi. Gerta 
fraus deprensa est 16 , 22. éreAdcÓye yàp, à Kuvlexs , r2 "EAcu- 
civita 9iAoy OTi ,. Ubi in aliis est 34Aovdri T& "EAsuclwa , in aliis 
7à 'EAsuclyux 34Aovóri et ne sic quidem additamentum lectoris 
agnoscunt. Eodem modo in Demonacte expunge Tai; 'EAeuci- 


150 


viaig. Si quis Athenis Allicis dicilur idvoc &mivru» o). uylsva 
nihil amplius desideramus. In S 14 verba slolidi iactatoris 
in' hunc modum sant constituenda: à» 'ApigoréA4e us xxAB, 
dl TÓ Adxstoy honus. &y YlAkray , dai T3» "AxaDépsisy &dQlEo- 
pu. ky Zyuvoy , y Ti Yloix/Ag Quxrphpa. kv Vlulaydpag , cwmrjoo- 
pa. In $ 106. igdey ivl róv £vÜvsarov vm. 5 9à AwuyaE: 

paa; , Ku, G. ypsg , mrpàg qiy AyÜdmarey dAX dmi vy la- 
vpdv, ne ineptiant aculi. Atlict, corrige d3dwy m pig rüv dvÓlsa- 
voy iéya:: medicus arcessi poterat, Proconsul non item. [Inm 
Q A3. ipousdvou 9É .Tiwoc * Ümroia voulzsig rà ày d2ov; turpe vitium 
pro »uí;s. In Amoribus 98, 6. aZcav oov briripireog &Qop- 
wv éxxodày ácoBépayo; de certa coniectura reponi poterat óze- 
7ipXcsec , nisi plerique omnes Codices hanc ipsam necessariam 
lectionem servarent. Non est recepta quia non est intellecta: 
ororiuzcós: apud Graeculos est erxcwsare, et jmorluwoig exeu- 
satio, vid. Intt. ad Hzsveomuw v. ómoripjosug: mpoQéctug. 
$ 12. ZursAoimUxvO; xaTüpr4vro (drpuciw , intelligi non potest, 
Sed xer/provro verum esi, ut.cuyxpxóéy pro cóyxparoy et 1jap 
xAjoix pro lapo) xAteízi , denique ó xepirixho Aog pro aoxTIxés 
(ut supra 11 «yeiplac pro eóxepsieg) oceupavit BzxkgRus. Periit 
scitum proverbium. & 27. zAéov, dc duci» , o02iy Av ÜxAxoeiue, 
s3nyy Ó' o03 riccUs. —BaukzhUS suam correctiunculam recepit 
o03Ày dvoy^soroc , ai non vidisti éri TO Qéppaxdóv vov TX» vieoy 
pelGu soci. Verum esse arbitror zXxéy o03ày dvosAxcíus , quod 
apertem est et rei optime convenit. In $ 54 dicitur hume-: 
num genus ig rerum principio habitasse e/Avyyas üpów * Ta- 
Aii» jipay 3 Qusüv aie xoixparm, satis in hoc genere philo- 
sephis ludere datum es£, ut manifesto absurdis sit abstinendum. 
Arbores dict palam est: itaque e Qurás facile dwyGv eraad: res 
ipsa magis quam litterarum vesfigia ducit ad aaAav 3o» 3 " 
Qwuy&» nx xor^dpuaTx. 

Diversitas quaedam scripturae est im codd. solemnis, quam 
si. semel recte animadverteris multos errores inde susceptos nul 
lo negotio corriges. In S 40. editur 3:7 3à rw vdu» pz», óc 
"AAxi(Qsddou XoxpdTwo, 0g 0mD pu wXAauj0) TaTpg Umvouc ixor- 
ww». Reponunt docti homines ózà wu wAcw0 ex S 54. ow) 
pie» xAavlón: xls idque, opinor, verum est, Selent autem 
&^emós et xAaws seribarum socordia inter se permutani sic 


151 


ut saepius ubi waa; necessarium est. yAap ue inepte legatur, 
rarissime svA«víe occurrat , ubi paludamentum vel sagum appa- 
reat dici oportere. Confunduntur haec in 7imone 5, 58. ubi 
dvr) uaAauiie xAavíSo; est in duobus libris, caeteri omnes per- 
inepte áyr) uaAexiic xAapuuSog; «exhibent. In PrurAnenmr vita Ca» 
tomis minoris cap. 15. eide vep) rà; víAne Üiw wA4foc ávÜpd- 
Ty —, dy olg Éy(3oi uiv vuple dy wAapisi xal maibsc éripuott 
xogulog siexxecavy , omnia erant ad laetitiam et festivitatem com- 
parata et stabant, credo, IjxQoi pàv. xople dy ^ avíici xal w&i- 
jeg; brípusy (sie leg.) xorjluc. In praecedenti vita PAocionis 
cap. 20 severe Pmocdox luxuria et mollitie diffluentem Dewpzu 
sie carpit: sávu wo)» wpépeuy E» co) ppou cecoUvov (ovrt 
xa) wAzxpuiBa ToixóTwv Qopoüvri cupe[JouAsdei. " Aóyvaloig map) qui- 
ürluy xal và» Auxeüpyow éve«weiv, inepte dictum erit donec 
x^avlBa roixóTN« receperis, quemadmodum Anscniwus Deuosrunuvt 
cultum corporis nimis accuratum nitidum venustumque expro- 
brans ei 7Z xopwà TaUTme wAavÍexis exprobrat in TYmarchea 
p. 18, 30. Tertium inolevit vitium idem in vita Astonit 
oap. 54. IIroAsuaioy 0 mpocyays xpi xc] xAcUD) wu) xeu 
clg SuxowproQ opp xsxoctuupeivov , non satis convenit paludamepto 
cum crepidis, quae xAzví?; melius consociantur.  Videbis se- 
mel et iterum xAauje ek xAaxie confusa apud Lucawuw 38. 
$ 44 et 49 et saepius apud alios.  Repeme deinde S 39. a[- 
eyioy vogue? Ówplou, noli retinere $ 47. absurdam scripturam «r4- 
qAsu eümjxTou; Üdg pro eümjvove, corrige & 40 "rapeíxare pro 
eunxare et in S 55. restitue ex Eunrerus Oreste 14. 
xalro: vri TÉpp4yT! ÀyxperpiaacÜn) ne Oki; 

In Imaginibus 39, 7. rà 2à. &:2o cu 0 '"ATtAMS 3etáro 
xarà Tiv llax&T4» LXAIex, memoriam servat et nomen ipsum 
formosissimae mulieris Ang.1íNus V. H. XIL. 54. 'Aerexiie He 
Tí; AAcERyOpou maAAGxdC, Wrsp Üwoua qv Eiayxndsew , 70 2b ylyec 
Aepicala jv, ubi Komwwms et Paaizowius admonuere rescriben- 
dum in Lucuwo xarà Tiv Ilayxácwv, séd nemo obtemperavit. 

In Tozari, suavissimo libello, vitium est 41, 9. éór; 38 oi 
Qlao ExóÓmi moAU vicdrepo T&v '"EAANvov QuAwmv eciciy, paulo 
eliam peius BekkeRUs fecit, qui recepit oj QíAer ei Zxdóar. diiit 
Locuiwus idem, quod. unusquisquó nostrum in tali re. dixisset: 
oi EXxjÓa) moAD misÓrepon TZ 'EAXd$wev QAM cjelv, ec&' mox pic 


152 


ds» TOV "EAM(vÍey non.'Exxjywy. Quod ibid. legitur $ 27 4ye- 
cemAeUKE) Xa&TÀ TÜy Né7Aov, id nemo mortalium aut fecit aut 
faciet, sed omnes dyà 7)» Ne/Aoy solebant et solent, qui visunt 
MEwNowis statuam et pyramides. Idem plane vitium apparet 
56, 2 Ec vàp àyamAsIy xer£ Ty 'Hpiüzyóy, emenda 4yà cy 
"Hpióavóy. In S 54 lege ore yàp aórüc 2e0Óni TOV woxudTuy | 
is" ày ó xórig f$, Pewep éclv, quo facto videbis ultro excidere 
supposita dpxejeÜw: üAlyoig Quydpeevozs. In & 56. malia rà Üp- 
TtpÀ dqi vapà vh Xxufikà dferdQecÓm!, vitium est in ultimo 
vocabulo, poterat scripsisse 2feracóévra, poterat omnino omit- 
tere verbum inutile, à£ferZ£ecós: scribere non potuit. ibid. à; 
BeQaidrara cuvrióé£us0x T; QuAÍc, quia quis ri» QuAÍav cuv- 
TÍlerai (3s8alev non QeQaÍec, corrige óc BsQeierárxae. Saepe 
sic peccatur et contra, ut in PrurancHi Pericle cap. 10. 3oxei 
NlepikAso ppepnevesdTwV xwv dxelyuy. &ymuviauolot , manifesto 
errore scribitur. Bene habet Jliad. Z. 185: 
xaprigwy 0» TWvys [u4xwv Q&ro 9Upeyas dybpav 

quia dicitur &&xx xeprepé, al dppopMév dy non dicitur sed 
pqecón) ippepuiyo;.  Restitue igitur £epeuevígara T3v ww 
éxelyy» &yuvlencla:. 

Simillima labes deturpat locum PruTAmcHI in Araífo cap. 17. 
5j 0à 'Avriydvou. ovrovó3 weph mórày odbiy darme (scrib. Zm£Aei- 
vt) má0e) vrüv ippeyecdrov ipóruv, quem locum ita corrigam 
ut MrewawmpRo laboranti prius subveniam, deinde MzwAwpEn in 
integrum restitutus PLuTARcHo salutarem opem ferat. MkNANDRI 
fragmentum est roÜ Muicowuivou servatum apud  PLUTARGHUM 
de amore divitiarum p. 525. A. 

"xp éuo) ydp dew ÉyBov, EEesgiv 96 uoi 
x&) (3o0AoMAI TOUT' , 0D TOI O5. 

PLurARcHr locus, unde haec sumta sunt, editur in hune nro. 

dum: dAA' d rojo Opacevíoou xaxole dcl 
eap do) yáp éciy ÉyOov, lBSegiy 9€ uo 
xx) (QoUAopumt TOUT 

- (8e àv ipuavicara Bp» mic) 

o0 TOÀ O£, 
Redde MasaNpRO- sua : 
| xu BobAopuott TOUÓ , óc y dppavésura 

épiv Tig , 00 Tol x. 


165 
el PLurAncHO ojÀlp ZwmiAerré mdlai TüV dupavicaTa dpávTuy, 
Multa sunt adverbia, quae librarii sequiores constanti errore 
substituunt adiectivis, quae certus veterum usus postulat. Ex 
eo numero sunt aórouárae, Bdcuivu;, dxplrug , quae passim 
in libris occurrunt aut omnibus aut plurimis pro aóróacros, 
&cpevog e dxpirovc , quamquam illa .duo linguae usum violant , 
hoc sententiam quoque absurdam faeit. Redde aóTépro; pro 
&ürop4rus HuRoporo I. 180. el in simili re aliis; £rudvovz: pro 
&ctuévoc 'TRucYDIDI IV. 21 -et- saepiüs aliis; .Zxp/rai; . ubicumque 
superest. eodem iure emenda, que multi.multis loeis dudum 
emendarunt, ut im DuxosrHENs p. 212, 22.. In A:ieoho insptá 
editur p. 568. E. xarexeipordywoas Ty dyipBy Axprroy Üdyaday 
pro éxpírey. In Lysnx fragmento 56 (e Srosagi Floril. XLVI. 
110) o03àh» &y Bàe mebe Qevyovrag dwo^oyeicóat dAX  dxpmri 
&xoüwjexsww genuinum est Zxp/rovu;. Eadem est ratio in éx&y et 
&xay , quorum adverbíis veteres non utuntur, et de £xdvzw« 
quidem et éxovrí damnandis nemo repugnat , at éxdyro; , quam- 
quam eius eadem causa est, in civitate retinere volunt ob 
testium quorumdam corruptorum fidem. Testimonium Xszwo- 
PHoNTI denuuntiatur in Zellen. IV. vur. b. ol p) 235 — ox 
&xóvrue dAAAÀ wpoóijee EmelaÜscay., qui iucorruptus dixerat 
cx &xoyreg émelcÓgcay; additamentum est AAA mpalüpe; ex 
eo genere, cuius plurima libros Xenophonteos, quos ómnes ne- 
que vetustos neque bonae notae habemus, ohsideht. . Turpissi- 
mum est V. 1v. 55. xa) 5vlace qiv sic rà Érxyarà "Apxlüxpov, 
de 9 ümércxero o0 xTüeysvey [dAAà MaAMov ixdcuwecv]. Nae 
non intellexit quomodo có xerQgoxuvev Allici dicant qui.isto ad- 
ditamento opus esse eredidit, Adiieiam , quia plane geniellum 
est, ISocRATIS ToU .xcAAiEmTOUg; locum eadem labe affectum in 
Philippo .& 148. và. rpómauby Tb jy xor! elt Óvà rv Bag. 
Qápev em» dymmüci xxl ÓeupiUvi , TÀ. 95 UmD. Awnebzipavian 
xarà TÀV ÁAAoy ox émauvsUciw [ZAA' du3ác pco]; quicumque 
meminit quo sensu urbani Afüct dicere soleant eóx dcanG, in 
quo verbi lenitas non tollit acrimoniam .animi offensi et irati, 
malet ZAA' 4wà3c óp3civ iis relinquere, qui: id non sentiant. 
Oóx ézaiysiv eodem more Atheniensium. OmoxopiGotuéyoy. positum. 
pro pémdesóoi: et éyxxAs love vitium concepit. in Hellenicis 
VI. m, 14: ob 3B 'Afwvejor dxmemToxdTac iv ópüvree 68x T4 
12 


154 


Bogrlx; HA&raias (scrib. IIAemGiRS) xal xaraTtQsvyórac pie 
&üroUe , JxereUoyrzg 0Àà OcoTiac (OscTiERG) M34 cde mepubeTy 
&móAibue yevop.éyoug oüxéri émyycvy To)g Ox(ulouc, pueriliter di- 
ctüm in tantis iniuriis et, ut Atheniensibus quidem videbatur, 
nefariis Sceleribus, Thebanos non ut antea laudabant; ér, ex dc 
nàtum est et verum est oóx ézévovy , quibus verbis specie lenio- 
ribus. tamen animi offensio et querelae bene significantur. 
Eleganter el modeste ArscHmwes in Ctesiphontem & 234 dr, él 
TUV yUv xaipüy..o) cr0AA0) TOig ÜAlyoig vrpolecós TÀ Tig; Ownoxpm- 
vag loxupà oóx iav, in quo opprobrii vehementia verborum 
lenitate mollituni: Trata. Lysistrata vs. 70 verbis clementer di- 
cii: ^c v . 4 
00x Urziyi, Mupplyy ; 
jxoucay Apri wsp) ToloUTOU TpÀyoTOG. 

ex: x his facile est emendare locum. in XeNorBoNTIS Memorábilibus 
IL .vi. 56 £y yàp rào &yabXs mtopyucplünac (scribe mpopvusplac) 
perà uà» AAxÜclag TáyaÜQ OuxyysAMoUCcRg Dsiig elyou cuya yety 
&yÜpoToUug slo xwoslav ,' speudopeyag 9. ox déAr Emcmwely. Di- 
xerat AsPAsiA jUeudouéyag 9'oóx éT-aivÀ, urbane et scite pro 
rA /TTOoUe: xxl uic, et expuncto é(éAssj/ in XxNopHowTE le- 
gendum est «evJopéyac 3' oóx Pmaiveiy.  Revertor ad Zxóvrw;, 
cui secundus testis Praro producitur, qui in ZProfagora di- 
xerit p. 355 B. duoAdy4ce xal u4A' &xdvruc , at nihil causae 
dices quamobrem, qui tam saepe Zx«y ex perpetuo omnium 
nsu scripserit, semel aliter quam caeteri omnes in huius- 
modi re maluerit scribere. ldem cadit in locum Hippiae. mi- 
noris p. 274 E. ràe piv dxdyrug — càg 3à ixovcluc , qui ad 
fastidium usque in eo dialogo Zx«v et ixóv componit et Zxov- 
vlog .et éxoucíoc , eum credemus semel id posuisse, quod nunc 
duobus tantum locis in om&ibus JAfhemiensium libris legatur. 
In Tuucypmis libro IV. cap. 19. eQixeo: Toig $xovolec év3oU- 
eis .ày0ueczcix: Grammaticus ;in DBzkxeRr Anecd. IL. p. 126. 
éxoUciy iy3oUciv affert, quod rectius dictum est sed iniucun- 
dum..accidit ad aures. Multi sunt loci ubi adiectiva adver- 
biorumr locum obtinent propter scribendi compendia negligenter 
ab indoctis expleta, quae res frequentissima est in comparativo- 
rum et superlativorum formis, quia vepiQavésepoz , dfupórepos , 
Begaidrspos , xeTadeég epos , eüfapsécavog et similia omnia ita 


i55 


scribi solent ut pro.-repog et -raro; tantum pet rr praecedentí 
litterae. suprascribantur, itaque lector ex ipsa sententia sup- 
plet, quod quisque locus postulat, nam omnes casus etl nu- 
meri et genera in ea scriptura continentur. Quia seriores li- 
brerii in ea re supina negligentia et turpi inscitia versati 
sunt, nobis est integrum vetera compendia revocare et melius 
explere. Expeditum hoc negotium est quia.nen vidi umquam 
unum locum, in quo anceps et ambigua esset optio. Una tan- 
tum forma vera et necessaria est intelligentibus certe quod 
legant et bene Graece scientibus. Dabo exempla quaedam. 
In Hellenicis III. x. 18. àxlopíyou. 33.700. AepxvAlBov.. xa). vopa- 
Coyrog dàÜuporipazy xai cx» wpoc(loAxv  ÉceeÓ0nt, dabiur mihi, 


7, 
credo, ipsam zpoc(2oA:v non posse Z6ugov dict et in áluuo aliud 
quid latere. Qui meminit quam saepe xa/ et zgóg fuerunt con- 
fusa, supplebit vou/tovrog dÉunoripoug mpbc Ti» mpocQoAAv Íce- 
cÜci, ut in Anabasi I. 1v. 9. el i6 xal &lupdrepos 39» mpio TÀV 
&v&(uaciv et alibi, sicuti et dup Eye mpdc Ti dicitur. In 
Hellenicis VII. 1. 9. editur zpóg ToíTovg elxüg ToUg cuwud xou 
eüfapsecdroug mporifyai , vitiose, namque Graecum est zpocéppo- 

. 


7 
pai Ünppüv, sed non sdüapo5c sed siózpeGc. Itaque in edóaposc 
inerat edóagcigara. Similiter VIL 1. 8. mpoBór4c ye pv Tig àv 
mEpiayégepog EdQpovog el4; quia non dicitur zpoddrue dc) mepi- 
Qav4c sed mepiDavig, quo exemplo et CicEno dixit in Verrina 
I. 7, 20. aperte iam et perspicue nulla esse iudicia, et saepe At- 

,7 


lici , apparet in mepiQavés inesse zepiQavésepow. Apud lIsocna- 
TEM 7p); Axupdvixoy S 356. Gee cor cuu(oxoerai Tv. map éxelyav 
eüyoizy. (Ge(Qniorépgay Iweiv , quia non dicitur £go« QGéQoudv ri sed 
BsBalee necessarium est (9sQaudrepoyv. Eadem opera in Isagi 
Orat. 1. S 22. uéAxovrec T3» odcíny tEew (QeQaioripay adverbium 
repone comparato loco in Orat. VI. &$ 50. & 23. Zmo3dpevde 7i 
vy Üyrev dpydpioy xaraAÍmOL ToUTO (Ae(9ulog TEsiy a)roUc. Contra 
reclissime dicitur £yeiw Tiv& (S8(gaiov (DÍAov , cÜpqun ov , Épaeuv , 
ut in Lysistrata vs. 1017 : | ! 
dE», ÀQ moy4pé, moi (Qéfomioy Bj Exe QulAnv. 

In Isocnaris. Nécocle S 17. 5v xol riv Qoi xaradssségav £xo- 

cw perperam dicitur. Graece dicitur xera3ee fxw.et xara» 
12 * 


156 


Beégépoy Tb cpm , TWV MovxAw , Tiv cÓclav, Tv QUeiw , idque 
reponendum est, sed forma Isocratéa xara3sesépoc , quales for. 
mas oum éxwem, Juxrióévai, et Jusxeivóm; iungere amant qui 
nitidissime scribunt. Gopiàm harnm formarum collegit MarrRIAE 
in Grammal.- Ampliss. S 262, quibus unam addam, ut Sorno. 
oLis fragmento miseré habito ealutem afferam. Exstat in Sro- 
JAEI m dHorifogio XX. 352: 
&voUg éxeivog, m] 3' &voUeepmi Eri 
, dwelyon: WteUivayro xaprepov. 
restitue: : 
- &ycuc ixsTyoc , ei 9. dyoygdpog fri 
Éxaiyov Wuuyavro [cpóg TÓ] xxprsady. 
Eodem exemplo apud AwriPHowrTEM de caede Herodis S 18. ubi 
vulgatur mpoluporépouc Eye corrigendum est mpolupsorépue ; 
quia sensus est mpobup.orépous elvai, Manifestior etiam res est in 
talibus, quale est apud. Tmucvpmkw VIIÉ. 45. Jyz uà ei vabrau 
và cópaTmz xiipw ixwci DBamcmwüvreg de TouUTm , àQ" Gv d 
&ctéveix. &upBadvei, quis nescit.dici xexZc £x» TÓ cep et eU 
iye, non xaxov et &ya00v? Itaque rescribe xeipov et expuncto 
articulo éQ' dv dcüéyeis, — Eadem inepte confusa videbis in Iso- 
cRATIS eratione de Pace S 125 jzou£yopev, Ty Sipsoy. s;elpo mpar- 
qvoyT& TGV rais. Uy apsilose SouAeudvrav., : quis ferat dicentem 
zpirro x&x& pro xaxüg, aut &yadd - .pro.eó, aut xaA& pro 
xXAGg, aut wécpix pro perplag ? Tandem eigo Urbinas attulit, 
Dicitur mp&TTG Xx&AÓy T) pro xaAGs, el dyxóóv ri vel Xpuedv 7i 
pro sü. Satis mirari non possum, quomodo Brnckrus in Pace 
vs. 215 relinere potuerit immanem barbarismum : 
el 9 ab oTi cpXEniyr" dyx0by drriMGVIKoOl 
pro vpé£as' ut ad ipsos Aíficos repente. oratio convertatur, 
quod facetum. e lepidum est et optime constabit , si vs. 217 
pro: 
: dAéyer' Ry Opsie ediUc* Horordusa, 
dbi jus; incongruum est, legetur: 
PXéypser dy cfc: Gy0pec, BEumurdpela. 
caeterum mpérrouzi dyalóv vi, ut mpáTTOUX: sÜ, non minus 
bellum est, quant DaripIS spulpopian quem. suaviter: rident omnes. 
: Facile est in IsócmATIS. Panathenaico! S 150 in verbis cx Éxo 
vlc alveus &ràv GElovg &» shy dipaxte Tijg ixslyav. Sinvolas 


157 


videre d£íov; nihil esse , d£/ec requiri, et in HzRonoro IIL 45 
Trà TÍkWx xx) Tàg yuyxixxs de Tobg veucolxoug cuysiMoag slwe 
érolpove Ómompijcc. numquam te expedies aut HanoporUM,. nisi 
rescripseris elwe ároípac id est $rouog fv. Finem faciam in 
restituenda lectione , in qua librarii contrarium errorem errare 
solent et pro necessario adverbio nobis adiectivum obtrudunt 
eum sententiae aut detrimento aut exitio: .9dyoya sb, xaxüg, 
xXAG;, (dXriV , x&xioy , seTpov , kdAMIy et similia, quamquam 
. certa ratione et frequenti usu nituntur, tamen saepe imperite 
attreclantur ut sensus pereat. In Henoporo Ill. 142 4AA' ou3' 
&£ig el cüys «piov Apri. yayovdz T& xaxóg xxl iiy ÜAeópog, 
quidquid est veterum et bonorum codicum servant omnes vitiosum 
xzxdg, in uno Florentino non optimo x«xàg est, de coniectura 
repositum ab aliquo Graeco, qui plus quam oaeteri saperet. 
In Amsrormawis Equitibus vs. 218 in omnibus erat: 
' Quy, wimpà, yiyoyme xexbg, dyopalog cl. 

Íxysic &savra. moe soTslas & Oei. 
quum ZJavennas x«xic obtulit ^ Vides &raeculos non assequi 
quid esset xaxG; vesposive:.. taque affricuerunt aliquid de suo 
Hxnoporo I. 146. imei do yé vi pXAAQ oDTOb |lawdg scio: TV 
&AACV "Lóvav 3 xdAXiMy Ti yeydvaci ply m0AA3 Aéysrw , tam 
male dicitur xzAàe T: yéyovyx quam x4AMdy 7i, corrige 5 x&^- 
Aioy yeydvao:. Contra in. Ericganut fragmento apüd Droc. Laénr. 
in Platone III. 16. | | 

Oacukasby oÓjlv duh. TaUÓ obrÀ Aéysw- 

xa) dyüdyeiv müToOlciy müTOUG xl Qoxeiy 

xXAGg ssQükemw. xal yàp. xóey xuyl 

xAAAIgoy elusv Qalyerai xa) (aUo (3o 

Üyog 3' Pv xáAAMsedy [ici], 0c 3 i. 
ultimum versum boni codices sic restituunt: 

$vog 3 dyg xdAMGov, Üc 9E Óny Ji. 
ludificatur nos lepide. accentus in xxAGc, non enim de generis 
nobilitate haec dicuntur. sed de formae praestantia et .xx2de 
(pro xzAcóg) scriptum oportuit; denique scribe xa »àp aó xóev 
xu»|, quia articulo locas nullus est. In IsocmaTIS Aeginefico 
eiusdem inscitiae. insigne exemplum: habemus. 'Edebatur in 
S 18. vidy &' éxonjezTo OpxcUAoxos , *oAÍT4V quip abTOU xol 
QÍAoy Üyr& , yeyovóre 9 o03svàg wslpo: Xuylov, nihili erat 7i- 


158 


voyoT& .welpo pro jyrx, neque de moribus et ingenio haec di« 


euntur, sed de natalibus. et: genere. Itaque: advérbió sss erat 
opus, quod tandem Urbinas dedit et unusquisque , absque eo 
fuisset, certa emendatione dare poterat. Magna me spes tenet 
fore, ut nunc omnibus persuadeam in emendando loco Lvsuz, 
qui olim aeger circumambulat in puleherrima oratiome ip 
TÀV '"Apisopavoue spuproy XIX. S 12. Narrat. Ürátor quemad- 
modum suus pater. auctore CowowE affinitatem iunxerit, (Ó Kdyou 
TOUJ.OU craTpbg) éOcwÓw .QoUvmi .TX4v dOEAQXv airobvri.TQ uiei vj 
NixoQoiguoo , à Y dpüv móTobg Dm ixelucu c& wsTigtUIelybuG yeyo- 
yórug T' émieixeTa Tij Te. TTÓAeL Ey, ya TQ TÓTE wdyg dpéexoyrug 
Fmelaó, 2Oo)wai, in his yeyovórze -T' émieixelg absurde dictum 
est. In affinitate iungenda honestioribus prima eura generis, 
: ut sint boni bonis prognati , àyxdo) x4E£ dyaüüv.  Aspernantur 
haec adolescentuli , ut apu MesixDRUM in Sromaxt Florileg. 
86, 6. : 

&TOAET pu6. TO p px My, , el Qus iué, 

piirep, &Q' éxdey T yéuosg. cie àv vij QUcei 

&yaüóv ówdpwy qwxOEV oixeiow. cgorby . 

éxelce xxraxpedyoucty , eig T& MdpexTa 

xai TÀ yivog, dpiüuoUciw TE Toug frdmTOUG 0g0i. - 

' eQ!B) Q' Exout qA&Oy o)3. $gejg Orgy - 

obx sie) wavTOb, "Ge yàp Éyéwyr Xy coTE; 
addam alterum fragmentum eiusdem in eodem argumento, ut 
turpi mendo liberem. . Bervotum a. STOBAEO- est in Flenieg. 
72, 9. : E 

xal TOUTOV dur rhv gb eos: yaaet fec w^ 

&mayrAc, & LSU gcTEp; dg QvjmsÜn. - 

oüx Herzen ply. cà xBby pci, 

TÍe 94v Ó wüwTOg $6 yxqee], T9Ów Ob TÍo; 

Tày àÀ TpÀwov aüTNc Tc voauoupivyye , pue0" ve 

Qiécerai, ur derátew wur! Ibely. 
in verso secundo quid sit óc vipeÓz nemo facile dicet, ne hoc 
quidem quid sit hoe verbi àwjusba ; ad dvlyzcÓxi, credo, refe- 
runt. Frustra. Lege óz dàvojusÓx, ut im emendo solemus , id 
est non unde si sed quale sit spectare potissimum. — Sic igitur 
adolescentuli solebant, sentire seque stulta cupiditate in laqueos 
irretire inextricabiles, vide Isasuw III. S 17. "Cautius in ea 


159 


re versabantur parbrtes ac tutores: exemplorum affátim est in 
Oratoribus et aliis. Quam diligens fuerit is, de quo dicimus, 
demonstrat S 16 rà; duàc deas HeAdvrov vivày Aa(3ely &wpol- 
xoug yu TAOUcluy o). 9dÁ)uxsy (scrib. o0x Ébwxev), Óvi éodxcuv 
x&xioy yeyoyévai, id est obscuriore, ignobiliore. loco als. 
Speclavit igitur in genero genus primum, eique filiam in ma- 
trimonium dedit, quia Aonesto loco natus erat. ld quomodo 
Graece dicendum sit nom:est difficile ad reperiendum. Inter 
eÜ et xaxóg si quid medium est id. &miexGe fere esse aut fieri 
dicitur éxiexGg Éwew, mpárTsiw cet. Si quis igitur eo loco 
natus est, ut inler robg 50 wyeyoyóTrag x«) robo xaxüg; medius 
" Sit is dicetur éziexóe wveyoviva: et Lvsus olim seripserat 
ysyovdrag .T' Émieixog , librarii autém, qui xxxàg in.xe«xde, 
xepov in xelpge, xaAAbv in x4AANy vi depravarunt, antiquum 
obtinent et iz/«xóg; in émrieixe]; mutato mirifice se Lrsue 
profuisse credebant et satis diu id facinus occultum et im- 
punitum habuerunt. Ad Tocarin revertor, unde vitium exi- 
mam e S 61 Épós 3iexmTloag na0' Ó uySEmu TeMoag doxé- 
xcuTo ÜTÓ ToU zupóg. Hes tam manifesta est ut satis sit 
veram lectionem opponere, quae est ézoxéxAgro. A et A cone 
fusa sunt, hinc natus error, qui Lucuwo plus profuit quam 
nocuit. Nam absque eo fuisset, bona et genuina forma Attica 
d&voxéxAyro non emersisset sed in ZzoxéxAemo reficta fuisset. 
De usu Atficorum nulla esse potest dubitatio. Satis compertum 
esl. constanter dixisse omnes veteres xA4w, xAÓZcw, ÍxAwcx, 
xéxAgka , xéxAWpa) el xexAdcouoi!, pro quibus ut quisque liber 
est pessimus, ita saepissime xAsÍw, xAslow , ExAeimz, xdxAsixan, 
xéxAeipuxi aut. xéxAempai et. xexAslaopuui apparere solent. ^ Anti- 
quae scripturae, quam Grammaticorum auctoritas tuetur, 
passim in libris paulo melioribus aut certa exempla comparent 
aul manifesta vestigia in antiquis corruptelis, quae proxime a 
vero abesse solent, ut in Ecolesias. 420. 3v 2à' daoxAsly Tij 0Upg. 
Ravennas dedit ZmoxAlyyi levi errore pro dmox2sos (IN. pro HI). 
Perfectum! xéxAqxo evasit in. Avibus 1262. dmoxexAdxzjsev S10y- 
vei; Ósojg, nisi quod émoxexAXuxepev habent omnes. — Videbatur 
esse nota forma a x«Aeiv et abstinuere manus. KéxAwuai Sae- 
pissime corruptum est in xéxAuuxi , xdxAeipni , xéxAIm,ci unde 
facili negotio erui potest. Itaque illas formas omnibus; qui 


160 


in scribendo 7» áptyalav 'ArÓfàx referre debent , ubique resti- 
fuendas esse censeo, eorumque imitatores hoc quoque ab illis 
sumsisse opportunus scribarum error in Lucnwo indicium fecit. 

In sequenti libro 42, 57 nescio quomodo concoquant à 3? 
aüMTUs ÉQisa OuiAo; fyeoy pro uiAog Iyleoy. Trila sunt aüAeiv 
píAoc ,. &Àeiw 140g , (Qua&v. pu6A09 "lowixóv , Kapixdy, alia. PrATO 
Cbmicus. AtigNARI XV. p. 665. C. 

móAoUg 9  Éxeuca Tic xoploxw Kapiküv. 06 TI 
peMGsrai Tolg GupumÓTGus, - 

Ih Diaiogo &4, G liabemus specimen. socordiae scribarum et 
editorum levilatis. Gonvocantur Dii in conpilium per praeco- 
Bem. . Adeste, inquit, Div. Deaeque omnes. 

w6lg dyopxv, 0m0o! T6 xAvTÀg OalvucÜ ixordp ge, 
" .6éuco T' «D pécarO. 9) UgaTOL 3 [MAR mRyxXU 
véyupyo (oapoioi mapk xviaqoi xadyucóc. 

vera scriplura est wap' Zxvícos:, quae cur depravata fuerit 
palam est. Qui IIAPAKNICOICI describebat quum «apà scri- 
psisset, quod supererat xwvom:, ut aliquod Graecum vocabu- 
lüm extunderet, in xvíegr; refinxit, et sic sexcenlies in libris 
error errorem trehit, Levissime BrekkEnus w«epà xvicijc! conie- 
cit et in textum recepit; nam, etiamsi kvirjg pro xvioeig in. usu 
fuisset , sententia loci apertissime contrarium postulat. 

. In. eodem Dialogo 4&,- & àvo» Ódrepos 3 mapeupzcüni dyd uy 
3 TupEgÜa: dq *wporov, viliosum est capéupzcÓc;, verum est 
vapedabx:. Fidem faojat ipse Lucimwus in $.9 &viyesÓm: wo 
erxpeucMdvoy xal [M docwexrsjv el Tig TporeripoTO cou, (jn 
DzwosruENiS Olgyníhiaca l. p..25, 14 boni libri servant; zapeá- 
eÜa. xa) év ojBs»üg «lymi jeépé) TÓV TOioUTOV , Üeleriores omnes 
vuptepEcóan..  Dawponpus indicat idem vilium commissum in 
Arisiocratea p. 60b , 15. óNeg yàp nyxoovrou mxptQvlc, uày «i- 
TO) , zpàg Kepse(QA£erTMy 0 daokAlvew OjXc , ubi in omnibus li- 
hris eat xapeepzcóa;, in optimo omnium Parisino S vera lectio 
in: margine adscripie- est. Priorem DzwosTBENIS locum imitatur 
vel potius descripsit Amrripe8 I. p. 62 swapewcqsévov 2à xc) dy 
cDàtvüg QvrOG . sd pei. Trevróg TOU EAAwviXdU , ubi olim edebatur 
awpeupaajeéviu , pro quo Bgiskk cepsepapévos dedit, Diwponr ex 
eddd, mapeeepévov. emendavit, Viden vulgalam ex dupliei scri- 


D pu 
plüra' natam esse hae: mapseopeévov ? 


——( 


161 


Ibid. $ 8 jj: Bé2i; 3 abr4 (leg. abry) xx) ó "AvovuQig éxei- 
vec] xal mXp' nüriy Ó "Arric (scrib. "Arwc) xol à Milpye xal à 
Miy 0Ao00 óAdwpuoot xal (Qmpe?o xol vro^vrTlpwTo: dg dAwÜGe, ri- 
diculam dittographiam vides, nam si sunt óAdvpuco: non est 
dubitandum quin etiam Zac; fuerint, itaque JAo; expunge. Tur- 
pius etiam in re simillima scribae nos ludificantur in PrurAncn: 
vita Arafí cap. 55 «epóQiov oix, dAov Acuxüv dAAAà pecomdpiupov 
Íysy, quam sit vulgata seriptura inepta apparebit satis, si 
comparaveris cum vera, quae est óAdAsuxov, Jue verbum 
non amplius addo. 

In fine S 535 sine sensu edebatur : zoAAc) yàp o] ràvavria 
yiyvacxoyreg , "Aslou; '"EAMQvav , Ó woAUDg Asüg.xal Óó cópQat 
BagBanpol ve GmavTeg , partem veri vidit Bmkkgnus, qui edidit 
TOAMQ yàp ol rTíyavrÍm yiyvdcxoyreg mAeloug , 'EAAJvuv Ó T0AU6 
Aeds xri. non vidit compositionem per xa// — s soloecam esse 
et triplex genus hominum verbis significari, reapse duo tantum 
diei. Quid multa? interpolator aliquis nos impedit; dixerat 
Luctus veteris comoediae poétas imitans: 'EAA44vov e ó c/g- 
Qa£ QBápQmpol 0' &rayrsg. ad cóppat adscripsit aliquis à cAüc 
Acc , et hinc vulgata lectio conflata est. 

In Somnio s. Gallo 45, 5.. &xove Tolvuy. ma qadobórards cot 
Adyoy , cO old OTI, Aya. at nihildum: dixerat , corrige: sodes 
épó. In S 20 revoca à EHuüaypdpz, 9 óri udMem xalpsig xm- 
A0U[LEVOG pro xal elre dius xÍpoig, quod sensu vacuum est. 
In $ 96 duoi PTT Qalvoyrai Toig TpXy xolg Pronprraie , T 
TOAACU; ley Íei Tig uiv Kixpomme Oiülev jyrag 5$ XicUQoug 
T»Aéqovse , Sia; ra Éxovrug xoà Eidw Dédavrior a, pro KZ- 
xporas repone Kpéovtas , cuius.in ea re frequens esse solet men- 
tio propter D&wosrmevis notum locum p. 288, 19. 

In $ 28. à» xbbig mepir pter dmorelyuy TÀ wxrrÜpmTE, 
nequé &morelyay huius loti est ,. heque 'mómlyay aut TOT VV j 
quód in aliis est, sed mény. :Vitiosa forma legitur $ 29 
dvazemirucai: lones nonnumquam ita loquebantur, qui et xexe- 
pácóu; dicebant pro xéxpzeóxi. Oraculum est apud HxnonorUM 
L 62. mE s 
Épizt rai à  Ó (30Aog , vó 5à Bixruoy ixmETÉTEGG 
caeteri omnes zémreu«! dicebant, ut in Iliad, E. 194 4uqQi 


33 mimAo YlémrayTmi. | Odyss. &. && àAAR uAA' aibpy YlimyTATOl 
13 


162 


&viQeAos. et alibi, .sic..in  Nubibus. 942. el£aeiy 9 oy. Bploiciv 
rem Te 4 volti s. et passim apud, Aíficos. . Itaque 8cripLura: codicis 
A dyeeméroran. leniter refingenda, ut genuina forma exeat 
verás Tus 4. B 

In Joaromenippo S 10: pro TM rpumipevos verum est mo, , 
üt in vei. rpámepuui; oi .TéTpO ue ; et similibus perpetuum 
esL; T4 Tpgmauuxi lam, vitiosum est ac.si Latine velles dicere: 
gua. me vertam? in S 19' pro es4AÍxoi 3ieQalvovyro &vo ; requi- 
ritur &yofev , ut. in. $.18 e vóre por Aypolev ,éaiysero. in S 20 
0c4ciy. dm íyeyxai map ipoU TQ AD, subabsurdum est ;ámévey xau 
pro ézéveyxe .In S 24 coawyüpeie áv&youdi male editur.-pro 
&yovuri. ^ Tegotyy eid in (S 55. corrigatur: in sepiyyelAmpesy , 
denique $54 emenda sep àà Mevlmrrou 7235 dd pro vulgata 
TAUTA Sexe: . 2 

In Dialogo 41 S. 1 |xuend domas - cedat verae scripturae Éxue- 
xoQurei: et, in fine &xesde: ri SuyrexoUvrec pro éxaqor repouatur. 
S 8 Éxiev c Abouog ma0. x&velpu , Scripsit , :.credo ; quod apud., ve- 
teres: constanter scribitur, «9 "xdveny. In S 11 dé-épxovrei 
AoiDogstaduuevot &AAJAOG 0i mTOAAO) TÓV. dSpgre fx ToU perámoo 
dyxiAg TQ ÜxxTÜA &mobud aevo x&) ovo; KpoTely &oobLcy , 0g àv 
Bey xAopuvórepog- ary d xxl (jacórepos xal ÜieAvop.Eyoy &mÉAÓN 
Ugepoc. (Quis admonitus non videat requiri &eyaAeQuvóraros , 
ÜpacUTzTog .el Ugo; ! Tachygraphorum compendiis factum est , 
ut eae formae. saepe inter se permutarentur; deinde quid est 
&yxUAp TQ QazrUAg doLudpevo Ty lopbre |! &xpp TO ÜmxTUAm 
in.S 8 quid sit notum est, euius rei contrarium fere hoc loco 
requiritur. Aut ego fallor aut. LuonNUS scripsit. dyx&vi &xo- 
£uópevor, deinde postquam dy»x&w in éyxé^e depravatum est , 
TQ ÜxxTUAg adscriptum est a nescio quo, ut aliqua in iis sen- 
tentia inesse videretur. Pervulgatum est hoc modo correctores 
grassari in locis leviter eorruptis. Ipsum vitium neque ani- 
madvertunt neque, eorrigunt: de suo adscribunt aliquid, quod 
locum. laborantem fuloiat: ubi quis: ipsam vitii sedem ..depre- 
henderit el yerum repererit , ultro excidunt. quae perperam 
adglutinata fuerunt. Copiam exemplorum huius rei cum insi- 
gni fructu colliget, qui volet in Diowvsio HALICARNASSENSI SCri- 
pluras Gedicis Vaticani cum, vulgatis conferre, aut in IsocnaTE 
Urbinatis Codicis lectiones cum iis, quae in caeteris omnibus 


165 


feruntur. . "Ayx&àvi &mo£uea0ai- affine ést. notae. locutioni. dy kw 
diropeórrecÓzi, cubito se erungere, vid. Mataewa ad liaec verba 
. Diocg is. Laenra in. Dione 1V. 46. dp. i6 mari e dress 
(epog , TQ dyx&w &mopuccdpevos. E 

. In. $ 12. scribe dxoders Ae , non Aede; el varsierrlpals pro 
x&rasunoopuslo.- & 39. oxometire: oripg aitov. .Aeeinoy. My. a0TÓ 
cweiya, non loc. agitur , "sed atra eum "posthac: sibi: habitura 
sit, Expunge 5. S& 20 éraipixg; dexeuncjsdyu., passith : confusa 
video exevdZa-. eL. Broxeoditio quo certo discrimine .dirimantur 
quum scribae nesciant promiscue ponere-solent; oxsuáójer verbum 
est de oulina et oequinariae artis, unde Aja exsudtam, axeudGety 
và JeiTyoy dicitur dt ai .exsuxelar nomen habept. : "EvokeucGem 
de cultu.corporis dieitur, cep) ác cexeuáé. taque sí qua esse 
dicitur meretricio xaltd ,-éraipixQo Sven xsudo poiyy dici debet , i(a- 
que corrigendum est 26, 10 dAAóxoToy kkevXv ivxsvacusévqu , ul 
in 46 , 14 -Baeiuküe doxsvacqslvog ex: Vribus: libris corrégtüm - 
e&t et 11, 16. Gimme DibokeUaca -(TY: daxsíaos) recte Farrz- 
SCHE éyeexedads "reposuit, Obiter ridiculum :mendunr. exime e 
XgNoprsovris Memorabilibus I. vu.:.3. dp' od vÀ £$w clo TíMYv4 
pueasploy »ró0g dy adobe -a0A4Téo; nal apros às. Pei dxsiior. cxsdy 
v6 XAXAÀ "xduiwyrut ku) dxoAoUfoUg geAAOUS mepMdyéyTOA "crÉ, Te- 
pone quaniocyus éxtujy Tc kaANP. xdóryyra: ,, Disi. putabis. hàeg 
dici dé. supellectile, quae sit. in tibicinum aedibus,: quod absur- 
dumsest..sIn $524. eb» uy oivoy., Serep--2aV, -mrovwpob ; :sjoéiaw 2à 
v)ty 30b»3v  obil kl: datepiit 'Librarios zoyupd» , quod: neutrius gene- 
ris est, et 520 pro 4Neisy' restituendum ,: nisi :forte 'quis .:putal 
pro (eTA(oAM TAÀYSuy. 9A vxw, malva. Graecitate : et: sententia 
yAvxela dici posse. Statim sequilur. xa) caUTm:.Dowep ixéTWV 
isi Tày voQ BAéov (Qugéiy im) v)» vovv, xaTa Quydvra ,.. LucsANUS 
ita suam . manum .agnoscet si alterum -éz/. a. mala. manu. ad- 
scriptum deleveris. Graecum est érl «xy $8oyimy , Goxep ri Tv 
ToU ÍAdov. (Qe xaTAQssty.. Si transpones, quod venustius et 
elegantius est, práepositio non. repetitur: dezep im) vi» ToU 
éAdou (Owpub» TA» XOovMy xeraqQuyeiy. ' Affatim exemplorum -est 
apud omnes, veteres, recentiores. Male seduli correcfores et 
magistelii inferciunt alteram praepositionem , .quam undique 
expellet, qui iudicium habet .assidua ' veterum: lectione -sub- 


actum. Saepe sic interpolarunt homunciones unum omnium.Af- 
13 * 


164 


licorum  venuslissimum  Prarowmw, quorum .locorum quo sit 
evidentior correctio praemittan; e Pravowa illos locos, qui anti- 
quam consuetudinem. servant incolumem. — Legitur in Protagora 
p. 357. E. Gowsp jmb QieuTWTOV 9p», in Timaeo p. 27, B. óc 
sie Quxuede Xu&c, p. 19. k. jeiv demep 9i. aüAGvos TOU vipaToG, 
p. 91. G. de eig.Aptupnw TW, pairpot. xoracelpavrec , 1n. Rep, III. 
p. 414. E. 3ei jg wep| pMTpüc xai cpoQoU' Tic xopes. Apvvew, 
VIL p.520, E. óc éz' dvey oiov eloi 0 &pysiv , VIII. p. 540. E. 
óc sphg meiDzs "xc, lheaet. p. 170. À. Gocep vpbó Üeoüc Éxeiv 
robe Év éxdcoig &pstovr«c. , Eandem dicendi rationem crebro se- 
quuntur omnes, qui veleres in .scribendo imilabantur, etiam 
qui non magnopere ornamenta orationis et ílosculos solebant 
venari. PrurARncHUs in:Cicerone qap. 6 cmmep eig. méAayog &xevis 
TWV TÓALUV dprirán , in .Áraío cap. 58.. xefámep iy 3lxn vi ieopía, 
el cap. 41: dezep éml vevayiou Tiie vrerploec el alibi. saepe. Lu- 
culentum est exemplum apud AmieripEM :vol, II. p.440 72 28 xoi 
Quien) de xarà Üskv Tw mpoydwpev *, oj. uA TOUG, Mepadayi T00- 
xiDyysürcavrae Tv mpóyóyww, Similia multa ex sequiorihus col- 
legit.DomgvinuUs ad CmgamrroNEM. p, 158, dg é« .d2AZQoU TOU TÀ- 
Qu. &rAdxy .domép, üró EiQoue 00 Adyau ,' Agsrep x :oupmrosiou 
v08 (inu Avxadüw , alix; et GkRQUS ad -Duownn . CunysosTOMUM 
p. 70, dozsp dz) urpis Ti. 23]e , 6: 6v .epusomtdg vl TAE, dq 
d cádg. T$: cdpari, ; Transpone liaec, et. senties praepositionem 
é6se: itérandám : &vaAMdeW. ék Te). lau ,, demep. ix. eupmaoiou, &y 
T: cupuTI ; GoTep. iy cq. - ; Itaque vitium. voncopit. elegans 1 de 
cus AwnHAws in SrosAgi Floril, CXVI.- 14. ue 
miis y&p Tà yipze doTSp- lpyasipey.. - 

tssei CoAMTAWTO révépameia mqporQeicà Xaxo. 5a : 
poéla dederat Gg "rpóg épyaepiey , ut. in xenistissimo: frogmentà 
Lvsiwk l1. ze) aqvoUrOv-'rbw: MGawAOV dg eph guAwv Sum elpoyran , 
et.qüis non est.saepe ita locutus? Transposuéris ista , praépo- 
siio inutilis abibit: à& zpóg épyacxpoy. T0- sip... Simqul .com- 
parationis ratio mutabitur. Si dices: dzeAAeTTscÉas Dei ix ToOD 
Bou 'emep éx cujwmogiou ,..in .verbo: ipso. inest comparatio., 
dezsp Éx cvupumoclou 28i dmAÓeiv, id. est xoc xoà eDÓUpouc , 
ojro xXi| éx ToU (9icu: contra dep  éx vupwmoOciou TOU (lov 3ei 
&yaAdsiy Si dixeris, hoc dices: ó (3íog :dgiv ^ oloy eum 0ci0v . T1. 
xuü&mzp oiv Tig ix cujmoglou dmépxeroi, ore xal éx ToU (ülou 


e 


165 


&ciéyz) cpocYxei..— ÁNTIPHANES non hoc volebat dicere: r2 viaa 
égiy olay dppzaipidy v1, sed naldmep éxecoc juil eigo mposqoirky 
ó p4íy vrpüg puupomauAeioy, Ó.0à mpg xoupsiow ,-0. 08 wpüg cxvTOTO- 
Weoy , Ó 0à mpg O vi &y TUXM Ppyaee5pev, (utor verbis Lvsuug 
XXIV. 20) ojres &avr& .rüvÜpamweum Wmxà wporQoirg. 7pie. TÓ 
yspac. Si hoc tenehis, quod tam perspicuum est quam cer- 
tum, nusquam iibi, imponent librarierum fraudes el. magistel- 
lorum inficeta additamenta. Experire hanc rationem in Praro- 
wi5 Éulhyphrone p. 2. C. rv ipi àpablav. xavibàw àc S1eQ6ei» 
povrog TOUGg WAIXIQTXG MÜTOU. lpgeTai xoTWyopucay (40U .GgTEp 
mpg QMTÁápm mpóg TX4V dA (ubi.oplimi codices de .mpós pwuépe 
exhibent, quod recipiendum) eL senties $e vmpóc wurépo TÀV. vrüAu 
hon tantum aliquanto facelius esse et mordaci PrATowis ingenio 
dignius, sed prorsus necessarium ac verum. Simililer in PAee- 
dene p. 67. D. &dígoi ri. vus eixely . udyay. xm mUTMV (ex- 
punge pbvuv) éxAvopMiyuy Gomcp ix üecpiy éx TOU co pueTog;, quia 
apparet dici rà ejm alvae olov OtcjoÀ Tic Wpupiis. emenüla deep 
ix dec v ToU cópearoc, adjecit. nescio quis alteram  prdeposi- 
tionem ,: ne Jsé;sà, ró9..cd eeroc; diei videreniur. Ibid. p..82. E. 
zapkAeBoUcg m34v. vus. 5. QiAonoQim dram yc. QraDeDej etw. &u 
TR .CUjERTI, kQl- mReokExüMAmAMV, AyeyaGouiyuv; 08. Quaep - Di 
£kpo/|&00 Did ;tougeu .cxparcitlou' re. Ovra. wré. eadem .de eausa, re- 
soribendum est, emep. 2j eigp oU .covreu. — Tertium ad eundem 
lapidem offenderunt.in eodem:;dialogo- p. 115, B, £v jujv 6&re 
GaTep aq. ix9w .xerà.Tà VUy. ve. elpupedva. xa. rà dy TQ Éfumpo- 
csv Xpéva Civ , ubi philesaphus seripserat- demse-ket' ixvw TÀ 
Uv c' eipipuéves web... Iu superioribus: iam: liberayimus eodem 
vilio eximium locum jn Aibro . de Rep. VIII. p.555. B. orav 
a)rbv jou eldvue mTalcuvTA Gap wpüg &pj.UT) rpg Ti mÓA6I. 
ipsa resp. dicilur esse veluti scopulus, ad quem impegerit, 
itaque grmsp . xps. EppAT! ci wÜAci genuinum) .est. Similli- 
mus huie in Lucuwo locus est 70, 4 cuvrgiféwrog aüroig ToU 
cx&Qouc epi. bro :uiKpg, Cpiori , TG " xod. ,,; Superest. unus 
locus, nitidissime scriptus; in. Phaedro p. 250. D.,: quem. ea- 
dem labes obfuscat. demsp iv xe&rómwTQg iv TO Hp)vTi iavrv 
ópày AéAwÜsv, multo. melius et suavius PLATO ipse dederat deep 
éy xxrüTTQp TQ épüvri. At, dixerit aliquis, tam despicis et pro 
nihilo ducis constantem omnium librorum fidem et nihil te 


168 


velustarum membranarum auctorílas movet, ut tot locis , tot tes- 
tibus nihil credendum existimes? Non infilior in his perexi- 
guum esse in libris praesidium , unius et alterius non optimae 
notae est hic illic cuxlv4  émixovplz , optimus quisque in illis 
vitiis, si tamen sunt vitia, fideli concordia conspirat. Qui ita 
agunt satis ostendunt se in codicibus versandis et exculiendis 
aut numquam operam et studium posuisse, aut non satis dili- 
genter et raptim et obiter in ea.re. esse versatos. Nae illi si 
scirent quales testes: producerent pudore suffunderentur. Atla- 
men si testimoniis et auctoritatibus certare placet, ne hanc 
quidem quamvis iniquam conditionem recuso. Producam testem 
multo meliorem, antiquiorem: et locupletiorem, quam quidquid 
est Graeculorum, qui codices Prarowm nunc superstites post 
saeculum X. descripserunt. Quem igitur? ipsum Luciwow no- 

sirum, quem quaeso diligenter audiatis dicentem, quae exstant 

550, 81. Óray Éxacog Üemep iy nardwrQo v9 Jpsiueld éavrüy Aem, 
Ecquis dubitare potest quin floseulum hune e PraroNE decerp- 

serit homo lepidus, qui PraAroweM tamquam digitos.suos nove- 

rat et:.saepius.fatetuv se ex PraTomE et aliis bellissimm quod- 

que: delibare. Imprimis mentmrabilis locus. est 15, 6, ubi. ad 

ipsum. PrarosEx ita; dieit:: «óc vobv & qup rxUTà ,. m0dsy. GA- 

Xoley.3) map Üuw» Aa? kX)bxerE TV (UMTTRW AkVÓICdjueVOS 

Iribelxyup da mol; dvÜpóméto y à) 96 HrouyoUsi xol vytepl(ovor) Exi- 

gox TÓ &vlog. ÜÜey ua) map"-Üroü xk) d*uc àycAcEdpuv xa Adyg 

pày .&pà C4200si. Tij: dyloAUklag., TÓ 9 dAw(i; Üpdg xal qv Aci- 
paye viv üpérépov , od TocaUTa BEwvÜdskere vtoixlAm xxl. mOAVEIDR 

Tàe BuQàs, el mi;- dvuAEEncÓnl Ts nüTÀ imícamo uad AyemAGo 

xal dppdoci , óg uM Aden Ódrtpoy Ümrépov. liaque quid Lv- 

e1NUS in suo Zhaedri exemplo legerit manifestum est: quia 

est illud. ipsum ex se spectatum optimum et verissimum , est 

nobis, ut ipse alicubi dixit, ix rv Aie 9éATav Ó-aprus , qui 

sanam rationem cum librorum fide in gratiam reducit. 

In eodem: Dialogo 47, 21' est quaedam -scripturae discre- 
pantia, cuius originem saepe iuvabit perspectam habere: g- 
vxuXÓOV Og xaxy Ó wdyog Tw. TD (Qéxri0y dE poly Doxip.uo y 
eiAero , pro 3oxiuacÓfy in aliis est Ooxiuac«e , quod vel sine 
libris debebat de coniectura restitui. Scribitur autem 23oxis- 


161 
ewe in libris sic ut 3owusc? scriptum esse.videatur: compen- 
dium est syllahaé ac, quod cam praecedenti c uno tenore 
perscriptüm . simillimum est litterae 0 ,. unde .e 3oxipzoa; na- 
saitur .3oxipcurÓs[; aut 3JoxiuaoÜtv. Non est, ut puto, alius 
lecus ad. id demonstrandum magis:idoneus quam qui legitur 
apud CnuanirowEw :p. 71, 19 radtuy mv PrigoAMy Ewxsv "Tylyp — 
vapkyupyales ktQ xe) vüy lorv Bporo, rascitur Raiskio. Done 
VILLIUS p. 405, qui non dederat lectiosem apographi' zapa- 
?upyaclsis , quam bene Graecam esse: et: Donviuums arbitratur 
et Rzimkius ad h.]l..qui scribit: » quamvis usilatius sif. mzpa- 
yopvobele ; ferri lamen potest —Pyucüslc. — Aoristi I. pass. quoque 
vicem, medii habent , qui saepissime alternant " memo est hodie 
admonendus nihil esse in his veri et miramur eorum confiden- 
tiam, qui de his rebus ita scribebant , in quibus plane . erant 
hospites,. Caeterum Rarskius -4AAo dy Ibo; 703" &ubeirau 
Véyov, plumbeus in Grammaticis , at, ubi sana ratione et acuto 
iudicio res obtineri potest, saepe incomparabilis et tam inge- 
niosus quam felix. In CganrTONIS Codice unito; quem Florentiae 
diligenter excussi, scriptum est Tepnyvwid l.e. mapxyupvacas. 
Apud PHOTIUM legitar oledelg : éixmaüelg , óaroAu[iy. et apud Hz- 
SycHIUM olofelo: aleüdpevos , eixxotelg, 3dEzc. Glossa est Homerica 
ex lliad. 1. 455 warip 9 dpig xri! dicÓslg YTloAAà xaTWpZTO, 
et pro eixacósi; emenda eixdsa;. videbis huiusmodi errores in 
farragine discrepantium scripturarum saepe annotari, quo tutius 
emendabis locos similiter eorruptos: Nonnumquam scribae in 
contraria currunt. Pnorrus: peQelo: Emiwgeyáoxc, imo vero 
Érigéyacslo. Yn Yawsticmr vita Pythagorae S 50 compendium 
eiusdemmodi male intellectum ab' iis, qui veterem codicem 


Florentinum olim descripserunt, unde manavit et Cizense apó- 


graphum 'et quidquid est apographorumi, pessumdedit elegan- 
tem locum ex "AmssToxgNo, ut suspicor, sumtum:: Editur: 
sImey Ürwr mày mda mórGw (Crotoném)' cixetatau cuu DEBuxsy 
'HpeukAÉm; DÜrt TÀg [DoUg Xià Tijg "1raAlma Amwvev, bm Auxi- 


ylou uy dio évros Kgdruva 3B [QowÜoUvrm Tij; vuxTüg map 


Ty Ayyoiky , dv dyr TV moAeulow , QuxQeipavros xa) pera TXUTX 
ire yer qa byoy vep) TÓ quvpa CUVOVUJLOV 5xelyg xaToixlas- 
cÜxi m0AM &vmep mÜTbg perdo Tc AÜmvaclag. Ges r32v wdpw 


168 


vjjg &mooóíctne. eüepyeolag mpoosxeiy adrobg EQu Jixalus cixovo- 
pev , in optimo codice Mediceo pro spaxAéx legitur óg Adyovaiv 
$pxxAécug (compendium syllabae cvs suprascriptum litterae « 
satis simile est), deinde pro forma barbara xaroxlescós; di- 
serte scriplum est xzroxisÓx4escÓz;, denique pro Zzo3dcewc 
eüepyeciz; habet deoU süepyeckug id' est demoSolelewe. — Scatet 
'vitiis similibus codex Cizensis ex Florentino indiligenter admo- 
dum descriptus, cuius rei pauca haec documenta cognosce. 
In S 14 cuu(9jzAüy rog Móxou ToU QueicAdycu mwpoQyircis dmoyó- 
Voi; , in codice est apo» id estpoQwrov. S 18 ors dxojcaucóx: 
cod. ojre Zxucpa. S 277 OdAzety cod. 3i4A. id est 3uAafdev: 
S 90 mAelovec 3 Sin xi i TOlG AMdyoig vesyébrmas. Codex addit: 

, &ipeÜdyreg aórol xxr xparoG (UTUG gc obxéri 0iXXÓ6 A7TÉSMOAV , 
emenda Zreyíswoeav. $ 46 óc MéAXoueI TÀv Tie mapadic ipuov 
Tol; 8E mürüy oily, Codex (LA id est miAAcUav. $ 51 xal 
Bói 9ià TéA0Ue &yyedousi , codex xal póvoic. S .B& Qvo 3$ xal 
lavar TQ Dalmovi tà TilsRv , codex T Daipo id est sà Ooupsdviov. 
S 65 BoeuAdpevoy Seixvivat codex BevMasla. $ 72. &momsipipe- 
yog vg iyxperüe Exouci, codex iyxpz id est àyxpxrelag. $ 85 
imi xoA&ctog , codex X0AdcEl. $ 91 cepyoráray codex cepvepa- 
ray. S 94 xpuTÉceus - ia rónv Tau codex dàxpar)rwc. $. 113. 

pebu pori queyog cióUc: codex teelnppuon dipaevoG i eIoce TX4/ AUpAy 
xx) veTAyTIXÓV TL. [MÉA0G XP xaTa aATIXy peTaelpicApueVog &U- 
óUs. S 118 rà» yAGccay 3À xal TÀV xeig, €odex optime rvAdsc«; 
àà xxl TWV wWeipa. $ 160 7j jvrwc mporwy opi , cod. cà jvz« 
epoowyoplg. S 164. iypüvyro 9à xal 'Opuspou xal "Heid3ou Aé£sc1 ie- 
AeypéyziS cod. SieiMeypéyoug , corrige 8 eiAEy péyaug- S 204 róv 
Te CXUAAMXX XU) Tü» TUO, COd. mxioy , optime SCHAEFER 74Aoy- 
$ 206 mes éÉmibuugoeri py &y 3&7 Qes£eyra) 0B TOV pxTAlay 
ve xa) mepipyuv imiÜupiGy, Corrige Pribupaisouri Bà» — dqQi- 
Éoyrai 9í£. S 207 xaÜdAcu 0à sonuAeTETWV clyui TÀV. TOV. TpocQe- 
popivev moniAay, codex xaldAos 3B moixixdrrwrov slvai Tà. dvÓpd- 
miyoy yéíyog xarà và TOV ÉmiÜupiQy mAWÜog. cwpueioy 3à évapybs 
ela THV. TOV. mpocQpegopéyoy | moixiAMay. S 264 weyicóni Qael 
Tx)TWy TÀV TÓÀN/ xa&TÀ ToUTO, COdex pro sai habet T id est 
Txgoiulay et mox pro vcàv 6»plaoy rectissime TOv Oocupluv. 


169 


CAPUT VII. 


Deposito paulisper ez manibus LuctiANo, e codicé Z/7orentino, 
quo praeter alia multa continentur Erotici et in his unicum 
eremplum Cnaanirowis et XmNorHoNTIS EPHksI et particula 
quaedam e Loxei Pastoralibus in caeteris Codicibus omissa, 
iuvat expromere nonnulla, unde appareat eos, qui post rena- 
tas litteras doctissimi homines Codices Graecos describerent , 
subinde multa ita legisse et descripsisse, ut veteres librarii, 
quos rodunt omnes, prae illis docti et acuti. videantur. 

Saepe iuvabit huiusmodi exempla meminisse, ubi quis ab- 
surdas lectiones utcumque erplicare et tueri sataget et malet 
certa convellere et iudicio suo vim inferre, quam abiicere quod 
absurdum est et meliora quaerere. Faciam a CHARITONE ini- 
iium, cuius unicum exemplar tam indiligenter descriptum et 
editum est ut scateat lacunis et erroribus, quum in Codice ple- 
raque omnia integra et sine vitio sint, si quis hoc agit et bene . 
Graece didicit. Et de supplementis lacunarum quidem et exor- 
dio operis restituto dicet HiRscHBIGIUS meus, qui Canrroxkw 
cum caeteris Zroficis propediem .editurus est. Excerpam tan- 
tum absurdas quasdam lectiones describentium vitio natas, ubi 
Codex ipse nihil errat. Pag. 5, &. erhibent Zg:AAev ZmsAsU- 
cacóxi, Cod. &rsAcíoccÓai. 7, 10. ó uév, Cod. 0uoc. 14. dveA- 
0civ. Cod. eicsAde?v. 8, 7. Zvayeic. Cod. ivexfeic. 9, 16. qj- 
Qov dvdóso xy. Cod. fcx. 11, 17. às cuvifovs XixrpifDds. 
Cod. cuvsóeig. 14,14. Omorrcusjoóxi. Cod. ózomrTevóWvoi. 15,17. 
ycoug Qixpag xz) TOAAGG. Cod. véAcig.. 16, 26. odBéz v. Cod. 
o) à»xTcu. 20, 7. Xcuxzvsiv. Cod. secvxX£sv.. 25, 9. rv ToU- 


- pT9y xaxXw. Cod. róv mwZyTrwv xzxüv. 20,17. 0rav a)Tg mpoflADs. 


Cod. zgoíAÓg. 8. &AAA 3i Tí fg. Cod. Zuz. 27, 17. &E aipé- 
cé9g. Cod. i&aipirac. 28, 2. vóv' oy iBeiv. Cod. rór' *w ibeiv. 
8. yagous 9oUAcUz.. Cod. 3odA«4c. 29, 21. dxoUcacex. Cod. Zxovca. 
81, 25. xevraspzoy. Cod. xxrzpzay. 94,18. &dcóAsxe. Cod. Zzo- 
AdArxe. 41, 7. dvaAwwp ze. Üod. &vaviiue. 14. ippüveve. Cod. 
puxpdvsucoy. A4, 11. sap xri. Cod. 3eluari,. 4&7, 4. T0 92 0px 
TÁs povolxe Ópyxv. Cod. Trà 3à px ce mpovolmg Epyov wv. 
10. 'Zusyey. Cod. ÉxAxev. 48, 17. Eriyivóoxoue a. Cod. ézi1- 
14 


170 


yXoxu. 22. dw&tuciy. Cod. Zvaxpisiv. | 206. xxxv. Cod. 
&üxpuüy. 50, I. 9r! sóruyiay. Cod. 9r' &cé(deixv. 106. mpiouévov. 
Cod. mpigpévcv. alibi tamen bis an ter in Codice ézpi$ .compa- 
ret pro ézpie. 56, &. xapisóv. Cod. Tà sricóv. 58, 17. xol Aro- 
yUcioy Os0oixQg vivRoxuV OTi. Cod. o0 A. B. yivooxay 3à Ori. 
18. r&y yeyovóray. Cod. cep! r&v yeyovórev. 09, 5. u3 Qpa- 
OUvuc. Cod. fpd3uve. 65, b. Bdeuaru. Cod. 3ecuz. 60, 23. e- 
TUx)l. Cod. Zrvxij. 67, 12. àAAd4. Cod. Xpz. 70, 6. eig mov 
UcApxy. Cod. &mépyu.. 14. mapadolyuoy yàp, &v mxpacii , rup&y- 
yg. Cod. mapa3o0son 93 àvrepxsi Tupavvo , quod acutissime Rr- 
SKIUS reperit. vid. IAcoBs. ad ÁcHILL. TAT. p. 742. 71, 20. m«- 
payupvaclsis. Cod. mrepzyvuvdezs. 23. a0ríce cpaTwyscsiv. Cod. 
&üTdg. 74,9. verroviav. Cod. yerrvizaiv.. 17, m xpopzy. Cod. ce- 
piop&y. 76, 6. mpoéÓuxe. Cod. speérpexe. 88, 2. cleQipouca. 
Cod. cuve dipoucz. 26. w54rs ixAsimsecUxi Ülxcuou. Cod. urs 
BA&recóni. 85, 15. ueyaAoQpovoUy. Cod. pdyz Qpovotv. 87, 17. 
ivédu. Cod. ivéóve. 88,16. si xa) ài dpi. Cod. ei xai u3 3i pé. 
.22. og ópoies év mci Twpeig. Cod. cà mci. Lege eb mci. 
89,22. amoociEZcÓn. Cod. Zzo3si£aro. 92,6. 555 ye. Cod. Ese. 
94, 18. vrulouivcu 88 ToU. (QasiAiec. Cod. mvfouévys 3à T«c Qa- 
ciAidog. 29. cQoagorépouc. Cod. edoàporspoy. 99,2, 3. &xigouAov, 
&rí(douAog. Cod. eUp(douAov, e) BeuAoc. D. ÓTxav m)TWv w* pid- 
cXc. Cod. u^ QAémryc. ó.lepidum hominem, qui f;Zogc serio 
scripsit. 101, 4. éxe/vuy. Cod. éxslpyv. 103, 4. 2i 53cviic. Cod. 
vQ' 59ov5g. 16. am. Cod. ózd. 104,22. óc. Codd, 3/oc. 23. co- 
(ug oüv AvaxAwTIXÓV xg TQ (jaciAe] eüxailpwv. Cod. sófüg ojv 
&dyaxAwTixóv Tfs Üupac cüvÓ«um OusO00 xol vdyrsg dvécpeipov. 
Baci^süge 9B ARvwWpTWwMévog Taxis; éATiciV Ejc*4»AxUveV sig TÀ (dmol- 
Aci xalpov. 24. óc T0. KaAAppduo Óipxpua (xpácac. Cod. às và 
xáAAigoy ÜUpaum Üupácuc. 108, 2. énuróv éAnQpÜva: Tfg Diuxo- 
vixe JucspoUc. Cod. émwrüv éAevÜspReni Diaxovlag Duo yepoUe. 
audi nunc RrskrUM ad p. 56, 5. Zpeiljonai TlAgyyova (scrib. 
IAayyóva) Tác Qixxovlag ipaTixÉc: »est ex more recenitum et 
minus probatorum auctorum. Jia p.128, 21. rà» Ü4Amuov 
Bacixixdy. Muscas capiat qui talia emendat." — Testibus con- 
fidit, qui citati non respondebunt. p. 128, 21. codex habet riv 
ÓzAmpoy Tv (jaciMixÓy et p. 56, 5. rijg non comparet. 108, 5. 
&vepipvvaxero. Cod. dveuílpvwoxevy. —|.18. iBio^oyioacoÓzi. Cod. 


i1 


idicAoyXoncÓ0xi. 109, 7. o0 35r o0. Cod. oó Owmov. S8. Xxove. 
Cod. 4xoDeig. 111. 7. ep) zóroU. Cod. mepl aívdv et Biumífpipat 
pro émégepai 134. mapxoxsudcuvrai. Cod. ' mapzaexevudesTon. 
16. 2£ÓA0: T3; BavAGvos. Cod. i£4Aavvs Bo(guAGvoc. 112, 22. 
TXxx sdpivys. Cod. cayslac elpyvus. 114, 26. Toio Ücspoy ysvo- 
pévoig. Cod. écop£yoig. 115, 1. xaraSix0éyrec. Cod. d3ixx0ívrec. 
18. mpocui£Zzvres volg üpyilopuAxEw. in Codice perspicue scri- 
ptum est ózicdoQuiAaEw, lege ad haec DonviLLI- annotationem 
et ridebis. 116, 19. ére3s/£xro. Cod. Zpyoy &mebsíEuro. 118, 8. 
yuyl. Cod. vài. 11. 7à aórà separiXv 9»psova. Cod. rb. air) mpó- 
TOV dvwpedva. 19. robe TleAomovyuoloug. Cod. robe XAAcve YleAo- | 
 eoyyuolouc. 119, 1. cpaTw4yuxXy.. Cod. cper4*3 xal. 120, 13. 
 &ovclay mupelwovro. Cod. mapeixov. 122, 14. &mwvrZro. Cod. 
A&mTlvrx. 1246,24. lrayyiAAcic. Cod. éray»yíAAov. 125,6. xAéEm- 
T0U0! TÀ Épà x4AMGZ. Üod. xAémrovel Tiveg rà xáAAIS a, B. o0- 
Seda vyéyovs xàxu. Cod. od0sutg véyovs xaxudv. 127, b. &TeAo- 
vyleaTo. Cod. &msAoysoxro. 128,6. oixobousieai Cod. oixovouisiaat. 
11. sópe. Cod. eUpyxe. 129,12. Aie ply. Cod. &Xic s. 27. me- 
eei (alyoc. Codd. zemvepévoc. 194, 15. &AsEixaxeiy. Cod. Zvs£i- 
xzxejv. 135, 10. Éwsuv abri; &£uoU. Cod. 8yeiv dyvr' ljoU. 23. 
&yéüuuc. Cod. éyílyxs. 138, 15. xaiv4. Cod. xev4. 139, 15. ce- 
zreimudvoy. Cod. mezvueuíivey. 140, 2. Eri xxvTaTAs. Cod. ézixa- 
TXTA6. ibid. £AAoc yàp. Cod. airàg ydp. 141, 8. éporópevos. 
Cod. i&perapev. 142, 6. raAkvTw cpidjusvos. Cod. mxAZvrov. 
Denique 142, 14. non est in codice Z&a6oy Epyz, quod Don- 
VILLIUS ridicule interpretatur, sed Za0ov Ucspov. "Priusquam 
CnuanRirowEM de manibus depono aliquot locos obiter corrigere 
iuvat. p. 4, 7. dr&Ówuusy mposaypumvoüvrsc. Lege maperdóuuev. 
p. 27, 25. Ümvceu. iy oix iAdpave, imo vero dAZy ave. p. 86, 
11. scripserat CHARITON :. 
T&vrT xÜTQ uéysÜlg TE xei ÜuaTx xdA' cinia 

ad sixu;z adscripsit nescio quis ópoiz. vide nunc quid edatur. 
pag. 84, 21. zémeio Ayvày eivou. 3 3íyacÓz:, emenda sém«io 
AGya: &4 OUvacUa:i. 99, 283. dyap qoi &miwsàv QaciAsio Bol , 
corrige àzicéyrec. 109, 4. o0 xar..... ca TWy pLxviay TX4V GYV. 
supple oó x«Twyópeucz, p. 109, 18. sóAewe mpóroc, rescribe 
mpácwc. p. 129, 14. dcmacíoc Aéxrpou waAciOU, restitue Zoma- 


cit AéxTpoto TzAGiOU. p. 196, 5. XcaTslpuc wpodos, scribe 
14* 


172 


ZEr&Trcupay mp)Qaci, er Homerico IIzrpoxAov m0ézoiw. — Deni- 
que p. 140, 22. a4£ioüpev ela Tiv ixxAuolay, verum est ope. 

[In XrwoPHoNTE Epnesio describendo, cuius item unicum 
exemplum in eodem Codice Z7orentino continetur, passim ea- 
dem negligentia et socordia versati sunt, cuius rei insigne 
exemplum vide p. 16, 3 LockLL. 6, 8 P&ERLK. cà xeAw Toig 
xelAsci QuiAoUox cuveppaiper quam absurdum sit cuveppaQer nihil 
opus est multis explicare. [In Codice esse dicitur cvyypaqu«e:, 
unde LockLLA cvveppQosi effinxit, Basrius in Append. Epist. 
Crit. p. 55. cuveppzqxei.. Si Basrrus ipse Codicem descripsis- 
set aut vidisset, malesana scriptura numquam nata aut dudum 
emendata fuisset. In ipso. Codice cvv»p in extremo versu per- 
spicue scriptum est cum literulis quibusdam, quae in tenuis- 
sima scriptura vix oculis cernuntur, tum xs; iu versu sequente. 
Intendens oculorum aciem tandem distinxi «d, et euvxpuéxei 
exaratum esse videbit qui posthac librum inspiciet, caeteri 
interea mihi, spero, fidem habebunt. Caeteras bonas lectiones - 
unici Codicis propediem amicus meus publici iuris faciet. 

In eodem libro Lower Paestoraléa insunt, quae res propter 
CounigRE inventum et hominis elegantissimi scripta ad unum- 
quemque et unamquamque pervenit. Equidem, quum notissi- 
mam libri partem quam potui diligentissime excuterem, comperi 
COURIERIUM, caetera XENOPHONTI natura et ingenio satis similem, 
candorem et probitatem XkNoPHoNTIS non referre. Nemo um- 
quam Loxct Codicem Z7orentinum versabit, quin intelligat 
CouRIERIUM scientem dolo malo eam partem Jaestoratium , 
quam primus novam et ineditam reperisset, offuso atramento 
delevisse, ne umquam a quoquam legi posset ac sibi laus in- 
venti praeriperetur. Improbum hoc facinus est et ab illius viri 
persona, quem quum legimus omnes admiramur et amamus, 
alienissimum videtur. Credo, tam alto supercilio despiciebat 
homunciones, quos sibi et suo invento insidiari suspicabatur et 
clam sibi laudem ac fructum roU épualov, (ut tum quidem vi- 
debatur), surripere moliri, ut nihil non sibi in eos licere pu- 
taret et plane hostium loco haberet, quos omnibus artibus cir- 
cumvenire ius fasque essct. Improbum facinus est, inquam, 
sed si is improbus esse voluerit nihil ad nos ea res attinet, 
neque in éum iudices sedemus; id nostra refert, qua fide, qua 


173 


peritia Codicis in illa parte unici scripturas excerpserit et de- 
scripserit, quod si perite et diligenter fecisset equidem facinus, 
quo non est aliud, ut 1pse iocatur, magis afrum, satis aequo 
animo ferre possem. Nunc contra est: CouniERiUS ut ingenii 
velocitate et feracitate valet et acumine iudicii et pulchri 
sensu et in scribendo omnes habet veneres leporesque, sic in 
re Grammatica plumbeus est, tardus discendi ferre laborem et 
meditandi, nec diuturna observatione Graecitatis usum omnem 
et rationem ita habebat perspectam, ut vera a falsis, proba a 
spuriis certo iudicio discernere posset. Itaque ingenio potens, 
arle et scientia imbecillus, non is erat cui codicis erzcutiendi 
et describendi negotium recte mandari posset. Codicem Z7o- 
reniinum igitur tam negligenter excussit, tam imperite legit, 
ut in ea parte, quam non delevit, permultas bonas lectiones 
neglererit, et contra complures absurdas QCodici imputaverit 
ubi nihil erat erratum, modo diligenter et oculis exercitatis 
legisset; in eo loco, quem fere totum pessumdedit, compluscu- 
las lectiones falsas et ineptas protulerit, quas sibi visus est vi- 
dere, sed quas satis apparet eiusdem farinae esse atque cuy4- 
(24xsi in XkxornowTE EPnmrsro. Illas igitur, libro accuratis- 
sime perlecto, ipse collegi, has aeternae tenebrae et a/ra nox 
premunt prementque. [n eo folio, quod sic ille perdidit, la- 
ciniae quaedam, velut insulae in mari vasto, apparent et legi 
possunt, unde eius fides aestimari etiamnunc potest et codi- 
cum legendorum facultas. Ex iis, quae Florentiae olim anno- 
tavi, expromam nunc nonnulla, unde oratio Lox6t et emendari 
possit: et stabiliore fundamento firmius constitui. Faciam ini- 
tium ab illo loco, quem CouRrERIus statim post repertam lu- 
cem in atram caliginem redire iussit. Legitur in Codice folio 23 
verso, cuius primus versus est: éz] eeAéxei 3puàg doxdmoUV Q5 
T! épog TOU cOJuxTOG Ü O&Qvis WuueLe xaTaTECOV. TÉTpUTO [AÀV 
o0y oj8ly oj9b WwxxTro o00év, huiusmodi versus minutissimis li- 
terulis eleganter scriptos pagina quaeque habet triginta octo, 
ultimus est huius paginae: xóve TpéQew, ei bà de Aéyovci xxl 
&lE aüTQ yaXa Ofüuxsy o080iv dpiuv Dixdidpei. TzÜTx xa) ToizUTE 
à Bdpxov xxí. Incipit folium 24 rectum a versu: uerá TxÜTA& 
Ó BáqQvis. duà a5 dvdÜpeyey Gomep Tàv Bim. vium 3h TpXyoug 
TÀV TojToU [joBv qeitovyag Dfu 3í. Postquam utraque pagina 


174 


teterrimis maculis foedata est, FRANcCISCUS DEL Funun, Biablio- 
thecae Laurentianae Praefectus, (quem venerabilem senem su- 
perstitem et eodem munere fungentem mihi videre contigit et 
eius humanitatem experiri), scripturam recognovit et nonnullas 
lectiones discrepantes ab iis, quas CouRr1ERIUs dedisset , protulit 
et per amicum CraMPI edidit. CounrkRi1US contra in Epistola 
AEncyclica istas lectiones falsas et commenticias esse criminatur, 
de inore adversarios acuto naso suspendens. Est ea Epistola 
in omnium philologorum manibus, et quia nemo respondit eius 
fide statur. Quum ipse Codicem excuterem noris, difficultatibus 
lectio erat impedita. Nempe conati sunt ope chymicae artis 
maculas tollere sed frustra. ^ Maculae colorem mutarunt, e ni- 
gris subfuscum colorem acceperunt: quae pars scripturae eva- 
serat madefacta et venenis oblita tanto opere expalluit ut non- 
nisi intensissima oculorum acie quidquam extricari possit. Diu 
et multum omnia rimatus legi quidquid non est atramento 
prorsus obscuratum el dicam de singulis. In vs. 6 in Codice 
est xa] rà vürx Àé. acuitur àé in ertremo versu scriptum: in 
sequenti versu CouRnikR. edidit 4zoAovojo*e * a&pb omitmITTE 
pakÓxx4.  FuRIA càpb xaÜvmimNTTS scriptum esse contendit. 
Nihil aliud nunc oculis discerni potest quam: 


vs. 7. dm040....... el. TéTimTTE LARAÜARXM 
vs. 8. xx] córe puiy yàp iy Ducpuig 9» Ó 94Au06. 


Ibid. Covuni&R dedit: éxvric (Qxro moAAAxig 8] TpuQepdTspov 
£i meipopéy4. In Codice est cpuQsperépe compendio scriptum; 
quod ingeniosum hominem fefellit: scriptum est rpudepo et vp 
cum accentu acuto superscriptum. — Vs. 9. CoURIER vf; 32 jse- 
paízc, FuRIA vg 3à ézi0/046. | Nunc nihil superest praeter 75; 
0à..... 4x0y eie TX4v vopiy. | Sed. Lo&Gus solet 7£c ézi0/054 di- 
cere. Vs. 20. cóco: uWéMTTOU xévTpm  évüxaw XAXAA  Épayoy. 
quam vellem ea particula hodie legi posset, ut quid pro &fa- 
yov scriptum fuerit appareret, nam £Qavyov importunissimum 
est. Vs. 22. ids xi. CoUuRIER eire ermotavit. Perspicue «ife 
scriptum est. Vs. 26. CouRIER zapa rà Avrpm. Furia mpóc TÓ 
&yrpoy. Certum est in codice c scriptum esse et liquido ap- 
paret; reliqua tam obscura sunt ut numquam potuerim pro certo 
statuere utrum 7z «yrg«.an rou «yrpov compareret, Caeterum 


175 


vob ToU AvTpov verum videtur, ut p. 184 Coun. IV. 38. 75) vov 
üvrpov ei(9&Sag UmEcdpecev. Vs. 28. CouRIRR Zpuroc xai rà Epya 
xx) TRà ÓvÓuaTx. FURIA £perogz Ípym xal Trà ÓvóuaTza. In Co- 
dice nihil amplius apparet quam £pe..... « xa) rà ivipara. 
Vs. 31. CouRIER xaAduouc iyvéz y,xAxG Oeüepévoug. FURIA xpuca 
pro xzAx9. locus est plane deperditus et nihil dignosci potest 
inter éyyéz et Tjj 9à ve()plàx. Vs. 33. CouRIER Zv2 mca 5npé- 
pac. FuRIA d» &máccig spépxig.  Perierunt haec omnia fundi- 
tus. Íbid. CouRIER üAov pxiovy. FURIA qiAx ómcwpiv. haec 
quoque perierunt. Vs.34. COURIER udcxov óperyevyuróv. FURIA 
pécxov &priyévywTovw. sine vestigio interierunt, sed non est co- 
dice opus, quia 2peryevyyTóy nihil est, contra Zpriyévyurov Losao 
ín ea re adamatum et frequens, ut p. 56. II. 4. neradéov udc- 
xous dpriyevváTous; et passim. Praeterea « et o in hoc libro 
facillime" confundi possunt, quoniam scriba ubi z scribendum 
est o ponit, deinde :sequenti consonanti lineolam appingit ad 
sinistram, quae cum praecedenti o coniuncta literam « efficit. 
Hinc factum est ut p. 112 CountzER in Codice legerit oi2cvpig 
xal àcxo^ia , quum perspicue de5«A/a. in eo legatur. Subiiciet 
haec oculis Fun1A, qui specimen scripturae Codicis in aes incidi 
iussit. et. edidit in praefat. ad Zabulas desopicas pag. xxxi, 
ubi vide ultimum vocabulum «oj; àvÜpómoi; aut in fine praece- 
dentis versus Zv4veyxey. Vs. 38. éyó ui» (QovxóAog, ó 3b ai- 
TÓA06 ToOCOoUTOV XpelrTOy 0coy «iyüv (3deg. Codex rocoUTov ..... 
xpelccwv, sex septem litterae exciderunt. Suspicor: rocoUTov 
o)y éyà wpsiccuy supplendum. Vs. 40. Coder 


fAéAAov ||] £u Zea xal BÜpepe wüTwp 
àà Tp&youc d0.......... OtIVV. 


supple: ó3a30$ &' xóry Oeivóy ex iis, quae Daphnis respon- 
del: véuu 3à rpáyouc — Zu 3b odbly &w' mórGv. Fol.24. v. 1. 
COURIER: véuo 3À vrpdyouc, óc ToUTovc [Bv ueltovmg ..... Eo 
24S. (OU0iV T xUTOV. FURIA: véuw 3à Tpàyou; TÜV ToUTOU 
Bogv sltovms. ÜQw 9B o00iv &v^ müóTGOv.  CoURIER in pistola 
confidenter asseverat in Codice illud ipsum fuisse scriptum, 
quod ipse dedisset. Fatetur nunc in Codice perspicue legi id , 
quod FuRIA dixit, sed Codicem ab ipso adversario sic rescri- 
ptum et interpolatum esse, eamque fraudem manifestis indiciis 


176 


apparere. Ipsius verba subiiciam !'. Dicam quid rei sit. In 
Codice luculenter apparet a prima manu sine ulla correctione 
vel interpolatione scriptum esse: véua àà vp&yovg TGV TOUTOU 
. gov weifovag. 0Ew 236 || oiv àz^ aórOv. in T&v circumBlexus 
cum vocali uno ductu continuatur, in 7o/7cv secunda diphthop- 
gus nota forma implexa praecedenti litterae suprascripta est, in 
peitovas liquido apparet &c/ reliqua vix cernuntur, sed non 
est de eo vocabulo controversia, tum /Z« nullo negotio discerni 
potest et 2 in extremo versu. Interpolationis non est vola nec 
vestigium. Quum haec perserutarer CovunigRm Zpi/stola erat 
ad manum, eamque ad singula ezigebam. Lecta CoumikRI 
criminatione locum de novo intentissima cura relego investigo- 
que ecquod esset huius fraudis, quam arguerit, vel tenuissi- 
mum indicium. Quod tunc in. Commentariis indignabundus 
adscripsi: impudentissime mentitur, nunc ut in re certa non 
dubito palam pronunciare. ó£« scriptum est a stipite pro dco, 
ut saepe £ et £ confundit, i££rovv scribens pro é&xrov», et pas- 
sim absurda et barbara scriptitat, ex quibus simillimum est 
p. 97. éfavvuro et 186. éfwouévou pro éwvwvro et éSwcpAÉvOU. 
Vera igitur scriptüra est, quam FuhRIA primus dederat: végo 
àà Tp&youc TUV ToUTOU [)029 Qeilovas, pe, àà o080iy dT mUTÓV. 
CouRiER. censuit post omnia locum sic esse constituendum: 
yéua« àà Tp&Àyoug, Og o^ amüToUgs [DoÀy ajelvcug mapétc. ÜQu 38 
oj0iy &c' aóTÀv, admonens TouPIUM docuisse óc »e et cce ali- 
quando confusa fuisse. Qui .haec bene Graece dicta esse puta- 
bit, non recuso quo minus ei de CounrERiI Graecitatis scientia 
nimium inclementer dixisse et inique nimis sentire videar. In 


l1) » IV£po d$ vcgáyovc óc vobrovc PoOv necgovag.... En.... oUOév. C'était 
là lendroit de tous le plus maltraité dans l'original quand nous le copiàmes, 
moi, MM. Furia et Bencini. Nous y revinmes plusieurs fois et n'y pümes ja- 
mais distinguer que ce que j'ai donné totidem litteris dans mon édition. J'en 
avais fait trois copies, exactement figurées sur une méme feuille. Cette feuille, 
déposée à la bibliothéque et jointe au manuscrit, prouve qu'on y lisait alors ce 
que j'ai publié: il est vrai qu'on y lit maintenant, comme ]le dit M. Furia: . 
t6» roUrov foQ!» ueigovag, aussi clairement que dans aucun livre imprimé; 
mais c'est une correction rócente, faite d'aprés ma traduction: oui, je garde les 
chévres et les rends meilleures que ne seront jamais les vaches de celui-ci. Cet en- 
droit & été retouché si maladroitement dans le manuscrit, que l'imposture est 
visible." 

Eiusdem est sic mentiri et Codicem de industria corrumpere. 


171 


vs. 0. uduy4oo 33, D mapülve, Uri oe molpvioy Üüpepey AAA xal 
& xx&A4.:sic sine sensu Codex et editiones. Duo vocabula exci- 
derunt: lege xal cà soipwiv fÜpepev, dAAR xal Dg ei xa. 
Pag. 28. égubspanri Bye arro Codex et- Editiones. Scribe 
ipufppxroc, compendium Zpufuz indocte expletum esse intelli- 
gis. Pag. 29 male CouniER ex Cod. alfert Asuxórepov et ry 5à 
TpÓTEpoy wpóvov. sine errore habet liber AeuxdTspov et Ty 22 
TpÓrsepoy wpóvov, sed habet vitium in píypi ToU. àv OixDpé£an, 
deinde non Zj4éAwTo xal 9» &yéAw sed WweAWro 9» ZyéA£, quo 
facilius ZjeAsiTo corrigitur, tum exhibet xAóxe xaipivííg super- 
scriptis »; et.óe, ut fiat vAdxc Ófepivsic. Continuo sequitur: ci; 
pdvuv XAO4v. éyiyvero AdAog tam perverse dictum atque AzAciy 
&ig TIVA. corrige Tpàc Mv4w. Denique in Codice non est 0v Ó 
Aópxov éxyaplaxro, sed iÓwpycaro. 

Percurram nune Pastoralia et indicabo quibus locis.e co- 
dice Z'/orentino emendari possint, subinde nonnihil de meo 
adiungens. Pag. 6. CouRiIER. vouíceig o0 mA ÓpXv, &AAÀ vi- 
coy. Nopíceig barbarum est et sero admodum istiusmodi formae 
usu receptae sunt ab omnibus, deinde passim in veterum scripta 
invectae, unde maximam partem iam ezpulsae sunt, quidquid 
restat eodem modo eliminandum. In Codice est Vois a6 , cui 
si £y .addideris .Graece dictum erit. Eodem modo in Pastora- 
libus quater peccalur in xogícw pro xoig. p. 86. xopicovcav. 
p. 160. xouícsiv. p. 166. xopicovsz. p. 167. xopicovcay. Recte 
Cod. p. 157. xapieizÓz: dedit pro xapíecasóa;. Non est huc 
trahendum cupíce p. 79. cupicere, nam LoNcus cvpíirro , cvpi- 
co, écópicz contra usum Veterum scribere solet. Ibidem p. 79 
vitiosum est veucere, sed ipsius Rhetoris vitio peccatum esse 
suspicor, nam et alios ita vidi nonnumquam errare, ut PLv- 
TARCHUM in. Caesare 19. émiweg54csoózi. Formae vitiosae in 
-Ir et -lcopai pro -i& et -100jez; passim irrepserunt in scripto- 
res. Atticos, quorum Codices nec veteres nec boni supersunt, 
Itaque in Lysra persaepe apparent, ut XII. 44. zac w5T' &ya- 
óàv 4442!y xpwQiaecÓs moAAGV Ts fvàreig forcÓc, ubi perperam 
Vudícaisós rescripserunt pro yxqieiate. In XgxornosTIs Zell. - 
IV. vui. 1. male ScHAEFERUS évreiyícorey invexit, bene DiNpon- 
FIUS éyreixj0je. Kojicw et similia omnia apud Athenienses 
coniunolivorum aoristi sunt, ut. in uto 768. . 


178 


Qéps vuv ioUc" sio xoploo xxTXycUETA, 
quod admoneo ut alterum Comici locum emendem in Janis 
vs. 618. 
xal cc BacmviQo; 
ubi recipienda est lectio Codicis Z'eneti xai me (aeomvicu; 
quod dictum est, ut ze ce xev, (QaciAsU; mGG ecu ol 
Tp&TULRIS TÍ TXÓv; et permulta alia. 

Apud LoxeuM continuo sequitur: rzUT46 Tí; T0Acw6, TÓjc Mi- 
TUANvX4c. ubi Codex: 4AAà 9v raT4s Tig vTÓAsCG UiTUAMVWG. &AAR 
7» natum est ex praecedentibus Z4AAZ víjsov. piruAXv4s debetur 
ludimagistro, et solis pueris ea repetitio placere potest. Pag. 7. 
eüpey ümO aiybe TpeQdpuevoy. Cod. sópsv ómà pik; TÉV aiyüv 
TpeQdqpevoy. P. 9. xus — AsAvpévy. Cod. xóuzi — AsAvpévai. 
P. 10. áxAavr). Cod. éxaauci. P. ll. vowltaw, AavÜdvoucay 
Cod. vowitav xal AzvÜZvoucmw. P. 13. ém' Zypoixig Cod. éz' 
&ypoixiag. — &youca.. Tiy aiviay. Cod. &yxqépovsz. P. 14. cc- 
Qaviexoug mwAéxovreg Txig NuUpMQous éméQepov. Cod. B. Kpepov. 
corrige zpocéQepov. sic et pag. 53 legendum x«i mévres Ti mpos- 


& 
iQepoy. Peg. 15 Codex avlepioUe &yeAou yu md0ey (sic) dEsA- 
Óo0ocx xpiboó4xwv dvémAsxe. Verum vidit CouRiER: 4£ £Aovc 
&xpibobspay ÉrAcxe, sumtum a TnEocRITO I. 52. xaAcove éxva- 
py AemTOU;. Cod. Aezrobe ixreuóy. recte: illud Ionicum est. 
. P. 16. cippobe. Graecum est ciposc. Pag. 17. £UAov xai v3» xa- 
Aabpora A«nay. Cod. £UAe Tv kaAxUpez x. Expunge £UAcv xal, 
deinde pro xpozcóx; corrige xpxycajsevov. P. 32. xal 9eloxe p3l 
Qupalei; more. Cod. xal Bsíoze xal Qupxüci; pumors. In hoc 
negotio QwvpaÓivx: absurdum est, bene habet xa) 3eíeac wxmors. 
P. 37. àx' dvdoüy dvémuTTS TÓ X4AA0z. Cod. ixxópoüv id est éz' 
&Üpouv Tà XXAA0;, venuste dictum, opposita sunt Zópouy i. e. 
TÉV Épx el xaTÀ pog, — TUV fv TQ &vrpp vuuQy. Optime 
Coder r&v» éx ToU Zyrpov. P. 38. xaAdpoug EmréTpeys recte in 
Cod. legitur non ézéAsixe, quod Coumikm affert. P. 41. 5» 
vapüéve mxpÜévog oUTw XzAX. lmitatus. nobilissimum locum PrLA- 
ToNiS in PAaedro p. 237 B. 9v ovra 03) maie uam xag scri- 
psisse videtur 54» cUro à4, mxpÜtvs, mupüiveg xa. — oUTwc ÉV 
3AixÍla. Codex iv UAy. P. 42. wsltovz dg yxp, nàsiav Og mis, 
emenda 53/loy& àg wig. P. 43. ZA/eyrm asp) TW» ÜxAaccas. 


179 


Cod. éAJovTa, sed corrige sodes map Tw ÜdAxccay. Etiam 
magis ridiculum est in CHaRi1TONE p. 139. djóy Kooippds piv 
ér) wpucwAATOU xAiYWG RyxXEl[AÉyM . ... Xaupéxg à mOTÉ Tepixa- 
Ósjsevoc , aliquanto decentius zapaxaÜupsvoc, credo, scribendum 
est, P. 44. xo) ràg xomcxwG TXie wepoiy épu[QaAdvrtGg , reclissime 
Codex raj; xspoiv omittit. P. 49. xal c00à AcvTpGy ... Ocdpesvov. 
scribe o0oév. P. 51. weipàe ddAeixv AdAMdA0G pereDidorav, imo 
vero 4AAo. P. 50. xüxvog Opwoi10g ipo) vwépwv wevowsvog. rideo 
istud orc, emenda óuoíee époí , quod BRuNCKIUS praecepit. 
P. 57. xzl ce olx véuovra cpuüs(3uy dv ixclyg TQ EXs1 TÓ TAxTU 
[gouxd»iov. Cod. dy ixsiwp vQ )pei, qui locus est armentis ali- 
quanto salubrior quam £Aoc, in quo melius Qarpasoi vépovrau. 
P. 64. Zum auà4pxri: xzTÉÓpxpov. recte Cod. mposéOpopeov. 
Praeterea in Codice est ivóedTspo) à wpóg TWv imw00c&V Huépav 
et éreiydpevor mpóg rà QuAHpaTs, unde corrige CounRIERII no- 
tam (4). P. 66. AzywoUs. cod. Aayàs et infra eig (pav Aay&y 
et si6 Loxcus alibi, Pag. 68. 73v AUyov àmé&payov. Cod. éréda- 
yo. Lege xeréQayoy ex p. 69. Tv AUyoy xartcÜiouci. et p. 130. 
Tlv Aüyoy ai cai wore aiyeo xaTÉDayow. et sic repone p. 72. 
xaTiQayoy) Tiv AUyoy. Siglae veteres hos errores pepererunt, 
P. 72. 0z' ópy sic óppxaavres. recte Codex participium omittit. 
P. 73. Cupxjrov. cod. Cup oU. Graecum est Cupírov. P. 73. n3 
x&) QocxaTAXyÉAXeo) yéyotyTo. Scribe divisim zgàg xaT2yéAusot. 
P, 75. cüxér' éylywecxoy mepuiTípa cAsv. Praefero quod in 
Codice est oóx éylvuexoy. P. 17. càe py xwiyzae àmobépousi xai 
Tà mpüparm xaTaÓUouci. lege &mo0spoUci! — xoTaÜUcouci. P. 78. 
ipxecay éAccUca), rescribe éAsoUoaig. P. 80. eig Ümvoy Gppuoev. 
Cod. eic Uzvov Tpézeroi.. P.83. pvíovrog. cod. uwvivros solemni 
yitio, de quo supra diximus. P. 84. cà» ópze vcxpé£acay. Cod. 
bene TapaTTovucxy. P. 885. éiLicpewsv cüx éEoXiÜxivovyra. male 
CounIER cóx inseruit de suo, sed é£oAicÓzvovr o dare debebat. 
" Suaviter dicuntur oviculae incerto et lubrico vestigio 4£ocóz- 
yEy , non item ai aLyec ola o4 xp4wvo[areiy sibimuéyai. P. 86. 
gig à Epj[Diag wevdp.evog inepte Rhetor dixit pro fuzvou; vel 
íyyou;. P. 88. oU. llave épyupudvevov. Melius Cod. égvxpuévev- 
cz). P. 90. é& (iav, Graecum est zpàe iav, ut mpg Ópysv, 
7püe wp, ala. P. 91. rav Ionice. Codex reuóv. P. 91. 
xalicas dpüiov , dgÜóg opinor, deinde «üzyow; in Codice est pro 


180 


» 


£ümyoti, neutrum bene habet sed. sjzvo:, ut eDvoi.. Pag. 98 lege: 
&T4Aauve Tiy &yéAww cuplQuv vuxrüg 5304 wivopywo ," dmyAmUVE 
9B xal 5 XAO4. P. 95. mpadypara apiwuv. Ó j4iy oDv. Cod. 
mapéxuv TpüypaTx. 0oUTO; iy OUV. P. 90. xal vépovem xal 
vopitouca. dittographia est. dele xa? .véuovez. P. 97. xar«&- 
mA0Uv. optime Codex émírAowuv. — ómAx xiweiv. Cod. rà ómAa — 
TAxUvE| OB Egi Tiy mÜAN müTWV. TA&x)ver est infelix CouRiERII 
coniectura. Codices ray) 3é. scribe: vcayb 36 iz) TW» mA 
&bTu4y *9yev. P. 99. rà 3ívàpm égxei xaTXyouvoig. vocabulum 
nihili xarcxwévoig CouRIERIO debetur, qui xaraxemmo uu ivoig 
videtur voluisse. Codices xaraxAcuévoig. P. 104. TpavreCav sloov 
e| àpQ) rv ApóavTa. Optime Codex meprrpametov elyov, in 
quo latet zep) Tg&eQmy elo», coenabant, ut pag. 152. cepi 
Óspav exe, p. 158. &pq &pisov elxov et saepissime apud. alios. 
P..106. voi rov vuporpoQou cüruxxoavrac. Codex row UTov ypo- 
vpdQov, quod verum est, eóruxeiv apud istos accusativum habet. 
P. 107, a2pz Qópeiog üméxxs z&vrx. bene Codex Zzíxaec. P.112. 
yupyg wupuvii cuyxaTzkANEelg. haec est verissima lectio, quam- 
quam est in Codice cuyxaTzxAlvaw. Lowcus quoque sincera 
forma xaerexAiáva: usus est pro novicia xaTcxAiÓ4vxi, cuius 
rei quum certa apud eum exempla et indicia supersint, vitiosas 
formas .ei eximendas arbitror, ut cvyxarTaxAisvoi: paulo. ante. 
In iis, quae praecedunt xai 7/ Éyva 3pZoz; quum in Codice sit 
xal vl lÉyvyw xal 9pzecwi verum est Éyvoxe àpZoai.. P. 113. zo- 
Aavoyrec. Cod. àzoAadcavrec. — mwosoavres lege imimyoyoavres. 
P..115. à $ ixabéZero. Codex ixaóxro. scribe éx&duyro. P. 119. 
alpmri xeloerai TOAAQ. lege jeUcevzi, ut isti dicebant pro $vj- 
cerai. — xày fjoxycw. Cod. og ui mox 3axpów. P. 121. vezAeie 
ix00c. Codex addit rv zerpiav i.e. merpaiav. — dvaaemTAÉvy. 
Cod. à àvamezxTauévg. P. 126. oi.38. ÉmwWyyéAAovTO ueyAm. 
Codex oi 3 z0AAZ2 Dícxovro sl TxUT4G TÜYoiEv. P. 127. &me- 
xépóuivey. Cod. éxépoaiwev. P. 128. Zmolaveioümi Adymy, xol cüx 
aT; Uóvog GAAA xci TR mpO(OnTA s TATOIODVTA TrüI[oey x. Nescio 
quid CounrERIO in mentem venerit, quum gceramomüyra monpdyo 
de suo dederit et receperit, quae verba sensu cassa sunt. In 
Codicibus est J"/orentino peramoi] T)» copiva, PF aticano 
peérA voloüTOV TOl[4ÉVX , quae sana et .vera lectio est et significat 
lali pastore amisso, ut.saepe isti loqui amant.  Simillimum 


181 


est quod legitur p. 174. Seizai 34 dQeAéodni TpwmiO4c, jo eb 
$v reÜvEerai Aug. — ox 9» A&pov mAoUci0;. Codex addit 
&AAX' od0À dAsUÜepoc el xai AoUci0g. P. 129. cuvretscecÓn: so- 
loecum est. Coder recte cvv65cscóxi. P. 1830. xxósU3ovri yüx- 
TGp. Üodex vóxrwop omittit. — Axcloy 3eXdivos vexpoU, Br Oy 
cüBelg o00B mpociiAÓsv. Codex cAweloy 3eAQivog vexpoU. od3slg oUy 
mpocijAÓey. P. 131. 3dEzi vüv. Cod. vüv 3dEzi recte. P. 133. 
Tóle Tpi9dAcig. non est hoc in Codice scriptum, ut Counikn af- 
firmat, sed rpiBíoig. — P. 184. ópoAoyxone airiay TAVTAXYOU y6- 
voviyai, Cod. ópoAoysxoxe Fri yeyovivat mravraxo)?. Intelligerem 
si pro air/ay vel fr; legeretur e&viv. deinde non est in Cod. 
cuyTérpamTOX: sed cuyríüpazTxi. et cuvióa! non cvviizrai, — 
Qe xaÜcUBe:. Codex óe cvyxaleUDem. — meloui, Codex mera: 
, Mya. — ri pre meviav. Cod. pre mevíav fri. P. 139. ópus- 
dv lege ópyidÜsien. P. 146. mapupuéysiy — AEsiv. corrige m2- 
Qaueevely, — Épioy. &piyovov. lege dpríyovov. P. 148. 3 5e... 
monjcets lege voijaei. P. 149. dAdoxc ràc alyac emenda ize. 
P. 153. éribícdz: Xibyyo T8. A&Qyibi. scribe Éyyo. — óc 33 eTae 
3eipoxóx, imo vero elye. P. 154. olde ve f» expunge rc. P. 156. 
dpldouc yaAxóuvoóc. Codex Éri yaXa0uvoóc. P. 157. qumGva xal. 
Cod. xiràvz wAxivav xal. P. 160. oóx &meipog peTixiio AUTMG 
verissima est SCHAEFERI coniectura AóT74;. Imitatur Loweus 
PLaTosEM in Zegibus VIIE p. 889 a. AórT4c-0à épurixiic xai 
pxvlae elpyec0oi croi? Ó vóuog obTos. Eadem plane confusio 
apparet p. 61 ubi A/rT4c in omnibus libris est, sed optime edi- 
tur rà; vue àvesaAxoay Dmb AumXe. — cie émibuuixy. Cod. B. 
iyluulav, emenda «i; e0Üvulay. P. 162. xlyag Íyeus Bpaysos. 
quod sine Codd. corrigendum erat BpZyxyoc, id in À inventum 
CoURIER abiecit. — ó Z«/z. Cod. 0 àv 9Awv (8aeiAsUe. P. 1060. 
puoi 3À ai alyec. Lege fppe: moi " * xa) ai slysc. P. 164 in 
Codice non est, ut CounigR dicit, sed: 4AA' o) maripec dEdd4- 
x&y ToUTOV TDi i06 Tila mpeo[Qurépuov XAiG Éyovrec, ex- 
punge zs3í» et nihil erit difficultatis. P. 166. &i 3iziedaerai. 
Cod. recte &i qpeU3erzi — xAzpdiov. Codex xAapuliv, corrige 
x^aviàiy et ob rem ipsam et ob pag. 8 ubi duo optimi Codi- 
ces vAxvidicy servant. P. 170. dyreutoT. Cod. évratóa. P. 177. 
Óray xdo ov, m por Aa [OwTa1. optime Codéx zpoecAaq. P.179. xaA- 


€ 


Aog éxQépouca. repone éxalvoura, — 0A4 yàp ixiveivo 9» wie 


182 


ém) TQ uepxkxig xxl Tí TXpÜÉvg. Pro zxwe/ro in Codice est 
venustissima lectio éx [rr & 5j vó»:;4, quam ambabus amplecten- 
dam esse censeo. P. 180. vuvaixsg moAAUl.T9"p&cavro ÓÜtoig m- 
Tàe TissUÜdvai uxTépu; ÜuyaTrpóg oUTO xXAX4c. Quod solum 
bene Graece dici potuit in Codice perspicue legitur: «oral zi- 
ecuüsvai pwurépsc. —  amoüipsvoy mxpx TWv Qapérpay. rectissime 
Codex zz omittit. P. 183. mpovolg 0v. Cod. vus Qoy. P. 186. 
iBocay wr TÁjg míTvog oixeiv vedy. Cod. olxsjy omittit, recte, 
ut opinor. 

Atque hae quidem sunt utiliores et insigniores lectiones, quas 
mihi in Loxeo novas Codex Z/orentinus suppeditavit, caeteras 
omnes Hinscuicius dabit. 

In eodem Codice insunt fabulae .fesopicae, quas primus 
edidit FunrA cum aliis aliunde et editis et ineditis coniunctas, 
Scriptae sunt eo sermone putido, quo utebatur Graecia decre- 
pita, senio confecta et delirans !, et scriptae sunt magnam 
partem versibus, quamquam id nemo umquam animadrertit. 
Sunt autem isti versus isla Graecitate dignissimi, ut ostendam. 
Iampridem Graeculi coeperant antiquam linguam etiam sic con- 
taminare, ut in pronuntiando et in versibus componendis non 
quantitatem syllabarum sed accentuum rationem stulti seque- 
rentur, multum indignantibus paucis quibusdam sanioribus, 
qui malesanam, multitudinem nequidquam admonebant, quo- 
rumque querelae ila statim oppressae sunt, ut unius tantum 
testimonium, quod sciam, ad nos pervenerit. Et huius quo- 
que unius ad hunc diem fuit vox Qo&vroc év Tij ipn, quia 
abditum est testimonium et propemodum sepultum in ea soli- 
tudine, ubi numquam fere viator vestigium solet ponere. Ita- 
que in medium proferam , ut omnibus fiat cognoscendi potestas. 
Vir doctus et elegans nescio quis ad amicum NkoPnnoxxa de 
ea litterarum et poéseos labe et exitio et omnino de aequalium 
judicio corrupto queritur in Exzcerptis, quae Etymologico Ga- 
diano STURZIUS subiecit p. 697 sqq. ».4niiquitus, inquit, 


1) Quam bene in illam Graeciam coavenit dictam, quod olim in cives suos 
Demades iecerat: zagélafgov rv zóÀev o «qQ» ixi xàv mgoyóvov 13» Moga- 
Quvouárov, dÀÀà yQavv ouvOáAea vjmuodeQdenévgv xal msvodvg» Qopoboa». 
Sic enim hoc dictum componendum est e DEwErRIO veg) éou. S 285. Goell. et 
Pnuoni Lez. v. waoílafgc» sublatis mendis vagéAaffev, vatuayov et Qogó0cr. 


183 


omnes versibus scribebant, cv yàp óri0v mapaAa(My TÓ u- 
vpoy éxócpuwcs. ToUTO TÀCIV RxAGG VÓuos, ToUTO Dóypex, TOUTO 
vpx4cuàgs &mà Tpimo00c. Serius demum soluta oratio in wsu et 
Àonore esse coepit, i(a (amen, ul. versibus e£ melro suus usua 
e£ honor consiaret, JVuperrime, inquit (x0ic xal mà cpiTwc) 
Áomines meírum eL quantitatem syllabarum negligere coepe- 
runt, 4 mapsióoy 9 xaTucOeiv oUx, olol T éyévovro, o0 yàp Ey 
Aéyeiy OzüT&poy. dà àà moUT dy xoig cxomeiv, Eopumióug Quciv. 
Primum, inquit, vocalem anctpitem quamlibet suo arbitratu 
promiscue aut producebant aut corripiebant : vois TÀV Oigpóvuy 
pax3iy DiagéAAovTEG Éxpyuoauyro wpdvorg vràyra x«l cugoMde évraUüa 
xxl éixr&ccue queTéxW  vopolerucayreg, el sic placent sibi, 
inquit, xa) ceuvo) Ooxeiv (doüMovras Gg Epperpm wpmQovree, 
&perpe dg .&ANÓOg xal july crpoocWxovrX éTpp cuvelpovTsg. 
Deinde, inquit, malum in dies gliscere coepit et, foedum 
dictu! (zicnxivq xxl yAdTTM TaUT) mpoQépew), versus faciunt , 
quos politicos appellant , moAmixoUg Tivug aÜTOIG xmAoUJulyoUG 
 SíxoUc c"oloUci, (Lérpov py AXy dy voíroig AWipov WyoU(usyol , 
TÓyoug Ààà8 OU0 epi v0U TÀ pcm XX) TÜ TÉAOG TWpoUVTEG XXAÉ 
ixyeiv apio: Tüy. clyov Qací. Tum excandescit et in haec verba 
erumpit: Jfcceníus, exclamat, vdveug, Q yi xal 4Ai&, mp0 T 
g0igiuy, — dap ei TOvoig éypopouusv. xol qx» vypao[oaoi. x&l 
42àw Tà xaxiy éDevixwccy.  Deimde post pauca: veteres, inquit, 
poétae accentuum nullam rationem habebant, rovzep TV 
CUAAm()Ry Ó Óvog wecóv dTrUyxavev o03 Óriw0Uv im&epéQuovro. 
Tandem , inquit, omnes natura in vitium procliviores metrum 
omne procul abiecerunt , ul ne vestigium quidem metri in 
eorum versibus appareat, accentus solos sequuntur. vpóg rà 
&eipo c&vrsg eüoAigÜÓTspor TÜ j4iy péTpov Ge voppoT&Tw éEeró- 
$eucay Og qwwO l1xyvog mapx Tolg eixoig i aivecÜni, pdvov Bà 
TOU sipuoU T&y TÓywv &vrezonczvTo. Denique metuendum esse 
dicit, ne ulterius grassante licentia accentus quoque negligan- 
tur et quodcumque dixerint versum esse decernant. xai 3éog 
0». 4 QiAe NedQgov, zou mpoidvrsg xa vh» TÓvoy Àg TD uw- 
üày Üyrxm Oi OMwycpimg oncovramu xx) Av ÓTi0UV Adyou XüAOV 
VouQisavra: eíxov eivai. Id ipsum, quod homo elegantis do- 
etrinae eventurum esse fortasse non serio direrat, ita evenit, 
Syllabarum numerus versum facit, neque metri ratione habita 


4 


184 


neque actentuum et eo genere carminis usus est poéta, qui 
fabellas conscribillavit, quas Codex Z/orentinus servat. Ver- 
sus sunt dodecasyllabi et nulla alia lege bonus poéta tenetur, 
nisi ut hunc legitimum numerum syllabarum ezpleat. Fabula 
122 constat his versibus: Mixpéperopdo vi üviptoy karéxv Aórüg 
dveiro &A&TIOV &lg vAMÜo;. Kal 3* Qoprócac cdQo3püg móToU Ty 
dyoy "Ymotuyip üAawve AsuQdpp "Oc OXcÜ4cae sig DOwp ime- 
mcTÜxca. Kai 0*4 AvuÜcyruy TOV. ZAGV TXpxuTixx Ej0Ug $4yéipüs áxd- 
crus (OwpaTltev. 'O B  ómospéipxo xoi cav Az(y XAxc Karer- 
meTTUXE) elg vroTRQum Deilüpz Ka) éxAuÜdyvruy cmZAM TÀV RXaTÍGV 
'E£avéewuety éavrüy mapavrixa. 'O 3à AumMÜcig Ó xüpiog ToU Üvou 
"Emtvó4ccev x0TOU T&G ÉTV0lxGg "Osig émsAÜGv sig fym TÓV pwupe- 
qojvraw. (tenemus fraudem: accedit syllaba decima tertia, lege 
vÀv mupspüv.) "E£ewwoaTo oTíyycous ToAAoDe eig xópov Olcep 
 émuÜEe éQipruxs Thy Óvov. 'O 3b dwiày xorirtocv slo oup 
Ka) mapavTixm xuMcÜévruy T&v cmTÓyyav "Hyero Üyog BwrAoUv 
(jàpos Bacatev. , Eiusdemmodi carmina, iratis Musis composita, 
leguntur in fabulis 21—25, 76, 81, 83, 87, 94, 101, 111, 
114, 119—122, 134, 146, 150—157, 169—175, 187, 189, 
196 et 198 et in Vaticano Codice 348—350, 352 et 362, qui 
liber his quisquiliis admixtos habet Bannir choliambos.integros 
aut leviter corruptos in fabulis 351, 355, 358, 360, 363—369, 
371, 374, 378 et 379. Sic demum intelliges cur in istis fa- 
bellis tot voculae otiosae sententiam onerent, verba composita 
inepte simplicium vicem obtineant, ut in iis, quae adscripsi- 
mus xaTréxyav pro £xav et éxAvÜfvruv, dExvécwosv, &mEMÓÓV, 
&ayjexro,. deinde verba perinepte traiiciantur et multa voca- 
bula supervacua adiiciantur. Haec omnia poétae mp; T2 xt53- 
yàg ToU juÓLo9 moliebantur. Denique egregium est hoc praesi- 
dium emendationis.  Fraus' statim perpluit et remedia certa 
sunt, v.c. in fabula 76. IIeAzpyde cipi, eboe(9écarov Coov, "Osie 
eraTÉpi xal uwTípi OouAcUmy, TwpO xol wpelav odwi piav ToUTUV 
quis dubitare potest quin verum sit: SovAcUn , T4p9 xxl wpoixv 
ox, ópolay Tij ToUTGV et in extrema fabula: ZuveAddóxc weT 
&)TGy xal TcÜvX£«, etiam qui nihil umquam emendavit, et pro- 
pterea eam artem nihil quod certum sit parere posse opinatur, 
ad primam, lectionem cvvre0yy£g reperiet et sibi ipse salis cre- 
det hanc emendationem esse certam,  Librariorum enim frau- 


* 


185: 


. des ad hanc lucem statim deprehenduntur et ubicumque quid 
vitii est xa) ruQAQ 34Aov, ut in fabula 150. 

elg 08 Amymwó; epaTWyér4e Ümcpyav 

iptidimcs xxl Tag xmÜTOUG É(QÓwcc 

giTs, XÓsAQol, LX4Oiy xaxóv vrOIxCETE. 

Qg yàp ÓpXTE, OEIAÓTEDQZ TU'y y, dvoUCI 

TRUTA TÀ (gx Ümip Wuac &TaVTXS. 
quis est tam hebes, ut non intelligat corrigendum esse é20«, 
moisiTs ei vUyXAvs, alque omnino et in istis fabellis, quas 
dodecasyllabis versibus compositas esse indicavimus, et in Ba- 
BRI Choliambis, qui in .mediis his sordibus nescio quomodo 
apparent, unusquiaque librariorum fidem explorare poterit, qui 
metrorum immemores aut plane ignari de more grassabantur. 

Denique huius rei observatio multum proderit in diiudican- 

dis Criticorum correctionibus, qui in hoc sermone plus quam 
semibarbaro non semper satis caverunt, ut in fabula 196. 

&mXV yàp xxxiv o) uixgüy 000 uva 
o0à' 0Awg mpémti xxÜdAou vov (Uva. 
In Qva: versus ruit, sed isti non dicebant &$uv, iva, Qus 
sed éQuuv, qQufvai, Queíc, quae passim recurrunt. Fallitur 
igitur FuniA, qui annotat »pro Qvo: in. Codice vitiose, Quii- 
yz)". t contra vide quam ludificetur scribae error Interpre- 
tem in fabula 173. rí; 3à vàw Bpov mposdEeisy dvreQiowoey jj 
qXEAXV«4, xm) TÀ Tí ViXNG Tig Xj4v ézi0906€( 5. ÀÁnnotat FonrIA: 
»aàyreQuowoevy: | .Mutum est animal testudo, sibilum edit ta- 
men, dum respirat, qui longe exauditur." Sic eliam iis, 
qui naturam animalium curiosius rimantur, hae fabulae pro- 
desse possent, nisi critica ars novum hoc praesidium ereptum 
iret. Fabula est, si Musis placet, metrica.  Ilo)ó» meAov4; 
Amyub; xaTtylAm. 'H 2b mpg abr. TaUTA ysAüox ÜQu. 'Eyà 
vy TaxÜv cc d» Dpdug vio. 'O 3B Íwes TaüTW4 LÀ dA- 
fcUeiy. corrige igitur: 

Tíg àà TÓV Üpov Tposuiei; RyrEQwcsv, 

xxi rà TÜÁg vix4ec Tí; Wniv imi0mcci; 
Similia plurima qui volet ex caeteris colligito. 

Unum tantum in Codice restat, quod nunc quidem est ope- 

rae pretium expromere. Nempe ex eo didici, quod VaLckz- 


NARIUS dudum frustra quaesiverat et ommes, opinor, absque 
, 15 


186 


illo Codice esset, frustra essent quaesituri. Verba summi viri 
haec sunt in Jhsserlatzone de Scholiis (n Homerum ineditis 
p. 134. ubi Scholia complura apposuerat, quorum auctor Z«- 
yaveiplp , EevxsMpelo , Eevoseipsjs in Leidensi Codice perhibe- 
retur. »Pervelim, inquil, ut quis me quidpiam de isto Sena- 
chiribo edocefacíat, quibus in oris el quo temporis articulo 
saeculo XII an XIII vtvertii; sed credo equidem plerisque omni- 
bus, misi si qui Codicem traclarint Leidensem, Grammati- 
eum. penitus esse inauditum", Nemo adhuc, quod sciam, 
respondit, nam quod apud LzxnmnsiuM est de Jristarchi stu- 
diis Homericis p. 97, videri Hortibonum, id est CasavBONUM, in 
eo nomine delitescere per iocum in Árabicam linguam converso 
infelix est coniectura ludentis in re omnibus ignota, et inspecto 
Codice iocularis haec opinio est, namque duobus fere saeculis 
antequam CasAUBONUS natus est haec scripta esse apparet. No- 
titia ignoti Grammatici e Codice Z7orentzno haec prodit. MicnAxL 
SENACHIRIM imperante Tnugopono Duca Lascani (ab anno 1255 
ad 1259) Nicaeae docuit rhetoricam et poésin. Est enim in 
Codice folio 10 vers. Epistola, quam Imperator ad Professo- 
rem dedit, quum ei filios in disciplinam remitteret. Inscribitur: 
TOU coQueraTou [aciMÉug xupoD Geobopou AcuxXE TOU Adcxupi 
éripz PmiS044 vwpadQeiom mpg Tob6 xarà Nixaiu» dAMoyluoue 
QiómoxZAoUs Tic Dwropixg Te;7TApÀ pépog xol T3g onTixÉG TV 
ZEeyawxprüp xüpy Mixyax4A xal vüy xÜpiv '"AvBpóvixovy T0» Opay- 
yómouAOy ürs éE müTUV mpg mÜTOv AylAÓov oi maiOec, dcpdQwcay 
à mop! müTOU Jià rAslovm qudÓwciy TAI elg TWV cooA4v. In- 
eipit Epistola in hunc modum: Oó43iy zv«spov. Tiv ToU. Qurcupyo 
eüQpaiver spuspoiv 9 70. ÓpXy. Ty. oixeioy Xenuvm cübwvoujevdy ce 
xxl ÓzAAovrx. deinde post multas ambages et fastidii et nauseae 
plenam loquacitatem: évpzxewy yàp éyà vov) oüg éx THc uie Ts-. 
Ósioxc cxoAHc iv Trí Nixaíuv » vixosoiÓg (400 TÜV- Adyoy "Aig 
&Aaewcs xci yyaXMac&uxy Oc Qurovpydz, deinde se litterarum 
studia numquam negligére praedicat quamquam negotiis pluri- 
mis destrictum et exercitum curis 3i£ Z6 &vo xdco meprmersiag 
c&ctc!, Axmic, éveacegiv, dyrigacegIy, Tx; TÜV ÜpopoUvTUV 
à oxwÜciaue, Taie TÀV &ürgxicuévxv xaTX)popaie xal TOI; KA- 
Aog, olg 93 9 TOU xooU cuyrWpwoig nuc Pmimlysw 9váyxatev. 
Tandem post novas ambages Epistolam ita concludit, ut utrum- 


187 
que Professorem bene valere iubeat: $ Zevajywpelg. x4AAe 
TOAAO0/; XX) Ayo Ódvouaeh xx) p&Leci, xai 'Avoptvixe Tio 
ypmpepuxrixio üxpiosing 3iz2oye, et nos lubenter et Imperato- 
rem valere iubemus et Z/orentinum Codicem deponimus de 
manibus. 


CAPUT VIII. 


Intermissam telam resumens percurram primum 7fnacharsi- 
dem 49. 2. jmofuAMdpevor in aoristum refinge et $ 3. aijxroc 
&üTO xal vj&upou &vamémTAWSxI) TÓ gdjx mUE de ópgg maTXNXÜÉEV- 
Tog ig Tijv yvdÜcy animadverte compositionis scabritiem: ut haec 
bene dicta sint expunge ai79 et lege meTxxÜde Tàv yv&Üov. 
Graeci dicunt féfuveguai T) cdpz, àvaTmÉTAMTUu: TÜ $Óps pro 
ys TÓ sd.x e(Quruévov , &voxAsuy et sim., ut rérpuopai TV 
xEQai, memüpoper Tiv sips, Émemibiopuxi Th mis et pas- 
sim similiter in caeteris corporis partibus. Sic dicitur Zzerjóy 
TW) xeQaAWV, &amsxómu Tiv Oebiav, EEexdmuy rbv 0dünAudv, émA4$- 
. 9My Ty. Ouov, Aerpudly Tv. yAOTTAV, DieQÜapuévos T cp, 
meépireriAuévog và mTepé, ei quis non recordatur pulcherrimi 
loci DkMosTBENIS pro Corona p. 247. i$pev Tbv ÓÍAwrTO) — 
Tüy ÓQÜxAMów ixxexojuuéÉvov, Tiv xASTIy xaTtRyÓTX, TH Weipm, 
và cxéAog meTWpuuivov.  Conquiram paucula e Luciawo, ut 
Lysiak laboranti suecurram. — Recte legitur 41, 10. 42:0 Zy poi 
jox8 &moTu4ÜSvxi TX4v OsEi4y. S 11. o) cv Oefixy Gotp Üpcis 
&AAR TW) yAGTTARV RTOTQOMÜSVX: xxAOv. S 95. TÓc.OsEiZG mEQpdv- 
ciX&g X &roTuMÓci4s müTWv. S 62. ómórepov Xv S cuv yAGT- 
T&y 4 Tiy DBeLiàv &worerudcÓxi: Béoi. et S$ 63. et sic veteres 
omnes constanter loqui videbis. Certa igitur medicina emen- 
dabitur locus Lvsrakg VI, 26. cà voy. Tiv. üdvzroy &po(Qerro AAA 
xci TÀ XxaÜ "uuépav cixicpuxTX Cció|evog TÀ AxpoTXupum Cavroc 
&morQ4050c0Óa1, imo vero (3v, nam ceÓvedrog in ea re ferri 
potest, GGvrog non potest. fectissime dixit XEeNoPHON 7fzab. 
I x. 1. évratóa 35 Küpo dmorépvermi *» xeQaA* xc xp 5$ 
je£i&. et contra II. vr. 29. &zélzvoy KAézpyos xai ci AAA0 epa- 
TWyoi &moTj4MÜcvreg TRG xsQaAd4;, nempe hoc modo de véws, 


illo de mortuorum cadaveribus loquebantur, in qua re apparet 
15* 


188 


quam accurate cogitare et dicere veteres soleant, Quid impedit 
ójoU «pepyov ex HkRoDoTO mendum ezrimere quod inolevit 
VI. 58. ize» o» ToUTo yíywTai (rege Spartanorum mortuo) 
&yayx4 db cixiqg éxagug éAsuÜÉgoug OUo xaTaQimivecÓxi, Ayüpa 
TE XXl yUvxixz. (44 moncaci 9à TOUTO Üuuima MEyZAmI imIXÉxTAL. 
Absurdum est in eo loco verbum xarauiuivecÓxi. Namque sive 
conspurcari significat, ut solet, sive paullo acrius est quam 
piaivecÜxi, pollue piaculo quolibet, non est honoris genus ma- 
gis stolidum et ab natura ingenii humani et Graecorum mori- 
bus magis alienum et abhorrens. Satis esse videbatur in domo 
et urbe funesta piaculi, ut non ultro sese cives polluere vo- 
luerint idque in defuncti regis honorem. Verbum, quod Hkno- 
DOTO restituendum ,esse censeo, legitur in LuciaNiI dialogo, in 
quo versamur $ 31. ójé vor! &v xal uoóAig xaTzTsUVOpsevor Ba- 
üéci volo TpaUpuncip mipm ÜAlyov ÜmooeiEniTs. In KATAMIAI- 
NECOAI deliteseit. KATATAMNECOAI, quod prius in xara- 
psecÓz: abit, deinde, ut esset saltem Graecum vocabulum, in 
xaT&AmiVecÓxi: !. Spartani concidebant sibi brachia et elicie- 
bant cruorem et sic regem mortuum honorabant, ut Galli Cybe- 
len, (vide LucraNuM 42, 37.) quod Graecis moribus est conve- 
niens admodum, in luctu sibi unguibus aut ferro lacerare cor- 
pus aut genas dilaniare et vultum. Itaque xerzr4uvecóo; H&- 


RODOTO reddemus, verbum j4zívey reponemus in PosipiPPO 
Ahen. XIV. p. 661 r. 


&yrepyoAa(Qoüyreg ÉAeyov 0 (iy Gg oix wei 
Biva xprrix*v mpg ToUWov, Ó 3 óÓTi TÜ gdux 
T0yWpüy , 0 Àà T3v yAGOTTXV tlg doy4novasc 

éiluuixg; 8vid c6 TÜV ove Ta. 


!) Hoc saepissime Graeculos correctores, si hoc ages, videbis facientes, ut nil 
ultra singula vocabula intelligere eos aut curare appareat. In PonPnrnio de 
Abstin. IL. $ 61. suavissimum est Comici fragmentum, tenerum ac molle Mr- 
NANDRI spirans ingenium: 

eé u»npovetesg ev madóvy quiezq vé pnt 
G&xéyo máÀes, DiÀALve, magü ooU r$» ydpwy 
voirov y&Q aÜrQ» Evexa grQOG oi xaveQépmv. 
scribae pro PIAEINEIIAPAZOT dederunt gÀ«?» £xagáogov, deinde alii g.- 


Aez»v àxalÀácggov, ut duo saltem vocabula Graeca forent, et contra metrum 
&vexer., 


189 , 


scripserat festivus' poéta: 
c &riluulzo àpimive cÀy 30ucuTUy.. 

In EPicHanMI fragmento non dissimile vitium legentibus im- 

ponit apud ArggNAEUM VII, p. 277 r. 
x&puixi QUO 
QigreToyptyat tuéoai Qaooa) Te Toca aÜTOL TTRpÁV. 

Ridebis Zu/a; Omrerxypivac mécas postquam veram lectionem 
cognoveris. In unico Codice Marciano legitur 3j ;reruypxpe- 
vaipuecai, Scriptum erat in vetusto libro ALATETMAMENAI. 
Scriba quum dedisset 2jersr«? sensit errorem et pzjevai addi- 
dit, recte si z» expunxisset vel punctis notasset. Redde igitur 
poétae Quxrerp,xp iva: uáczi. In ea forma dicendi, quam nota- 
vimus, perspicue apparet Graecitatis veteris et novitiae discri- 
men. Veteres et probati scriptores dicebant érirérpaqepooi TÀv 
70A , novicii Eye Ty cA. émrirerpxpuéyuy , Mà AeAvuuévs TÀv 
xópxv, hi AsAupévuv T3». xdpxv Exovox, ili dwprwuévos 0éATov, 
hi é£wpruuivuy. Íxuv et passim in similibus. Deinde scribae 
veterem usum coeperunt ad suam consuetudinem refingere, cu- 
ius.rei multa exempla in farragine discrepantium scripturarum 
reperies. In LuciANI S$omnio vel Gallo, 45, 12. recte editur 
OaxruAlou; (mpsic PEwuuwivog TOv BxxrÜAwmv. S 18. wpuciy xal 
Kpyupov TOV (jocpóxv iÉwjpeivec et paullo post xpucQ dva3cbe- 
(Mévog obe TAoxdjLov;, quae verissima scriptura in duobus tan- 
tum libris reperta est.  Caeteri omnes 3ia3s3egolvovs Tob6 TA0- 
x&joUug Éwuy vel avxOsüsuivoug Tob mAoxauoU; Íyv, quae ma- 
nifesta interpolatio est. In primo exemplo in omnibus, prae- 
"terquam in AC, est é4u4uívov;, quae prima solet esse mali 
labes, ut in Loxe1 Pastoralibus pag. 24. CovRIER. ixópie vv- 
piyya BouxoXix3v xxAauoug dyyém txAxQ Oeürpuivoug àvT) xwpoU. 
CovRiER de suo post xzAZ4ouc inseruit £xovcxv. Multo melius 
-mendabis 3&9s4év4y. In TnkopPHRAsTI Characteribus V. 3eiàc 
xr4c200xi — moAZÍzy Íxyourzy Ylépeag évudacuévous, qui tam 
bene Attice sciebat dixerat eóAxíxv Ilépozs évujamoguéywv. In 
libello, qui PLuTARCHI nomine circumfertur, de mulierum 
virtutibus p. 284 €. Éxyuv xa) memigsuuévog Épgujum xar Tí; Nz- 
£iuv TÓAsog apparet Zyav xo sciolo deberi. 

In LuciamNi verbis zeTaxÜs)e riw yvaloy, vraTaw0sic, ut infra 
ostendemus, LuciANI errore pro zAxy«í; positum est, Tiv yvá- 


190 


(ov unice probum est, ut apud ARISTOPHANEM fv. 407, A«zoos- 
T4c mule jomráAq ue TÓ vRroy.  Übiter in Zysistraia vs. 656. . 
" e| àà AuzM0€1G TÍ QE 
TQÀÉ y" dipuxTo mrTXÉLG TQ xoÜlpyp TWv wyaÜev. 
animadverte duplex vitium. »e nihil significat et soloecum est 

03s AxpuxToc Ó xóÜopvocg. ^ Omnia sana erunt si repones: 

TQÀse T4xTg mxTdEe cou xoÜdpyg Ti» vvdóov. 
comparato vs. 360. Sed ad LuciaNUM redeo: in $ 14. ei3évos 
üztg àv Trà x&dAAicm oix4Ücly míA:g tam vitiose dicitur ut TÀ 
dyaÓiy pro cà. expunge articulum et iterum $ 30. £c ve eipsvyy 
x&i ég móAsuov [rà] Epicm mmpsoxeumoqiévyy et 17, 11. zv 3é 
vore xa) [rà] &picm mpd£wc. n IsochaTIS Afreopagitico S 3. 
ópà yàp r&y mdAebv TÀg ÓRpigm mpXTTéwW clopévae [và] .xaxic« 
(Jouxevoufvac, optime r2 Ürbinas omittit In $ 19. cóx av 
cepimérreiy 70 mpyqum iy TOig Adyoig; inepte abundat praeposi- 
tio. ARISTOPHANES dixerat in Z/u/o 159. | 

óvdpoTi mepiTÉTTOUT! TYV QoxÜuplav. 
quem multi imitati sunt. MENANDER fragm. 106. MEINEK. 

TóTE TG WuVvxiXug OsüiéVaI ppRAIGA Dci 

Óray TI TEpivzÉTTUOCI TOÍG Wpusolg A0yalg. 
ubi vulgo zepizAzTTG901, quod bene correxit SALMASIUS. PLATO 
de Legibus X. p. 886 E. Aóyois: 2' &0. m6 eig T miÜxvÓy mepi- 
TeTE(4Aéva.  Suavissime XENOPHON Oeconom. l. 20. zpoczoici- 
pvo »*9oval eiyat xaTaQaveig yiyvovrmi Ori: AUTOAI Épa Y*caw 
xóoovais meprmseTe[4évoi. ut nihil horum praepositionem admit- 
tit, sic LUCIANO vegurmérTei|y TOÍG AÓycig restituendum. 

In $ 23. xpavw 9B éwixelucvoi mayyíA0m xexmvóra mX[uéyye- 
(ec vitium inest sed ipsius LuciaNI, qui tamen excusari potest 
quoniam omnes tum ita errabant. Veteres, qui in dicendo et 
naturam rerum verbis referebant et verborum sensum perspi- 
-ciebant, solebant dicere. xpevoc, mspixeouAmiay, vriAlBiov, céQo- 
yov, TpocumSDov, TiApmv, similia, ceprriévzi, vrepirileoÓz: et in 
perfecto zepixejoÓm;, vitiosa sequiorum cuvxósiz coepit his sub- . 
stituere éziTiÜsumi, émiTlÓeoÓn:, ÉémiueicÓmi. Atticistae antiquum 
obtinent et permiscent antiquitatis constantem usum cum recen- 
tiore negligentia. LuctiíANUS, qui in xgéy» ézixeipievor cum ae- 
qualibus errat, idem 'in re eadem recte imitatur veteres $ 32. 
ixelya  TÀ .xpiyy mepibuoecÓe TÀ xcyuvórz, ut in. altero loco 


191 


aliquid tilubatum esse suspicari posses, nisi satis constaret Lu- 
CIANUM, ut reliquos omnes, promiscue his usum. | Ád versum 
880 ZAesmophorias. Téjiüou vu» Tóvis wp&rov velus Scholion 
legitur: — 7à 2B mspibou, Gmep "piv cUvwÓsg émíÓou Aéyem. 
Exempla passim obvia: in LuciaNo haec sunt 8, 20, 12. ézi- 
(ou Ti» xópuv. 10, 14, 4. riZpav ópüuv évéíüov. 11, 16. rixpav 
émióeicx, et in quo marime sentiri potest quam perperam haec 
dicantur 40, 8. pocwmeiov éPmiÜsl4 et 47, 39. cpoowmeioy imé- 
Ó4xé qoi. 

In libello de Zucíu 50,12. siex4guv xxl xzAg xc) xm. 
jmspoA*w éceQavequivog DupuADe mpóxeirai. Interpres. e£. wdJtra 
snodum coronatus inepte. Expunge alierum xz/, ut xa6' omeg- 
(o^4v cum praecedentibus coniungatur. librarii saepe de suo 
x«| inserunt, in qua re quam nihil intelligant ostendere solent. 
In PLATONIS Apolog o1a P. 21 x. ipeEse ga xwioÜxvópsvog phy xal 
AuTOULEVOg XX) Ot0i9g OTi dmnx vé , in his AvzoUpevog xai 
060196 significant erà Aus x«l ove et ór; pendet ab aic6a- 
vitvog. taque expunge prius xz/ a sciolo invectum. Ineptius 
eliam xzí insinuavit se in locum TmvucrDiDIs IV. 106. oirov 
écTéwTEIM TAÀXTÜV xzl pep xyjuévov.  Transpone oirov uspamypué- 
voy T&xTÜy évcTÉuTti/, nam sic quoque poterat scribere, et 
quam male abundet vocula intelliges. Nusquam autem ea fraus 
evidentius deprehendi potest quam in ipso LuctANo 55, 8. viv 
y& LAMca TAMcislou TE Xa) icÜAoU xxi éraipou dvép.ou Bcdpela, 
ubi nemo recordatus est Homerici versiculi: 

ixjuevov oUpoy i51 mAWcÍeioV , écÓAy ÉTaipov. 
landem BEKKERUS importunum xzí eiecit. 

In $ 16. pro zzrciz&ovrz scribe uxréZovra. cf. PIERSON ad 
MozRiID. p. 71. et in $ 17. dépe voívuy 3iba£opui soloecum est, 
ut Qép' 19» sic .dicendum est Qépe 3i0a£opzi, quod in multis 
libris est sed temere spretum. 

In. ZAetorum Praeceptore 51, 2. réuz uy3iy óvrec supple rà 
pui!) Oyreg et in $ 20. 2px. prove vpaue 9 axeyaevos a- 
pé Aye rescribe ypadpas pro vpzue. 

In PAopseude 52, 3. 'XYpeiduiav 0v ToU Bopéou ávapracti- 
ye! emendandum est Zezazasiyar. 'ApmraGsiv in re amatoria cer- 
tam sedem habet, Zvxpmaoü5svoi et.dvapm ceo: ysvéaózi: dicuntur 
quos necopinato vis oppressit et in aliquod infortunium repuit, 


192 


in vincula, ad supplicium, ad necem. Si in HrRoDoro I. 1; 
pro 73v 3é "Lov civ &AAwci &pmacÓSyai, aut in cap. 4. el (3 
&üTxl éfovAovTo o0x àv wpzCovro scriberetur ZvapmacÓ5Svs; aut 
&v4pratovro absurde dictum esset. Praeterea LuciaNo obversa- 
tur PLATONIS locus in PAaedro p. 229 s. oix éivÓiy3e moliv Aé- 
yeroi ó. Bopéze Ty "Qopelduuxv &gráczi; quam fabulam Socra- 
tes ita interpretatur ut dicat sibi videri puellam vi venti prae- 


, Cipitem de rupe datam xai oUro 0*4 veAeuT4oacav AsxÜNvoi im 


ToU: Bopéou àv&pmAasoV weyovévzi, in quo discrimen quod dixi- 
mus apparet. In $ 8. Qypovóv non est satis, supple «9 dpovàv. 
$ 9. &mípavrm Euumspalvg, Graecum est £upmepzivei. S 1l. 
Qüucoi xa xxraiUva:, corrige Q4szi) xaraUv. S 12. supple 
3 mapaxoUcas et recipe ex Codd. éveQuewoe wy aDrois pro aora. 
In $ 17. éAeufepipe T BoxoUvr& o] Aéyovri necessarium est ZAsu- 
6époc. confundi solent ZAsUÓepoz et éAcvÓépiog , éAsuÜdpue et IAcv- 
Üspieg vid. 5, 13. 17, 30. 66, 2. In $ 18. eic «v 3iexodpov, 
nisi putas in palaestra ancillas fuisse repone eic rov. $$ 19. có 


yoplteig ToU aüToU eivai xai ÉmrTÉ[TEI WTIRACUG Cie àv ÉÜiAo 


elys xai dmoméjzew DuvaTüv aóTQ. Graeca forma erit huius 
sententiae, si deleveris eye et Quvaróy aürQ. $ 20. lege c) 
Toiv T000]v et o09 &y CüvTx vüUvu dBeDiei. —Editur zgóg et o032 
COyra. S$ 81. eünyyeMduevos aürQ Üri xaÜzpà» aiTQ xe) d3el- 
pxvroy o4 é£e| TX4v oixiav oixeiv, expunge prius «Tg et lege 
8Essi: pro z£ei. $ 34. dy rojo àvToig UmÓysw6, lege To; bmo- 
yeioig. et & 40. cdàiy p3 TrapaLer pro Tapa£q. 

In Muscae .Encomio 57,3. dicuntur esse muscae ófózAqol 
TpoTGytig To0AU TOU XípaTog Éxovrsg. Vlpommy»s; vocabulum est 
nihili et ex Graecitatis opibus removendum. Legitur hoc uno 
loco et in zgozerei; est emendandum, quo nomine oculos ez- 
stantes et prominentes Graeci appellant, quibus opponuntur 
oi X0TAOL. 

In libro adversus indoctum libros coómentem: 58, 1. lege 
Texpuaipei ei apaAacpuaveig pro .Texj2ziporo et mapaAepu vois. 
6 3. xai nor mpe Tio Ai Baviribog EQec iv TG mapdvri T. uà 
cóüjpmayTz cx sev duplex vitium inest. Pro Z42e; restitue 
iQec, deinde A;ufjavíri2oe novum et inauditum nomen est numi- 
nis, quod omnes iuxta ignorant et, credo, olim omnes ignora- 
runt, nam Venerem quamdaeni in Libano cultam |Avifavirióe 


[ 


198 


fuisse appellatam docti homines suspicantur magis quam sciunt. 
Non premam suspicionem, quae mihi quidem satis probabilis 
yisa est, non Aifjavíri2os sed 'Avafrióos olim scriptum fuisse, cu- 
ius numen tota Ásia sacratissimum fuisse multorum testimoniis 
constat. Colebatur a Medis, Persis, Armenis, Lydis, Syris. 
vide STRABONEM multis locis XI. p. 512 et 532, XII. p. 559. 
XV. p. 733. In PrurAncBI 4fríaxerxe cap. 27. libri exhibent 
'Aprígidog Tág £y "Ex(üaTZvoig, 9v '"AveiTiww xaAcUci, recte SIN- 
TENIS 'Avya]r;y, paulo rectius 'AvajTiy scribes, Suavissime de 
ea Dea scribit Prixius. Z7. JY. XXXIII. 24. quem non gravabor 
describere, quia refutatae superstitionis insigne exemplum num- 
quam est inutile. 4furea siatua (ex solido auro) préma omnium 
in. templo. J4naitidís posita dicitur numine gentibus illis sa- 
cratéssimo. Direpta esi. dnionii Parthicis rebus scitumque 
narratur dictum unius vetleranorum Bononiae, hospitali Divi 
zfugusti coena, quum interrogaretur esseíne verum, eum , qui 
qrimus véola$sel hoc numen, oculis membrisque captum exspi- 
rasse. Jiespondit enim tum maxime Augustum de crure eius 
voenare seque illum esse totumque sibi censum ex ea rapina. 
Ne eam in Syria cultam esse nescias PavusaNIas providebit, 
quem vide III. 16. Per huius igitur notissimae Deae numen 
hominem LucIANUS obsecrasse videtur. 

In $ 4. corrige 3iérejpe, transmisit, pro ézepuqe, deinde 
vo(juAduevoc et mwepidmAdpevog et xpucz pro piece. tum in 
$ 5. mi0eU pro eífou et $76. jzà xpuove pro m2 xpjovc. $ 7. 
pA rats pro &&eraCeiv. $ 8. rà uiv oÜv Tfl; yupuviie iy ovizs, 
corrige yupwixiig. S 12. mpüs Épora — iwmsceiy, lege ele Épora 
et mox oix » Ajpz ÜéAyouca *v, imo vero 5 (éXvouca. S 18. 
Tv "EmixT4TOw coQiaw Üvzp £mieX4cecÓxi, bene dicitur ipsum 
Óvap émiciva:, non item si quid boni alicui obvenit dormienti. 
Legerim éziTT405002:1. $ 14. TÓ xeiwAuiov ToUTO Jeixvuciv, dg 
TeysXrai TOU, KxAUOwviou T Oépus. Supplendum reb Kzav$c- 
vlov 0às Tà Bépus. Non aliter enim dicebant quam ó iy Kaav- 
Süy: 0c, vel ó KaAv3dviog 0c. De multis testibus produco ocu- 
latum unum, PavsawiAM, qui se Tegeae vidisse scribit. (VII. 
47, 2.) rà àépux 00; ToU KaAvSeviou. QieowWero 3à UvD TOU wpd- 
vov, inquit, xe] éc &zav 9v vpixv 424 viAdv. facile credimus, 
Facilius etiam 0s revocari possunt apud PonPmrnrUS de Jfbstin. 


194 - 


IL. 25. xürojc: Ts ToUg xaÜmpeiórwTog iV. o00Ày xoiyinyoUyT ag — 
cQárrousv, repetitis duabus litterulis scribe Toe 9g. 

. In. $ 18. x. vic .éziypaqiis sióós pus cimo; ToUTÓ ye. 
non hoc agitur utrum gfacide an iratus responderit, sed potue- 
rine respondere an. non. Hescribe ja43/oc pro poc. S 19. pro 
xxl) i éA&yieov Graece dicitur xzv. & 23. ó Xufapírus obe 
ÜÓxvjoxeobG vOuoug cuvéypewev Og Xp» eivedÜmi xal evxpaTiA- 
AscÓxi. Multi pro pzíivecóa: reposuerunt AezivecÓz:, potest etiam 
paulo melius emendari Sciendum est in Codicum scriptura A;, 
Av.et (4 plane eandem formam habere, utrum xar an xe- 
AvTTC scriptum sit solus accentus indicat. Apud LxoNiDAM 
TankNTINUM in Epigr. 51. Tom. I. p. 167. 4fniAol. Gr. [Acons. 

TUpcoU ToUTO Aéovrog A&mTEQAoIcmTO DÉppm 
Z&cog ó (dowrmAlwv Ooup) Qoveva d uuevoc. 

VALCKENAERIUS ad AMMONIUM p. 190 verum reperit ó Gevmrapuv. 
Itaque uaívecózi ex ^imivecÓa: natum est idque pervulgato er- 
rore eX Aeixivecóz. Locus est ARISTOXENI apud GeLLIUM N. ÀÁ. 
IV. cap. 11. Ilufzyópae 90à TÀv ampiov pAuAicm Ty xUmjuoy &3o- 
xipacce, AÍav XiVu TIXÓV Te: yàp elvai xol OixqQopurixóy. | Ab- 
surdum est Aía» xi4Tixóv. Scripsit ÁRISTOXENUS Aciayrixoy, Ne 
dubites vide quibus verbis haec GELLIUS verterit Latine: »quo- 
niam is cibus el subduceret sensim alvum et laevigaret." 
Certa res est, ut vides: Aciav in, A/zv abiit, quod supererat sic 
refectum est, ut esset certe Graecum vocabulum. De sententia 
loci isti ne cogitant quidem. — ci oie QalvecÓxi, imo Qavet- 
cÜui. $ 24. cXv vedxTicTov TxUTA4V oixizy, quia nemo dicit oixíay 
xri(eiv, ut móAm, corrige veóxrsTov. Quam facile i7 et 4 con- 
fundantur BasrIUs docebit aut quaelibet discrepantium scriptu- - 
rarum farrago. | 

Iü libro .59. $ 1. voAAah 9B xl QuMoa cuvexdmcMomv xal oixoi 
cvvexuü4cav, vehementer suspectum est cuvexóz40a», nam cvy- 
xócTsw QuAlav pro rescindere dici non potest, pro oixo: certa 
correctione repono ópxoi. cuwyzeiv Opxov, ópxia dicebant Graeci 
omnes, HowxkRus ante omnes. cuyxeiv oixov nihil est, et prae- 
cedit. ofkoi Zv&saror yeyóvaciv.  Permisceri solent ópxog, .0yxoc 
et oIxoc: TuHkoPHRASTUS apud SrosAEUM Z7ori/. XLIV. 22. óvzy 
Tà íx TüV VÓjsey ToMjcuciV Olow &vaypaQyv 9», oixov, receptum 
oportuit, quod GzSNZRUS. reperit, 2exey. Quam facile I, P. et 


195 


P confundantur ostendet locus PL,vTARCRIin Symposiacis VI. 10. 
TU cUüxov &üTOÓ xxi TÓ E5UAOV ka) TÓ Épyoy. Infelix coniectura 
recópta est xa) T). Épvog. in €PTON latet OGPION. và ópiov, 
folium ficus. Confusa I et T pessumdederunt locum PorvAkNI 
VII; 22. Adyoc *» ig Tbv cüpavóv AyzQsivxi xaraipov "* * pc TW 
-Hpay T&v OpgxGOv $e ümtiÜoUyTuv. mihil excidit, emenda oloc 
$v.— àvafüyon xarepüv mpie Tiv "Hpaw. Olxog et Íyxog de loco 
pugnant in MxNANDRI fragmento apud Sros. Z7or:. OXXIII. 2. 
JPecuniosus homo, inquit, post snortem 
eig Tày icoy üyxoy TQ cQo0p lower  cüTEAE. 

BENTLEY oixov coniecit, quod MziNEK10 verum videtur, mihi - 
non item. Sententia fere eadem fnit olim in SoPRocLIS 4féace 


vs. 648. 
x0UX iq &sAc TOV 000!V dAX dAlcxeTU! 

Ll] 49 Oewàg Opxog wai mepioxeAeig Qpivsg. 
ubi assentior iis, qui óyxog correxerunt. — In $ 3. eoe fa3e 
wxviely xol (Qoo dvemiumAm TÀ (üuci^tim foedum ulcus est fae 
tMViely, in quo subesse suspicor s52»qóvei.— Verbum Z23wuoveiy 
non abhorret ab huius libelli oratione et stilo, in quo multa 
sunt vetusta vocabula studio quaesita ; ry sy dove, oí yev&- 
(utar, Üpoysvéig pro Z3sAQol, Tuztic, o0 Qpevspyc HaROoDoTO 
sublectum, éziroEatoyrzi, et alia. .In $.5. olov 38 cp AjrTaw 
xal TX4v ÓpyWw» Ocxvsouca, corrige Ty AuTrT&V X&l TU4V 'Opyàv 
Beixviovuci , nempe pictores, fictores, statuarii, ut 1, 8. à «i- 
ügg i3e£e vy Ala. et 71, 14. ojoc Ó mepk và $0Ap 'HpuxAde 
)yà TrÀV ypaQéuy OeixyuTaI, el sic saepius: 3eixvuouci dictum est, 
ut 68, 37. oiov; Tob; iy TQ OecpeTWpig éTrmipoug TQ Zwxpársi 
mTXpaypadQousiy, In S 10.versus HonmxnI affertur notissimus: 

SCuyóg 'EyuaJu0g xal Tv xTAVÉOVTX XUXTÉXTU, 
xravéoyr& barbarum est, quamquam nil mutant HouEn1 Codices 
et Editiones, Recte Brkkrnus edidit Iliad. X. 13. o). £v ue 
xTtVésig, at hoc loco Z. 309. xrTavéovra retinuit, et Z. 409. 
TàXX yap cs xxTaXTA4VÉoUCIV "Ax,mio] et E. 481. xaTaxravésote 
x& üjheg. Eadem barbaries in HkRoDoro apparet IX. 42. ubi 
DiwpoRrjUs 3iaQÓzpdovre;, quia in optimis libris est, servavit; 
«ravío el QÓapée tum demum Graeca erunt, quum xrziva et 
Qaips Graeca esse incipient. Qui has formas a Graecitate 
alienas esse credit, meeum illas undique expellet, Im $ 12. 7j 


198 


eAx4eloy xaxovpyer, lege róv, et $ 14. «i93e: pro I3uci. In $ 21. 
và wp; tà mapalohm TOV Axouc[uATGV ÍT ÓUevov, non multo 
melius est. BEKKERI TepzÓGevoy. Scripserim éroi4ov. In $ 28 
dicitur Ulysses ézifgouAxv cwvrsÜsixdg xaT' dvOpbg ópmlpoU xa) 
QiAcu (roO YlaAap43cvc). nesciebam Palamedem Ulyssi fratrem 
fuisse. Corrige óua/xov quod iste pro cuuzxov posuit. Deni- 
que in $ 32 barbara forma legitur Éfxuev, aut ÉDapey aut 
Épwy restituendum. 

In Pseudologista 60, 3. male editur ox, ovre do QaMI o09é 
&qQavA4s BeAuphc cel. recte dicitur 2cdaAss epaTx4A&TQ4c , non item 


4cQaAAds QirAvpie, corrige ZodpaAGc o09' àQav&c. In $ 5 legi- 


tur cà ro)ToUv. aníea dicitur Graece poro) non mà coUTOU, 
tum lege zpofuAécÓzi; non sposAícÓmi. S 8. Üjovci Nou ToU 


.BaciAiee xaTxs4rcavrog. NUMAE regis nomen est in eorum nu- 


mero, quae scribae depravare solent, ut MiruANv4, XaAxuóov,- 
Ad&picea, XupaxoUciog satis constanter scribunt vitiose pro My- 
TiAXVX4 , KaAxxóov, Acpicm, Xupaxóciog, sic ab-iis NoujsZo scri- 
bitur qui ab antiquioribus Nou dicebatur aut Nóp«c, ut Dru- 
DORFIO placet ad STkPHANUM (cui verba xp 38 cà Oevrépav 
cUAAR[3v éxrelvovrag (QQapuroveiy apud. Droxvsrum. Harc. II. 58. 
genuina videntur, mihi ab aliquo lectore adscripta). Antiqui 
et boni Codices servant genuinam formam et nonnumquam per- 
antiqua scripturae vitia, ut in PrLuTARCRI Coréiolano I. jvo 
Óvyzrpi)o0; in omnibus libris est pro ó NopZ Óvyzrpi3o0c. In 
Luciíawo 27, 17. in Codicibus est vouZy và» iraAioTX4v, docti 
homines NougZ» invexerunt. [In hoc ipso loco optimi omnes 
exbibent Ójoue;y Zuz, in quo vides latere ójovei Nou. in fine$ 
lege cuvei,» pro cuvi4v. In &$ 11 revoca T'everUAAD3)oc. In $ 15. 
«pucoUc, Qusiv, iy 'OxvwmTÍa cdÓwri. Locus PLATONIS, unde 
haec sumta sunt, pervetusto vitio laborát, quod obiter eximam. 
Legitur in. PAaedro p. 236 B. map vbó KwpenOw avi» 
cQupiAaTos iy 'Oxeuzia czóyri, non est PLATONIS manus sd- 
Ó4ri. Veteres Attici dicebant xaAxoby éedvoai, wpucoov écavyat 
non scaÜijyzi, et q«,xAxoUy ic&yai, exon Tiv4, non &yacfiozi, ut 
LuciaNUs dicere solet et sequiores. DrnosrBENES p. 172. oi zpó- 
yoyoi OepuisoxAén xxl MiATiAÓ4y 00 wxAxoUG icacav oUÓ UTEpw- 
vérsv (ubi mox emenda ry Épyav ojievóe Tv vóre dmiewcay 
ajTOs pro dmisipra» aüro)c), et.p. &98. 4AA' Éeai xal wa^- 


197 


xoUc iedya) xa) clT4civ Qidvai. p. 426. DiAUTTO YAAxOUV leA- 
ciy et p. 807. ZóAuvz xxAxoUv év &yvopáü sicui, et saepe apud 
alios. Itaque si cui statua er aere esset posita dicebatur xyaA- 
xoüc écávyzi. lMkRoporus IL. 141. xz) vov Ieuxe dy vQ ipo Aibi- 
yog, Sic et vpucoUg ég4xs dicitur et £c» et excerai? non item 
eabijyai et caf5oscÓx:, quae sunt Graecitatis languescentis et 
labentis. Quid PrATo scripserit potest iam er his colligi, sed 
novum accedit emendationi praesidium e AZexico PnoTiANO, 
PnuoriUs nescio unde nactus est antiqua in PLATONEM Scholia 
perdocta et vulgatis plerisque multis partibus meliora, quae in 
suam farraginem recepit et utiliter ab aliquo secernentur et 


Platonicis addentur. In voce KuyeA32v dvzÓuuu vetus et per- .— 


eruditum Scholion in PAaedri l. ]. servavit, in quo vera lectio 
perlucet. In unico Codice est edupyAzTos dy jAvpmizmi icdós. 
emenda £c26;, quam formam Graeculi, quia dudum amiserant, 
interpolando tollere assueverunt, ut in Diorimwi Epigrammate 
"fnthol. Gr. Vol. L p. 184 IAcons. 
Qecdédpoc, à cóTsp, ii IIaAAGDoG io x01 xAXpov. 
imo £ca0;. Confusa sunt 5 et ;, ut in Epigrammate quod in 
eodem Scholio exstat, &i4) à»$, ubi alibi ostendi & 43 iyó 
emendandum esse, Quae in fine legitur eiusdem epigrammatis 
diversa forma: | 
ell iyi vz£og maywpüUctóg cipi xoAo0GÓS 
i£óA4e ciw KuweAiBBv veved. 
ita mihi corrigenda videtur ut scribatur: 
&| 4X éyày, Gya5, may ypiccog xri. 

Quam depravati et interpolati sint PLATONIS Codices etiam optimi 
et velerrimi aliquando dedita opere demonstrabo: in vicinia 
loci, de quo diximus, huius rei insigne documentum est, quod 
obiter ostendere iuvat. p. 236 c. editur jxréíov uiv y&p eoi may- 
Tüc [&AAAOy OUTUG Ümwg Ológ T6 El. iym Ob [3 TÜ TOV XUuqOíy 
Qoprixby mpAyum XRyxyxaQoueÜm coii &vrazoO0ibBdyTEG RAANAOIG 
&UAx(x0x4Ti. optimus quisque Coder cum eximio Zod/eiano ex- 
hibet /vz £5, non ivz 3à 5. optime, si importunum e2Az3- 
às: magistello, qui adscripsit, reddideris, ut /vz (4; pendeat a 
verbis jwréoy mzvTó; MZAAOv, sed ad LuciaNUM redeo. 

In $ 16. soloece editur déps &moAoy5conuzsi:, recte 59, 6. 
Qépe QiéMÓwpev, tum é£xaeo) Tobc. TÓTEc coalescat in éxZsorez. 


198 


Deinde sensu vacuum est. quod sequitur ó uy rivz. eIre — Av- 
máx», óri, rà ixxAwolag Üopu9duuc àv j4rep ÉrerApmTTev. Av- 
744» nihil est, quum scriba vetusti libri scripturam. detritam et 
fugientem expedire non posset dedit litterulas sine sensu. Vera 
lectio e re ipsa elici potest: Qui ràs éxxAxcíze Üopoaiwe àv 
pirep TapáTTé:, quo cognomine ab acuto populo mactari potest? 
quo alio quam 7opóv4 ? Si quis volet inspicere ARISTOPHANEM 
in Equitibus vs. 984 et in Pace 654 ubi 9o0i0vE xai Topuyw et 
xüx4Üpoy xz T&àpxxTpoy eodem: sensu de eodem turbulento de- 
magogo dicuntur, opus non erit ut verbum amplius addam. 

In libello api 7c(8 olkovu 61, 17. T56 Osee mpóc avTWV .ka- 
Aojc46, non dubitabit iAxoje*c recipere, qui sciat quain' saepe. 


fAx&m el xaAeiv periulata fuerint. $ 19. A/divo) &yévevro' à. 


Óxjip,xros. Quamquam seszcenties librarii à et 5z0 confude- 
runt, certo sciri potést ubique utra praepositione sit opus. dà 
AUTM6, Qgovridos, ÓpyHo, xepac et similia. nihil signilicabunt 
donec izó reposueris: Quam magna sit copia locórum, qui 
adhuc correctorem erspectent, alias ostendam. Pauci sunt libri 
isto errore vacui, neque aliorum neque LuciaNr  In:hoc ipso 
libro $ 13. ézó: ivy yoc 9 ceipfivog éAxópcyog omnes obsidet li- 
bros scriptos et editos. BkK&sRus tendem jzà correxit, qui 
idem vitium aeque certum et evidens saepe alibi intactum reli- 
quit. Ea est exemplorum, id est mendorum, copia ut etiam boni 
philologi, sed in Codicibus versandis non diu et multum ver- 
sati, eam vim eremplorum undique irrüentium sustinere non 
potuerint. In XxwornHowTIS Zlellemcis .V. 4. 60. malesana 
lectio ;in libris est Adyer éyiyvoyro dz, vbv cuuuéyav, quam 
DiNpoRriUs: servavit, quia bis:idem vitium commissum est imn 
eodem opere; Vl ri. 10.  éyysyévyrat Zuaprüpara xe Zq' 
Xpüy xxl cQ UüuOv et: VIL x. 5. daxà và» 0cGy DioTxi.Djelv 
süTuxeivy. at iis locis facile est addere sexcentos alios, tamen 
quod absurdum est non fiet verum et sanum. In LuciaNt libro, 
in quo versamur, $ 5 editur ómweg éixmAxyjocyroi. non ita est 
in Codicibus, optimus quisque éxzAay3cvvrz: exhibet. ut 26, 36. 
Juyqcdp.sÓx, 25, 61. émawéceyrai, 176, 9. melowrou, 78, 21. 
ómuc émi04c« et sexcenta huius erroris exempla apud omnes oc- 
currunt. Quum éxzrAayXceayrzi, cilowrzmi, QesE£oyrmi, dmo- 
óp&cuyTai,. Ópce fpje, Ómwwc Dücupty, TrubdpsÓn ,. AXipepi, 


' 199 


O4E«Tai et Ümag lotvrai ob fidem velerum membranarum bene 
Graeca esse videbuntur, tum demum Zzà r&v Óeüy 3é3orau, Ad- 
voi éylyvoyro &m0 TOV cUUjARwv et sim. recte dici credentur, 
et dd pro 07d cum passivis coniungetur, et prae dolore Graece. 
dicetur 4zà AvT«4c et vulgatam lectionem LuciAN: sine ratione 
convellere voluisse videbor. In $ 20. uZprupa óuiv mczxpzeuso- 
pni, emenda apacy5copzi et brevi post xal ol meí0ecÓe pro 
méícecÓs. In & 23. in libris est Aaóvre r& QxciAsim xai mupaA- 
ójvre, quae violentius castigavit FRiTZsCHIUS, quem Dixponr. 
et BDEkkzn. sequuntur, zapsAÓdvrs Tà (aciAeim xal AaÜóvre. 
Si mapuAÓiruv TÀ (imclAeiz non potuerunt intus Áegisthum in- 
terficere, legerim Aa0óvr' é; 7X Buci^sum mxpeAbdvre. 

In JMacrobiis 62, 2. eie c)vvoiay 930cv tam inepte dictum est 
ac si quis in Cyropaediae prooemio scribere vellet eivyorz o0" 
4uIV éyévero. | Verum est. eig Zyyorzv. In Codicibus à» et qv 
tam simili forma sunt, ut subinde oculis discerni non possit 
utrum « an cv sit legendum. In SroBag: Z/ori. XVYL 6. ver-- 
sus est EuRiPIDIS: 

ToUTOV VOjÍÀa XXV ÜcOy cuAARV (Opéra. 

ut in ÁrscHYLI Persis 809. o0 (cv (Opér4 'HiBecUüvro cUvAZV, 
optimus SroBAEI Codex À. /AZ» (pérs exhibet; contra in PLu- 
TARCHI Zycurgo 4. libri omnes servant ridiculam lectionem - 
Aide cuAARVlou xol 'Abuvac cuAAxvÍz; pro 'EAAawios et 'EAA- 
Vía. Si vel in istis caecutiunt librarii, quid fecisse putas in 
ÉYXAAUTTO24, pro quo seriores cuyxaAUzTOjzi dicebant, et sim. 
Nostri ubique est arbitrii statuere utrum cv an dy sit scriben- 
dum, cuius rei erempla alio loco expromam. [In $ 6. xav 
Tàc2y T3V yijy expunge artieulum. In $ 10. commemoratur 
A«pxTpio$ Ó KaAAaTI2V0;, qui de rege HigRow& scripsit. Fuerat 
eixolsy Ó uapruc, sed eum librarii et editores patria Sicilia ex-- 
pulsum in oram Ponti relegarunt. In omnibus libris est xzAAi- 
sixyÀs , in qua scriptura KAAAICTIANOC latet KAAAKTIANOC 
vel melius KaAzxTivog, iterum confusis K et IC. Erat DkME- 
TRIUS dz) KaAÓs 'Axrác, CakciLI0 rhetori popularis, in cuius 
patria eodem modo turbant librarii KzAzrizvóv vel KzxAAzTIaVdy 
appellantes. Vid. SuipAM v. KaixiAjc. In $ 15. 4z2 XExvlv 
xarayÜcis et $ 16. xavuxósie $m) Iidpóev, utrobique jzd re- 
quiritur, [n $ 17. izcopa xov xal metonésxwv repone participia 


200 


Prrokaxüv xal méCop,xRv. Paulo post editur éxary yeyovas 
érüy et $ 18. ér&v yeyovàg TeTrApUV xol ixzrÓy, vitiose. Recte 
in &$ 19. éyyiz xal dyevsxoyra ysyovag &r4 , ubi Codex A. éróv, 
contra in $ 18 codex B. ry. Nihil nobis opus est libris testi- 
bus, nam utra scriptura sit ubique potior ex Graecitatis ratione 
et usu sciri potest. Graecum est àv TpiZxovrA éTOV, wyevopusvos 
ér&y sixociv, sed yeyovàg Ír4 Tpi&xcyra. | SOPHOCLES in notis- 
simo epigrammate: 
QàAv Heobóre rsübsy XoQoxASc iréuwy ày 
céyT' im) mevTWuxovTa. 
qui hanc rationem constare compererit, facili negotio quidquid 
aegrum est sanabit. Hinc emendari potest PLATONIS qui fertur 
Aicibiades 1. p. 121 e. 3i; $zrà 3à yevouéíywy irüv Tóv mmiDm 
mxpxAapu[üivouciy oUg ixeivoi BmciAeloug mauDayuyoUe OvopaaioU- 
ciy. vera lectio est yevój,syov. Contra in LysiAE fragmento 30. 
3» yàp abri ulóg.ix ToU mporípou dyüphg .éTV wyeyovte ixxaide- 
xx, necessarium est ízy. — Áddam fragmentum MxwANDRI, ut 
mendo liberem. Ex ézvróv ri4povévo primum fragmentum est: 
Tpbg TÀe '"AÜxvig Oxipovdg vyeyoyüg Ers 
Troc xUÜ, ÓjoU yàp sici TEVTNKOVTÀ COI. 
Sapovie tam durum et contumeliosum verbum est, ut ab hao. 
prima notitia inter CHREMRTEM et MkNEDEMUM alienissimum esse 
videatur. Codices 3a/p«v 3/50 exhibent. Reponendum arbitror 
üuijL0vie , 0 bone. 

In libello ze) vv onpa3ev 64, 9. u432. wuleieay Tiv cov- 
Oy Tig Axpeacsug xexwvóra Eri xal Dnbüvra xzTaAvTSW. lege 
uu ixyuleiray. Pro wzovbv est qui e7ov34v scripsit proclivi 
errore, quo plane pessumdatus est locus Diowvsu Haric. cui 
obiter opem feram. Legitur V. 53. ópGvrse )ri Tas cTovisie 
&yazemTOXAcIy 0) goAM , vertunt: videntes multitudinem pro- 
nam ad servandum foedus, quod neque in Graecis est et sen- 
tentiae adversatur. Emenda óri caj; eovbóxig dvamcETTÓXGGIV: 
refrizisse multitudinis studia; &vamimTTéw, ut multa alia, 
sumsit ab Tmucvpipk IL, 70. DawosrH. p. 411, 2. 3oeixe i3 
yüv &vmmEzTOXÜTSG "rt, et POLYBIUS ATHEN. X. p. 418 B. xaT 
pixpy Avézecoy TAXÍg Wuwaic. 

In Javigio seu F'otís 66, 2. posters mutandum in o-. 
xis. Certa analogia ab neutris in -oc adiectiva in -56.coim- 


* 


201 


ponit, cx£Aog TerpaoxeA4c, Odog ADbedo, xAfog cüxAc5;, alia sex- 
centa: mox legitur Aezrüc &yav Toiv exeAoiv, nescio unde haec 
lectio nata fuerit, sed nemo umquanr aliter quam Aezràc TO 
&xéA«4 potuit dicere. In $ 3. Aiyvrr/z; emendetur in Aiyu- 
mTloi; , non est enim alia Graeca nobilitas, alia Adgyptiaca, sed 
alia sunt aliis eóyeveizg euueiz: tum in verbis dva3ouuéyovs xpa- 
BUAoy Om TríTTIyI pur RveiAWjuuévoy, solemni errore dveiAs4us- 
iiévoy dederunt pro ZveiA«sévoy, crines in nodum retorquebantur, 
&vysiA0Uyro. In S 19. émsibxy. elg cà mapiAÓg 9 sin, quidquid 
fit per vices dicitur zeguévai et corrigendum ep;/é2óg. HgROoDo- 
TUS VÍ. 111. óc 3à éc éàxeivoy cspiAÁe 9» mTpuTayWiu, id est, 
aepieAÓcUom 5"xcy, et sic LocrANUS ipse loquitur 10, 11, 2. oj 
xAdpor eig Eivótoy xai OpxacuxAÉx cpijAboy. et 70, 2. Tav eie 
éxeivoy s px mepiéAÓg et aliis locis. [n $ 20. và vepl 72 &cv 
vàyrTz Ov4cauw» TAX cx "leÓnoi xx) Ilufoi. ridicula haec 
lectio nihil habet in libris praesidii, in quibus est 2sa xx Ai0o7, 
óca Üópov xol Aitor. Bzk&kERUS dedit de suo dez Vau xol 

Albot. Sanissima videtur lectio Codicum MA $e 6vgpov xxl Altoi. 
Planitiem amoenam et non sterilem emturus erat Ádimantus, 
montes non curat habere, poteratne igitur suavius dicere quam 
mAWv dcm ÜUpoy xal Aílo!? mox pro xai iy "EAsvoiw lege xx 
'"EAsuoiw , ut MzxpxÜGvi, '"Papuyoüvri, Zixudyi, quae adverbia 
sunt haud secus atque Zwrroi, '"IoÓpoi, oixoi, Ylufoi, "Abyvg- 
ei, OX4x4civ,. "OAvuuTÍzc), quae non magis praepositionem 
admittunt quam Mapaó3vi, 'Ayvoovri, alia. Librariis aliter 
visum, qui passim £y de suo inferciunt. Saepissime videbis in 
libris 'EAsuciw: et dy '"EAsvoTy: alternare, Mxpx0vi et é&y Mzpa- 
(Gv, similia. [n Zqguitibus vs. 778. 

cü yàp 9e M3f9oici DieEiolon cep) mic yápuo Mapalbavi, 
optimus Codex Zlavennas àv uxpab3vi scriptum habet, et vs.1331. 
vÓg yàp víAsug Aim mpdTTéig xx TOU MaxpaÜÀyi TpoTAÍoU. 
Jtavennas habet roUuuapxÓovi, PF enetus ToU 'V uzpalGy:, simi- 
liter in 'espés, vs. 711. Quo iure ÁniSTOPHANES emendatus 
est, eodem in omnes utendum et iy Mxgx03yi, dy 'EAcuoTyi, 
similia, primum in Átticorum scriptis, deinde in Atticistarum 
ad veterem loquendi usum ubique refingenda sunt. In $ 22. 
écÓ*e &AoUpyic, lege &Acvpyxc. &Aoupyis substantivum est, quod 
significat ZAcupysi écÜfiru. In & 28. ó; dwelyuy zpbe o)0iv Zvz- 
16 


202 


vsuóyruy , requiritur futurum vaveusóyrev. In $ 39. wpueen 
éxTUxTA mpoTEiVÜjLEvoS Tol; CU[TÓTXIG, in omnibus libris prae- 
ier unum À est cporeívoy, in quo latet vera lectio zpozivay. 
xpócsx debetur Graeculis, qui veteres formas resolvebant et 
in his adiectivis et in verbis zAésw, fésw, xéew, similibus. 
Qui haec omnia emendare audebunt, saepissime veterum libro- 
rum auctoritate et Grammaticorum praeceptis et testimoniis 
adiuvabuntur. In Áxscniwis Cfesciphontea p. 77. $ 166. Z m&g 
T0Ü' Üjsig, OQ cib9ypeor, éxaprepeire dxpodjsevori; male edunt 
omnes pro ci25oj. verissima docentem PHRYNICHUM p. 207 nemo 
sequitur. In $ 40. cia ffe vpéyumarzm intelligi non potest, 
sed oca. In $ 44. pro 26éarog requiro 4éparoc. In $ 45. o 
cs caX)Ucs) puapalyovra 2v TO0AAXV T&UTNV XÜpuQRVy droSUcAG, 
non abstergendi notio sed emungendt requiritur. Seribe igitur 
&zopU5ac. Sumtum a PLATONE in notissimo loco de Zep. I. 
p. 949 A. xoputavra ce mepiopg xol oóx dmoMUTTE| ÜsÓjeyov, de 
quo vide RuHNKENIUM ad TIMAEUM v. xopotáv. 

In Diologis Meretriciis 67. 1. $ 1. vitiosa forma est nomi- 
nis lopyóvm 5 maumóv4poc, Topyóvav et Tjj lopypóvg.  Resutue 
Topy&v, Topydvym, Vopyóvi. — Si 4 Yopydvz esset Graecum nomen 
productum « dativum postularet 7j T'opyóvz , ut sunt permulta 
nomina muliebria exeuntia in «& longum praecedente conso- 
nante, ut &/Az, d/Aze, $/Aqg, Auriga, Deperiun , Mixxa, Ku- 
vloxa, Aayioxxa, Mócz, 'AperaQiAn, IoAuxpira, My3a, AUxX, 
Zupaióx, Korriva, ZcTpmTÓAx, K&pum, Tipohévm, TeAeciazA, 
'Avriyóya , Tigixa, 'AmZpa, Ox x, PLUT. Tom. II. p. 856 4. oz? 
07025, alia. Sic Kuvyz Graecum est et Kvva; , Kóvyz, non Ky- 
v46, quod in ÁnIsTOPHANIS 7'espis legitur 1027. et in Pace754, 
Vide quemadmodum ea res depravarit Porraxwum VIIIL. 60. 
KuvvZy4 OiATTOU ÜuyaT4p. Küvya verum est, v suprascriptam 
peperit errorem, cuius et alibi in eodem nomine exempla sunt !). 
In sequenti capite commemoratur IIósc yvy4 ZsAcUxou ToU KaA- 
Aníxow. Littera z debetur rubricatori, genuinum est Musa. 


1) Eiusdem erroris alterum exemplum habes in PrLurAnRCHI Apophthegm. Lacon. 
p. 218 A4. ubi '44oyyevc commemoratur, qui neque Spartae umquam fuit neque 
ullo alio loco. Scriptum olim recte fuit '449«vc Laconica forma, "-4oevc , "dpevog 
pro "oc , "gros ex ÁLCMANE omnibus nota. Superscriptum 40 est, ex utra 
que scriptura '"4fomyes?c conflatum eat, 


208 


Ex eodem fente erroris, quem. supra satis. in STOBAXI 4ppen- 
dice Florentina aperüimus, nata est cap. 54. Tavíe yvv3 Z5vi- 
jog pro Mavíz, quam XEkNOPHON omnibus notam fecit. 

Nonnumquam.in contrariam partem peccatur a scriptoribus 
quibusdam, qui. Ionicos auctores secuti non satis Ionica ab At- 
ticis et vulgatis discernunt el Tíj xoivi admiscent permulta ex 
lade. Nemo hoc frequentius fecit quam PaRTHENIUS et incer- 
tus auctor libri de mulierum virtutibus, qui in  Plutarcheis 
circumfertur Tom. 1I. p. 243 sqq. Et Pskupo-PruTARCHUS qui- 
dem Lampsacum et Lampsacenos cap. 18. IL/ruéecezy appellat 
et IL/ruoeco4vosc , CHARONEM Lampsacenum describens, et multa 
alia huiusmodi retinet, PanTHENIUS autem totus verbis formis- 
que lonicis constat, quales.sunt gaefjpse, &mo0acauevog , TOV 
cQerépov AmGv, Qujuiv4c, emovDXv éTióero, LeTrR Bé, Rmo, 
&rocuyeiy, &pQuimoucz (sic leg. 15, 2. pro ZudrmeroUsa), Qi- 
Adr4Tx TilsaÜx:, DBwAwcmpív4, alia. In his sunt nomina. mulie- 
bria solis Ionibus nota 1. EjAeQíxyv, 2. IloAvusA4, 19. "Iqugé- 
24», alia. Si quis ad haec PaRTHENIUM inspiciet animadvertere 
poterit (quod adhuc omnes, quod sciam, interpretes fugit) 
auctores, quos videbit singulis capitibus adscriptos, non ab ipso 
PaRTHENIO testes esse adductos, sed ab alio quodam docto 
Grammatico, qui indagavit unde historia quaeque a PARTHENIO 
esset sumta, Nonnulla reperíre non potuit, in aliis alios quam 
ipse PaRrHENIUS testes produrit. In capite 13 lege 'Apsr43ac 
pro AexrZ2zc. In cap. 8 manifestum erit illas auctoritates 
ab alio esse appositas, Reperit enim historiam, quam PARTHE- 
NIUS narrat, apud AnISTODEMUM quemdam, sed mutatis nomini- 
bus, ut appareat PARTHENIUM non hunc sed alium auctorem 
esse secutum. i;sope? 'Apigdüuhog ó Nuvaeüg dv x igopilv vrepi 
TOUTOU, TAÀXV ÓTi TÀ ÜvÓuaTX ÜmTxAAdTTE| dyTl "HpizrTMG WXAGV 
Tuüuuia», riy 2h BüpQzmpov XzUu&pav, quae non.esse ab ipso 
PanTHENIO adscripta luce clarius est. 

Caeterum usus formarum lonicarum apud Athenienses non 
ést plane inusilatus in nominibus quibusdam propriis, in qui- 
busdam adeo certus est et constans, ut alio loco demonstrabi- 
mus: nunc Dialogos LuciANI percurrere pergam. 

In Dialogo 4. $ 1. oüxéri c)ves:, supple col eíveci, mox 


véyre mpoixüg r&AavyTA Ea iQepopévyv, praepostere dictam est pro 
16* 


204 


cdiyre T&AdyrG) poikw.  Expunge cpoxóc, nam Emiépestan 
proprie de dote, quam uror afferat, dici solet: od3iy Pricpepo- 
pévq est indolata, ut apud Lysiaw XIX. 14. zapy uer m0A- 
A&y wpupdray vyiiuxi RAAWy TV. ÉpvV wTépz. EAx(Oey o00iy Émi- 
Qepouiv«v. AESCBINES in Ciesiphontea S$ 172. yzuel yuvaixx 
apucloy éziQepopivuv moAU. Apmd TREOPBRASTUM cep) dycAcev- 
éepíza, XXII. editur: xal ví yuvaix) 3à Tj imvToU mpoixz ciow- 
yeyxoajtyy QA TpiacÜni Üepamcxivac 2AAR uicÜcUoÓa: eig TàÀg 
&Lijoug ix Tig wuvaixeiag mmiblov cuvaxoAoUÜscov, Corrige zpoTxx 
imqveyxaptvg et supple éx Tije yuvaixelac Zyopzc. Hinc corrige 
XENoPHONTEM in Oeconom:co VII. 13. ubi vir ad uxorem: c ve 
Qom Qvlyxo mzyTA eig TÓ xonÓv xarióuxzc, legendum émyyéyxo. 
In $ 2. e£) iz) mAéov é£voxA94ccxs ATi, requiro futurum 
éyox, A90 tic. 

In Dialogo 6. $ 1. uavvapioy. in px pope pioy corrigatur (sic et 
Dial. 7. $ 4.) et mox pro 3Jo £r4 cabra, 8E o0 vibvuxev Ó. na- 
xapiT4s coU TXTY*p, 0Uk 0lcÓm Ou &Tcioapuev; lege rà 3U dro, 
et omissa negatione ocóu jmeg &msQ4ompuey. et & 9. mA4ueeAs 
pro ZueAéc et $ 4. S9eibacas pro éySeiZasas. 

In Dialogo 7. $ 1. cx £xovri aiTQ xaTsÜsivm: cup[BoAXv, 
quis credat LUCIANUM cuj(202fv et cvjioAZ; confundere potuisse 
in eo libro praesertim, quem totum ex GComicorum fabulis 
composuit? Non aliter dicebant Attici quam cugueAAs Divo, 
Tilévaui, xxTXTIÜÉvai, aTÓ cuu(QoAmy simi.  Afferam e MiNAN- 
DRO exemplum ut emendem.  ÁArBHENAEkUS Vl. p. 270 p. «i 3à 
AOUCAAEVO! AO pia OEITTVOURLEV 

paxpae TiÓ4u) cup [JoAARg dxpocuuevog, 
xerà Ty Mévavipov. Lepor loci Menandrei periit, at potest 
elici ex his verbis PorLucis VI. 12. deUp.9oAoi, &xà cup (9oA&v , 
&Q' àv o] "ATrixo) uxxpàg Sibóvai cuu (QoARg ÉAeyoy dvri 
TOU peyAAc6.  Intelligisne MENANDRUM sic esse iocatum: 
paxpio Tió4ui1 cupu(0oAàc &xpodpsvos. 

In Dialogo 9. $ 2. wg 3à cà ox àv» slmov àAX à fÜüxovom 
iBouAdp4v cimeiv, emenda oy, à elmow 4AX À «xovcm. In $ 4 
miles ad meretricem: oóxéri yàp &pmacÜucouxi 07b coU. num- 
quam hoc erat factum, neque metus erat ut fieret umquam. 
corrige: 3iepmaoóxcoua. Saepe épmacem .et Qizpratsiy confun- 
duntur. In Jeden. III. 1. 8. xor54ydpovv yZp aroU o] cüpua- 


205 


4o) de &eim domat TÀ epmTtÜpaT! ToU; QAovg, at milites 
omnium temporum etiam socios et amicos non rapere solent 
sed diripere, Qiapracsiv, quod reponendum. 

: In Dialogo 10. $ 2. cpóroy 5à OuiAucé Mor, perpetuo vp&roy 
el mpToc , (udvoy et jdvog , vmpdrepov et cpóTspog et similia con- 
fusa videbis. Quamquam nusquam est difficilis optio et alter- 
utra lectio ubique absurda est tamen pullulant vitia. Signifi- 
cant verba LucIANI zpóTg 2' OuíA40é (o1, nemo negat. Utrum 
igitur existimemus perinde esse an non esse? Idemne est ó 
cpTog sÜpdy, sim, y»puue, Ó mpüTO; Édnuoae püpov et Ó po 
voy? Nemo, opinor, hoc serio contendet et discrimen tam cer- 
tum est quam manifestum. Cur igitur parcimus lectionibus, 
quas constet esse absurdas? Ob fidem librorum? At qui saepe 
in manifesto mendacio deprehensus est amittit fidem. Ob mul- 
titudinem exemplorum?  Át qusd stullius est quam quos sin- 
gulos contemnas eos aliquid pulare esse universos, ut CICERO 
dixit in Zusc. Quaest/. V. 56. Satis certum est non aliter dici 


posse quod Comicus dicit in Scholio ad EunmiPiDIs Üresten 


vs. 224. 

Ó mp&rog sirOy* weTZ(Q0AM TAVTUV yAUXU, 

e)x, oylaiye, OéozoTE. — , 
aut ÁRISTOPHON ÁTBENAEI XIII. p. 559 p. 

xzxóg xxxüg yévoil Ó y»uxe OcUTEpoG 

Üvyrüy. Óó uiy yàp vpürog oDoiy wWOixel. 
nisi quod ZzóAo//" est scribendum pro yévoif". Tamen librarii 
dederunt EuBuLOo ibidem 

xaxd || Kaxae &mdAoil 0ci; wuvzixa Os)Ttpoy 
fywus, Tüv yip mpToV ox ÉpÀ xax. 
óui MEINEKIUS 3eUfepogz reddidit. Idem remedium ARISTOPHANES 
exspectat in ZLyszsirata 946. 
xàxig &T0AciÜ Ó mprov Eoo pUpov. 

quis dubitabit mpGorog; recipere? — Sic in Hellenicis V. 1v. 37. 
&| ÓÉ Tig mÜMig Émi mÓAN pario), Emi CrxÜTWv ÉDq mpüTov 
iéyzi, et VIL 1. 36. «i vi; 33 mdXi6 33. 80dA00 RxoAcuÓeTy da) 
rxUTNy TpüTOV ivzi, ecqua polest esse dubitatio, quin utro- 
bique zpo7*» sit corrigendum? aut ibidem V. 1v. 1. Aaxe3ai- 
Róvioi UT aOTOV j4Ovoy TOV dOlxxÜÉvrov éxoARcÓ4cav, quin ve- 
rum sit «dyov, nam sensus est o] O(0aioi dvo: ixdAnoav TOUG 


20b 


AxxsBaipovlouc , àv ob0lveg umoTE TUV "EAANVaV xpaTéiv Wouvx- 

Ó4cavy. Sic in Lxsta IV. 15. vórepov mpórepoy. àmdyw) 3 émá- 

TXEa ixsiy uL AAA àv f2e1, lege vaóTepos et expunge v. ARI- 

STOPHANES Nub. 9410. | 
Qéps 95 mórepog AéEe: mpÓTeEpos ; 

ubi olim vdrspov vulgabatur,. Vide quae ad hunc locum Pon- 

soN et DonBREE annotarunt. 

In $ 4. xai Aue ep) vTÓ peip&rióv éci, qui tam saepe in 
eadem locutione correxerant Ao; aut ex Codd. receperunt nescio 
quomodo hunc locum neglererunt. 

In Dialogo 12. $ 1. 'HóoxAéz non est Graecum nomen, 
scribe IJufoxAia aut NeoxAéz. deinde éxéAsueg à ày XAAw« éy- 
xii, quis voculam &v servari posse putat? In $ 2. 2 svz vé 
TIV& TpOzoy eüpucm Üxvarou, sententiae conformatio sUpoUczy 
postulat, deinde male legitur: 3iédeipae aórüv ÜmepayzmOCX 
xx) roUTO0 Sp alveum. iwpüy 3à j*» mT&yu müTÜV CwAoUv. vertunt 
studiose colere, corrige xüvó 34A00y. 

In Dialogo 13. $ 4. éxÓaveéiv wzp mor 3ox2. | Eiusdemmodi 
error in SToBAEO commissus ostendet quam inepte haec dican- 
tar. Fragmentum est lectu iucundissimum TxL&rIs in. Z7orileg. 
95, 21. Crates, inquit, apud sutorem sedens legebat AnIsTOTE- 
LIS cpoTpezTTIXOV. "Ayamyiyvaoxovrog à' &üTOU T» coKUTÉN EQ 
Tpocéely Gm DamTOVTX XX Tüv KpaTwTX timely" ÉyQ poi SoxO, 
G OiAÍoxe, ypáQeim eig oà mporpemrixóv. Dixerat philosophorum 
lepidissimus vpgedsiw 7506 cé, et LuciaNUS éxÜavsiv yap &v. 
Paulo post commemorat Axzvizàze 3 Aavaíàxc;, repone sodes 
A»xQpvias , et in S 6. meieoy aüTy cuyxaüsudxuoovua ay, supple &A- 
civ cuyxuÜcuoucoucay , nisi males credere veífo ce i3po)vre pro 
Aéytty vel eizeiv Graece dici posse. 

In libello de morte Peregrini 68. $ 9. barbarum est ZAdze- 
yog pro Z4AZj4evoc.  Graeculi, qui tam pertinaciter 2eíAzro et 
&Üpxro veteribus obtrudunt pro Zde/Aero et cÜpsro, contrario 
errore aoristum 5AZ;4Xy in barbarum 5Aógu«v solent corrumpere. 
Sic 10, 14, 5. xaüzAicÓai: irrepsit et aliis locis, quibus dece- 
ptus BrzkkkeR 18, 4. pro ZAAóuevog; de suo ZAópevog invenit. 
in $ 10 nobilissimus locus de Peregrino Christianorum sacris 
initiato vehementer laborat et videndum an restitui possit. Post- 
quam, inquit, Christianus factus est iy [Jpzxei .maiómc .aUToUS 


207 


dmédwve mpoQuTus xal Üxezpmwe xal Euvayuaycüg xol müvrA 
pdvos aürüg By. xal TOV (Qi Amy TÀg ui» iEwyeivo xci 3isodQpen , 
TOAAARg 9à müTÜ0g xal EuvéypaQe xal dg Üsüv ary Éxelvoi 4yc)vro 
xal vopoüérq éypovro xal vpogaTw» ÉméypaQov. TÜV WéyaY woUy 
éxeivoy Eri. céfouci Tü» AvyÜpumoy Ty iv Tí llaAmicivq &vacxo- 
AomicÜÉvTx, OÜTI XouvaV TA&UTMV TSAETAV sclo4yaycy sie TOV (loy. 
Librarii his verbis plus detrimenti attulerunt quam fanatici ho- 
munciones Christiani: hi enim summa ope delere librum ne- 
quidquam conati sunt, illi ita afflixerunt, ut quid LuciaNUus 
direrit non intelligatur. Ác primum quidem transpone xz) zj- 
vàg fuvéypaQs pro zórh; xaí[, deinde expende an haec vera 
lectio esse videatur: xa) óc ócóv aóróv d43oUvro xal vopoléry 
éypüvro xxl mpogaTW» émeypaqQovro. jerà yoüv éxelvoy Évi cd- 
Qousi Ty &vÜpumov xri. In ézsypéQovro BEKKERUS quoque 
incidit, in caeteris errans; eT oU» ixeivov dictum est ut in 
JPluto 250. 
xxi T2 vyuvaixa xal Tüy viv TÜV MVoV . 
. (y éyà QuAS udAiex [eTrà cí. 

caetera quoque omnia tam perspicua sunt, ut non sit inter- 
prete opus. In $ 12. oj. Xpieiavo) cupop&y voiUpevor à. mpa- 
yi2 TrXvT& Éxivowv, suspicor legendum esse zzvra Aitoy éxlyouv, 
ut Graecis solemne est dicere. In $ 13- vehementer mihi sunt 
yilii suspecta haec verba: iv (paye? yàp &qQeiboUci müvTwYV, 
quia év pexei, quod semper significat breve, nunc necopinato 
est idem atque óc £zec sizeiv, quod si quis concoquere potest 
non facile reperiet locum, in quo haereat. Fieri potest, ut quod 
mihi saepe alibi est observatum idem huic loco veram lectionem 
restituat.  Vocula est-Áttica Zu9pzyv, qua Veteres frequenter 
utebantur, quaque Átticistae orationem suam ornabant, auctore . 
ipso LoNeiNo in 24fr/e ZAetorica. p. 139. Bakrr, ubi exquisita 
quaedam vocabula Attica eleganter scripturis commendat. Scri- 
bae voculam ignotam sibi solent satis constanter. depravare in. £y 
Bpxxsi, cuius rei permulta exempla vidi in Codicibus aut va- 
riantium lectionum acervis,  Étiam in illis locis, ubi docti ma- 
gistri usum antiqui vocabuli Z&pzxv aperiebant, scribae nihil 
cogitantes iy (Opec? vel 4p pax: substituunt, quod in Han- 
POCRATIONE videbis et Hxsvcnuio. LoweiNus ipse in Codicibus 
certe auctor est exquisite scripturo, ut pro Z7Aó$ ponat à 


208 


Qpaxs.  Àt magistri usum veterum non satis acute observa- 
runt et in errorem induxerunt Atheniensium imitatores. "Egz- 
Bpexe, siillos audies, est ZzA&c, cvvrópwe. vide perdoctum 
Scholion ad PraTroNIis ZAeagen p. 127. c. Sic igitur o)3ele 
tupaxu, mdvrec Eu px, et similia, recte dicta erunt et sic 
Atticistae scriptitant nil mali suspicantes.  Ácutius HEINDORF. 
ad PLATONIS Gorgiíam p. 457. 4. observavit idem significare Zj- 
Qpxxu et óc Emo; simeiv, sed fu(9pyxu componi cum 6:6, &eie 
&y, 0 v1 [QoUAci, ÓzovmEDp, ÓÜ Ti ep, et talibus, contra óc Ézog 
eimeiy cum zévrec, et oj3év, Quod verissimum esse quivis inter 
legendum comperiet. "Epgpxxv legitur in ÁntisroPnaNis J'espis 
1120, T'Àesmophor. 390, pul CRATINCM in Scholio PLaTOoNis l., 
ubi legendum: 
Éju capxacowey Ó Ti TIG € tar tupaxv. 

pro T2péxeiv, apud PLATONEM, vide Rusk. ad TimArumM p. 99, 
apud HrPrRIDEM in Scholio PraToNIs, apud Lrsiax XIII. 92. 
ubi coder xa(' 2coy àv (üpaxjo Exasoc QUvyrai, optime DosRAEUS 
iugopsxyu emendavit. Ubique videbis constare usum ,* quem 
HximDonr animadvertit. Sequiores huius rei ignari non dubi- 
lant dicere quale est apud DiosEw CunvsosroMuM p. 446. c. à 
àà Adéyog obrog EpOpmwu demoUüxxe Luvapuócmi TQ ÓcQ TD dv- 
Ópóm&i0v yivog, unde GEELIUS emendavit p. 551. c. vep) zavrov 
&orby &y) Adyq Qapiv Éu(paxu Aéysis , proév pasci. et p. 214 A. 
ojàryig QOyyovu aTexÜprvo; &AA' Eufpzwu voTAMÜV TE Mi[40U- 
p,evog Qovàg xal 9Axc xxà &véucv xci Up xa) ÜxAaTTNG, 
ubi in libris est ZAA' 3v Qpzxei, vides ei perinde esse Zupxxv 
scribere et ZzAGc. Duobus aliis locis Zupayu Diowx redden- 
dum est, p. 72, 45. xaüzzsp oi xopo) vTÀ9 Ow4wiovpyüy im) 
c&yra dy (üpxwei Qépouci Tüv müTOVw ÉmivoixmV xx) Tiyywv, COor- 
rige iz) mávruv Eu pzxu. .et p. 056, 7. zep) 3à cv. BnciAEuy 
dy Qpzx6, iterum corrige £u(9pzxvu. | Semel Di0 recte imitatus 
est Ántiquos p. 198. 3, ubi in libris est xp3 àà zv jgze &y 
Qpasxei 8 vi &v Émíy o1 ToUTQ ÉmeoÜzi, GEELIUS p. 111 emen- 
davit fZujpzxu.  Apparebit nunc quam infeliciter SrALLBAUM 
in PLATONIS Ztppia minore p. 305. D. pro égórz £ppzxo à vi 
BeUAs: ex deterioribus receperit i» pexys?, et nunc quidem 
vicisse videor in LuciANo esse corrigendum £upaxu yàp zQei- 
$oUc: m&vT&y. Eidem 61, 4, quis nunc dubitabit reddere 


209 


&mAxyTA, Ép(puxu dox ie)y àyaÜà mapk Tüc Dwropuxiio povovoux) 
xxÓsiówy Axóv pro vulgata lectione Zmavra iv passi et quis 
PLATONIS Symposium legens et horum non ignarus aut imme- . 
mor p. 216 x. xeí qoi BEcy oru Ükim xxl xpucx clyzi xal 
T&yxxzAu xxl Ümujagà Uc monmTéoy elyau &y (pamel Ó vi xEAeU0I 
ZoxpáT4o, quis est, inquam, qui non statim f pzxv emen- 
dabit ? 

Negligentius vocula Zupzxu abutitur ÁkLIANUS de JY, 4. 
VII. 41. oix. &meAclmero 9à. xüroD Sp(üpzu , ubi JACOBS. indica- 
vit locum ex Faris Historiis Il. 47. doxíovz 2à o022» aQé- 
Axcse Tà cíwre xx if owuxovrm íTrw, Gm&p oUv Die(Mimsu aU8iy 
ébnjsas ToUc "Aüwvxlov; dv Qpxxci. Vides hunc quoque o2» . 
&u2paxu dedisse, Non credo Graecos sine risu AELIANI scripta 
legere. potuisse, tam misere et inepte Graece balbutit et sibi 
mirifice loqui videtur. Quum vult dicere: azzé, quos vixit, 
cspvis máy» ponit rà Ér« Amep obv DieBluoev. Damsp oUv ei est 
in deliciis pro 2;. In libro VII. de JY. 44. cap. 39 scribit. non- 
nullos in ANAcREONTIS loco pro xepoéeesc legere époéco4s eosque 
ARISTOPHANEM DrzawTINUM refellere. Alter LexiPHAVWES ita di- 
cit: Tp)g 9à ToU poiyüvTue TÓ Aexfiv &yriMyei xa Tà Xp&- 
To6 '"ApisoQayss à Bu&2vriog. In cap. 42 narrat fabellam ean- 
dem, quam supra e Florentino Codice apposuimus pag. 184, 
tam inepte et verbis sententiisque tam absurdis, ut. LEXIPHANI 
stoliditatis palmam praeripere posse videatur. 

Opponam his locum Oratoris Attici, in quo illa popularium 
sanitas nunc quidem non apparet sed in integrum restitui certa 
medicina potest. Legitur nunc apud IsaEuM Orat. IX. $ 11. 
ixypüv Tü) KAéawm, Óre TOv ulów Ty ToUTOU ÉTOieiTO 'AeUQAOG 
xxi Tàg O0imÜ4XAG xmxTiA&rNTE, TARpaXaAÉcO! 5l yé TIVX GUY EV 
éribwuoüvra Éyiyucxe xal ToUg EAAOUG ÜÓrg dv) (pax mep foci 
'AsdjiAov mpüpnsvov, quis dubitabit mecum reponere eire Tiv 
et órg vep &upawu fiósi "AvriQiAOV xpdpuevov? 

- In $ 19. iz viv Aíz x»rzQuyüv Ó yivyaiog eüpe TÓ [à &TO- 
éavciv, non tnvend, sed émpetravil: itaque scribe EUpeTo. 
Numquam apud probatos scriptores sópeiv et sópécÓzi permu- 
tantur. In $ 26. xaxie xex&c &zoóduw:, mirum ni LuciANUS ' 
&TóAoTo dederit, ut solent omnes. In $ 28. rsAers» Tie ém' 
&)TQ e«cscÓx;, composito opus est cusssscózi, contrá in $ 27. 


- 


210 


wpucoüs dvaexescÓmi iXmi(uv veteres omnes dixissent «cs6ai, 
sed LuciaNI et aequalium is error est, ut supra dirimus. In 
$ 32. Ózvarigvr: emendandum est in favyav&vri. ÓayaTi&v Grae- 
culorum vitio natum est, quos decipiebant formae uazó«47iZv , 
Bivyrikv , oüp4ri£v, quarum diversa ratio est. In $ 33. xpvoeo 
Bie xpucfiv xopovw» &miÜciyzi, imo vero xopwvióx, ut omnes lo- 
quuntur et LuciaNUs ipse 25, 206. 

In Fugitivis 69, 1. órrouévay àvÜpemscluv euztuv , corrige 
cxpxov. et in line $ 33. pro mazo? wai4i ex ÁRISTOPHANE 
revoca iarTTaT2XiAE. | 

In Saturnalibus 70. $ 21. iv. aic xolrais xol xicais cüp&i 
xoTaxcuaTiwxi. Librarius quum duplicem lectionem in antiquo 
libro invenisset utramque dedit de more et copulam addidit. 
Expunrzerim xoírzig xzí. Apud Psrupo-PLuTARCHUM de mulie- 
rum virtutibus p. 243. Ek. óvaov colpa cc QrQmioe QifoAMois 
dyruxoücav icoplav fxiv mmpuse. Vertunt ut possunt. (jefjaíoie 
corrupta lectio est, (g;9A/oi; vera. In $ 22. in verbis el; 7à 
. OMMoTixoTepov est notatu digna scripturae varietas in codice 
optimo À. 3wuoxpxrixdTspoy. ldem vitiam inolevit in erimio 
loco Lxsiag XXV, 8. dvéupxsivai xp ór1 o03elg dei &vÜpimuy 
Quee. oüre. ÓAwyapyixóg ore ÓupoxpuaTixÓg, GRAM rig ày 
éxdgo ro TES cup Qépy raíTqv srpobupeirai xalicZyai. | Emen- 
dandum est oóre  Owporixóc. Apud Athenienses perpetuo usu 
opponuntur inter.se oi 3xporixol et oi Óxryapxixol, mon oi 
)4MoxpwTixoi, quod de rebus dicitur, non de personis. Ubi- 
cumque has duas factiones Athenienses nominant, quod ser- 
centies faciunt, videbis hunc usum constare, [nspice IsocnATEM 
TEpi TOU CeUycu; S 306. ubi lege: o0 yàp dmeAawvópswog Dm) 
(vulg, à&mo) v96 Ouyapylas dAMA mpxkoMoUjusvog 9v OwpoTIXÜG 
et $ 37. Plane gemellum est in IsocRarIs oratione de Pace 
$ 133. mavcóptdz OwuorikoUg jy ceivat voptovyreg Tobg cuxoQzv- 
TXG, ÜAlyapxixoUg OB TOUG X&AcUG xdyxÜoUg TÜV &yOpGV, yvivrác 
óri QUcei uiv oDlrlg oüMéTepov roUTuy, iv 4 Y Àv Íxzec TiLV- 
va TXUTHV BouXovTau xaÜsckyai moXITélay. Quod apud Lucra- 
NUM mor sequitur: éz; mapaoxsuxtop vuv Og émigaAoiAEy TÀV 
xX*ipe ab eo sic dici non potuit sed ab homuncionibus corrup- 
tum est. Paro facere, paro bellum, et similia Graece duobus 
modis dici possunt, zepaoxeudQopa troieiv , vroMejueiy vel e vronj- 


211 


Uwy, dc voAepsooy. Exemplorum affetim est apud omnes, nemó 
contrà dc, ózws aut simile quid cum z«paexeuatoua: coniunxit 
umquam. Quid igitur aliud LuciawNUS scribere potuit quam 
de émixAo/vTuv? scioli ad captum suum correxerunt scilicet, 
In $ 26. «A à eivos Qcip) Cog, nihili est quod BEkkERus rece- 
pit Qepity. QieipitesÓmi est dyaAÉyem ToUc QUsipag xal &youpelv, 
hic locus requirit. eigo Céog. In &$ 32. ró L5 ToU «ToU 
olvou cup mivye, pro cujeziyeiw correxerim piv vive. In $ 36. 
imooixiTO! xaÜtgüTEtg OG Xy 402 TÜV cuvOxiTWV aÜUTÜV airiZoucÜal 
Ti. Xwvoalr4; ex Graecitatis gaza abiiciendum est. Scribe óc 
&v (498 T» "leoóaiTw» müTÓv. 'looómiTwc esi Esvixóg Tig Oaulpay, 
q TÀ Üwu«0« yüvaim xal 3X vu ceoubmim éTÉAci, teste Han- . 
POCRATIONE. Ne longe arcessitum hoc numen putes inspice $ 32. 

In lepidissimo Conwivio seu Lapilhis 71, 7. mo^) TO xócpui0y 
&miQalyuy, scribe épdalvey et S 9. si xal guabiv frepov pro 
puoév Ti. In S 16. éyeAZezgrs, à xaÜükpuaTmu, 5i vfi vU. Qi 
zrpoüzioy éml ToU Xj4eTépou ÓsoU ToU "HgaxAécus. Nisi haec scrip- 
tura emendabitur sollertiam et acumen criticorum vincet vino- 
sus monachus, qui ad verba, quae paulo ante leguntur , zpgozíyo 
soi 'HpaxAéove dpxw»érou, nimis lepidum scholion adscripsit 
bocce: exce T4» cUvrnEWw. Tpomivco coi 'HpaxAÉécoue &pxy- 
y éíTou, 0 vUv dypoixixóg Qauéy: sic T34v m pea Qelmy ToUOE X 
&ig TÀV Uyleizy. 0e yàp Afyew: mpomiva aoi Ts qe 
Üyicing 9 mpocivo (QaciAÉQg LeyaAoUu.S mpomzivt COI 
Mapinas Tfíc ÜÓeoróxou xci Em) Tüv. AAAuy Ópoluog. Facetum 
est imprimis et illis temporibus ac moribus dignum zeozívo coi 
Mapizs T35c Óeoróxov. Non teneo me, quin adscribam SoLANI 
annotationem:  »Zegéí autem, inquit, sí usquam meretur 
scholium quod «d Áaec verba monachus haud dubie vinosus 
adscripsit , unde disces ab (s sanitatem Beatae. virginis 
sirenue polari solilam. | Quid non ebrietas designat ? quot 
bibendi incitamenta quaeruntur ?. Salus praesentium , absen- ' 
tium, amicorum , amicarum , patronorum , et apud nos. n- 
glos Jiegum Ecclesiaeque ipsius. Pudet haec opprobria nobis 
etc. Hoc scholium cum olim Praesulí venerando et eruditione 
omnibusque probis artibus Illustri Lotp10 Fzgorniensi Egi- 
scopo ostenderem, nos ergo énquií, non primi hanc insaniam 
insanimus, et imprudentes exempla sequimur hominum saecu- 


212 


lorumque vilissimorum!" Haec ille, ! Caeterum «very iic. et 
erpozivyeiy TiyÓg satis nota sunt. Quis nescit dictum Callisthenis: 
cà (GoUAotu2t " AAeEavBpou viv " AcxAwTICU Deis0ni? itaque LucrANO 
reddemus zpoüziov ToU wj4erépou soU. In $ 42. pro «ipecóa:, 
quod non est huius loci, aut Zvaipeicón; legendum aut quod 
codex unus suppeditat ZvsAécÓz;. Perpelua est in libris verborum 
eipeicÓa: et aipecÓz: confusio, cuius rei pauca quaedam de mul- 
tis exempla vide, ac primum quidem quia tam manifestum est 
inspice laMBLICHI vilam Pythagorae S 232. ubi philosophus 
praecipit: £xópa» ixóvrm piv xBémxors mipeioÓmi, dpiQusvoy 
0h uévey ceüycvGg Ev TQ OimmoAepely. ecquis negabit aipecÓai 
verum esse?  Ápud DrMmosrHB. p. 178, 25. víAsuoy &pacóai in 
omnibus est, optimus omnium S. vitiose aipsicóu; habet, et 
p. 207, 26. pro «óAsuov &pzpévovus in. À. S. aipoupévouc legitur. 
In $ 43. érexaAobvro (jogÓeiv, corrige (2oufoUc et $ 45. &mavrovy 
xaxóy pro xzx&y. denique in ultimis verbis $ 48. non euveciZoóai 
ToloUToi; copoig dederat lepidus scriptor, sed festivissime, credo, 
TO0coUTOIg GOQols. 

Sequitur libellus sep) 756 Zupiws Óeo0 scriptas, si Musis 
placet, Ionice ab eo qui neque Ionice satis sciebat neque recte 
et eleganter scribere aut scite el venuste narrare aut fingere 
umquam didicerat. Quam bene [onice scribat vel obiter inspi- 
cienti apparebit. Turpissimum vitium est $ 36. 0 Zpyipeüe éme- 
géeral uiv, meminerat se legere 5pdu»v, apud HkROoDOTUM cipó- 
(xv, et &»4pdpuv, mupóusv et. credidit sibi licere àmegéopuoi 
dicere. Non tamen credo eum $ 17. scripsisse jjpssc«ro, quod 
significat »J£zTo, pro 5pZcaro, quae forma Homerica est pro 
3040Ó4. In $ 2. pro zro3é£a: requiro xara3t£zi, et $ 10. pra 
xal) waywyüpie xaTxOsbixyaTai pro àzobeDéxy mra. S Á. éripwcay 
pro érieavro. $6. xarà uvhipyv pro up. In $18. 6. gy 
às dyvbg dv &éero, emenda àyyéccov, quo verbo Graeculi 


!) Bona pars scholiorum in LuCIANUM scripta est à monachis, quorum insulsae 
et inficetae annotationes barbaro sermone scriptae indignae sunt quae edantur. 
Neque interpretatio LucraNi neque emendatio quidquam ex iis adiuvatur. Quam 
boni critici sint vide p. 132. Iaconrrz., ubi nescio quis corrigit àzv»óg dyamxóoo 
YU» veavíoxo» pro éa«voc (27, 25.) quod quamquam barbarum est tamen 
Jaconrmz recepit. 


213 


delectantur. Vides ATNOCCON et APNOQC6 ON quam facile 
permutari possint. 

Quod sequitur AsuosÜévouc éyxopicy pererigui pretii opus- 
culum est et admodum vitiose scriptum. De multis vitiis pauca 
abstergam. In $ 2. pro 4dvov 3i8dvai Gv ém&v scribe Zqovizy 
in $ 5. ToU 2B ówTopixoU Adyov pro robe 3à jwropixobe Adyoug. 
in $ 10. các Axx)/fcu pro ToU ÓvAzxoU. in $ 12. EUfov2e6, 
"Frepeióu; pro E0fovuA/4c. in $ 18. &p' óry pro &Q' 2 7i. in $23. 
pro épucrorpoxias &Aeclvery lege ZjpaTpoxiào &Asclver ex Iliade 
Y. 422. 

Tí j &slwev MevéAmog &pmTponiAe ZAselyuy. 
et paulo ante pro éz) mí; aürüc dppaTorpoxz; emendandum 
épuaTpoxiae ex eodem libro Iliados vs. 505. luvabit ad haec 
legisse PonPHYRI annotationem ad priorem Homgnr locum 
&parpoxizy et &puaTpoyi&y recte distinguentis et CALLIMACBI 
errorem acule redarguentis, qui HomEkRUM imitatus scilicet hos 
versiculos fecerat: . 
&AAAR Ütdyruv 
Og dyipmy oDOsig elüsv dpxTpoxids. 
quum vellet dicere rà r&v TpoxGv ixwvw, &pwaTpoxiac, ut apud 
Poétam est: 
| oj0É TI TTOÀMM, 
yiyver! émicooTQwy &ppaTpoxi xarómICÓEV. 

In $ 27. feisv el; T& Osponyógou variant libri: &j« 72 O., 
eig TOU O., eig TX ToU O. optimum est eic Oepoayópou, ferri 
potest sig ToU Oecprcayópov, sed v4 non habet locum, quod 
LxsiAE causa admoneo, apud quem vitiose legitur XII. $ 12. 
xal dperGciv Ózw (leg. joi) Ga3iGoipev. à 9 Eaoxev slo và ToU 
&3EAQoU ToU duo0, rescribendum «ic; v43sAQoU ToU 3poU. In 
$ 29. vl yàp r&v ósGv xci Tic DOplac AwuocÜfvwv cix Ewovri; 
intelliges si ante Axjocóév4v suppleveris 357: quod mor sequitur 
Tác ÜpeTípag yéyoyey Épyov ÓAiyeplag ab Interprete non est in- 
tellectum.  Saepissime tamen apud sequiores fpyov vevéaóa: ci- 
yóg occurrit pro dzoAécÓz: ómÓ Tivog et significant illa verba 
óc) Tic üueripue ÓAryaplug dmÓAwAs. Multis exemplis hunc 
usum labentis Graecitatis illustravit WyTTENBACH in ZibliotA. 
Crit. III. 2. p. 16. Quod. Archias respondet: 4AA' o02' 9Q' cui 
iyévero sanum erit si reposueris &f* jv. Um vivi elyzi dicitur 


214 
is, qui non sui juris est, £zí viy;, qui in alicuius .potestatent, 
per vim venit passurus quod illi videatur. Sic Cyrus partem 
Asiae cum imperio obtinens erat óz) rà à3e^$Q, in carcerem 
coniectus et poenam ezspectans éz) vj Z3eAdG. Captivi sunt 
éz] voie ToAs(doig, victi in ditioaem recepti 27i Toig vevix4xd- 
civ. Certus et constans hic usus est perpeluumque discrimen, 
ut zd imperüi et iuris sit, éml arbitrii et libidinis, at librarii 
temere miscent ut omnia, quorum errores ad hane lucem qui- 
vis nullo negotio corriget. In lIsocnaris JPanegyrico $ 16. 
omnes libri servant hanc lectionem: 7&y 'EAAXvav oi uày éQ 
XUiv, o] 3 jm). Toig Acxeümipsoviorg eiciy, optime Urbinas OQ 
3piv. ibid. $ 101. rà» méAsev vv» ÉQ' $piv cócGy, idem liber 
OQ' uiv rectissime. In $ 120. 4$' 5uiv in omnibus est, at tu 
lege 2Q' 54i». In eiusdem J£rcAédamo & 47. vày &AXqv npdvov 
oQ' «45iv üvreg vüy. uiv vpesé TTE ZEioUmiy , in uno libro est 
éQ' 544iv pessime, [n XxwoPnoNzISs. Zeilen. VII. 1. 6. contra- 
rius error est. AzxeOaiuóvior , inquit Procles ad Athenienses 
verba faciens, Ogiv éoA£pouy oTi gmO0AAAR iT xci xpaToUvTEG 
TÁc wopac oU02by poUxomzTOV tig TÓ AO0AÉCOI Üj&Ac, Ével O Ó Ücc 
Éóuxé sors müTolg xaTÀ ÜdAmTTAV ÜmixpaTÉcAa) cüÜDg Üw ixci- 
yoig TT&VTEARG éyéyscÓs. necessarium est éz' éxeíyoirz ,. nam sensus 
est &r' éxelyoig dytvero wpiicüai Dpiv Ó vi àv (QoUAoivTO, vos 
veséiraque omnia illorum arbitrio permissa sunt, non in tiilo- 
rum dilionem recepti estis, quod numquam factum est. In 
eodem libro V. 11. 17. oi Opáx«sc o) &üzoiAcuTos ÜepazeUougt xoi 
yUy ToUg "OAwvÜlovus. «| O9 Om éxelvoug fooyrai TOAAM XX GUTM 
QUvapic Tpocyivor ày müroic, vera lectio est óc ixelvoic, id. est 
si Zn illorum ditionem redacti erunt. idoneum exemplum ad- 
scripsit DiNponr VI. 1L 4. óc xpioioy eq Ti Képxupav uà om 
"Aóuvalog slvai, ad quam normam refinge locum TnucrDiDis 
VI. 86. qà» ZixsMav pé&pi ToUMe [43 ÜT' müTolg slvai pro vul- 
gato óz' a)TvÓg, ac saepe talia recurrunt. Denique ex his re- 
süitui potest et erpediri locus TnHucYbibis interpolatus et ob- 
scurus III. 12. Mytilenenses deficiunt ab Atheniensibus. Legati 
Spartam missi excusant factum et aliis et hisce: &i yp 3vvarol 
Xpsy dx TOU 1eou xal dwremwi(jovAsUgE: Xkol dvTipsAMÁicOU , TÍ 
£Be: Wu; ix ToU Opolou im, éxelyas; elyais dm? éxslvoig, Y Duros 
&el TOU émipeipsi» xol ÉQ' uplv eum) 3e T TpémivuaÓci. In- 


215 


tespretationas huius loci nihil aliud te docebunt, quam locum 
ab interpretibus non esse. intellectum, nec mirum, znuterpretatto- 
nem , auclore QuixcTILIANO, praecedere debet emendata. lectio, 
Expunge éx 700 ópoiov, natum ex vicinis éx ToU 1cov, et scribe 
vi isi Xs jss Om éxelyoig eivai; si pares essemus viribus, quid 
altinebat nos illorum Vmperio esse subiectos ? nunc quia pares 
non sumus illorum iniuriis semper imminentibus sumus obno- 
Xii, quas inferent quando: volent. |$6 £s semper erit licitum. 
vim inferre quando occasio esse videbitur , nobis priusquam 
td fiat quoquomodo cavendi ius esse opor(et. Sunt haec tam 
aequa et iusta quam facilia et aperta ad intelligendum. 

. Ád LuciaNuM redeo. in $ 37. &mo3eixyUvreg apaTWyeiv, epaTwq- 
vo0s legendum est, et $ 38. eic óscv xivOvvoy non xivóUvou. et 
$ 44. cjl ÜmcseéAAero pro üméssAAev. In $ 47. cvyyiyvuaxé 
po uA meQuxóri xaxQ yevécóxi, scribi non potuit nisi. illis 
temporibus, quum tota Graecia decrepita et elfoeta desiperet, 
neque quid ageret neque quid loqueretur prae senio satis in- 
telligens.  7'eniam olim petere solebant, si cuius culpae sibi 
essent conscii, at DEMOsTHENES sibi ignosci vult, jr; o0 zéQuxe 
xaxóg ytvécÜai. ilaque istum quidem DEMosrHENEM lubens rmis- 
sum facio. 

In Cynico 75, 1. óe &owv mapjwmTOAAO» TovTÀl TÓ ipATi09 Q- 
pe», nescio quomodo foedum hoc vitium  Criticos | fugerit. 
&ciy nondum esse emendatum non miror, ma470444» neminem 
vidisse reponendum id vero admodum mirum est. "Ac et &cic 
a scribis permisceri solent. Hinc docti decepti imbiberunt opi- 
nionem perinde esse utro modo scribatur. "Aces vetus lonicum 
vocabulum est pro A/z4, dvíz. HRobp. I. 136. iva 3» &voüavg 
TpeQpuevog uuoeplav Aocwv TQ map) mpocg^g, ubi vide quid 
scribae designaverint in plerisque libris. . Hinc 46466 apud 
eundem III, 41. pro. ZAy5seie, Auzwbein. hinc Tragici arripiunt, 
EvuniPiDES Jfedes 247. 

ifa uoAGV Émmucs xapàlay &cwc, 
quos deinde Átticistae imitantur, Át cie significat: sordes, 
immunditiem, gàcav áxabzpslay. primus auctor HoMERUS ZZad, 
$. 321. ríro«v oi &civ xgüumepüe xoaAUi/o, unde multi recentiores 
poétae et poétastri sumserunt, deinde alii quoque priscum voca- 
bulum recoquere coéperunt, at Graeculi ignotum sibi vocabu- 


216- 


lum multis modis depravant; sepissime in dc» abit, interdum 
in alia omnia. Insigne exemplum est in Lucraso 46. $ 23. ubr 
videbis r3» &owv et r4» Xo et Tjj dore confundi; và Zemríg 
impudentis et indocti correctoris est: alia vide apud DonviL- 
LIUM ad haec CnHaRiTONIS p. 24, 14. ix uaxpxG obv ÜmAdccowG 
&rdAoucai TÀy Xciy, quibus adde PreRsoNuM ad MoxnipEM p. 60. 
In $ 5 pro xa) QavAlGes lege xal ixQavAizeis et Üxuuucg dc 
TO0IXÍAWV pro lapsa og mrormÍAty, * In MENANDRI fragmento apud 
Hasvéenium v. óc. 
Eyxue Üxupmexv vuyuiy! óc coQpoya. 

lege Óaupac8c et ride Grammaticum serio docentem 3; non- 
numquam significare A/zv, ut in hoc MxeNANDRI versu. In $ 8. 
TO0AUR «TX igi. voAUUXE YX4TO; non est Graecum et vitio iu Le- 
Xica receptum; corrige mepi4zn»TX4, quo utuntur omnos et 
saepe LuciAjUs. | 

In Pseudosophista unum errorem refutabo, non scribarum, 
sed doctorum. Legitur 78, 9. £i ric svoQpoln àv Ópov. eioiàv 3 
ifiov xómTO:!, qui haec dicit opinatur contra esse dicendum 
ó éiy qoQei rÀv Ü)pay, à 2B ciciàv xómT&:, estque haec vul- 
garis opinio omnium. Mihi autem extrema barbaries videtur 
dicere iode? Tic TX ÜUpav dEidv, namque Graecae linguae ratio- 
nem postulare ut dicatur éióvrog TiVàg 5j ipm woQei, quemad- 
modum Latine conerepwit: ostium dicitur et fores concrepue- 
runt, et tam absurdum est, me iudice, ijo và» (pav atque 
concrepo os(ium. Magnum est Grammaticorum agmen, qui 
hanc doctrinam inculcant, PmnyNicHuUs, MokRIs, AMMONIUS, 
ali, quibus Graeculi obtemperantes coeperunt dicere iodeiv 
vTiV& Tà6 Üupue, &poQwes Tàse ÓUpmo, iE. ope và Üópms. 
Yo tamen nihil aliud est quam :óqQov mo, mupéwo, et 
intransitivum est, si quod aliud, et apud Atticos et apud sequio- 
res. Rectissime apud Lrsram legitur orat. I. $.14. épou£you 9? 
&oU Ti xi ÜUpzi vuxrup wWoQoicev et eodem modo «oe?» pássim 
recurrit. Unicum afferunt magistri ex antiquitate locum unde 
appareat (ut illis quidem videtur) oz; ó i£iby àv ÓUpav ode, 
quem si emendavero isti ertori apud veteres quidem nullum 
erit relictum praesidium.  Scholion est ad AnisroPnawis /Vubes 
vs. 132. ubi vulgaris doctrina traditur, deinde MkNANDER auc- 
tor et testis producitur, idoneus certe et locuples, nisi tabellae 


» A————A 


217 , 


testimonit corruptae essent: IXayód 0à 3iégeiAe MévayOpos, inquit, 
ix) wi» cy ÉEu xóde Th Éípxv eimüy, iml 3B Tv ico 

àAM pépea xal vi; riy Üvpav div. 
haec est scriptura versiculi Menandrei apud SurpAw v. xómro 
emendatiora scholia afferre solitum. In codicibus Comici superest: 
Apdjwxs cip pap dE. Recepta est vulgo haec KUSTERI 
correctio: | 

&AX' ÉBbéjyuxe crWv ÓUpay Tic PEIGy. 
quae non uno nomine est vitiosissima, namque «o3 TX» ÜUpay 
barbarum est et insulse Z£ióy additur, quasi vero posset concre- 
pare ostium, praeterquam quum quis egreditur foras. Quid 
multa? haec est vera scriptura: 
xóvju - Ty tópay. 

&AA'  Mddusxev 94 0px, cle oo£iSV ; 
TERENTIUS dixisset: a/ concrepuit ostium, quis est qui 
egreditur foras?  Krepto igitur -hoc solo praesidio Graeculi 
neminem amplius decipient. Suos errores ex perversa opinione 
natos habeant.secum serventque sepulchris. 

Pseudosophistam in Lucianeis excipit 6iAdmATpie 3| Albzoxd- 
(460g insulsissimum inepti homuncionis opus, quod nemo sine 
fastidio et nausea perleget. Multos vidi deliros scriptores, 
etiam Graecos, sed qui peius quam iste deliraret, aut qui esset 
(ut. Luciasr verbis utar 34, 25.) riy Quvutv. xaxobatpeovécepos , 
vidi neminem. Non est igitur animus in istis quisquiliis emen- 
dandis bonas horas perdere. Ütar uno et altero loco ad stabi- 
liendas palaeographicas quasdam observationes, quae leotu di- 
gnioribus scriptoribus emendandis saepe prodesse possint. In $ 3. 
editur xopxopuy uc, (describam paucula, ut quivis vel ex his 
videat me non inique de isto et nimis inclementer dixisse). 
BaBai o0 dvaQuesparos, de TÀe vediAag Wiepsie. ZeQipo 
y&p PmimTVÉowTOG  A&()pou xxl oig xüjxoiw ÉmwÜitovrog (dopfuv 
&pri dy TX4v Vlpomovrióm xexivuxxg dg Oià xdAwy mi ÓAxd3sc 
(ic) Tàv EjEsiwev cówvrov olwxcovrai (agnoscisne Constantinopo- 
litanum?) r&v. xvuaruy  ÉxixuAIVOedyTov ix. ToU. QueoWpaTose, 
ücoy olówuum Toig iy xaToig Éyíxerro , mrdcog xopxopuy abe xal xAdvos 
Tw .yasipz coU cuyerépzoce|l In his xopxopuyudc natum est 
scribarum negligentia non satis diligenter x et (2 distinguen- 
tium. ' Eae litterulae in codicibus saeculi X, XI et XII tam 

17 


218 


similes sunt. forma et inter se et litterae 5, ut non sit cuiusvis 
discernere utrum (9 an » an x sit scriptum. . Quod Oviprus 
venuste dicit: facies nom omnibus una nec diversa (amen 
qualem decel esse sororum , idem de illis litteris dici potest. 
Si quis hoc agit et bene Graece scit longo usu aliquid discri- 
minis observabit ne errare possit, ubi remiseris aliquid iterum 
miscentur omnia. HrsrcHIUM saepe ea res in fraudem induxit 
quum "Hore pro xpive scriberet, aut dyi4AZv pro évixAZy , aut 
e0XA«wi pro sóxAwi. — Àpud PnoriuM Cod. 94. p. 75. oixpou 
scribitur, quum VERUM principem oporteret (Oóspovy), et passim 
sic scribae veteres hallucinantur. Non acutius cernunt homines 
doctissimi, quod duobus exemplis demonstrabo. In loco Pra- 
TONIS comici apud ÁTREN. X. p. 442. 4. editur verbum xivurizy, 
quod nihili est; in codice perspicue (jivgrizv est scriptum. 
SCHWEIGHAUSERUS felicissima correclione restituit. fragmentum 
Dipmii1 apud AruEw. IX. p. 370. r. 

' jaQavos AMmxpà, say xvii TOÀ , — 

&mcTxAGTXT. O)j)iv uà Aia TOÍG dpeis xal TOi6 
ópoim mpAYy AAT. 

pro xai roig reperit (QAírois , verissime, namque in unico codice 
perspicue scriptum inveni (ja; voi;, — Copia exemplorum est in 
Hxsvcuro caeterisque A££eov conditoribus: multa VALCKENARIUS 
indicavit in Miscell. Observatt. 4mstelaed. vol, VIII. p. 157. 
sq. qualia sunt Miyóxie pro Mivvijioc , NUoxioy. pro Nuaq0v, 
émiXpayog pro émi4pavog, soMuxAdxaTA, pro oAv4AakaTZ, aut 
contra xpuspóv: QpixTÓv , pro Qpixróv , víupov pro Éyrequov (v. &p- 
cXsyTX), Mupiwei pro pupixa) et, quod etiam turpius est, e loco 
Homerico 2&xe 3à Qpévae jExTopi p0og glossa est àa*w e: dAU- 
7540t. lam nihil isti. cogitant. Nonnumquam errorem errore 
cumulant ut apud SuUIDAM v. z4y0vpov pro yxomoy legitur 
mzy5oiuov triplici vitio. Plura de genere hoc Basrius collegit, 
ut véxAuc pro vé4Aug, eüwvicg pro cóxvicg, alia, Saepe viri 
docti peccant in codicibus describendis similes has litterarum 
figuras confundentes. Insigne exemplum est in Scholiis Venetis, 
ad lliadis K. 431. zc cà cep) KiAixixg 'Hoidócv.. Bem acu 
tetigit Lkmnsrus, qui :A:x/ze emendavit, et id jpsum in Codice 
scriplum esse vidi. Quas turbas dare solent x. (2. w. male 
lecia, eaedem apparent in coniunctiene litterarum xv et 5», fdv 


219 


et iy,.quae simillimo ductu scribuntur. Esimia.dedit Ponsox. 
ad Odyss. £. 206. ubi videbis 5y3aA/uo:o scriptum pro xv3aA/- 
polo, 3vmpg pro xómpg, àyrüe dptivey pro ápxowv. In ATHENAEO 
XV. p. 700. c. edebatur o) xov, unde PoRsoN eruit odxovv, 
quod diserte in JMarciano codice scriptum est. Omnino 6 
(quod formam habet literae 4) et v vix distingui possunt. VAL- 
CKENARIUS in Jiscell. Observat. 1. 1. p. 159. xoAo(3ei 1n xoAo- 
Boi mutavit. Verum est xoAcósi. et plena sunt omnia exem- 
plorum, ut in Luciwo 26 $ 21 et 25 SkvrRIANUS rale 
Zeuwptusóg appellatur pro Ze(jueiesóc.  ltaque in. PAopatride 
GonBopvy «ds legendum erit, quod vocabulum sine vitio legitur 
in Lexiphane 94, 20. Q«U Trí ToUTo; ToAUc à (QopBopuy uic, et 
apud alios. Paullo post legitur o0 capa2ojo» d&xu4xotvai x2) 
i£. óyóy ey.  Sexcenties factum est ut i£ et 9| confunderentur. 
Scribuntur haec ductu tam simili ,.ut'oculis discerni vix pos- 
Sint; discerni debent ix r&v cvpQpecout»wy, itaque qui alias 
res agunt aut. non optime Graece .sciunt passim 3; pro é£ aut 
contra describere . solent estque id vitium tam crebrum et 
frequens, ut nostri sit ubique arbitrii statuere, utrum 3; an é£ 
scripto sit opus. Jicitur quis Xià.rG» rwv dxojeiv , non éx 
TrOy Orco», igitur ài cv. OvU mov et 34. óvóxov rectum est ,. non 
e£ jvóxav. Ne dubitare possis, vide quid praecedat: xa) 3i 
vÀy ÓvyUX«v 95»x4xdeg. — Praeclara est BapHAMI emendatio in 
PLaTowIs Jep. VIII. p. 860. b. xadcavrec o] RAmGÓvec Adyot 
éxeiyoi và; TOU (DÜmciMiXOU TeixoUc dv aüTQ wUÜAXS oUTS XUÜTMWV 
Thy .fuwuaxlas waepXci odrs cpéc(eig cpsc(Qurépov  Aóyoug 
iàieTüy eobéxovraa. pro ijierGv vidit 3 órwv PrATONIS ma- 
bum esse, uti.saepissime 2à/ rov, 2r OQÜsAmOv, Jià macy 
T&ÀV aicÓ4cswy Graeci dicebant, ut in Luciaw1 JVigrino 3 $ 16. 
pesi Óà casuG TUAMIQ TWV x400V4u xmTxÓÉwscÓÜxI, ToUTO jLbV 
àr dÜxAuüv, roUTo 0à Or draw» Ts .xal jiviv , ToUTo 2B xo Qi 
Aceh. Vidi c£ et 3; confusa in. plerisque omnibus scriptori- 
bus Gráecis, cuius rei exempla. alias in singulis saepe afferam, 
Aunc defungar pauculis. e ProTARCHO sumtis. In vita ZAesez 
eap. 6. £xacov iEwyoüpevos Ómoiog tly, et mox GV. Jiyyoupévay 
éxeivov olo ei lege Buyoüpevag et in cap. 9. £yráryce scrip- 
serim pro 2rz&T54c:. In Catone maiore cap. 9. zuÜójevos TV 
(aav abroU mapà T&v olxerGy dEwyovjdvuy ürt.mpai à ds 
17* 


220 


d&vopày (QaSlGsi, imo vero Bnpyovgpdyos. In Cicerone capp. 19 et 
27. iEzylyyo et é£zvayvóvroe corrigenda sunt. in Jiayéyyo et 2ia- 
VAyyóvro;, et in Catone minore cap. 68. i£zyayvobs và. (Bi(9Alov 
in Jizyayvo)c, quo facto verbum £avayiyvácxey e. Lexicis exi- 
mendum esse censeo. In J4/cibiade b. pro i£yropsybusay scribe 
àmzopyüueay et cap. 37. 3iéQuyov pro d£éQuyoy. In Lucullo cap. 
13. lege 2160204 pro é£ecds et in dfrato cap. 13. pro 3ijasnpev à 
NedAx4e Ty '"ApispaTov , quia nemo 3iaAeio dicebat sed omnes 
éEaAsiQo, emenda é£Asnpey. ne forte credas ProTARCBO aliud 
compositum quam caeteris omnibus placuisse animadverte quod 
continuo sequitur: roug Oi 700xg dLxAsiQopíivos ToU '"Apiepa rou 
QuxAnÜsy Uizb TÜ Xppm Aéyovciv. In $ 17. eósóper xol uu2iy 
&Lr«s QAaxüpoy Óso0 OSeEi00 ARISTOPHANEM describit /Yub. 833. 
&ügópsi Kal uwbby sizq6 QAxüpoy &vOpae OefiUe, unde corrige 
éco); 3eEj/;. Denique in $ 21. rpiavioy Éxjey / vraXooxbpov. 
Ezxpunge er Lexicis zoAvcoÓpov et restitue ex Dialog.. Mort. 
X. 1. 2. vépov, QxAaxpe, rpiBiviov Éyev meAUÓupoy , id ipsum 
quod descripsit. Qui sequitur libellus Xapiwuoc 9» eph x4A- 
Acus item insulsum et inficetum auctorem habet. Si quid inest 
boni, impudenter descriptum est ex [socRATIs Jncomio Hele- 
72ae.. Baptim haec corrige $ 11. Zxovew xzAei pro áxoveiv 
elyzi xaAal. S 14. G0£ay mpocdmTs pro mpodyeiy. S 15. vemei- 
pacÓmi pro ceip&oóa. $ 16. 3edo0s pro »y&cóx. $ 21. éxibsceis 
pro £ziÓ4cw et $ 22. ócw poi. Soxei pro 3ox8.. 

In Nerone 79, 7. scribe yeAq» pro veA&v ey, et post pauca 
cüx doxpGv Tüj c7oUDj pro oóx dzoxpüv vou OW. 

Si quem forte iuvat ista carmina legere, quae a po&tastris 
Constantinopoli composita Lucianeis nescio quomodo adhaeserunt, 
.aut in z£niAologia LuCIANI nescio cuius esse dicuntur, dabo hic 
ilic paulo emendatiora. 80 vs. 122. pro xépwvz corrige xoxóva. 
Nomen rZ xoxovx noveramus ex ARISTOPHANIS .Zquit/. 424 et 
484. esse rà cQaipóparz, ut Graeculi dicebant, mates. Doc- 
tissimam de hoc vocabulo annotationem ERoTIANI reperi in cod, 
Faticano 277, quam nuper cum ceteris EROTIANI fragmentis 
edidit vir. doctiss. DanEMBERG. Laudatur ibi EdzoA/e dy KdAaEm. 
- xal émixXiveig TAG Xodvaig 


xcvl ctibeig Aya cxsA«. 
vitiose scripta pro: . 


221 


 .x&vmixiVé) Tui Xoyog 
xal .TiÓeig &vm cxÍA. 

TiÜc/; enim pro 7/ós;, ut leiz pro /4c, dixisse veteres novo indi- 
cio demonstrabo. CasroRIoNIs carmen est apud ÁTHEN. X. p. 
454, F. laborioso artificio scriptum, quod ÁTBRENAEUS áta descri- 
bit: TGy vodAv &xacog 0Ao06 Óvdpaxci mégieiipoidyos cÀVTXG 
ópolog yepovikoUs xa) &xoAouÜwrixobg Exe: ove mÓ0ue: itaque 
voUTGV Éxmso; TUy woDUy de àv vj TdLei Üüg T) aüTÓ wéTpov 
iao2octs. armen hoc est: . 

Eàà và» (0dAoig vipoxrucote Quo ieelpepoy 

yalov0". $3og , Üwpovds Ylày , x6ov' 'Apxd3ov, 

 XAgco ypaQg TüO dv coQü wayxAuT Uy 

cuy6&ig , &yx5, Ovcyyus p copoig xAUe, 

poucoTÓAs ÜxXp xxpdyuTow 0g welAiy e, fyc. 
5on tamen intra hos fines constitit hominis puxpores yia: dedit 
operam , .ut in singulis dipodiis idem esset litterarum numerus, 
quod ÁATHENAEUS ita indicat: r&y zo03y éÉxaeóg és! Orxaypapue- 
pA4Tog, at quicumque numerare didicit concedet mihi év2sxa- 
vpaupxros esse emendandum, deinde omnes scribarum errores 
ad hanc lucem statim deprehendentur: va/ovy0" $30; emendetur 
in vaíoyü" £àpxy: xAdcw vpzQg habet unam literulam abundan- 
tem, nam et ; numerum facit, ut in 75/3 éy co: facile 
remedium est: verbum celebrandi non est xAcio , multo minus 
xAjc, sed xAé£v, unde xAéo;. ones dicebant interdum xaAez/a, 
ut TeAelo ,. yeixelo: itaque xem et ixAyca Gráeca sunt, non 
xA4icu et IxAyicz , et xAxow ypaxiti habet constitutum litterarüm 
numerum: coQo?g xAjsm et poucomAs 0p habent litteras dnode- 
nas, at Solensis poéta ózo3opiQe: et xAdev et pamcm0As 0p dedit. 
Superest id quamobrem: haec: attulimus: in pelAiyp! f45 perit 
artificium nisi legitimum litterarum numerum supplebis. Satin 
certum est Js/; esse a pó&la scriptum ? ad LucCIANUM. reversus 
in sequenti carmine 81, 5. zpo* supple zporob. vs. 16. £yà yàp 
oy elpi ToUTOU Diy,z pdyy emenda o)3£v eiui coi coUxtu Dix, 
expuncto yy. vs. 22..cÍ cxUTa QAvap, corrige ví raUT GAUa. 
vs. 26. &yrÉ)axa ToUroy, imo vero Zvyréjaxov aüTdv. vs. 59. 
*Oyayz TÍAXE XoUpiüy Um GAÉvaig, lege TíAAoU xovpípv Om 
dAévaic. In Epigrammate 2. vs. 8. scribe icgéQer' et 11. xobro 
(^. Epigr, 11. v&.2. mAeloya. Tv. dyxüsy. Epigr. 23, vs. 1. 


N»f5i. Caeterum melius ab istorum lectione. abstinebis, quippe 
in quos omnes conveniat Epigramma 31. 
Óauudcev poi Érstoiy Ompo Bórog del conprée 
oüT& Adyov xoiyày. oüTr& Aoyicu4y Pecuv. 


CAPUT IX. 


Quamquam LuciNo ad finem usque perducto. tamen non 
prius ad aliud qnoddam observationum genus transibo quam 
vestigia mea relegens nonnullas alias correctiones in priore 
parte mihi repertas cum iis, qui LuciaNuM lubenter legunt, 
paucis communicavero. Non exhauriam omnia, ut neque in cae- 
teris feci, sed delibabo si quid insignioris vitii.satis cerla medi- 
cina mihi sanasse videor. Faciam initium a' 2, $ 3. el. ge xe 
«xpicev Qalvorro aicsvuvoluxyv &v, in talibus &j.cum futuris con» 
iungitur post eiexvouxi, &xlopon, wxXemüc Qípu, dyavaxTÀ, 
sim. ut 7. $ 7. àyavaxreiy ei uM Oberai, lege igitur Qavoizo, 
et in Zellen. VII. v. 18. aiexuvduevoi ei àsAdaoiev pro àQe- 
Axczxiev. In. JVegrino 3,6. x&y cis uM mapiy Tíx4, transpone 
xày p) Tig. S ll. wpucióac "nuQierpévor, intelligerem £ucioas. 
et $ 38. roU pz TuAéqxv transpone ToU T«4AéQou Zpz. In Ji- 
mone 5. 6$ 2. dmoAa)er; lege 4moAzUcem. nam sic sequiores 
loquebantur, veteres ZzoAaóconoi dicebant, et có mvu 7:1 pro 
o) v&yT4, qui frequens in LuciANO error est, ut 11. $ 2. o) 
qüvyT« àcQxAÉc revoca oU vvu Ti, el 48,34. o0. mdvu mi 0À 990v 
pro vé&yr4 àí et aliis locis, deinde scribe éxxexédwoa: pro éx- 
xsxüdQwoai. S &. xaT! óMiyov lege uev! ÓAfyov et recipe. ZzoQa- 
yoUci. $ 6. imi0sÍEouo repone émídeGai, In $ 8 ante. xaígovras 
Ti op nonnulla exciderunt. $ 10. 40 0Awc val Tic. lege 
pu3év et riy«; expungendum esse intelliges, in fine ogg: par- 
ticipium est, nam si verbum finitum foret óyovrai scriptum 
oportuit. Itaque zi delendum. 6$ 11. voie 3ixajoAoyoUsi uvoig 
corrige vog OixaioAoyoupévorg  jeduoy. Of. $ 37. In $ 12. moUe 
sepifipovrag supple s zepiésovrac. S 19. eie rà. zm a£ transpone 
và elc&mat. G 20. olg o03à x&v lyoc Umiipgke mdmoTe. jurpe vitium. 
In KANONOC latet KANOGHAIOC,; xavósAtc, cf..60, 39. In 
$ 21 lege mpd rou wpig érepov et Qopadwv pro WDopqàóvy, quod 


223 


non est Graecum, et z«AciE Ty (Üóvg pro Ti. $ 23 scribe 
dÓpdog et àpüdv pro áÓpdwc et 2pórov. In $ 27. Pzicxidioveiv xi- 
TOU. suspectum mihi vehementer est éz;exidter pro émiexoreiy 
positum vel émw4Avyatew, quo Atticistae delectantur. In alio 
Lucia loco 59, 1. videbis veram scripturam érxAvyétovea vix 
evasisse el iziexiaQovex irrepsisse. Cf. RumwkkN. ad TrwAEUM 
v. ér4Avyátovrai, qui ezimia de more conquisivit, sed in eo 
peccat. quod librariorum errores àz4Avyieaoóa: et émivyloeaclzi 
habet pro genuinis: non sunt ista melioris notae quam AcAv- 
yacpévo;, quod HxLI0DoRO obtrudit apud SroBaEuM Z/orz/. C, 6. 
ubi verum est: 
0c 0é xs Anni yeéAu elAupévog 0ccs. 

ut veQéAq eiAupévog Gpouc in Iliade E. 186., et in fine fragmenti 
Bea 9' &Alerai Üàur: vobcog pro ExÜerou. Praeterea dativum re- 
quiro &r4Auyatousiw aüToIc, tenebras, caliginem sis offundunt, 
Obiter emenda PorvAsNus IL 3. $ 14. aAeicoy émavéeuoe xoviop- 
Tüp dmieox"mz Tuv TO0lg TÀV TOASUuV Pweciv, imo vero émioko-- 
vy. cf. III. 9, 8. et alibi. Tum lege rvyxé&vovrec pro £vroy- 
s;2vovrec. S 29. óc 3i AeTog s], expunge 3é. $30 scribe xaTz- 
Arrüv pro xaraAsicoy. contra $ 37. &máywev pro &mzaymyav. 
causa utrobique manifesta est: tum Jixai0A0y3owpuoi et njuAema- 
ye. & A5. xavadiaQeipdpsvoy xxi c(osvyUvaas ixevceücoyra, irans- 
pone 3uxQjeipóuevov xal xaas Bevvuvey et pro emen Tí 
dxxA«cig lege imeuQueev dy Tj d. $ 4D. émono zv, postulat 
sententia zomcaluw. S 50. y "OAvgria, scribe 'OAUuzTa, ut 
$ 53. In $ 57. optimi Codices 7/ Zyevaxrsie Gyalà rluav ma- 
paxéxpoucp.mi cs.  Üorrectores olim pro víuzov reposuerunt 6pa- 
c)xAcic. hoc vero. est emendare! IABoBiTZ dedit $yx0£; ví ; dv, 
quod quum ferri non,posset Dixponr et BEKKER 7/; deleverunt., 
Transpositis syllabis vera lectio emicabit uà» T! vwxpaxéxpou- 
cia ce; denique $ 58 lege ézixaAxto abrois pro móToUc. 

In Prometheo s. Caucaso 7,1. ixmeTacÜs; TO wipe, sic 
unus .B. caeteri 4xzsradce/;, emenda ixraósíc. & 10. 5 xov39uAcus 
dyérpipav omnes. B. solus jyezpipayro, quod male ab omnibus 
receptum. Si quis ipse cui alapam. infligit iyrp/er dicitur, 
qui alium irritat ut id faciat ivzpljerz;, ut in ARISTOPHANIS 
Equitibus, 5 es 
c ANyas. dsl ajeorol geras TOig oixéTGUg. 


-— 


224 


recte Luciaxus 8, 20, 2. émeoc 3 xxxiv dvrpipuete (leg. lyrpi- 
qpeoós) v9 vexvicxg, quia id 3/' érépwv facturae esse videban- 
tur, et luculenter 1. $ 15. msc ox óAlyzo por wie dverpi- 
yaro. In $ 19. ózwe Éxorev xvirzv Tà6 &yviée.  Dubitabant 
magistri uirum xvcZv àyvids an áyvize Attici dixerint, id 
est utrum T6 020c0; an Tobg (Qepobg TOU '"AyuiQg "ATÓAAGVOSG 
xyvicZy dicerentur, Vid. HARPOCRATIONEM v. 'AyviZc, cui vide- 
tur (3éAriv mepiaTRV GG &mÓ TOU "AyuieUg. ÀlL non est is HaR- 
POCRATION, quem in his tuto sequaris, —Kyiezy áyvidg non est 
Attica dictio, sed vetus lonica et poética, qua utebantur in 
oraculis et formulis sacerdotali sermone conceptis: ut. nemo Át- 
ticorum dicebat xvicZv pro fupgiZy, sic dyvids quoque non: est 
sumtum ex sermone populari, sed ex antiqua lingua revocatum. 
Videbis xvicZv &yviz; in huiusmodi priscis carminibus sacris 
perpetuam sedem habere, apud DEMosTRENEM p. 530, 28. p. 1072, 
12. in oraculo Dodonaeo Dorico 726 ZyviAe xuaiíjv xal xpariipae 
icdpsy, et in ARISTOPHANIS Equitibus 1319. et 4fvibus 1230. 
utroque loco poéta non ulitur sermonis quotidiani simplicitate , 
sed tragicae dictionis magniloquentia. 
puAorQaysiv vt (Jouóuroig mr irxépis 
xyicXy T' àyvids. 

. et in loco Équitum: 

G T&jg iepaig evixtupe Qavels vico xz) Qéyyos "Mbvase, 

Tiv Éyov Quuxv &yality 4xeig D^ org xvicpey dyvizs. 
rem confecit in Luciawo' quidem Cod. B. qui pro Zyvi2$ 74$ 
&yvi&; dedit, ut nulla sit optio. — Ássentior igitür HENSTERHU- 
si0 ad h. 1, et HARPOCRATIONEM intempestiva eruditione hanc 
futilem controversiam ercitasse suspicor. .In fine eiusdem $ 
pro 3i£eAéyxere satis erit ££eA£y yere: frequens est dittographia 
in J3;s£, ubi dubius haeret scriba utrum 3; an ££ sit scriben- 
dum apponit utrumque. 

In Dialogis Deorum 8, 1. $ 2. voívo (e; supple 7| robTo 
Qyc; Il. $ 2. Griruy xiverv, verum est uy xzveiv.. III, $. 1. me- 
lius. 7075 ixe? quam r&v éxei. IV. $ 2. si 2' &ma£eig ue. quid 
sibi vult érZyeiw in ea re? repone érzva£eig et $ 4. xxradeivau 
ig Tàv ví pervulgalo errore pro xaÜeivei scriptum est, male 
etiam 72 4àisoy pro 33igoy. V. $ 3. éxrsbyAvpuévo:, non arbitror 
huiusmodi formas, quales multas libri exhibere solent, umquam 


* 


225 


Graecis fuisse in usü, et.ZxrefyAupgeivy probum et genuibum 
esse, .Lectu dignissima sunt quae ScHAEFERUS collegit ad Dio- 
NYsIUM HaLicARN. de composit. verborum p. 355 sq. et ad Scho- 
lia APoLLoxir Ruopmn p.208., quaeque his opposuit LoBECK ad 
PunwmicHUM p. 34 sqq. De formis. secundae ac tertiae perso- 
nae nulla.controversia.est: exeunt omnes in -vca: et -vrai, at 
formae éixreÓsAuvea: et éxrébsAuvra: non possunt referri ad pri- 
inam persobam in -ujai, quia:ex Graecitatis ingenio y natura 
correptum esset, ut in mémAugual, xéxpipoat, xéxAiua , TÉTR(ADL. 
Produci quia «a/ura non potest, positione debet et eas formas 
plerasque in -c«; producebant, caeteras in -jai.. "Hio xot 
quia. nihili est debet: recipere formam fexupuoi, quia non pla- 
cuit. Jc xucioi dicere, ut LeudAvmcuxa, HOvcHI , AEAU[ART ARE, 
qiias alie. In nonnullis utraque forma. in usu est, modo 
penultima producatur. Qui ce£4Aucua: dicit, recte dicit, qui 
mavult vsÓ5Augp2: non errat, sed v«Ó/Avuoa qni dieit Gapda- 
pter. In his scribarum nmationi nihil credi: posse satis .mani- 
festum est, imprimis ob id quod dicam. ' Saepe vidi. Graeculos 
haerere in formis in -vraz exeuntibus; vident. esse singularis 
numeri, primum. mirantur, deinde rodunt et ultro deprávant 
idque duobus ferme modis; aut enim litteram y. eximunt, aut 
subiectum ex.singulari plurale per vim. faciunt. - In ÁRISTO- 
PHANIS Píuto vs. 635. TEE 22 
- |». éblvuuereTx)» xcl AeAdiTgUVT t xdpas. 

omnes fere libri, et in his optimi omes, praeferunt barba- 
ram scripturam AeA&qzpura:. .Evelli istis non poterat opinio 
AsAdqumpuyra) eiusdem numeri esse atque Zjpruyrai, xexdAuVTAI, 
éxàéDuvTc! ,. TÉÜvvTaI, OÜsOdxpuvrai 98 maprixl , omapra AiAuvTA, 
pepoivuvTa ,. elAvuvrar, unde'ciAUzra) apud HowkRUM, xéxuvvai, 
alia, itaque AeAZj/pura) impudenter refingunt ad formas xéxvu- 
TGA, AÉAUTUI , TÉÜuTGXI, XrxdAUTZ! elc. ' Huius formae quod uni-. 
cum erat. exemplum in verbo liquidato zérAvgai, mimAvTAL., 
TirAv/Tz| quam male mulcarerint vide. In: fragmento SosrPa- 
TRI apud ATHENAEUM ÍX. p. 377 F. scribae dederunt: 
| &AAR méTRUTOXL TÓ TpÁypuE xcl müvTEG OOe0dv 

elyat (ucysipol Qaoiv od8iy elüdreg.- 

Ponsowus ad Aedeam vs. 139 comparato:  ARSCHINE i in Ctesi- 
phoníea $.178. vüy 2' 340« xatTamivAvVTGI Tb: mpXor o felicissime 


226 


festituit mézAvTa, neque quisquam ad hanc lucem dubitabit 
mecum emendare Ántiatticistam Bzxkknr 2fmecd. I, p. 112, 
29. cTémavvTat: Tb TANÜvVTIXÓV. Ó aürbc (AeivdAoxoc) Kop 
jorgayu0im. certa emendatio est érAvyrxi. Quid autem cau- 
sae est cur vehemens Atticistarum adversarius hoc annotaverit ? 
Nempe eadem olim apud Graeculos controversia fuit, quam 
ScHAEFERUS ll ll. attigit de formis in -vrz;, utrum omnes 
singularis numeri, an subinde et pluralis essent. Atticistae quod 
verum erat docebant: xéxpayradi, mÉDavrai, EEavrai, ve0ipuay- 
TR, "TRpUEUVTOA , AEAdumpuvra! , mETÍDAVTARI , EU UVTOI , TETpBÁ- 
&Xuvrmi, éf4pavra: et similia omnia esse singularis numeri, 
Obloquitur ó 'Avrarrixigsc, in quo plus est. eruditionis (si varia 
et diffusa lectio eo nomine digna est) quam iudicii et acuminis. 
Ádmovet tamquam machinam suum zézAvwvra:, quasi sic nego- 
tium confectum esset: atqui, o bone, de zézAvua; nulla fuit 
umquam dubitatio neque de xpívo xéxpiuat, xMyo xixAuzat 
Tiys TÉrxu2, penultimis correptis. De caetera copia verborum 
im -cyo el -/jy&, cedo mihi unam formam in -ayro: et -uyrat 
apud probatum scriptorem, quae non sit singularis numeri et 
aliquid dixisse :videberis. Si. quis inter legendum compererit 
dertum et perpetuum. esse hunc usum, quem vindicamus, con- 
temnet. poétastros, Graeculos et scribas, qui ex inscitia con- 
fundebant illas formas aut depravabant. Alii enim putabant in 
lis rà Tpíroy mpdcucov T&v ivixw Op.dmvov elyzu TQ Tpirg TV 
TANÜvyTIXGS Gg Tb ibópxwroa: xo) xaT(ÉcxUWTAL xol Ücm TOraUTG, 
ut ait Scholiasta: ad P/utum vs. 635. et hoc quidem genus in- 
norium est; alii credebant formas AeA&qtrpuvrai , É&£ayrai, &m«E- 
(9Auvrai, &z5uu(Avvro, QDs(Qaluvrui esse pluralis numeri et sto- 
lide interpolabant locos omnes, ubi simgularia esse appareret , 
euius rei egregia exempla SCBAEFERUS collegit, aut enim v exi- 
mebant: et barbare scribebant AeAzjzpurai, &TWw9Avro, QBeüa- 
Óvrzi, aut subiectum singulare per vim in plurale mutabant, 
xéxpayTa! cupQcpz in EuRiPIDE depravarunt in cuu Qupai et in 
iocoso versiculo. de senibus amatoribus: . 
Gw.loxbe uiv àmu(QAvvTzi Üuuig à pevoiv. 
ÁTHEN. XV. p. 592 4. alii ZzpuAvrzi scribunt, alii 294, Ev- 
STATHIUS. o)pa| dedit, ut pluralis d4p(üAuvra: scilicet :ratio 
constaret,: Verum videtur o0pÀ à» àmigAvyrzi. In Odyssea 


227 


ter .Jegitur. ypvos 3' ixl xslaen- xéxpActyror. aut. xexpdáavro. 
A. 132, 616. O. 116. Referunt ad xpzívo. Hazsyvcmius xexea- 
àyrai; émiTeTÍAEGzi. | STEPHANUS solemni. errore .TeréAec doi 
&leíy interpretatur. Sed neque xpzíwey ide huiusmodi opificio 
dici'pétui$, neque haec significatio locis Poétae apta est. Re- 
quiritur 4pj0e24, Jppos0. Glossa Hzsvcuu xéxpyroi, Wppova, 
facit ut. credam xexp&avra! ldem esse atque xéxguvra) a xepáy- 
yuji. Apud PonPHrhiUM de 4bstón. IV. .$ 16. xa éríicwc nue- 
Mayra) 00 csAéyove Gupaoüai dg TÓ Üvycsidimy stolide scribitur 
pro 4 ve AexoUc: dpagesvog xc) Ó ÜvwosiDin», ut superslitiosus 
homuncio apud THEoPBRASTUM non vult éz) Aexio dAdelv , 08. (3 
paaivasÜgmi cupipépo) dmvurQ Qucac slvat, it .Charactt.. c. :28. 
Qui. in his formis tam licenter grasáati sint, eosdem saepiuscule 
-U4i pro -ugj.z; ei. nonnumquam -zjzxi pro -ag(zxi dedisse 
quis mirabitur? quibus quo minus tribuas vitia metrica efficient. 
In ALExipis loco, quem. LosECK..attülit ex ATHENARO IX. 
P. 983 D, " 
. gà, xpsadr igo T cÓX dae£npatotva. 

(ubi Codex unicus é&ze£wpapsuévz, recte servat) quis est qui cre- 
dat in Zmefxpzpévs antepenulümam .natura productam esse 
posse? cuiusmodi quid BurrMAXNUS in Grammat. Graec. dnpl. 
$ 101. suspicatur in goxuu£vec HoMzR1 (Iliad. X: 180.) factum 
esse, in rarpZxupai, OsüacUpsoi fieri potuisse, quod id omnibus 
falsum est: in Zebipapoxi error est manifestus. [taque quem 
errorem iz" zjvoógy tenemus in i£5sapai, idem In céfjavuai 
subest et.simiülibus omnibus, et qui audebit &éAc ZELegneiy in 
(MAX emendare, aut o)3£y or GÁAA 6) in udasi, (quae vitia in 
libris sexcenties recurrunt) eaderh audacia rsf4Avjo24 0t enr 
Aupjeki et similia corrigat, si volet Graecos. Graece scribere. 

in Dialogo VI..$)1. etiam sine libris. seribendum erat ór 
xul .micxlioc pro xicxpoie. et S 6.3 vei àvà- sh»ai 3n 
pro Jé£w, quam scripturam peperit. scribarum error, euius 
causa mánifesta est. Quod sequitur xal-7) aloxpv im" dpà monj- 
eec: mtelligi nan potest. Suspicor zepíeisi verum. esse, ut dici- 
tur Tà iveibog , T. noe vrepuévat, repicooAuldyau elo.Tiwva , Ev] 
9Wa, n aliquem. récidere, ut in PLATONIS Legibue IX. p. 866 n. 
và wlacqum sig müTDV. TEQIEAMAVÜOS. : E Tft apud Lvcn xum: saepe 
negligenter pro praesenti poiitar; nonmunquam more empium 


228 " 


veterum futurum est, ut in hoc ipso Dialogo $ 2. ee ozus 
pérei Ty RyOpt. |. - 

In Dialogo XI. $ 1. szelAuox. xAdcti TX vita legendum est 
xaTZXMGsiy. xÀ&y est pulare viles, xaTaxAXy frangere apud 
eos ulique, qui vel mediocriter Graece scribunt. In Dialogo 
XII $1. pro d& a)rài cic reponatur y aj7/íc, qui frequens in 
libris error est, ut 9, 2, 2. oüxéri 0Ave iy duauTQ "pv omnes 
 praeter.B, qui optime épzvroU servavit, eaque ratio perpetua 
est, ut apud me Romanis, id est domi meae, non in me: tum 
in G$ 2. scribe zóre A» xal oxoAi dy&yoi pro aóre. ày éxelyg. 
. In sequenti XIII. $ 1. xp5oigoc imib5ssw TOv Qapuaxav, cui 
non manifestum est vitium in ézifscciy? nisi forte putas in 3«;- 
yis -AMysty, Bere Qayeiy aut similibus dpeiy vel.£9ecóa: potuisse 
ferti? iz;7:0ivo; bene habet, iz) 52' Sm:& Qapuaxm xev et 
Pxídeci; Qupudxev et similia. nota. sunt, quamobrem »pjciuos 
ris évideciw verum videtur. In Dialogo XXIL 1. soe/3omoieie 
corrige in sziXomor] et $ 3. xaroi0xuv in xerzicxXdvw. In 
XXV. 1. pro ézégivey requiro UT É(AElVEV y remanere, superesse 
est Dmogéveiv, nou émiuéyem. 

In ; -Déafagis  Marinis .9,. 4. $ 8. émoig &y céTOg mporiMiy 
Benóry. Tà$ XxoTÜACG ( STOAUTOUG) xal 'trpos(QUs ÉnTan xaTÀ 
TS, TAEXTAVAG : Éxely. Üpsoi0y ámepy dieron éxüTdy recte BEKKE- 
AUS auctore HaMsTERHUSIO xarà 746 TAcxTÀvue expunrit, sed 
praeterea xorUAZz6 in koruAx2dóvac erat corrigendum, nam si quis 
hoc aget vidébit numquam xoróA«c sed semper inde ab Hoxxno 
xóTUANOdyac dici zapayayuc, ut. ATHENAEUS scribit XI. p. 479 B. - 
nisi veri similius est scribendum dpgudesy 7àg TAexTÁvxg eant- 
que lectionem aberrasse loco et in viciniam male irrepsisse. : In 
Dialogo VL. $ 2. 72 4pua dmioxevuaQsiw ab hoc.loco alienum 
est, érioxeudisiy est. reficere, lyexeudtei . ornare id est parare 
ad usum, quod repone, deinde ézijoXecopas pro (2oXsopai. In 
Dialogo VIII. $ 2. pro éxpozeewe requiritur 75s éxpodcewe. -In 
Dialogo IX. 2. c9 (aAe( Zpx auaxeüeicz, lacoBITZ et BEKKER 
noh. intellexerunt verum esse quod: LzNNEPIUS . reperit cuyxv- 
(sicz. In ultimo XV. $ 4. 5peic àà XAAo .AAAXo; TOU TEAGyoUó 
pípog Siexujsaivojuey, Graecum est ZAAo; XAAo. decepit lacoBir- 
ziUM unus Codex, lacosrrzius BEKKERUM:. 

In.  Dialogis: Mortuorum: 10, 2, $.2. pro vob co. à 0c 


. 229 


ixslvo dplTopuoy &meA50Av0s ; emenda coi.cot TO. ÜeToy ixeivo. x; 
wo) pro zo turpe est sed frequentissimum Graeculorum vitium, 
quod quamquam plurimi monuerunt, vide PRRYNICHUM p. 43, 
tamen nondum ex Atticorum scriptis potuit exstirpari. In Dialogo 
VI. 2. àgppiiv. 853jo mre wiyvecüni , vv. vrpecBUrepov vpórepov (Avo- 
Óxvsiv) xol uaTrà ToUTOV ÓgiG .x ml vj sAixÍg jsT! müTÓv, alte- 
ram x«i) sensu vacuum est: corrige óg;; dei. Veteres dixissent 
brevius rà» de) zpecQóraTov. In Dialogo X. $ 12. ez) Kpáraw 
TOUTQ lege ToUTQÍI, veleres dicebant ó Kpd&ray.ojrog et Kparay 
eórocí sine articulo, LucríANUs et Atticistae addunt tertium ó 
Tíuev obrocí, vid. 6,981, 82, 33, 34, 36. et alibi; nemo dice- 
bat T/mey» ovrog. Tum TX. $ 2. lege veváücec0c: pro yevéctai- 
et $ 4. revoca 7à cecÓpà Tüv (xAAavrluv pro camhpá. Saepe 
haec videbis confundi, ut 11, 17. áàxeópevos rà cx Tw 
ézo)»uXTo», male omnes rapá receperunt pro eaf$Z , quod 
vel contra omnes libros unice eret probandum. — Quidquid .na- 
türà puírescere potest recte cod» dicitur, quidquid non po- 
test sed longo usu detritum fatiscit rimis aut lacerum est.eut 
pertusum xa) eéyei obxéri 3UvaTa.s0let capéy dici: ut wrpga, 
mAojoy , oixia et opponuntur inter se iyià; xal caépóv. [taque 
jTo»uzTra et QaAAZyrIX possunt caÓpà esse, copX non pos- 
sunt. Si quis longo usu hoc verum esse compererit certa emen- 
datione si quid est in Graecis scriptoribus c40p4v sanabit, neque 
patietur rZpiyoc dici caÓpéy , neque dàyyeloy aav, neque oixíaw 
cxTpáy. Perelegans est LuctAwm1 loeus 48, 4. xaüdmsp «i 7o- 
v4ped sxj)rpai Duxxpouduevon p cempbv ÜmoQEyyuvra:, in quo 
debuerat BEzKKERUS. cxüpdy recipere a CASAUBONO commendatum 
et WYTTENBACHIO ad PrurARCm, p. 407, nisi quis forte opina- 
tur 726 xrjv; dici posse s«miivar. - In Dialogo XII. $ 3. dici- 
tur Alexander dose; TV v&TpQ«v adorari voluisse: non est is 
LucrNi error admodum ridiculus sed scribarum: rà maT(já 
nihil aliud est quam pa/rimonium, ut in notissimo versicnlo: . 

TXTpQ' iyeiy O6] TÜV XAAGG tüomipuoya . 
et rà maTp)Qz xaT4Qxyeiv, el similia passim apud omnes usu 
tam constanti quam frequenti. Jos maiorum, a quo ÁAlexan- 
der descivisse arguitur, certo usu rà z&rpiz appellatur ab.om- 
nibus, et Lucrawo reddendum váy zarplay , qui marpixdg et 
warpgoó potest nonnumquám. ózocüyxemuxivzi, rà vaTpja et 


230 | . 


vÀ .víTpis non potest. Apud veteres surpuxóe, mpi; el 
vA4Tp9oc suam quodque stabilem sedem. habent: certis : finibus 
circumseriptam, .quos bene indicant Grammatici, HanroczA. 
TION, .Puorius,..SviDas. . Seriores haec confundere. eoeperunt , 
quo , factum est. ut librarii veterum . usum .obscurarent , zárgix 
in maTpjz aut contra mutantes, ut apud IsocRATEM in Zaze- 
gyréco & 25. zarpQayv. in omnibus est. pro:zarpiov,. quod BEk- 
KERUS correzit, et sic passim in Oratoribus peccatum est. Ápud 
DiwARCHUM male scribitur. L $ 62. voie warpgor vópoi; & 99. 
v&p) TOV iepBv TOv .maTpjov Il. $ 17. el iepz zrpG&. iciv. pro 
weTplog, maTpley, c&Tpux.. In LucríANO, iterum 385. $ 4. óip 
vrTpidos xxl iepüv marpquy; xni Tdv mpoyouxGy douvitecÜni 
. genuinum est japgv waTpigy. In Dialogo XIV. $ 2. mpi» 3 70 
vóbeupm éLixvelcx; expunga articulum et &$ 4. wpoexuveicdoi 
üv) Maxeloyuy. 0m iAeulépov. dv3póv 3i&iovc snale repetita prae- 
positio:est, quag.in appositione, sise ea praecedit sive. sequitur, 
repeli numquam ' potest; si quando comparet in paucissimis 
quibusdam locis, quum ingens sit. eopia locorum. in quibus non 
est peccatum ; tenemus scribarum fraudem. | Locum Tnvucr- 
DiDIS VÍ. 82. 3Adoy yàp iml rhv. por pb robav: EQ se perà ToU 
My3cu xal oóx irdAMwusoaw doqAvres TR olxeim Qeipaui aep 
Xjeiq àxAumdvrsg TÀV "AIV. ÜovAeÍav 3b müroi Te ifloUXovro xci 
5Wi» Tb abr émweveyxelv, duplex tendum deturpat. Namque 
primum £z] mi jwTpÓmoAiy X444 est restituendum, -quod ex- 
quisite dictum Graeculi dum interpretantur corrümpunt et 3ov- 
A&/siy pro 3ovuAsizy, quod adscriptum verbis 72 zj72 in verbi 
vieini sedem irrepsit.. Eadem est fere ratio caeterorum loco- 
rum , ubi oppositio repetitam praeposittonem videtur hahere et 
eorum; ubi epexegesis quaedam male iteratàm eandem habet, 
Saepe in his nos ladifcantur emblemeta, quae quamdiu :in 
marginibus codicum aut inter versus legebantur, optime. suam 
Sibi praepositionem habebant, at postquam negligentia in con- 
textum recepta sunt simul recepta praepositio soloecam oratio- 
nem facit, quia additamentum appositionis speciem praebere 
solet. ' Suspieajus sum, elim in -hoc nostro LuciANI loeo 
id. ipsum usu venisse: dedisse LuciAwum cpooxvusicóxi 5 
BAeubépuy diDpGv sLiovc, deinde ludimagistrum addidisse. ó7à 
MaxelMysv, quo.emblemate: recepto. solpeciamus :esset. natus, 


231 


Nempe Alexandrum ab amieis et sodalibus omnibus adorari vo-. 
luisse, qui hon essent omnes Macedones.  Olynthius erat Car- 
LISTHENES, EumkNES Cardianus, ÁNAxaRCHUS Ábderita. Vide 
omnino PLuTARCHUM in 4flexandro cap. 54. ubi apparebit foe- 
dam istam adulationem in conviviis inter amicos et coeptam. et 
intermissam. Quamquam non opus est haec in LuciANO ad vi- 
vum resecare et acrius erit opprobrium si Macedones omnes, 
quam. si pauci quidam aulici dicentur ad flagitiosum istud obse- 
quium coacti fuisse. AÁt in PLaTOoNE nulla dubitatio est in 
Páaedone p. 110 x. éxeivoi ol Aldor xabapol sic) xai ob xaTe- 
àyàemcpévor o038. OueÜmpuévoi, Gocep oi évóROs, Um) cwmreodvog 
xal &AQxc, UzO TGV OeUpo Luyeppuuxdrov , & xal Allo; xol yi 
x&l TOig ÀAAOIQ Cqoig TE Ka) Quroig act T& XA) vóscovug mxpé- 
xe, in his igitur verbis nulla est, inquam, dubitatio quin izà 
exTtüdvog xxl &Auwc "sint ab aliquo 'sciolo interpolata, qui 
non satis est assecutus quid PLATO diceret. PLATO paucis ver- 
bis complerus est quidquid rebus terrestribus labem: et detri- 
mentum afferret, rà 3epo £uveppusxóro (cf. p. 109 8.), iste duo 
de his nominat c5Te00ve xa) &Ap«v eaque verba sic interponit 
ut ad Japides referenda sint, quasi vero possint oj A/doj eaá- 
yai. aut jzà owmtoóvos OimQÜapüvai. — dE vero, dixerit aliquis, 
perveteres lestes' habel éa scriptura, quam (iu damnas. In 
EuskBu Abris olim ferebaiur, nisi quod ille jzà awzebdvog xol 
&Apu6 xxi Um Ty OeUpo Cuveppuxsxórov in suo codice legisse 
videlur. Ne quem ea res moveat diligenter cogitet vitia et 
interpolationes omne genus aliquanto ante EuskBiux et CoN- 
STANTINI aetatem in veterum libris inolevisse, quibus tum qui- 
dem in illo veterno et senio nemo erat emendandis aut ani- 
madverlendis. Utriusque generis ponam unum etzemplum et sic 
ad LuciaNUM revertar. In PruTARCHI Cicerone locus est per 
longum saeculorum iractum absurde depravatus, quem Graeci 
in integrum restituere non potuerunt. Legitur cap. 5. robe TG 
Beaw peyzAm npeopévous Duropae émioxTTUy [Acye Or doléyeimy 
iz) cw xpauyiw GoTep xuAoDg éQ' immww.Tw3Xv, antiquissimum 
viüüm obsidet verba 749 (Jozv wey4^c xpupsévovc , neque (QoZv 
pey&Aa. dici potest pro kéva neque r9 (jo&y weydAm spp, 
quae verba non sünt Graeco more composita, et non significant 
péya Bos, ut heque xpgjuai v Aéyew, TQ riyeiy, sed v Adyg, 


232 


tg Tor et sim. dicuntur.. Qui anje-multa saecula ex, PruTán- 
CHI vilis aliquanto integrioribus et numero et oratione descri- 
psit celebrium virorum apophthegmata (in PLuTARCHI Aforaiibus 
p. 204 r.) usus est Codice nihilo emendatiore, unde haec sum- 
sit: TÀy à brrópav ToUg (íya (doBvTae Peyt 0r doüéveixy dz] 
TXV xpxUyW» O6. yeAcUc avafalveiy iQ? Tamov, unde primum 
revoca i770» pro i776v, quod inconsulto Sz&TENISIUS arripuit: 
quod aulem ya (loóvrxe dedit Graecus, elicuit ex verbis 
corruptis sententiam qualemcurmqué: in TG (9jo£v MeyZAm mpu- 
píévoug latet rà (joy uey unu souutvove. MeyaAaux eani supere 
bire, sibi placere, passim legitur. Paene perierat in LucraNG 
9, 14, 4. ubi vulgo edebatur &/ 7i 4$ ,s5TW4p ipeyaAxUxei TÓTE, 
Codicum omnium antiquissimus B peius etiam épaAzUxei róre 
dedit, unus F' veram lectionem ZeyzAaoxe?ro sertavit, Idem. 
verbum restituendüm videtur. PLArOoNI in Zep. VIL p. 528 n. 
6x ày malboreró cl ep) TaUTa- Ormymixol Ey RAO poyoU [s evot , 
quia Attici dicebant constanter omnes uéya Qpovely, weitoy, 
piyicov Qporeiy , ut rame ,. cpixpby Qpovely, neque ueyzAo- 
Qpove'» et multo minus peyAodpovetetou, quod plane barbarum 
est et verbo xaípopzi simillimum.- : Graeculi dicebant ey ZA« , 
peli , uéyism Qpovety, et sáepissime eyaAocQpovsiv, unde pas- 
sim factum est ut istae sordes labentis Graecitatis in antiquita- 
tis: monumenta se insinuarent, saepe a Criticis expulsae, sae- 
pius expellendae; at puey eA o ppovoUpua nemo est qui dixerit 
umquam, quamobrem [A6 AX XU VOU [4 6VOI restituerim, qua forma 
PLATO cum caeteris omnibus saepius utitur, ut in hoc ipso 
opere de Zep. ll. p. 395 D. yuvaixz wig Ücobe épitouc&w Té 
xxi peyaAmuxovvyy. Exemplum vetustae interpolationis idem 
Prato suppeditabit in Zegébus XI. p. 931 A. mari ov 07g 
xal pXuT4p 9» ToUTUV TuTipeg 9 jewTépso év olxig xslyro4 xei[d- 
Ai dmupwxóves pg qiie SuavowÜóro morb ÉyaApa aT 
ToiUToy Édésioy làpupux éy olxíig, Ex [X AAOy xdpioy Éaealzi dy 
à xarà Tpimov ye ópRg amiTÓ ÜepxmsUg Ó xexTwjévoc. qui ad- 
monitus non sentiet v cix/g esse interpretamentum vocabuli 
&pécioy et àpfág verborum xarà Tgdzov, nondum quid sit nitide 
et eleganter scribere ex PLATONIS et Atticorum lectione satis 
perspezit. Qai sentiet, spud SroBAEUNM in. Z7ori]. LXXIX. 34. 
veterem esse interpolationem comperiet. ' Addam er iisdem 


233 


libris de Legibus alterum exemplum, quo non esse arbitror aliud 
evidentius et unde simul apparebit quam pertinaciter ista em- 
blemata adhaerescant veterum scriplis et quum evelluntur sta- 
tim succrescant. Ecquis est, qui non passim vy 25 (quod vuv- 
à4 scribendum esse censeo) viderit ab Atticis dici pro Zpríve, 
dAiycy ÉpmposÜsv? | Nemo, opinor. RunxkEsius ad TIMAEUM v. 
Vüy 24: Tp) óAryou xwpivov, nonnulla dedit, et ubicumque fere 
PLATO modo dicere voluit vv 25 legitur. Grammaticus nescio 
quis pereruditus PLATONEM interpretans collegit Átticorum locos, 
in quibus vuv24. uéy et vov 2é inter se opposita essent, er qui- 
bus locis apertissime intelligeretur vvv254 significare Zprívs 3 
pixgüy EumposÜev. Attulit MaaNETIs Comici locum: 


&TÉ Uo, JUV9x [4iy QiuyUG 4M yeyovévar, vüv àà Que. 
attulit ex EuRiPIDE Jy. "Izm0A)T* 
yuvàX iiy Opog (Xo Evi Ó94pas 
T2)0cy dégéAAoU, vUv 0B dxpuaos 


dy àxvuAvroig [m3Acv Épacoai]. 


- 


in nostris libris EvRIPIDIS vs. 233 scriptura ferlur haec: 
voy à «0 vaualos '"EcT dxuu&vrcoIG 


apparet vüy à? verius esse et dapz6ci; & (Codex yyxpabousiv) 
quam éiz'. Attulit alterum ex EuniPiDE locum y MeAecypo, 
, quem scribae ita pessumdederunt multis verbis omissis ut neque 
intelligi neque emendari possit. Haec omnia homo perdoctus 
composuerat cum loco PraToNi, in quo illud ipsum inerat, 
yuyà* fy et vüv 2d inter se opposita. Dabo locum sed emen- 
, datum. NZguoie (de Legibus IIL. p. 683 &) 2 vov33 uiv o/To:; 
mspiTUXÜyrEg TOig Aüyoig oUTG TXUT. ÉTÍÜEueV, vOv O^ ÉmiAEANm uem. 
Scholion antiquum, unde haec omnia sumsi, ProriUs cum mul- 
tis aliis in. Lexici sui farraginem recepit, unde SuriDas descri- 
psit v. vày 24. Utilissimum est quod Grammaticus addidit 2v 3? 
Tol; Nóguoig DixAeAuuévov elpuxse TD [iy vUv égzi TOU vOMpdvTo; 
s) 0vou và àà B3 él cuvoitjuov. 0c 0*4 mcvTOV TÜV TOAÉUUMV 
AXmaAeTOTUTOG, MG Qujuev v jseTe vOv 99, de Legg.I. p.629 p. 
ubi editur fzuz:v. Perspicue enim docet coniunctim esse scri- 
bendum vu»à5, ubi significat Zpziue, àAlvoy ÉpzpocÓev, et divi- 
sim v)y 34 ubi v2y nativam vim servat, quam vocula 25 inten- 


294 


dit, ut in róre 35 !.  Confirmat hanc óbservationem et veram 
esse demonstrat quod vvv2» non dirimitur interposita particula 
et dicitur vuy3:1 uév, non vOy jày 24, quod sicubi legitur vide- 
bis ad viv 34 referendum et cum praesenti tempore et futuro 
coniungi, unde discerni possunt quae de viv 24 RUHNKENIUS et 
alii collegerunt, et restitui yuv25 si quando periit, ut in /Yubibus 
vs. 825. Guocae vuvó4 Aíz, ubi optimi Codices viv 3í« et vàv 
y4 3iz exhibent, et in ZAesmophor. vs. 084. v AP óe vov Dir 
&yXp '"OALyou u' aQelAsT. aüTÓv isiogga og, in NTNAHTANHP 
inerat vuyóg y' Zv4p. PLarToNI redde in Profagora p. 339 1. 
Epl 0üzep éyd TE Xa CU Vuvon QieAsyópsÜx pro vov QiuAey oua, 
et DrwosrHENI de Pals. Legat. p. 361, 20. órs yàp vvvo3 émo- 
peudpeÜo, eig AeAQoUc , pro vOv éropsuépueüz. Dicam nunc quam- 
obrem haec praemiserim. [n nostris Codicibus et editionibus 
PrLaArowis omnibus ita scribitur: » viov 254 uiv óAÍyoy Ep po- 
cÓÜev ToUTOIg TepiTUXÓVTEG TO AÓyoig xTí. vidisline umquam 
tam manifestum emblema et.tam insulsum? Vidit BaApnaAM et 
expulit. Dabo quod etiam peius est. In ipso Scholio, quo 
yuyà*4 explicatur, apud Pnorium et SurDAM sic legitur: NÀv 35: 
&priug 9» puxtiv CumpooÜey. Nouocig. 5 vüv 9*5 uiv ÓAÍyov Eg- 
TpocÜsy cojTOlg vepiTUMNÜvTeg Tolg AÓyoig oUTO TXUT éTÍÜsjuEV, 
yüy à éziAEeANsuusÓx. Non vidi magis. Qui haec aequo animo 
ferre potuerunt nemo mirabitur omnia posse concoquere. Quanto 
opere aulem sciolorum et lectorum et magistellorum addita- 
menta deturpent antiquorum scripta et si qui alii.libri in mul- 
torum manibus erant, ostendam primum in LuciaANo propediem, 
et in oplimo quoque veterum, ubi ad illorum emendationem 
deinde accessero: nunc ad LuciANUM redeundi tempus est. 

In JDéalogis Mortuorum 10, 14, 5. barbara forma recepta 
est xabaAécÓóxi pro xaózAzcÓxi. In Dialogo XIX. $ 2. vep? ToU 
£peTros3 lege U7ép et cà aoTÓv pro cezuróv. XXIV. 3. cadov. pei 
imo £xc, ium scribe oe03ly £geAev aóTQ pro cj3é. hoc quoque 
tralaticium vitium est: interdum oi3év pro oj2é irrepsit, saepis- 
sime cjóé pro oj3év, cuius rei exempla sibi quisque quot volet 
coliget. In PnaraRiDIS Epist. 8. pro Adyo 3à ob2i coloni 


1) Fuere olim magistri, qui »ó»27 scribendum esse praeciperent: àred$4, 
95,005, dzludf$, alia, suadent ut vv»d» praeferatur. 


295 


Aivem, emenda oliv Jéoua) Aéyeiy, ut in PLATONIS .polog. 
p. 21. c. évépori) 3À o)3ly 3éouou Atytiw et sic omnes Attici 
loquuntur. XXV. 2. (3Ȏro & xa vov Exerc, dele xz/. XXVII. 
2. ó 5uérrpog requiritur nos/ras, Thebanus, ilaque 5450u706 
aut lenius ygerépeioc. S 7. üxvoxaidexaérei corrige óxraxaibexéTen, 
frequens hoc vitium est. $ 9. Giov &zopov eiwov. Exe. iov de 
lautiore victu dicitur, ut Eyovreg eüma053 (Oiov , (lov apovov, 
sim. de vez/ae genere £5» iov, QXv. iov &mp&y uova, Aya iov 
ifc, quare lege Qíov &mopov ÉCuv. ne dubites scito in opumis 
libris esse Éyov pro Cx 

In Menmippo 11, 1. lege o' ézei0ov pro cé y^ si3cv. quod 
paulo post legitur zoAbv yp sxpóvov oü zéQuvae d d TÓA&I 
non est Graecum. Codd. exhibent zeAbc yap Xpóvos o0, unde 
emergit nota loquendi forma voAUs vp xpóvos éf órcv o) mé- 
Qwvxc, deinde lege ZvasBiwxác pro àva[3eBíexev. Recte Bxk- 
KER. $ 4. recepit lizmsrERHusIU emendationem ee por xpucóvy 
&mibsÉa» oóToi à» ry lüieTGv (3ioy. Quicumque HEwsTEnHUSI 
annolationem de ea locutione in promptu habet, aut quae VALE- 
siUSs, Emendatt. lll. 17, KusrkRus ad SuiDAM v. ZméxAvce, 
. WirTENBACHIUS ad Aaedonem p. 180. congesserunt, nullo 
negotio restituet. locos, quos inscitia scribarum vel editorum 
perdidit. In Praroxis Epistola VIE p. | 824. D. ópGv roUc &vopae 
év wpóva óAlyo wpucWy dmobciSavTag TUHV EprpocÜsv TOM Télay 
nemo adhuc recepit IEwsTERHUsH certam correclionem 5»ucóv 
&TobsiExyTXc;, quam optimus codex Paerisimus À. confirmavit, 
Praro (nam Pra10xis ipsius esse hanc epistolam et argumentum 
et stilus clamant, et neminem alium in Graecia novimus qui 
de his rebus s?c scribere potuisset. Ineptissime autem Epistola 
una atque eadem in duas nunc, VII et VIII, per vim discissa 
es) PLATO igitur hunc flosculum ex EvuniPIDE decerpsit in 
Jroadibus 436. 

Gg wpucüg móTQ TAA XX OpuyGy) xaxa 
àóbe) TOT elvui. 

L wpuciy ZoDeixvoyo: nihil aliud est nisi vojeiv sypueby Ooxelv. 
xpuciiv in PLATONE et xpvcoüv apud LUCIANUM tam perperam et 
vitiose dicla sunt ac si in EURIPIDE sve pro succ legeretur. 
Satis apertum est. LuciaNUX PrLaToNi hanc quoque venustam 


locutionem  sublegisse. Similiter multi alii fecerant, in his 
18* 


296 


ineptus scriptor Eu&APIUS, qui saepissime ita solet, vide omnino 
VALESIUM et ligusrERnnHUsiIUM ll. ll., unde pendent caeteri. Ad- 
dam duos locos, quorum alterum editores pessumdederunit, librarii 
alterum. In MawkrBoNISs fragmento apud IosEPRUM Zn 7£pronem 
I. 26. editur: oj 3 Eonuwirai xaTiAÜOvTEG GUV TOÍG pumpoig TÓV 
AlyumTÍwev oUTG6 Gvocieg Toig GvÜpovoiG QocWvExÜwNcav Get TÓV 
Tüy cpoeipwuévoyv xpaTWOIV weipiovv QaiveoÜai volg TOTE TÀ 
roUTUv Acs(OxXaTA Üscpuévoig. | Absurda scriptura seipíexy Qal- 
vecóz; HAvERKAMPIO debetur, qui quod in libris est xpuciv 
QzivecÓxi in hunc modum correxit, Corrector! prorsus contra- 
rium invexit quam quod scriplor: dederat et incorruptum ad ' 
nos pervenerat. Contra est in Dioxvsio Haricanw. IX. 25 
(roc; UO-AToic) Ó pàg; cvobc "Tuppwvobo mÓLsuog xmiro! puéyag 
xc) waAemUG Qv wpucsóoc éQalvero mupA Ty ivrüg Tslyouc iEsTa- 
Cójsevos , ubi xpucógs éQalvsro emendandum esse nemo ambiget , 
qui vel VaLESIUM inspererit vel HaMwsTERHUSIUM. Xpuco?; et 
«xxsós in codd. LuciANI confusa sunt 19, 1. 

In CáAarone 12,11. 3ev9yv viva Aéyeig Gv dyÜpimey Tiv A(0EA- 
vspiav oi TocoUTOy Epwr& épociv, lege si roroUrov cf. S 12. et sic 
solent. in $ 19. i£epgpzywueav in 3ieppzy4czv emendandum, bul- 
lae non erumpunt sed disrumpuntur : tum slatim lege mc: 2' 
o0» Qüi&ppmylvai &ymyxaio pro azoppaysüvzi. ne dubites inspice 
$21. 2v xal cb xexpzyGs Quxppzyíc, ubi perantiquus Codex B. 
&vyxppxyiis servat, quod absurdum est. Quam facile et quam 
saepe 3; et e£ aut permutentur aut male copulentur supra indi- 
cavimus: quem usum. huius rei observatio in LuctANo habeat 
nunc paucis ostendam — Confunduntur 13, 14. 3myovpévoy et 
iE4youuévuv, ut 32, 40. ó uxpàe móToU xpucoUg iEeQvs est in 
BC, 2:zv5 in caeteris: illud editores, hoc ego praetulerim. 
ibid. $ 61. 3ie£sAéy ous in caeteris est, in uno B. 3ieA£y sovsa. 
praestat fortasse é£eAéyovsz. deinde 56, 6. zies/ovrag Tolg 
Tpóg TÀ LLelQoy Éxxem ibwyouuévorg corrige Siyycupdvoic. In 59, 
23. pro é£éppy£e pessime est in uno libro 3i£ggz£s, tum 73, 22. 
videbis optimos libros dissentire in 3/eAÓóvrog et 2ie£eAdvros. 
Denique in eris Historiis 26, 15. pro mpocira£s XwQvoi 
corrige zpocéraLey iEviüvai. In & 21. dicuntur pauci quidam 
sapientes ZzocT Ac xvTEG TUV, TOÀAQV XxxTQyEAR) TV yiyvous- 
v«v, emenda &zosavrec. 


- 


- 


297 


N Li 


In libro de sacrificits 13, 5. ó Zibe xAzmTE; UTD Tig Péa; 
lege éxxAzTel; et statim. eig và 4dpodicix ixxsxuuévos pro 
xeyupévos. In $ 12. pro QuAsSoxs uóvov Tiv. eire Osbiav, op- 
timi codices ce/cze dederunt, in quo xjcz; latere suspicor, ut 
93, 17. 74v xeipx xócavreg wWyouusÜüx ivreM*- elvai TWV &ÜxMjv. 
in & 14. pv » pb irGv uuplov. Unus A. mAsioy f$, quod 
receptum.  Perüt vera lectio zAs/v 4, quam scribae omnium 
librorum tam sedulo obscurare solent ut praeterquam apud 
Comicos in Alticorum scriptis nus tantum supersit locus in 
uno codice, ubi forma zAsiv incolumis ex correctorum manibus 
elapsa sit. Legitur in DzMosTRENIS oratione de Fa/sa Legatione 
p. 413, 2., Jübi in omnibus est zAéov * guplovu; ómcAiT&G aut 
qAscloug 5, unus omnium optimus Zazsinus S. servavit TAeiv 2, 
quae sola Áltica est dictio, ut mAsiv 3 pi&xovÜ' Xuépas vel xa) 
ToUTO 7TAElv 3$ pupiuy Ég' &Eioy cxT4puv et ubicumque metrum 
scribas coércebat. In soluta oralione formae antiquae indixzere 
bellum et ubique m2^éov, mAsiov, wAsloUG, T Asl el substitue- 
runt, ul sexcentis passim locis zAe/v 7 sit nobis ab exilio revo- 
eandum. Signum sustulit Dixponrius in DEMOSTHENE, cui red- 
didit p. 503, 18. mAeiv 2 Zma£L 070, 10. mAdvw $9 mévre r4- 
AeyrTx. 6507, 10. wAclv 9 Tpizxócim TÀAmvTX 669, 6. cAcv f 
cpia Erw (scrib. rp! $r4) 744, 18. iv cAeiv 3$ Dixxoclong Éreciy 
816,13. mAceiv 3$ érr£ uvai 823,9. mAslv 9 mevrXxoyra. 841,15. 
mAely $ Oíixa. 1014, 22. cAeiv 32 éxaTOy 1033, 17. mAetv 3 erdt 
Juépxc. 1036,17. zAeiv 2 xiMac, 1073,27. zAeiv 3 ylaiz. Ea- 
dem opera caeteri Oratores, Historici, PraTo caeterique emen- 
dandi sunt. In libris nihil prorsus est praesidii: apud DeMosrnRE- 
NEM omnes constanter, optimi pessimi, zAéov, zA&loy , TA&loUg 
praeferunt ubi zAeiv 7 certum est. Nihil iuvat [socnaTIs Urbénas, 
aut pervetusia TuucrDbiDis exemplaria, aut PLATONIS, in quo imma- 
nem soloecismum nimium patienter tulerunt in Zfenexeno p. 235. 
B. xai uo abTX4 9*» veuvóT4e capxpévei wWu^pxao Ati * Tpeic. 
ubi mirifica SrALrBAUMIUS admovit, in his e Diopono Sicuro, 
praéclarissimo scil. Graecitatis auctore et teste, dàzoOeAsxàg 
vüv epaTiuTV TAtiQ TV WIAI v, quum milites neutrius generis 
esse incipient, tempus erit istis credere. Legendum cae j 
Tpel; , non vAsÍov; , quod in Codices quosdam invectum est ab 


iis, qui soloecismum ferre non possent. Sic in XzNoPHoNTIS 


2938 


Hellenicis III. 11. 19. scribendum caeiv 3 «z2:wv et V. 1v. 66. 
cTASy $ ijow4uxovrzs et alibi ad eandem normam. — Ubi semel 
Atheniensibus sua manus erit restituta nemo mirabitur Átticis- 
tas eodem modo scriptitare solitos et LuctIANUs et hoc loco et 
alibi zAe?v 5j recte scripsisse credetur. 

In Ftarum auctione 14. 1. scribe ei 9é Tic ox Éxei pro Exo. 
6 3. voici éxsi pro Tos. $ D. qyuxwpóv pro d»xwiov. $ 9. ipei 
mildjsvog pro ceibonevos, ut passim aorislus z:/0éc(a: interiit. 
$ 14. ézixupoy pro ézixyupiov.. S 17. Lacuna est: multa excide- 
runt post àmpzprzyov, quibus colloquium cum SocRATE absol- 
vit et produxit PLATONEM. $ 18. 7/ xai cpa&ei pro vpa£ee. $26. 
ópa X cse &morobsUcu TQ AvamoDelxTQ cUAACyICUAQ. qui quem 
lelo vel sagitta conftgit. dicitur xzraro£eUei aóróv, ut saepe 
alios, saepe LuciaANUM audimus dicentem.  Siglae praepositio- 
num permulalae sunt. $ 25. zócoy ózip aüToU xzTX(ÜxAG, re- 
pone coniunctivum xarz4Aw. $ 26. moA) Aéyeie, emenda zcA- 
AoU Aéyteig. In Piscatore 15. & 48. iyi Ov' óoAGy móróy iri- 
paucduxuv. — moAU Adysic, tres Codices v0AA00 Aéyeic obtulerunt, 
at nemo intellexit quam bonum esset: omnes abiecerunt. deni- 
que in fine $ lege 2voüpxi xirüv» TV sixociy. 

In Piscatore 15. $ 4. lege 3iécupxs pro Oiécupec. $ 5. uóccl 
TOjTt pro aàT0. $ 7. 3! aor roUTo pro JiZ ys roUTo. $ 15. 
xx) cU pro xaí coi. $ 24. aQeivai (BcAwT24 pro Sia(douAsówTat. 
$ 38. 43ocwT' àv. oiu, poxsiyoupévov. male DEKKERUS pzsi- 
you ivg.  Genitivus optime habet et significat re uasiyobvrau. 
Poétis ius est accusativum ponere pro ó7/ (4xsiyoUyTrzi. Notis- 
simae rei exemplum subiiciam ut mendo liberem, — EoRiPIDIS 
fragmentum servavit SUIDAS v. Xaipo. 

Xaipo yé vc, & (QéATIgOV "AAXUMXVMG TÉXOG , 
*"** * c0) T€ (4xpüy éEoAMAOTO. 
VALCKENARIUS ad PAoen. vs. 711. supplebat éAóóvre. —Verius 
arbitror: 
Xaipo cé T, G (üéATIgOV " AAxJANVMS TÉKOG, 
caüívra TÓy T€ [uxpüv EGoAwACTA. 

In Cataplo 16,3. 9? ví BovAégpevos lege xal Tí ovAÓMsvos , 
solemnis et frequens error. $ 5. GovAe: — ép i(Qaoóssóx soloe- 
cum est pro épgizsópsóx. & 18. vpedopal ce mapavouov. és) 
TOU '"PaozqZvÓvog, peridoneus hic locus est ad confirmandam 


- w 


239 


emendationem loci PrLuTARCHI in vita Ciceromis cap. 9. Aíxi- 
y:g Máxep xpivjuevog xAoTHüg UT zü0ToU xTé.  LiciNIUS MACER 
repetundarum accusatus est non a CicERONE ()z' airov), qui 
ipse Praetor de repetundis quaerebat , sed apud CickRONEM, éz' 
wÜTOU. imi vivog dicitur de eo, apud quem quis accusatur, sive 
rex sive magistratus est, deinde de iudice, apud quem quis 
causam dicit, denique de teste aut arbitro, coram quo quid feri 
dicitur. Exzemplorum est magna copia. $ 18. 7v óoAÓv Éxw 
T&À TOpÜpwsim, revoca TQ wopÜjei. & 20. robe io0vrag cuyxpor&v, 
corrige cuyxpousv. & 21. mp Mix/ÜAAcu Tivà Ó(joAÓv qrpoc2o- 
xüv, emenda vzzpà MixjóAou Tiv0g. MuxuAog vera forma est, ut 
AicxUAoc, 'HàUAo; , KpaTUAO;, OpaoUAOG , AEpXUAOG , AEDXUALOZG , 
alia. CarLIMACHUS Epigr. 28. vaa QíAas, || MixsAec & Ti mo- 
yupày imyávecm pXTe cU xouQuw || Fíiyveo. OpacuAA06, AlUAAOS, 
"HpuAAec, alia, sunt ovoxopicixz ex OpaouxAXe, AioxAXe, '"Hpa- 
XAjg, ut Antonii lilius appellabatur Alexandriae "AvruAAcs. 
$ 24. &AAou; mpocxA^ci, supple so 2; &AAous mpocxaAsi, S 20. 
D)0À Aóyuwy für, lege cO0Bév. — zAeiovg 5$ Mupiouc, hic quoque 
reslitue TA&V 4. 

Sequitur suavissimus liber zep) rà» ézl qicÓg cuvóvruv, in 
quo $ 1. pro Jsarov lege óvzri0v ex Houkni Odyss. IX. 14. 7i 
zpüTrÓy TO) ÉmeiTA, TÍ D ÜcarioV xxTraA&E0; S 3. Dsimvely Oeimy 
mOAUTEAH x4) drUu(oAm, melius zoAvTEAS devp[odAcus.  Podtis 
jus est dicere: ZeupQoXov xcÜuva u4 mTapxMuzzve, aut ZoUgp[ac- 
Ady Te weipam vpoc(dmAciy (Qopi, et similia, LuciANUS maluit At- 
ticos sequi, qui omnes loquuntur ut ÁEscHINES in Z?marchea 
p. 11, 13. ví. spl Aéyew, rav queipixioy. véoy. mr0AUTEMN DeimVA 
Jemvi àeUp9oAoc. In $ 9. sxpioüzi mpi; O0 vi Rv dÓéAwci, ex- 
punge z9óg, quod nemo umquam in ea re addidit. $ 11. 7» v 
&pigx TpXE54;, dele articulum. $ 12. 4órUxurai coi m2vra Tijg 
eüxs qciioves.  LUCIANUS scripserat z&vr& cx) Leiiovos, 
. , &€U 
nata est dittographia e correctione erroris 7v:55, hinc eóvux is 
E. ebTvxei; ali, T9; süx4c SOLANUS. Gravius etiam afflictus 
est locus $ 15. rexpuxpioy. mrow0Uj4evol. TOU. [4 m 2p. AAA mTpÓTEpOV 
es QeDeumVwxivan Xi TÓ XGiyüy elvai co) TD weipiuaxTpoy Tilé- 
«€yov. miriücum sane hoc est indicium: si cui mantile novum 


apponitur, numquam eum foris coenasse apparet. Istas ineptias 


240 


nullo negotio critica ars dissipare potest, pro riféusvzv legen- 
dum est r/féusvor, et habent hoc duo optimi Codices AE; eliam 
si non haberent, certa emendatione poterat restitui, adscriptum 
est in margine zoiopever, quia rexjpioy. Tibépevor apud Grae- 
culos non erat in usu, sed rexjzpiey. zroio)pesvor: irrepsit in tex- 
tum, deinde scioli 7/féuevcv dederunt. Corrige: rexpipiov ToU. (£3 
cR RAAQ TpóTspOy c& OsüsrTVWkÉVZL xal TÓ xxivby elymi co) TÓ 
weipopaxcpcyw TiÓÉuevo, recle id quidem, quoniam suum sibi 
quisque xeipópzxTpoy habebat et afferebat secum. $ 16. &5v ozc- 
A«p[9Avsig scribe UmeAzu (avec, nam agnovit errorem suum sei- 
licet. $ 17. éAeimeTo xx) r&y Épri sioeAuAuÜóTuv Deurépoug elvai, 
supple 72 xz/ et recipe ex AE xaTéziey pro xaré&Qayev, hoc 
prodigi est, illud Ae/fuonis. $ 18. Zzorsiwopévou ToU vóTov imo 
vero capareivoj.évou. S 19 lege 3U' 5$ Tpi&y pro $ 2vo 7 Tpi&V. 
Ov £4 Tpeig dicebant non 3vo 2. & 24. ox aioxver xóAaEiw &v- 
(pbzoig d&vreLeraQOMevog; sentenlia postulat cuve£eraCópevos. 
$ 26. à và AAAx .cweikoUs: scribe éveiAoUsi. $ 27. OUvacÓxi 
&3ery 252. nihil significat z£iz;. veram scripturam monstrabit 
locus 58, 10. ZAA' oívÀe ye &cag Oe&iAg éxpaTci. $ 28. m0AAXV 
qi xoAaxeiav ipdaviovru, emenda ig$aivovra. $ 30. vepima- 
voug iAsuÜeploug revoca dAsuÜipouc;, non est liberalis ambulatio, 
sed ZAbera. & 36. memxibsuuévous uicÜo0  ÜmoTsAEi; Luvdvras. 
Iocularis est haec interpolatio, quae sententiam in contrarium 
.perverlil. 4470cU ümoTt^54s qui est, ut zoo, (Qdpou UmoTEMIG, 
non accipi! mercedem, sed alleri pendit ; hoc etiam supererat 
miseris ut servile obsequium suis sibi nummis emere dicerentur. 
E:rpunge jzoreAeéiz. In eadem $ dum philosophi apud matro- 
nam de sapientiae placitis disserunt supervenit a moecho epi- 
stola: illa statim rescribit: interea, inquit, oj zep! ccdposuvye 
éxelyo)  Adyoi éco! epiuévovreg g^ Ay éxelvyy dvriypadpaem TQ 
poxS izavxópkgyg ps TW» Axpiuciw. Non stabant, opinor, 
oj cep) oc pocUvwe Adyoi, quos zacuisse apud illam satis appa- 
ret, sed oj Aé£yovrec. 

In 4/pología quae sequitur 18, 1. olfendo in verbis e/zz mig 
müTóg TXUTZ yeypxqQoe EÉmcevra ixAy éxvrüv Qépev ei& OcuAelay 
éycéceixey , nam neque éxav et dépov bene coniunguntur, quia 
Qépov significat uer cpoluuiag xxi óppig et sic debile et lam- 
guidum zx» ercludit, et quia aórdc praecedens in ai72e yeypa- 


241 


Q«c ita demum recte ponitur, si in apodosi zjr?; repetitur, 
quae acerrima est apud Graecos perfidiae aut levitatis expro- 
bratio, ut apud Lysraw XIÍ. 68. aire émayyeiMdpeevog cocély 
TÀV TÜAIV mÜrüg &TOAccty. et XENOPRONTEM in 2£nab. III. 11. 4. 
wüTb; Ükdoxe 94»Wiv, müT0s OeLiàg DoUg, müTüg ébamATWOAXS CuyvÉ- 
A«(js Tcbe epaTWyoUc, et in AESCHYLI loco apud PLATONEM de 
Jiep. II. p. 383 s. 

ó à' xiróc UuvGV, aÜTbg iv Óolvg vxpàv, 

&üTrüg TdÓ ecimkV, &ÜTÓe égiy Ó wTXVdV 

TV 7TXiüx TV Ép46V. 
baec igitur omnia LuciANo bene nota suadent ut eum scripsisse 
credam: ajràg rabrz weypxQàe müTÓe invrh) Qépuv elg ov- 
Asíay évoéceixey. Im & 8. Opx m6 uode iri áxoUceTa) coU 
expunge ópz. $ 5 scribe Zgsy3zA58v pro GpsyàxAcy et dpyiea- 
ciy épracxvrA pro ópyxponci cuvapmAczVTG. 

In libello 2zip roO iv vf mpocxyoptce: c&AMamTOc. 19, 4. 
de &wéEiov TcO lluüicu, supple àc Zv&E£iov £y, frequens admodum 
hic error est et saepe alibi corrigendus. $ 7. &AA« 5Aq ixxpoueiv 
riy $4Ac» dele ZAA«. S 9 lege 0zà voUre TQ cuvÜ4saTi. S 1. TÀ 
OeUTepa Sveyx2zuévou , corrige rà Osurepeiz. el $ 18. ixeivog uiv 
cjr9$ , supple uàw oj» obrwg. — | 

In. Zermotimo 20, 3. a4Azi dvsrzácpxv lege &y aveo mao 
$ 0. óc xpóve mspiAx(oeiv, intelligerem 25 opp vepiAa(eiv. S 9. 
yépuv sig TÜ ÜszTcy. corrige Zayxrov, unde ios; zréywpos dicitur 
6 180. clas — mpodpiozi, requiro e/zcac. S 20. Üupiàxg éroiyosv 
müTQ lege évemolgosv et & 20. évemoAiTevdpouy S. 59. o03iy. y 
Eyuyé vi üvrsimoV, scribe £yey' fri etl mox Zpz TxÜTÀ AMÉy&i 
xx) Tp) TV aÜT&v insilicium est xzí. $ 68. xz el sore Tec12UTMV 
viv OUvapuy mopicaLEVOG feng Évi TXv éGéTaTIy TUV ASyO[AÉVUV , 
& 08 u4, cU iocÓ) xríé. Cui non nota ista dicendi forma et 
prioris apodoseos ellipsis? ut in Sophocleo 

&i iy Tig 00V ELewiy, el 98 M3), Aéys. 
et passim: vide Intt. ad Tnucrp. III. 3. in his autem omnibus 
praecedit ej uv, 5v uév el guév prorsus necessarium est, ut 
oppositio appareat et quod dicatur statim intelligi possit. Ita- 
que in Luciaxo scribendum xa) &) uév zors xrí. Apud HxRo- 
Dporum VIII. 62. c) si gqevésig xóToU xx) qévov foem) vp 
&ynÜds, si 08. uà, &vaTplpsig ruv '"EAA4Ó2 , ecquis est qui non 


242 


- 


videat sj 4i» Qevéeic HgRODOTI manum esse? [n $ 70..2AAà 
viyà Cwrucopey Uy. xpivai QuvZjsevoy, expunge viv4 , quod suapte 
nalura cum 7v 2uvépsvov copulari non potest. In $ 71. eic 
"«Iiobg T&A&i, si librarii scivissent futurum esse, TeAéc« dedis- 
sent, quam formam nonnumquam LuciaNO, saepius Atticis ob- 
truserunt. invitis, ut 67, 11, 2. érduvurzi Uo xal sixociy ÉTy 
eig Tày éacdpevoy 'EAadQuoAiGvz TsMÉceiy pro TeAeiv. In IsocRa- 
TIS 4rchidamo S 87. vig ox oiüev ovi mávra Ty [Bioy dy Tzpa- 
Xxis xxi xivoUvoig OixTcAOUUsv Üvreg, debemus hanc quoque 
verissimam lectionem uni Zrbüénati libro, in caeteris omnibus 
est sequior forma 2iaTeAécojsev a. Graeculis manifesta fraude in- 
vecla. Ápud PLATONEM saepius recurrunt futura TeAG, 2iz- 
TEÀÀ: ÉuvBixTEAE] fulurum est in PáAaedone 91. B. futurum 
TeAoUvTe est in Euthydemo p. 277. E. épxópsÓx TeAoUyTec est 
in Protagora p. 311. E. Irrepsit vitium in librum IV. de Zlep. 
p. 425. E. émavoploUpevoi vy. iov DiaTEAÉcOUCIV, ubi ipse 3Jiz- 
T£AcUcIy dederat, ut recte ZzoreAoUpuev servatum est de. Legibus 
Vl. p. 778 E., et saepe apud Comicos, etiam seriores. DiPHiLUS 
ATBEN. VII. p. 291. r. 
o0 ux mwxpaAG(üo c^ o0OmpoU0, Apdxuv, éyo 
iq! Épyov, oU Q4 DiaTEACIG TÁV "épauy 
. TpuTéQoTOIQy &év GymÜoig TOALOiG wxUOwv. 

ubi 3i472A6j; futurum esse apparet. Itaque si quando forma vitiosa 
in -isw aut -écopzi se oslendet, ut in. Cyropaed. VIII. v1. 3. 
TEeA&00Uc)y, aut alibi apud XENOPRONTEM, (ubi recte scriptum est 
JHellen. VI. 111. 2. zopzxaAo)vrzc, emendandum videtar VII. r. 
44, éyo cwyxaAG Tiv OWcov) aut alios, castigabimus. In $ S1. 
eb DupATIR mxpÀ coU mpidpevoi pxbému  ixTeTixmjuey Dikpopoy 
supple rà jizQopov , id est 73» riXv. more Graeculorum; paulo 
post ivi à Beizvoy QieEipyeroi, Graeci omnes dicebant zapZ rà 
üei-voy. S 82. cóx oie) naxpQ weips.&v mürüv dEepydoxcÜoi 3 
xxl yà Aia lcug TQ Üwwio mapaosiocÓa!, repone é£eipyasózi, 
tum e Qzvoiro pro Qaívorro. In $ 84. ridiculo vitio legitur: 
ÉQu vàp &vÜpwzOv Tivm iwi Tj WOwi xxÜcsCOMevoy iml Ti xvua- 
vwy! a&piüeiv TX xUuaTa. Nemini suaserim ut iz) cà xupga- 
v2»y:» consideat, nam fluctibus mergetur. Tutius est et iucun- 
dum zzpà civ xvaToyXvy xaÜiteclzm) et sic facile negotium est 
dpucdy TàÀ xkÜguxTA. 


243 


In Aerodoto 21, 1. lege ivíczarzi! pro éviezrrai. $ 6. pibov 
tixacuéyou y&pooU mpooAa(Qiy &A«05 yapoy expunge vapov, quod 
si Luciawus addere voluisset yZj4ov ZA505 scripsisset. $ 8. cov 
o) guixpóy 924 [54 xTé. Yerba sensu vacua scripserim de' o0 puxpày 
404 060g M XrT$. 

In Zeuxide 22, 2. 70 7c0. 'Opspgou xai T4V víxy cu xexa- 
pum 5éyyv om pseiy TOlg GxovoUGIV, lmporlunum xai in 4c corri- 
gatur. $ 8. 4& 23à xaiomoisiv éTtipETo, mon xaivomoiiy hoc 
dicitur sed xaiveroueiv, ut in. ÀnisTOPHANIS Zcclesias. 584. 

ei xaiyoTo[ueiv éüeAvooUucIy xxi p*- TOi; WÜdci Aimv 
TO]; &pxaulcig évoimmpi(Qeiv. 
et sic passim xaivoropsejy ponitur et apud alios et apud. Lucia- 
NUM. Verbum hoc natum est in metallis Laureoticis, in qui- 
bus quid sit xzivorojze?y. luculenter monstrabit XgwoPnoxw de 
Fectigalibus cap. IV. $ 27. xa) 3v xxivorousiv ys o0biy WrTo9 
egi vUy € "pórtpov. gà voivuy o0) simeiy àv Exo) oUbrlg TOTEQOV 
&éy TOl; xaTaTET[AWAÉVOIG TAEiuy dApyupirig *» sv TOig GT[AWTOIG 
écíy, et sic saepius in sequentibus. TTéuvei, xxraTíuveiv, émixaTa- 
TÉA4VEly propria: sunt in metallis vocabula, et hine xaivoroueiv 
sponte naium est.  Perspeiit hoc olim grammaticus, cuius 
locum PhoriUS servavit in v. KaivoTojeiv: xxiyyv. AxToQiay 
TÉAUEIy XUpíug , nisi quod A«vopizv solam ponit, quod in omui- 
bus metallis exercendis proprium est, Non deponam de mani- 
bus eximium XkNoPnHoxris libellum, priusquam turpissimum 
vitium eremero, quod plane perdidit locum in cap. V. $ 13. 
Aéy& ÜTi zOAU ÜXTTOV KV Ti[&UpOlp.Ex müTOUG El [uova TEpÉNOI- 
[sv ad!ixoüyTa. oU!Éva yp y Exoiy gUj[4xy0v. Non melius 
apparebit vitium quam opposita vera lectione, quam quivis 
eliciat ex his locis: 4£nabas. II. 111. 23. é&v vi6 Xe c0 ToiGy 
UmcXpy4« V. V. 9. o)Ts yàp Wig Uj,Zg cUÀiyp v-OÜ UmwWplaey 
xax&c vot0yTsg , aut HkRoporI VII, 8. àuà «zi vrarépz vov £v 
)züplav xx ToÜvrTeg, quod est id ipsum, quod XEsoPRON 
dixerat ej 4x3évo Um pxoupeev d2ixoüyrEc. In $ 4. spiuo dmeys4- 
ytprzi. Codd. Ez4ysprai. lege év54yepro) et mox pro clol. &civ 
m0! TEipRjLEVOI dyxzXORy corrige IzzoU ceipapiévou. 

In Harmonide 23 &$ 2. ipic émmivou xol 9ófwe xxl imicwwos 
&iyzi.. Graecum est xal vo) émiownos slysi, quod SrRUvIUS 
yidil, caeteri quam necessarium essei non imtellexerunt — ei 


244 


&xibsiZajo Corrige ézidei£er S 4. elg ToUs voAAcUS Tmpeiyai, imo 
vero mzpiéyat ut $ 2. eic rà 90x mxpidy , et zápodog haec est 
non 7a«poucía. 

^ In Scytha 25, 2. ày àpicepa. eie "Axa0upeixv. &idyruv, lege 
&vidyrov. — Athenienses dicebant Zvidvri, sed saepius sic peccant 
LuciaNUs et aequales. $ 3. 5 9244 aíry éreo áo xro maTpiTIG 
eUcz, rectissime zarpidri; dixit, nam Scythae et barbari omnes 
inter se sunt zxrpiorz), ut Graeci zoAiTai. hinc corrige Pno- 
TIUM v. zXTpiOTXi: 0j O0UAO0 TüV '"EAAMNVGV. TOAÍT2) 0b oj 6A&U- 
Óepoi. oi 3à moie (üxpQxpou; vmxTpioTus. Corrupit hunc locum 
Ponsoxus, quod raro facit: in unico Codice est oi 3e0Ac1 ixAJ- 
yxy, emenda ZAA4A«v. Quae Grammatici de discrimine inter 
TOAÍT«; el cxTpiOT45 tradiderunt non sunt satis diserta: cives li- 
berae civitatis sunt inter se zoAijTz! (non cuuoAiTzi); quibus 
non contigit in libera civitate nasci zzTpij2Tz) ZAAXAwv esse di- 
cuntur. [taque Atheniensibus Athenienses sunt zoAira;, Scy- 
thae Scythis zxrpiirxi, quia év QapÓzpowci mdvrz BoUAm mANw 
évó;, non est barbaris inter se alia necessitudo, quam ut sint 
ix Tijg aüTA; xTpióo;, id est xapaxe. Sic Phryx Phrygi, Car 
Cari, Lydus Lydo est zzrp:2746, itaque servi Graecorum omnes, 
si sunt indidem oriundi, zrpijrz) sunt, (non cuum xTpiDTaI), 
ilaque Toraris Anacharsidi mxrgi2746 erat non soAí/r4s. Simili- 
ter equi, si sunt eiusdem regionis, zrpirxi esse dicuutur in 
Cyropzedia 1I. 11. 26. 433. uévroi oxomeire, Omw6 ix TüV m0- 
AiTüv AdvTiTAMp3CeTE TÀG TÓLtig, AAA! üoTEp (zTOUG 0) KV &pi- 
€0; GGIV oUx, 00 Ay TxTpiOTOI TOUTOUG ÜwTEéiTE OUTOU XXl AvÜpa- 
T0Ug éx w&yTUY Amp[Mxvers. Sic Ücóg maTpidTWs Optime dicitur, 
sed absurdum est quod Portux IIT. 54. scribit: IlAzrov uévroi 
dy roig Nópoig xxl imi 'EAAWvuv TÜ maTpiTO! elpuxev. Inspectus 
locus arguet Grammatici errorem. Legitur in libro de Zegibus 
Vl. p. 777 C. 300. 0*3 AelzeoÜov uva uwuxavR wyure TaTpidTEG 
&AAXAQy  8ivxi TOU; — uiAAovTAag jov OouAsUcE[) — — TpéQDew 
v' &)T0U; ÓpÜXg, quae scripta sunt de servis in officio conti- 
nendis, sed nota est PorLucis negligentia. In PmnknECRATIS 
fragmento apud Schol. ad AnisroPHaNIS jfves vs. 1294. 

ol.xi À' müTbv xivOuveUety elg TÀv AlyuzTOV [ióvra] 
*"* * fva [4X EUVENM TOO! AUXOUDyOU TTUTDIOTAIG. 
hoc ipso vocabulo LrcuReus xopy3eire: óc £ivoc xal B&p(oapos. 


246 


Graeculi hoc quoque nesciebant et coeperunt zarpijraos pro voM- 
746 dicere. Insigne huius rei esemplum ScpaErEnus ad STEPHANI 
Thesaurum attulit ex IaMBLICHO, qui sua verba de trivio sumta 
admiscere solet locis, quos ex oplimis scriptoribus excerplos ad 
Pythagorae vitam enarrandam componit. Locus est cap. V. 
$ 21. yeüsai é(QoUAeTo Tig TV pabuyuaT)aw XxAAOVÜuG TOUS TTX- 
Tpi)T46, quod tam abiectum et plebeium est atque id quod 
apud LuciawuM homo doctus et salsus irridet, 76, 5. (qui nunc 
E«xpàT4e Ó dz) Mowov dicilur, ego eum esse suspicor a7ó 
Méiov ésízg) qui quum audisset dicentem: vT?iTX46 isi pol , 
respondit: JAZvÓaves &pm 5»wxe (àpQmpog Gv. In $ 4. 3 mepi- 
lóyc; Zva«scpépovra neque cogitari neque dici potest sed Z4va- 
epépavra. 

- In libro z&ec 3e? lcopizv avyypsdsw 25, 7. eic Uipog éraipoy- 
veg, lege aipovres. S 14. OloAOyecoc , verum nomen est OdoAÓ- 
yaigóg. S 15. IlowzwiovmoAÍIT4c , sincerior forma est IIojryiomo- 
Alr4c, analogia apud veteres constanti, ut in Mey4A« v0AIG 
MeyaAoTOATXYS , '"AvT&ioU TÓAIG "AvyTA&IOTOAÍITXG , ApuxAvopou Td- 
Am 'ApxavàporoAiT46, TA«Uxou O5upuos LAzxuxoowje06c, luvaixóg 
víAig TuvaixomTOAUT46, Apaxovrog vijcog Apaxovroy4OiT46 , KaxAM 
&xr4 KaAaxrivoc, et alia multa apud SrEPHANUM DYZANTISUM, 
in quibus nomina urbium xerà zapazüecivy scribuntur, sed 7& 
&yix£ xxTà cUvÜsciv. Graeculi peccabant dicentes Kesavrivov- 
T0Aig, Maque admonet STEPHANUS esse 3Uo uépx Aóyov, id est 
Kasavyrivou z0Ai; esse scribendum, quod MxrNEKIUS nescio quo- 
modo passim neglexit, apud quem est 'Avraioumo0AI6, "Apxav- 
ópovTOAi6 , Ne&oAig eic. Recte LuciaNus 32,1. ex 'AQGavcu rei 
xoc Tormavit 'Agavorsiyirou, et nondum illis temporibus in ea 
re peccatum esse arbitror. $ 19. cp; rà caQéiceaTov xai iaxU- 
póraToy. suspicor iexvórzTov verum esse. S 22. &zvra éxsilya 
legerim &cavrz TAÀ éxs. & 32. dE£ipara corrige aEiÜéuTa. 
$ 94. pro Zzà Kóvevoc, à mà Aserpoqiàcu bis scribe ex. & 38. 
ór: óAéÜpiog xxl qumvixóg RvÜpmzrog oUTog Xv. Emenda óAe0poc, 
quo convicio saepe LucraNus utitur, a DxwosrRENE sumto, 
cuius notissima sunt ZAe0goc Maxebdv, ÜAeÜpog ypaupuoeus , alia. 
Abutitur autem. LuciaNus eo vocabulo, cui eundem sensum 
tribuit atque xaapgza. veteribus enim xZ(zpuao odium , JAs6pos 
contemtum significat et JAs6poc est hotno obscuro et sordido loco 


216 


natus aut contemtissimae sortis, qui omnibus est despicatui. Sic 
EuwENES Macedonibus, qui volebant contemnere videri, Xeppo- 
v4ciT4c ÓAcÜgoc audiebat (PruT. in Eumene, cap. 18.), ut Pur- 
LIPPUS Átheniensibus £A:0poc Maxeüuv: sic Zxub»uo dAsÓpoc , Opb£ 
jAsÓpoc. Mknoporus HL 142. yayovac Ts xsx&s xa) Qv ÜAsÜpog, 
DgMosTHENES p. 688,0. avÓpazou; o0  éAsuÜEpous 4AA' óA&Ópous, 
et sic saepe de iis quos allo supercilio despiciunt, numquam de 
nefario aut seelerato, quos pestes et exitiosos dictitant AviLeG- 
yug aut &AiTXpicuc. "OAcÓoo; autem apud LuciANUM saepius in 
libris in éAé£óprg est depravatum. 10, 2, 1. pro éasópícuc Co- 
RAES recte dedit 24s6pous. 32, 11. 2As6po1, BC. 2A.s0pior recepit 
I1caBrTz, bene BDEkKkER expulit, similiter 33, 5. óac0po AC. àA«- 
Ópig male ille recepit, DEkkEnus veram lectionem revocavit. 
Melius etiam 32, 39. dAsfpicu, quod omnes libros occupat, emen- 
davit in éAíópov. Sic igitur hic quoque 2AeÓpos pro óA£Ópioc re- 
ponendum est: si quis dubitat velim cogitet neminem umquam 
de homine óAé6piog' dixisse. . E loco, qui legitur $ 62. «i2óe 
ixQxvwuoousvovy: Zàcpzrog; AsEkDovouc Kvidiog Ücoig ecurisipsiv Ozipn 
TÜy TAwiCouévwy interpolata sunt STRABONIS apographa XVII. 
p. 791. voUrov àà (rv vUpyov) &véÜwxs Zuceparos Kvibwe QiAog 
Tv (juciAéGV TÁg TOV TAGICOjLÉVEV GOTWDiAG WXpIV, Gc (uon » 
émiypaQu. [éviygapum. Xocpxzroc Kvióic Ac£ipávov; Ósoig cm- 
vüpsiv Uzto T&V mAuiCopiyuv], apparet extrema e LuciaNO esse 
assuta. 

. In eris Historiis 26, 3. pro eizóvroc sententia loci postu- 
lat iàóvroc. & 19. vevopévss 3ie éxxA«oias vfj mporspziq piv oi- 
àby capiAucaV To Ópy9e Tá Usepxig OB ueTéyvyaucay, habent 
haec colorem Thucydideum, unde pleraque sumta sunt, ha- 
bentque eundem errorem, qui in TiucyDiDis et Atticorum scri- 
ptis tralaticius est. Sedet viris doctis zpórepog et mporepaios, 
Uscpog el Osepziog promiscue a Graecis usurpari et perinde esse 
utrum Tj Tporépg an Tj vpoTcpxig scribatur, Tríj 2eépz an Tí 
Ugepzig: quod verum non esse et ratio docet et librorum longus 
nsus confirmat: 5 zporepziz ety ocepzia perpetuo usu de diebus 
dicuntur, omisso semper z4é£pz, quod si quando comparet ad- 
dicium fere est, zporépz et jcépx de uliis rebus quibuslibet 
repelitis, concione, proelio etc. Promiscue haec a scribis pomi 
certum est, sed quid isti non permiscent? itaque in. LUCIANO 


247 


scribe 7j 7porépa et vij 0cépg, in THUCYDIDE recte scriptum est 
VIL 51. íi ài» mporepala — TaUTQ Tí X4nuépg — Tí 3 Ocspalg. 
male V. 46. rjj 2' ocepzxía éxxAuoig pro océpa et VIL. 11. vii 5' 
bccpaia (u&xx) pro oesog. et V. 75. rij 9à mporepaig nuépa ubi 
5$4£pg expungendum.  Ápud DemosrukxEM de Zaí/sa Legat. 
p. 345, 7. 7j vporépg TGv ÉxxA40109 bene editur invitis opti- 
mis Codicibus, in quibus est zpgorepaiz, contra post pauca vs. 18. 
à 3à raUT' simcRv TÀ TpoTepuig praestanlissimus SS zporega; ob- 
wudit. [n eadem re in AtscnHiIxIS defensione $ 63 legitur £y 
Tjj mporépg TV ÉéxxAwcigv el Tjj J' 0cepmig mA [upépa]. et 
6 65. rà pv mpoTépg, T&V ÉxxAwciGV cup(QoUAEUEey, Tij 2 Ücepala 
(lege 9sépz) robe mpotOpous émipwuQieeiv. recte & 66. eig vv De£- 
pxy éxxAxcíav, alib ógspxiay. et $ 67. dv Tj Ücepzig TOv Duciv 
ixxAw4ciQy in omnibus libris est pro ócéoz, quod BEKKERUS 
correxit. Ád eandem rationem caeteri loci constituendi sunt, 
nam quamquam vetus admodum is error est, ut PoLLuces olim 
deceperit scribentem I. 65. Qaí»e 2' 2v — Tí sporepaig xal mij 
mporípg et mox xal óeepxia xai ücipz, tamen est error, quem 
longa dies excusare potest, sed ut recte dictum sit efficere non 
potest. 

In $ 23. deep 05 cep) vpé&zeQav AcmTOUGM TV dyaÜujuiDpLevOy . 
xaTyóv, emenda x&zrovc: vel potius recipe a nescio quo dudum 
emendatum in GALLAEI co//ec(aneis , quibus SOLANUS usus est, 
Calamitosum verbum est xézTew, quod in Codicibus diffingi 
solet in xj TE, xOmTEV, XATTEIW , x 4pm TESI, alia, vid, HkMw- 
STERHUSIUM ad P/u/um p. 314 sqq., qui in verbis AnISTOTELIS 
oi àà xézQoi ZAlckovrTxi: TQ GXDpg. xóvTOUc! yip «üTÓv optime 
correxit xazT0uci. Disces indidem quo discrimine diremta sint 
cTAv, AdzTEww et xa Teiy.. Egregia est VALCKENARII emendatio 
in EnaTosrHENIS Calasterismis 38. (in GALEI Opusc. Mylthol. 
p. 131.) oeóvóe dew Ó uéyze xaAoUpsvos ix 00g, 0v xx) mieTv Ad- 
youci TÓ Ux TN; TOU UOpoxy00U éXxyUctuc. ln xal sieiv vidit 
x&zTsy latere. Supra p. 58. ALciPHRONI reddidi zi. ZAsm exec 
Tàg jàyag ExaTTOV pro éxozTov, et quis in PLuTARCHI libro «i 
mpsc(Qurépp voAiTeuTéoy p. 788. A. ubi Árcades invitant Thebanos 
ut in urbem ingredi et in aedibus suis hyemare velint, EPAMI- 
NONDAS dissuadet his verbis: vÀv uiv ÜzupaCevsiw 0p ZG xai Ücüy- 
TX Te TÀ ÜTÀM yupyaQojéyoug xaà wuAmlovrTuc, ày 3i mpg 


248 . 


«9 up) xaÓwévoug ópBoi Tüy» xJmMqv xÀm TOoVT AG cDDby móTOV 
5y54coyrxi Oixdépew , quis, inquam, dubitabit mecum xzZz7o»- 
T4; emendare ? ut apud DroegwkwM Laénr. VI. 48. zAwp2oas T) 
"vrpoxóAmi07 Üépuev &yrixpug ExaTTsv, ubi-.in omnibus libris est 
et olim edebatur £xzpzrev. [In $ 29. 4v]. £svig éx&Aceuv. verbo 
iam diximus supra iz] £éy;» unice verum esse et reponendum 
ubique apud LucraNUM, apud Atticos, apud Atticistas. Scribae 
omnibus fere locis £éviz in £evia vel £evíay stulte corruperunt; sed 
fraus perpluit in rZ £éviz, r&y £sviav, vois Gevioiz , ut apud Ak- 
scnINEM de JL. L. S$. 162 éxA9yv uiv yàp dizi cà Etviz ueri TV 
cumpéc)smv , ét in marmoribus, ubi de legatis saepe KAA€- 
CAICTIIZC NIA legitur non E€NIAI. Male apud DEMOSTHENEM 
p. 81. 20. oi mpécf:g m)ro óT' émi Eevinvy abToUg ÉxaAEiTE 
DiNponrius edidit, quum alii £cv/a, alii £eviz. servent, et Zévia 
certum sit; at recte idem in Zfelemecés VI. 1v. 20. dedit éz) 
£ívim Tüy x4puxz éxaAscaV, idque. omnibus locis reponendum 
spreta futili auctoritate scribarum :omnia corrumpentium. In 
$ 30 pro Jie£éreocv emenda 3ie£ézous cv, quae formae creberrime 
confunduntur. $. 33. cZAA« é£4priso, lege 3E4pruro. Sic enim 
veteres in ea re loquuntur omnes, exempla passim sunt obria. 
&xpriteiw sequiorum est labes aut eorum qui extra Graeciam 
nati Graece balbutiebant magis quam loquebantur. $ 34. uer 
ezi00g Oy ÓpXTe: requiro jerà TOU 721006. S 40. mevrueaDimiov, 
scribe zevrega2ixiov.  Áltici in composilis servant zévre, &£, 
éxrà immulata: é£zcu;, óxroTOU6, SbTwWxuc, SEuéDiuvos (at Ex- 
TA£Üpog, éÉxjwvos) óxTduMVOs , ÓxreOdxTUAO;, eodem modo dice- 
bant sevreTWplo, TévTÉ[ANVOV , TEVTÉXAIVOV ,. TTEVTÉN.ZAXOV , TreyTÉ- 
w0U;, TEVTETXAUVTOG, TTEVTECUpDIyvy0V ÉUAoy alia 1, vid. Piknsox 
ad MoxRipEM p. 321 et LoskcK ad PunvNicHUM p. 412. Certa- 
tim in his scribae delabuntur ad popularium consuetudinem, 
qui i£amove, Óxr&moUvc, mevT&AWvog sim. dicebant: hinc formae 
veteres passim laborant, saepe erlinctae sunt et in Atticis et in 
Alticorum. imitatoribus: zevraóozypiav in. JZellenccis Y. vr. 12. 
corrige in zevreüpaxuiav, quod evasit in. DiNARCHO conira 


!) Pnorius: ITevreAiQigew: di& voU « Afyovow et Hevrézmgyv xal mev- 
tíxÀivoy xul qevvéyeAnov xul rtevréugvoy xal ztávv a và 650s«4 olco ÀAé- 
yovos dià voU «. 


249 


Demosth. $ 56. et alibi. In Lrcuneo coníra Leocr. $ 102. 
xaÜ' ixácw» meyraerWpilm scribe cevrerWplàm et passim certo 
remedio tolle certam labem, cui similis inest in 3exaér«4e , rpia- 
xoyrzéTr4c sim. pro Oexér4c etc. LUCIANUM in ea re non deseruisse 
usum veterem monstrat felix vitium commissum 66, 39. ixcá- 
dig yàp, oljsz4, qot 9) &px)j, non sunt suspicati significare sex 
stadiorum et reliquerunt inviolatum, unde éxcz2ic; elapsum est. 
Etiam nostro loco zevresa3:2iov habet aliquid praesidii in libris, 
sed nihil in huiusmodi locis indigemus eo tibicine, et quod semel 
constabit necessarium esse neque eripient scribae neque si ultro 
dant magnopere curabimus. 

In libro secundo 27, 65. xaóseppe» Atv TOAAOUG Ti 
wAcxy &xAUcouc. In hoc loco eundem erravi errorem, quem 
VaLEsHIUS in Drowg Cnunys. Emend. II. 26. Credebam ZxAvscv 
Aipeévo, esse quem fluctus non alluant, itaque absurdum esse ni 
videantur /raxésse siccas maohsnae carinas in portum. Meliora 
me docuit WezssEkLING ad Dion. Sic. duobus locis III. 44. et 
imprimis XVIÍ. 104. ubi videbis &xAvscv Aipéva eum esse, in 
quo lucius non excifentur, qua non est alia statio carinis 
tutior, Nihil huc faciebant ojpíveg xAsigol xal AxAcisor, de 
quibus uterque cogitabamus. Melius mihi res cessit in SCYLACE, 
in cuius Periplo (Tom. I. p. 22. in Hubsowr Geogr. Afin.) 
legitur IlZgog Ai4évxe Exoumwm 3jo, dw Tü» tvm xdÓicov, infeli- 
eller editor x4AA:sc» coniecit, in KAOGICTON pellucet KAe&I- 
CTON, xAcisdy.. In $ 7. xerwyopsiro 2' abToU ÜrI. uepxvor xa) 
éaurby &moxTAvoi, haec est meliorum librorum lectio deterior ; 
minus probati servant veram dzexróvoi, quam a DEKKERO recep- 
tam oportuit: dzoxrévo; minus diligenter esset dictum , quod 
ostendit pejvor, pro quo jzvei, substitui non possit. Attico- 
rum veterum consuetudo postulat geo et. &exTovoly, ut 
csQeuyoiwy, AeAMÓoiwv, mrevoibolnv, xaremyoiwv , mpoEAwuAuÓofus in 
Cyrop. II. 1v. 17. alia. Addam e CnartINo unum, ut lepidum 
versiculum vitio liberem et faciam ut intelligi possit. Legitur 
apud Arnxw. VII. p. 305, 5. 

TplyAw 9 ei py dwOoxciq TívÓcu TivÓe &yBpdc. 
&bw3oxol4 PoRsowo debetur pro 4243óxo! 3, sed nondum sen. 
tentia salva est. Lege: 


vplyAwv 3' ei uy BouSoxolu "y rlvlou mivÓc ZvBpoc. 
19 


250 


Similis est apud Atticos forma futuri contracti »vopioly , pevolyy , 
Quaoyricí4v , épolyy eaque perpetua est, ut ievo?, épo? sim. barbara 
sint illis. [n XkNoPHoNTIs Oeconom. VII. 5. uxor mea , inquit 
IscHOMACHUS , priusquam mihi nupsit, £54 0v T0AMfc éri|sAelag 
ümug de éA&Rwiezx pip Dono, dAdwicm 9 AxovcomTOo, lAaigm D 
&porro, emenda poly , ut bene scriptum exstat in Cyrop. lII x. 14. 
v&yu émeÜUu e: AxcUaai Ó Ti zroTà époíg.  Allicistae his formis fere 
abstinent , ne videantur jzegavixiCeiy. In & 20. cepi r&v abercu- 
pévay ciquy 54pàTuV e Um. éxelyou eiciv éyyeypapjs[et£yoi. alienum est 
ab hoc argumento verbum éyypadei , emenda efey yeypapuitvoi. 
ium revoca ixzyGg dmexéxpiro pro &vexpivavo. deinde pro àopa 
yàp Gee o03à muvÜRvecÓui) iüedp:yv , emenda édpoy et od3éy. Qui 
vulgatam ferre potuerunt confuderunt éZpo et £GAez«, tum lege 
cpociày yàp &v émwvÜnvópwv , perconiabar identidem, et pro 
m&A &mexplymro corrige vv dexpivero. In Codd. IIAN et 
IIAAI facillime permiscentur, vid. PonsoNI Zfdvers. p. 73. revoca 
denique vpaQ34 dzevuveypévq , nam sic loquuntur Graeci, non 
Éev4yey tuévs , quod in eius locum invexerunt, non éceyyyey udys, 
quod BEKKERUS coniicit. DEMosTHENES p. 1332. &oQépei ypa- 
Qv xaT' aüTOU xaxcctwG mpóg Tv &pxovra, et passim.  Sae- 
pius in his libris videbis optimas lectiones temere repudiatas 
esse, pessimas e codicibus novis calidius et inconsulto recep- 
tas: pessima omnium est ézivàg vocabulum nihili pro ezipavc. 
In $ 38. àz' iexuporépav veiv px dpsevoi: ex quo loco et multis 
aliis (ubi legitur uaeoüa) &mÓ ToU TrixUue, dm TOU xaTzcepá- 
p,xrog et sim.) emenda ARISTOPHANEM in Zysisir. 619.726 'Apax- 
Qiyac axómsi || £c Mixov &ypoxp' &' immav uospouévae roi àvopa- 
ciy. verum est dq izzov. et in ,£nabasi III. 11. 19. oj. uày yàp 
&Q' Vmmev xpipzvrci pio ÉQ' Tamwv. Praeiit omnibus HowkRus 
Odyss. I. 50. émicauevoi £y. dQ. Vemav "Ayüpdo: uagyaclau, 
quem sequuntur omnes. In $ 483. xar«évrec pervulgato errore 
pro xzóévrec. Im $ 46. iyi 3é puxphv )70s26, non hoc scripsit 
sed &o0sds. | 

In Zyrannicida 28, 3. cépecózi lege cepécu:: sic nonnum- 
quam cepoUp,evos occurrit, ubi aoristo opus est segípevoc. Vide 
10, 2, 1. 12, $ 1 et 18 et alibi. In ZeHenicis II. n. 9. àcoi 
Tijg müT&v égcépovro sententia loci postulat écépyvro, non privaté | 
sun sed carebant $ 10. mavra cipivue uec xol máyree ol vópoi 


251 ^ 


xx) dAsuÜeplm ome xai wioxparla: Bígaioc , haerent omnes in 
cT&yTeg 0| vigor, BEKKERUS cvrz oi vópor admodum infelici 
coniectura. Excidisse suspicor ante x«i KOI et legendum xà 
cvreg oh vópor xdpiot xc) éAeuÜsplm  caQc.  AESCBINES in 
Tímarchum & 38. iày py yàp xoXature Tove Aixoüvrag Écovrat 
Üpiy ol vduot xxAo0) xo xüpim, 62» O. dpiwrs xxAol] vov xUpioi 
3' oeóxér;, ubi eleganti et venusto homini redde xzAc iv 
xüpi À' oóxéri. Quod in S 17. legitur é&y àQaAQmoie OciZas . 
Tà QíATzT& olxrpüg cpoxsieva attrectarunt librarii qui Tàv 
QixraTov mpoxslusvoy pro sua sapientia rescripserunt. Nihil est 
Atticis tritius quam ut carissima capita liberorum , uxorum, 
parentum TZ Q/ATaT4 dicant , praesertim in imminentis periculi 
aut exitii mentione. Hinc olim suspicatus sum emendari posse 
locum in Zpitaphio, qui LxsiAE nomine circumfertur, orat. 
Il. $ 35 oi uéAXovrTeó vavjmyXucei mp Tüg QuAOT4TOS Umip 
vüy XÓA«v TOv dy ExAaQuiy namque legendum jz?p r&v QuATZ- 
Toy TUVy iy ZxAxplu nempe nihil magis fortissimorum virorum 
animos angebat quam Z ózà rGv (apQapey süTUxXMOZVTUV TOUG 
orexTsÜÉyras WATiDO creicecÓzi. compendium male erpletum. 
QiAÓTwTos peperit, deinde absurda lectio temere est incrustata, 
In $ 11. lege ZAAg Tc TpÓT9 non cj. $ 2. ef Tic aírüg niy uo 
pro & Ti; (4X a0Tóg uév, et expunge a)Tóv post ó vdpoc. $ 15. 
lege Tapé)uxs pro dàméÓexa. - 

In 4fbdicato 29, b. lege &uvvzpéve pro guvopévo et Gcormep 
Aoav xpusol pro cor zepzczy: contra in Zellenicis VIL. 1. 21. 
Qcorrep 97a» editur, ócor mpra requiritur. $ 6. c34v vuvaixa 
Qxreipov dElay obcavy, imo vero dva£ízy cócay et pro m4cxei 
pày cuyyÜes Tolg AuTQUUévorg requiro 7Ó cívyüec. S 10. Zza£ 
 yeytyuxae, &mab àyxwréTpDae. in plerisque libris est Zvaré- 
Tp&Qags, quam viliosam formam Graeculi invehere solent et in 
hoc verbo et saepius in Zvzrpézsi;, unde apud Oratores sub- 
inde et alios ZvarérpaQa legitur, quod vitium undique eximen- 
dum. Male Dixponr in DkxosrHENEM p. 324, 28. Zyorerpad- 
TE& TeCepit ex uno caeteris meliore quidem, sed vel sic tamen 
vitiosissimo, el BEKKER in Z'vmarcheam & 190 dvzrerpxQórac 
et in C/esiphonteam $ 158 ZvarerpaQórz, apud DixaRcnUM I. 
& 30 zvacérpadQev apparet, et $ 108 eig ry xeaAn air TéTpa- 
Qev et III $ 4 àvzrevpadóc, quae omnia refingenda sunt ad eam 

19 * 


292 


normam, qua Atticos in dicendo usos esse et analogia et multi 
multorum loci incorrupti demonstrant. $ 11. &rirpéiiaci 3izi- 
TZy, scribe 3íaiTav, nota dictio est érimgézei olouray et in iure 
Attico solemnis et constans. Luculentus est locus Lysiae XXXII. 
2. rà uiy pro) Émtiox müToUe TOig QiAcI; ÉmITpÉoui BlziTmV 
m&p) vTOAAOU TOi0UjéEVOG TÀ TOUTUV Tp&y[uaTX [xOÉVA TÜV ÉAAGV 
eloéyzi, et saepissime sic apud Oratores legitur. Idem plane vi- 
tium in [soCRATE apparet adv. Callimachum S 13. oix &y more 
éArérpewe Nixopmup OixirXy vel Sigur gv, CoRA8S OiaiTav Corre- 
xit. Apud Isakuxm V. $ 31. Z£íov» Oimixv MWpgae EmITpOTEUEIV 
eadem opera emenda éziTpézewv. 

In PAalaride priore 30, 5. 7| 36i moieiv; lege Tí £c. $ 6. 
ám Tig wérpae jivTÓpevoy corrige xarZ. $ 8. óc ry ye &AXuv 
oüóby üQeAoc supple o03à) Ov XMjsAos. $ ll. &morceAécti, melius 
&coTtAe] scripsit. In adtero PAalaride 31, 10. lege Xp" àv 
flou^eveacÓz: pro &pisz (QeuAeUecÓz , quia sequitur &i AoyicaicÓc. 
si sanum videbitur &pice (JovAsUcecÓzi, quod in aliis est, pro Ao- 
ylezicds (Codd. barbare Aeyícecóe) scribendum erit Aoyieiote. 

In .Zlexandro 32, 1. o0 '" Aguvorsiy írou ToU y0wToc dele alte- 
rum articulum. $ 2. 4Ageeuev oó MivUav vy o09? Tiv "I9yy xaa- 
Tpíxuv lege Biüuvíav pro Mivuav: ad Tilloborum haec spectant, 
cuius vitam ARRIANUS propterea conscripsisse videtur, quoniam 
provinciam suam, Bithyniam, veraverat; male igitur Mucízy 
coniecit PALMERIUS, quod DEKKERUS recepit. $ 3 quantocyus 
revoca ojàzqÓsv uejwmTÓg "v T&ÜTA ys pro uojxTOs. S 5. xol 
p cuyyevécózi, supple xz) u» xiv. $ 6. vv àà Tam&iwvobe xa) 
óAinyisoug olxXropze Exovrog corrige TaT&iyoU et revoca jAÍyoug 
Tobg oiXWTOpze. $ 9. riv XaAxw3Ó)a. ego.civibus malo credere, 
qui eam in nummis KaA520yz appellant. $ 12. éc(uAGv dc riy 
qarpióa, scribe ig(jaAdv, quemadmodum Zéu(4AAsw cle iy 
&yopay saepissime dicitur. $ 19. navreUserai 0 Óeóg jwTWv civ 
»pépxy supple ic j»r5v viva, ut dicitur £e: sig rplr4v. — XkNo- 
PHON in Ze/len. III. v. 6. evveridero amapécecóni si; Burt cupud- 
p2v. S 19. xxAécsiy fpeAAe, melius xaAeiv. 6$ 21. éx círTWG 
BpurTiac. Graecum est Bperriag. $ 22. ix Alzoug wiyelou, nescio 
cur abiecerint Zpxeíou. $ 25. rivi yàp &AA« supple v/v/ yZp ày 
&AAg. S 92. Ajay yàp r£ cem uivz (QiQAla. Graeculi miran- 
tur formam zemeupuévz pro ZmecxApí»m et vellicant et refin- 


253 


gunt, unde alii libri habent zezorpévz, plures etiam zejó- 
Mév&.  ÜOredebant zemeuuévovy significare coctum, ut in Pluto 
1142 et 11206. 
Hxey vàp à» coi vaeüg 50 TeTE[.uÉvOG. 
cíjot TA&EOUVTOG TOU 'V TETDAOL TET EJUJAÉVOV. 

et alibi; missum significare mirabantur. In DkwosTrHENE, cuius 
locum DiNDonr. indicavit p. 672, 30. rfj; érieoAsic ópiv éxelyus . 
meTE[Auiyyus, alii libri zegdsioewc substituerunt, alii 4sexAj4é- 
y4c 1: recte idem DiNpoRrFiUs in Hxsvcuio emendavit xaTz7e- 
Tsiyx pro xaraT&wTÓUeva , quibus idem addidit Prom lo- 
cum: memejepsdyuy. Aéyouoiv o0. dvoy &meeuAUu ivy», quibus omni-. 
bus qui adiecerit LuciANI locum et ex melioribus tantum libris 
servatam formam zezejuupesva, certa emendatione mecum manum 
TnaucrpiDis reponet I[L 2. Zvayxacófvres 2i xol TRUTMV TV 
dcísaciy wpórepov $ DievooUvro monexcÜm:. Ty T& yEp MjséVOy 
TV wüciy xx] Teiyv oixoódjuwcoiv xal vegy vrolwaiy évépuevoy Te- 
Aeclivai xal 0em ix ToU lldvrou Éàei dquxdcÓmi vobórae T6 xol 
siroy xxl & peTuTE(ATÓULEevol *cxv, nonne est luce clarius eT«- 
meTspuLévor *0xv ab historico scriptum esse? neque enim pro 
peremüpmovro dici potest werazejrópsevoi soxv neque imperfecto 
ullus est in ea re locus. Opperiebantur, credo, quae.ex Ponto 
arcessieranl , non quae arcessebant. Addam ex DkMOosTHENE 
locum, cuius eadem plane ratio est, et correctio, si fieri potest, 
etiam evidenlior: Legitur in oratione zep) ToU ceQavou p.271, 
14. ei 3 x (QouA4 94 2E " Apelou m&yov Tà mpXypuz aloüopévy xal 
TMV Ujuerépay &yvoiny dy oí Béovri cuju (Qe(auyxuiay i0oU0cm émeC4- 
v«4c€ Tüy &vÜpuzov xal cuAAc[QoUcm ÉmcXVWyaycv Qe 5vZ6, EEup- 
ams ày Ó TOi0UTOG xal TÓ OÍxwv Bojva: BimDUg iEeTÉ[ TET ÀV 
Üzà TOU c&pwoAÓyou TOUTOU!, quis admonitus punctum temporis 
dubitabit emendare é£ezézeumT' Xv, et quam ineptum sit é£e- 
"TéUWTtT' ky non sentiet? | Omnino animadvertendum est scribas 
saepissime plusquamperfecta in imperfecta depravare solere, si 
terminatio est prope eadem, ut mutata vocalis in diphthongum 
aut addita una litterula ex plusquamperfecto imperfectum faciat, 


1) Forma zézeuue, etiam apud sequiores nonnumquam apparet, ut apud 
PoneurnmM de Abstin. IV. $ 17. àivevzóüv voig megi dávdup nexzeppévoi 
?Ivydo?; wpóg; vóvy Kaícapn. 


254 


ut in 2AcuÜlpuyro (sAcuÜspoüvro) , Ziyyexro (yy iAxero), ÉoxamTo 
(dexámrero) et similibus omnibus, quorum magna est copia in 
Codicum scripturis. Rarissime plusquamperfectum in imperfectum 
abit , contra frequentissime. Dabo nunc pauca quaedam exempla, 
in Oratoribus emendandis alias plura daturus. In Cyropaedia 
VIII. 1v. 23. xe) TxUTX piv 3*4 oUT9 OieocxwzTéTO, COrrige Jié- 
exwuTT0. Apud THUCYDIDEM VIL. 2. v2 9à xol dEeipyaauva 
xaTtAsiTETO sCribitur male pro xareAéAenrro. IV. 23. &uxoué- 
yuy àà amüTGy QieADovTo cÜüÜUc ai covimi, inepte pro 3ieAéAvvro. 
Contra IV. 47. óc àà. &xdyoav éAéAuvTÓ 7s ai omovóxi xoi mu- 
psBiovro o] Ay3peg recie dAéAvyro, sed mapedéOovro pro mpeal- 
joyro aegrum et vitiosum est. In LuciAwo quoque saepe idem 
observabis. Confundunitur 26, 5. xaTsmÉTavwTO el xaT&TXUETO. 
27, 1. dwovevéxpuro et dmevexpoUTo. 54, 3. Wyyenro et »yyéA- 
Aero. Redeo ad Zfexandrum, ubi $ 33. &i Toje/roi; &vÜporzri- 
exo; dXinTpi(ery c5lou, vereor ut viri docti haec verba intel- 
lexerint; vertunt: sé (ales inter. homunciones versari voluit , 
quasi vero ea res aliquid habeat veniae et excusationis, si quis 
cum hominibus inficetis et stultis velit aetatem agere. à&urji- 
Bei. Tiv. est aliquem ludificari, hominem hebetem et insulsum 
et stupidum /udos £ocosque.facere. Eodem sensu legitur 53, 26, 
XQAUs| yàp o00ày x4jé co) évodumTpl(ei  Berei04 wvlpeic e&orara- 
[46vog. | Similiter PLuTARCHUS in Perticle c. 4. scribit zzpéoxe 
TOig XOGixoig OixTpi(dv 1. e. materiem iocandé e£. érridendi. 
In $ 36. 72. 9' e reivavrloy Toig TA&iGoN mpobxupei, Graeci in 
. ea re dicunt cepieAÓeiv, mepisijymi el cepiexoper corrigendum 
est. $ 39. oi Kaílezpoc oixovdior non sunt déspensatores Caesa- 
ris, sed procuratores. S 49. éxaTspo;: plures quam duo fuisse 
quum sit satis veri simile éxesoc legendum erit. 

Ín libello ep) épx5cseg 33, 8. oóx xiecx)vai lege c) xacai- 
cxUovai. $9. cXv "Duoy xaÜeiAe xai eic £0atpos xaTéppiiev, emenda 
&Ae xal eig tüaQog xorMpsmnbev. Saepissime xaTtpeiz et xaTap- 
pimrG (xorapizTO) vidi inter se permutari, et xaT£ppi[ juo — xa- 
TEp4pip421. (namque sic ubique scribendum, ut éeAduAiupai, 
non xaTep5ypeiujuzi) et xaTwupeiüuvy — xareppióuv. & 27. ure 
TUHV AsoyTiy alóscÜelg pTs TÜ jd 4AoV, 0 vrepixsiT a) absurda lectio 
transpositione sanari potest 5v zepíxeimrai xXTe 72 pózaAov. S 50. 
'Exiwaisy dváXoc:w melius dva3vci». & 04. Üzsp uéyisog Üma- 


255 


yog, Graece dicendum ócezmesp. $ 60. jmoxpiwo)pevo rà Aormà 
mpocwTéim, scribe zpócema. videtur sgóewmov pro mposmweweiov 
dici posse, at non conira. 

In Zexiphane 34,2; cüx cbmOpue Éyo, Lexiphane dignum est 
&Qópuc, tum scribe ZxjXc 9 et & 5. &zíuev et é£ipev. S 4. T 
xópx. scrib. r$ xópa, ut T& *Wípm, TÀ TÉyym, và iàém. & 1O. 
Éüwxev dyuwysmc« Oixw» *» ARE mcaTQczG Quero. Áthenienses dice- 
bant AexmxTsiv, üt 8xmAsÜpow», Exxaldexz. dpwytmrw scribendum 
est Zpwyémy, de quo adverbiorum genere paucis iuvat dicere: 
Tl; et vi; habent adverbium sibi respondens m$; et zc, ut 
&yxÜós c0: elc yé vig habet adverbium Zpoeyéree quod pror- 
$us idem significat atque i£ ivóg yé rov vpdmov vel iv| y4 v 
cpómQ. 'Após quod respondet 73 cl; ipsum sine vestigio inter- 
cidit, 2/4; emersit quod significat à «à7/c;, unde ópo), ópdtcy, 
óudce nota sunt pro y caórQ, ix vaíToU, elg Ta0TÓv. Ex aude 
superest Zu40sy Odyss. A. 10. et Zuz una, tum passim apud 
Iones cjàzj4dc pro o02s/c, cuius adverbiis utuntur Graeci omnes 
obóxuRc, odàxp00sey caet. Quemadmodum autem dicebant Zpoc- 
vérG9$ sic in usu erant Zuouyémov, &uwyémcu, auolevyémolcy, 
&poryéror, quas formas omnes enumerat Scholiasta PLATONIS 
ad SopAisiam p. 259 D. quarum qui unam intelligit omnes in- 
telligit, et facile sentiet quam parum diligenter de iis veteres 
grammatici erposuerint, doctosque deceperint. Quod in Mox- 
RIDE scribitur p. 50 Zpuwyémy 'ATrixàs, Apeoyémus 'EAAvIxGg 
et'Azyzore 'ArTixüg. ÓózaaToTE 'EAAqvIxGg et imposuit RuBNKE- 
Ni0 ad TiMAEUM p. 29 et PikRsONO sic emendandum: 'Au g- 
yéTY ATTixüc, óc umoTEe EAAXQVIXOS. el 'Au uo yémus 'AT- 
TiXG;. Ümc do TOTE 'EAANvixEg. Vel hic ipse locus MozRiDiS 
ostendit has formas apud populum in desuetudinem abiisse: 
itaque si quando in Codicibus vetuslis apparerent ingens immi- 
nebat a scribis periculum, qui aut funditus tollebant aut ZAAov, 
&AA0lcV , XAAce vel Oj4e6 substituebant pro AMOT, AMOOG&N, 
AM QC, 'Agoiyéroi sive djoreyézor (nam quod in Scholio Pra- 
TONIS legitur aporyémo) xxl &pocézo)! ita corrigendum censeo, 
ut Zzgoryéror deleatur et scribatur Zpoceyézrori, quam formam 
commendant et stabiliunt óudee et 4A2oc£ vci) plane intercidit, 
neque mihi lectum est usquam, neque in ullum locum incidi, 
unde pulsum esse videretur. 'Aguovyézov eodem modo perierat , 


2906 


quum BEzxkzRUs ex Orco revocavit apud Lrstw XXIV. 20. 
Éxmeog yàp ÜjGy ciüiemi pocQoiràv Ó (uby mpóg [MUpomwAETOV , 
ó 3i óc xoupeioy, 0 à póc coxuTOTOREjoV, Ó 3 (m0) àV 
TUx4 — &mxvreg yàp eiüioÓe mpocQoiráy xo DieTpiQery XAAOU 
y£ mov. rem acu tetigit DEKKERUS Zjzovyézov reponens. "'Apo- 
Éevyémolsy sémel incolume ad ros pervenit in PLATONIS Zegi- 
bus Vll. p. 798 B. puxaviy 93 3e] Ty. vosoléruy évvoeiv (scrib. 
éziyoeiy) &polevyémo0sy, at perierat idem in Gorgia p. 492 D. 
TàÀc iy íwibuuixg; (xe o0 xoAaucgécv, iGyrx 0à a)0TàÀg d$ ueyl- 
vag TAWNpuciv müTXig GAAOÜÉy vé oücey PronuaC riy, recie viri 
docli Zpjolevyézoley reduxerunt. '"Apugyérg et Zuaoyérzoc sae- 
pissime leguntur apud multos, hoc saepe in ZAA« yé wc cor- 
ruptum est, cuius rei multa exempla ScmaErERUs attulit ad 
APoLLONIUM HnopruM T. II. p. 237. et in Indice p. 652 B. et 
ad l[aconsr Zppendicem ad PonsoNI adversaria p. 311, ubi 
IAcoBsiUs ÁELIANO pro ZAAec vé m6 &vÜpdeioy reddidit Zo 
vémus. Ne ipse Zauu[20^oc abeam duos locos tralatieio errore 
depravatos in integrum restituam; alter est Dzowvsu HaLic. 
I. 67. xivàuveUovci 7&6 TVTtG Opuog yé TwG TÓ mÜTÓ Aéyciv, ubi 
ápacyéroc verum est, alter PLUTARCHI zepl ToU Zxojeiv p. 4A F. 
Adyog Om dvpg &AAMG yé mg OoxoUyTOg 9 X&AcUjMÉVOU QuAOcÓ- 
Qu mepamdp.evos , ecquis est, qui Zocyiézos dubitabit recipere? 

Ut ad Zexiphanem redeam 34, 20. zb viov irOv X4gwlv 
QinAdysTair, ut intelligi possit praemitte voculam óc, óc zpà xi- 
Almy éràv. cf. 97, 20. c0 àé oi dg ém' "Ay zuipvovog d&moxplvg. 
21. oj0à TÜ G6xUAAscÓXi. Rarissimum verbum redde Hxsycnmio 
ubi KéxuA7a: 33pa legitur pro ZexuATa 9op&. &$ 23. àv mdjumOAw 
Mav vüy &T0AÉAcnpo, non possunt coniungi zZpToAU Ala, ia- 
que Aizv abiice. $ 24. àv uà wapxcwe «ürd mov xiv TQ Ae- 
vouévg (440. &yayxalov $ corrige vo: et pxàév. &$ 25. o03à moi4- 
ràg PmraivoUpuev ToU x&TÀ yATTXV ypáQovras monas. Spre- 
vit BkkkERUs egregiam Mzixrki emendationem, qui comparato 
versu CRATETIS: xal xaT&yAcocc roit TÀ ToMjxTX xxi TÀ u- 
AxT& || rpexéeg 42e), correxit xavrayAaTTX vpéqQovrzc, ad Eu- 
PHORION. p. 47. cum xar&y2oTTog comparaverim xzózAog et xd- 
vofog apud PosipiPPUM ArHxN. XIV. p. 662 4. et DiPBILUM 
ibid. IV. p. 132 x. 

In Zunucho 85, 8. &' ür«e cwveivat Ol; véoic, emenda &$' à Te. 


hy 


251 


In Demonacte 37, 11. 0081 yàp 3eicÓzi scrib. od3éy, et pre 
dE nyopedneiy d£ayopeUcei. $ 14, iml cji IloxíAg OuzTpipo ridi- 
cule pro éy rij IIorxíAg. 

In 4moribus 38 , 5. cr 315yyciv , BEKKERUS ÉfT401 , malim 
3ií&yyeoiv, deinde éxzobày &zolépsvoc, alii jmofépsvoc: neutrum 
ferri potest. Jlemovere, tollere est ixzooív voieisÓxi, qui ex- 
quisitius loquebantur pro ccs/rÓx; dicebant r/0ecÓc,; et resti- 
tuendum est óiusvoc, tum pro xac' àxpi(ig émiSeiel moi lege 
xarà Táxpijhg Duébeipl coi. $ 6. cip mAmuÉvou TOU, recipe ex 
libris zip7a4évov, quod HomkRo sublectum est. $ 8. àvo 3 
xa) Tpsig, vera leclio et hic est 3U' 3 rpeic, n PLUTARCHI 
Cimone cap. 10. aóvQ 3à veaviexe: mapsimoyro cuvyüeig Zpmre- 
«dpevor xaAGc, recte viri docti pro cvv4leig emendarunt àv 3 
cpeí; ex THkoPoMPO ÁTRHENAEI Xll. p. 538. B. vepmyero py 
àe venvioxoug OU 9* pelo Éyovrag xépumTm xri. S 9. vAéoi lege 
m AEQ. $10. émeibày muxacÜGciv &mecALovro turpi errore scriptoris 
pro ée134 zuxacósiey. Dum omnibus lenociniis orationem comit 
in ineptias, ut fit, delabitur, quale est 7v 'Aísyyo: x,oplov xy3e- 
[Aves , villici sunt, credo,*quos, si fundos in ipsa urbe (xwpíz 
" Absyuc1) colebant, satis otii habuisse putem; 72 9egezTi0v nescie- 
bat significare cubiculum, et bellum est quod addidit 272506 o03' 
&xapii rapovrog. S 13. IIxpíug Alfou leg. Ilapicu. & 16. Onyopuat 
lege 3iyGpai. S 18. é£geiuev Cod. F.. Z£ipsy superscripto s, 
ifüpsy genuinum 'est et 6$ 13 zpfuev: in his isti veteres imita- 
bantur: in utrisque scribae grassabantur; paulo post dAsAóy xci 
vwpórspoy scrib. mpórepog et pro éAeAdy xci debuerat siAXxer scri- 
bere. $.19. xz» (pax) T3; iBÍxe weidoUg ézic&Lyc multo usita- 
tius et melius est éycz£gc, ut apud HxnRoporus suaviter dic- 
tum est IX. 3. ZAA2 ci Beidg i5 Évécaxro lj.epoc, et. turpissimo 
vio obrutum hoc verbum est apud AmisroPHANEM in ZLysi- 
strala 551 
5v Tcp 'AQpobirq — iuspov Sav xaTaTVEUCM 

x&àT' éyré£g míravov TepmvÓy Tolg dybpdoi xal jomaAiceoUc. 
ubi palmaria est HinscniG1 emendatio i&yca£g, quam a Bencexi1e 
receptam oportuit: ére£z barbarum est, utrum a£ an «£ scrip- 
tum sit nota tachygraphica ambiguum facere solet !, 7 et c ubi- 


!) Hinc factum est ut tam saepe dto et £E£o, rr«gáto et agito confundan- 


258 


que locorum permiscentur, ut hoc ipso loco Irirá£ois ex Cod. 
A. affertur. $ 20. mapxvópsoe quod BEKKkRUS retinet barbarum 
est pro z«pevóuxoe: idem vitium et alibi tollendum et e Lrsra - 
III. 17. roixüTo, zxpwvopouy. & 23. éz) và véoy émrrówTzi, PLATO 
semper epi 7i émToijcÓxi scribit et mepl Tà vécy verius videlur. 
6 26. àmavipuÜivreg sententia postulat zza»3ps0fvro;s. $ 38. 
meipácoi scribe meipécxi, Graeculi zeip&Gerv dicebant pro zei- 
p&cÓz: ut est in $ 26. memeipaxóci pro meTipapsévorg. S 38. 
fux GG pMelycpuev AvÓpamroi.. Scribe sIrz cc. S 4l. zoAvreAeis 
àà T&v aUe Oppo) xaüsvrmi, supple 23' éx vÀv axévov. 
& 42. éregdx;poras Umvovu; diversé coloris somnos interpretantur 
esse: ridicule. ALciPHRoN feret opem I. 3. évàg vróv é» rii 
IloixíAq 3QuerpiBóvrov &vumooWToUu xol évepóxpwrog unde ivepóppos- 
T&g scripserim. $ 47. ex EURIPIDE recipe veras lectiones &Téy, 
&Uc5vou; Ude, et méuiei yàp "Apyoc. S 50. mxpsxore melius 
mvmpexmTt. S D3. xarà Tv xcpixóv m0rÓ émA&TCÉsy. aut ego 
vehementer fallor aut iocus, quem librarii pessumdederunt, ex 
ÁRISTOPHANE sumtus est et ex eo restitui potest, Ex Zquitibus 
vs. 1130 legerim pas ém&raLev. -* 

In Zmagénibus 39, 11. coizoTa6 v0AAEe iOeiv Éveciv , corrige 
Éciy. S 12. scribe aórQ TQ gWéTpp, Qaéi, xal Adiov, OUvacou 
yáp, quae sumta sunt ex Hsropo 

abTQ. TO uéTpQ xa) Acioy, aixe OUvqau. 
In $ 16. ózóex cuyypadQeis icopyxaci 3$ quAdcoQoi mxpyvéxaciy. 
In Codd. est tralaticius error zapyvéyxac:, quod quoniam bar- 
barum esset in Cod. À. magxvéyxavro rescriptum est. Vides, nihil 
aliud quaerunt isti quam vocabulum aliquod Graecum, conve- 
niatne sententiae necne ne cogitant quidem: jjvexz et composita 
saepe in Zveyxz, émWveyxa, mXpyveyxz transire solent, ut in 
ÁsocRATis Panathen. & 207. ézwuvexóri et émwveyxóri confusa 
sunt et $ 261. ér4vexag et éyvesac, et multis aliis locis. Hinc 


tur Eadem de causa «y et ey et «y et ey in Codd. vix possunt distingui. 
Librerii qui non intelligunt quod scribunt in his de more ludunt. In Lucrnmo 
4. 6 3. pro iéráz0$ in optimo A est évézOs. In IsocnamIS .Árchidamo $ 39. 
dà» movjompuev và xehevóueva Beffaiog 0n viv eigjvgy Gzonev, male BEX- 
KER éiope» abiecit, ut G:ouev ex Urbinate reciperet, nam sententia loci postu- 
Jat certam pacem habebimus, certa nobis pax erit, Contra in Lxsia XXVIII. 7. 


$ovyiay ngóg vobrov; Ebevv, verum est á£ee. 


259 . 


parata est certa medicina PrAToNIs loco in libro X. de 7lep 
p. 612. 5. o) Toc pacÜo)g o08à vràg Of£ag DixaiocÓy4g imX4viy- 
xa&o6ey , Gaep Hoioódy ve xai "Opypoy Opeic Épave, quis enim 
dubitabit mecum ézyvécxpuev restituere? Respondent enim 
haec iis, quae' p. 367. D. dicuntur jucfobe 53 xal 3dEas mpeg 
&AMUuG ÉTxiveTy, et mox TÀy ZAAqy uicÜoUg; Te xx) O0fag 
iyxupintdvruy, ut res certissima sit. Nusquam autem quod 
sciam idem error tantum caliginis offudit atque in STOBAEI 
Florilegio XCV. 15. 'Apxóraes vayvobc Tv "EpaTocÜtyoug 
'Epuv ToUToy ém4veyxs TV elxov 


pei avr éMaxEe, vl 3 o0 pend xev &veUpon; 
xa) voUTo (scrib. roUTov). 
'Opbcü. xxà y&p RAAAOy ÉmuOivousi Mépipuvan. 


quis non statim intelligit ér$vece legendum et versus esse ex 
EnRArTOsTHENIS 'Epué? In $ 21. ix xpo 9» mezompéva, melius 
sine praepositione, ut $ 23. óc« i34 E£UAcu xal x«4poU vemoiwrot. 

In libro sequenti ózàp vv eixdvev 40 $ 8. neraypavpai ce 
. TR TOixÜT& ÍxÉAsuccy 9 müT2 pkày uaprupacÓn: Tàg Üsdg, natura 
rei et dicendi usus postulant paprupeicÓzi. & 11. Pme pud 
elo UmepAAwTxi, Corrige Ümep(mAsrrai. $ 12. libri mag wera- 
Xo7[4046  — xol dQaipzocys — 4508 cQaAds (ali ceQaaeic) 
docti homines geraxoo [40616 et àaupytaens emendarunt , eadem 
opera cQzA& dare debuerant. Paulo post xai eórQ 4o) moi- 
oUTÓy Ti elmeiv Éüobev. slmeiv ali eiiciunt, alii in «lvo; refin- 
gunt: hos DixponriUs sequitur, illos BekKgRus. Legerim: xa) 
&bTQ Ep) Toi0UTÓy Ti ims) expuncto Zàc£ey. In $ 24. libri 7/ 
co; Éxeivo 2Ooxei, recte FRiTZsCHIUS éjxeivog, vitium natum est 
ex more tachygraphorum, qui o superscribunt ad syllabam o; 
significandam. In svvzyoyfi Aé£euv xpxoipev (BEKK. Afnecd. I.) 
p. 405, 5. legilur Zw2puro.  AxocÜévue iv TQ xaTÀ 'Apigeysl- 
v0yog. &vTri TOU AvebiAmso: turpe est istiusmodi maculas non 
eluere: Z4vi2purog legitur apud Dxkmosrn. 1.]. p. 786, 11. 4ez«i- 
go, &víidpuroc , EuixTOG , 00 wapiv, o0 QuAlav yiyvdoxay. bid. 
p. 433, 11. EuPoLiDis senarius legitur: 

TÍ yàp ég" ixeivos dàmomaT4U dAwTEXOG. 

vel puer reponat éxejyoz. Iterüm p. 464, 8. xóvoQoge Polos 
Ay T9 9s — cuuaivei x)rüc énurQ peprupeig xré. emenda airs 


260 


foác, quod iorose Comicus nescio quis effinxit ex proverbio 
«üTà og. . 

In Zoxeride 41, 12. o08à dizi rovc xdpoug &iysv Ér: aüTÓV, 
paulo melius in aliis ézííyev sed genuinum est éz4yero, non 
enim aliter quam ézZyecózi et mepizysaÓz: dicebant de eo, qui 
amicum aut amicam comitem viae et itineris secum ducit, non 
érüysiy aut mepizysiv. vide 13, 12. [ovem ad coenam euntem 
érayüpivoy TObe XRAAoUG ÓÜcoUc, et sic saepe apud omnes, In 
$ 16. Kpiira venavisxoy Cod. À. veavixóv et saepissime alibi -/zxoc 
et -ixog confunduntur, ut 5,54. cadQpovixdg et cedpovlexoc, 45, 
20. xvvixóg et xvvicxog. Àdmoneo XkNoPHONTIS gratia, in cuius 
Hellenicis III. 1r. 4. perperam legitur oóroc 3* 3v xz) v) &l3og 
yexviaXog xol TV Vu eUpococ, ubi certa emendatione rescribo 
yeayixXóc.  Cinadon erat corpore robusto et vasto, ut de eo per 
vim prehendendo diligentissime Ephori caverint et veavísxoc 
ad aetatem refertur (73 5Aixíav), non ad formam corporis (7à 
&l2o;). Idem vitium.in BkkkEnI Zfnecd. I. p. 365, 8. xu atoc: 
ysxyioxoc, GQpiyGv: dubitasne veavixóg reponere? In $ 42. ei 
xx) GAAoUG GOL Ofxm Oo Tig xmrxpiuxocxcÜm: vywudToug, 
corrige Zvouóro, iéniurato (ibi, & 54. Gee màyw éxovo)vro, 
usitatum est éróvovy. $ 55. ómoreAécew — xeipiozcÓni, corrige 
jcoTEAE€ly — mweipooscÓai. S 60. 0 3à xauyav &TÓ TOU TpaUpa- 
vog et post pauca xAdc égiy dm TOU TpaUpaTOg: utrobique 
emenda iz2 oU vpx)pzTo;, ut in $ 61. o23à écavai varo ir 
qvi; ü0Uvw4c. Sedet viris doctis perinde esse utrum Zz42 an ózd in 
talibus scribatur, namque $zó in mulus libris est, in optimo 
À. in priore loco Zzà ToU rpaUp.uTos, legitur, in altero oz ToU 
cpxmUp,xTog. Nostri est ubique arbitrii ex Graecitatis ratione et 
usu singulos locos constituere, quum ea sit describentium levi- 
tas, sed de ea re mox plura. Quis denique miretur 3re£ézece 
solere irrepere pro 3re£ézaice , ubi viderit $ 61. pro &póy 3iex- 
mxicz6 in oplimis et antiquissimis esse Jiexzécac , unde sciolus 
in Cod. À. 3iexzerzoa; elfecit sententiae securus. 

. Quicumque scripsit Zucium sive 4fsinum aliquanto serius 
quam LuciaNus vixit et Graecitate utitur aliquanto deteriore, 
multa negligenter et plebeiis erroribus scriptitans, ex quo ge- 
nere unum specimen nunc attulisse erit satis ex $ 4. perd ue 


e 


TÍe piy Éemi X» vüv por O0bg xe el macouc (ómóra:g REITZIUS) 


261 


Tag ^2nWépzig mÓToU mporcp.evG. Respondetur: wei pip i$ Ad- 
pioxy, Éoixo, 0à évraUÜa DimTphpei piv 9€ vífvre "uepüv, quae 
scatent vitiis, salis credo manifestis, Permulta igitur insunt 
vitiosa, sed ipsius scriptoris inscitia, a quibus abstinendum ut 
$ 9. dxéAeue cuvavaxAlvecÓ x: pro cuyxaraxAivegÓai, et S 6. Omug 
ÉAÓq xx) xxÜrui4cy, extrema barbaries est ixacU3yow, sed sic 
isti solebant. Insunt tamen compluscula scribarum peccata, 
quorum pauca allingam, in $ 16. £yvov ciyii zporévai xod xep- 
Ouive  TÓ à TalecÓxi. genuinum esse arbitror xepàaiver TÀ 
ma4íecÓxi, compendtifacere plagas, sic enim xepàalyeiy nonnum- 
quam Graeci, saepe Graeculi usurpare solent, de quo usu ad- 
monens GksLius ad Diowkw CnunrsosT. p. 593 4. scribentem 
elcxpR xspümvei Ücadp,mTA , affert PHILEMONIS senarium: 
TAG y&p Tévuc y ueyaAm xepüxivel xaxd. 

et ex HiwERIO xep2zíveiy TX OewZ. ldem mihi indicavit locum 
Dioc&Nis Laénzi VII. 14. xepócívovyra T yoUy évepov uépog Tio 
éyoyA4ceuc. Similiter saepe alios Graeculos vidi scribere. CHA- 
RITON p. 36. xepQav:ig yàp doivze paTalas xal xvoQopiay &ypy- 
voy et p. 101. xepoÓXuoezxe Tv mp&civ, TÜ Mwewpiov, TÀ Decud. 
eodem igitur modo xepàalvei 7à. xíecózi scriptum fuisse arbi- 
iror. $ 18. maiovrec o0 Tpórepoy àQixay ply 5, corrige dviixay. 
6 90. Zpyoy 9» và ÓvqAZTQ dmoxTtVely ps, imo dmoxTeivei. 
6 34. ri xdpy» và» 0m Tol; Awsmie yevouévyv, scribendum £z, 
ut supra ostendimus. $ 38. óA/yoy é3Myozy &moxréivat , PELLE- 
TUS et CouniER1IUs A/ycu correxerunt. »Jfale" iudice IAcoBriT- 
Zi0, sed parum idoneo.  DBEKKERUS servat óAíyoy sed dAíycu in 
ima pagina subiicit cum dubitationis significatione, ut in re in- 
certa et ambigua. Satis tamen certum est Zzo3ejy semper cum 


accusativis, 2s» non aliter quam cum genitivis coniungi, v0A- . 


A00, A&ÍgoU, puxpoU, ÓAÍyou, ÉAawicoU, TocOUTOU, neque um- 
quam in frequentissimo omnium usu, 70AU, TAéig0V, Quxpdy 
caet. vel uno in loco comparere. ere dicitur óAiyeu 3eiv vel 
brevius dA/yov, numquam óA/yoy. Quae si quis certa esse olim 
novit aut inter legendum quam certa sint erzperiri voluerit 2A/- 
yoy abiiciet et dA/you unice verum esse fatebitur. Librarii sub- 
inde peccarunt in Tocoórg et mapà pixpy Pwca, aliis, sed 
castigati sunt ex libris melioribus, imprimis ex Üróinate Iso- 
CRATIS eximio libro.  Laboranti Lvsiak obiter opitulandum, 


262 


qui XXIV. 1. o) voAAo00 Óém wp Éxem TQ xaTWydpo dixisse 
putatur, at nemo dixit umquam o) moAAcU 3». n Codice 
unico est z0AAoU Oíw.  Graeculus qui Lysiaw interpolavit o2 de 
suo addidit; quanto reclius óAí/you 3éw restituisset. Qua forma 
dicendi constanter omnes in ea re utuntur Athenienses, ab ea 
LysnM semel descivisse quis credet? In $ 49. ozíox:ro Tí 
cuTplài Üiay mapéfew: in vulgus notum est librerios verbis, 
quibus suapte natura inlfinitivi futurum subiiciendum est, aori- 
stos solere subiicere sua fraude et interpolatione refictos, in 
qua re saepe immanis barbarismus homunciones arguit, ut in 
hoc loco: praestantissimi testes z££oi afferunt, unus zapa£ai, 
quod omnes respuunt, at nihilo melius est in Lrs:a II. 21. 
ldAmitw» QcuAamcÓx:, XII. 19. dovro xTr4oxc0oci. XII. 6. voui- 
Coyreg xaraeucacóxi, S 15 et 47. oóx Kpacay Prirpéoi. S 53. 
gou üiempaSacÓsi, et similia passim. Qui libris aliquid tribuunt 
cogitent velim LuctaN1 libros aliquanto meliores exstare, quam 
est ille unus deterrimus Lysiík. $ 51. oóàly rpirovu cxpaxaAÉ- 
coyrog, recte DiNDoRr o2àÉv vr: vo. DEKKERUS male sanum 
Tpirou servavit; paulo post ambo retinent 3éog p3 B3cw Bixwy 
pro 28 et eizero 7 Qeüyovy pro sizero Qevyovri. $ 56. o0. Qeipy 
&T' ipo); Eu, nihil significat o) déeípy; si quem facessere 
iuberent aut Qóeípou dicebant aut o9 Qfepe?, ut apud ARisTo- 
PHANEM o)x ic xópaxag dwoQ0epei; JVub. 789. E'gq. 892. sic oix 
&mei; oüx épelos 0D ciwT«0c1; alia sexcenta imperiose aut ab 
iratis dicta aut ad servulos occurrunt, ad quorum rationem o 
Qepe? emendandum esse DiNponrivs quoque vidit, at BEkKERUS 
aut non animadvertit vitium aut ferri posse iniuria pntavit. 

In Zove.confutato 43, 6. xz| )mue ácQaAisspoy àmoxpivg , 
recte BEKKER Zoxpivií, melius Zcoxpive? dedisset. In uno libro 
$pa à xa) Ómw6, in quo falsarium tenemus. $ 8. dae 3ouAeUeiw 
jóuáae wozep vxpà TQ 'Adp4TQ9 TÜV '"ATÓAAGva, Ón aliis Tóy 
'ATÓAAw, ut saepe alibi videbis Ilorsi2dvzx et IIoms:38 de loco 
certantes: vide 8, 2, 2. 32, 13 et 43. 43, 8. ubi libri variant 
in &móAXw et aT0AA«yx et 8, 19, 1. 1n zoccióÀ et voocidva. 
Mihi satis certum est. 'AzéAA«vz et Iloceióvyz aut retinenda 
ubique esse aut revocanda, 'AzíAAwe et Ilocc;jóG nata esse e 
compendio negligenter lecto. Nempe 'AzéAAcvos , 'AmíAAwvi et 
"AqiA^ova scribuntur una forma &7AA suprascripto v, et secundo 


269 


A. caudam trahente, ut in vocabulo decurtató moris est: ipsa 
sententia aut articulus indicium facit quomodo sit quaeque for- 
ma erplenda: non facile peccatur in caeteris, in accusativo 
solemnis error est. Habeo ob oculos scripturas codicis Z/oren- 
(ni, quo lawBLICHI vifa PytAagorae continetur, qui liber, - 
ut supra diximus, communis est origo et fons apographorum 
emnium, unde id opus et edilum et correctum est. Horre, 
lotus liber compendiis et vocabulis truncatis, in quibus bene 
Graece scientibus nihil est impedimenti, at videntur haud ita 
multi esse aut fuisse, qui bene Graece sciant. De caeteris com- 
pendiis optimi libri et verissimis lectionibus et lacunarum sup- 
plementis compluscula supra apposui, caetera alias daturus: 
nunc unum tantum ezpromam , quia praeclarum est et praeclari 
auctoris, ARISTOXENI, $ 234. ubi primum pro el 7i4 7epiesxaeiey 
&üTobg sig Qopày (alii cup Qopav) aEZióxpewv in archelypo est 
ele QiBov &Zidxpewy. Syllaba co habet superscriptam litterulam 
 perexigaam ea forma, quae xw refert cum accentu gravi oy 
significante: hinc natus error est. Deinde pro evvrzxfsvar él 
TOU Tp) OiyTriay ivxyrloy Te TiwwE TOV xaTWydpav müTOU tiTélV, 
Codex ÁAnisTOXENI manum servavit banc: cvvra fva) iz) ToUG 
cep) Ouyriay OpXQ,m TOidvÓs. weTATEpMbdusvos Ó Aioydoiog Edu 
vy Quvríay 1 éyavyrloy Tí Tiwz TV xxTWydpov, quibus verbis 
historia nobilissime DaMowis et PriNTIAE eam formam induit, ut 
eam veram esse intelligamus, eaque ipse ÁRisTOxkNus $ 233. 
Quxxxxodvui Quo) Aiovuciou ToU XixeAlag Tupawvou Ór& ixTecÓV 
Tis uovapxixe wpaupuarz év Kopivóg i3ÍÓacxsy, quo meliorem 
testem nemo requiret. [n hoc igitur Codice, ut in aliis paulo 
antiquioribus, compendium, quod dixi, aliquoties apparet, modo 
recte lectum 'AzóAAvva , modo negligenter 'AzdAAs. Perperam 
$ 7. descriptores dederunt rjj II1apüevíà: rór& uuiyfivai Tbv ' AzdA- 
Ae et $ 52, 53, 135, 140, recte $ 152. uavrevecÓzi vy 'AvdA- 
Awyz, ubique in Codice eadem est scriptura, quae item ap- 
paret $ 136. ToU éy "Tmep(Qopéoig dTÓAA, in qua peccari non 
poterat. Attici constanter dicebant v4 cv 'AsóxAw, v3 TÀv 
Iloreiàà , extra iusiurandum fere 'AzdAAwva et IlossibGya , quas 
formas Luciíawo ubique reddendas esse censeo. 


!) Haec est proba et genuina forma Graeci nominis, quod alii aliter depravant 
In LxsiA XXI. 10. in O€avría» abiit, cui d&»vria»y reddendum. 


.. 264 


In Zove Tragoedo &&, 8. àAiyov Üacy ToU spucoo &moslAovrec 
Qc Émixenponóni xol imwAvyacÜxi uovov, aliud agens PrkRsO-. 
Nus ad MoxRhiDEM p. 163. commendavit é4Avyzc0a: pro ézi- 
Avy&ticÓx: et pro splendore offudit calzginem. Lege éravya- 
£ec0xi.. Codex M pro ézixex;péiaz: affert memorabilem lectionem 
éixexpávÜmi.  Xpaiveadai et émiypalvecóxi pro colorari diceban- 
tur olim, Graeculi quia hunc usum ignorabant solita temeritate 
aliud quid de suo substituebant. Insignis est emendatio Brnakir 
in ARisTOPHANIS Zcclesias. 64. 

éyAicivóuxv clc mpüc TV WAV. 

acute eruit veram lectionem e BEKKzRI 2£necd. I. 72, 28. vwpaí- 
yscÜai pàg *Aioy: TÓ A&yüpuevoy Oz TRV TOAAQVy ÉTiKxleww TpG 
fiov, et poétae reddidit éypaivógsv. Similiter verbo àzi1ypolveiy 
utebantur. LuciaNUS 47, 6. ró cüj.m pg Tüv W4Ai0y ég TD Al- 
Biozixby émixpivxvres, quamobrem ézixeypavÓa potior scriptura 
videtur. In $ 183. xaraciy4cov xiroU; iurpe vitium est pro 
xaruciyacoy. & 17. cepipévery el T1. xal épei, lege mepiuévei 7l 
xa) ipei. &$ 21. uóvor y &p écjev, et hic emenda zóro) yzp écpev, 
vide supra p. 111. $ 25. éreí rol ye ei ipo) ém' éfovcimg T 
vpAyp5u *v eimcm &v, olet, TOUG lepocUAOUG Tpowv dmEAÓEIy, ut 
Graeca oratio sit et LuciaNo digna, haec ita sunt constituenda: 
Are) ei y)? dT] duo và mpEypu. *v dXcx| u' Ày cde: xí. $ 33. 
vl ojy Pri xpi moieiv Aorróy, expunge xp. & 34- 4AX' Ürep suy 
juyeróTXTOV (SuvaTóv À et BERKER.) corr. 3vyvaràv udvov, quod 
solum possumus. S 46. mémAsuxae dw voTi; xal TOAAZ. sic 
AD. caeteri z0AAZxic, quod verum et genuinum est. In Codd. 
ea vir discernuntur, namque zAA suprascripto Z ponitur pro 
T0AAΞ, quamobrem saepe óA/ya et óAryzxic, mAciez et mAei- 
«ξ videbis inter se permutari, ut in Jemonacte 37, 51. àAiyz 
pày AxAUV, ToAMAXIG Ü' &xoUwv; lnepte in multis legitur pro 
TO0AAR. S 52. 5upeic 2à Ti mOI0ÜEAEV, COTT. vOIGjLEV. 

In /Somnio seu Gallo 45, 2. ZvÜpuzix&e éA&4Awctv, revoca 
&yÜpumivoc. S &. maU, Gyalé, AobopoUjsevóg uer. optima lectio 
debetur soli À. caeteri omnes «vov exhibent.  Animadverti 
hanc esse constantem antiquorum consuetudinem, ut zie dicant 
et TaUca!, numquam autem forma z«jcv utantur, quam inter- 
dum Graeculi ex suo usu invexerunt, ut h.]. factum esse vides. 
In 67, 12, 2. -a/ov, à TáAcivVa, Daxpiovcx vulgata lectio erat. 


265 


Cod. A. zaUc2: obtulit, melius etiam F. ma, 9 7ZAzivx. In 

49, 83. edebatur caos, d 'Eppmyópmz (QéXrige, lauta, 
optime AC zaUe servarunt. Ex iisdem locis sarciendum est 
quod 39, 2. legitur zaJov, & Auxlve, Tepéeidy Ti x&AAoc dya- 
zAdTT«), nil iuvant Codices, at vel invitis «vs LucIANO resti- 
tuendum. Semel mihi z«/cv apud antiquiores lectum est, apud 
EpuipPPuw Arnxw. VIII. p. 347 5. 

vuxphy rovTi. | «sou Que&v, Maxeóàv &pxav. ; 
cui reddiderim za o)» Qucówv: error e scriptura IIATOT natus 
videtur. Nusquam alibi apud Veteres legi z4/ov, quo soli 
Graecüli sequiores abutuntur. n fine ali (eggóxse, alii 
ix420óxeic, hoc veteribus praeplacet et revocandum, illud solum 
Graeculi servarunt. $ 14. ózà ua4Axv Éywy, revoca 0m pAus, 
quod solum Graecum est, cf. $ 29. sic saepe 972 xdAzov irrepsit 
pro óc xóAzov.  Peius etiam in PoLrAENo erratum V.19. coi; 
éyxeipiioe , & [xexpujpudvn] dxdpitov 072 4A4c, ubi emblema 
erpunge. $ 18. rv i4p)y émiDei£oia, necessarium est ézioei£ous. 
$ 21. 7v re eiodpépsiy dg — 3v ve émeEidyai, trita sunt in bello 
&Eifyas et ÉEooc, Jv i; É£oBog yévurou. Apud HaRoporvum VI. 56. 
vitiose editur £y ríjc; éZo3Ígo: pro rijs: é£03o:0:: composito éze£- 
iévz. non est in tali re locus. $ 24. zzvr4 corr. v vu r1. $ 25. 
Zupaxouciuv: :sic Constantinopoli loquebantur et veteres libros 
corrumpebant. Ubique Xvpaxócioz restituendum. $ 81. ér) Qypov- 
viügy Corr. o7À Qpovriiov. | 
In Jecaromenippo 46, 3. zou xaramecov, scribe-zoi. $ 6. vy 
oüpaviy O4Üsy müTbv imiMeTQoUvrec. Non est rei conveniens com- 
positum éziperpeiy, admetiri ; AvajserpoUvrsg convenit aut 3iz- 
perpoüvregc, aut simplex gerpgoüvrsc. $ 8. ómóow r&v Adyav trans- 
pone r&y Adyav Ómdcw. S 21. mvócm évà cuvsmiempair ados & 
cpzTTOUc!, dele X, nam cpárrovs: parlicipium est. $ 24. TÓ 
'OAUQmIO COrr. 'OAUjezÍeiy, ut recte $ 16 'AexAxmiclov reposi- 
tum est pro 'AexAwTi00, paulo post emenda vvx»ipeie &youci 
pro ZvZyousi. $ 34. raUTA poi Ooxe] corrige TZ3e poi Doxei. 

- In &is accusato 47, 8. pro xarazccoio scribe xar&zToio, et in 
ARISTOPHANIS. Zysisirata 174. àv&mTewrai pro &vazTUyra, et 
in HrRoporo IV. 132. Zváz«460c pro ZvazTíicóc, et in XkNo- 
PHoNTIS Memorab. III. x1. 5. éàv uia v póomTWT2i pro TpocmTÍ- 


74i. Recte xaráTTGUa): legitur in ZJcaromenippo 46,13. $9. 
20 


260 


"y Um cá ÀxpomóAs: cmóAcucy ToUTO AmoAG(Mpsvos, infeliciter 
admodum BEKKER ZmoraQ4pevos , quod et Ionicum est et plane 
ab hoc argumento alienum. Corrige x«zraAe(gdpeyoc: &xó et xorá 
simillima nota pingunlur et xerxAaquvouxi Ttov pro xara- 
Axuu()áve vitium est omnibus sequioribus commune et frequens. 
6 10. rp&yev 'Évopyi» scrib. évdpsv. AÁRisT. dv. 569. oépQuy 
dyópsv ooyisteiw, ubi olim £vopxiv legebatur. $ 12. Zxosere 
Acos scrib. Aeg, et xaracusópjeüo pro xaraexadopsÜa. & 20. ?xcvcv, 
recte Cod. M. à4xojo id est fando audivi noto usu. $ 24. cz- 
TüEw TQ ÉUAC, rectissime Cod. À. crer&Ez; TQ f£0Ao — —, nam 
DiocENES sententiam non absolvit sed necopinato fugientem 
persequitur. $ 26. óc mpodpuuoun xal (Qe(GoUAwpuai Tiv xaTWyopiav 
ixi monoacóni, supple ooo Ty xoT4yopizy comparato DkMo- 
STHENE p. 226,12. 6 27. éuyyccVovro revoca épvyussuoy. cf. $ 29. 
pyxseudyray. S 83. OurAaciove Azoidpevor Tüv. uicÜdv, in À est 
QurAxcioym vromcÓLevoi, quod natum esse apparet ex JrrAdeioy 
&roicópevo: debuerat scribere ojcoyrsc, nam uia0v Qigeny bene 
Graecum est, non Zzzeodépscómi. Deinde pocos iméÓwxs, 
male pro zepi£Ógxe: paulo post pro reAevrajcy repone reAevuT&y. 
$ 94. cà máyr4, et hic scribe eó mzvv 7i. , 

Qui sequitur liber mep) z«pacírov, de eo olim quam potui 
diligentissime egi, nunc unum tantum vitium arguam, quod 
adhuc nescio quomodo effugit in $ 4. aj sewxpal würpai Oux- 
xpoudjevai M cxÓpóv ÜmoQÜéyycovrz:, nempe ómojtyyovrzi 
scribendum est, ne hic ipse locus sone vitium. Ut epud Eunk1- 
PIDEM scriptum est in PAoenissis vs. 92. 

àloxec de ày mpob5speuvyocw si(doy 

p Tie ToAITGV iy Tpi(g QavrZCeroi. 
sic videbis et apud caeteros omnes et apud LuciANUM p illo 
sensu indicativum habere, ut 10, 16, 2. opc 13 rà éyxvrloy écí, 
52, 29. 0px pX ToUTÓ Qwci "Tuxid3uc. 98, 88. oi 3à UmdrTevoy 
p^ Xpm ix cá; yzv wipxciug clo TÀW ToU cÜove AAwÜciay 
ümX4véxÓx4, et alibi saepius. Ubicumque autem meuendi et ca- 
vendi notio subest coniunctivus est necessarius, itaque imperite 
FniTzscHIUs 52, 20. corrigebat pg qa co: mermpeMucci pro 
peT 2L8AX8. 

In 4nacharside 49, 1. 2yydAvsc scrib. dy dae, cf. q 28 et 
9, 11, 2. $16. zporépguv» male pro mpérepoy. &$ 25. ToUe xod yup- 


267 


yo); àv QéfBuw dpzoncovrxc: quem tam saepe docti homines 
nimium patienter tulerunt soloecismum, er hoc loco certatim 
sustulerunt reposito égzonjcavrze.  Magistelli Constantinopoli- 
tani decepti Codicum vitiis imbiberunt opinionem voculam Zy 
cum futuris recte coniungi, quamquam non nesciebant eam rem 
cum Grammaticorum veterum doctrina pugnare: ó j&&y Tüy 
YybaujeATIXOY xovüy oOx PmITQÍTEL, TxpÀ Tolg Gpmioig Oà oUX 
éAiyzm moapabelyarm süploxerai, scribit magistellus' in BEKKERI 
"necdotis. sp) evvráEceoc imperite nonnulla scriptitans p. 127. 
Si quem lubet videre ad quantas ineptias isti magistelli delabi 
potuerint, quantum inscitiae et socordiae in illis tum fuerit, 
qui alios. Graecam linguam veterem docerent, inspiciat mihi 
istum vef) cvvrd£coc libellum. - Vel satis erit inspexisse vv. ai- 
Ti RAE, AmOMOGLI, xirO, &QixvoUüp oi, dapreTy , dmokeipotuod 
et áQixiu5v et pudebit, opinor, im posterum tali teste uti. 
dQixvoUpzi, inquil, regit genitivum ; nova et inaudita res est 
et absurda iis quidem, quibus quod fieri non potest numquam 
esse faclum videtur; at eremplo istam doctrinam confirmat. 
Nempe apud DioNkm CasstuM Libro XXXIX. [cap. 24] seripium 
esi, inquit, QrzArmüy 9b xxi dc dvaAoyim uv Tío Te ixuToU Ape- 
Tij; xxl Trjg TÀv Évavriev xaxixc aQuixvoUpsvosg, quae satis est 
adecripsisse, et'ex uno disce omnia. Et istae quisquiliae aetatem 
tülerunt nullum alium usum habentes quam ut ostendant quam 
stulti Grammatici illorum temporum fuerint et quam depravati 
iam lum Codices Veterum circumferrentur, quibus mendis illi 
jioculariter decipiebantur. Quidquid scriptum est, qualecumque 
est, habet fidem et nihil contra est in usu et ratione Graecita- 
tis apud istos tam firmum et certum, quin convellatur si qua 
ex quo Codice scriptura affertur legi contraria. AíriGj424, teste 
et auctore ARISTARCHO Constantinopolitano, regit dativum, natn- 
que in Epistola PRiLIPPI legitur airidps0x 42254016 [D£M. p.163, 
14. ubi recte 242Aovc] , et sic toto libro videbis eum ex mani- 
festa. corrüptela insabam doctrinam haurire. De particula Zv 
quid sentiat (et quid aequales senserint ex illo cognoscitur) iam 
praemisimus. »JMulla sunt exempla apud veteres, inquit, ubi 
partícula ày adversus Grammaticum canonem cum futuris con- 
tungilur" deinde exempla adnumerat: AxqorÜétygc éy TQ pg 


A«rlywy* oüxo)v crpüc troAAoIS olg (BAdspeis Ày Ops&e Ó vdpos Qol- 
10 * 


208 


verzi. Locus is legitur p. 467: habemus superstitem meliorem 
codicem À, in quo est: oí; QAdspei 0 Zo à vios Qaivermi, in 
caeteris est ol; àv ó vdpos (üAdwpew Ops Qaiverot:, deinde ex 
IsoCRATE £y 79 vepi " Avriü0ceug: WyvoUpuevog dx TOU mApaively TWy 
vt OiÀyoixy Tiy éxelvou uzAIGE Xy. QQsAuoeiv xal Ty TpÓmoV TV 
iuauToU OwAdcsiy. [n IsocRATE recte legitur í22s? àpexxociv. 
$ 69. p. 342.  Participii futuri cum v coniuncti exemplum 
affert p. 128 ex IsocRATE hoc: uerà méAAovros 'lecoxpaTwG év 
vQ tp) Tijg àvrib0gsUG* oUx, Og oDx, qOéCG Óy TiVÉV (L0U XXTX- 
yjeusopévav, in IsocRATE $ 100 sincera et proba lectio est xa- 
ca eucmpévoy. [n eo scriptore, quo non habémus ullum emen- 
datiorem, (ut pauci: sunt Codices praestantia et fide cum Iso- 
 cRaTIS Ürbinaíe comparandi) -operae pretium est videre, ubi 
vera et antiqua scriptura perdurarit, ubi obscurata fuerit sed 
in integrum restituta, denique ubi perierit et in lucem vitamque 
revocanda sit. Emersit in PAi&ppo $ 92. Qaivoyrzi kpar4cav- 
TéG &y. &$ 109. rà a£leg àv Ouvuüévro QixAexÓfivai. S 110. vy 
Aóyoy d4e0dpxv SimA&RciV Xv vevdpevovy. S 185. 12ci; 9 àv xai 
vUy iüierGy TOUS ÉziEciKeg&TOUG [)màp] &AAou uiv oj3evhg àv TÓ 
Cv üvrixaruAAaExGévous (dele ózép), in Panathenaico S 185. 
TOig pip W0íes £v» àxovcaci. S 157. xpaTX4oacai jq3iwc àv mi- 
TOU. Intercidit sed postliminio rediit in .freopagitico $ 12. 
moMTelav TWV ÓpÜog Rv Tolg mpXypaci wpucopévyv, Urbinas 
xpucapévuy: in Panathenaéico S 184. &moxveiyzu Y &y ToAuM- 
czyTz6, idem liber male cveAL4covrac exhibet. [n Jméidosi 
$ 7. eUpio xov odàmpuQg Xv EAAwG ToUTO Dix TpaEdjusvos , idem 3ia- 
epxtopsvog. Nihil auxilii est in libris in £rcAídamo & 62. 
émícupusa yàp mpéyrov uy ' Adwyaloug — bóri00y &y monjcovrac (pro 
moncayrag), Érevre Tv AAAGV adAsuy Égiy Ro Opoleg &y — (dov- 
 Asucopévag (BouAsueapévzs) , Éri 9b Auovücioy xal ToUg ÓAAACUG 
Ouvácae mpobupos Xv viv imixcuptisovrag (Emixoupisavrasc), et de 
Pace $ 81. rà ui) mixpraT xx AA àv ÜpXe AvTÉCOVTA 
v&paAchpe, quo loco, si quo alio, sentiri potest quam abso- 
num sit in ea re futurum, et quo iure in LuciANO correxerunt 
&v iumowcavrx; eodem olim à» AvmXcavrx IsocHATI redditum 
oportuit, In $ 34. Z3«Aov ómóre mig ém19à6 xoipdpucvoy wxTz- 
cz&cas dm) Tig djab4s Qovejcciey, ridiculum est dovedceiey. 
Quid scriptum olim fuerit et quemadmodum sit Graece huius- 


269 


modi quid formandum TnvucYDibzs aperiet I. 2. 494Aov Óv ómóve 
Tig ÉreAÜby xaY dreiyleov Xpx Üyvrov &AAoc &Qaiproerai, scribe 
illie. &déAorro et ridebis: itaque et LuciANOo QoveUce: reddamus 
censeo, 

In Zhetorum Praeceptore 51, 6. ci Émrauvoi sep) many ach 
"Epuci: quxpoio oixÓTEG r0AA0] GTAVTANÓÜsy cepimAsxécÓncay 
ixmreTÓpcvyo), nemo haec intelligere potest, multo minus quod 
est in Codd. ABV. vzepimAexécÓooav mpoozrAexüpeevor, resecto par- 
ticipio legerim «eprrerécóuy  (meprrerécóüocay). in $ 20. cix 
Ívousiv Ümwe &miSs00Uciv. scribe &zis9ewoiv. 

In PAiopseude 902, 1. rà qeU3oc weg) wo0AAO0U Tío dAwÜelac 
Tiere, sine sensu. BRKKER. m$? m0AA00 quo nil proficimus, 
intelligerem ep) vAelevoc  Tfio  &AwÜsinc. S 9. vpxav pwüdo, 
melius 0jAc. 6$ 24. áyriMyéror ay o0y Eri, lege vüy Eri. & 27. 
Ü&Tspoy Tol e'm4v0dAcw 0D xaTURXAUCOU , corrige cayüaAlow — 
UUyXATAOXAUCOIUL. 

Ín Zaccho 54, 1. abrixa p&An cuwmxT«ÜXcouéyov. eh àyrira- 
Éxiro, requiro Zvrirz£orro. Frequens hoc est in libris vitium, 
ut in XkNoPHoNTIS Jeden. llÍ. rv. 15. viyvdoxouv óri 6] 3 
immixóv ixayiv xTucaivo 00 Ouv5corro cparsUcaÓmi, quod non 
minus vitiose dictum est quam «ej (44 izixày x T9 My (pro 
xTWcopou1) o0 Ouvécousi eparrüccÓxi, itaque xrw4colTO  corrigen- 
dum. Recte Driwponk ibid. VI. 1v. 6. éaoyíZovro às sd A3. ua- 
worvro durogácontTo .mi v0Aci6, emendavit &axoivro, et sic in 
ARISTOPHANIS 4fuibus 759 legendum est aJpe mAfrpoov el uasyet 
pro. z4xe. Tam proclivis hic error est, ut in IsocRaTIs Zrape- 
stlito S& 9. vopl tay si siam Asumamipnv ácolaveiaóni scripserint 
pro eicaAeysoiptv , nihil curantes immanem barbarismum , quem 
tandem J/rbinas expulit. [bid. $ 24. fAsysv de óAÍyov wadvov 
mépaczrTo TÀ WpuuaT a0000»z2:1, et sententiam loci et Grae- 
citatis usum violat zepzcxiTo pro easi», optime Donazk 
ceipzcorro. In ANwTIPHONTIS oratione de caede Herodis $ 50. 
wmricaro Üri TÓT& TTmÜCGuTO Gpe(9AoUpuevog ÓmóTs eivO! TÀ TUTO; 
doxcUvTA, constituenda sic est sentenlia, ut scribatur z«jcormo -— 
ómdrav .eimq.  Barbarismus est in STRABONR XV. p. 718 dzofa- - 
yày 0h &-aAAALarTO Tg TeTpuxMLÉvys d yxpuc copxdg, nam 
barbarum est d&4AAe£apWv pro dywAAgywv. Emenda &TXAAG- 
Eoo et ÓómÓ ypus. ' 


270 


In Afusege Encomio 67, 9.5 x:QaA1 AemT(eaTA 7G nisi 
cuvéxeTzi, eorrigendum est AezToréTg. Quam saepe in com- 
parativis et superlativis adverbia et adiectiva male confundantur 
supra ostendimus, quibus duo alia exempla ex IawsLicRI vea 
Pylhagorae adiiciam in $ 16. róy ve mpócAarroy eUQupéraoy 
TAO0UV OisEXvuc xv , limo vero iuQuuorara et $ 19. 0c» Üpyoxciav 
dyrsAes TV. éxjon ov , corriga évreAécava. Paulo post 72 obpo- 
TV»!0y Ooscilanter a lacoBiTZi0 invectum DEkkEnus festinans 
retinuit pro roíüpporóyi0v. Caetera LuciANI scripta quum satis 
diligenter in superioribus excusserim , nune ad aliud quod- 
dam genus observationum palaeographicarum transibo et pri- 
mum de praepositionum quarumdam siglis et compendiis disse- 
ram, quibus inter se temere confusis et permixlis magna vitiorum 
et mendorum caterva scriptores veteres invasit et. etiamnuno 
obsidet, quae omnia non magno labore unusquisque tollet et 
sanabit, qui nixus observationibus palaeographicis certis et 
manifestis, Graecae linguae ingenium et naturam et dicendi 
usum ac proprietatem sana ratione et acuto iudicio ex locis 
incorruptis collectam et perspectam audebit vindicare et tueri 
adversus istorum omnium auctoritatem, qui librarii, correcto- 
res, scioli omne genus incredibili inscitia et levitate usi omnibus 
modis interpolarunt monumenta antiquitatis, quorum ila demum 
fruciuosa erit interpretatio, si.eam, ut QuiscTILIANUS alicubi 
praecipit, emendata lectio praecedet ,.neque quidquam humano 
ingenio et rationi pernieiosius reperiri posse arbitror, quam «ea 
interpretari et sibi intelligere videri, quae quia sensu vacua sunt 
ab sana homine intelligi non possunt, et quia non possunt in- 
telligi non debent explicari. Compendiorum et siglarum usus 
in codicibus est perantiquus et qui primi eie vaxec &ypaqou, 
ut opinor, iam coeperunt illo modo operam conpendifacere, 
unde olim nonnulla recepta sunt ab illis, qui eic xZAAog ypd- 
Q«v dicebantur, Vidi Neapoli librum scriptum antequam Chris- 
tus natus est ex llerculanensi exitio servatum, in quo et alia 
huiusmodi inerant et compendium praepositionis zóc, cuius 
vesligia sunt in omnium librorum scripturis. Quis enim est 
scriptor Graecus, in quo non appareat zp4rreiy. et posa Tely 
confusa esse aut mp&yus et mpóceypnxi (in Lucrawo 4&7, 10. 
edebatur olim éyipdzodey ele — pwBiv alenpàv Gy mposdisiey 


271 


eidpsvov. lacoBiTa ex Codd. ATY. imperite recepit zed£eiev, 
quod bene Br£kkRus erturbavit, In TmHucrbiDk locus est V. 
90. Ouvarà 0h oi mpoUxovrTsG mpaccouci: xxi oi AcÓcvsig 5uysw- 
£ovc!, quem nemo capiet qui non BuncEsit, si bene memini, 
coniecturam zposrascouc; probabit: haec autem si ubique con- 
fundi videbis, quid aliud causae esse dices quam neglectum 
compendiolum.  Procedente tempore plures semper codices et 
tandem propemodum omnes a tachygraphis scribi coepti sunt, 

qui v velera compendia - retinebant omnia: : Ós, y00 , 0900 , THp, 
(pao , 7pi00 , QiAeTpIO) , pp s Uc, cXp (cupix) TVA, gpos, 
(spgmoai! epopa), alia quaedam, pro 60c0g, &vüpamo$ , o0pavós , 
TaTHD (marrpános , T XTpI0OG , QiAdTETp) & pxTwp, vide, cup (ca- 
Tola), TvsÜp , cavupóe (saupacei, caspopa). Nullum vidi um- 
quam codicem ant codicis scripturas, ubi non aut haec ipsa 
apparerent, aut vitia hinc suscepta ut in errore antiqua manus 
pelluceret. Horum omnium certa est emendatio ut ridiculus sit qui 
non assentiatur. In AkLríAwi 7. J7. III. 26. dicitur rex amans 
patriae QiAemou6, pro QuAdmpie i, e. QiAdTaTQI; , ubi GRONOYIUS, 
qui ex ÁRISTAENETO affert. simillimum QiAém2906 yvvaixds pro 
QuAemETpi1oc , tamen abiicit cerlissimam emendalionem, quia 
originem erroris non perspexerat. [n Isaxt fragmento 3 legitur: 
A(QewAdgxv iy, 0 &vopec Dixueal, M3 Alay obw; áyvouüévTa 
mpàc xpipaT xev aicxpüs des Tolg AAAoTpioig Émi(QoUAEUEly 
kv OixcG TOl&UTAG A&yXxAyciy. admodum ridiculum vitium est 
jn éyvoüévra; emenda 'Ayvófeoy, quod scriplum ATNOON 
abiit in participium : facillimum erat vov &yvoyücvro '"Ayvdleoy 
extrahere er his latebris indicio lIARPOCRATIONIS V. ZziU4palye- 
có: laudantis 'Icaioy iv Tf vwpào "Ayvdleoy dox yia. KEiusdem- 
modi errorum plena sunt omnia et in LuciANo quoque sat magna 
est copia. Deinde tachygraphi pro qualibet terminatione paulo 
frequenliore notam quamdam certam assumserunt, formas litte- 
rarum complurium breviore ductu copularunt et pro certis 
denique verbis siglas sive notas certas ponere coeperunt. Prae- 
terea vocales in. scribendo omittunt et syllabas vocabulorum 
ultunas resecant a lectore supplendas, et mulus aliis modis 
scribendi negotium accelerant. [n his omnibus ita versabantur, 
ut quid' esset scriptum aut significatum ubique liquido appareret, 
lis certe qui Graece scirent et lioc agerent, non indoctis scribis 


272 


et slupidis et alias res agentibus, quos in quoque libro saepe 
videre est ridiculum. in modum notis tachygraphicis deceptos et 
compendiorum laqueis irretitos. De illa ingenti copia nune 
paucas quasdam praeposiliones delibabimus, in quibus male 
permutandis hallucinantur librarii et faciunt ut certa quae sint 
incerta videantur. Prima esto praepositio sóc, cuius ea est 
sigla usitatissima, quam PBASTIUS in aes incidendam curevit in 
Comment. Palaeogr. Tab. Hf. 2 et 3, Qui siglam non norant 
sequioris aetatis scribae pro góc dare solent xerà, &mà, xol, 
$$, quorum omnium notae non sunt admodum dissimiles, aut 
ubi praepositionem subesse intelligunt, quae sit autem praepo- 
sitio sic notata ignorant, ponunt aliam quamlibet, quae senten- 
tiae ulcumque accommodari posse videatur, imprimis 4p, 
imí el saepissime ci;, aut denique importunam notam plane 
negligunt et omittunt, unde z?ó; tam saepe sine vesligio inter- 
ire solet. Ea fraus potest nonnumquam quamvis doctos et 
acutos lectores fallere, at saepissime deprehenditur, ubi 6c 
necessarium est et male desideratur, aut ubi ci; apparet et pd; 
requiritur, aut pro r0; contra Graecorum consuetudinem alia 
quaevis praepositio comparet, aut vocula quaelibet, quae tam 
importuna est ac 706 est conveniens et aptum. Nonnumquam 
contrarius error committitur et 750; legitur ubi alia omnia scribi 
debuisse constet. His igitur omnibus.certum emendationis pa- 
raum praesidium est, si uti scies et audebis.  Inspice primum 
Codicum scripturas, unde quae diximus confirmentur: 9, 5, 2. 
é&g — srp06 permutari videbis, 10, 13, 5. érouvày Tog TÓ x&A- 
Aog, alii ég à x., quod verum est nam érziejy el; 7) et Véy iy 
ef; T1 constanter dicebant, numquam 70; Ti. ll, 7. pic v) 
vpócocrov &ToTTUCAXG, dicitur eig Ty xüATev, sig TÜ Tpdcw7TOY 
TTÜE, &TOTTUEIV , Maque eic repone; 16, 20. à; — póc — às. 
17, 4. mpóc ixevÜeplay &Qmipeicóz:, non aliter quam elg dAev- 
fepízv ius et mos est dicere. ibid. $ 9. male abundat in xpicózi 
mpg 0 Ti Àv ÉÜéAnciy. 18, 11. codd. sieidyreg — mpsoidvrec. 
20, 52. in libris est xa, 0c et émí. 20, 28. moie épavróy — 
xaT" éuauróv. 20, 29. sig KópiÜoy — pb; Kdpiüovy. 82, 4. 
Tp06 — €ic. 40, 19. vpoc(Qigat4 — épnpiBatq et elo Farxivoy — 
vp Frawow. 41, 12. wpóc QuAlav — sie QuAÍav, et & 38. 
mpós — tig. 42, 23. i; riv Qwyiüv — cpbc mv Quysiv et $ 37. 


273 


eladAdoiuey .— ^ mpocéAÓóipeey. A06, S. crpdg — «ig. 58, 12. mp4 
lura lpmeceiy, correximus eic. 60, 22. c pocduaÜsg — slaiuales ; 
quod ne. Graecum quidem est. 62, 6. zpoosxeuri — xa09xcuci. 
68, 24. mp)c T0 Óéipeoy — T: Ódéaipov. 74, &. mpbe — ele. 
In. Zémone 5,.9. óAlyov, alii ev: àAlvoy, lege apàg dAÍyov. In 
Feris: Historiis 1. 27, 27. à; xóro)e — trphe aüroóc et & 43. 
i; — apóc confusa esse videbis et praeterea multis aliis locis 
et in LuciANO et in caeterorum omnium libris scriptis. Inere- 
dibile dicta est quam saepe errores hinc olim suscepti nobis 
adhuc éorrigendi supersint. Exempla ipsa compluseula nune 
expromam ,: ad quorum modum et rationem unusquisque cae- 
tera eiusdemmodi corriget , qui modo sentiat quid quoque loco 
usus dicendi requirat. Tuecrpipxs IV. 22. x3 de robe Éuupá- 
PDT Dra Bab riy at dicitur semper Jix[RAAeiv TmpÓ2 TIVA , ilaque 
cf)g ToÓg emendandum V. 4. à 3à QaÍaE cüxéri i0) robe RAAoUS 
Ppxerai, Phaeax Jega/us veniebat, non hostis, itaque mbi TOUg 
ÉAA^ou; recipiendum est, quod in J/ossieno codice est super- 
scriptum. VIIL 109. mopeóegÓz: OrevosTro mpg  miTcbe, Pjmos 
pidp ura) — xal TÀe Dum(loaàe duoAoyXcwTai, emenda P6 
iéppera: — xal mpóc TàÀs Qixm[joAàg deoAoyácsTa:. "ÍIAn XmNO- 
PHowTIS JZeilen. Ilf. 1. 16. 5£íov wpóc TXÀ TtÍw» SExcecfant y át 
hoc quidem non opus erát petere; reete DiNponr. eic 7 rele. 
Contra Il[. v. 2. oi. uiv 25 Oe£duevor TÀ wpüpaTa eg TÀ$6 
oixcind wóhea QupaAAo ToU; AamxsÜuipuovlovue, scribe vpàg Tàc 
oxslag váAéig. bid. I. vin. 4. ETT, , regu ei San TM-" 
yo) eg TWv BovAXv xal eig Ty 0 tQy lege: TpóG* 9» fevAXv xal 
Ti Jilj.cv ; una erat et eadem epistola, quam de more Praetores 
miserant ad - Senatum: Populumque , non $n Senatum 'et in 
Populum. Deinde VH. v. 11. 274) 9' éydyéro- "Erapenáviaa du 
Tí TÀAe: TY "Emaprierüv , qui& hoc nümquam factum est, 
lege 706 THÓ ÓA5. * Ilgdé" excidit: V. 1. 27. 9r" dlvplaz se) 
TÀV BeeSvréguy gAlexoyro , stipple Tpüg TÓV Gpadvréguv, et V. 1v; 
36. zug: yévorro TO Ésvixiy. aüTQ , corrige mpooydvorro. In IsocRA- 
TIS. "Panegyrico $ 11. pie Ümep(JoAXv mutandum in el; Ómep- 
Boxiv, ut in Zuagora $. 28. mpàc omep[2eAyv ex duobus optimis 
libris in elg $zep(jon4v est correctum: In Oratione de Pace 
$ 20. fluctuant: libri inter zpàz s)mopiav Eribócopcéy. et elg e)mo- 
play et Bmribibdyui elo Tr multo usitatius est, — Exciderat in ora- 


274 


tione ep! ToU CeUyouc S 38. sed revocavit Ürbinas. ANTIPHONTI 
nullus liber opem tulit de caede Herodis $ 51. 72 i£ leov ye- 
yóMcva TOU CQeuyovróg dg) WEAAOV * TUU, Dioxovros , significare 
debent haec verba 7v QeUyovrx uZAAov QQeAei 9» T» Qi xov, 
ipso ANTIPHONTE interprete in ils, quae continuo sequuntur , 
itaque supplendum est zpig oU QeUyovros. Ilpdg vivog eo sensu 
apud omnes legitur: ut vitium eximam producam locum unum 
XnwoPHONTIS  J7ellen. VIL. 1. 17. owovóag couwesZjuevoc pig 
Oxu(aic» LXAAOV 5 spbe émvTOv, lege wpàüc éxvToU. In lsARI 
oratione IIf. $ 62. eicayysaAÓsle eic vv &pyovra , quis punctum 
temporis dubitabit vpóc vÓv Zpwovra recipere? In DiwAncHO 
xaT& AwuocÜcvoug S 36. vulgatur oi coAsuXcvrto TAdv dA 
pro vp)e Tiv vA), et ex huiusmodi locis, qui satis multi sunt, 
eollegerunt scilicet 7oAsqusiv viv4 dici possel ibid. $ 105. ràv 
mpüTo» ciceA4AvuÜóTz pig ÜpXg;, concepta et solemnia verba 
sunt in iudiciis Atticis siceA0sTy. slg và Qixme*"puov, ciosA0ov eig 
óc, librarii pro,sig subinde zpóg et $c dederunt sed casti- 
gandi sunt. In Arscuiwis Zvmarchea $ 165. vulgata lectio 2i- 
sEnAÓoy dg üpZc ex permultis libris in zpàc óc correcta est, 
in oratione de Faisa Legatione $ 22. cuveraiapuev Apzeg aóToUe 
optime REISKIUS z$)e 5g4g auüTOUG: in Cteszphontea p. 71. 6. 
xov wpie W4&Ze pe6. OmA«uv e codd. receptum est &Q' 5ps et 
77, 97. dày piv Tolvuv mpho Thv cüQuulav aüroU TÉV Aóygy 
&toAémTw4Ts, duo codices si; 734» reclissime. | Nonnumquam 
verbum compositum eadem de causa praepositionem amittit ; ut 
apud Luciawux 27, 23. permiscentur zgosidvruv et ióvrav et 
$,28. mpoceA dy et àAÓdv, sic XENOPRONTI in Zellen, 1V. vii. 5. 
xu) ToUG j4bW ióvr&G Cppoeae QiAwe dOÉxovro, ToUg 0B &mvrue 
peTezéjzoyro redde Tobg py mpocióyvag. 

Unum scriptorem addam ex sequioribus. In PruTARCHI vites 
saepius zp/c intercidisse animadverti, ut in Z'Aemistocle 3, 
ubi legendum Zia 3à mpóg 'Apigeióuy , in. Pompeio cap. 1. 
lege óc spi; vv Mouzwios maTépz. in Pelopida cap. 9. zpocze- 
cav EDÜUg Mxer RUTOV, supple mpóg A&üTOV. Denique in Perice 
cap. 13. (aua eerat rà llspuxAéoUg Épyo cpóe TOAUV Apévoy éy 
àAiyg yevdjaesa , yequiro eie WoOÀUV ngOvov. 

Secunda, praepositio, quam ostendam formam saepe mutare, 
&xó est Habet eiglam siv6 notam , quam Basrius exhibet in 


Pd 


275- 


Tab, VI. 2. àzà Qapurivov et V. 18. ubi componit compendia, 
quibus Zzd et ózd scribuntur. Compendiolum illud, quia forma 
quodammodo refert litteram 7$, fectum eat ut seribae dormitan- 
tes pro és scriberent C, ut epud SuIpAM v. /zc« in omnibus 
Codicibus, est éz vàv GAexévrev pro àmoAaxóvraw.  Ridemus 
homunoiones, qui sio errare possunt, sed non levi detrimento 
idem error DEMOSTHENEM affecit, quem videbo ag castigare 
possim. | Editur p. 49, 18. àv àv xpuperov airo) Teplai xal 
Tefieal vwiyvépuavor, cy dà mpaEtuv mapà TOU qpaTMyoU TV Ad- 
yt Gi TWvTée, pessime corruptae Graecitatis est (yreiv ponere 
pro ge/ere, aut posoere !); quid multa? emenda zv Adyov 
&rcmüvreg ut p. 308, 23. rfe &pxTwyíac Eg &noureie eübuvae, 
el p. 868, à. éyo 3' edóue Adyov &dWTowv, et alibi, Nempe 
scriptura vetus Qa/roOvreg pro &a/TowvTes causam praebuit er- 
randi. Primum igitur ex compendii similitudine zd et có 
sexcentis in locis inter se permutantur, quae res non multum 
damni peperisset, ni homines docti hinc opinionem inamem 
imbibissent perinde esse in multis utrum &z an v scribatur. 
Utriusque enim praepositionis significatio et usus tam certis 
finibus sunt ciroumscripta ut numqüaim altera in alterius dilio- 
nem transrepere possit quin malum et [raus deprehendatur. 
Itaque nemo ümquam dubius haerebit, qui utramque recte in- 
telligat, utrum Zzd an vzó sit retinendum an revocandum, 
Centa est ubique optio neque ulla permütatio per Graeciloetis 
isgenium fieri; potest. Soribis nihil horum perspectum est. Ut 
casus et fortuna fert dá pro iz seribunt ant.oontra. — Passim 
utraque lectio in libris.est: dacti nescio qnomodo nonnumquam 
vitium tollunt, saepins video conniventes, quasi nihil sit peo- 
eatum. lam mulia exempla supra passim indicavimus, plura 
ordine enumerabo. 8, 6, 4. ví yàp Xy xai vao Osrày darà TOU 
mA&cucro; pro 0x4. 8,9,2. LaAzx&g áz Tüy diivov ExEl, 
leg..2072..9, 6, 3. Codd. és -— vx. 15, 20. ir^: apyíac — 
AB. àc' àpyiucs, 16, 28..xuxvde deiv dmÓ TÉV eiy (Twv. lege 
órd. 24, 2. àz' xóToU leg. 0T .a0ToU. 27, 2. Codd. àx^ avrob — 
Üm' züTrQU. 94, 16. vay dz ToU dvÉpou xeTcoupovupuéywv, imo vero 


!) Non recordatus est huius usus BEeRxHARDY ad SUrpAM v. dororeg — it$- 
ve, aÜvoV; vQogr», et infeliciter admodum iijres coniecit. 


276 


jmd. 40,22. vof; 0m  ipoD cip.uedyoig, ali dm" dpoU pessime, 
&t, 60. pe dr foU TpzÜpxToc, alii recte 070. Db2, 29. à-) 
fÓüc Tóxxc, recte FRrTZsCHE jz4. 01, 13. Gomcp dm luyyosg 3 
£eipiivog EAxópsevoc , repone Uz0. ibid. $ 19. A/fivor !»lyyovro dà 
Ónjpmtos, scrib. ózà Üa/pro;. 02, 15 et 16. &zà Zxuóiy — 
&mb Yl2p0wv bis emenda vzó, et $ 26. &romviyeig oz ToU yéAu- 
rog, Cod. F. 2md. 67, 9,8. ixAdopmi ómà Tic &moplzc, Cod. F. 
&cmó. 71, l4. owó TOV vpaudQéey OsixyuTx:, Cod. D. Zvó, et sic 
alibi persaepe videbis scribas in re manifesta caecutientes, quam- 
obrein si quando dz pro izó scriptum videbis; quod frequen- 
tissime fieri solet, aut contra (quod rarius est) ózó pro, àv 
substitatum , noli existimare bonos scriptores, nescio qua de 
causa pervulgatam dicendi viam deserere, sed scribarum levita- 
tem et oscitantiam eastiga. In HznRoporo IV. 78. v5»; rà 'EA- 
Awvixà AAAOV TeTpajupuévos 9v. dm aiDéUcIOg TÁc ÉmEmTAÍSEUTO, 
d prorsus contratium significat quam Hx&oDorvs dicit, cor- 
rigé ord. V. 2. r& iy 33 dmó Yleifyny mTpürspoy yevdjueya pes- 
sime pro z4.. Idem vitiüm recurrit VI. 98. 7X uà» ám vGy 
liepoüv. yevdtueym mà 0à Aw mürüw cV xopueisv, bis emenda 
brd. Num quis enim existimat hene diei. posse x2 rv dvÓpó- 
(uy Aéyeramy aut dm ply TOV UÉrxiveiTau ds TV Wyerui 
pto )7/? "nemo hercle. . Cum passivis enim 27d iungitur, non- 
umquam mpó; vel ix vel sapá rwoc, numquam Za. taque 
quum o5 ToDro habeat passivum ToUTO ylyvsT&| ier ÍjoU (non 
ereieirxi) et. sb, -xaxüc moi. TX» fróAry non aliam habeat passi- 
vam formam: quàm jj: zéAis o" go $0, XxAQy "Xc0Yc) (num- 
quam ora), sequitur 070 in his non minus esse certum 
quem in illis.: Pro oj:cópguzx01 Abyovviv:in usu est apud omnes 
notissima. periphrasis, quam sexcenta verba admittunt, oj cüj- 
yuxn01 Aüycue ToicUyTX!, Cuius passiva forma est Adyo: yiyvoyrai 
ómà. TÉV cuu psy, non évó, qui turpissimus soloecismus est 
et ubique invitis libris extnurbandus. Hxaoporo VII. 164. redde 
zr. à:o100UYus , pro &zd. TnucrbiDL I. 17. érpaxón &c^ aüTüv 
vü3év repone. j)z' «ür&y.. IIL. 36. yvàpa: dq ix&ácuv iAdyovro 
vestitue 0Q' ixdcuy. Ill. 82. cà 4m) vrüv éivavriew. Aeydpeva, 
scribe ózd. 1V. 76. &mó riwwwev &ybpüy impicceTo lege 072, et 
115. àzà v&v lyavriuy pro d. Similiter emenda eundem V. 17. 
mpoezayegelaóu mà TOV Amxsamiposluoy. VI. 28. wwuvserai dà 


277 


peroixay Tivvy. VI. 92. dAixÓwoav Toile Adyo: dvd vs RAouy 
xrí. Vl. 61. &àm' ixclvou £0dxei mpalsivai.  VIIL. 14. Aeyopévov 
Aóyay &mÓ Ts ToU XaAxibéug xa 'AXxiQidoou. Id..48. viv dT) 
"AAxiBia3oU mpaccopdvoy, Id. 68, &c' áy3piy qoM xal buvsrüV 
mpaxfiy rà Épyov, in quibus locis quicumque senserit quam ne- 
cesserium sit 07d, is eadem opera omnes eiusdemmodi errores 
confidenter ex caeteris removebit. 

Diversa ratio est locorum, qualis est I. 10. ázà m4o«; Tif 
'EAA430o6 TtQTÜpe6voti, ubi ózd depravaret sententiam, non enim. 
dicit zàox 5» 'EAAZG Émcsuev xóToUe, sed ex omm: Graecia 
copias esse collectas. Similiter VIIL. 77. &zà vv rerpaxociov 
aep ivre; qui dicuntur cap. 86. oi dzà rüv Terpuxociay Tpea- 
Bevral, ut nonnumquam dicitur zpecfsur4e Zw TiVo, neque 
tetigerim IV. 73. o03iv &Q' éxarépoy émrexeipeiro, quia significat 
éxaripuÜc», ul in m0AAo0) d éxaTípuv Emscoy et similibus. Ea- 
dem confusio saepe in verbis compositis occurrit v.c. dmod0ésy- 
yaevrai in libris est pro ówoQléyyovras , et.omosdg pro docác 
27, 46. et aliis locis. Optime HzwsTERBUSIUS in 10, 6, 3. pro 
&r00 Uy iyTe; emendavit jzocuvyévreg. 

Compendiolum £, quo 474 scribitur, simillimum est alteri 
cuidam, quo xar designare tachygraphi solebant, vid. BAsTIUR 
Tab. VI. 4. iy 7 xaT^ '"Apisoxparous et Vl. 18. TG. xarà mapá- 
AMnbpiv exxijeari. hine £zó et xzr£ intér:se permutantur; non 
magno malo, si quis.longo usu noverit ubi zd requiratur, ubi 
Xxe&TZ& sit necessarium, eaque inter se salva Graecitate- permutari 
non posse. Áliquem de saxo dare praecipitem dicitur j/zrem, 
&(eiy rivZ, (&AAeI , &Quiévai Tivà xarà márpac non dà máérpae. 
Itaque vitii manifestus est locus LuctAN1 15, 48. Axe; «óTóv 
émi xeQa Adm &Tà TS mérpas , et $ 49. 2zó rác xüTüe TéTpos 
xx) ovrog, utrobique xer& emendandum esse, si forte dubitas, 
demonstrabit tibi $ 50. oóxeUv xal oUxog xaTà TGV TsTpGw..Si- 
militer 30, 6. legóruAov iààv àv Tfie miírpue jurrÓMsvov emenda 
xaT. Apud STRABONEM in MENANDRI. fragmento p. 452 corrige 
Bijas mérpas xarà THAsQavoUc pro zzd, ut in TBEoGNIDIS noto 
loco, quo saepe LuciANUS utitur, vs. 176. 

Bim Tei xh meTpéuy , Küpye, xaT' WAiBacay, -. ! 
et saepe apud alios... Simili modo. peccatur. in verbis composi- 
tis 27, 95. Codd. xarameuq eie et &momep cl; habent et. 54, 


278 


82. &rtipi. eb xáriipui et 5, 10, xarélgxay ot ueüfixay. nec du- 
bitandum quin. 72, 2. pro «wwyupine Acootta)! reliquorum 
exemplo xara3ézzi: scripserit quicumque istius libelli pater est; 
hinc eliam stábiliri potest quod 14, 24. pro 4zoro£eósce repo- 
eul xeTXTOSEUCO. 

Sigla, quae. xavz significat, nonnumquam a tachygraphis 
distinguitur duobus punciis ab. ea, qua 4v scribebatur. — Vide 
eius figuram in. Scholiis LuciAw1 a laconiT2IO editis p. 73 et 
259. ubi quae legere non potuerunt utcumque delinearunt. 
Lege p. 73. o20à TÀ4» mepóvwv sic xdpmxm &vaTtivoy dAAa xaT 
và ÉpmposÓsy cuvwxydpevoc, et post pauca grep xal vv ó uei- 
AeUg x&l ob maTglxio) xa TAÀ ToUg éegloud wpwuavieuobs elebanci 
xpiedsi, et p. 259, rà ui» yàp àcaQdaepw ua TuoXoerar Ty 
Adyow, capádvoy ToU TpXypaTÓ; Éci CWAAVTIXÓV, et mox. voUTo 
yàp igw, de xal QÜAvoury mcxpxÜlpsvoi, et obrw vàp petati- 
Ó&j,evov cüpiexeTrai. Turpe est Codices describere velle, quum 
ne haec quidem tritissimna expedire possis, | 

Interdum simili de causa 4d et x inter se confunduntur, 
ut novo exemplo apparet in 10, 19, 1. eà ToryapoUv, & Ac- 
vp, 00x AQ»"ca dm) TOV w&pSyv, non « manibus sed e mani- 
bus, ix TÀv veipóv, dicendum.est, ut &1, 14. cóx dyijxsy &x TOY 
éyuxuv, ubi requiro non remísit , sed dimisct ddiixav. 

. De mapa et.zrpí millies confusis non est operae pretium di- 
eere, (ua nota scribantur, quam simili, quam prope eadem, 
BasriUs subiiciet oculis. Affatim est ubique exemplorum in 
scriplore quolibet, in quovis Codice, et in ipsa praepositione 
el in verbis compositis, adeo ut ubique sitne mapa an crspí 
scribendum &x usu loquendi eolligendum sit et singulorum lo- 
corum ralione, non ex librorum fide, quae futilis est in ea re 
et Punica. Est hoc quoque genus errorum perfacile ad de- 
prehendendum, quoniam zapé et zep/ nihil habent inter se 
commune et tam perspicuo quam certo discrimine sunt ubique 
diremia, modo quis animum suum superstitione liberare possit 
et plus tribuat iudicio incorrupto sanaeque rationi quant ho- 
muncionum commenlis er negligehlia et errore natis. Aliud 
est, opinor, vepaxaóX300zxi Tij Spopévy, aliud epimeaóicón: et 
tamen ea confundi vidimus. Aliud est obambulare c2 73v 
Ü0&Axccas, ahud vsp Tiv ÓdAxocav, scribis, ut vidimus, nibil 


279 


subolet, cagámAcue et vepimwAoUvG, vUp&mAcy et maprTAeT salis 
diversa esse putes, scribae temere permiscent. [nsulani quidam 
27, 37. commemorantur AgscsUvovrsg TOUg$ TXpaTAÉOytxg, bona 
pars librorum meprzAéoyrzae nobis obtrudit. In. Zedlenicia I. vx. 
2. érs mapsdidou Ó AdgavUpog TO; vxUg FAsye TQ KaAMxpxTiOS. 
jr) ÓxXaTToXgdTup cT& wzpxiidoly kx) vxuuaxig vevixqxdg. Ó 0b 
&üTiy ixéAeucsy 8E 'Eqécou iw dpigepà ZXapou mopamTAsUGcAVTE, 
[o9. 4cav «i TRv 'Adwvalav viec] idv Mure mzpaieüvas TÀ6 
yug xal ÓpoAoyw4ctiv ÜxAaTTOxpaTeiv, qui situm locorum non 
ignorat reponet zeprrAeUczyTa, praelerea ÜaAaTTikpaTaw COr- 
rige et erpunge verba .ej sax» ai Tw 'Alwvaluv v$is, pueris 
fortasse necessaria, non iis quibus XkNoPRON haee scribebat. 
THUcCYDIDI contra eadem de causa redde IV. 2à. vspem Asso cu- 
TE$ pro zepizAevozyTeg et IV. 56. magézAeucay pro cepiézAav- 
cx». In eodem XkwoPnowrIS opere IV. v. 6. Agesilaus xa6j- 
pusvog ém] ToU eph TY» Aipuywv xuxAoTépoUc cixodepojuaTog ébta- 
psi TO0AAÀ TÀ iLayüpevw, ingens oportet fuisse aedificium , si 
mp) TÀ4v Aipoyyv exstructum fuerit, at tu lege zapà T4v Algvww, 
et eodem modo ubicumque zxpz necessarium esse intelliges 
epi! xelinge et contra. Tertia origo erroris est ubi 7 supra- 
scripto  « expletur zep;, quum nihil amplius quam 7e scriba 
voluerit dare. Iasigne eiemplum huius. rei est in [AMBLIGHI 
vila Pylhagorae $238. mpoeteioUpocvog àv SiyTaxévaa TÀ TÓW 
Ilvufayopeioy &mpgyra, a &pimAmxelg à xzb weypaQüs i5 y 
p&AIGz &GÜTOUS "uEAMS DIX(ORAAsIv, absurdum est, ut vides, zre- 
pir^axele, pro quo Codex AMfediceus mihi obtulit, zszAaxe; , in 
quo ze scriptum est, ut diximus, et $& noto compendio. Alia 
exempla er aliis ubi commodum erit expromarh. 
Quemadmodum zepz et vep/ passim confundi videbis, sic 
Td ei mp0; , 6x et ele, imo et Uxáp, £y et cuv, &vi ei mepi, ài 
et 2£ iu nullo non libro scripto editove negligenter permutari 
animiadvertes, saepius correcio errore, saepe corrigendo. Jn 
his omnibus ubicumque aliena praepositio genuinam ezpulit 
Graecitati vulnus infligilur et in mullis graviter et turpi- 
ter dicendi usus violatur eut locutionum Graecarum ingenio 
et naturae vis infertur. Parata igitur ubique medicina est si 
uli voles et audebis, spreta auctoritate testium, qui neque 
inter se neque sibimet ipsi satis constant, — Quis ferat, ut hoc 


280 


utér, in Drowrsro HaLrc. VIII. 18. Qéaver mplv érippasdiivanu 
và; mwUACg ixf)mcqueyog sic: TO véixog pro eic (Qixcdjuevog ; aut 
IIl. 51. ixQ«sQAagxórac sic TN» "Peopxiev yv pro :eics(9Au- 
xérac;?. idem .aequissimo . animo, .credo, feret in ATHENAEI 
EuBULO p. 36. c. sie7ióvreg (xjAixa) pro.éxzidvrec PoBsoNI. 
"rzép bis in LuciíANO pro iz irrepsit cum sententiae exitio 
17, A0. ó-ip ToU pOly wpioipov. eiodya) et 20, 34, imp TOU 
ph memepzoün: XAAoU dvOpoc, ulrumque locum occupavit emen- 
dare BEkKERus. : Duo .praepositionum paria addam quas per- 
mutari in libris videbis xzrZ et uer, dy et éz[. Quae sit forma 
praepositionis xezd , quae minus oculato et incogitanter descri- 
benti :speeiem  praepositionis- usrz videatur referre Basrrus 
vstendet in Comment. Palaeopr. p. 825. Cur éy videatur scrip- 
itum esse ubi éz/ scriptum sit vel contra, aperiet tibi idem p. 
742. Omnino utilissima sunt quae BasriUs de omni hoc genere 
scripsit et' verissima, adeo ut non meminerim me Basriuw 
umquam in palaeographicis videre errantem. Diu et multum 
in his versatus certa et explorata sibi delibare solet ut errori 
non detur locus. Nihil in illo desiderarem si tantum ingenio 
quam arte.valeret et sese ex sordibus. et. nugis Graeculorum 
aliquando expedire potuisset, Nunc totus in illis quisquitiis 
ineptissimoram hominum ! imrersus non potuit erigere animum 
ad illorum emendationem, quorum causa étiam istos cógnoscere 
non dedignamaur: si quando in illis facit correctionis. periculum 
perimbecilla solet parere, in istis solis sollers et felir,' quos 
alto supercilio fastidiremus, nisi ad veterum intelligentiam et 
xpiciv .egregia subinde praesidia suppeditarent. . Si quis eritica 
facultate eximie praeditus et in Antiquorum crisi multum 
exereitatus  BasriI -praestantissimas observationes lectissimis 
exemplis veterum confirmare et ornare volet, is profecto hanc 
litterarum partem , quae nunc iacet et friget, quia a paucissimis 
cognoscitur , ih clara luce ponet et erdentia multorum excitabit 


. 3) Non credo umquam in terris magis nugatorium et futile fuisse homintm 
genus, quam qui Constantinopoli aut in monasteriis veteres interpretabantur. 
Fuit qui. HERoporux et TuucrprmEM legens hanc quaestionem serio poneret: 
di& ci BOovxudid qs à Fyov vó Óvoua ámó voU € «' (Óxvó) ovveyodwavo igogéac, 
ó di 'Hoódoros l'yav dmó «o6 4 0 (ivvéa), quáe Basrrus tractavit p. 930. 


281 

studia, in quibus nunc ea facultas consopita est, aut qui sine 
duce in tenebris errantes incerta et caeca pariunt et multo 
labore et aerumnis frustra exantlatis id nimis saepe afferunt 
ócEp &ppwrov &p,sivoy. Ubi quis aut ex codicum assidua lectione 
aut ex Basrin observationibus didicerit et oculis suis contempla- 
tus.sit, quam sint similes ac prope iidem litterarum ductus, 
quibus t:74 et xar& saeculo XI, XII, XIII et serius etiam a 
Graecis tachygraphis scriberentur, idque in variarum scripturarum 
acervis passim apud scriptorem quemlibet viderit confirmari, 
quomodo quaeso dubitare et haerere. poterit, si quando xar4 
apparebit, ubi non est controversia quin &c7Z requiratur vel 
contra? In Luci wo 38, 45. fluctuant libri inter xa65uépxv 
el 46041épav (nam sic scribae praepositiones solent cum suo 
nomine in scribendo coniungere, vid. BasriuM p. 795), quae 
non possunt umquam confundi ab eo, qui quod scribat intel- 
ligit, nam hoc :n£erd/u significat, illud quotidie; itaque ubi 
ita dicitur: éuvenis postquam strenue per totum diem palaestrae 
et. litteris operam dedit, sub vesperam cibum capit. et s3íoug 
UTyoug xxÜrUUe: TOig peÜ dXépav xaudrow EÉmw4peu y Em Dovov , 
quid eo facias qui xaÓ»uépxv oscitanter supposuerit? — Magnus 
erit Ápollo, qui in iisdem verbis capere possit quid sit ézi- 
Qovov: namque non esse :imvidenda voluptate, ut Interpreti 
visum est, non puto serio demonstrandum. £z) xpvov vulgata 
lectio erat, quae er novis codd. sic refieta est et quantocyus 
revocanda, ut egregius adolescens brevem somnum capere dica- 
tur. Eadem de causa tam saepe xaT! óAÍyoy et uer! ÓAÍyov 
permiscentur, quamquam facile discerni possit utrum pau- 
latim an mox sententia postulet, ut in Z7mone 5, 4. xxc' 
üAlycv Kpóvoy cs aoQalvouci vapucoduevoi Tig Tia, ubi &zo- 
Qavoociy; a STRUvIO accipiendum et ger' óAÍyoy scribendum 
esse apparet. 33, 7. eieei yàp xaT! óAlyoy, imo vero mox scies, 
peT' dA yov, quod vidit FnirZscHE. 66, 40. amdyrx xxr' ÓAlycy 
dzoppéi, imo vero brevi post mortem, eT' óAiyoy. Eodem 
modo 25, 51, órav Ti; áxpoduevog olwrai) ópEv TÀ Aeydusvm 
xal.juTZ TOUTO ÉTA)»j , quod BRKKERUS praecepit xxr TOUT? 
et. vera .est correctio et evidens, neque quisquam dubitabit 
10. 2, 1. pro xzrZc4ccv a SCHAEFERO jeTéce"qoy accipere. 

-:JDenique.4» et ézí describeniium socordia miscuit 9, 6, 2. 

21 


282 


TOAANV Exe) TÀV DQumTpiUV mre obe TmmOU6 TÀ QtÓyAg xa) 
và Apu imioxeuaCeiw , namque éricxeudter est reficere, requi- 
rimus ornare iyexeudGsiwy. — Eadem opera in. ZVellenicis VII. 11. 
18. &yop&savreg 0à xal érioxeuaciuevoi bróam divayro ÜmoQUyix 
emenda éyexeuxepueyor, et in Ecclesias. 1147. 
và DeiwVov aüroig icly écxeumc[uévoy. 
pro && émemxevuampuévoy. — In. JVigrino 3, 21. pro yeAZy y vois 
y EVO[AÉVOIG optime HkwsTkRRUsIUS él «0j; restituit. 33, 9. 
codd. y — ézr/. 987, 14. im) mí YloxíAg Ouerphpo ridiculum 
est pro y. 45,17. Codd. & "IA/g — éz^ "IAly, -ut alibi confun- 
duntur dy AyAlg — ézi AxAÍq. 66, 17. (dxaxaivei iml Tig 
xoiv4ig eüTUXiais, alii meliores év vac. Eadem opera corrige 
65, 9. émíirvoix pro Épzvois, et 10, 29, 2. iy Tpuc) 3ixaceazic 
pro éz/, quia ez] 2ixaoü saepe dicitur (inspice omnino 32, $7.) 
ézi Oixssi numquam. Quis nunc in Zefenicis VIL. 1r. 8. oi 
piy im) T Télwoc, oi 0B xa) BEwÓey Eri Émava(dmlvovrag él 
vraie xA pai Üvrae. Éraioy, ferat imi ao xAipuEw. pro dy vais 
xAlpAnEiy , praeterea rescribe £r; dya(Qalvoyrac , nam EII ex ETI 
natum esse perspicuum est. In Hrnoporo V. 53. pro éz' sppy 
scribe ày 54épy. TmHucvD. IV. 55. roU. ézi jj vilew move lege 
à Tij vog. In IsocnaTis Pilataceo $ 53. QuAoriueicóni này él 
Tolg TGV TpoyOwwy Épyoig, ÜUrbénas male éy roiz, (recle omneg 
de Pace $ 41). In eiusdem oratione mio KaAAiuaxoy S 9. 
xaÜitwy émi TOig épyxewxpioig scribendum éy voi; , ut in ARISTO- 
PHANIS Píuío vs. 337. 
xaiTO| AMdyog v' 5d» và vv "HgaxAém T0AU6 
ézi Toiv! xoupsiow: TOV XAaÜw(oÉvcV , 

necessarium est éy oic! xcupeíong:, quemadmodum in LxsrA 
XXX. 30. éy voíc Oixeeupioig, pro ézí est rescribendum. Recte 
in Zlellemicis VH. 1. 45. àg Tijg soAmTciag icouéyw4c dv Toig 
(cci;  x&i Ópuolog DriNbORFIUS cerlam  WxiskII correctionem 
recepit éz] v0je fooic, ut in $ 1 et 183. optime servatum est. Finem 
faciam in loco ridiculum in modum corrupto ubi Zz/ male 
irrepsit I. vir. 92. ele cv epavwyüv im) xaTalUcwe vete cwfels, 
namque éz/ cum salute hominis conciliari non potest , qui ázà 
xxTa0Uc46 Veg Servari potuit, éz] xareOucxe vedc necem nan 
potuit effugere. 

Habet hoc diligens observatio mendórum, quee lihrarii fun- 


283 


dere solent, ut si memineris quod malum quo remedio sanatum, 
quod vitjum qua origige natum fuerit, parata sit certa medi- 
cina, si quando in idem vitium incideris. Insignis saepe est 
el mirifica errorum constantia et analogia peccandi, quam qui 
longo usu er multis exemplis habet perspectam certas saepe 
emendationes ex depravatis scripturis nullo negotis eliciet et 
eadem opera infirmiores et meticnlosos philologos confirmabit 
scrupulumque eximet, ne quid contra librorum fidem incon- 
sultius moveatur, namque libris ipsis auctoribus haec emendata 
esse fatebuntur. Dedi iam passim huius rei specimina, qui- 
bus peuca quaedam adiiciam, usus lectionibus codicum LuciANt 
ad eximenda vitia aut plane eadem , aut paene gemella, ex aliorum 
scriptis, in quibus sela vitiosa lectio supersit, quum jn Lucia- 
neis et novicia labes et vetus vera leclio una ad nos pervenerint. 
In Luciíxo legitur 2, 1. GépBopde v16 TupÀ wixpóv, pars codi- 
cum (ZpQapós Tic: eadem varietas est in J'espis vs. 259. Com- 
pone cum his fragmentum SoPnocLIs apud PorrtucreM IX. 49. 
esyy 9' Eüupey ipaAlba xoóx &Apoupov. 
et statim intelliges poétae Z(20pBopov esse reddendum. In 77- 
mone b, 52. c0 xaÜapOg dAsUÜspog o03 Zs06 Gv, in Parisino 
eodice est aó7/; pro dec , eaque saepissime confunduntur. In 
Oeconomicis, quae inter libros ÁRISTOTELIS circumferüntur, cap. 
IY. pessime vulgatur 43 elvai moAiT4y 96 Ày uà HE xr Ap- 
Qorípav f$ pro écv. Turpissimum quod in hoc genere vidi apud 
STOBAEUM est in Eclog. PAys. 1.38. in fragmente MoscnioNis vs. 27. 
: &UTM 9 émUupyacayTo xo) cepicxemETG 
ÉrcuExy olxoug. ) 
pro £e 2' rüpyocay rs, quod VALCKENAERIUS emendavit. Quod 
BADBAMUS in praefat. ad EuniP. ZpAiz. in Taur. p. 9. corrige- 
bat 4 cot TUpzvvos Azmpwmrphc é& deoU0 Quvii, pro i£ aóToU, prae- 
ripuerat PiknsoN. in J'erésim. p. 37. Apud Diowysruw Harre. 
X. 1. roírov ࣠(Tv Xxalwv, iuris) T& iv TOAAR TOig ÉmiTQd- 
vog TOV &pxOwroy pielyüx4y ÉmiBeixvuuévay dxdAouÜa 9v imi càe 
&py&c, xouidÓ Oà ÓA»a TivÀ Ew iAo:g lepaTa wv deoxslpsva, 
& vdp.uv eos 3Uvapav , Gy ol vrarpixio: TÀ4V. yv&oiy elwov pdyoi Si 
và; iy müTÉ DuxTpiDzse. optime J'aticanus £y cci, praeterea 
emenda oj; rpózo:c pro émiTpómO:g et &moDeixvuueyoy pro ézi- 
Osixvup£yuy et expunge emblema ézi r4; épxdz. 
21* 


284 


[In Prometheo 7, 7. in aliis est óópela wuiupbv Ucspov, in an- 
tiquissimo B. «si»óusÓós, quod receptum est. Affini errore in 
Dialogis Mortuorum 10, 23, 3. zc 03 xZxsivyQ mporucerai c65 
pars Codicum «pocóiera: exhibet. . Hinc HkRoporo subreniri 
potest graviter laboranti IV. 119. 3v uévroi ly xol iml T3 
jpeTépyy &p£u ve dXixéuy xal $psie ob mé100jsÓz, scriptum olim 
fuisse puto o) zoWóps0a id est o0 regicpdpoeóm, et nihil supererit 
difficultatis. 7 

In CAarone 12, 9. éAzcsioyri ézl AuBimy foixev, optimus A. 
male iAZsovr; dedit, noü infrequenii errore, ut in TRucrDipE 
VIII. 89. est ZzaAAdEew pro àzaAAXEelsw, quod perlucet e 
verbis Scholiastae &4AAzxTixGG xciv. vid. PrERS. ad MokRIDEM 
p. 1&4. Illud ipsum verbum XxNoPnHoNTI redderidum esse cen- 
seo in 4£nabas:. VII. 1. 4. Eevoav 8B eizsv mürQ Ovi &mcmAAA- 
foro 304 Z&-0 TÉ spaTikg xxl (üoUAerTo &moTAdv, lege ÀczA- 
AmEslo: ve 9X4 xT&. 

In Hermotimo 20, 76. 746 ui» yàp Omocxécci; ÀxoUe Ümu- 
[ung TIVXG , WAIXa cbnIjuoVAcOUTIV o] éc TD ixpóreroy éAÓdvres, 
verissima est GRAEYII emendatio 5A/xa pro 5vixa, quod quam- 
quam sensu vacuum est tamen omnes libros obsidet. Eadem. 
labes DeMosTHENIS locum infecit de 7. L. p. 387, 16. oüx £3s- 
yxcÜs xax&Gc wvixz é(QoUAecÓs moieiv éxeivov, ubi Aix» legen- 
dum, quod egregius Perisinus S frustra obtulit, et vel invitis 
libris omnibus erat restituendum. 

In 25, 28. recte editur óp&» MaAxíava vy Xüpoy cxápouc 
mXjepueyE0eig &Eloug DvoUpsevov, bene et 'Arrixicl posuit Lucta- 
NUS &Liovc pro eósvovu;, ut apud Veteres constanter Tíj405 et 
&£jo$ de rerum pretiis opponuntur. &raeculi quid esset 2£/ous 
non satis capiebant: itaque rodere hanc scripturam et interpo- 
lare coeperunt, stolide ut omnia. ' Eradunt & ut aZíov esset 
vili pretio, eaque est lectio in Codd. G D E, caeteri Z£/ovc 
servarunt, Multo etiam peius in simili re isti mulcarunt locum 
in libro de puerorum educatione in PLuTARCBI JMoralibus 
p. 5 €. Sunt, inquit, qui adulteria et libidinem morte vena- 
lem appetant, QiAocóQq 2à ÓpiAZcavTse obTo! co) oig ioo 
(lege o. ToiovToic 1006). mpXyiaci) imwToD; kv xaTxTiiÜsig mX- 
pécxovro, xxl TÓ ys mUpkyyeA|um TOU "Aicyévous EpxÜoy à 6 
QoprixGg ui Tolg ujuzciv &AwÓGG 0i roig mp&ypaci mcmpouvel xmi 


. . 285 
Quweiy:  EijosAÓs cic vopyelóv oU, iv» t,xÓ4e Ori TÀV &yxLiay TX 
rípim oüdiy Arxpépei. Vel hic unus locus argumento esse pote- 
rat non essé PLuTARCHI hunc librum, a cüius moribus ista sa- 
pientia prorsus abhorret, sed extrema pars loci sensu vacua et 
prorsus absurda est, nisi quis forte capere potest quid sit: »»w 
discas mihil res. honestas ab indisnis differre," — Lepida est 
WYTTENBACHI annotalio:. vedeur: praeceptum a quodam aa- 
ctore diserte (radiítum ac per. eüüuppuuosuvgyy gravitate orato- 
71a. involvere voluisse itaque perspicuitati obfuisse, Sic nihil 
erit ad animos commovendos minus idoneum quain oratoria 
gravitas. Si interpretationem emendata lectio praecessisset , 
non fuisset aliud praeceptum àd intelligendum facilius. Emocn- 
da: £/ceAÓe elg vropyelov, vrai, ivo [uxÓgc óri T&v &EÍuv TÀ TipiX 
od3iy Dixdépei: rà TÍpux sunt quae magno constant , quibus rà 
&£ix opponuntur. Pro zov legendum esse za? confirmabit Dio- 
GENES LaünTius VII. 88 ét 89. ubi m^ ofxsuuou maidiocx4s olim 
putabant significare » ed ancillae domum," sed est idem quod 
DioekNEs uno verbo zopvejov appellat. 

In ZJhetorum Praeceptore 51,12. aóToÜxióx TW» xwv 
pipaucapuevos , librarii concoquere non potuerunt ajroüziia, 
(quod dictum est ut zíro(gopéze, aíTowpakA5c, alia) itaque ple- 
rique dederunt. xórós Ózjàx: ad idem exemplum emendaverim 
PLATONIS Menexenum p. 245 D. xjóro) "EAAwveg o0 piboQap(a- 
poi oixoUpcy , ubi olim vénuste a)rTofAAWveg scriptum — fuisse 
arbitror. | 

In PAdopseude 52, 34. o) xxÜxpEe &AAwviGovra libri omnes 
necessariam negationem omittünt, quam primus editor supple- 
vit de suo, probantibus merito caeteris omnibus, Saepius quam 
credas librarii cà neglexerunt addere, ut in IsocRATIs zfrcAi- 
.damo $S.33. in omnibns libris est 3ià mAecove£íay moiwupela Tv 
&lpxy4v,; necessarium oà zoiUpsóx tandem unus Ürbénas dedit. 
Similiter in ;Zntzdos: $ 818 et aliis locis: quamobrem si quan- 
do o) deesse apparebit noli reformidare veterum membranarum 
auctoritatem , aut librorum omnium consensüm revereri, sed quod 
opus est confidenter restitue, Dabo duo exempla: in PrATONIS 
Phaedone p. 59 €. vi 3í; "Apieimmog xol KAedp(dporoc mupeyé- 
yoyro; — o0 Oljra. éy Alyiyy yàp éAéyovro sivui, et sana ratio 
docet et Graecae linguae ingenium emendandum esse o) zpe- 


- 


286 


yévtyros nam qui ita quaerit Eehecrates miratur eos non nomi- 
nari inter eos, qui Soerati moritüro adfuissent, et o) Oj/r« me- 
lius respondebitur si oó praecesserit. Quam vetus hoc mendum 
in PraAroNIs Codicibus inoleverit apparet ex DEMxTRII libello 
mep) épuxveixg S288. GOELL., sed vera scriptura antiquius nihil 
est. In HrgnoDporo VI. 52. «3v 3$ ce03B aóT4» Qva: Dixwivee- 
xtiy, &iouiay q!y xz) TÓ xdüprm Aéytw TAUTX, [ouAOuévwy 9, 
eixug &pQórepon yevolao (QusiAésc, locus ex impedite et incon- 
cinno expeditus erit si suppleveris o) (QevAopévyy 26, et sic efus 
more Graecorum positum erit, quod nune soloece ex (9ouAepévyy 
videtur suspensum. 

Addam unum tantum: in libro de Cabhumnia 59, 2. hbrz 
confundunt Zpyerz; et fpxero: pervulgato errore, qui tamen 
subinde lectores et editores impune ludificatur. In Diowrsio 
HaLic. I. 88. v0v Zpxopai 3nywvodusvog manifesto soloecum est 
pro Zexouoi, quod duo optimi libri suppeditant Z'aticanus et 
CÁisianus, sed sine libris ab unoquoque polerat corrigi. In re 
tam cerla quam nota miror quomodo in PrareNwis Zone doctos 
homines turpis soloecismus fugerit p. 533 c. xa ópà, & "Luv, 
xal &pyopul y&é coi dcroqpauvdusvog B quor Boxst ToUTO elymi, nihil 
certius est quam legendum £pyouaí yé co: &moQavoUpsevos. 
Quamquam £pyoua: erat olim vulgata lectio tamen doctis nil 
snboluit. Qaí/ve et Qavà , Qaíivopo et Qavolpi et similia omnia 
quam frequenter scribae permiscuerint saepe ostendimus, et novo 
exemplo hane partem conceludemus: ubicumque futurum 23v- 
poop in veterum libris apparebat Graeculi óbUpopei substituere 
solent, ut dyyiAAw pro dyysAQ, eéAAojuui pro eeAcüpai, alia, 
et in quibus etiam proelivior error est uy», xplvu, ápivo caet. 
pro wevó, xpi, &puvo. In Luciwo 10, 23, 2. wer àAlyov 
joupoUjseyoy optimi libri vitiose d2upéjesvoy. — Peius etiam 13, 15. 
ad unum omnes servant ToU. y yeAacopévou — ToU 3à ÓDvpopé- 
vov, pro povpdvyov. Quis igitur in [soCRATE vc KxAApasov. 
$ 35. eluai Mà aórbv óBUpecÓdai Ti» meviay — xal Adbsv dg 
ósivÀ eicere, dubitabit &vpereéo: corrigere, et ubicumque in 
simile vitium incidet eodem remedio, quod saepissime profuit, 
de novo uti? - 


287 
CAPUT X. . 


Venio nunc ad novum observationum genus, quod pertinet 
&d erpellenda additamenta, interpretamenta et cuiuscumque- 
fodi emblemata, quae correctores et leclores mvitis scriptori- 
bus obtrudere solent. Nullus scriptor Graecus aut Romanus 
non est passim istiusmodi mendis et maculis inquinatus et op- 
pletus, quemadmodum nullus propemodum est liber scriptus, 
in quo nom appareat illa annotandi, supplendi, corrigendi, in- 
terpretandi consuetudo, qua Veteres omnes inter legendum ute- 
bantur. Ut cuiusque animus lectione commovetur, ita in mar- 
gine appingit xaAZe, cpxiov, Qpovipme, Zssiov, aut aliquid 
huiusmedi quo lecta probet; nonnumquam et indignabundus 
obloquitur scripteri et quasi cum eo colloqueretur reponit ali- 
quid vel cum convicio !, aut qued legit cum suis temporibus 
comparat et querelam apponit ?, denique omnibus .modis ut 
inter legendum animus affectus fuerit, paucis in margine ad- 
scribit, Alias toti sunt in interpretatione verborum et senten- 
tiarum, vecabulis antiquioribus et obsoletis adscribunt nova et 
nota, quibüs praesens aetas uleretur; si quid obscurius scri- 
ptum videtur interpolando ezpediunt scilicet; si quid est arguta 
brevitate dictum, de suo supplent aliquid; si qua est ellipsis 
elegantior ita explere videbis, ut magistris videtur; si quod no- 
men, si qua res paulo minus nota commemoratur, paratum est 
interpretamentum. — Denique ubi scriptura laborat incredibili 
audacia et temeritate grassantur et Ó T; xev z^ dxoiplpany y AüT- 


!) EunrerpES Oresten dicentem facit in cognomine Tragoedia vs. 547. 

&vev dé v&zpóc véxuvov ox ev xor üy. 
in Codioe quodam additur: 

&yev Óà ugvrpóc ztüc, xáQapu Esguxidn; 
ei saepe monachi IuLrANUM et LucIANUM conviciis insectantur: non rara sunt 
à xGrüpQute é x&Qogua , n GÀTZQ, n psup£ , o yó7:6; Ó pávase, G xior, 
quibus piae &nimae in secus sentientes debacchantur. Sic in Scholio, quod 
ditor legere non potuit sed utcumque ductus litterarum delineavit p. 217, le- 
gitur: xov, vtüc GoÀeixiguv vUy oUX £yvoG vÓy xopugaióravrov ztgogíooy; 
- 1) Sie monachus in Scholio ad LucrawuM p. 94. monachorum suae aetatis et 
'épiscoporum mores perstringit. Yn CricEeRoxIS loco de Legibus III. 8, 7. coelibes 
esse prohibento, 1giseri monachi adscribunt: optima lex. 


288 


vxy Í^0y confidenter videbis reponentes, addunt, demunt quod- 
libet et interpolant et vitiant arbitratu suo quidquid iis non 
satis bene aut commode dictum videtur. Si quid iis absurdum 
videtur annotant ZAoyiz, quod vocabulum in AnisTIDE cum 
verbo coditerai: Ma. coniunctum est, ut coQie Aoyiteroi: nasce- 
retar. Vide CasTkRI Syntagma de ratione emendandi p. 49. 
In Droxvsro Haric. l. 14. pro oixoQops0eiocx: in nonnullis li- 
bris est cixoQéc(9zppov $w0eícxi, unde natae sunt scripturae ci- 
xodüdpzv (dapuüsicai, oio üdpov Qaupuüeicz: et Reiskianum oixc- 
Qiépo» uapxv0sicxi. Mas turbas innoxius M. TknkNTIUS VARRO 
dedit, qui laudatus in sequent versu et in margine de more 
notatus inter cixoQo —- et pxÓsi6o: incommodam et indecoram 
sedem occupavit; et magna est talium copia. Malum hoc in 
libris crescebat in diem, et ut' quisque est recentissimus ita 
mendosissimus esse solet, sed nullus est scriptus liber tam ve- 
tus, tam bonus, quin eandem labem olim senserit, quam vide- 
mus in sequioribus semper gliscentem. — Hoc ipsum autem est 
certissimum interpolationis indicium, quum libri antiquiores cum 
recentioribus compositi manifestam fraudem faciunt et addita- 
menta insulsa et: puerilia sequiorum temporum omittendo ar- 
guunt. Quam multa emblemata Codex DgMosrHENIs Parisi- 
nus S, quot interpolationes arguit solus? quam multa IsocRa- 
Tis Ürbinas aut Dionvsm Hazic. liber /atécanus? At plurimum 
: abest, ut ipsi sint sine vitiis eiusdemmodi: optimus ille est, 
qui minimis urguetur: loc habent, ut emblemata indagare et 
odorari et certis vestigiis deprehendere et deprehensa tollere 
doceant et animos addant iis, qui ineptias concoquere non pos- 
sint. Palam faciunt quemadmodum ista additamenta oriantur, 
qua sede libentius haereant, ut sese insinuent et clanculum ir- 
repant, eil magna copia locorum emendatorum acuto et sagaci 
Critico notas quasdam et indicia tenuissima sed certa monstrat, 
quibus teneat fraudem et sciolos convincat. JDocti homines ni- 
mium patienter, pleraque ista ferre solent: quod frigidum et 
insulsum est verbis mitigant, etiam alibi nom dissimilia legi* 
contendunt, et omnibus modis in praeclarissimo quoque scriptore 
elevant et excusant, quae in suis quisque scriptis numquam tu- 
lissent, aut inepte repetita aut pueriliter explicata. Ut sunt 
cuiusque Graeci scriptoris Codices antiquitate et fide multum 


e 


289 


inter se diversi, ita hoc quoque in genere alia aliorum condi- 
tio est: in aliis plurima emblemata sunt, in aliis aliquanto pau- 
ciora. In IsocRATE post Ürbinatem pauca supersunt, in Dxwo- 
STHENE post Parésénum S sat multa, in ÁkscHINE plurima. Hsz- 
RODOTUS paucis inquinatur, in XENOPHONTE complura sunt, 
TnHUCYDIDEM perquam multa deformant. PLATO compluscula 
habet, Lysriiss, quamquam depravatissimus. ex uno deterrimo 
Codice depromptus est, perpeuca tantum. In LuciANo satis 
magna copia est emblematum, in quibus sunt insulsissima quae- 
dam. Multi multa iam sustulerunt, meliores libri plura damna- 
runt, novissimus omnium BEEKKERUS quaedam expulit, ipse in 
superioribus nonnulla.iam indicavi, nunc plura colligam. Prae- 
mittam pauca quaedam er Classicis, deinde quid Lucraw1 Co- 
dices boni afferant exemplis complusculis ostendam , et sic con- 
firmatus caeteras fraudes et fallacias scribarum retegam. SoPHO- 
€LIS fragmentum legitur apud Arnzw. IlI. p. 76 c. ZoQoxAsic iy 
"EAév4e ydp TpoTiXOG TQ TOU Jévipeu dvi mri Tüy xxpmv dxd- 


Aemey &elTUy* 


TéÉmTGV dp " * Awpsiog dv 


àg (pbi &AAoUg éEepivaQeug Adym, 
inquo loco nihil excidit, sed contra pessime interpolatum est 
àxpsiog, a nescio quo olim superscriptum ad explicandum quo 
sensu Téz&v épivóg diclum esset. Poéta dederat méz&v ipic v 
|| 'Es BeGeiv. &AAouc Pspwateis Adye, id est aUAoé àv &AAovc 
ixQavAltec, ad quam ipsam analogiam verbum Z£epiZZeiv 
Sophocles finxit. In splendido carmine Euripideo apud Pon- 
PHYR. de ^fbstin. IV & 19. pro 
E $oiyixoycyoUg TéXVOY EUpuTMG 
xx) TOU (LEyAAOU. L4vüóc , &vacUGV 
- Kiuruc éxoro[rToAidÜpov. 
-eireumfertur apud omnes insulsum emblema et sic editur 
Qorixoyevous [ma vie Tupiac] 
Téxvoy EjpoTMG xTÉ. 

In JAeilenicis VI. v. 37. Cliteles Corinthius sic verba facere 
incipit: &AAR TRÜTX [Liv ,  AvOpec "Alwvaioi, lcug ávriM yer, 
TÍyeg "mmy oj A&pbavreg dXuxeiv, multis saeculis post mortem 
XENOPHONTIS adscripta sunt verba míveg *cav o] Xp£avrec.d3r- 
xciv. Si dixero inepte abundare nihil agam, et multis modis id 


290 


eludi solet, at cogita quid Tra)74 significet, quod digito mon- 
strat quae praecedunt $ 36. àvéle: dópu(2oc (lege 0pv; ut $ 35.) 
iy Tj éxxAycíz. Clamant alii 3ixoíwe Qouósioni, oi à. d3ixeiv. 
interea prodit Cliteles et ab hac ipsa dissensione orditur: ZAAx 
TZUTX LV lcg; AyriMÉysTEI, inquit: ecquis erat in concione 
decendus, quid esset de quo dissentiretur. — Absurdum est, 
epiner, ita dicere. Sed pertinacius agunt viri docti et multa 
Sepe nobis supervacua videri diclitant, quae tamen dicta et 
scripta sint certà fide: sed manifesta sermonis vitia fraudem 
patefaciunt: non 5c«y sed sicív dictum tum oportuit, non rívec , 
sed mórepor, et &px,e à3ixeiv quis serio XkerMoNTI imputabit? 
Non minus manifesta emblemata sunt I. v. 13. [£meAoyyón às], 
pro quo Atticus 4&meAoy5ozro dixisset, Ll. vr. 15. [óvoc 43 
éxeise QUyg], HM. rv. 18. [oóro: 9à vi Tpidxovru], IV. v. 6. 
oi 3 fév cQ 'Hgalg [xerameQevyórez], VIE. x. 31. [c9 93 xal 
&móyovog Aéyerzi]. In eodem opere emblema natum est, ut 
saepe fit, ex depravata lectione, qua correcta ultro excidit II. 
II. 20. oóüx ÉQaoav mÓAw GvbpamoDisiv ya dyaüv eipymopuévwy 
dy Toig peyleong xivÓUvoig wevouévoig Tjj "EAA4O:, emenda guéyz 
&yxüby — yevogévyy Tfj "EAARO: et eipyacutysuy eo redibit, unde 
' male pedem intulit. Alio loco factum est ut interpolator tur- 
piler erraret et incredibilem errorem XxNoPHowTI affingeret 
II. 1. 13. oi ?' imd W4oay iy XsAAmcia mAWcloy Tüg AackwviKÉG, 
viri docti admonent Sellasiam in ipsa Laconica sitam et expun- 
gunt 2A4cíoy, at ZeAAucíz tam notum et nomen et locus est, 
ut ZeAAacia Tío Aaxwvixiig tam. putidum sit et puerile ac si 
quis 'EAceucí; vel Mapaüov Tác 'ATTixií; in simili re dicere 
voluisset: zA4cíov TÀs Azxwyixiig debetur sciolo, qui illis tem- 
poribus Zellenéca interpolavit, quum nemo sciret ubi terrarum 
olim Sellasia sita fuisset. Ut locus non uno nomine notus et 
nobilis etiam notior fiat emendabo locum PorvaEwi III. 11. 6. 
-Xaíag de 'EAA«óm Tüg Aa«kuvixüc dp(0mAGy vuxrüg TOV TOTA- 
pi» Qux Asinv mo0AAWNV Ac(dby TX4v iy Ümip Tv voTXpV 6i; 
gv QuAlav  &memégpoTo. ad hunc nuntium Spartani advolant 
xxl) cmovyü Opzxp.0yrsG Oinkócim ca2i« incomposito agmine fessi 
eb integris funduntur et fugantur. Pro ei; "E4242 CASAUBONUS 
festinans ei; "EAog cerrerit, quod festinans CoRAES recepit. 
Subridebit qui haec gnarus lecorum releget. Scribe s/g ZeAAa- 


291 


cíay Tío Aaxavixác, quod vivo PoLvAzgNo recte addebatpr, et 
nota Sellasiam ad fluvium (Oivo)vra) sitam ducentis ab Urbe 
stadiis distare. 

Apud TmucrpDiDEM, ut diximus, magna est emblematum 
frequentia, de quo numero nunc duo delibabo. Libro VIII. cap. 
87. editur: £ww4xo; A«exeümipovicy xe vy LunpEYuV "pe 
QaeiMéx Aacpeiov xal ToUg vailjug ToO (lege rovc) BaciAÉoe xai 
Ticcadéjyyvy cmoybàkg cli xol QuAlew» xavà 43s: qui hunc 
locum volet intelligere Bv»óixa: in margine adscribito (ut passim 
in TnuucvbpiDis codicibus 3yuwyvopim, i:40254, et similia, in 
margine adscribi solent, si qua concio aut epistola historiae 
inseritur) et TRUcYDIDI relinquito Aaxe3aiuoviay xal vüy Eup- 
psv xvi, Alterum est. VI. 80. iy c9 wapdyri xxipp óc 9494 
ÉusAAoy pLerà wuyDdywy LAMAOUG daroAiTEUY ARAAOV mÜTDUC dCyél 
và Dewà 9» re ipwQiQovro m^iy, aliena manus adpiniit 4 óre 
&pwudoltovro vAsly , ut &ZAAov explicaretur. Non tantum insipi- 
dum et infücetum hoc additamentum est, sed etiam rerum fidem 
et sententiam scriptoris violat, bamque si isliusmodi quid ad 
«4£AA0v adiicitur utroque tempore solliciti fuisse intelligentur, et 
aucias tantum fuisse curas, quibus iam tum angerentur quum 
tantam rem susciperent. Contra g&AAov elliptice positum id 
significàt, quum expeditionem iuberent sine cura faisse, nunc 
quum res agi coepta esset, aliquam sollicitudinem subire animos, 
non magnam illam quidem sed aliquam tamen, si cum illa 
veteri confidentia conferretar, qua bellum in comitiis iussissent. 
Saepe &áAAcv apud TmucrbiDEM sic ponitur vid. L. 3. &XAAov - 
xxXsicÓn: "EAA4ysc, quum antea illud nemen negaverit in usu 
fuisse, vel VIH. 71. éxelyou aAAov 324 wposüssomivou , quod 
de eo dicitur qui paulo ante ojàày fuu(SaTixóy &rxpiveTo, et 
sic saepius. Prorsus simile emblema irrepserat in Axscmiwis 
Ctesiphonteam S 179. odxovv &romovy Tàs py Dopeàg viv mAeioug 
elvai TÀ Db wpdypura Tío wOAsoG TÓTE (JXAAOV [9] vOv] lagen, 
ubi quatuor optimi libri 3 vóv omittunt. Át XrNoPBoNTI nullus 
liber opitulatur in 4nabest VI. 1. 17. dc 32. ij; "EAAz206 £üxou» 
éyyüc yipvecÓai 3194. AEAAOV [5 mpdelev| eiods: mórobe 0mes Xv 
xa) iwoyrig Ti olxa2e dixevroi, ubi 9 "pécíev spuria suni. 
JVova haec cura subibat animos. Multa de genere hoc ermble- 
mata et er alüs et ex TnHucrpipz DosnaEUs eiecit, de quo 


202 


summo critico tam docto quam sagaci lepidum est audire PoPPo- 
NEM (in Praefat. ad Comment. in Tnucrp. part. III. p. XL) serio 
dicentem: | »Jobraei in notis in. TÀucydidem coniecturae ut 
én celeris eiusdem hominis eruditi adversariis pleraeque et 
audacissimae el inutilissimae sunt" atque. haec de Criticorum 
principe dieit PoPPo, qui criticus est talis, qualem dicere nolo. 

In IsocRATIs PanaiAenaico $ 69. pro ivràc "AAvog; in omni- 
bus libris praeter unum Urbinatem est iyràg "AAvog moTauoD , 
quod nemo umquam revocabit. Eiusdem generis emblema est 
in Hellenicis IV. 1m. 8. vely à [ro pei] v9 Naplaxuiq éyévovro. 
Turpius etiam in TavcrDipz III. 116. oj àv) cà Alrvg [và 2pe:] 
ocixoüciv, Ómwsp uiyicóv .égiy Ópog: à» Tij XixcAig. Saepe quod 
eleganter et venuste et eiDxuwc erat dictum, isti prorsus cor- 
rumpunt id ipsum addentes quod scriptor maluerat significare 
quam dieere. In IsocRATES .uiidosi $ 288. venuste dictum 
erat Tojc Auouéyoig cixogci xxi TQiRXOVTX jVÉV TAÀG [LEAAOUCXG KXÍ 
Tày kAAOV oixoV cuvayaipuceiy, perdiderunt omnia, qui Téíg Avc- 
pévoig T&g Érxipae invexerunt. Similiter in Panegyrico S 138. 
óray Trà TüUV (jap(gpev xaTuci xal 3iÀ (ie yévirma yvoduse, 
5ueie 3b mpüg ZAM4Aou; GeEp VUV OAeQuKOG Exwpusy, periit 
lepor loci ex quo aliena manus zoAejuxóg inseruit. ÁESCHINES 
en Timarchum $ 182. eidypuos dixerat: &vàip si; (lege ric) r&v 
TOÀITÉy cüpüy TX4V éauTOU ÜuyaTrípam TWV *»Aiximy o0 X&AGG Oim- 
QuAaEacav péxpi y&pov, nescio quis pessime interpolavit, ut 
hodie legatur óvyavépz OuQÜxpuívuv xal Tuv XAixizy. Iniuriam 
insignem scribae CickRoxI fecerunt actione.I. £n errem, cap. 
XI. $ 33. /Yunc quoniam pugnare contra me instituisti non 
tam ex (ua nalura quam ex isttus lempore et causa. [mali- 
tiose], necesse est istiusmodi rationi aliquo consilio obsistere, 
non est hoc scriptum ex Ciceronis natura et ingenio, qui omisso 
maledicto malttiose idem dixit, ut se decebat, Dixerat IsocRa- 
TES in 2niidosi $ 71. mpouva TQ NiXoXAEl X jalupeiy uua 
Gomsp iepogUvyy eiAuQora Tov (GuciAciav oUTG THV yvy Éxsiw, 
in omnibus Codd. praeter unum optimum ZA; irrepsit post 
faciAciay. In Lucrawo plane eadem interpolatio deprehensa 
olim a me est in Paraséto 48, 52. ó mapdciroc 0786 Éysi mp0c 
&pyüpic? Qe ox. Xv. TIG; o20B TpÓe Tàe £y TOlg miyimAolg uioas . 
(&i£^8;) Éxoi. plures: indicabo ubi praemisero locos, quibus 


293 


5 


integriores libri opem tulerint, unde unusquisque a falsariis 
ér' aóro3pe deprehensis sibi cavere discat. In D/a(. Mort. 
10, 20, 6. uérei 73v cavToO Tíxyxv in.antiquis Codicibus ME- 
TeITHN in METICTHN abierat, itaque nunc in plerisque le- 
gitur geylewy doxes T4V cXuTOU TÉwyX4v: viden! unde Zoexei; 
natum sit? 11, 15. ràv ueraír4y "Ipoy, recte erulat ueraívqv 
ex optimis, et est vocabulum postremae aetatis. . Plane eius- 
demmodi emblema est 66, 24. oj àà vüv cAo/ci0 cpg ép 
*Ipo: 2wAa23 &mayrec, Codd. Tpoj xal mo xol, alii po xa) mpoc- 
airx:;, unus À verum servavit. In 16, 22. in Codd. ad ?7eA£o65; 
v&p adduntur và éAevsivim BuAovóri et OwAovóri, TX éAcUGÍVIA , 
tritum est in istis 24Aovór;, quod quia scribitur 34 saepe in 25 
abiit. 10, 10, 6. elzoré ve »x; vois &yexspusey in multis additur 
eüepyéruy OuAoyóri. vel 25Aov Ori. 10, 21. TÀ vopü,eia &0Dore. 
qupi mAvTUV 30v En. 00g xal cb Ty O(9oA0y, in optimis emblema 
est cap vüwruy 9434 TÓv (job) iyw. 18, 5. KasomATpm Tij 

vT&yv. Cod. M. GaciADI Tíj mRvv. EF. Tj BuciA(2i záys. Emble- 
mata er margine recepta mutare locum solent et incerta sede 
volitare. Áfbne est 45,9. rÓó Zypi ToU AovTrpoU mlgva qéyigov 
ériüégsv, ubi alii kéyisov alil 4x150v habent, verum eet utro- 
que ahieclo aivz ériépwy. 46, 16. Prou ye xai ópZv mora Ep- 
voy *v in multis est Zgyov àveyepàe sv. Similiter 73, 12. boni 
Codices habent additamentum rac QuAesoQíx;, quod optime 
abest a caeteris. In JVzgrino 3, 10. in omnibus est froudc 
spi, Luciawus more Attico dederat £ro;4oz, quod ex uno B 
apparuit. Frequens emblema apparet 19, 12. Na/, Qucí v5, 
&AAA vUv &x&coUu Xcaipüg ioiog U^ wv &mobéQeuxToi, TÀYa V 
eio: Tig, multi boni libri omittunt 7Zxx Zv eizo: Tic, rectis- 
sime, sed qui isla adscripsit in suo Codice legebat: Na/, 4AAZ 
vüy idque revocandum exrpunctis Qxsí ris. Si quando emblema 
eum reliqua oratione non satis bene componitur, pergunt errare 
et per vim accommodant, ut in caeteris vitiis facere solent; 
xeipzywy&Gy 45, 10. ubi in xeipac ópéyov depravatum est, quod 
sequebatur rày OsezàzoAiV émepeibót,evov sine ulla religione re- 
finxerunt in ajrQ émepeijoufvy. Sic 17, 15. quum soupevoi 
irrepsisset, TiÓ£usvor in. TiÜéuevovy abiit, Interea sententià dispe- 
rit, roc 3" o03l» uéAci, quod imprimis illorum causa dolendum 
est, .qui ista omnia aegra et absurda tamen interpretantur, [n 


204 


Feris Historiis 27, 18. plaeuit lectori iocus v2w 3à cwiküv o)- 
óclg mapiv, iTi yàp éAéyovra ave[alvsiy TÓv Te perio Dpüiov 
Aépov, itaque adscripsit in Cod. F. Z2eiovy, quod feliciter non 
est receptum. — Àt in GaLkNI loco, quem alfert Bakrus de Po- 
sidonzo Hhodio p. 201. aliter evenit: verba sunt evyyvops yàp 
ávÜpomQ yc dvri ua) Aàpeprávoyri üpzióv vi. Multum se crueiat 
WiTrENBACHIUS p. 283. sed nihil extundit. GaLENUS dixerat 
cuyyvapx yàp &vÜpomQ ye óvri &pnprdvovri T1, placuit Grae- 
culo dictum et adscripsit àpxiovy. Verissime BApnaM ad EuniP. 
Helenam vs. 1089. » àpzioy sexcenties in Codicum marginibus 
a scribis appiclum reperias , ubi aliquid pulchre dictum iudi- 
cabant" nota esse solet litera &, quam mediam transit. 
Transeo nunc ad illos LuctaANw1 locos eundem in modum aut 
etiam peius interpolatos, ubi in Codd. nihil est praesidii, sed 
sana mens et iudicium rectum et 5 TOv xxAGy xal TOV M4 xX&- 
AGy x&i mpemÓvruv Óudyumcic et interior Graecitatis intelligentia 
Codicum vicem optime explere possunt, si quis scriptorem, 
quem tamquam digilos suos noverit, ita legerit, ut de HEMSTER- 
Husi0 RUHNKENIUS scribit » difficilis , suspicax, semper verens 
«xe quid sibi fallaciae vel a librario vel ab interpolatore 
siruatur"^ Et sunt quaedam huiusmodi, ut non sit ad frau- 
dem indagandam lHgusTERRHUSIO opus vel BENTLk1O vel Ponsoxo, 
quale est 15, 51. xaíroi yeAoiós y^ siul &yayxdtQav 1yÓUy AaAGTy. 
[4Qavor yàp «)Toi], aut 32, 14. Qépav Aum xxl vv dpriyív- 
y4TOy "AcxAwmiDy Dig TexÜévrm [0?re AAXo: EmXE TÍxTOvTa: Áy- 
(pw701], ubi poterant confidenter dicere non a4ios homines, 
qui male Deo opponuntur, sed homines ad unum omnes non 
saepius quam semel nasci solere. Jncredibilis est Graeculorum 
istius aelatis stupor. Notum est Scholion ad Tnmucrbpipxn I. 2. 
qX4v "ATrixWV dxovw o] xóTo) &ei, ne errarent pueri magister ad- 
monet: TQ wévwei ÓwAovóri, o0 yàp wycav dódvero: huiusmodi 
tamen homunciones THUCYDIDEM interpretabantur. In sequenti 
libro 33, 36. editur épuuveiav 3B vOv Ti caQuveay TÀV cy3- 


D . "N » é 
p,XT9y AÉyo , corrige Aéyer, pervulgato errore ex Aé vel A. nato, 
Dicuntur haec de LuciaNo non ab ipso et in marginem able- 
ganda sunt. 


In 4moribus 98, 20. xzxr& mevpóv 95, acl, [Zydvyov] ox«l- 


296 


pzyTsc, ita demum retineri poterit Zydvov , si quas alias zéroz; 
vovipuug esse constabit. Nota sunt proverbia xzrà Aiówv cez«d- 
psv, XaTà erpGv coreipew, xaTR ÜxAmnccay camelpewv, aiyauADV 
&poUv, quibus quis umquam ayódvov, vel &yovov , adiiciat praeter 
Graeculos? 58, 30. legitur T) 5g xvvóg, 54 odre xür TGV 
xpiüGy dcdisi oie TQ iT [Duvajeévp Qayeiv] ériTpéz si. 69, 13. 
dvloig à xai 9» QouAeÍm (Qmpü xol [Gomsp ouv éciv] Gqxpurov &pal- 
yero, recte ille quidem iudicat quisquis est, sed non ut eius 
verba Lucianeis misceantur. 70, 38. &vajuw5ueówri: Ty. "IElova, 
0g [3fn66e] xowvie TpamiQue &Livpun lcov ÉExmv üpiv, ne dubi- 
tes expungere inspice EuniPIDIS Üreséen vs. 9. In haec omnia 
digitum intendisse satis est. Mirifice arridet quod me Hinscni- 
GIUS meus admonuit [0, 13, 4. ubi vapulat Aristoteles, mona- 
chum nescio quem aut Graeculum adscripsisse $4? uóvoy éxcov 
TÀ 'ApisoríAcug ciMéyz:, quae verba nune satis absurde ab eo 
dicuntur, qui omnibus opprobriis Aristotelem palam insectatur. 
Videbis etiam alibi Graeculos Aristotelem et caeteros philoso- 
phos ab LuciaNi iocis et dicteriis vindicantes. Insigne huius 
rei exemplum est in scholiis p. 91. ubi iratus Graeculus Lucia- 
NUM castigat Stoicorum spinas et 7à ciuÜxua xxl Tb mapxcUn- 
Bape suaviter ridentem. ZAA' Pzirpieíue , G xar&pure , inquit, 
TUyTX ViAoleg Um TV wAGTTAV GpéQuv xa) Trà coQà mXvTA 
volg Tawyvidocoi: TRpx[)AAAUy, deinde ea addit quae ne Stoicus 
quidem sine nausea legat. In 4, 8. eiice AZAov Zpveav.. D, 4. 
[4x4Aou0a] vic jafujmiae r&mixeipz. xoti. D, 39. oiav e o0nav 
&moAehper [2ya054v] cUvspyov, et simillima 8, 4, 4. et 66, 13. 
ille olog &j eU [obra xxAóc], hie clo» à» [G6 eüBmipova] iov 
ére(luca: deinde b $ 56 et 57. uL4Xsca (adde gui») eig Tiv 
ÜüaAxTTAV Ép(ónASIG müTüy — si 98 X [rovro 9o0A61]: 9, 2, 4. 
auctore HeusTRRRUSIO tandem ezpellantur [rà edle aros 
xai &moA^)vai] et 10, 6, 2. [moAAzxic éxdpépei]. In 9, 13, 1. 
xai 3ià coUTO Trapsixsv [émur4v]. Notum est in re amatoria 
c&pÉxceiy morigerari, omisso pronomine, ut 67, 5, 4. mpexws 
y0Uy. Praeterea capéxsi dicilur qui medico corpus praebet 
secandum vel urendum vel qualibet medicina curandum, cuius 
rei egregia exempla e PLarowE collegit Hguspivus in Specóim. 
Crit. i». Platonem p. 91. nonnumquam 7$ c&j« additur, ut 
in JVubibus ws. 440. 


296 - 


TOUT) TÓ »' duy eG . aÜTOloIy 
mapéyco TUmTEIW , TEIVlV , Orsi. 
ubi emenda rovT] rcípv cGp; nisi quis perspicere poterit quid 
sibi ve velit. Constans veterum usus est in talibus verbo 
mXpéysiy subiicere activam verbi formam: zagéyo Téuvei, maieiv, 
TrUTTEW, TAT6iV, similia. Graviter igitur erravit LucrANUs 18, 
1l. zóco. MíBa! gerémEioxuv müTüv puovovouxl TOv iTspov vrüOm év 
TQ TOpÜpsiQ Exovrm capéwciv Emurüv &AxecÓm: xal cupecÓmi; 
sequiores saepius ita peccant, et LuciANUS ipse alibi, veteres 
numquam. In 10, 15, 1. &yevvii riv£ epoyz [35A0v], et mox 
7ày Il4Aée; 3i [uióv], et 10, 26, 1. oàs; 502 9v [COvra] ógzv v2 
Q&c, 15, 33 3v rivz rÀv usuunpévav iDov. [é£ayopevovra]. raiv 
(emiv (seribe Toiv 0eoiv) cméppsuTA [xol] éBopyoUMsvov &yava- 
xT4cw , qui elegantius loquebantur, dicebant à uvespgiz , T0p- 
prx éLopneicÓmi. pro i£ayopsóciv, ut ipse LucrANus docet 38, 
15. éxeivo 3à müwrec AxoUouciv. Ór: Tob éEmyopesovTaue TÀ 
pussupix élopx eio mi Aéyousi oi TOAAO!, quis igitur ista con- 
iungat? 15, 43. .àvdpzouci. (Qops9g0u v Ala xal (Qorpuóiy [io 500 
3Íxwv] iva [xzi] xa "Opwpov eizw, disiungi non possunt (3c- 
TpuQv, iym xa0' "Opwpov eim. 16, 22. và mrpiBviov. [rpdrepov] 
ríue XopQov eivai pui Ooxo0v, mam éwg significat zpórepov. 
17, 7. eiv' ÉAabov &pde [yxp&cavrsc] E&opor yevdpevor xai obroc 
ToU ép&v xdxeivog ToU pueTaOI00vai , corrupit interpolator dicti ve- 
nustatem, et $ 25. óy uiy yàp [fvexa r&v uabuuarav] irlupeiv 
Q4ozae mapelAwQé ce óAlyov móTQ ÉAsi ,- nisi illa expungentur 
non constabit sententia loci. In 18, 2. sj rajr mpó; ws [ó 
Zaivog] 534 Aéysi; non opus erat Sabinum commonefacere, 
quis esset. 20, 13. «0 ys và riv 'Epuiiv [S '"EppdTips] mirdv, 
aj émTGvuo; àv TUyXA&vti; , quam inepte interpositum hoc est! 
praeterea v4 Tiv 'Epujv aóTóv non possunt dirimi. In 20, 76. 
Axu/x Tic Ecu. aoTV Gamep TÀV mp0 EüxAclocu [Xpmovrog mpayÓtv- 
Tgy], proverbialis haec locutio est, ubi breviloquentia venusta 
est et ex; rei natura sequitur; nihil addiderunt 16, 5. ví yZp uc 
de] mpdypuxTA Exe TR Tp) E)xAs(0ou MÍeralovgav; In 20, 7. 
&Q0ovoy *v T jeUjm xmi "oAU Gee ivimpod xxl wavcimopoy sfyma 
[3UvacÓa;], perspicua res est.- In 27, 22. iis, [B àyóv] r2 
qap'xoTole ÜxvaroUcix, interpolatio manifesta. minuit loei l&po: 
rem. In 29, 18. z4(o; &m&vru» [ma08v vb] OveaAerdraTOV, 


297 


non aliter solent. Ibid. $ 26. oór«c) uiv [ZzA8c] dxcobcxi, ut 
saepe apud DrMosTHENEM et PraATONEM legitur óc oro ?' dxoU- 
€x4, GG ye oUTUC] AXoUCOI, OÜTUGÓ) j&EV AXOUCAI, AXOUCOI [uy 
wp oUTQOl TAyxdAe Eye DigMosrn. P. 355, 28. In Praro- 
NIS PAlebo idem vitium est p. 12 €. £c; yàp àxoveiv uy obrog 
[£7^8c] fv 7«, male enim editores ZzAGc ad £v 7: retrahunt. 
In 32, 8. 3r' obs mposiaov vTupdvvoug [Tip ixmídm xal và» ifiov] 
quae paucis ante versibus óís iam nominata sunt non possunt 
tertium insipide commemorari. Ibid. 47. sop» yàp TX6 'Eci- 
xojpou xuplag dae TÓ x&AAMos de olrÜm vOv (MiBAlv xal xe- 
QaAaidox mepiéxoy Tig TÀv2püg como; TX OÓyuwxTa, vitiosa est 
haec verborum compositio: lege và xsaAa:534 et senties rd 
bóyvpaTX spurium esse. Simili modo 41, 34. lege ó zróg pro 
&)TÓg; et apparebit ZgxejcÓui óAlyoig Ouvaevog esse insiticia. 
Lepide erat scriptum 42, 28. Z&) y&p e poixbv ÜmozTTEUOVTEG 
elyai T&v abTGV yUVaixSV ÓDexoy, insulse aliquis inseruit «yai 
[r&v ÜT7»»]. In 45, 29. xaréexAuxsv Aoc [ixrerwxGc] o7 
Qpovribay , recte $ 31. éàxrérw4xev 0Aog Om TÜv AoyicuRy. In 
46, 2. Mévizrmos "uy Qiomerte mápeciy [55 odpavoD].  Aucer4s 
significat 4£ oüpxvol; HgsvCnHIUS Brom ev écg: éE oügavoU épydusevov, 
$ 6. rà uerab) TÀc ceMUvwe xal ToU sxAlos [xwpiov] nom potuit 
vocabulum ineptius suppleri quam sjwepiov. Dicitur 7à perat 
ut rà uícoy in oraculo: 
e| vÜ wécoy xTccmui0 Koplvdou xc Xixv&vog. 
$ 20. 7pàs ToUTÓV e. A35A Qv Üvra [mov] cvy posa mpomipodpe- - 
yoi, pronomen in talibus locunr non habet. In TAesmophorías, 
vs. 7á receptum oportuit 
0 wp5v cs xpuzTEU Üvrm x«0scyv iud. 

pro é&dv a Bnusckio emendatum.. $ 32. o0. uerploc sv xa- 
Üdarrovrzi pafrE ripe eiados vüy dvÜpóm wy Adyovreg [robs .6«o7c] 
xrí. $ 33. de viera oUv [dpwopévou 906] xaxoh xax dmoAoUv- 
vai, optime interpretatur quicumque adscripsit, sed in margine 
erat. relinquendum. 58, 9. rovro; &maci mpoexmTAXExe TD Üíx- 
vpoy xal Üxujuueso éAmilog ipurAx4eme [ToUc ÜexT&c]: TÓ ÜiaTpov 
significat ro)c ÜezrZ; , ut sexcenties apud ARISTOPHANEM et omnes, 
quare manifestum interpretamentum expelle. In 63, 10. c7; à 
&Ax0Gs [»vuelon] moMToie apparet insiticium esse. In 67, 9, 2, 


[T0XAc)e pe3ipyouc] facile mihi dabitur.sciolo deberi. In 70, 4. 
. " 21 


N 


298 


wiixdTEpoy AAAOU OLoi |dooi] dv 7G cuj mTocip, non dicitur Z3w 
qüixe, sed qiixdg sipu.. In 72, 12. 306 54$ vevest [0] viv &v0po- 
Toi] quis ferat ita dicentem? Multo etiam turpius est, quod 
apud TnHucrpiDEM legitur lÍ. 36. oj varépec "Gv xr4cauevot 
mpüg oig dMé£ayro 0cwv Üwyowev dpxxv oüx &-voe Wuwiv Tolg vUv 
zpocxaTéAVTOV. TÀ Ob mAsÍe aÜTfÉg müTOi Wjue]g oiàe [oi vüv ÉTi 
Üyrec] uae dv Ti xaleeuxuig vaixig émuuExcauev, ubi verba 
oi vàüy Eri Üvreg iis solis sunt utilia, qui non intelligunt haec 
PERICLEM vivum dicere ad cives suos, qui nondum essent mor- 
tui. Magistellus explicuit pueris 54e/c oi2e, et ne id quidem 
satis recte, quia haec verba non significant 54s; oi viv &ri Óy- 
Te6 , Sed xj4ejc o] évÜa3e mapóvrse. ldem prorsus vitium irrepsit 
in DiosyxsiUw Harrzc.- VIIL. 26. OdoAodoxav v6 xai Aixavav cpa- 
Tiày imyw, oUg 9"jeig odds [o] vUv Üvrec] dv moAAmiS ÉvixBQusV 
paxzic. In Lucrawo 10, 15, 3. ópggc àv éruipev bros ep) cà 
écpuiy oiàe; male Codd. quidam &3«, probante laconirzio, im- 
probantibus reliquis. Apud LuciawUM 78, 11. Zxojem [elvai] 
xxAai certus dicendi usus infinitivum respuit. Et haec quidem 
sunt insigniora emblemata, quae in LuciANo deprehenderim 
praeter ea, quae in superioribus passim indicavi. Saepe mira- 
tus sum virorum doctorum in isis excusandis pertinaciam. Quasi 
religio esset ex Codd. qualibus utimur quidquam delere, quos 
constet inter omnes antiquitus iam mendosissimos fuisse, ita 
ineptissima .quaeque vindices acerrimos nancisci solent, eliam 
doctos nonnumquam et acute cernentes. In TnucrbipE V. 83. 
editur: éepdreuaay ic TÓ "Apyog — imiipye 36 vi. xüroig xxl [éx 
ToU "Apyouc] abTOÓev mpzccóncvoy, ubi puerile additamentum 
ix 700 "Apyou; quamquam et er se ipsum arguitur et plane 
conficitur Scholio zórdÓev: ix ToU "Apyovu;, tamen fautores 
habet. In DEMosTHENE p. 147, 1. £v ui» Dueiz ópolumaaiy [ix 
pias yvdpuc] Giar TOV Zpiv4oÓs, LoBRCK ad PuRYNICHUM p.7 54. 
emblematis patrocinium suscipit, VALCKENARIUM miror ad lHz- 
ROoDOTUM IV. 135. defendentem et tuentem ia Zelen. VII. 1v. 
36. iy Tij Teyég «)ToU et comparantem iToU '"Aísvsc: Tnko- 
POMPI ÁTHEN. XIL p. 532 c. rZ 3' aóToU xaréAursv (scrib. xaz4- 
Aermev) "Abgv4ci, et LuciawI verba 7, 8. rz; 2v&T26 v6 TOIl- 
a)Txg GujuTOTIXKAG 00cXG WwpH KÜTOU iv TG GUJVTOCiQ XXTAUAEÍ- 
zc, quibus multa similia ex Graecis et Romanis scriptoribus 


299 


facile est colligere, sed in his adverbium praeced: epexegesin 
saepe non invenustam, numquam plane inutilem, sed nihil est 
magis inficetum quam si praemiseris ix ToU "Apgyous , iv. rij Te- 
yég, 'Ab:v«4ci deinde subiicere zóroÓsy vel «óro0. Nonnumquam 
.factum est ut scioli in interpretando errarent, deinde ea prae- 
postera interpretatio cum genuina scriptura coalesceret in unum, 
quod mihi olim in PLATONIS 4fpologza observatum est p. 20 c. 
ubi scripserat philosophus: à Záxparsc, móbev wi Qum.oAal coi 
&UTARi ytydvncivs o0 yàp OwmoU G0U ye o)0i» TRV EAAUV TEtpuT- 
vÓTréepov TpaypnaTrtuopiyou ÉmeiTA, ToczUTM (uuw Ts xa) Adyoe 
yéyoyey, Sciolus nescio quis adscripsit sj X 7! Émrparree &AAoioy 
4 oi T0AA0Í. Non sensit PLATONEM, si hoc dicere voluisset, - 
3év non o)3éy fuisse scripturum et éyéver' &y pro yéycvev, nunc 
utraque scriptura monstrose coaluit et defensores babet. Coa- 
luit monstrosius etiam emblema cum antiqua lectione in loco 
PLATONIS, quem er ÁTHENAEO descripsit SuIbDAS v. dvaAapu(Qa- 
ys: avaAm(écÓni X oüx émigxuuévoug imibsEieAsuÓdpue. Apud 
PLATONEM est in Z/Aeaeteto p. 178 E. &vaQzAAevsÓa: — émioe£iA 
i^cu0époc. WHinscnicius primus vidit 2Acufépac interpretamentum 
esse. Omnino permulta sunt in PLATONE' mApeu (de Aue , 
nusquam plura quam in z£pología, quae ut nunc sic olim in 
ludis legebatur adolescentulis, qui in litteris tirocinium face- 
rent et lectionem PLATONIS ab hoc Jibro auspicarentur. Indi- 
cabo paucis insigniora et sic hanc partem concludam. p 19 c. 
Gy éyà [o00iv] odre uéym ore cQixpiv mépi émaio. p. 20 x. oÀ- 
Tog &póg Ts brmipog 9)» xai pv TQ TAX4Óe: [irxipós Ts] xol 
E£vveQuye T3» Quysv caíT4. p. 21 D. iy 3B demep [oiv] oix 
oaa o) olopmi. p. 29 D. Éxouci pip oj0iv dimsiv [4AX' dyyooü- 
giv]. p. 23 K. nisi expunges xa) Gv ToAmixóv PLATO videbitur 
nescire quid dicet; ad ea quae sequuntur ómip TOv jx.rópay ad- 
scriptum est àv voArrixGy , deinde ea verba alieno loco adglu- 
tinata sunt. p. 24 c. meipsopai [xol]. ópiv. émieiEou. p. 24 D. 
ápà siceytcie ToUTOIl [xz xaTwyopeis] emenda siezysig sic Tcu- 
roUcí et interpretamentum erpunge. p. 24 E, córei , 8 ZuxpaTec , 
[e] 3i«zeai] et scribe cüror. p. 25 A. ai év Tj Éxx^wvig |o) éx- 
xNdjciacal] Q3iaQéeigouri Tobg vexrégovss. Et sunt tamen qui.hoc 
PLATONEM. ipsum addidisse serio credant. p. 26 A. «i 0à &xwv 
Qi«Qüipo , Tv Tow UToy [xoi; &xcusiov] &pmprudTov 0D DsUpc 
22 * 


300 


yipos eiadyery iclv, scripserim T&v vorUruy fyexa dpuxprWs dera. 
p. 26 B. eizà Íri oadécepoy xal ipei xol [vois &y3paci] rovroici. 
p. 28 4. 9 933 moAAcUc xal kAAcUG [xal] &yadovs &vipae fipuxev. 
p. 31 B. xal el uév [roi] v1 mà Tojrav &zéAavov. p.91 D. & 
éyb [r4Ac] Émexslpuom mpaTTéw TÀ ToMUuxR wàAa) RÀ dma- 
AQAM. p. 92 A4. Éruxev 5npv 9» QuAX [ Avriox)e) mpvTavevovea. 
p. 96 sz. ví ov; v| &Eióg cipi maÜeiy; corrige vi ob» &£iég 
slg mxÜelv 5 .p. &O C. perolxwois Tí vuxii [ToO vómov ToU] &v- 
(syàe sig AAAov TOTOv, praeterea scribe píeroíxici; , quia animus 
in morte non qeroixe? iyÓéy8s cla XAAoy TÓTOV, sed peroixiCerat. 
In PÁAaedone locus est p. 117 c. 4AA' eüxeoÜal yé sov Tolg 
(sog Ébsgi Te xal wq» T4» juerolxkwciv TXy dvÜEvos ixcims cüTUXM 
ysyécÓx;, qui emblema in .pologia arguit et ipse eandem 
emendationem jeroíxiciy. llagitat. 

Nunc denique ad illam partem accedimus quamobrem potis- 
simum LucraNUEM in his Lectionibus tractare instituimus, ut 
demonstraremus quanto opere a Graecitatis antiquae dicendi 
sinceritate desciverit, quam multa apud eum negligenter scripta 
sint et in verborum delectu et in forma et compositione adver- 
sus illam veterem loquendi consuetudinem , quam omnes referre 
satagebant; nemo umquam referre potuit,  Ostendam quam 
saepe antiquum dicendi usum non satis observaverit, quoties 
aliena et vitiosa ex popularium sermone et aequalium admi- 
scuerit, quam graviter in nonnullis lapsus sit, et, ut ipsius 
verbis utar (58, 1l.) óca cpàgc và» ópühv xavdvm TG cvyvypmQet 
&cwxpi[orai xxl 0cx xiQOwAm xxl vox xxl cmpaxexouuivm, ne 
quis umquam in Attici sermonis proprietate et usu constituendo 
LuciANO teste utatur, nisi ubi cum certis et genuinis testibus 
consentit et orationem suam 7e 7v Ópfàv xzydya. &mwuxplQuosy, 
a quo si quando recedentem videbimus aut LuciANUM aut qui- 
cumque aliquanto post Alexandri mortem Graece scripsit sedulo 
cavebimus ne illorum negligentia et erroribus una omnium 
praestantissima lingua, qua mortales umquam usi sint, conta- 
minari et pollui videatur. 

Nen est in animo magnam illam copiam r£; éxupo^oylas, 
quam in Lucianeis longo usu animadverterim, omnem effundere 
et notare. In animo est studia aliorum ercitare, imprimis si 
qui generosi animi iuvenes penitus sese.in Graeci sermonis 


301 


ingenium et indolem insinuare strenuo et indefesso labore vo: 
lent, iis viam praeire et propositis exemplis quibusdam insignio- 
ribus eam rationem iis aperire et patefacere, quam ipsi in sin- 
gulis persequantur et perficiant, ut comparatis inter sese Áthe- 
niensibus et fonibus, Atticis et Átticistis, antiquis et sequioribus, 
sanis et aegris, praestantissimo quoque cum deterioribus, omnes 
omnium temporum scriptores Graecos intelligere discant et sic 
interpretari quae sibi recte intellecta sint, et emendare quae 
temporum et hominum vitio intelligi ab sano homine non pos- 
sint. Compluscula iam in ÁLCIPHBOXE notavimus, nonnulla 
in Lucrawo emendando .adspersimus, permulta unusquisque, 
qui LuciANUM diligenter cum PraToNE, IsocnaATE, DeMosTRENE, 
ARISTOPHANE comparare et eius dictionem ad illorum exigere 
instituet, ipse nullo negotio reperiet, quamobrem nonnulla 
breviter perstrinpgemus, insigniora quaedam uberius persequemur. 

Àc primum quidem illam labem dicendi et confusionem indi- 
cabimus, qua omnes sequiores laborare videbis, quum Atticis 
lonica inepte inserunt et utramque dialectum olim certissimis 
finibus circumscriptam ridiculum in modum commiscent. Qui 
eleganter scribendi facultatem ex libris veterum colligebant et 
alebant, non minore studio et admiratione HkRoDoTUM quam 
Atticos prosequebantur, et melle dulciorem dictionem Ierodo- 
team cum eloquio Attico in suà scripta transfundebant, parum 
attendentes quam inconcinne et ineleganter illa coirent, quae 
suapte natura et ex fide rerum discreta semper more locoque 
fuissent. Est ea res huiusmodi, ut satis sit exempla errorum 
ponere, quibus colorem aliquis quaerere poterit, si volet, at 
permirita esse quae olim semper separata fuerint nemo infi- 
tias ire, ut in re certa, poterit. Sic mihi quidem perinepta 
solent videri, .quae scripta sunt in hunc modum, quale est 
&7, 1. yo abTÍxz u&Am Txpecdvxi TV "ATOAAGVA 9 olyenlal 
oi TWy O0Lay Tig Tíyy4c, aut $ 34. riv xeugolav air mapé- 
CeuEx xxl xarà ToUTO TO0AANV ol wxxw[uevog TWV eÜvoiay , aut 
68, 21. & 3i xal mcavrwug Oiéyvocd oi àmaAAaTTEOÓAI, el 47, 4. 
Wxey. eig "Apceioy m&yov, éxei O08. THV iy. Aíxwy. &moxAWpoUy 
ecQici TÀ Dixxexupin, et 70, 25. üpéyovrzo o ioi và Éxmopox et 
614. Zyayiyvyonxécón c QÍci Tb miwvzxiov et similia, pro zóro et 
«)To; more lonico Homxnr et HaRopor: posita, quod vitium 


302 


frequens est admodum apud sequiores imprimis in Pausa, 
ApPPIANO, DiowE Cassio. Semel hoc vitium in XENOPHONTE 
apparet, qui in Ásia et Peloponneso usum patriae dialecti non 
ab omni labe purum servare potuit per tot annos. Legitur in 
Jellenicis 1. vri. 6. c. ykp mgoóréóu ciat Móyoc pro abris. 
Eiusdem generis est uera 3, quod sexcenties apud HknoporUuM 
legitur pro Zzera 3é, et LuciaNus passim HkRoDorTo. sublegit , 
semel tantum recte 14, 4. uera 32, à Ecfye , eioezi yijg Ts TrÉpI 
xx) 5p, quia Pythagoram inducit sua dialecto loquentem, 
non sine vitio tamen, nam ridiculum est quod $ 3. praecipit 
qéívte 0Axy dríMV AaAÉtiv qwO0év, volebat dicere éyeuufécy, 
dicentem facit QaAvw4pésiy x3év, nam nihil aliud apud veteres 
A&Aciy significat quam dQauzpeiy et inanem loquacitatem arguit. 
Iam olim oj i3ijra: et barbari Graece balbutientes coeperunt 
A«Aeiy pro Aéyvery usurpare et magistri admonent, vid. PuRYNI- 
CHUM BEKKERI ;£necd. p. 51, 3.  Suavissime in THEOPHRASTI 
Charactt. VII. pueruli ad garrulum patrem: mz 7/2, A«Aeiv vi 
yuWiv ücw6 &y X»A6 UmVog A&()y. Passim perperam ger 3é in 
Atüica oratione ponitur, ut 10, 9, 2. £vfcy uy él ÜUpae 4qoi- 
TUY  [AAAG TOAA0, puETÀ Óà gavrOld [A00 Ocpe TpogWyeco et 
14, 9. zpürov piv TpiQaviov TEpiaAG, per à Óà movsiv XaTA- 
yayxacu et 46, 11. và pip mpOTov iAnyyiGy (leg. xal và geiy 
cpGToy iAMyyiwy) vomó ToU (aÜovug, werk Bà Epepov xol voUTO 
&eUpzpoc et 198, 8. 982, 8. 34, 8. 46, 24. 47, 394. 49, 1 et 
alibi. Infeliciter admodum Brkkknus in ZAetorum praeceptore 
51, 17. uera 3i refiniit in pére; 32, idque recepit, sed redemit 
hunc errorem bona correctione in 71, 20. xal mp&ov piv a)rig 
«UANTOL TOVWpac, uer à àà mupaoovra TODe MÜAOCUG éxelyg OiEa- 
cÜn: «p xüroU TÓ ocxÜToc, optime enim reposuit uera 3i 
TxpxicUg.  Eiusdemmodi est xepro, quod pessime verbis Atti- 
cis inseritur 70, 24. có A&ciov xal xápra éxxevroUv, aut 59, 3. 
x&prz 00 Qpevpzc, quod quis non rideat?  Ionibus proprium 
est imprimis antiquioribus 7/féyz:; ponere ubi Attici zcoieiv dice- 
bant et 7/0ecóa; ubi hi zoieioai: xovoviav soicicóz: dicit Athe- 
niensis, £uveviwy  vióecÓzi: lones, sic Óaira ciíüecÓmi, (ioi 
&yopiv, Üucixv, vapuv, et TjÓsocÓmi maióm, vidv, Üeràg vios, 
éécig pro voieioÓou , "mronfróg , aoíyoig, et saepissime r/Ó£va; pro 
7T0cjy , ut in notissimo: ei à tuv. aimquuT*v &0soay 0eol , et de 


4203 


Margite: y 3' oüvre oxamrTipm Óe0) Üicav cUT' &porüpm,.et ser- 
centies apud HowERuM et poétas veteres omnes. Át nemo sic 
in Attica loquebatur ut Luciawus 64, 1. àfxrov rhv xopav 
víó4ciy aut 20, 60, nzxpd(àiv fÓsca», aut O, 14, 2. ümsarTepoy 
ÉÜsxsv aut 17, 7. Tíó4ci àoUAovg; ZvT' éAsUuÜépuv, aut 45, 13. 
eepiAAézr Toug xxl doibipuoug dv» (Qpmwsi TiÓwciy aut 49, 16. coU 
&sépog Thy dípm Ewpàv xxi Qimxod TiÓfyrog;, aut 60, 25. vüy uiv 
Nívovy, vüv 38 Mxyrloxow, eirm joeTR puxpüy "AxiAMÉ TiÓElom, 
eL alibi, quae ab Homkno et Tragicis sumta reliquae orationi 
non satis convenienter inserta sunt. Contra bis zvocicóx: dixit 
ubi melius 7/óecÓz) posuisset &1, 6. vdpov imonoxvro et 45, 9. 
yójov oncacÓx: pro &cvro et 0icÓxi, quod omnes in ea re 
dicebant. Similiter nullo exemplo dizit 4, 1. vpxdQn £üero 
pro évpéiaro. Ex Poétis arripuit réfszz, ut 5, 56. vefumórec, 
51, 20. reÜuzaci, 17, 42. Ó. 0 dpaeuc TiÜwméro dqopv ig TÀ 
xpucicy et alibi, pro xerazézAwy pai: indidem 3&0opxz pro (9A£- 
zw ut 20,20. 46, 6. et 46, 14. Zvríoy à£&3opxe pro ZvriBAézei. 
Quam ridiculus fuisset Athenis qui Jr» dixisset pro édpxxx, 
aut réÓ4A« pro ZvÓ3 aul éAcAdy xci pro eiA4gei, quod LuciaNus 
facit 38, 18, vel érarzyriro pro &poQei 44, 4, vel oxidvajsevos 
8, 37 et QixoxioyacÓzr 8, 20, 5 pro JizexeóévvusÓzi , vel &pdo- 
«uy 50, 16 pro ezzgérrov, vel mAzGóuevoy 47, 27. et mAxCo- 
4éyq 6, 1. 69, 10 pro zAxyepuéy4 , vel Qapívou 97, 66 pro 
&krÓvrog, yeiauevor 59, 1 pro wovele, BÍxag éric&T4y 12. 3 
pro 3x4», émesaApévoy 82, 56 pro mpooTeTAyjuévov , émexopuc- 
cduxy xórQ 932, 57 pro ém4Asdópwv, ut dixisset Atticus, vel 
dmAitAuxv im! aÜTÓW, ops sÜ xuxoócxs 39, 11 pro éxo/caws, 
Apsi(Qouívcu 32, 19 pro amoxpwouévov, émiQysew 10, 6, 4 
pro érifigzeew. Multi alii Graeculi (2:c« et £94cx ab HomwERO 
et HxnoDoro sumta dicebant pro 2/95 et igíBxez.  Indocte 
Antiatticista BEKKERI 2fzecd. l. p. 85, 6. QigaGew et Qaivew 
confudit et addit esse qui doceant éx(9ica: 3eiv Aéyew xad 
xaT4ücaioóx éxQi(34oni xa) xaTa 2021, quod plane 
contra est. lterum p. 104, 4. x ara Qi Z oai Qualy o 3eiv 
Alyav, &AMÀ xaTx(bácai Hecte alius p. 395, 16. Zvé8s- 
ccy: ave(iaaev. obrug '"Hpódorogs (I. 80. àvopuac im) xzpuduAov; 
&víf4cs), qui hoc quoque cum multis aliis ab HowkRo sumsit, 
quum Iones illorum temporum évefi9&cai, dicerent, quo minus 


304 


credo sanum esse locum XExNoprRoNTIS de re Equesiri 7, 2. 
jmepBwckra ci» xv4üpwv, sed OmepfjigzoaTo reponendum. Si 
quis igitur éz;95ceiy dicit pro ériiBzy vel &Pii(3&aei, nonne 
hoc est, ut festivissime DkMoNAx dixit, óc i7" 'Ayapuépyovos 
QiuxiyecÓz;T Eiusdem generis sunt Q;oríg 66, 44. pro fiov, 
fpordg 14, 6 pro fyuróc , et Q0iró; 8, 26, 2 pro vexpóc , vep- 
T6549 46, 16 pro 43ovXv, TÓ qer&Qpevov 67, 4, 2 pro rà 
vürov, oj3óy 73, 49 Bro ó3Óv, Qpuvpsc 52, 24 pro Qpgarplasc , 
et Miópy; 74, 8 pro Milpgac, óópi 24, 2, 37, 66, 75, 16 
pro écuí, v154ócue 38, 9. pro xapéc, sümorulav 47, 27 pro 
eürUxiav, TD wpliue 46, 198 pro ró mpiyum, Aixeve 8, 175 
1 pro xAívge, qux) 1, 17 pro gaxpóraTai, olxrisoy 49, 
11 pro eixrpórxTow, cuwvaxig et cavikxig e ixsió; saepius, 
QwmAE5 10,27, 4 et ux7000ey 27, 13 pro mpóc uyurpdc. — Eius- 
demmodi sunt adverbia veidóev 68, 7, m£pzav b, 3, Gxéug 
93, 19, AaÓpyó4 59, 21, viósw A06, 14. et £vepücy 9, 14, 3. 
51, 4. viphey 54, 2: obiter Hxsvcuio redde £yepdev: xáro pro 
fyspoy. Quis umquam Atticorum dixisset joa; pro 3Asvuepó, 
ec6o, ut 42, 33. £rA« 60, 21 pro d4véezero, uasitew 5, 23. 
40, 24 pro uzeiryobv, A«Quecew 5,17 pro éuqopoüpai , àmvlo 
17, 41. 35, 12. 45, 19 pro cuyyiyvogoi , &pibalyey 15, 6 pro 
&piGew, dpapuuaipev 67, 13, 9 pro ZAamev, Balvuu.ui A4, 6 pro 
rüwoUjLei, dcoOtiporoje sy 67, 13,3 pro ziv xeQazAlty &roríg.- 
yely , &zodueerely 20,5. 51,3 pro &zayopeuei , aut cuvzpapuia 
22, 8 pro ewvessuxuix, cuvrerayqév4 ? | Eodem sunt referenda 
nomina, qualia sunt 4xvox5 10, 27, 4 pro Zxi;, 72x00; 12, 15 
pro TA$0o6, GeUyAq 9,06, 2 pro Qjuyóv, hwmór4c 41, 47 pro 
WrxsU06, et dAamaDvóy 10, 25, 2 pro uaAaxóv, vivurd; 33, 4. 
64,8 pro cuveróc, àra4cÓxzAo; 12,98 pro üpueXs, Ayípowos 
42, 40 eodem fere sensu petulans, prolervus. Quam risissent 
veteres lones si audivissent , quod illic dicitur, Zypemov Jyov, 
quod olim significabat dQveidv, voxuT&pova , mAoóctov , vel Éy- 
Tijpoy xa pméva Qpovoüvra : at sequiores, qui non intellexerant 
locos Homericos, ita recorerunt ut pro adó42yc xol ofpiess di- 
cerent dyépoxov, et eodem modo multa vocabula antiqua et ob- 
soleta ex affectata eruditorum dictione in sermonem populi ite- 
rum recepta sunt, sed populi effoeti et desipientis. 

Sunt contra quaedam vocabula et vocabulorum formae, im 


805 


quibus Áthenienses semper consuetudinem lonicam retinuerunt, 
ut in IloyAuTíuy, O4ZAso, Ilufso, 'V9upeo, Z5viog, ZXxWuos, 
"AQuri0;, Kpedoiog , Azà4, aliis, de quibus alias dicam: nuno 
unum LuciANI causa indicabo, qui ubi debebat icc», non me- 
mini. Nomen est zovAvTOUc, in quo omnes Attici primam 
producunt, et Dores quoque zowAvzo3ec dicebant, at LuciANUS 
aequales sequitur et zoAvzcvv dixit 9, 4, 2. et moAUzo3a. 14, 10. 
et alibi. 

In verborum formis quam discedat a Veterum usu in paucis 
quibusdam cognosce, ac primum in céTopxi, — Áttici. dicunt 
méTojai, TTWCOU421. (semel et iterum zer5oouzi) , tum érrógay, 
mrTloÓai, v TÓjsvog. Tragici ex HoMERO assumserunt Ezrsv, mrx/5y, 
mici, mTÀs, el émTüpMu , mTdaÓxi, vTXp4evoc , quorum nihil 
in quotidiano sermone in usu fuit extra iocum aut zapg3/lav. 
Itaque in Comoedia érró&»» locum habet, érrZGv ubi supra 
.soccum oratio adsurgit. Librariis aliter visum. Formas ex Ho- 
MERO sibi et omnibus notissimas passim invehunt, Critici dubii 
haerent et utramque fermam faciles admiitunt. — Percurram 
ÁRisTOPHANIS Comoediam, in qua volant omnes, 4fves, ubi 
vs. 95 genuina forma Zvezróus» servata est: | 

' dvemrrópuac' ix Tic marpioog Apjoiv soXoTy. 
sed alio vitio versus laborat: corrige 
&ysz Tips" ix Tijg mmTpioog Ajofv Toiv voDoiy. 
Perierat vs. 118. übi in optimis libris est: 
xzi yijy émíéroU xa) TX4v Ü&AaTTAV ÉV kUÜXAQ. 
Critici restituerunt: 
xal] yi» imrimxTOU xa) ÜZAmTTAV dy xÜxAQ. 
Perierat vs. 788. 
éxmreriuevog &y obrog Wpiexcey éA0Gy cixass. 
sententia et metro iubente emendatum est xzrípucvog;: salva 
abiit vs. 1471. érezróuecóa. Corrupta est in formam notissimam 
Graeculis vs. 48 àmézTaTo,. Ys. 90 àmiTTwTo, 278 écémTATO, 
789 et 792 xarézTxro, 791 et 705 avérTaTo, 1173 cloémTOTo, 
1206 dvazTZLsvos, 10618 mpoezTZQevos et 1624 xzTamTTÀWuEvOG, 
quibus locis omnibus reponendae sunt formae in -ézrero, et 
-zTóp4eyoc. Dubitas etiam? inspice hunc unum locum vs. 788 sq. 
éxTTOUevog àv oUTOg Xpiewcsy dAÓkv olxaSs, 
x&v &y limAwcÓsdo dQ' NnAg:adÓie nÓ xarimTaTC. 


206 


qui 4xzcdpsvos (quod invitis scribis servatum est) et xarérrzro 
bene copulari existimat , nondum satis sensit. quam teretes au- 
res habuerint Áttici, nec suam aurem ex illorum lectione satis 
habet exercitam. Vides librarios formam Atticam obliterantes, 
Homericam a sequioribus recoctam crebro substituentes: itaque 
nóli iis credere et Átticis suum ubique redde. His autem for- 
mis anliquis, lonicis et Atticis, vitiosa TOv làuer&v cuvyóeum 
has addidit: zérej42:) dicebant et /7rxjua: et ézeracósv (inepte 
pro éxróp4v, quum sit in sana Graecitate ex merZvyup, natum), 
et tandem zeró quoque et.izéra, &meméra, sim.  Átticistae 
igitur has formas omnes inter se permiscent, Homericas, Átüi- 
cas, jjuerixde, Scribae grassantur in Átticis potissimum, zéra- 
poi et Imrvap,21 saepe de suo invehentes, et pro z7j4vos scripti- 
tant zT&4svog aut 7voq46yoc , ut zerosevog pro zerójssvoc, quam- 
quam :erzcóo: ne apud i2i9re; quidem in usu fuit, sed eodeni 
errore. scribitur quo zpiEodot, xipyaT&i, sim. — LUCIANUS saepe 
in his peccavit, saepe -bonas formas usurpat xaremrópy 46, 10, 
&vezTóuxy 46, 19 (ubi in plerisque est Zvez oy), xoTa7ToOlo 
(xaraTo01) 47,8. xaramTTRMs) (xar&mTTOJuu:)) 46, 13. Repo- 
nendum est 66, 44. oÜ ueraeciAaqpevog àAX aüTüg éÉmITETÓMEVOG 
&TíAmuoV &màyTCy, imo vero évimzTÓLsvocz. Futurum est 7, 2. 
el 65, 7. xaramT4cerai et 70, 35. &xaez)aovrar.. Variant. libri 
70, 20 in é&rrizerácecÓxi et émimm4oeaóxi: in 17, 42. corrige 
&Qavis &moTeTécÜx "pro ZmomricÓe (XzomrAcÓw). sed pássim 
utitur formis Ionicis 45, 16. xovam Tav, 47,1. xoramTTRUEVOG. 
52, 14. i£éz raro — A&vémr Tauro. 68, 39 et 40. GyzzTAuevoc, 06, 
40. ZcoTTARUEevor, tum zr 5vzi lubenter scribit 8, 5, 2. dvérrgs. 
8, 19, 1. zapézT4v. 8,20, 14. xarézT4. 20,28. émémT«4cav. 
45, 23. QiézT4oav. BO, 3. àixa Tow. D1, 7. omepsciivai. 66, 45. 
ümepémT4c. 07, 9, 4. DiémTwv. 78, DO. Z&mémTs4. 78,7. xacTa- 
TT&yTX. Deinde nonnumquam abutitur forma plebeia i742: 
ut 1, 16. aduizTZuevoc. 8, 20, 6. cuwm n pimTTZEuv. 16, 2. &vi- 
mT2TXi. 98, 6. üuzT&uÓ, quibuscum utilissime compones ea, 
quibus LExiPHANIS insania castigatur 34, 25. cà 2à mZvT&V xa- 
T&RysAksüTATOV iÍxelyO igi, Üri ÜmEpaTTixOG elyzmt &EiRy xal TM 
Qeriv ce TÓ &pxaióTaToy üwwxpi(Qudvog ToixUTER lyim éyxaTm- 
piyvócig TOÍ; AÓyoig, € [x08 cuis Rprt uavÜdvav dyvotociey &v., 
tum post pauca exempla: xa) &AA« zoAD Tojruv mTpoavictpa 


307 


olo. Tb ix TX TO kcÀ TÜ RTxy TÜpAEYOG XE) TÜ x&Ücc tig oU0à 
paroixixà Tác "Aüwxioy Quvijc. et in iis, quae de SOCRATE quo- 
dam soloecismos urbane arguenle scripta sunt 76,7. /z T& 00a 
dà ém] ToU céTécÜA| TOAARV AeyóvTUw ÜTi iy AzO TÁG 7TT3- 
ctu; Tà Üvoum caQÀs icucv.  Peius eliam est zeTaoÓZvxi, quo 
LuciaANUM videbis utentem 51, 6. ozegzeraotvra v) opos. ln 
47, 33. pro zeróguevov pessime in À est zoropscvov ex Epicis, et 
9, 15, 3, plerique libri zapazerójecvor exhibent pro mapaeTó- 
peevor , et 12, 22. pro mepimeropévag in B est seprreraeéyac. et 
b, 21. mpoeerogévsy, in 'Á. mpormerzu£vyv. ex 12, 22, quam 
formam LuciaNUs ipse ridet 60, 29, et saepiusalibi. In unoquo- 
que scriptore Áttico videmus librarios eodem modo omnia per- 
turbare,  Ántiqui libri et antiqua scribendi vitia saepe nostram 
rationem confirmant, qua zrjjve et T4002: Tragicis sunt pro- 
pria, z7écóz; omnibus qui popularem sermonem et quotidianum 
dicendi usum sequuntur, zérsoóz: omnibus Atticis solum in usu 
est, el vérApuxi , imTajuxi , Émerácónv, (quibus faex Graeciae 
éxéracz addidit, vid. Los. ad PrRrw. p. 582) ex antiquis omni- 
bus sedulo sunt abstergenda, in sequioribus paulo melioribus 
non sine certo praesidio retinenda , caeteri loquantur quod lubet. 

- Eadem negligentia in formarum veterum delectu apud Lucia- 
NUM cernitur in verbo fpyopa;. Veteres, ut supra diligentius 
ostendimus, dicebant £pxoma:, sed 7» (brevi post aetate ME- 
NANDRI fjey) non 3exóusv, et eIpgi non éAe/couzi , deinde xAfoy 
et 44v» et in simplici verbo et in compositis omnibus. Prae- 
terea nemo Zeyov dicebat aut Zzépyou, mpocépyou, elcépyou sed 
, constanter omnes 70i, &ribi, vpdcili, deiciói, et eodem modo 
four, dm, iévxi, idv, numquam éZpxuevog aut Ppwecón; aut 
quidquam huiusmodi. [taque iévei, é&Eiévai, xeriévai habent 
pro re nata aut praesentis temporis aut futuri significationem 
et usum, sicuti et participium é£ióv, &midy, xxTidVy "r&piay 
caet. pro quibus Graeculi i2ira:; dicebant d£epyxdpevoc et é£eAeu- 
góp vog et similiter in caeteris ad unum omnibus, Eruditi 
Atticistae saepissime ita loquebantur, ut apud veteres scriptum 
legerant, sed quia non nativus iis hic usus eret et maxima pars 
populi aliter solebat dicere, natura doctrinam vincebat et dela- 
bebantur identidem ad vulgarem usum popularium omnium, qui 
non docte xev Ti» dpwaio? xavdyw, sed ijierixGs inter. se con- 


308 


fabulabantur. Hinc magna oritur confusio: modo Attica in 
LociNo apparent, modo 32jje7;x«£ multa audiuntur. Áfferam 
exempla pauca de multis. Ut saepissime £pxouzi occurrit, sic 
non minus saepe pro fpxoua videbis «Ij: male et negligenter 
positum, ut 49, 36. zoAAo! cuvizoiy — &rizoi, pro cuvipyoy- 
T&41 — Azépxovrai, paulo ante $ 15. 2i££eipii futurum est, raUTx 
jà« coi AEnpa et post pauca $ 38. éreAcUcecÓa; apparet, et 
saepe jereAsUcop.21 ut 7, 18. 10, 5, 2. 10, 10, 18. 25, 27. 
66, 38 ubi Atticus péreiui scripsisset ; sic male éme£eAesocoóat 
legitur 44, 16. et passim sic erratum est. Vitiosum est eodem 
nomine 69, 23 pereAeucéov pro ueriTéoy vel perimq47íov.. Imper- 
fectum fc» saepe recurrit, fed 4, 4 pessime elg xsipue wixpoO 
bey JpeTo "oAAdxig scriplum est. Nescio cur HamsrkRHUSIUS 
11, 7 pro ézzv4er mA rescripserit &raváe;y, quod omnes 
receperunt. [nconsulto: verba sunt jerà 3' oy Ti imcq24v 
vpl; &v pou mpbe (leg. cic) và mpócwmov dmomTÓoxe imawvüc 
vA ojíéva TÀV ,&mavrOyruy TpocQAécuy.  Recipienda tum 
demum erit prima persona, quum quisquam serio credet Z7o- 
aTUccG; in hoc loco » absolute pont pro &momTUC xyTOc vel émcib3 
&mirTucs" ut HxMsrERHUSIUS festinans, credo, scripsit. Ánti- 
quae formae sunt Z«, ieÓs, is (lev ante vocalem), tum 
Wucev, fürs et $oav. Cum his formis ubique scribae bellum ge- 
runt et je reponunt, fiev , fierre et fíecay..— Rara quaedam 
vesügia et indicia veteris usus apparent, ut in caeteris, sic et 
in Luciawo. Libri in 38, 18 variant in éZ9enwev. et Z£ipey 
superscripto », ut é£jjcv voluisse hominem appareat: zit» 
aetatem tulit 26, 7, quamobrem suspecta sunt zgeiuey 95, 5. 
àmyenuey 46, 27. xoT(Qeiuev 66, 35. in tam frequenti et pro- 
clivi interpolatione. Exstat codes 66, 1 pro poje:oóo anti- 
quiorum: eodem vitio 7c pro 56 legitur 38, 3 et 10, 16, 3 
cuvíjg: dissentiunt libri 10, 7, 1. in zapíí; et mapijoÓz, recte 
jóscÓx scriptum est 65, 9. n participio raro peccavit, sed 
lamen épyónsvov ei excidit 29, 23 et zpoepxoueva 8, 20, b. 
Ántiqua dicendi consuetudo in his,tam nota erat ex praeceptis 
et querelis et criminationibus magistrorum, ut in permultis 
locis correctores errantem scriptorem castigare soleant et dicendi 
negligenLiam audaci correctione tollere, Est operae pretium 
ipsas Codicum lectiones discrepantes subiicere oculis: 8, 20. 


309 


mepiiaci vrüvreg. in B. suprascriptum epiyosoüot ,. Trepifpsgovraut , 
quae cur adscripta sint vides. $ 22. émíaci cum gloss. &7ép- 
&ovrai in Q. 7, 18. uéreipi omnes, uereAsücop.ni antiquissimus 
omnium B. 9, 10, 2. aírixe pértici, deteriores eüféve pere- 
AeUceTat, 1. 10. mepifpyerai, CLM. vrepieiriv. $ 18. mepifpscerau, 
LM. zepícici. $ 22. xatTlpyovrzi, OLM. xari£oi. In 15, 13 
mpdcsiciv , optimi mgorépyerzi. & 48 mcpocipxovrai , M. mrpéaeioi 
similiter $ 49. In 43, 2 3u£épyovrzi, plerique Codd. 3:c£i2o1. 
in 44, 53 &reioiw, ADV. dcorpéxei. in 45, 3 dyaréAXoyra , AC. 
dysAeucdpevoy. S 8 éixQorrüciv, À. dEiRoiy. $ 9 dmépxoua: ÀG. 
&mteipi. S 29 mepieipi, AVY. eepireAeaouai, in 47, 1 vepiépyce- 


TX, À. mepleigi. & 9 mpdoeici, ÀATY. mpocépyerai. $ 11 dmíaot, . 


. À. üméppovrai. &$ 18 mpocinai, À. EuvÜdouci. $ 16 Oié£eimi , AV. 
OreZépyerou. in 52,91 vpdoeipi, unus pocdpyopoi, Quae est haec, 
- inquies, mutandi et interpolandi libido et licentia? Nempe in 
suo quisque libro quod vult suo arbitratu refingit sive iure sive 
iniuria, et satis apparet sana et vitiosa iurta tentari. Eadem in- 
terpolandi consuetudo in caeteris LuciaNI verbis crebro conspi- 
citur. Libri erant in omnium manibus et unusquisque sine ulla 
religione unumquodque, ut sibi videtnr, aut interpretatur aut cor- 
rigit, unde ingens copia diversarum lectionum nata est. Exempla 
haec paulo insigniora cognoscite: 5,20 ueyxAopvxla — ueyaAau- 
«ia. 7, & £uAoy — xmpd0ecuov. 8, 14, 1 oxutpozig; AB, caett. 
xaT4Qus d. 8, 28, 1 1a — Óepameseig. 19, 13, 2 fAsmT4oey — 
dviaacsy. 10, 6, 3 Azorpuyévrec — xaTuysAzaÓlyrsec. 10, 10, 4 
BAorupó; — ZAoupyds;. 10, 23, 2 mus — DOwp. 10, 27,2 
éxvTQ  ÉTsuéuQero — avrà» ériETo. $ "7. Yleipaióg — Ilíoye. 
$ 9 dug cs — ce Avré. 11, 1 £urvovy — Cavrz. $ 7 ài- 
cxovyT& — &yaTíAAoyTa. S 10 3éovs — qQuéfdov, et ZQixdusóa — 
4Aopsv. 12, 6 dedu — ddovAduxv. 13, 12 QuAseas — clause 
lege xócec. 10, 20 guéret — uér4 — uerépyu. S 91 foiy — 
QUsyydpusyoc. 16, 27 &moc(osaüiiyzi — dwoc[oiyxi. 17, 17 xoré- 
gie) — xarÉKDaysy. 25, 15 Ó(Upou. &momvécun ay — ÜujoD yípov- 
cay. 26, 5 &yxréAAoyTI — vio ovri. S 94 Dei duevor — croigod- 
pevoi.. &3, & Oppian — ix0o!ia. & 7 sÜyvopionivy — vpycórwi. 
44, b xaruysAacÜcls — alenuvücls. $ 9 mévyra — mroxdy. $ 24 
prepa deed — xoA&Gojev. S 27. eüms(dg — quAd0soc. S 30. mpo- 
Q&ct; — dqQopuds. 45, 1 woe — dvaTlAXev, S & Dy3- 


810 


xee — e(pauxeig. & 8 àvazA&TTOWTA — Tpodyovra. S 29 mpdci- 
ciy — im)ouAsóei. 46, 29 ipQepeig — Puxdres. S 30 óvaisl- 
£euci — AondopoUci. 47,10 mijsGol e — prr TXp' eiTols. S 3 
xaTtGxtUudcATO —— éipyacaTo. 51, 20 reÜWmme1 — Üxup corra, 
et alia alibi, quae quidem partim.nata sunt ex interpretatione 
vocabuli antiquioris et exquisitioris, sed pleraque temere per- 
mutata sunt a lecloribus et scribis; quo cautius versandum est 
in iis, quae aliquam reprehensionem habent, ne LuciaNo impu- 
tentur quae alii peccaverint et immerito plectatur ob alienam 
socordiam. In paucis quibusdam tamen correctores scriptoris 
vitia sustulerunt, et quod scriptum oportuerat de suo dederunt, 
ex quo genere nonnulla sunt eorum, quae proposuimus, qui- 
bus haec addantur 10, 25, 2 iy v9 4354, correctores év Z3ov. 
13, 8 eicicvrav , illi melius eisidvri. 14, 16 2pvéa, iMli Zgvupa. 
15, 20 moAujic 3 wuéret TX; TÉYVX4v» , corrector zerépoeu. 43, 17 
Qie[diórzc, iidem Sra(Jio0g emendarunt. 45, 30 et 32 dvéeye, 
correxére dyégxrzi. quae vitia ipsius esse nec movenda esse 
de aliis iam ostendimus, de caeteris mox ostendemus. Jpsius 
autem vilia sic deprehenduntur si compertum est et ab aliis 
aequalibus sic saepe peccari $olere, et est quaedam. peccandi 
perseverantia, ut saepius in eadem re impingot. Quale est 
quod constanter erravit in 2iàZakojso et 3iàdoxo confundendis. 
LuciaNo perinde est utrum 3;/22exo scribat an 3iàzexoua ,. quasi 
nihil quidquam interesset et usus veterum non certa fide con- 
staret, de qua re dixerunt HeusTERH. ad P/ufum p. 4. VALCKE- 
NAER. ad AMMoN. p. 70 RuHNKEN. ad TIM. p. 83. 2iódoxe, 
ga4iüeUsn] Ó Oi0doxmAQg, Ó maTX4p Oià TOU OiÓxckAAOU DibAoxeTaL 
sive zaieUerzi, Ma tamen ut subinde 2/345x«iv pro 2iózexesÜau 
ponatur, quoniam quwod quis per alium facit, id ipse fecisse 
videlur , ei communi nsu feeisse dicitur, non contrá, et absur- 
dum est: 3i2zoxecÓz; diceré de eo, qui quem ipse docet, pro 
Jiàdexzy.. Duo tantum. sunt apud scriptores. Atticos loci, qui 
hanc legem violant, alter PLAroNis est de Ztep. IV. p. 421. x. 
coUe visig 3$ oUg Xu Oi0XO XY xerpouc OupuioUpyoue Di0ZEerou, emenda 
Aoat£s , quod in 3ióz£g depravatum in multis libris pro 2i22ox« 
repel alter. ARISTOPHANIS est in JYubibus vs. 783. 
. . - OÓAds. &zspp, oüx &y.0OiünEaipuv v dri. | 
quem restiquit: EtzMSLEY ad Afedeaim xs. 290. cix àv. 3E tyi 


911 


&» c iri, quae evidens est emendatio in. usu tam. frequenti 
quam certo, a quo nemo sine auditorum risu discedere poterat, 
Nihil horum LuciíaNus moratur sed suo arbitratu àiózoxw et 
àibacxoj.21 temere confundit, ut magister saepe 3i«oxecÓa: di- 
catur. Itaque perinde est utrum 1, 2. 3/9zexe: an 3i0doxov scri- 
bamus, quamquam 3;2Zexcv apud Veteres ridiculum fuisset, 
Exempla passim occurrunt: Rhetorica novo discipulo pollicetur 
1, 10: rà rs Ücia TrÀ T' RvÜpimIVa cÜx elg uuxpá&y m6 DIDASOU A, 
et 14, 3. rÍ ue 3iüzEeig; — Ai0AEauzi pày o00iy dvapyyan 56. 
Cf. 45, 26. 49. $$ 17, 18, 19, 20, 21, 24. 50, 17. 51, 11, 
70, 12. àyà, 5 à 0c, DibaEouzl ct. xdára Ap&apevos éMOnoxev, 
et alibi. 

Aliud vitium LuciaNo solemne est, rédeozi pro xeigzi posi- 
tum. Athenienses, et antea Iones omnes, pro réóeizzi constanter 
xeij,ni dicebant. vióévas vóuoy et Ó vopug xeirou, mepiriüévai gé- 
Qavoy Tí xeDaAd et ó ciavos TÀ XxeQaAR TepixeTui, TpoTi- 
üiyou vexpóv et Ó vexgüg mpóxeirTui, sio Ó xig ixxsiTw), Ó ciTOG 
dmóxeira), AvaxeiTai TÀ vaÜ$uaTEz, TÀ GcUVÜÓQNuAM GCUyXEITUL, 
eb OiaxeicÓa et eU DixTiÜévai, et in caeteris omnibus, quod quis 
non seicenlies inter legendum vidit? Nonnumquam 74 additur; 
ut in [sAko Orat. III, 32. «7 cic 3er ToUf^ Um ToU TaTpós xd- 
puevoy, nomen a patre impositum. HkRoporus I[L 40. voz T$ 
é&£ épsU Üzoxaiu£yg dxéo. praeterea hoc unum affirmo et urgeo, 
hanc legem perpetuam esse et numquam a quoquam violari, 
Bisi a Graeculis: TéÓsziz: passive nemo dicit, nonnuniquam 
transitivo sensu in forma media compositorum legilur, ut apud 
DrgMosrH. p. 912. ox £&paexsv ors TR wpuwerm évrtÜeicÓai 
ToUToy oÜTE TÓ wpuclov Z7 iAWQévair, et sic LuciANgS recte dedit 
I, 9. i» rG conari: Tv &mmox» Ama ToO (Mou meÜeinévos. 
Praeterquam in talibus. igitur vs0e/sÓz; Atticis. non est in usu, 
Itaque vehementer fallitar Diwponrius in DeMOSTHENE p. 40, 1, 
€) àv ep) xaivoU Tiyüe pay paTOg "podTiÓsro, G &v3pec Aly- 
yxlot, Aéyeiv, scribendum putans zpoóréóerro, ut et p. 1418, 1. 
nam prope barbarum hoc est. Seriores ita peccabant, illi num- 
quam. Non animadvertit hoc Luciawus quum scriberet 3, 24. 
«GG yp oisi TWV. vpuystv. oiursleiaÜu! por, aut. 32, 22. dindzaw 
vi Üvopa ix Almouc aiysloo cuvrsÜctuévov ,: aub 39, 10. 3ixríde- 
px: aut 168, 5. ger rüy éxreÜsipéygvy, et eodem modo vidi et 


312 


alios errantes, nam erat haec »j cuvifeix, quae viro M&NANDRO 
cum multis aliis vitiis nata est. MzwaANDEeR Sror. Z/ori. 
CXIII. 14. 

TQ iy TÓ cpm OimTEÜEIUlvg xaxüe 

mpsim "s" iarpoU, TQ Bà TUv dux QiAcv. 
paulatim ad omnes pervenit et, quod peius est, hanc quoque 
labem Veteribus affricant: in IsocRaTIs 4rcAidamo $ 39. pro 
voUg TOÀspAXÜG Oixxei[sévous sunt qui JrzrsÜeisévouc scribant. In 
XxzwoPHoNTIS JZierone IX, 11. nemo credat sanum esse posse 
e) 98 Qoi, 3 i» moAAOig AÜAmV mporsÜcipéyuy moAACl Dac- 
yai yiyvavrai, sed emendet éz) zoAAc; &ÜAwv poris yov. 
Neque in ARisroPHANIS fragmento apud PorLuckM IX. 36. 

&pQqo3oy iypiiy aórQ TsÜceioÓxi ToUvoA 
dubita emendare 7/0s0621. 

Non satis perspezit LuciANUS consuetudinem Atticam in iis, 
quale est 23, 3. 3 vi vep 7D xeQA&Amiev dperiio GmAc4c, aut 
45,24. rà xeaAauov d v1 mep ici cy dyaliy &ráyrov, aut 52, 6. 
Ó Ti vep T xeQaAaiy xir 3E ixádeug mpoxiplosug, aut 71, 10. 
B ri wep TÓ xeQdAaiy PE ixácus aipicsue. Similiter 49, 16. 
Ó Ti mep TO crupodícoróv iciv, et 66,22. 2E &mdowc xixlag 8 Ti 
ctp TÓ &vÜ4pórarov, in his omnibus male rd addidit et aór/. 
Attici dicebant 9 ri; sep xeQaAauov , Ó Ti vrep Üenoc, Ó v: aep 
&yBoc , 9 ri mep QuveroTzTOy sim. Nemo umquam his verbis fa- 
cetius usus est quam EuPoLIs, qui iy Asjoi; principes olim in 
rep. viros in scenam producens nescio quem ad eum, qui Pzn1- 
CLEM enormi capite insignem adduxisset, dicentem facit: 

À Ti cep xeQiAaioy TRV. x&TuÜsy. dyaysc. 
apud PrvT. in Pericle cap. 3. Certa haec est forma d r; zep, non 
$T; aut 9msp. Recte FRiTZsCHE in 17,39. reposuit 2 ri mp 3» 
yosipóTaTOy pro ózsp 9v, et TnucyDipzs IV. 133. non scripsit 
8 ri 3v aüTOy &yÓog &mwAdAs! sed 8 v1 zep 9v, ut Dionis Cassi 
imitatio docet, quam indicavit HrusrERB. ad Luciax. T. I. p. 171. 
In Zimonis loco, quem illustrat 5, 55. peppiporpog &e) dg vy 
vAAxoÜyrTa ÜAcy X» Ty cÜv qvos TOV XRAAwv A&(jo, Ó Ti Tp 
Aixyelag xal dmAxelac Gshoc, pilusoc xxi záporvog, vir magnus 
LuciaN: ipsius vitio non intellexit quid esset d ; mep Juxvelae 
xal àmAuclas ipsos putavilque esse » earum rerum, quae gu- 
lae Áelluonationique énserviunt. delicatissimum." Siguificatur 


LI 


318 


his verbis ipse Thresycles helluonum omnium gulosissimus. Vo- 
lebat dicere LociANUS Ó vzZvrwv Anwvórarog xal &mAwcóTxTOG, 
et se mirifice speravit esse locutum, quum hoc sic dixisset, ut 
est in Zexiphane 85, 14. d vi mep ÜQeAóg écqeev To ZrTIxÍG UG 
[£xpov], ubi &xpov glossema est, et recte apud ARISTOPHANKM 
Zaun. 424. 
x&cly Tà pTx TÓc Íxej wowÜwplac. 
namque sic ipse homo unus en plures fos delibatus populi di- . 
citur esse. Sed absurdum est d mr; zep /eAog cum vitiorum 
nominibus coniungere et suaviter risisset civis Átticus quilibet, 
.qui Arxvelag xal &-cAwsins ÜQeAog audivisset dicentem. Tam 
periculosa res est nimis eleganter et exquisite dicere velle: nisi 
cavebis, ineptus eris, 0pi£ dvX uéccov. | 

Percurram nunc ordine LuciaNI libros et ut quodque vitium 
dicendi occurret, quod quidem utiliter animadverti et notari 
possit, paucis arguam. In 1, 11. ZzofAezópevoc occurrit pro 
cepi Aezópsvog. Quo sensu EvunRrPIDES dixit zepifdAémeoóz: Tí- 
piov. — xeyàv gy ov, et vepi(9AsTo; dicebant veteres, eodem 
LuciíaNus male Zzo(QAémscÓz: dicit, ut 3, 13. CuAvTe clyzi xod 
&rofAémcoózi et alibi. In 8, 2. odve. xowevetz TOv. Óolov Ad- 
yv, frequens hoc in LuciaNo vitium est, qui nescio quomodo 
xoiyayeiv, quod peréxery significat et xowavlay Exe, pro uera- 
ài9dva1 dicere solet, confundens xomaveTy et xoiobyv vel Zvzxci- 
yoUcÓzi. vide 52, 34. ÉAzÜoy Érxipog wóTQ xol cuvyüwe vevdpe- 
yos Get T&yTUV Éx0IVOVsL [00 TOV. AeroppyT&y , aut 70, 19. Zac- 
várTcTÓy ég| ToUG [4iy €*»4ÓV UmepmAcUTEIV XXxl TpuQRy 0) XOVG 
vóUvTxs Gv Éxouci TOig TtVecfpoic, quae si quis Veterum legere 
potuisset, contrarium quam quod dicitur significare ridens ani- 
madvertisset: similiter 70, 33. c/o yàp àv Qowotie TQ xowo- 
yoovri [xa SiBóvri] T&v iB/ev; ubi sciolus legentem adiuvare 
voluit, sed (4era3i3óvri debebat ponere, et 32,406. córe céyy cis 
düéyero oÜTe Tuphgs *» UOmTog éxoivdyei.. In S 15. Zxoduv Sieqptc- 
póruv ácu&rey quid esset nemo Atticorum intelligere potuisset, 
quibus Ji&Qopz significat JréiÓxpxo, ut apud AnisTOPHANEM 
&y 'Tayyvicais Tragm. Ilt. 

! Tóy &vOpx ToUTov [iAlov SiéQopev 

5 lipójixog *) TOV GOoAecNV sie yé TIG. 
et sic constanter omnes Veteres, testibus multis dicendi magi- 
23 


914 


- 


stris, vid. Losgck ad PnnrwicHUM p. 160. Sequiores tamen 
omnes 3ié£Qopa dicebant pro 2iéQapuai, frustra admonentibus 
doctoribus, ut apud LucraNUM ipsum 76,3. cb 33 OmD iio 
&yay mXxi0siamg QiéQÜopuoc, cs jaqà. müTÓ ToUTO GoAOIXÍQOVTAG 
xaravoicai, [(0 yàp mpdcsciv norQ T Tiva], ubi bono magistro, 
qui adscripsit o) vp mpóceci» a)TQ TD TÍvz, gratias agimus, 
sed eius annotalionem discipulis quam nobis utiliorem expunge- 
mus. Quidquid magistri reclamarunt 3iéQfopz pro 3idézpuai 
postea omnium usu tritum est. DipvMus qui de corrupto di- 
cendi usu scripsit et librum inscripsit aep) zaged0opuiag Aébeuc 
in ipso titulo operis zi Zpxaia» JiZAexrov apéQopsy et in, 
unica observatione, quae mihi ex illo libro innotuit, vehemen- 
ter fallitur, apud ATHENAEUM IX. p. 368 s. Luciawus igitur 
cnm omnibus errans oper OieQopóra dixit pro Jasciva, &m- 
pudica, spurca. 
|: [n ZZmone 5, &. oürs ÓJovrog 8ri aci Tiv0c ode ceQavoUyrog, 
debebat o23svég scribere pro ;vdc, sed passim in talibus peccat, 
vid. $ 15. 14, 14. Ibid. z:vixz male pro zóre. Apud Veteres 
T4vÍxz fere semper dicitur quum quis rogat, quae pars diei sit 
vel, ut postea solebant, quofa Ahora sit, ut in Crétone p. 43 A. 
TWWXX LAAISA; — ÜOpbpos (9xÜuc. ubicumque cixa et ómuixa 
et 74yixzàe occurrunt videbis hanc rationem constare. Sequio- 
res inepte z«vixe dicebant pro zóre, quota hora? pro quo tem- 
pore? quos ridet vir acutus apud LuciíANUM 76, 5. qui rogatus 
mxvÍxa ffs: respondit: quis tibi dixit me Aodze id facturum ? 
Iterum peccat LuciANUS 45, 6. m4vixz 0nmpy4oei; ponens pro 
quando narrabis? Qui hoc tenebit facile emendabit Xzxo- 
PHONTIS ;Z£nabasin III. v. 18. dc] vroíroig dÜjaavro Om ÓmwVÍxm 
xxl 3oxolq Tie Gpac TW» cropelay cowivro, lege Ocwvixa Ooxoly 
expuucto 7/; Gpxc, quod natum est ex annotatione Z7] ríjs 
dpag ad ómwvixa olim adscripta. In Áxscmiwis Zümarchea $ 9. 
Qimppudwv drobseixvuci spürov quip v pay apocWxei iévymi eig TÀ 
QiüacxaAsoy xci ÓmcWVixx Giévx), usus verborum 3» pay ab 
aetate ÁESCRINIS abhorret et 7» pro ría positum vel os» ar- 
guit Graeculum. — Emenda zpórov iy ómwvixam pocsxe: xTÉ. 
interpretatio veram scripturam expulit. Addam his nonnulla 
propter LoBECKIUM ad PuRYNICHUM p. 50 et ut ea controversia 
dirimatur. PmuHRYNICHUS docel; m4víxa X «e-4; wr) Tob 


315 


müTs' Éci wàp dGpac OwAwTixOV: olov cimÓvrog Tivbg TwVÍx& 
&cmóol5puccios dv elmy; uerà 80o 9 Tpeto "uépac oüx Óp- 
(Gc dpei;. éày Bà elarwe Eu ey 9 v epi weoum(opimv opü ig épec, 
quae vera sunt quidem sed non omnem usum adverbii zyvixo 
complectunter Qui quem rogat z5vixz - -; de eo tempore ro- 
gat, quod definitum et constitutum et certum est, ut si quis 
ex astronomo quaerat: vwvíxa ixAeltpei Ó ó 54A106; id quaerit quo 
cer(o tempore sol defecturus sit. Qui respondet ad haec perz 
QU j$ Tpe?e 5"p£pxc nihil dicit. Eodem modo dicitur zvixz él 
v0U éviaUTOU ; el mwvÍxa éc] TÓc "uépxc; quae ita rogantur ut 
ipsa pars anni et diei accurate definienda sit, si recte respon- 
dere velis. Contra zóre ita dicitur, ut id tempus incertum esse 
intelligatur et fortasse numquam futurum, ut si pater ad disso- 
lutum filium dicit: quando ad meliorem frugem redibis ? di- 
cendum est móre cwQpováoeio 5 sl ryvixz dixisset ridiculus fnis- 
set. Recte igitur quaeritur: m4víxx o] y&uo; quia constitata 
est nuptiis dies, male vwvixa voAsuw4Tíov; quia id tempus non 
est definitum.  Hecte PoLvAENUS mWvixa 3oxseiTe &AGvai TWV 
7TÓA); nam tempus ipsum accürate sciri poterat urbe recens 
capta. Itaque peccavit iterum LucrawUS 56, 4. 4AX' oi ye 
xóxvoi TWvixx bouiv &3ovciv; in S 2. vóTe B? (lege 95) £m) TÀ; 
dysipoug &QiEdusÓx ; potuerat dicere mwv/xx, nam sicubi illae 
arbores ad Padum fuissent, poterat definiri tempus ipsum, quo 
illuc essent perventuri. Ut plurimum autem zwvíxz dici coepit 
de parte praesemtis diei, et quum horae numereri solerent, 
Tw4vixz erat dXpzc Ox4AwTixÓv, ut PHhYNICHUS scribit.  ÁELIUS 
HznRopiANUS post MozRIDEM p. 488. 72 jvixe xa) TD mwvixa. dri 
ToU xcipoU c Wuülpxg pLXAAOV, TD OB Ts ÉT] wgüvou. fci O 
xx) và TWVixz Él) wumEi Tmpà TQ ÁAwWjuorcÜÍvei. monstrum xvrei 
natum est ex y 7 i. e. wpóvou xpà (v Awpovüévei). Locus 
DxnosrnENis legitur p. 329, 23. y ríe: ov c0 xal mwvlxa Ang 
mpÓc; Wvix' Ày eimE]v T) xmTÀ ToUTUV Déy. non poterat odiosius 
dicere quam sic adversarium consulto sibi ad dicendum cera 
tempora constituta habere. Sed redeo illue unde digressus sum. 
$ 12. maTpQov QiAov, Attici TeTpIXÓV. $ 18. ZuQo, ili ZudQó- 
Tepot.. In 8. 2, t. t03ly Égiy B. 3X eremoluxds pe, veteres o03Ày 
0 ri o). Perpetua negligentia LUCIANUS jj, pu3eíc, pxdtmoTE 


caett. ponere solet ubi o0, cüdelc, oüBézorc erant ponenda, ut 
23 * 


316 


20, 9. dx) Ty pio00y uy; &ceblócu et & 21. émre) 3 ob BAric 
sey et 26, 4. vpàdu cep Ov LXrs slóoy pre sap XLAAGYy 
éruüduuv et 97, 1. ÉusAAev dpa ix40à Ó xof' Spas (oc &popos 
foscÓxi: dyopay Adyou Eloy et 46, 21. uéuywao colvuv pocÜeivai 
ór: 3 Suvuróy écí pot xaTÀ wOpzy pivers, et saepe aliis locis: 
quae turpissima vilia sunt. In 10, 4, 2. &cíxaai:v et alibi, Attici 
el£aci, sic olàug pro olcóo scribit 9, 15, 1. In 10, 5, 2. &zo- 
Qucdpeyoc pro dzolUc. AjcxcÓzi et composita antiquis barbara 
sunt, sequiores errant omnes. 10, 6, 3. ézixaivere , Attici xZ- 
exo dicunt non yzyv. 10, 7, 1. re0vs£eoüo , ut écyEeoóai no- 
vicia sunt: antiqua TeÓv4£er et éewZrwv. 10, 12, 4. dyzmZy 
&pytiv, ili Zpxov et 10, 13,2. c0 yp ÉQómez é&mriwxiiai, 
veteres omnes ézicx5zc. Numquam Attici errant, sed saepis- 
sime Átticistae. [n 23, 2. cóx Eds moiliezi LUCIANI error est, 
qui cum omnibus sequioribus ita loquebatur. ARISTOPHANIS non 
est in Equitibus 934. 

atU0wy Ómc6 TOV TéUÜÍOuy 

à A4Levog Qaulue Ev eic 

éxxAwuclav iAÓeiv. 
nam ipse éAÓdy scripsit, nisi mavis credere constanter omnes et 
ipsum .Comicum in ea re éAfóv dicere solitum , nunc semel ZA- 
0siy maluisse. Etiam in JVubibus 1384 restitue cox Eye dpá- 
cx; pro Qpacai. 10,20, 2. xor& xóppys ut saepe aliis locis: 
Attici z) xóppuc. 10, 29, 2. Zvrezon04, debebat Zvremonoaro. 
12, 5. &xpay ériAn(ddjsevor, veteres Zxpxe. 14, 18. exxalzpai et 
alibi exu&vai, vjEAs, veteres éxüupu, écvpouya, FuAs. 15, 8. 
Dibdyrug Aóyoy xal Oexojuivoug &v TQ pwépri, -Alticl xa) Aa [Od- 
yoyrze. S 9. 9upo3oxso zc perperam pro 3exZeac. $ 17. del rivus 
&mxoQuy&e eüpioxopévorg , Attici SEsupioxouciv. S 19. éAzTTuy yé- 
voro , Attici ZAxrTOy Eoi. $ 28. 9U' 690A , illi semper 3vojy ó(Jo- 
Aciy et àU' d(doAd. S$ 24. o0 r&p.à éy9euoei, Attici o) rodjsdv. 16 ,8. 
vb) wpucüv üAov pro mcdvrz. $ 9. G ysAoíe, male pro à xazra- 
yéAzcs, idem vilium recurrit 37, 25. $ 14. cA» éz) vv doy 
Qépoucay ó3óy pro eic d3ov. 17,11. xaraXixdoxmg cemuTOU TOA- 
Adv Tiv &zóyvuciw, Attici xerzyvojc; omisso r4v. 18, 11. váy 
pacÓodQoposvruv, Attici uicÓoy qepivruv.  20,.4. iml và Axpoy 
&escÜa; pro éml ToU &xpov. $ 10. xavx(jiócuo:, Attici iyat , 
sequiores (o2: illi 91006, hi f9j9zc. $ 68. doixó; fog, Athe- 


917 


nienses ut ex écyxévxi ies5eiy sic ex eixévai futurum el£ciy for- 
mabant, ut in /Vubtbus vs. 1001: 

TOig 'Lazoxpdvoug ultciy eibeug x«l c& xaAoUci (QAtronapay. 
id est, ut Graeculi loquebantur , &xóc 1c4. non aliunde efeouat 
formatum est quam est «eiJéya), ut xexpábouai ex xexpayévat. 
$ 86. perzpdQiicopzi, veteres uerzpAioüpuai et in fine mepissi- 
cop,ui ex inepta vcày ijiwrGy cuvwÜsia dictum est pro evtiabo,. 
quod ridiculum vitium scite castigatur 76, 5 XAAcu 3À eimdvros* 
mepiéguy abràv Gee AaÓsiv, Ünuuacüv, Kw, el slg Qv mepiéewc 
Tüy fyx, ex quo exemplo satis apparet. illam antiquae linguae 
sanitatem prorsus periisse. 22, 10 «cv oj3ev) xócp o, veteres 
oüdéya xdcpoy. & 12. OsixyUeiv , Deixviw , óp.yUc et sim. sequiora 
sunt et sub MENANDRI aetatem propullularunt. Nota sunt haec 
MENANDRI: 

TAuxépu, TÍ xAdtiG 5 ÓpyUw cot Tüy. Ala, 
et in fragmento, quod equidem oU KéAzxoc esse suspicor, apud 
PLurARCBUM Tom. Il. P. 575. c. 

T6 TÀÜ TpXUpLz TOUT Excss 

pecayxÜAg. müG pg Üsüv; éml xAlpaxz 

mpg TélYog A&ym(Omlvv. dy piy Ocixvum 

écoUuOuxdg, oi 0B XA ÉTELUXTHpIO XV. 
narrat haec ipse xóA«E£, ó ZXrpovÓÍac, cuius verba éyi uiv 
üeixyUe  So7rovóuxós non sunt ab Interprete intellecta, qui ver- 
tit: promte simul ostendo vulnus: dicit 3elxvupi Ómi éemoUonxa, 
serium vultum ostendo quasi his omnibus habeam fidem, quod 
adulatoris est et dictum est ut 3c/£c £r; Lov notissimo usu. Ex 
antiquioribus ista omnia removenda sunt invecta a seris nepoti- 
bus. Caeterum debuerat scribere: s/£4 qóvov &Eix ToU ÓciTpov 
dmidelxvurÓn:, male interpres degna theairo, etiam hic 72 0«sz- 
vpoy ponitur pro oj 0exra/. In 23, 2 paucis verbis interiectis 
&xaiyécoyrei et émaivécovs: posuit. [n eo usu futuri medii 
identidem longius a veteribus discedunt. lam mature coepe- 
runt éra«iíéco dicere et dyxopidow et &yvoyoo et dmoAxUoo et 
alia, tandem eo ventum est, ut yeA4c« et dxojco diceretur. 
Videbimus in eztrema parte hominem, qui 3iz[223:18y pro 3ia- 
Ba3ic/pevog potuit scribere. Álieno vitio inquinatus est Lucia- 
wus 66 26, &3yAov ómdcovy wpdvov (Qidoeic , ubi (Qiócer emendan- 
dum. In 24, 2 ?ci 3à o) voAD dT ToU AnmUAoU &v Gpiccpi cic 


918 


'Axedyupecy amidyroy , duplex in diéyrov vitium est scribarum 
alterum, alterum LucraNI, qui Zvióvrpy dederat , quum &vidyri 
deberet et saepe chorda oberret eadem. Veteres genitivum 
ponunt, ubi temporis spatium significant dum. quid fiat , dati- 
vus indicat situm locorum. Quis credat in Taucypipg I, 12 
ubi legitur '"Ezióeuvóg éei TóMG év efi éemAÉovTI! Ty "lóvioy 
xóAToy, ab sano homine scribi potuisse éewAécvroc ? — Quemad- 
modum enim dicitur megurAcoyTeg T24V Au(djuxy vÓV 90v tosov 
ig rà Oebi& (HrRon. IV. 42), et apud CnaTINUM Zy "O3vocsUci 
fragm. Ill. 
àv dpisép de) TÀv Gpxrov Ímwy A&pmoucav &£eg Àv épeupye 

et passim alibi, sic dicendum est ó 5A:06 icly é&y Oebig mole 
THv Ai(jóxv  mepimAéousi», quemadmodum serzcenties apud ve- 
teres passim in ea re dativi leguntur.  Sequiores soli, pec- 
cant: nonnumquam PavsaNila4s erravit et alii. Saepius Luci4- 
NUS, 13, 8 cieivrav 8B pra pui» oixoUciv mi ^£lpei, 02, 
18 rojo &uiy émzl và Betià sioi rav AQeg. 68, 90 scawi 
&elxocww  &mb Tg "'OAuumiag xarà TÜV la 700popuov Azi0VTOV 7rpüc 
£o, et 71, 8 iy Oc£id này elaióvrov. ei wuvaixsg vv xAvTRÓG 
réAa(Moy, et 73, 1 xaTrX TW) «oày T*v évTeU0sv éEivrey v 
&pisspé. quae omnia perinde vitiosa sunt. 280, 198 oje piceicÜai 
XXAG6 slxycev, sic sequiores, ut Romani solent, veteres puociv 
dixissent. $ 16. qui me/py» scribebat Ionice, non erat admodum 
Ionicae dialecti gnarus. Jlstiusmodi Graeculis debentur formae 
piu , odOeuv, qoigq. sim. in Codd. nostris... Idem vitium est 
66, 7 uaxéAAg» fxov, quod tamen sumtum est ex Homerico 
qepoh pAxSAAARV Ex. S 96 dopocael , sic alibi vyii , eüQvsi pro 
&mTpocQeA , UyiZ , &eüQu&. 20, 92. mepiokomyoaaóxi, veleres mepu- — 
oxépacóai. S 34 évauvT4yucapxv, quia solus erat et suis ipse 
manibus scapham compegerat évavzy*cz dictum oportuit. 28, 
12. J3imyopcumévov £u Toig vdpong, Atici Oreipusévov, ut supra 
ostendimus, Passim in his LuciaNvs labitur. 29, 25 3eocórag 
xexeiporov4xóreg pro spwpévor: inepte singuli dicuntur xergoroveTy 
TIVA. $ 27. eóuAlg xal eüuvépg, Allicl eüeíAg pro cóyA/g dixissent. 
92, 19 mpoXéys: w&civ GG pavrceumerai 0 Üeog sig [wrWv TIVE 
4Hépav, )nepte ut nihil supra dicitur ipse Deus pavreseoóat , 
pro oracuía edere, nam vates uavrevovra , Dii xpijv et Üeociteiw 
dicuntur: ilaque ó Liv 'AzóAA«» xp,» 39à Ilu(ía pavrevesai. 


319 


Ridet hoc dicendi vitium qui seripsit Pseudosophistam "76, 9. 
Ín 34, 23 5 zi39ecÓcls uerapavÜzvov pessime pro zicxvvücls, 
et saepius haec confudit, ut 85, 2. &j' àv &y mic doécÓs mapa 
péAoc Ti QUey ER uevoc. 85, 10 xpuoQUysroy sópdpevoc, male pro 
eópóy. 40, 19 à uày uiyicos , Ó BB.mavu Tl Vouxia xapwxit4Ao; 
et mox & géAAouciv Ópsjixes QulvecÓni, Graeculorum est 5A:- 
xlay dicere pro síafura, et ÓpXAixeg pro eiusdem staturae. 
Graecis nihil aliud est quam ae/as et aequales.  Graeculi hoc 
arripuerunt er locis, qualis est. AnisToPHANIS Zlaz. 55 opuxpic 
5Aixog MáAuy, nam hinc 5Aixía formatum est, non ex 74;£. ubi 
4AixÍu. inolevit ópxAixeg secutum est, etiam peius vitium. $ 19 
peyxAusi Graeculi dictitant pro ueyzAciue, peymAoTDemüg ex 
Homerico: xeiro uéyac ueyaAoci. S 28 c0 uy dveUluvoc &)ToU, 
male pro &vuzsUÜvvog , res enim' sunt Zveufuyor , at homines si 
cuius rei tenentur «e0Uvz; 2oUva: aut pu Oo)va: appellantur 
óztUÜvyoi et dvumeUÜuyoi,. A1, 3. vipiio diLle mapà wávTOV, 
veteres Ti; d£iz &cw, ut Óxv&rov Eie Tí mA. $ 7 
olyovrai) uóvouc &vOAITÜVTEG , Veteres olyovras éyxaTaAUTÜyTec. 
& 9. mAsovexToUpusv, veteres vAeovaQopsv. $ 12. Qiíaos éx mai- 
ó«y 9"w, illi ix v:130c, dx víov. — TeAsuTAIOoy DE, ili reAevTGv 
9£. G& 17. eapk vv Gpuos*v, 0; Wppole TX4v "Acimv, ad Pro- 
consulem, qui siam oblinebat , ad siae Praesidem: &ppuo- 
g$c a Spartanis sumtum nomen est, quorum praefecti in 
sociorum urbibus vel dediticiis Zpgoza/ dicebantur, quia rezp. 
constituendae et rebus componendis creati et missi videban- 
tur. Sic saepius Praesidem .4cAa?ae appellant, et verbum. 
&puóiei» ea nova significatione mactarunt qui venustius scri- 
bunt, caeteri dvÜUz Tc» vocant. Sic $ 22 Praefectus Aegypti 
dppos*s dicitur. S 22. o036]g o0 yeAGv dTw4AARTTETO, veteres 
o00elg Ocig o0. & 26 Aaipevog mirà» Tío Ocfixe, veteres aóToU 
et $ 39 cà; Zuá£agc xaTsAmpÜavorro, quod frequens omnium 
sequiorum vitium est pro xareAzpavov. $ bl. evyyevie ug- 
TpÓÓsv , veteres omnes cpig QTp2c, sequiores saepe ázà g- 
TpÓg. 42, 8, cuvavaxAlvsgcÓzi, Veteres cuyxaTuxAlvyscÓxi, et 
mor foxz 3' évrabÓm OixTpienm: pro foa veleres OoxG pot 
dicebant et rpiQy 94wcpàv pessime pro Tps/; sxuépxc positum. 
$ 6. Iyfsy iAdv saepe dicunt sequiores imitati HomrRuM, Odyss, 
e. 500. 


9820 


£yÜey éAUv Gg oi uiv dÜücclA[uuV dà vway 
Q&vreg- émémAclov. | 
multa dabit DonviLL. ad Cnanirowis locum 11, 12. 33 Gxguy 
£yÜev éAdv.. Tamen turbant indocti scribae et interpolant: ple- 
rique h.l. £vév Zp£zpevos exhibent; in Drockk Laénr10 I. 102. 
in omnibus est Zyfey ó 'Aváxapoig &AÓGy ij», ubi éAóv reposui. 
S 33. &mosiTíjoai, veleres &moxxprepiioat. $ 48. xaT«4x:siv sordi- 
dum et plebeium pro 3i24exew. Kaorwxilv et xardxci6 primi 
Stoici dixerunt. Dioec. Laénr. VII. 89. XiacpéQecóa: 3à 72 Aoyi- 
xàv Qgov (Qasiv oj Zmwixol) morb ply Quà vào TRv Ebesv mpa- 
yparuy qiÜxvórwTag, morb BÀ DÀ TV xamáyXciv TOV cuvivTwV , 
quod Stoico supercilio diclum est: quia eorum aures personant 
pravis opinionibus suorum. Eodem modo LuciaNUs hoe verbo 
utitur 44, 39. oj von Tal uérpoig v& xaTd3ovuci xal püboig xaT«- 
xoUci. Hinc emanavit in vulgus verbum pro crebrís sermo- 
nibus aliquid inculcare, deinde pro viva voce docere, denique 
XaT«xsiv prorsus idem est atque 2iàZexe;, ut multa vocabula 
abiecta et sordida oj; iJi$Tzi5 praeplacebant, ut A«AsTy pro 
Aéyty. Sie épeuyw (eructare olim) pronunciare apud istos.si- 
gnificat, quod cum pluribus aliis LoBkck. ad Pnnrx. p. 63 at- 
tulit. 44, 3. zi £upoU £ewxcv, veleres ézl £upoU dxpiic. S 20. 
&g Euv5áscovciv, veleres solum óweg cum futuro coniungunt, 
Lucianus saepe c. $ 49 mpopzc éxipcAwr4c, veteres uno verbo 
apopeuc. 45, 1O o0 zpocemoieiTo &xuxotyvai veteres oüx. &Qoxet. 
Graviler impegit in $ 19 in verbis: ózóca àv &zooxdqys eic épà 
xal eig éxelvoug &zocxcdzxg &cy. ut vitaret xxxoQavíay incidit in 
soloecismum. Namque aoristi ea natura est ut cum futuro £co- 
Rpxi neque cogitatione neque verbis coniungi possit; quod plane 
praeteriit et sine vestigio ex rerum natura sublatum est non 
potest, credo, dici ad futuri temporis usum perduraturum esse. 
Perfecti futurum est, quia absolutam rem perdurare et exstare 
significat, aoristi non est. Et ex ipsis quidem perfectis futu- 
rorum formae producuntur, ut xv5sojuxi ex xTOuAI SiC XEXTÀ- 
cop,z1 producitur ex xéxTWpoi , et pepuviuoopua , eipioopuas ,. De- 
B^xcopai , TeruMmaop[uxi , xexAdmopoai , alia sexcenta sequuntur ana- 
logiam pueris notam. Cur igitur tam protrita et puerilia 
attingis? inquies. Primum ut convellam pro virili parte usum 
absurdi hominis, quod magistelli insulsi iis formis imposuerunt 


321 


et quemadmodum 7) 3 xaAóe Aéyety o) póvov si; nüTÓ ToUTO 
TMjéSAEG RAAR xxl xaxóv T| Époi] Ti; Vuxais (ut rectis- 
sime Socrates moriturus dicit in PAaedone p. 115. Ek.) sic ex 
absurdo hoc nomine absurda notio in pueroruni animis nasci- 
tur, quam adulti plerique retinuerunt. Magistellis hoc témpus 
appellatur ue7' óAiyov uéAAwv , quod verterunt Paulo post futu- 
rum, eoque nomine puerorum aures personant, estque haec 
vitiosa xaT4x4ci; TÀV Qibacxóvruy. AÁpertus error est, in quem 
salis est intendisse digitum et ex quo uno intelligi potest quam 
praeclari magistri Graecitatis fuerint , unde haec omnia accepimus. 
In perfectis quibusdam activae formae eadem analogia conspici- 
tur: éewxa et réÓv4x« producuntur in ésy£o et vsÓv£o, (apud 
sequiores éex£opxi et TeÜvu£5opxi, quibus formis numquam vete- 
res usi sunt). Similiter apud Howknum perfectum Zvoya, 
&yux0i, habet futurum Zyo£e ex se natum, et apud Atticos 
xéxpayam xsxpütouai et xéxAmyyam xexAayLowzi, Non aliunde 
natum est ei£u, similis ero, quam ex £oixa (sixévou, ei£aoiv), 
et sicopa) quam ex oiàa (cioévai): ex eadem forma producitur 
eià5c«. In caeteris omnibus periphrasi utendum: sic veyauuxa , 
uxorem Aabeo, futurum habet yzyxpuxóe fcouai, sed tyx»ua, 
duxi uxorem (quae nunc mortua est), Áabui uxorem , futuri 
temporis notionem nou admittit. Itaque eipzx?c; copa dicitur; 
simày fcouz! absurdum est. Apud LuciawUM legitur 7, 14 
Écopai demo oc, 10, 22, 1 fog memcAcuxuc, 10, 23, 3 fem 
&yEA4AU0o;, 12, 12 et 22 oy avorsÜcixdc. Á1, 10 vevixsxós 
icai, 49, 17 fon dGQeAwxóc, 70, D Foy dmooeDuxóc, 70, 28 
ác TeTomkOS, 78, 21 fcq memov4xóc, et eodem modo omnes 
Graeci saepissime loquuntur, etiam in passivis, quia non mulia 
verba habent ex perfecto passivo productam futuri formam. Sic 
legitur 34, 25 (e(jcuAsuuévog fog et 12, 22 £ey memompuévoc: 
x&l [4 Oeifas mürà ÉvTeA» Pow TWV crepnywoiv remo ÉVOG y 
ubi soloeca lectio est codicis M. zoeZpsvoz.  Peecavit LucIA- 
NUS ipse 20, 68 in éoixóc few pro si£sm, ut diximus, et in 
&iààg icq in 60, 13, ut ibi dicemus, Subinde iam notavimus 
Atticistas abuti perfectorum futuris, ubi praesentium futuris 
esset ulendum, ut in 3eÓjcopoi) pro Oebuscouai, BsüixacovTon 
pro Jixacóycovro: , aliis.multis. Tragicis hoc ius est facere, qui 
teetoyiaopuai pro juyyo6»xoopoi dicebant: Eunip. JMfedea 929 (quam- 


322 


quam in populari sermone hoc significat commemorabo , illud 
meminero), xsxAWcopci pro xAwÓucomai, QsfüAwcopai pro (Aw- 
Ójcopzi. In DrockwE Laénri0 IX. 60 pro 
(Au0sesTai cic ÜcGv Dporuclg wepl. 
opüimi codices mihi dederunt Qe24ocra:, ut recte legitur in 
EunrPiDis Oreste vs. 265. Omnino in his formis nescio quo- 
modo Grammatici negligentius versati sunt. BuTTMANKNUS, quem 
nemo adhuc quod sciam in hoo genere superavit, ubi de hoc 
faturo agit in Gramm. Gr. 4mpliss. S 99 haec exempla appo- 
nit: vemaidsucopuo , TsTr0IGORuEL, Tre elaoposti , TETUNpojue , TETD- 
veojuci et 3eDix&mojzi, quorum nullum usquam in Graecorum 
scriptis occurrit praeter 3e90:x4cop.xi , quod LuctAwi vitio natum 
est, ut dirimus, et nullum est perfectum in -ac&ai, -EopozI , 
-I0(4XL, -00[.41, -Uc[4Z., unde futurum producatur. Dicam de 
his ipse alio loco et unde digressus sum redeo: Zvoexadac Érg 
dixit LuciaNUS, quia £exoeQa et Zméckeda non erant in usu 
üi& Tà TpxxU xxl xaxdQavov, quod dum vitat incidit in soloe-. 
cismum , cuius defensionem noli suscipere ob locum XkNoPnRoNTIS 
in Znabasi VIL. v1. 836 Zvópz xxraxavóvreg loecÓc, ubi melio- 
res libri servant xaTaxexavórec, quod receptum a plerisque 
est, Át mihi forma xéxzvz penultima brevi (ut in xavéxavoy) 
a Graeca analogia prorsus abhorrere videtur, contra £AAsyixo- 
TXT4 Íorma est, quae in miseris Aé£ewv veterum reliquiis vix 
emergit, xéxovz, quae apud HxsycHIUM quidem periit in v. 
xéxoxey: quod £yyexey 5j z&QOveuxey olim significasse dicit , 
confundens xexóyxev et xéxowsy, sed evasit in ETYvMor. M. p. 
$00, 55. Kéxovz: cup XZooxAc, ex qua stirpe progermi- 
narunt xóvai: (scribe xovai): Qvoi, et Zvàpoxdvoi: dv3poQvoi 
in gaza HxsycHlIANA: itaque XENOPHONTI, qui saepissime Toni- 
cum xeruxzíve usurpat pro Zzoxreive Atticorum , xzr&xexoyóreg 
reddiderim. Ex xarzxéxoyz nalum est xaraxoy4, quo EuRI- 
PIDES usus est in Ifhippolyto v& 816 
xaTAXxovà j4by cov a(oroe (Qiou, 

et receptum ei; T4y 7pzyixxy AéCiv, unde HrsrcHIUs expromsit 
xaraxóym (scrib. xeraxoyz) : 9uxqptopa.. 

In $ eadem apud LuciíNUM sequitur óze ce IlepixAso Geruiev 
pro cuve: c0) inepte dictum, sic yajseiv vivz Graeculi dicebant 
pro cuyyiyvecüz;, quod vitium apud Luciawum aliquoties 


323 


occurrit, ut 26, 29 vaieirai et vyzpeci ubi codex À. cuvoveizcat 
et cuyouc;g. exhibet, quod etiam multo peius est, et 42, 32 
Tiy 0à yuyxixa sie TWy 000v &varpéyae vaueiv ifoUAero, quod 
non ceóQWauec dictum est sed spurce et plebeio more pro (3ieiv. 
46, 20 casino! pro 3ia(9aAeiv transitive dictum est, pessime; 
et saepius Graeculi eaciZfe dixere pro ezoiv &pmoieiv. 47, 5 
ériysAQcay apud veteres est arrideniem , mporysAGnay , apud 
sequiores éiyeAZy est xavaysARy, émeyye^&y, negligenter. $ 13 
male iudices dicuntur xpívew pro 3ixatei in évvéa, xpry&rocay. 
$ 16 iol jevc&ro , veteres juijyx: dicunt et juxaecóa: , isi jeUaau 
et jeUoecÓzi. S 17 dvévyipo. transitive dictum est contra antiquo- 
rum usnm, quibus Zvzw4Qew est ad meliorem frugem redire 
et dvévipe frugi factus est. $ 33 dmoimdpevor Tüy. wicüÓy , veteres 
oleoyres. S 9& ic vy dvÜpimivVov TpdmOv , saepe sic LucIANUS, ut 
6, 1 ic Ppvidog rpózov, 22, & c ry vuIixóy Tpómov, 47, 24 Àc 
Ty 'AccUpiy TpóÓmov, veteres praepositionem omittunt. 49, 9 
và &ÜAx DiuÜsTyxi, veteres Üeivzi. & 14 Cupolac émáyoveiv, veteres 
éxiTiÓExo:y ek Üzvarog émixeiz: 9» Cuula. et sim. 51, 1 Zvem, 
Átüci vore. $ 2 gxob Dvrec, illi T8. ux3dv. $ 5 mapaxiveiv 
posuit pro defectionem moliri , significat idem quod vzegamalev, 
mapaQpovely , insanire. $ 16 oxopaxic; plebeium verbum est et 
novicium, Attici d; xéópaxag dziévai xeAeUeiw, vide Lysram 
XIII. 81. In 52, 16 weneia moe; dm:cGO» Aci , debuerat 
xarXyéAuea Tol; scribere, ut $ xarayíAxes 07, 25 et alibi 
pro 9 »t&Aoe, quod quisque facile scite poterat ex frequenti 
usu veterum, et quis non meminit se in PraToNIs Symposio 
Áristophanem audisse dicentem p. 189. B. Qogobpci cbr) 3 
yeA0ia cimo AAAR uX4 xxrayéAmca. In Lysistrata vs. 907. 
GO xaTXylAxs , dyayrioy TOU 7raiDÍov ; 

si G ysAofe dirisset, nihil dixisset. LuciANUS tamen saepissime 
utrumque male confundit, quia aequales omnes promiscue ute- 
bantur. Mordax Carowis dictum in CiCkRONEM: quam ridicu- 
lum habemus Consulem! videbatur significare óc veAoioy fyo- 
ps» ümaroy, at volebat dicere óc xxzrayéAxsov Umwroy Üvowev. 
PruTARCBUS, qui illo modo vertit, visus est aequalibus 7? 4pdl- 
[jo^ov servasse. G& 32. và yov ToU Adyou éxeivo &vÜpuxec "niv d 
xc xvpàs méQyuvac, Atticus ZvazéQwvac dixisset, nam si quid spem 
et opinionem fefellit non Qaviva: dicitur id quod non ezspe- : 


824 


etaras sed dvadavijvxi, in quo verbo patefacti erroris vel frau- 
dis notio subest, ut in PLATONIS Sympos. p. 185 4. ZvaQav£y- 
To6 TOU ipacoU vívwToc, et locose in Zep. I. p. 884 A. xAémTNS 
&pa Tig Ü Jixaie àyamÉQavyrai, et saepe apud Oratores, $ 39. 
imi woAAQ émpiÍUUv, sequiores pro z0AAcU. In 54, 9. robe éA£- 
Qavrz; imicXLavrto xxi ToUg wÜpyoug dvxÜipevor ém^ mÜTOUS, 
male pro Zyz0fyrecz. In Equitibus vs. 1056. | 
xai Xt yuv4 Qépoi XwÜoc émel xsv dvsup GvaÜeln. 
repone coniunctivum Zva6síg. .In $ 59, 2. &méQwyve Tv 'TUpou 
&móeaciy ix TG '"A-msAAOU cuu(louAHc wvsyovívei, negligenter 
pro vevoveimv, sic et 60, 11. üXrrov à» vi» "'EpemÜém xol iv. 
Kéxpomz Eívous &ToQWwveig elvai pro jvrxc, et aliis locis. $ 21. 
TEe w;ipze Üpéyoucai xal Tàc ÜUpag dveTsTÜGa:, turpe vitium. 
Graecum est Zvazeravyup Tiv ÜUpav, et ZyazerG npud Veteres 
futurum est. SUIDAS Gv am eTO: ÀyamETÀGG. MéíyayDpog: 
&AA0g &yc TET 
TOUT) TpocsAÓÜAy xoóx dvéEop' cüxéTi. 

xxl éy Zuvepocy xal éréípuic.  lsti praesentis quae forma sit 
nesciunt, futurum pro praesenti scribunt: Zvazerayyjeiy dixit 
$ 80. paulo post Aaópu2a dixit ceuvàc m&vu pro AzÓpg. $ 22. 
0m ToUTuV üXVTUV CULL[u,0UjL6VOL , inepte pro roUroug &zav- 
TAG CULA p0U; , GUVXyOVIGEG , Éxovrec. S 13. elüdg £cy, idem 
vitium atque éoxàs icq pro ejes: et siEag. altera forma. erat 
elóXre omnibus in usu, quae foede corrupta est in lawBLIcHI 
Fita Pythag. S A48. ezovoatsiv 08 xol voUro mec mÜTOÍ TE Q&o- 
wg éxelvzg sidxowoiy «i TS yuvaixes uu» volevcus! 72 yívog, pro 
eiàxcovciv et volsócouci. S 19. oóx émiBalveig perperam pro éz;- 
Ow.ec. Est operae pretitím videre in $$ 24 et 29 quam vitiose 
multi tum loquerentur, etiam ii qui zezzideuuévoi essent et 
eleganter dicendi laudem apud vulgus captarent. Turpissima 
sunt xeipojAuuzoÓa: (corrige tamen sxeipoQAiuAoóxi:, nam ex 
BAupaGew Tái xcip) id monstrum natum est) , &éxreivs. Üdrepov 
vel Zrepoy TüV cev4rwy, TpiRV pwvolv, éxx vei, at non multo 
meliora iam notavimus apud ipsum, qui haec acerbe et iure 
reprehendit. Leriphane dignum est 16, 1. £Aoyov xavaAmmiw 
vày oixov, de eo qui év và oixg Adyovg o0x éwoncaTo: paulo 
ante pro vj£asÓa: 529v» dictum oportuit évyf£ac0s;. In 66, 9. 
zpàg àvrlouc ToU€ éT4cluc, dvriog lonum est et XENOPHONTIS, 


825 


qui permulta lonica admiscere suis solet, (non vetera poética; 
ut multi existimant), Attici éyavr/og semper dicebant. $27. 4va- 
x&Asi; TXWv Umdoxsci», Veteres dvarlóecai. S 306. iPmeibày cw- 
p&vyg Ó caATIyxTHc, Veteres cx:vq omisso ó caAziyxr4c. In 
67, 4, 4, xexepzoÓm: vitiosa et barbara forma est.  Áttica sunt 
xéxpa[umi et éxpaÓxv, lonica vetera xéxpwuai.et éxpyógv, minus 
vetera xexépzojuxi et ixepácÜ4v, quae XENOPHON usurpat ab Ío-- 
nibus aequalibus sumta, ut et dvyZcósv, quod apud eum per- 
petuum est pro i2uv5ó»yv: hinc LucIANUS aut xexpzoóüo; dixisse 
potest aut xexepacÓa;, sed quod ex utroque perperam confla- 
tum est xexepzcÓxi dicere non potuit. 67, 6, &, iyoei£2ene ce 
TQ OaxTUAg, Veteres àei£&o ag: dyDslxvupi et Fybei£ig in iure Át- 
tico trita sunt vocabula, sed tam notus hic usus est omnibus, ut 
LuciaNUM 3ei£zoa; scripsisse suspicer, multis post seculis im- 
portunam praepositionem male adhaesisse. 67, 7, 3. xaraA&l- 
Wacay pro xeraArmroUcav tam turpe dicendi vitium est, ut ea 
scriptura sana esse non possit. Multo serius nati sunt, qui 
Apa, &papriico: et similia portenta invererunt. Ántiatticista 
BkkkzRI, qui p. 106, 24. Aelspas &vrl ToO. Arrav, 'Apicoiayye 
'Avàpopé3a attulit, tam parum iudicio valet et vitiosis libris 
tam saepe stulte deceptus est, ut eius fide stari non possit. 
Ecquis est, qui ei credat evxàc dixisse LvsiaM pro éevspiévos 
p. 95, 25, aut éypyydpucev XEsoPHoNTEM p. 96, 25 1 aut 
5»xpoAco ÁNTIPHANEM p. 98, 28, pro :5xpoG. sxpdxco credo dixe- 
rat, id est 5x5xéeig. — Quid erraverit p. 112, 29. in mémAvvrai 
(editur zzavwvro;) supra demonstravimus. Qui sic dormitare 
potest et in tam apertis et manifestis caecutire, quis eum in 
tali re, in immani barbarismo, fidem merere putabit? A&pas 
igitur tam sanum est et genuinum, atque ÁRISTOPHANIS "Indro- 
-eda, quae nulla umquam fuit, itaque 'AvriQ&vss reponitur, 
cuius 4£ndromeda hoc unico testimonio nititur. Seros poétastros 
ita peccare non miramur, ut auctorem r&v xpucáv &mGv vs, 70, 
5v à &moAehpxae mp sig miüép dAedÜspoy ÉAÓgc.. 


!) XreNorHoN in .Ánabasi YV. vi. 29. éygmyógeoa» scripsit, quod PonSONUB 
optime restituit, pro forma barbara àyozyóozo«» a Graeculis invecta et imperito 
grammatico nostro probata, namque pro éyornyógsgoev : Sevogóv resügro "4va- 
fáotwg legendum esse ey ópzcov manifestum est. 01 


326 


aut. PsEuDo-PHocyLIDEM vs. 72. 

pA pABo0U xaxórWTR, Aixq 3 ' dmdAenpov Gpuyxy, 
quia nihil est tam vitiosum aut ineptum, quod isti non dire- 
rint, ut alias demonstrabo. Quam crebro Aehjai et xaraAehpai 
et &zoAeibpa: caett. direrint semibarbari Graeculi LoBECk. ad 
Pnüxx. p. 713 sqq. docuit, ex quo simul intelliges quam saepe 
eadem labe veteres infecerint. 

In 67, 8, 2. eixosiv Aci; Éreoiw érzipsioaax, Veteres GAx. Éry 
et mox pro 3iz p,zxpoU ili 3u£. xpdvov. 67, 9, 5. QiaexeBacopev, 
Attici 3i2oxeÓ pev, at saepe LUuCIANUS éAZe«, dvzuigdcopei 
et sim. usurpat. 67, 15, 2. Oiyoéz, Attici OivoZ, ut Acuxoyo& 1, 
ZXrepnz, M4Ai£, Eo(oz , KiriX, alia permulta, quae numquam 
fere intenteta Graeculi relinquunt. Sanam formam et analogia 
Attica praestat et antiquae corruptelae et poétarum loci et 
Grammaticorum auctoritas.  ÁPoLLoNiUSs DYxscoLus de Prom. 
p. 126 BEkx. 'Arrixo) Eófdoxe Quxciv, at non in Codd. nostris. 
E2(0ééxe; TmuucvDipEs habet IV..92. et alibi, et XENOPHON cao- 
terique. Pauca nunc ex ÁESCHINE addam. in 7Zvmarcáea S 114. 
QiAcTZÓ49 Ty KuOaÜwwziéz, Cod. f. xvOzÓuvain, b. xv3alyyén, 
verum est KuàaÓwvziz, de PF. L. $ 67. "Epxiéx lege 'Epyiz et 
$ 93. Ilaizvi: et $ 116. "Eperpz, Codex e éperpia. et $ 155. 
KQiciX. ubi Codd. Kwiséz. in Ctesiph. $100 lege "Eperpi&y , 
Cod. n. dperplov. S 198. scribe ZceipiZ, similiaque omnia simi- 
liter sunt. corrigenda. | 

In 68, 44. ó ixTpóc peTzxAWÜsl; dg miOXOT4ctieV móTdv, in 
his verbis bis peccatur contra linguae veteris usum. MeraxaAety 
veleribus est revocare, non arcessere, quod ueram grecóoi aut 
xzAeiy ill dicebant, deinde nemo olim dicebat éz:;cxozmoc vel 
émeoxómT4cox. Postulat usus ut éz;exomoüp axi) dicatur et éeoxo- 
T0(Àl4» , nonnumquam et Z£riexomü, imecxówovy» vosoüvrm vel 
&cüsyoUyra, sed. ériexépiopoun et émeoxeiptuuv, spretis formis émi- 
0xoTX400 et émiw0xoT4couz), ÉmtoxÓTWGCA ei dmtoxomTWo uv. 
Exempla passim sunt obvia et proprie haec dicuntur de eo, 
qui aegrolantem visit sive medicus sive amicus est ad curan- 


1) Nomen vob Q'uov est [evxóvovov, non "E evxovóg, (ut DrponRr. suspica- 
tur ad HARPOCE. Y. Jfevxovoet;) quod ápparebit e SrEPH. Byz. v. ' 420óvo- 
vo», Si pro /£evxo»iebc (Codd. z£evneivoetc) emendabis .fevuxovoefc. 


927 


dum aut consolandum. Uno exemplo utar, quia corruptus lo- 
cus est et hinc emendatio confirmari potest. Legitur apud 
DzmosrH. p. 114, 24. voj; raAaumGfo 'Opsrraig Tovro) émi- 
oxepojdvous 8d ToUe epari TAG cezopdéyai xor! süvoiay. vUy- 
(4vecÓn) yàp «üToUg de vosoUc: [xal eaciQousiw év avrois]. 
Codex S oniittit iv «óroi; sed mon est salis: periit mordacis 
dicti aculeus, addito importuno emblemate xal erazc:aZougi. 
Noceiv de civitate dictum idem esse quod czciceiv nemo nescit. 
Sed haec erat Philippi eiggyelz, ut in voseiv luderet ac se mi- 
sisse diceret roüg émi0xepoufvove, qui aegrotos inviserent et cu- 
rarent. Est operae pretium duos alios DewosTHENIS locos com- 
parare p. 22, 7. OGerraAois sacikQous: xxl TtTXpayAévoig éBosj- 
(4c. Codd. AYO. vosoíci: xxl eacidQouci xal TeTapayuévois , 
et p. 124, 1. émeày 3i mpóe vocoüvrxe év aüTOÍg TpocTÉCM, 
Codd. À. et S voseüvras év abroic xal rerapayuévoug vmpor éco, 
ubi interpolatorum manus agnoscitur, ut tot aliis locis, ubi ta- 
men nemini quidquam subolet. p. 28, 28. magnus orator dire- 
rat xj wp sUmpalim) Oewal cuyxpoyai Tà TowxüT Óveiów. in 
Cod. B. annotatio est in marg. evyxpójai &vri TOU cvaxidcot. 
In caeteris omnibus legitur 3eyal cuyxpsdpai xal cvcxidooi TÀ 
ToüixUTX Óysió«, praeterquam in S et F, ubi tamen secunda ma- 
nus cucxi&ca adscripsit; hoc igitur emblema éz' aürodópg te- 
nemus. Num minus manifesta haec videntur: 20, 28. pixpby 
TTXiC[uA ATxYT  AyexiTice [xol 3i£Avce], verbum acre et ve- 
hemens et splendida metaphora tamquam nube obscuratur a 
languido et insipido. verbo 3;i£Avee. Non legisse in suo libro 
HARPOCRATIONEM satis apparet apud ipsum in v. dvexaíricey 1, 
Multo etiam peius Oratoris verba interpolata sunt p. 21, 20. 
&TX6€ (iy A0yog ày Ami TÀ TpAypATE dTxiOV Ti Qaiveraa xal 
X5VÓV, [L&AIGE OQ Ó Tapà Tig xuLerípmg vÓAsue* 0cq yàp éíTo- 
póraT' mórgQ OoxoUpev xpuoÜai TocoUTQ (&EAAMOy &'TicgO0UCI TÀVTEG 
a)TG, pessime et soloece composita sunt ocq érosdraTa — Tc- 


1) In talibus multum est in HARPOCRATIONE praesidii, qui numquam scripsis- 
se& Ilovvavevovvra — àv) vot dvovxotvra, si in suo DEMOSTHENE legisset 
p. 58, 18. x«ridàv và xag" ouv [Ororxotvva] duAizExO [xai] nQuraszetose 
v«&, nam hunc ipsum loeum indicat: neque JTolscreéía: idiog eióOao. cQ 
óvónace yoiaÓos oí Qrrogec Uri vio d'uuoxpuriac, Si legisset p. 100, 13. 2y« 
O90» vi; moArvetag [xa) «$c d'upoxpaviac]), quae falsarius descripsit p. 135, 12. 


928 


coUTg (AAA. Quid cesso veram lectionem patefacere? Lege 
uaAma Y Ó mapk Tío uustipxe mÜAteG, Ücpep érowudTwT" mi- 
TQ OoxoUpsv wpiícóc;, expuncto emblemate [roso0ro XAAov 
&mieoUc! Tüvrsg mxüTQ]. Vera lectio casu servata est. Qui 
DxwosrHENI falsas orationes supposuerunt, quas Ptolemaeo vel 
Attalo grandi pretio pro genuinis venderent, ex laciniis antiqua- 
rum orationum conflabant novas, idque tam manifestum est, ut 
mirer quemadmodum id veteres Criticos fugere potuerit, CaL- 
LIMACHUM, Dipyuum, CaxciLIUM, Drowvsruw, alios, qui omnia 
pro Demosthenicis sedulo lectitarunt, quae hodie neminem fal- 
Junt. Falsarius, qui orationem pic civ émis0A3v TX4v OuAMT- 
zov illo modo contexuit, in extrema oratione p. 158, 16. nostro 
loco usus est: Z6 (£v igi Aóyog pTaI0g TpiEewy Rpuoipog vye- 
vdpcvoz, TocoUTQ à uA4AIlgx Ó cupà Tüco cSeTÉpug TÓAsuG, 00€ 
joxoUjuev müTQ poweipóruTA wglcómi riy &AACV 'EAANvoy, qui 
veram lectionem , ut vides, servavit. Non contineo mfe, quin 
unum locum addam pulcherrimum et nobilissimum, sed turpi 
vitio eiusdem generis maculatum p. 37, 22. 1c»c àv vv roioU- 
TOV AWujdTUV  RTRAAGRyclyTE 1, & Toig doÜsvoUoi TxpÀ TÀV 
larp&y ciTloig OiQojuévoig &oixe. xol yàp éxeiym oUT. iov évrlÓy- 
ciy odT' &moÜv4oxsiv $4, nemo nostrum, qui haec cum admi- 
ratione legimus, tam inconcinna et impedita verborum compo- 
sitione esset usus, atque haec est: & roig doósvoUs: mapà Tüw 
imvpüy ciTloig Dido évoig Éoixsv, ubi Toi; sine controversia ad 
ài:opíyorg refertur, sed cum ZefevoUsiv ita coniunctum est, ut 
divelli non possit, etiam propterea quod 7075 ZcÓevobci tam ne- 
cessarium est atque 7Zy ixrpGy. Quid multa? emenda Z ro; 
«up Ty idTpGy .ciTlong DiBopévoig Éorxev , et relinque ZoÓsvoUo: 
vel roi; Zc0svoUciv illis, quibus isto additamento opus esse vi- 
sum est qut videtur; et LuciaNus quidem, qui memoriter nobi- 


1) Melius àxeAÀeyezre. Apud HrsrcmmM editur xaradoyioOaetg. ' Mrvi- 
xoyT170ov. 
&ÀÀ& oà aidecÓOeiev oí «ol. 
recte emendant xeveáoyscO cvs» , quod non est àverexoynooy sed 'rrixdregor. 
MENANDBRI fragmentum est : 

ojy 00ev ánoópnecO n onDcinpuev y. 
quod adiuvabis duplici namine si scripseris: 
o)y 60v» dzolóépeoQa xal gaOezpey dv; 


5 


920 


lem locum laudans 17, 5. im& 32, dg Ó xxAde mov püTUp Ídw, 
rolg TV voco)vruv ciTloig &oixóTx Ax(Bdyovs; dedit, v&v vo- 
coUvT&y ex sententia dicli assumsit, non er Oratoris verbis 
descripsit. : 

In 70, 35 £y Zxxpe? ToU wpyvov, Attici articulum omittunt , 
tum cTesAécuaTo; Doricum vocabulum est pro 3xm4v4e, &va- 
AGLATOC. 

In Demosthenis Éncomio 71, 1 legitur ineptissima forma 
Sia(dx31Gv pro zegrmcxT540599.  Ba218 extrema est barbaries, sed 
est iste libellus ex recentissimis Constantinopoli scriptus. $ 33 
vols &mOXOylopu0]6 PyyéypxmTxis pro Aoyispoiz positum est. $ 37. 
éxTXcaTo xüTOig dxojer Edfjouzv, Méyapa, vitiose pro oz»wxdous 
émoÍ4eev  Ej(jozg wel xxTecpépxro wel lenius cgocwyáysro !, 
vel simile quid. $ 50 uerX xepx TÀ micbv Tüo éAcvÓspiac 
ÉysiV, veteres uerX weipxc sed alio sensu: in tali re dicebant 
vpóxeipov Eye. In Philopatri non iuvat (ut LuctANI verbis 
utar 79, 23) civ xdmpov éxxaüüpxi T3» Ajyslov, aut in CAari- 
demo , aut in carminibus semibarbaris et epigrammatis, ne quis 
mihi occinat epigramma 15. 

eig Ti pATWV vizrTEIG Ol xe "IvoiROV $ 10:460 TÉNVYG. 
o) àUyacai Bvoepxv vóxra xaÜwAuxo i. 
Frustra didicimus, ut hoc uno defungar, quid inter Ac/ei et 
vite intersit , AéAcugai et véviuoxi, si quid nobis cum istis erit 
commercii, quos omnia inepte miscere et corrumpere videmus. 
Unam observationem mihi reservavi ut finem aliquando face- 
rem, quae huiusmodi est, ut non in alia re magis appareat quam 
sit consuetudo sermonis in formarum delectu morosa et fasti- 
diosa, ut alia aliunde, adsciscat et componat, alia repudiet et 
abiiciat, quibus commode poterat uti, at noluit, atque eadem 
sic constet sibi, ut quam legem sibi ipsa scripserit, eam con- 
stanlissime servet, ut ineptus sit qui analogiam quam usum 
sequi maluerit et nova fingere quam uti paratis. Centena sunt 
in Graeco sermone, ubi usus ab analogia diversus abit, plurima 


1) Impeditum et absurdum Droponr Sicuxr locum XV. 86., in quo hoc 
Yvxerbum legitur, felici emendatione sanavit vir doct. vaN OoRgDr. Editur: Z.uó- 
Oeo; zAevOng eig vt)» Kegallgriay vág ve vato v5 moles nQoonyáyevo 
xal Tàg xarà vyv 4dxaQvaviay Ónoiog Eesigev dzoxdcvas mtQos "AO nvaiow, 
Hem acu tetigit corrigens: rdg v' iv «rg móÀewc 7tQoony&yero. 

24 


330 


sunt pueris nota, at sunt alia non minus certa, quae Átticistas 
quidem omnes fugerunt et Grammaticos omnium temporum, 
e quorum numero est usus verbi unius omnium notissimi rUTTX, 
in quo cognoscendo et ediscendo innumerabilis discipulorum 
multitudo inde ab antiquis temporibus tirocinium fecit , "nam 
qui olim ep? xAicewe óvojuerev xxl jwjzrwv scriptitabant om- 
nes in barytonis hoc exemplo utebantur et discipulos exercebant. 
Olim nata sunt monstra et portenta formarum vvz&, £rvmov , 
éruTÓUMV , TéTUTA, ÉTETUTEIV , TUTTÉTUV , TUTTÜJLEÓOv , alia, quae 
in magistellorum  cerebris nata sunt, in Graecorum libris nus- 
quam leguntur; at leguntur et explicantur apud TukopostUM in 
BrkkkRI 2 necd. lI. p. 1008 sqq. et alios multos. Et de istis 
quidem dicere nihil attinet: dicam de formis verbi vizrew, 
quibus vetus lingua uteretur, aliisque usu omnium cum hoc 
verbo coniunctis, ut 2a, «epi, 4AÓov cum &pyopoi: ép, eimov , 
sipykc cum d4mayopeuw, TpocayopsUg, caeterisque compositis , 
aliaque quae sequieres Graeculi non animadrerterunt. TómTw 
duplicem habet significandi potestatem, quae sic optime appa- 
rebit si observaveris id quod dicam: verbum hoc in populari 
sermone nomen ex se natum non habet, sed quemadmodum 
verbo iéva; et compositis respondet nomen 020; (ut 23i» iévai 
eodem modo dicatur atque vócov voceiv), sic verbo v/mTei et 
rUmTecÜo: respondet nomen z25»*. TuzTo igitur significat aut 
cAMyNw Oiógpi aub mAwyg Oidmpa (vel éu(9ZAAco vel iyreivo vel 
éyrpiQw, quae omnia apud omnes in usu sunt). Hoc est cae- 
dere , verberare, v. c. puerum nequam vel] indocilem manu aut 
fuste, illud ferire, vulnus tnfligere, gladio, pugione vel quo- 
cumque telo cominus, ut zAxy»54 et rpaUpc sit plane idem. 
Itaque laborat locus PrLaTowis de Legibus IX. p. 877. B. d 
éreAcUT40EV ÉX TlG TAWyÜü; TOU TpXUMCTOG, Ubi ToU TpXUpAeTOG 
expungendum est. Utroque sensu rízro et rózToj44: saepissime 
leguntur apud scriptores omnes cuiuslibet aetatis et patriae: 
TUTTG& Saepe est zA»3J» 3iógu:, at longe frequenüus z23yàs 
ip(RAAw: contra ruzToUuai! lere semper est mAxyàe Aau(Q)avo, 
vapulo. Promiscue dicuntur rUzTo , zxío, vAwyàg iuaAAm, 
et rUzTORAI, TXiOUUI, TAWy&cs Azxp[ave, quae omnes sunt 
lcc3Uvap4a et variandae orationis causa alternant et inter se per- 
mutantur. 


331 


In futuro diversae formae sunt: cuzT« (m4yàs ig(aAAu, 
caedo) habet futurum ruzT5co, contra zuzTa (zAwyiw Oi9cpu, 
ferio) futurum habet z«74£9. Ubi aoristo opus est pro cecidé 
dicunt cAw4vàc ivéduAov, évérewm , éyérpipg, rarissime ézzraEa: 
nonnumquam ézea;c« occurril in grandiore dicendi genere aut 
apud XENOPHONTEM, qui in his quoque Ionicam consuetudinem 
inprudens sequitur: at numquam quisquam dixit érUzT404; 
quod in nullo veteri et probato scriptore legitur, sed crebro 
occurrit apud semibarbaros Graeculos extremae aetatis. Pro 
ferit , plagam intuli , vulnus énflixi (zAwy*v évéfdx2ov) , dicitur 
irárzLa, interdum zac sed non in quotidiani sermonis usu: 
poétarum est ita dicere, ut in: IIacov, ei cÜ£veiz, QvrAsjv, et 
eorum, qui splendidiora vocabula venantur. Perfectum in utra- 
que significatione est zézA»v«, quod non ila frequenter legitur 
et usitatius est zAsyàs 3e0uxévas pro cecidisse, verberibus con- 
(udisse; habet iamen certam auctoritatem  ÁRISTOPHANIS in 
Ad vibus 1350. 
| 0g ày mTemzAWyw Tüy vuTÉDA veorrüg Gv. 
et XzNoPHoNTIS in.z£nab. VI. 1. 5 ó érepog vày &vepoy mci s 
vàciy dÜóxe: wemAWyéva: Tüv XyÓpz, quod non est (ut mulu 
eiistimant) pro zezAAxÓxi positum: Tóv &ypm obiectum est: 
xal, 6g TAciy iDóxei, TV Xyüpx émETANYEI. 

In passivis rUzrojuzi et malop,zi omnium usu teruntur. Per- 
fectum pro vapulasse non est in usu: dicebant omnes zAxyàc 
eiAxévaoi et codem modo zA«4»26 SAa(2ov, pro quibus sequiores 
Graeculi reróz T4421 dicebant et éruzT:404», quibus formis vete- 
res omnes abstinent. Sicubi futuro opus est zAxyZc AWpopat 
usitatissimum est, apud ÁRISTOPHANEM Tu7Tc0j4,21 semel appa- 
ret. Tóz Topo: (ferior , vulneror) habet perfectum zézAxy go , 
nonnumquam 2x3 eiAXQa et m2pyxy Exo. Perfecto zéz2x»- 
(xi futurum est ex se natum crezA5£ogxi. — Áoristi. perpetua 
forma est érA4y4» et futuri zAxyxXeogxi.  —— ) 

Hae igitur sunt solae formae, quibus veleres et probati 
scriptores utuntur: 

cUTTO , "Xo, TA4yàe Éu(RAMe, évrelvym , Àyrpl(om , Bio. 

TUTTMOG. 

TAWyG iyéBaAov (Émaica). 


TAMWyàg Otüuxm, méTAWya. 
* 29A" 


982 


et TUTTA, TRO, TAWyMV Sion. 
cmarAEw, (Txicc). 
ir&TaLa (max) 
TÉTAWy A. | 

deinde rUzTOuxi, mxloust, vrAwyào Ampupava. 
TuTTNCOUEL, TÀAWyERG ANN opa. 
TA4y&e S8Ax(Oov. 
TA4&g E AwQa. 


et TUTTORAL, TAMYNV AR Aye. 
TÉTAWyuul. 
TET AXEOUUL. 
ÉTANYXV. 
TAWyXYg2opzi. 


Athenienses non utuntur aliis formis quam his. Nemo um- 
quam proferet unum locum, ubi legatur cóyo, érvpo, rérua,, 
TréíTUM[uxi, PrUQ xv, érUmTXNV, TuQÜ54couai, Teriopoi, vel érà- 
TTWOX, TeTÜTTWXAX , TETUTTWUAXI, ÉTuzT4Ó4v. Nemo vidit um- 
quam apud Atticos: zeráccu, memárayuuni, éramaxÜyv, maTx- 
«wÓxmopmi, vel mémcAXixX, cvrémTXicUARb, EmAXicÓwv, xicÓÜMCO[uZI. 
Nemo apud eosdem vidit aut videbit: 7250709 an zAs7TO , 7AJ£o, 
ErA4E£a aut mémAXxoa aut mA5Xccopai , érAvu£Apqv. Pro his omni- 
bus omnes semper et ubique utuntur iis formis solis, quas 
diximus. 

Apud Honrnuw, HrBoDoTUM et omnes, qui Lonice scripse- 
runt, in usu sunt formae: ríe, Prviba, Téruupxi, ÉrUmTWV, 
érwbduww) et mjooo, mTAxu£5a, UmAwELm, imAwLdpww.  Tiaracco 
Ionibus est c4AAopai, palpito:.at composito utuntur éxz«- 
cáccu pro ixmAsrTw, unde d£emrarTuEn, iwremiraypnaxi et é£s- 
TA&T&xÜ«» apud poétas occurrunt pro i£ézAx£a, éxmémAx«y uui, 
i£erwd yv. . 

Tragici, quemadmodum in omnibus solent, utuntur formis 
Ionicis et Atticis inter se permirtis, quibus addiderunt iz«ícósy 
pro zy». AkgscHYLUs Sept. 961. 

cX4iGÜslg EmcXicAG. — GU DO iÜxvso xaTAXTAXVOV. 
quae lingua populari Attica erant dicenda in hunc modum: 
TAWyeig ÉmaTaLac. cb O6 y' àmwiÜüaveg doxreivae. —Singulare 
est in Zysistrala 459. o) zaiocre, el in. /Yubibus 1125. zaut- 


333 


eopey, quod cesuv&c dicitur, formatum ut xAa4co, kalibIoopx, 
3ox:o9 (pro 30$), QaA^4c», similia 1. 

Hunc igitur constantem et perpetuum Ántiquitatis usum se- 
riores, - quia numquam animadverterant, retinere et imitari non 
potuerunt, et analogiam pro usu secuti multas ipsi formas fin- 
xerunt de suo Veteribus omnibus prorsus ignotas et inauditas. 
Ridetur Graeculus, qui ex ózv/» suo Marte formavit àz/fsv, et 
est sane hoc perineptum, sed non multo meliora sunt, quae 
LuciaNUus cum aequalibus usurpat, aut Ionica Atticis male ad- 
mirta ponens, aut nova ex veteribus contra usum formata. Ila- 
r&àccu vetus verbum lonicum est, quod nihil aliud significat 
quam palpito, xpx3i cépyoici mrar&coei, Üuubs év) eyulesci má- 
rxccsy et alia apud HomERusm.  Ineptissime igitur scripsit ÁRI- 
STIDES, cuius locum Dixponr. ad SrrePHANI ZAesaurum attulit : 
mío xml &yxor xal maT&TTO) TOUG XÜTOUG, quam formam ipse 
ex &rároEx elicuit, idque eo infelicius, quod Attica forma in- 
duit vocabulum, quod numquam in sermonem Átticum rece- 
ptum est. Ridiculum est dicere &vzrra, Aífurra, OolvimTTz, 
QacixiTT2, waplerrm, "TEtpoüTTA, aut dva&TTO, TTWTTCO, alia, 
quibus populus non utebatur, at OpárT« optime habet et &«- 
ArroUTTZ, quia toti populo erant in ore. Eadem forma Lv- 
CIANO uti placuit 51, 19. xx) Ó xp mxTac0ícóos, quum Iones 
dicerent rüzTEcÓÜzi, xdmTeoÓo! , m M«uooeoÜai , mAu&acÓn: TÀ uupdy 
Athenienses mzí/ecózi, malcac0zi.  Cyropaed. VII. 11. 6. ó Küpoc 
é&rxlezro &pz Tbv uw4pdv: analogia deceptus putavit zrevecózi 
sibi dicere licere. Similiter 33, 10. non dubitavit dicere z/-' 
cayreg xxi coucÜsvreg iv TQ. uépei, quum deberet zara£avrec 
xci mAwyívrec. Bis peccavit in 49, 3. et $ 40. maT«xÜévroc 
elg Tiv yvalov , sive maTaxÜcis Tuv vvaüov, et $ 40. xaTA xóp- 
pus mTxTA4xXÜGva:, nemo umquam sic locutus est pro m2velc, 
aANxylivai, vel zAwyXv Az(Qjav, Aa»: dicit &raray wu» ut alibi 
xzrimypui et xaTs&wÓwv (pro xxréxya et xzrezyw») analogiam 
secutus spreta aut ignorata consuetudine. Etiam in xav xóppys 
errat, quod saepe et lubenter ponit pro iz) xdppw;, ut semper 


L4 


1) Hinc apud HxsxcHiuM restitue zrasgréov: sÀgxveóv, ut est in unico Co- 
dice. Male homines docti z«xr£o» receperunt, quod significat ludendum est, 
apud recentiores, qui vra;$«» pro ve«:oa, dicebant. 


896 


mávreg d dM ym mxíetiv, aut in Cyrop. L.1n. 17. ubi prae- 
cedit zi ui moré Bixg mAwyZc fAx(Qov, et enarrata causa, éy' 32 
r;UTg (lege àz1 3B roírq) Me Üauocv Ó Qi34oxaAo; !, unde Lu- 
CIANUS zio et £zraic2 interdum dixit, ut 4, 9. 33, 10. 49, 38. 
71, 33.  Usitatissimum autem erat dicere vzAwyas évéQaAov, 
éyérema , dyérpipa , ut LucraNus 16, 12. zA«uyac poi évérewas , 
58, 25. cAwyZs évérpipa, et 1, 14. mAwyàs oüx ÓAlyoe por xc 
éyerpgiparo. 

Ubi rvüzT&w ferire cominus significat perpetuus usus est ao- 
risti érZrxE£x, el in forma passiva ZzAsyxv, quae formae saepe 
componuntur, ut cognatio appareat, ut in Lysia IV. 15. zór:- 
pov TpÓTepoy [mpóTepoc] émAxywv 3 &TxLe ixeiv uAAAOw [àv 
expunge] $2:;, quemadmodum in orat. I. $$ 25 et 27 respondent 
sibi inter sese z24745xe xxTz()&AAw el mAwyelg xarém&scty. Sic 
XIII. 87. Av vi; E£UAe 3 uaxaipg, maraLac xoTa(daAg, ek $ 71. 
ó Opac)[ouAog TÜzTEti| T9 ÓpUviyow xol xaTR[U4AME) TaTÉEUG. 
DiwosrH. p. 572. ue0jaev émcácraLé Twa. $Dóxe: Uper xxl cüx 
ovp vTUTTEIV. p. 1264. cQ maráLavr: TÜTTEN TTARpeXEASÜGGTO. 
DkMosTH. p. 526. 7ày Üecgoüéruv 06 fvay xoc émA4y», et mox ó 
Tüy Üscuoüirwv mar&E5a;. THucyp. VIII. 92. ó eoviyoe m Awyeis 
&mixvs mapxyppm xxi à warálas OiéQuycv. Componuntur 
eodem modo ó mará£ac et Ó mí Tov apud ANTIPHONTEM p. 127 
et apud PLATONEM de Legibus lX. p. 879 D. ro) r/zT&w 3 
eipyéaóm iva mippu wiyvwrai ToU TOV ÉTixdpIOV TOMuca| oTE 
mXT&Lxi. et sie constanter Veteres et qui aetate sunt proximi 
omnes loquuntur. ARISTOTELES ZiAe/. l. 15. ei iexvphg c0cv5 
mxrALci 5 TAWyldvxi TpoxxAÉcausTo. in talibus Éraicz populus 
non dicebat, at po&étae lubenter ita loquebantu?: maza£oy uiv 
&xoucoy àé THEMISTOCLES dixit, SoPHocLIs Electra zjcov, ci 
cÜévsis , Uim ijv: hine mieu et mA4yeis in tragoedia opponuntur, 
ut z&ra£as ei zA4yeis in sermone quotidiano. Perfecti zézAxyz 
exempla attulimus, zy 3e0ux£voi xc eiAwQévar satis tritum 
est, ut apud DzwosrH. p. 1261. zoAAaxie cep) éraipzo xal eiAq- 


- 


1) Saepissime XENOPHON vuco, 7Ttaioo et Pom scribit, ubi Attici zacáto 
et àxáreta scripsissent. "Sed in .Ánabasi IV. n. 3. AíOos vt«tovreg srpóg rà 


cmírQac Óveogevdovüvro, optime SCHNEIDER vvaiovrez emendavit. cf. BASTIUM 
Comment. Palaeogr, p. 748. 


* 


9937 


Qiyai xa Qebuxéyai mAwydc, idem ANTIPHANES dixil apud ATHEN. 
XIII. p. 555. cuius locum non gravabor describere, ut vitium 
 eximam. 'AvriQáv4gs Ó xepgüiomoU0; Og Aveylyvuoxé wA TÀ 
[xciAs? "AAsEayOpo vTÀV iavToU xwpuybiy Ó 3B D5AoG "v o0 m&vU 
Ti Azcbendpeevos , Oei yàp, EQwusev, & (QuciAeU, Tbv cxÜT dAmo- 
Bexdpevoy dz cujüoAv T& ToAAdxig DsDermyuxévai xal cepi 
iralpag; mAsováxig xa) elaAwQévai xol Deuxéva) TAwyác, at di- 
xerat cày raUT' &mobeLópevov. In passivis rU Toc: et malopai 
crebro occurrunt, ut in J"Vubibus vs. 494. 
qi jw, TÍ Ope, Hv Trí; ce rUTTWM; — TUTTOLAUL. 
et passim apud omnes. Futurum est TAWyNSTOpxI) pro TAN))V 
pea: frequentissimum, ut in nobili loco DzwosruENIs de 
Corona p..9314, 24. Aayà Qíoy üjwc Deli wo Tpépouv xa) ai 
qAwyuesaÓmi cpocdonuGy. Pro mAwy&c Monet apud Atticos se- 
mel oceurrit ruz 5402421, in. /JVubibus: 1379. 
&AX amolig xv TUTTMTOJLÓI. 

ubi olim TvW4copxi sCribebatur, ab iis profectum, qui pueri 
ita didicerant sed nesciebant éróz5» lonicum et poéticum esse, 
ruT4co.4. nusquam locorum ne apud illos quidem exstare: at 
frequens admodum est. Assez: mA4yac. — Perfectum. pro 7A4- 
yv slAwQa est mérAwypai, omnibus pariter in usu, veteribus, 
recentioribus. Occurrit etiam 723/53» £x, quod prorsus idem 
est.  Ántiatticista Brkkknr .4necd. l. p. 111, 27. c A»yàv 
ixyay: dyri ToU rerpopévoc, 'Avz&aybplóuc, quod optime dictum 
est, ut rape Exav, omomIZ ÉGeiy, fAavroy Exyeiv, quae idem 
significant atque rerpeuévoc , ümumI4oÓxI, 4AAeTTRCÓXI. Forma 
reTUTTWUR)I eb hinc. natum ézvz 50s» apud sequiores satis fre- 
quenter occurrunt, apud Veteres et probatos scriptores nusquam 
mihi lecta sunt. Affert MiNUCIANUS quidem p. 105, 5. e AMi- 
diana rerumTÉcÓxi i-i Tüc ÓpxMspxe wírwc, sed non magis ea 
verba apud DgMosTHENEM reperies quam quod ex eadem oratione 
ArsiNES affert p. 6, 8. Baki: ó yàp HoAU4A06, Queoly, dy ouy- - 
deir, éy&à à dv iepouwvig 9» xaTR TümOPV OS évraU0x: Ó py 
yàp év oixig, Quolv, ér25y» (Cod. A omnium optimus érvrmr4óx) 
iyi 3 iy isgg.  Memoriter illi Oratorum locos afferre solent et 
in his non verborum sed rerum et sententiarum rationem ha- 
bere. Saepiuscule autem rerüzT44421 et éruzTA4Ówv.apud sequio- 
res leguntur, et defungar uno exemplo, quia LuCIANI est 37, 16. 


3988 — 


'OAuwri0VÍxuc  imXTaEsy müryv xai ob mapdvrsg Wyavaxrowv de 
&ÜT0g *xàsog TETUTTW(&ÉVOg. Adiectivo tamen hinc formato At- 
tici utebantur. DkwosrHENEsS p. 1271, 5. o0) TUTTWTÉ0l OUD06 
üfjpicéoi 34mou écuév. SCHAEFERUS ad STEPHANUM rerum TijoÓz! 
ex DkwosTBHENE affert p. 1255, quod in LrBANII argumento legi- 
tur. Ex perfecto de more futurum producitur, estque zezA4£o- 
pi in usu, ut in loco PLaToNis venustissime scripto ZZaef. 
p.180 4. &v ciw& Ti Épy, Go msp éx Qapérpae Duuariexia aiviypa- 
TGÀ4 AvaoTOvTsg &moTO0EeUoUumI, x&y ToUTOU ÜwTijg Adyov Am(Qeiy 
Ti &ipuxev, érépo memANLe) xaivüg uerovoponopeévg , mepavyelg O8 
oüdézorTe 000iv mic oj0éva xüTUv. etin ARISTOPHANIS Equi 
óus vs. 211. 
&AX éày Tx)TX4 v6 Vixà TaUTYÓ) TeWwANLeTAL. 

Medium z/zT0oju2: apud Átticos non est in usu, neque quid- 
quam inde natum; ézzícaro apud XkNOPHONTEM est, ut supra 
ostendimus, sed semel occurrit, neque ex z«rZ£zi quidquam 
nascitur, neque formis zA4£opo; aut izAyE£ap4v utuntur. In 
Attica dicebant xózrou«: pro plango, sed hoc quoque rarum 
est, neque me xópoua) aut éxopzp*»v memini legere. 

Cognito Atticorum usu expeditum est de [onibus dicere. In 
Ionia his formis utebantur: 7UzTo, TUWw, Erud, TUTTO, 
TÉéTUpAu21, éTUTXV , TU TO21, plango, TUtpopui , érupzuwv.. Prae- 
terea z25£a et ImA4£x dicebant et érA4£zpuyv: mxT&EG et éma- 
rxL2 non dicebant, et zor4cco , uti diximus, illis est pa/pito 
idem quod z4AAouai: mx, TxÍcm el fma apud antiquis- 
:simos Iones non occurrunt: z»yitvai , mAwy5ncoeoüni , mémwy pau 
omnibus Graecis cuiuslibet aetatis et patriae communia sunt: 
TÉTAWy& in antiqua lade significat TA4Yy3V 0f00xa ;, nut TAWyds, 
ut apud Atticos. 

Tragici utebantur sermone ex veteri lonica et Áttica dialecto 
ita mixto, ut ex utraque suo arbitratu delibarent quod Deorum 
etl heroum &eyzAoppusoc)vuv maxime decere iudicárent. Home- 
rica pleraque omnia lubenter. usurpant et ex Atticis ea quae 
non essent toti plebi in ore. Itaque Zzofv5exew non dicebant, 
sed (y4exsiy et xorÜv4oxew , xarTÜavoUuai, xarTÜxveiv, non Zsa- 
xpéiveiy sed xaTAxTElv&iy , non &zéxrewa sed xxríxravoy, Íxru 
xaTéwTa: evitabant epupzv, sepudeiv et quidquid esset xaT3- 
uessuuévoy.  Jtaque maréLe et émrkTzLa vitabant, vac et 


839 


iwatoz dicebant, et codE£w, EmAwEz, et rU ae et rerup uévos 
(Azscnuyr. Zumen. 509. SuuQpopz TéTUAJAÉV0g) et saepe érUmwv: 
mTAwyüvai et mAxysig et mémAwypai apud eos crebra sunt, sed 
addunt zaicÓsi;g.  EURIPIDES fruzo» dixisse videtur in Zone vs. 
767, ubi tres sunt: dochmii: 


» T4 AN / - N39 Y 
üimvTZ2jog ETUTEV ÜOUVX [4E "TVEUIMÜVUV TGYÓ ÉECU. 


quod dictum est et formatum ad similitudinem talium, quale 
est in SoPHOCLIS zfní/cone vs. 1308. 
àvirrav Qdfg. vl u' oix. dvralav 
Erzxicsy Tig &uduibXxro EiQe. 
Sed male deseruit usum loquendi ut fallacem analogiam incaute 
sequeretur; zac Zvralay et avrmiav érUzMy . bene habent , 
irusoy nihil est et. eam formam analogia pariter et usus re- 
spuunt. Peccavit igilur, ut AESCHYLUM vidimus in x/e;g pec- 
cantem, et saepissime videre est po&tastros Álexandrinos peccare, 
qui antiquam linguam vatum lonicorum laboriose referre sata- 
gebant, sed in ea re identidem impingunt, ut CALLIMACHUS £5 
Dena vs. 61 Zuo^aB)s; TeTrUTOVTEG pessime et nullo auctore | 
scripsit pro rUzTovrec. Àpud HomkRuM cózTe et 4AAem ita in- 
ter se opponuntur, ut hoc sit eménus , illud comínus ferire; nota 
sunt apud eum Tua; 58 (QaAóy, Badpeevos 9à Tum, 3| Ooupl 
TuTE)g 4 (QA«peevoc io, simil., vide LennsivuM de Adristarchi stu- 
dis Homericis p. 62. Apud Hknoporum érvuve legitur III. 64. 
Kagu(joim rus 9» &AwÜuiw Tv Adyuv, et.post pauca de oi 
xaipiy &3ofe eTUQÓxi, in quo loco manifestum vitium inest , 
quod quo melius appareat et certiore emendatione tollatur res 
repetenda est paulo altius. Graecum est rUzTa rivi mAwy5* et 
gmAwy4c, ut vóccy vor, QeUyw Quysv, namque, ut supra verbo 
dirimus, non est nomen e rizT& natum, quod verbo respon- 
deat, sed aliunde assumtum$ ut ó3ó; et composita verbo iévai 
et compositis respondent in isya; ó3dv, E£o0ov iEiévai, moAAàs me- 
pidàoug mepieMeiv, neque quid sit (4£002oc intelligi plane potest , 
nisi scias ad amussim nomen id verbo geriéva) respondere. 
Itaque Graece dicendum est, ut ÁNTIPHON dixit p. 127, 13 riv 
&yBpx OpoAoyGv TUTTEI) TÀG TAÀWyAc i5 Gv duiüavev, et ÁRIS- 
TOPHANES in Pace vs. 644. 
ol 0à TÓc- TAWyàec Opvrec, Xo ÉTUmTTEÜ , oi Eéyoi, 


9840 


nam sic verissime HriBscuiG emendavit pro érozTov/ , et in 
Janis vs. 630. 
o0 yàp cU TUTTE! TÓÀG-lOXG TAWyAÀc Épol. 
et saepius TUzT£IV , T&ÍElV , uua ty oUv, Oépen , Ealvew , rv TecÓG! 
TAWy&àg T0AAÀGC, ÜAiyac, evrXxoyrz, et similia. PLATO de 
Legibus VIII. p. 845. A. sé servus, inquit, ex alieno fundo 
uvas aul ficus furalus fuerit xarà jxyx (ülorpómv xxi cUxov 
cuxijg icaplüpous roUTOIG TAWy&G pAsiyoUcÓs, et saepe alibi. In 
ea re tritissimum Graecis est 7zAX»y5*» aut zA«4vac in dicendo 
omittere et optime Graece dicitur rUzTecÓxi vo0AAZs, ut in 
JYubibus 972. 
émeTpi(dero TuzTÜjuEVOG TTOAMGG, 
in quo loco THow4As MacisTER, qui discipulos suos docere solet 
id quod ipse non didicit, indocte zoAAzc cum ézerplgero con- 
iungebat p. 359: émirplsrui T0AAA6 Aye, u3 ToAARG 
TA4vàc OéysTai.  Meliora docebunt LawBERTUS .Bos et 
SCHAEFER Zlipses Graecas ilustrantes p. 385. sqq. ubi copia 
est exemplorum in acervum coniectorum cuiuslibet aetatis et 
pretii, et sana cum aegris et vitiosis copulantur. Optima sunt 
ex .4nabasi V. vi. 12. &véxpayov müvreg ge üMyag mxiceicy, 
et ex PanTHENIO cap. 24. ó 2: mais male xatplayv vv '"Lama- 
pivoy, et AESCHYLI JJgamemnone 1395 cplruv. émey3lompui, et ex 
sequioribus z«íe: us xel imAysi Oevrépav et rpoleic eig djuq- 
Tépx TÀ ydyeTrx xci TpiT49 A«(jóv, quibus adde DkMosTHENEM 
de F. L. p. 4083, 4. £aiver xzrà ToU váToU v0AAZX6, et. ÀNTI- 
PHANEM ÁrHEN. VI. p. 226. c. 
dcay à mAWym), xcuplav 3' slAwQ vau 
üd£ag xaramiTTt) Xxx ArrOWusweiv Ooxóv 
Éxeiro [uerA TOV ixÜUmv. 
quae praemittenda esse putavi, ut emendarentur loci, in quibus 
ea loquendi consuetudo a sciolis interpolata esse mihi videtur. 
Meropen apud PrLuTARCHUM Tom. ll. p. 998. x. non credo 
exclamasse : 
'OciwTépay 33 TWvO dyc Oiówpu col 
TAY NV. 
(ut neque Electra: zicov, ei a0£veig, Orr Adv vrAwyyv), sed 7A«- 
7» ab aliquo lectore adscriptum. Similiter PLATO de Legibus 
XI. p. 914. B. non videtur mihi scripsisse 70AA46 TAwyàe pauct- 


Mi 4 


841 


yoUcÓn, sed moAARe MaeiyoscÓo, ut recte scriptum est p. 854. 
D. jzgiyuÓsg micas ky MdEq Tolg Dixmexic, et p. 879. E. àv 
&px dOlxug Sox Ó févos vüp éviwpioV TUTTEIW, TÍ pÀeiyi TÓV 
Eiyoy - oag à» mürüg TaTXEQ TocxÜTXG Üüvrsg Tg ÜpmcuEevlas 
zXvuÓyruy. lam autem, ut ad HxRoDori locum redeam, quis 
est, qui in quolibet horum pro accusativo putet dativum bene 
Graece poni posse? aut in PrLArowis Gorgia p. 527. D. pro 
caráLai TÀv  ATipov TXUTWV cTAWy5v salva Graecitate dativos 
posse scribi? Quam certum est Graece dici 
.  vócoy yocoUpuev Tv évavrlay Xaxg, 

et apud ÁESCHYLUM ] 

. Éa ps TXuvUs TÀv vósov vocsiv, 
tam certum est dici oportere rízTG, xe mAWyX, xaipfav, 
sim., non TA*X»ríí: et quemadmodum apud AÁESCHYLUM sine vitio 
legitur in .£gamemnone vs. 1343. 

olpot ré AWy(eni xciplay aAWyNy io. 
sic HxRoporus ipse olim scripsit d; o] xaipiwv Phobe reríQ hau, 
non xa:píy: estque hic usus tam firmus et stabilis, ut ne ÁgLIA- 
NUS quidem, Atticorum imitator Z7eióxzAos , potuerit scribere 
de Nat. nim. X. 21. 'AsoAAavosoATTa4 "Tevrupirüv oipai (leg. 
poipx) caywvedouc: [iiy Tob xpoxolelAoug — puxeiyotol T& T0A- 
Amie; xxl Tajg é£ dvÜpomwv Ealvovs: xvuQopévoug (leg. xvuteg£- 
youg) xal Jaxpuoyrac, sed PLATONEM et DEMOSTHENEM secutus 
dederat jzsiyoUo! T& T0AÀAARG x4 TÀG€ ÉE dvÜpdmaw Emivouci, 
non immemor ÁEscHINIS in Zvmarchea $ 59 vv ILirTZAaxov 
iuxgiyouy Tàg dE RvÜpomMV TAWyUc. 

Quoniam veteres ita dicebant zA»y&e Aafeiv, ut esset pro 
vuzTWÜvai, et sie similia omnia passivorum loco erant, sequitur 
ut sit dicendum zA«»vàs Aa(osiv Dm Tivoc , et vitiosum sit dicere 
va&pà Tivog TA4yZe Aa()eiv, quae perpetua ratio est in verbis 
intransitivis, quae passivorum vicem obtinent, ut Zzofysoxeiy 
ücÓ Tivog, éxmimTTEw UT TOU OXunov, XaxGe AxoUsiy UmÓ TV 
TOAITGV , xaTiÉvx) ÜzÓ TOV ÉTxlpgv, iLavasgHvar: ÓmD TÉV TO0At- 
piev , alia. Eodem modo recte dicitur aizizy Eye et Aa(3eiv 
jzd Tiyog, TpaUpxTA Ace» et Exe md Tivoc , ÉAnrTOV Éreiv 
ümÀ TiVog , ÜrrüTIR , TÀWyY AXeiy ÜTÓ Tivog , et omnino xaxàv 
Aa[Meiw Ózd Tivoc: sed capa Tiwog Am(dely dy aÜdv vi, mpaTTEIM €i 
TX4pÀ Tivog &yxÜóv.  Poélis pro óvó ius est vel éx ponere vel 


342 


Tpóg: TAA TiVo; in talibus reprehensionen habet, sed Zzó Tiwoc 
prorsus est a Graecitatis ingenio alienum.  Praemittam locos 
incorruptos ut aegris deinde opem feram. Rectissime XkNoPHON 
Memorab. MI. 1v. 1. rpxspure om rüv moAsulev TocxzÜTX xwv, 
et Lysias XXXII, 1. ZAarroy jzà TOv wpoocwxóvrav Éwovrsc. 
TuucxpipEs V. 50. Aixage omà Tv jx(j0oUxwv TAwyae tAc(ev. 
XxwoPHoN de rep. Laced. VI. 2. 3v 0é vi; maig mori TAwyà; 
Aa()ovy mz! RAMOU KaTEiTM "pÓg TÜV TxTÉDpE icy Óv ici uM oUx 
&AAag [mAwyAàc] ipfzAAew TQ visi. Expungendum esse alte- 
rum 7Ay2c appàrebit comparanti Znstztuta. Laconica, quae 
PrLvTARCBI nomine feruntur, p. 237 D. et indidem XkNoPHONTI 
redde in seqq. z:ceUovsiv GAAÓAo pro ZAAXAcv;. Iterum recte 
XENOPBRON ibid. IX. 5. cA4yàc oc Ty Gdpusivdvoy Awzrioy. DE- 
MOSTHENES p. 1261, 2. &£ Gv vm) roórww fAa(jov TAxyüv, et 
alii veteres. Sequiores interdum hoc imitantur, ut PLUTARCHUS 
in Demosthene cap. 1l. ZvÜpozou Xiefidvrog eg UmÓ vov Az 
TA4y46, et eodem iure in Zycurgo dixit cap. 18. 95y pz Aap- 
Bavev imb ToU cipevog eig qv &vriwsipe pro Oaxvópuevoc. Mani- 
festum nunc erit vitium in PLATONIS JZpologia p. 25 &. é£v viwz 
os, ünpüy. zroroc TGy Éuvdyruy xivüuyeum xaxàv Aa()eiy &a' aOTOU, 
et nihil certius est quam àz' aóToU ab ipso fuisse scriptum : 
quamquam hoc mendum non Codicibus sed Editoribus impu- 
iandum est: optimi enim libri óz*' «óvoU servant et indocte dz 
«TOU ex deterioribus est receptum.  Luctawus autem, cuius 
causa haee collegimus, in ea re saepissime peccavit et quam- 
quam in scribendo diligenter rationem habere solet, (ut ipse 
diit 22, 2) évopzrww pb; vv dpxaiow xavdvm cuyxsipiyay , 
tamen passim in talibus antiquiorum vesligia imprudens deserit. 
Insigniora haec sunt 1, 2 zap& r&v 3àiÓzoxAAwv zyàc éAApu- 
(avov , 8, 22 mcmp' ipoU mAwynuv Axuavuv (Aa(Mov). 10, 22, 3. 
 gAwyàs mRpà TOU AlxxoU cpocAa[uu. À&, B2 mAWyàs mxp' ÉpjuoU 
Au(May. 70, 16 mAwyàc mapà TOU mTAoUcioU Amp.mvéra , et eadem 
negligentia 15, 6 có mezovÜGe map .O0pv. 46, 20 coAAA xal 
jew cxpX TÀV QuAocóQuv dxovovem, 70, 1 xexaAMépyroi map 
38». 16, 17 éxaAsTo wap TOV vóuov, (ali libri xar Tiv 
yójov.) 46, 21 cap! aórGv yewerpouuévu (alii zpóc) , et 15, 25 
éxouyeicÓxi mpüc TV ÜcarGv (ali mapa), et 8, 26, 1 £xyei ézi 
TOU TpocuTOU TÀ ixy4 TUV TpXUaTUV, X ELAx(c mmpz TÀV 


348 


àyrzyuvisGy. Nihil apud veteres reperias quo haec tuearis: 
alia est ratio IsocRaTIs in 2ntid. &$ 9 riv cp! poU mpTepov 
ix3souívwv, et apud DkMosT. roi; m«pà T&v imrp&üv Oidouévoig 
ciríoig, et sim., et unus tantum locus mihi inter legendum 
occurrit, qui cum his componi possit in XENOPHONTIS Oecono- 
mico iX. 11 4 7i xaxóy Ax vp "Gv, quod tanto epere 
abhorret ab Attica sanitate, ut suspicer olim 2$" 548v fuisse 
scriptum et interpolatum a correctore indocto, ut Zz' aóToü 
in loco Platonico, ad eam normam quam novicii scriptores 
sequebantur, ut SrRABO X. p. 482 3eleze 3 xiriay xiTic Éxai 
TX&pX TOV £xÜpiv, ubi Atheniensis àz2 T&v éxÓpOv dixisset. 
Absolvam hanc partem in emendando pulcherrimo loco HrPr- 
RIDIS apud SrobaEUM Z/ori. 124, 96. «i 2' Ee aioxvig &y 
&àou xal ÉmijiAeim mxpÀ TOU Ocijeovlou , éoTsp ÜmOAGjA(ÀRvOjAEV , 
&€£Í4 vovg; TXÍg Tij[axig TÉV Üsüy xarxAvcRéwmig (QowÜucavras 
TA£ieWG XxWOsptoviug mà TOU Ocipoviou TUyX&vciv , corruptum 
est £14.  Emenda «cixó; et audies ipsum Oratorem. 

Satis nunc. quidem de LucIANI oratione et stilo dixisse vi- 
deor, ut appareat, in veteris linguae ratione constituenda, usuque 
definiendo et proprietate dicendi observanda, eius auctoritate et 
fide stari non posse, et in eius scriptis omnibus vitiosam aequa- 
lium cuv4óeizy cultissimo veterum sermoni nimis saepe misceri. 
Facile est haec multis partibus augere, nam quo quis diligen- 
tius LuciawuM cum Atticis assidua lectione componere volet, 
eo plura identidem ab illo negligenter scribi animadvertet et 
ozocuywxeicóxi, in quibus oj czA«io| ipsam naturam rerum et 
verborum proxime secuti et clare cernentes, ubi istis lux erat 
dubia, et suopte ingenio sentientes, quae isti laborioso artificio 
didicerant, immunes sunt erroris et viti. Quidquid apud Ve- 
teres Átticos scriptum est, modo absint describentium et cor- 
rectorum errores et fraudes, sanum est et rectum et ad cogno- 
scendam linguae vere Graecae consuetudinem et vitae publicae 
privataeque usum utilis materia est, unde et ipsi recte cogitare 
et apte dicere in diem melius discamus recte interpretandi usu, 
cuius non tantum (ut scribendi recte) sapere est et principium 
et fons, sed etiam fruclus et praemium. Est enim z0eAAGv Aóyuv 
TeAsUTAIOy Émiyéyv4,z non 5 7Gv. Aóyoy xpícig solum, ut Lox- 


e 


GINUS dicebat, sed etiam 5 Gv xxAGwv xxl TV (44 TOICUTOV 


944 


ji4yvacig; et denique và si. Qooveiv, qua re nihil est in homine 
divinius. Ut quisque autem aetate distat plurimum ab illis 
scriptoribus, quos Ántiquitas praestantissimos tulit, ita maxime 
ea cogitandi et dicendi sanitas et serenitas et veritas obscuran- 
tur et deficiunt, donec ad illa tempora perveneris, quum omnes 
pariter desipere videantur et ingenia tam insulsa sint et futilia , 
ac lingua et sermo putida sunt et inepta. Hanc igitur labem 
lenta contagione certum ezitium afferentem in LuciaNo volui 
ostendere tantum; quieumque ib eo hunc morbum inesse intel- 
lexit, indicia mali quot volet notabit: ego nunc quidem defun- 
gar hac opera, postquam paucis demonstravero, quam incaute 
LuciAN: testimonio hi quoque utantur, qui ex eius scriptis co- 
gnosci posse existimare videntur, aut resp. Átheniensium quem- 
admodum constituta fuerit, aut legum et iuris aut iudiciorum 
quae fuerit ratio et usus, denique qui mores veterum fuerint, 
quae vita publice privatimque. Nihil horum satis tuto ex Lu- 
CIANO colligi potest, coniectis in unum et mirifice confusis rebus 
omnibus veteribus, novis et novissimis. Ne docti quidem anti- 
quarii, vivo LuctANo, hanc partem doctrinae vel mediocri laude 
tuebantur. Áffluentes praestantissimis praesidiis, quum Histo- 
ricos omnes, Üratores, Comicos, ÁRISTOTELEM et THEOPHRASTUM, 
et quidquid olim doctissimi Peripatetici et antiquarii scripsis- 
sent, haberent ad . manum, de Ántiquitatibus Atticis tam levia et 
futilia tam ieiune et negligenter scriptitarunt, ut nisi ipsi An- 
tiquitatis reliquias (tam exiguas et inopes prae illorum copia) 
melius et sanius interpretari et excutere valeremus, Ántiquitatis 
Atticae studium ludicra res foret. LuciANUs et caeteri Rhe- 
tores et Sophistae minus etiam quam isti inter legendum id 
agebant ut antiquum rerum statum et nomina et verba legitima 
et concepta animadverterent ad imitandum. — Magna igitur cum 
lihertate mutabant et confundebant quae olim in Attica certa 
et discreta fuissent, et si quid non commode recordarentur sub- 
stituebant quodlibet nomen aut ab aequalium usu sumtum aut 
temere fictum. Át quoniam vel sic illa scripta auditoribus setis 
placebant, non videbatur opus bene scire, in quibus tuto errare 
licebat, et nullus error turpis habebatur. Quam suaviter rideret 
LuciawUs, si quos ex suis scriptis Átticas Ántiquilates colligere 
et explicare sciret! — Ápud veteres suum cuique rei in iure 


3465 


nomen est verbaque pleraque omnia legitima et concepta sunt 
et stabilem quodque sedem in re certa habent. Ut apud Ro- 
manos qui cadebat formula nihil agebat, sic apud Athenienses 
qui verbis solemnibus non utitur nihil dixisse videtur, Iudex 
qui fert sententiam dicitur 73» iqov Qipey vel üécózi, et uni- 
versi iudices. (consilium) :40íCescóui. — Reus Qevyem dicitur; 
accusator jiàxeiv, ambo oi. ZyaviGópevor, dy Ó piày Oioxov xplyei, 
ó àB Qe)wuv xpiveraui.  Karwyopeiv 'est en reum dicere, et 7 
xaTWyopupéva sunt erímina, quae accusator dicendo explicuit : 
itaque Áttice dicitur xcrW4yopeirai Ti Tivdg , non. xaTwyopeitad 
Tig: in comitiis qui suffragium ferunt qdQíCeoóc, dicuntur, qui 
mittit in suffragium de aliqua re dicitur roro érnpyQitew , qui 
populum in suffragium mittit 2/20vo mi. spipov: cives qui in 
comitis sunt appellantur oj éxxAsciziovrecg. Apud Lucumum 
iudex dicitur :d»QoqQopeiv 18, 24 oi ^o) wwQoQpopsiruoav 
pe0^ ópy et 95, 2 JQuxagal quuQoQopobvregs *mxv oi &pisor TGV 
éy vj TÓA« et 47, 18 p3 uéAAeTE , qpuoQopiomgre , dv&cewre, 
xx) XAA0G wpu Ouxate, recte $ 20 Vxoieaoós 4à* Trà sQopxka 
er DkMosTHENK p. 605, 20 và cÜopxm ÉosoÓe bpupieuévoi, at 
male $ 21 eipuxz. jjusig 9' iml moUTow qwQoqopionre, et $ 22 
jcuxixy Ayer. qwQodopyoovci: yap. | Eiusdemmodi vitia ibidem 
sunt $ 12 awoüiucvot vpedwxv pro &meveyxóvrec. S 18 évvéa 
xpiy&ruoay pro QixaQovruv. & 14 xórai 9& (ai ypadai) ie Ücepor 
0ebixacoyTa2 , Graecum est éx2ixaGeiv Olxyuv , itaque éxorxaoÓsoovrai 
scriptum oportuit. $ 39 OmrAZc:v dmowüpuevoi TOV  puoÜny. imr 
&puQorépatg Tai; Oixxig, veteres Tv picÜby Qépriy dicunt, non 
Qipecóüa:, et in $ 85 2Béxa. 0A«i6 xparéic sine exemplo dictum 
est et nihil significat, ut corruptum esse suspieer. Recte $ 18 
vaca xpaTei et ÓAo) pro vávrec abieclissimae aetatis est, ut 
loti pro ommes Latinitatis est decrepitae et delirantis. 'o- 
Qopeiv pro :4ditscóa: eadem negligentia positum est 5, 56. 
à mAoUTOg Ó igóg, Ov oüx dxxAwcimene NwQoQopicas AQeAéo xi 
OUvaiT Ay. ^ Ne éxxAuoizs:s; quidem satis sanum est: qui cives 
comitiis intersunt oi ixxAwcia4Covreg Átlice appellantur, ut qui 
pompam ducunt oj sojmeUovreg non sojwrevraí, quod legitur 
11, 16 5 Tüxx mouxiAm Tolg TOUTcUTXiG T UxMNxTE TpO0UR- 
erT0U0 4: el ixxA«c1ac5 quidem aliquam halet commendationem 


a philosophorum usu. PLATO et ARISTOTELES nonnumquam eo 
25 


246 


nomine utuntur et unus, quod sciam, Comicus mediae comoe- 
diae post amissam libertatem et sublatum ius comitiorum ANTI- 
PHANES ÁTHEN. VI. p. 247. r. 
TAXÜ yàp ylyverar || xàxxAusizehe cixdeitos , 

in lingua populi apud antiquae comoediae poétas et Oratores ip 
usu non est, sed mojzcuTraí nemo umquam dizit. [taque cor- 
rector aliquis vogmeouc: rescripsit, quod ex paucis quibusdam 
libris receptum est. Inscite admodum civis Atheniensis oblitus 
patrii moris dicit 5, 44, ciowyroaro Tüy vdpoy Típev '"Exsxzpa- 
Tiàou KoAAuTEUG, Pmeupuwe Tí éxxAx4clg Tíuov à xóróc, ubi 
quid sibi velit àreq»uos Tí éxxAwcig suspicari magis quam 
scire et intelligere possumus. Idem T'u«v 'Exexpariàcu KoAXu- 
TseUGg narrat $ 49, Z£me0* mpowv IAxys Tí 'EpeyÓnidàut QuAg 3nz- 
yésiy TÓ Üsupixüy xdyà mpocáAÜov miv&wv TÓ yiyvOposyov oUx EQ 
yyepiGeiy vroAiT4v Üvrz pe, at bonus Timon quae esset sua tri- 
bus nesciebat, namque KoAAurT)e Oéuóg dei Tijg Alywidog, teste 
HanPocRarIONE et aliis. Habet is error aliquid veniae, at pror- 
sus inepta et temere a LuciaANo ficta sunt qnae leguntur in ipso 
psephismate $ 51. ézà voUroig &aci 0:00yÓm 7$ (jouAM xoà TG 
Ofpg xal rfj Hiixia xarà QuARe xol roig D9umoig lia xal xcuvij 
v&c!y, in 'quae conveniunt ipsius LuciaNI verba 5, 1. Zzavrx 
crxUT& AXpog AdyacéQwysy 8HEba TOU TaTXyov TOV ÜvouáTwv, KEius- 
demmodi est $ 51. elze mr yvóuyv .Aunéze Ó pirwp cuyyevits 
müTOD dyXxiccüg xal paÓwr4c Gv, ubi cvy ysrvws praepostere ad- 
ditum est, nam noto discrimine Zyoxic&ig xxi avyysveig Qiaipá- 
pousiy,  ÀMMONIO teste et multis aliis. Scripta haec sunt in 
extremo psephismate, ut enm qui haec fintferit numquam pse- 
phisma vidisse et legisse putares. Non multo melius j»jQyoha 
finxit 11, 20, ubi indocte addit Tovrocv. dvayvuuÜévroc :T00. ipy- 
Qícuaros Érsuquoxy uày mi dpxai, P-exsiporóvyos 3B TÓ TAd- 
doc: verbo émiseiporoue?u subiecit de suo notionem , quam voluit, 
Praeterea pro 9obvai isQov, ut Veteres dicere solebant, Luci4- 
NUS et sequiores dictitant iov avaooUya:, vide 81, 9. quem- 
admodum saepe &va3o0va): ponunt pro ópéyéw, v. €. ocxuQov 
71, 14. ut qiQov dva2idova: rectius diribifores dicerentur. In 
iudiciorum verbis propriis et legitimis nimis saepe peccavit, ut 
in 49, 19. dzo3loorei Adyog éxaTípp TRV xpivojuévov xci AÉ- 
vouciy iy TQ puiper Ó uy Dioxuy à 5b Qeoywv. dicuntur haec a 


347 


SOLONE cep) Tijg iv "Apsio "dy (JovAác, ubi olim alter erat ó 
-x«pívuay, alter ó xpuwóutcvyoc, ambo oi dywvwitéusvoi dicebantur. 
Eodem errore in 69, 8. à ZdAev xo) ó Apdxav Évopxoy monmeá- 
pevor Tolg Dixxsaig TÀ Üpoleg dp oiv dxpoXeÜmi xai TÓ TWV cÓ- 
yoi2y icww TOiG XpivopuLévorg &mrovigsely, risissent haec Athe- 
nienses, nam Toig xpivoj dvor; significat recs. Non ita Drwo- 
STHENES, quem sequitur, p. 226, 7. vày Opxov, d Q yiypamrai 
T Ópooleg Apol &xpotomoÓmi, TroUTO Ü éciv oU (uOvoy TÓ [4X vpo- 
. RaTEyVUMéyar q440ly o00à TÓ TV eÜvoixy i04» &guQorépoig dmo- 
SaUy4i, GAAAR xai TÓ Tjj TÁáLsi Qc (QefMoUAwTau TV dymwviio- 
(évay $xacog oUTUg Bcc) wpicmrÜx;. . Praeterea quum vellet 
dicere iudicem pecunia corrumpere 15,9. duplici vitio, scri- 
psit: vÍva 3à xa) $nxueAv didAcig vyevicómi, Ovriwa M4 cU 3upo- 
Qoxucag Kom TeictlG spwQiaacÓn:; non potuit infelicius ver- 
bum ponere quam 3epo3oxácoe. In illa rep., ubi pleraque omnia 
erant venalia, non est terbum frequentius quam 3upodoxeiy, 3a- 
podóxoi, Ompodoxim, sed 3wpe3oxsiv dicitur qui corrumpélur , non 
qui corrumpit. ltaque qui 9wpo3oxeTy scribit pro spipaoi Sia- 
Qéelpeiv pessime scribit; deinde verbum est Atticis in ea re pro- 
prium et perpetuum: qui .zud?cem corrumpit 3exatem dicitur, 
deinde et qui populum. Grammaticus BEKKERI zfnecd. I. p. 236, 3. 
Qexdtaiy T0 Qixdclpew ToUg Quxags 9) ÉxxAxuciac TOS ypipuaci 

xx) Sópoig, ubi corrige éxxaucinsàs xppaci, deinde de quali- - 
bet largitione «dieitur, ut testes JeO0exacpévoi apud LuCIANUM 
17, 12. Postea verbum 3exzGei» plane periit et indocti scribae 
saepiuscule pro 3exZcem stolide DixzCei scripserunt et cuy3ixa- 
Ceiy. pro. cuvàexáGeiy , vide Intt. ad Akscuiuis ZYmarcheam pP. 12: 
In eius locum subrepit 3epo3oke?v et oi i3ira; primum, deinde 
scriptores non multo meliores istis, et tandem omnes dicebant 
Owpodoxe]y tiv& pro Qoféipeiy Tiv xpieaei, euius rei complura 
exempla DiNponr. ad SrkPHANUM attulit. Duplex hinc damnum 
veterum monumentis inferri coeptum est. Quia pervulgatum 
"grat Owpoboxeiv.Tiv& dicere pro corrumpere , si quando apud - 
Athenienses occurrebat pro corrump: animadversione erat opus, 
unde hae scripturae ortae sunt: epud D&gwosTHENEM p. 240, 27. 
&i àà mdAkg dvdcosy Tv jy dy cQ moAITeUEcÓRI xal mpdTTElV 
Qepodoxosvrav [xa SumQÜeipopévav zl xphpaoiv] et p. 344, 17. 


oi. 9epodoxoUvTeg [xo] xpumrm AnpBavovrec] mapà diAiTTOU et 
25 * 


348 


apud DiwARCHUM xarà AxuosÜévouc. S 74. &Dwpobóxer piv [mmi 
pars Amp[uvev] wzpà OiAPTTOUs. Ecquis serio credit haec ab 
ipso Oratore addita? etiam ézi wp5/paciv: est abiectae Graecita- 
tis pro xpzjzoiv ut àz1 v0AAG GveicÜni pro moAAoU et sim. Sed 
opus erat istiusmodi interpretamento iis, quibus 3:wpo3oxeTv signi- 
ficabat éz] xpxuuo: Siapüsipeiw vel xypup,rm 913dvou. Sequiores 
Grammatici opinantur rà 3JepgoJoxe?y utramque vim habere apud 
Veteres, ut sit vel Axg(GZvei. vel 3i8dvos. ypsjezra. Non esset 
operae pretium Graece discere si ita Graeci fuissent locuti: sed 
haec quoque sunt aegrorum et indoctorum insomnia.  Nititur 
mirifica haec doctrina uno loco DkMosrHENiS eoque corrupto 
p. 122, 24. ixdAatov 3 cbro xal ériguopoUvro oc BupodoxoüvreG 
alcÜotyTOo Ggs xxl ewAlTraxs TOi]v , ubi OwpodoxoUvrTxc manifesto 
significat robg Oud sipovrze, sed adscriptum esse a Graeculo 
quo tempore 3wpódoxej» hane vim habebat, nunc eonstat ex 
optimo Codice S, qui istud quoque emblema sustulit unus. Ad 
haec quis aegre feret.si dicendi magistros et Aé£eov consarcina- 
tores conlemnere me dixero, quos istas ineptias magna cum 
gravitate videam docentes et absurdissima quaeque ultro appe- 
tentes aut de suo fingentes? Audi nunc eorum qev3ouaprupiac. 
' Hxsycnurus Dpodoxei: Oi9wcoi BOpa et Oupoboxu: và Am[eiv 3) 3oU- 
yai Oüpx.  ÀÁMMONIUS Oupodoxim: *» ve OÓcig TGV Ocpeov xci P 
AWpie.- Grammaticus BEKKERI .4necd. p. 242, 83. Bwpobdxos: 
xx] ó 3i)oUg xol ó Azu[ü&vwv, quae totidem verbis leguntur 
apud ETyworocuw MacNuM. TiMAEkUS 3epolóxor: xal oi QiBdvrec 
opm xxl o AmuMRvovreg. Schol. AnisT. ad EQq. vs. 66. oupc- 
Qoxe?: DUpm Amu(Mdvei. TÍlera) 3B *4 Affie xol iml ToU Dibdvros, 
et vs. 834. 3opodoxeiv: o0 pdvoy 70. 83pa Oiüdyai dAAx xxl Ampa- 
(&vew. — Isti omnes nituntur uno loco DkwosrHENIs, quem di- 
serte laudat Scholiasta PLATONIS ad ;/cib. IL. p. 149 4., et sic 
haec malesana doctrina numquam conrelli potuisset, nisi unus 
liber caeteris omnibus melior inexspectatam oper tulisset: quo 
caülius caetera tractanda sunt quae suopte ingenio absurda sunt 
sed Antiquitatis caeca veneratione foventur, quia doctos Gram- 
iaticos auctores habent scilicet et testes. 
Manifesta tenetur alia fraus scribarum et sciolorum sua vitia 
veteribus affricantium in loco Drowvsm Harrc., quem Dixponr 
indicavit [V. 55. ubi vcAAo) 9à xal wpáuao: Bupo3oxu0cvreg ede- 


349 


* 


batur, quum egregius Codex 7'atécanus Oexaoüévre; attulit. 
Alius in eodem verbo error satis turpis a viris doctis nondum 
animadversus est, |Credunt Graece dici posse 3upo3oxoUe! pro 
jwpo0oxG, quod et per se spectatum absurdum est et nititur uno 
loco depravato et facile emendando DkwosTHENIS p. 446, 20. 
éri yàp TxUÜ A&mTAGG OsiwpooÓxwwrai xa) Tijv .Éxovciv GraVTA 
vOUTOV OUTOL TOAAZE cy DiAov. at OwpoboxeicÓxi: optime Graece 
dicitur id, quod quis 3s3vpodoxuxdc adversus remp. fecerit, et 
và Ouwpodox4Ütvra sunt à üzD Tüv OwepoooxoUvraGv xarà Tic 
qÀAeug mcpayÓtvrz. Quemadmodum in nobili DzwosrHENIS loco 
est p. 34, 24. zpomézorxi Tijg xUTÍxx sxOoyllg xxl xaprrog TÀ Tig 
TÓAsUG Tp&ypuaTz, eodem modo dicebant cà Tijg Aswe Oupo- 
Soxejrou et saepius xaTaOwpoboxsiy pro OwpoooxoUvrX A TOAAUVA!, 
ut xaó»3uzaÓciv et multa alia, vid. Lxysram XXVII. 3. sed quid 
plura?  ArscHiNES DkmosTHENI amice opem feret et efficiet no 
scribarum calumnia circumveniatur. ArschINIS verba in. Cfest- 
ghontea p. 85, 25. $ 221. Tr& yZp mepl rovc "Apu véng vcs- 
Buwuéva cor xal rà cep) TX4v EU(Qjoixy SupodoxwÜtvra neminem 
dubitare sinent, quin DEMosTHENIS haec sit manus: ór; yp 
TXUÜ  &TAGg iebwpolokwTa! xTí. quae scriptura in nonnullis li- 
bris:est sed librorum praesidio non indiget; itaque 3wpo3oxeüpau 
ex Je0epolóx4rz; tam absurde natum esl ac si quis ex 7Z jce- 
Bunsiva coi, rà iuo Qe(umpéva vellet ZcsQoUuai: pro 4ce()8 
repetere vel pro i2 aut Q& fioíua:, nunc ad LuciaNUM re- 
deundi tempus est. Magna rerum Atticarum inscitia conspici- 
tur in 67, 12, 1. ubi Attica meretrix ad amatorem ita dicit: 
olo0ü" 0coug épasàe mxpemtppapowy , "HüoxAén (NeoxAéx) vv wpu- 
vaysUoyvra yUy xol YIxclova Ty vaUxAXpov, quasi esset aliquid 
v) wpurZyEUsIy. Erat hoc magnificum in insula Rhodo et sicubi 
alibi summus magistratus ó IIlguravic erat et dicebatur: Athenis 
nemo erat tam tenuis et inops, quin id ei sortito obtingere . 
posset, ut SocRATi obtigit. Praeterea non dicuntur olim sin- 
.guli zpuravssew sed 5 QuAx. SocRaTES in PLATONIS 4fpologia 
p. 32 5. éfoUAcuea xoi Éruxey cdv x QuAR [Avrioylc] vmpvra- 
ysUouzz, ubi inepte irrepsit "Avr;ox/c: quae fuisset illa tribus 
nihil ad rem et sciebant omnes et 5$ '"Avriex/; requirebatur. 
Melius in Gorgia p. 473 E. vípusi fBouAeUew Amyv, émeiW 5 
QuAM émqpur&ycue xal Ee) pe mupwQueuv yéxwTa mapelwov. 


9350 


Eiusdem fere*generis error aut negligentia inest, ut suspicor, 
in 67, 2, 2. vpéxv ixaozro (rà warp) wep) cuuQoAxalev vau- 
mix0U, T&AAVTOU, Olpai. ÓelAgv yàp vQ muTp) oUx WÜcAsv Óxri- 
yety, 6 à srapà vobg vavrollumc &mwyaysv aüTÓv, xal Mg 
&írioey mirb c03' GAoy, namque aut de suo appellavit vauro3/- 
xac, qui veg! veurix&y cup.goAaÍevy iudicarent, aut diversa con- 
fudit, non enim fuisse in ea re T&v vzuro)ix&» mentionem fa- 
ciendam, quasi illi in tali re ze) cupu(JoAcicu vavrixoU inter 
cives iudicarent SCHNEIDER ad XxNwoPnoNwTIs librum zep) vpoc- 
(uv MI. 3. mihi quidem persuadet Apud HARPOCRATIONEM 
v. NavroÀix4i € CRATERI psephismatis haec afferuntur: iày 36 
rig é&& dppoly. Eévory yeyovàs Qpnvpiatg 1) Jioxeiv elyai 7 (Dov- 
Aopuévp "Aüxymiav -o1; Oixai eloi, Aayuavey 23À Tjj fvy xa) 
yéx mpóg TOUg VmvTODixuc, in his ole 3ixa) eic! corruptum esse 
omnes vident sed dum sanare conantur augent morbum: 3; na- 
tum est ex é£ deinde caetera temere ficta: lege 7$ (jovAopdyo 
*Adxvidoy olg Éfesi, Aayxayew 06 xrí. Scribae, qui, oc Síxos 
eic] dederunt, absurdum hoc esse neque sentiunt, neque magno- 
pere curant, si modo vocabula Graeca sunt, ut in C'esiphontea 
Árscniwis $ 182. dy moi; OWnoic Ov. "ox &i OiwQiesg duo 
boni libri txhibent 9 c5 &vxibelac qwicoeic: ex OTHCANAI- 
AIA'YHOICEIC. Postquam incogitanter scriba à 75; dedit quod 
supererat avaidied4Quoeig emere in dyaibelas yuQiceeig refinxit. 
I nunc et his in re dubia fidem habe. Ut Graeculi perp/£cy 
dicebant pro Qparpiáte, sic Qpavopee appellantur ab istis, 
quos Veteres Qezrspac dixerant. Luculenter SrkPHAxUSs Byz. .]. 
dAáyero 3b Qpàrwp xal QpàTop, AAAR TÓ uiv QpáTwp &pxatov 
petà míjs aiTOU xAlséue, Üdrepoy 3à vedrepoy. LUCIANUS peacat 
cum caeteris 5, 43. Quaéira) 3à xa) Qpdropsc xol Ouudra, et 
17, 24. v 3à éxculeplu xa) và eüyevic aürois QuAEITAuI; xo) pd- 
Tropci QpeU3a. Hinc factum est ut dpZrepe; in veterum scri- 
püs tantum non ubique in Qpáropeg depravati sint, quod vitium 
ex nonnullis scriptoribus elui coeptum est, ut nuper e Dxwo- 
-STHENE Dwponr ubique sustulit vide p. 1305, 19, 13006, 1, 


1) Sie lege pro go«ro/ty, nam quem afferunt testem SrEPHANUM Drz. v. 
gQaroéo contrarium docet quam putant: gQuvoiteiv vó elg aUv2v jv gpoarolavy 
0wvéyds. xul uexv& vo à ggurpiágew, Ürrep obvyqgO eg voto "Metoxorg. 


951 


1311, 4, 1312, 12, 18313, 20, «io4xÜuv si; Toüg dpárspag 
(Qodropas libri omnes), et alibi. Male servatum est apud ÁAni- 
STOPHANEM in .4vibus 1669. 
404 c' Ó mcaTA4p cid4yaxy' sig Tobe Qparopas 5 

et 765. Qavoovrai Qpéropec, et in. Equitt. 255. Qpzropes 7pua- 
Bóxov, et in Zlanis 418. oüx &Quee Qpádropac, quae omnia sunt 
vemrepixa et refingenda ad. Átticorum usum apud Átticos omnes. 

LuciaNus interdum Atticis verbis et rebus indecore peregrina 
et alienissima admiscel: ex quo genere est quod scribit 18, 2. - 
xx) 23 TapxAz(Qov T2 juTpoV cU TaUTA Tpóg pe 3904 Adyes, 
el 41, 35. xal TÓ Aorrüp 5404 xaTa()àg dx ToU Adyou col Aw 
üMTpav capalióngi, quae ab nescio quo scriptore Dorico sum- 
sit, nam solis Doribus $*rjx eo sensu ius erat dicere et soli 
adeo vocabulo $jjvpx utebantur. Athenienses Aóyov dicebant et 
Aóyov &T00i00va:: praelerea xaT4[àg dz voU Aóycu non tantum , 
ineleganter et inepte dictum est, sed prorsus absurdum est. 
Attici dicebant xxra(ü»a«: &zà ToO (dwaTos, aut simplicius 
etiam. xa7z(2aiv» , potestque hoc per iocum dici pro xarezavo 
và» A0yoy vel vajoua) Aéym»: &mó TOU Aóycu xeTrm(lmive nihil 
est, Emendandum e6s5e arbitror xaTra(jàe &zà ToU Aoysiov, ut 
seriores pro '5&ros saepius dixerunt, imprimis pro £ribunalt 
Magistratuum Romanorum. Sic etiam alibi aliene quaedam et 
Romana et novicia in antiquitatis adumbralione apponit, ex 
quo genere est quod scribit 47, 4 «polipev aürolg dyopày 
jixQy 9 eig vémra mxpxyysiAup[uevs et $ 12 axosere Aeg. dyopzy 
jux» dyaÓü TUxXY x«TaeugducÓm Tüuspoy. Sumsit hoc a magis- 
tratibus Romanorum, qui quum in provinciis conventus age- 
rent vel fora & Graecis &yopáv oix3v Gyem dicebantur. Peri- 
doneum huius rei exemplum est apud ARzIsXiDEM L p. 339, 
Dicitur ó Ze(Hipoc'Ó Tic '"Aciac w5yeu&v (p. 838, 4) éx c&v 
&vulev xpluv xariéyui Qixv &yopiy &Eev, et post pauca p. 346. 
&yopà 9' 9v» Jixov, et alibi. - Nonnumquam Lucius rodit 
Romanos et Romana vitia, sed tecte et cautissime et in palliata 
fabula gentem togatam obscure perstringit. Semel tantum quid 
sentiret aperte dixit in JVigrino 3. imprimis $ 30 uízy Quviy oi 
'"Pepaiev caidsg 4AwÓ* xp  OAov Ty (Biov crpolevrai Tiv Év 
zXjc JOuxÜgxzig, sed passim in fictis tyrannorum personis et 
nominibus terrarum dominos castigat vel ridet. Sed non hoc 


352 


nunc agimus et ubi pauca de Prytanibus Atheniensium a Lvu- 
CIANO negligentius dicta addidero finem dicendi faciam. Non 
sumsit ab Attico scriptore aut comico, quod scribit 67, 15, 2, 
ubi miles apud scortum turbas dederat, mensam everterat, 
bonum rusticum pugnis contuderat et conquiruntur amici oi 
capxideouci TOig puTavsUci (lege cpuTAveci) vüv. Meyapéa. 
Non est enim huc trahendum, quod est apud ÁAnisTOPHANEM 
TAesmoph. 654. 
. dyà ài rxÜTX TOlg TpUTÉVECIV Ay yEAO, 
cuius loci non est eadem ratio. Denique in 11, 19 3izrpi-. 
Bowrog y&p ou xp! müToie crpoDUscxw oi TpuTZVEiGg ÉXXAMciXV 
cep) T&v xoi cupQepóvrev , hoc queque negligenter posuit 
oi vpuT&Vsig rpobÓscav ixxAwciav, quum apud veteres legisset 
TpoypkQem EixxAwcinv, sed cporiüévaxi Aóyov, wvipwv, yvd- 
pxe, Qixyvopwv, mporiüévai v BouAodyo yvdpuyy &codQyvaclas 
vel Aéyzm, sim. vide HeMsTERBUSIUM ad h. 1., ScuokmaNNx. de 
Comitt. Athen. p. 104. Prytanes quum comitia indicerent pro- 
ponebant edictum , quod zpóypappuz dicitur, eb zpoypaqeiv tritum 
est de omnibus, quibus est ius edicendi. ARISTOPHANES con- 
cepta verba cv sparw4yüw wxpwosi in vibus 450. 
cxomEiy à Ó Ti RV TpoypdQuepuey év Tolg mwivzEioIG, 

quae ipsa /vZxiz et erant et dicebantur 7à mwpoypéuuaTa 
(edicta). ÁrscHiwEs de JF. L. $ 60 3eódxÜoi mpoy papas TOUG 
mpuT&veig ÉxxAuoiae Oo xarà TOUGg Vdjouc , ek & 61 xeAeUer robe 
mpur&yeig crpoypéai Svo éxxAxcing xri. Deinde ubi populus 
in comitia convenit dicuntur oj zpurZvei vmporiüévai Adyoy aut 
yv&pas aut sim., non proposita tabella (id est edéctoY, ut Hw- 
STERHUSIUS suspicatur, sed 07) x5puxog, per praeconem, cnius 
in ea re notissimum x4puyguam est: cic dyopsiew (QoUAerzi; Prae- 
clare D&mosTHENES p. 285, 6 spore py Ó xxpul* Tl & y opedeiy 
BojAeTais capáei 3' oübelg —  xaAoU0ws Tío maTpÍlog cj 
xoi (Quvij Tüv époUvÜ Omip coTupiac. 4v wàp Ó xupvE xmrà 
voUg vOpoues GQuvXy» ZqQiwei, Ta)TWV xoYv Tíüe TuTpliog Dixzidy 
égiy "yeicÜXi. Haec ipsa causa est, cur dicatur in ea re ipsa 
resp. Aéyov mporióévz:, ut apud DkMosTH. p. 317, 6 2s) X» dy 
xoivQ TÓ CUJLQépoy 9» móAiG pobTiÓe: cxoztiv, el XENOPHONTEM 
Jfemor. iV. 1x. 8. vg wóAsuG Adyov wepl vivos oribelowo , 
quum proprie oj] zpuT&veig dicantur aut Aóyoy aut yvjsu; Tpo- 


958 


ÓsTyo1 et sic tandem dicatur &) iy vep) xaioU Tiv0o TQÀyoT0G 
apoóridero Abysw, de quo loco supra diximus, in' quo zyo?- 
Tilero necessarium est (non cpodxero), quia nunc demum voce 
praeconis Prytanes Aóyov cpobrióeoay. In simili re, in concilio 
Ducum, Hxnoporus VIII. 59 eadem locutione usus est, quae 
leve vitium concepit, zpiy 5 viv Eójpuflt3em mpolsivaw v. M- 
- oy TÜv.sivexa. cuvWyxys TóUe epaTwWwyedc, emenda ipobeiuau 
Adyov. In his igitur quum zgorziévzi certam sedem habeot. et 
natura sermonis Graeci et omnium usu stabilem et perpetuam, 
incredibile dictu est in AnisToPHANIS AZcclesias. vs. 897 ad 
hunc diem aequis animis tolerari poiuisse hanc scripturam: 

iocEs roig "puTdveci Tepl cuTMplaG 
yvaptags xaÜsivoi Tic víAsuG, 

namque xaóeiva; tam absurdum est ut nihil supra, polen 
quod unusquisque, si lacuna fuisset, certa emendatione repo- 
suisset , etiam insuper confirmatur versu 401. 

xm) T&UTAX Tp) cuTXNpiag TpOKEI[LÉVOU. 

lllud ipsum est apud TmHvcrp. VIL 14. xal ab, 9 IIirayi , 
yvapus Tporiós: adfic "Awyziorg. Videtur semel dixisse AESCHI- 
NES contra dicendi usum Aóyove mporiüévzi pro Adyov, sed locus, 
qui pessime corruptus est, facile potest in integrum restitui, 
Legitur in oratione de J'. L. $ 66. DxMosTHENES ÁESCHINEM 
bis verba ad populum fecisse contenderat, ArscnrwEs se semel 
tantum dicere potuisse demonstrat: oie? 3d qou Ti. Dupotyoplew 
ó ly xeT4yopos Qixiperuv» (malim 3vrr5»), rà 50à q5«Quoua xoi 
TáAwÜic pin» Aóycov yàp u4 mwporcÜévTauV eig Tiv Ügépay 
éxxA«ciuy, TOV à pofüpwev xeAuóOvruy oUx évüv simeiy.. Idem 
modo recte dixerat $ 65. Aa(32 70 qpuQiopu, y $ Qaiveran. ye- 

vpxQos Tij piv mporépa TOV ÉxxAWciGv, cups [2oUAsUeI» TÓy. (QouAÓ- 
psvov, Tfj à' ücepaiq. (üeépg) vous. mpoéOpouc étiwltew | cÀg 
y vdpuxs , Adyoy àà gà mporiüéyai. In illo loco tenuissimum in- 
dicium insignem corruptelam patefacit, quo si quis sollerter 
utetur ceris vestigiis fraudem tenebit, In duobus Codicibus 
est rüy mpoéOpov pro rv 32 mpoé2pey, rectissime, nam verd lectio 
haec est: Adyev yàp à poridévruy elg TAMv Oetpay ixxAxwciay 
TUy mpofüpuy oUx éváv eimeiv, postquam Aóyoy — mporibéyroy 
casu depravata sunt in Adyey — sporeüévrey scioli locum suo 
more reficere et sarcire coeperunt. ín istorum correctione duo 


854 


alia insunt vitia: namque una atque eadem causa est cur dicere 
in concione non potuerit, sed verba .Aóyev 4» mporsÜévrov, 
víy Ob mposbpu» xuAudyrGy duplicem causam indicare videntur. 
Praeterea rGv zpoíüpwv xcAuóvrov ita demum bene dictum esset 
$i quis coepisset dicere sed a proedris proAibifus fuisset, nam 
aliud est x«AJeiv, aliud cix ixv. Sed in re perspicua non opus 
est multis verbis. Eo facilius etiam mihi assentietur, qui no- 
verit et.assidua lectione ipse observaverit, quam: sit ÁESCHINES 
efnblematis omne genus inLerpolatus et quam festimanter et 
&xpíruc BEKKERUS in hae quoque parte deteriores libros in con- 
stituenda. ÁESCHINIS oratione secutus fuerit, spretis multo me- 
lioribus. Quam sit hoc verum nunc in: uno loco ostendam, 
postea de industria ÁESCHINEM pertractans permultis exemplis 
eonfirmabo: Legitur in Ctesiphontea $ 156. (à mp; TOU A16 
xnzl tfGW AAAWV ÓÜcüv, ixsreUo pc, & Ayüpes "Aüwvalo, 3 
cpómaiv icars àQ' Uu» mürOy i» Té TOU AibvUcoU Ópnxepg , 
pu. mipeire mc&pavolas Tv OWjoy TOv (lege. àv) 'Atyvalov, 45 
imopi(V)oxere TOW. &yidtuv xol dynticvvy: xaxàu.  voUc. TRAXITÓ- 
pàvg Ow[Qulous, obe Quyéóvrac DiR ToüTov ümoliDeyÜe Tí wOÀti, 
&y leà xci TéxVA xxl TrXouc àmoAscsy .» Awnooclivoug Owpodo- 
xi». In his primum quatuor optimi Codices e&£4 pro v3; ov 
Albe «xxl vov AAAwv Ócüy dederunt. zpàg voU Abo xxl ÓÜsv, 
unde emergit vera lectio zpàc Aib; xxl Ósüv, tam frequens in 
Attica atque 2 Zeü xal 0eoí: deinde ixereüw oppzo in Codd. in- 
certa sede vagantur, alii enim post vcZ» XAAw«v ÓsOy ea verba 
interponunt, iidem quatuor optimi post & 4»3pec "Abwuyaior, quo 
indicio emblemata facillime arguuntur. In vehementi animi 
commotione 90s Aibe xa Óc&v et sim. cum imperativis solis 
coniunguntur. Magistelli pueros docebant j«srsw , dvrijoAG, 
Sogar aut simile quid in talibus omissa esse videri: ex quorum 
annótatiunculis Veterum scripta interpolantar , ut apud IsazuM 
Il. $.47. uà. mepilowre , ampie deOy xol Saves? [0dopeu. pv], 
mrzpomuAauicÓdyra, a)róy Om) To)Tuy, ubi qui non sentit Báo: 
Óu&v insiticia esse, is poterit credere nullum usquam in Codici- 
bus emblema esse et nimis fastidiosos esse et morosos, qui se 
talia ferre posse negent. Deinde in AkscmiNIs verbis i3 Tp)* 
way Texve, lidem Codices j omnes omittunt: itaque haee 
est Oratoris manus:. 3, zpbo Ale xxi ÓcGv, c üvbpec "Afu- 


355 


Vajoi, TpómcaXi0V icmrt Q' Jüpnüv xürüv éy Tij TOU Aij0yUcoU 
ópxjiepa.  Adscripsi et reliquam loci partem, ut tripler men- 
dum eximam: vitiosa abundantia est in ràv dviZTeyv xx) &yqxé- 
cy xax&vy: utrumque natura idem significat, «su ita discre- 
pant, ut morbi àwlaroi, oalamytates dy5xecor esse. dicantur, 
quamobrem Zv;dray x«l expunxerim, tum pro o0c Quyóvras 
bzooé0exÜe correxerim Qeyovrzs , extorres patria; denique pro 
absurda lectione óv iepà xz) TÉXVX Xxx) T&Qouc müAscEV 
emendaverim àv jepà xa) reuévy xa ráqous , quod commen- 
datione non eget. 

Reliqua .in aliud tempus reservábo, nunc manum de tabula: 
iam tempus est zep) To)TGV vvápns robe Tj Bach 
QiAbyralay ole Hes. 


ADDENDA ET CORRIGENDA. 


Observationes Palaeographicae hoc habent, ut quo plura 
legas, eo maior succrescat in diem exemplorum copia, quibus 
quod observaveris stabiliatur et conlirmetur, quae res tam 
iucunda est quam utilis, quia hinc maxime nascitur.in animis 
humanis 7) Zàapzvrives mezeicÓóxi, quo qui caret nihil magno- 
pere in quacumque disciplina aut sibi proderit aut aliis. Bona 
pars eorum, quae scripsimus, huiusmodi est, ut ea unusquis- 
que, qui discere velit, possit inter legendum novis identidem 
exemplis et testimoniis munire, et ex emendationibus nostris 
novas elicere et eruere ex illis locis, ubi idem vitium latet 
eodem modo natum et eadem certa medicina sanandum. Quam 
sit hoc verum ipse quotidie experior. Si quid datur otii ad 
legendos et relegendos scriptores Graecos, et exzcutiendas codicum 
lectiones, et inspiciendas Principum Criticorum animad versiones, 
nova semper affluit materies aut novarum observationum, aut 
eremplorum ad veteres ornandas. Non satis est, si quid per- 
polire velis, et, ut ille dicebat, oóx sva! TOv dpo)vrev &AAZ 
viv &xpiosvroy, MoRATIO parere optime monenti et nonum 
. premere in annum quod edere pares, nam dies diem docet, et 
etiam si verum est et certum quod scripseris, tamen numquam 
fere his argumentis demonstrari et exemplis muniri potest, quae 
non aliquando debeant corrigi et suppleri. In re Critica et 
Palaeographica, sicubi alibi, futile est: omnia exhaurire velle. 
Quia haec doctissimis quoque legenda et diiudicanda scribuntur, 
resecanda sunt omnia, quae eruditi homines aut omnes aut 
plerique dudum nota et perspecta habent, et in exemplis quo- 
que diligenter modus est adhibendus, ut acuti et ingeniosi 
iuvenes ipsi alia, nonnumquam et meliora et insigniora, reperire 
possint et propterea non illubenter conquirant. Sunt tamen 


857 


quaedam huiusmodi, ut me ipsum iuvet ea corollarii instar hic 
appendere. Quod primum omnium ostendimus, quam &aepe 
e61OC et OCIOC scribarum oscitantia fuerint inter s6 permu- 
tata, nune iterum novis exemplis ornare placet, ut simul 
ostendamus Óeév., (eioy, Jccv et OÓsv plane, eadem de causa 
inepte confusa fuisse. Tnwucrpipis locus est IlÍ. 82, ubi de 
collegiis et sodaliciis malo publico institutis ita scribit: o0 yàp 
perà TOv xeuévuy vdpuov DQeAclac :al ToixUTaA ÉUyoBoi, GAAA 
capà vobe xaÜesUUG mAeoysLig xal. rà ig cQUe aüToUe miccie 
o0 TG Üelg vdag MEXAOV ÉxpuTÜvovro jj TQ xoiii Ti arapavopiiea, 
quae quam vera sint facilimum est ad intelligendum, quia 
veluti in haec nostra tempora seripta sunt, yiyvópevz xol ael 
ledpeva.img Rv *» aóT2 Qieic dvÜp&moy $, ut vir praeclarus et 
magnus historicus paulo ante dixit. At nemo tamen in re tam 
nota intelligere . potest , quid sit r2-0e/q vd màs. mícem xpa- 
TivecÓx;. Diowvsius HaLiCARN. p. 995 hunc locum ex Tnucr- 
DIDE describens salutem attulit. Legitur apud eum c? r$ eig 
xa) voulpg , unde DosnAkUs in afdvers. I. p. 58 TnucDiDis 
manum reperit: oà 7G ÓcÍg xx) voulpg. Quam vera haee 
sententia est tem evidens est emendatio,. Z7us ei fas dicuntur 
Graece 72 $o:09 xxl Bxaiov, aut rà Dmiov xo) vdpipov. | Sdepis- 
sime coniunguntur 2c;og xal 3ixauog et ócioc xa) vdpipsos , quibus 
opponuntur dyósi0g xx) &Oixoe et dàvóatoc xa) mapavojoc. PLAYO 
in 'PAaedone p. 108. 4. &mó. rBy Óciey Ts xo) voplpoy TÉ - 
dy0A3s mexpaipdpseyog Aéyu , (ubi multi libri duciv pro óclav per- 
vulgato errore 1), et de Legibus IX. p. 861. p. cà yàp à vdpipov 
c0À' ócioy Ày cly, et magna est exemplorum frequentia praesertim 
apud..PrnarowEm et Oratores. . Eodem 'modo AnisroPnaxxs in 
JThesmoph. vs. 676 et 684 opponit dcia xal vóutpa et. TÀ mxpá- 
yol,z T& T &vicix, ut DOBRAEI certa sit. et manifesta emendatio 
TQ Óclg xxi vowlug. Non minus est certa et evidens WYTTEN-. 
BACHII correctio in EuwaPir fragmento p. 486, 14 Boissow. 
yv xa) »ysv Tüs Liv ÜsoQuACUG xa) Óslme pépliog Op&(Jilos, 


!) In YsocRaTriS reopagitico. $ 66. vj» Oguoxguvia» oÜrm xocpfcaau» t9» 
7óÀo» xal vovg iegorg xai vai; Ovoicuc in omnibus libris absurde legebatur. 
Codex Ufrbinas et HARPOCRATION V. Ó0»o» servarunt veram scripturgm xe voie 
begorg xaà vorg ÓOíosG. 


q58 


ubi verissime ócíec qepíóod emendevit in afddendis p. LVIE. 
Exant enim duae factiones oj piv và xelpo erpoléguevor, ol 3à và 
sücs(jésepa, ut paulo ante legitur, eratque baec ópíz ppc, 
ben ócía. | Minns feliciter res WXTTENBACHIO cessit im simili 
seripturae villo apud TiwocLEw ArmENAE: XIII p. 570. f., ubi 
id ünico codice et apographis haec leguntur: . 
ü&y TÜ qpeTaLU weTA xopiaxwg 9» ueTà 
xapairUTMG TÀV vixT& xoNuXcÜcui. 
WriTIENBACHIUS ad PLur. Moral. p. 5. B. » Legendum , inquit, 
(soy pera£ó.  Divimum intervallum 7. e. infinitum quantum 
dísiat cum. gpuellula an cum scorío cubare noctu," ab istis 
rebus 72 (sje; procul abesto, Optime lAcoBsIUS ex 8€ ON eruit 
OCON, óco» Tb persto! In Diowmysio Haric. I. 13. xoi c2 
ytvec ie ov 3v T) rüv Olvbrpev dmoBsibopev , non hoc erat 
demonstreturus, sed unde illa gens in Italiam venerit. Hectis- 
sime DopRAEUS ex OCON resUtuit. OOEN, T) yéyo; 0ecy sv. 
Vitium alit- ARISTOPHANES in. Equitibus vs. 146. 
vrpocépszer.ai || Gomep xarà Óeiov eic dyapzv. 
nami xer& 6ciov nihil est: 73 éeiov pro ó, (cóc dicebant omnes, 
et xeTk v) (dio Graece dici potuisset, sed memo ita loque- 
batur, . Graeca sunt. xarà Ómipovym , xaTà Ücóv , xaX Üsiv v-x, 
quae significant 750 coU ;)UT9s &yaüyrog, ut in zdvibus vs. 54 
cà 0É uot xxv. Ónlpjsova, — dXsi9 ceT)p, et prorsus eodem modo, 
quo PrAro: dizit de Legibus II]. p. 682. &. vóv &x1 rà aórà 
aA AQiyuela Aarág xaT Ócóy , ARISTOPHANES direrat: 
mE mposépy;erau.:] ürT£p xmtà üsiw sig.Ayopdv; | 
Quod . pag. 02 PiurARCHO reddidimus dxJpcym xal uaxdápicy 
flos pro &ugípobz , vide quàm utiliter adhiberi possit :ad locum 
ejusdem in. libro de Exst/io. 1. IL. p. 602. x. T;3£uoc Kaiaep 
à; Kemgtaig:émr& c4 Oigmáó»y — ZAA' Éxelyg piv od .Tífo xnyspo- 
viec .Qgovrideá émipeópeuai: nod , zrpao Depdpsevai  mavrayo0sv ob 
xalapby vupeiquy 000 GA d pov a. TOV vwoiOTIy Xovxiay. Elegan- 
tissime PLUTARCHUS scripserat Zxüpo»c , quo felicius vocabu- 
lum in eo argumento reperiri nullum potest. Quod saepissime 
eu eta diximus stolide confundi, exemplum habet eadem pagina: 
Aroy true Óó KUny ps vày eimÓyrx" ZXaveTelg cou Quyv éx IIov- 
TOU K&TÉyVUOGV, y Db, elmev, éxelyv. éy Ylóvrg poviv, 
&xpxig Éml jwypiciv Eü&elvou vóvrov. 


2359 


Sententia dicti et metrum certam emendationem subiicere po 
tuissent, cuius fideiussor EuRIPIDES erit in: plag. Pw Tautis 
vs, 263. 

Akgatts égi juyuiciy "A&évou. mrápqu. 1 Dl 
Quod ostendimus. ubi jva et roc indicatirum postulent, facit 
ad emendandum quod statim sequitur: Zorparóvixog Ty. de Xe 
plo Eivoy  Jpdeuosy i' dro TOY. AXixuudirar. Quysg. TéraxTa! 
sup! aürolo gBmurlpuoy, dxodcmg 3À Üri vobe jalioupyeüyrE; Qu- 
ya3edoUci* — "Tiioüy, elrey , 00x éppabioUpyuous , üt. Éx, TG qé- 
yosuvplag TaUTA4. u6TXc jc ; Certum 'est.corrigendum eàse 4erísys. 
Idem remedium TnmzoPrHRasro adhibendum apüd Ponprüxhum 
de 4bstin. IV. 20. elüs 73v pulcuopéy4v RXipov xod k3npov. s0- 
copoy *v xexTMcÜmi: iv Av cic TD Ojmppéos» TOÀ aüpueTOG mic NV 
à óAÍyou mpbg Tolg dpisoig Tv, scripsit philosophus /vz T;;. In 
Bannir fabula $8. corrigo vs. 10. fox. GAéztuv irum TeV pro de Ày 
BAéruv.et vs. 12. ivy' ÉAemlv vi; vüy méAn; pro às Av: Adoro 
à) míAx;. Quod apud PruTARCHUM sequitur emendandnm est 
er iis, quae pag. 285 ostendimus: Qwoly 0 xeuixic dy. XepgiQo 
và cÜxx Tai; cQesMdwug TpuyAsÜci xci. mcavT' Éxew Ücuwv Dei 
Tv vijcov, aliquanto facetius dixerat scurra Atticus zz! Égietv 
ócuv o) O5. Quemadmodum Zxópav in Zpigav. depravatur, 
sic interdum contrario. errore peocatur. Apul ÁNAXANDRIDEM 
ATHENAEI VIL. p. 2985 pg. ^. 0 

à wpürog sóphw woAUTSMb; TRweDw ppm 0 
"7. €AaUxXOU rpÜcUTOV. ToO. T dxvU A0Voc ota 
« (ávyou ráà: T! ÉAAx. Bedpai" i£ ÜypAs xA . 

N«»gsüg xaToiXe| TOyÓs TàvTA& TÜV.TüTOV.. 
AÁNKXANPRIDES, ut assolet, iragicam.. .Bt:magniBcam oratiótiem 
per risüm-iocamque transfert in 'res ludicras. ' .QUyvoc ,. quum 
quidvis potins esse possit quam.Zx/jy et. axojuv. 2éputo: pror» 
sus nihili sit, facile mihi dabitur 3jpze Zpópov a festivo poita 
*Og4pixóg dictum et ridicule huc translatum. 

Quod p. 65 ALciPHROXI reddebam: ZAA' ojw: sy Azxehaluay 
váBs ÀAA' "Alfiyai, (quod comparari potest. cum' versu: TELE- 
CLIDIS : -U J 

TÀV ÜuyAaTOV TI XÉAcUE, TÀO o0 wXpà Kevradpoet ,' 7 
nam sic scribendum arbitror apud SuiDAM v. 742' o) «pd Kev- 
74)pogi,) non dubito quin SrTRABOM. quoque sit restituendum 


360 


libro XII. p. 594. xavxupévou. 33 (reU 9ip.Opla) dri 3v "Aya- 
pápvoy mx) Dexavo Ere) jdAig elAe vüy xiAdyauy SdAov Éxgov 
xa) TW» cUjumxouy "EAAGÓm cugpmrsUcUCAV TXUTWNV XÜTÓG Éy Díxm 
jp£pzis (sic leg.) xeipóocuro, ebré Tic TBV "Duiéoy* o0 yàp 9v 
"*ExTrwop 0 Ümteppumyv The mÓA&G6. STRABO lubenter com- 
memorare solet, si quid acute et scite a quoquam dictum inau- 
diverit, sed est hoc dictum tam insipidum et inficetum, ut ne- 
que STRABONI potuerit placere, neque nunc cuiquam placeat. 
At potest erui bonum dictum memoria dignum ex EuRiPIDIS 
"Indromache vs. 168. iocose sumtum. — Nemo in Graecia paulo 
eruditior non habebat in promtu hos versus: 

Be c" dyr) r&v mply dA (div povupudirav 

erba) TaTtVWV TrpocTEcUSiy T' ÍaÓy ydyu, — — 

yvvwal 0' iv' sl yijé. o0 yap icÓ "Exrop Td. 
Itaque scite et lepide iocatus est is, qui iactabundo Fimbriae 
occinuit: o) yp 9v "Exrop. 74e. Supervenit seiolus, qui per- 
didit omnia. 

Ád pag. 70. Forma, quales sunt Ooxoüvrs, dxoAcuÓoUvTE, 
vAuÜÓvrE, A»véíyrc, restituenda est CLEAENEXO in SrTOBAEI 
Fiori. XCIX. 2. 

Av» yàp ópyX T'sie évm puse TÓmOV 

é&AÜcvra navim volg iwouci yiyverai. 
sensu cassa haec sunt. Emenda: 0073 

éAÜdvre punviay Tolg Éwouci TixTETOY. 
simillima sunt CRATINI apud Prvr. in Pericle.c. 3. Zracis xol 
Kpóvoc &AAMÓAOIT! Quiyéyre [uéyigoy TÍxTETOV TURAXVOV , 0y à4 Xc- 
QaAxyepéroy so) xaAoUcIV. 
. Kiusdem: farinae atque regzmréov, quod pag. 80 notavimus, 
est quod apud STRABONEM legitur. XIII. p. 622. ozeAMéeréov. in 
verbis coU 2*5 xspuxog oUTw Qsypyouiyov üTÀ TÀG S$0R6 UTÉA- 
Ü eve ixmso ey AOyov óc Kupuxlov ox eiaüavopévay à £y Toi Op opaig 
Üzà rà; goàe ÜTEAÜsTÉOV, ÀV MÀ cwpjvw . TI; xüTOIg Qià xX«- 
poyarog. Simplicissimum est corrigere ozzAÓeiv 3éoi. 

Ad pag. 81.: Locus PLATONIS legitur de Legibus XII. p. 947 4. 
iepéne Ré) mRyTXG — Gpyiepém Ob & évz xaT. éviavTÓy, alii dpyjc- 
péuv: verum est Zpyié£peuv. 

Ad p.84. PnRorius AeUcÓx: Aéypoucis oóxl AodecÓmi xoi 
Aeüpoevog ox) Aoudpevos. "Apsopavse. . Passim videbis in 


361 


hoc verbo formas antiquas et probas a scribis tentari. Saepissime 
apud AnRisTIDEM qui £y voi; ispoig Aóyoig ad fastidium usque 
commemorat quam saepe laverit, formae deteriores Aovópevos , 
AoUscÜai , $Aoudpauv , et AeAoUaÜxI, AsAovpsévog a librariis invectae 
sunt, vide DiNponr. ad p. 274,18." Negligenter BaBnius fab. 71, 8. 
TpocuTX Ó cüTOy É5éAoUE XXÀ xv5u[ae. 
namque vice hoc veteres dicebant, et 2£éAcu debuerat dicere. 
Ad pag. 86. NíQew scribendum esse, non vel enn confirma- 
bit PuoriUs Nia (scrib. Nia): pAAxXpAR x mpTW CUAAMM(OR 
ómóre éml wieroU TáTTeTXi! XA) Éyiqpev xxl dviósn 9 yii. EiA- 
A&y et eaa: et composita saepe apud I[zsrcHiuM leguntur, cui 
redde eicíAAety: eladyem , eloeAxUveiy pro elouAeiv, et £1 AA e1v: 
éxxAsly pro iEeiAeiv, et xaTÍAAsiV pro xzreiAeiy, et auvyiA- 
AÓueva: cuspsQógevm pro cuveiAdeym , ek ocuviAag: Guyei- 
AXcxs pro cuveíAag. Vera forma conspicitur nunc in pulchro 
EvniPIDIS senario de Sphinge: 
oüpày bmiAac! imb LsovrOmowv (Qàoiv, 
ubi in libris est óm4AA«cx et óm4Axc , verum vidit VALCKE- 
NARIUS in JXaír. p. 193. ARISTOPHANI in Zlanis vs, 1066 pro 
Baxioig mepieiAAdpoevog redde zepiAZpeevos ex PnoTH annotatione: 
TEpIelAAquEVOG: TEpieIAWO A ,6V0g, quod ex illo loco sumtum 
est, ut centena ex ÁRISTOPHANE vocabula in Pnorü Lexico 
sine poé&tae nomine explicantur er antiquis Scholiis, quae 
nescio unde PHoTIUS nactus est multo meliora nostris In 
EuniPiDIS JZeleno vs. 452. 
& LX TpoceiAel weipm uxo déc (Ma, 
legendum arbitror 44 zóciAAe mpm. Vide PmHRYNICHUM in 
Brkkrnr J£necd. I. p. 19, 14. | 
Ád pag. 91 addo exemplum ex PrurARCHO, quia locus dig- 
nissimus lectu est, ex libro de Solertia 4nimalium p. 965. 4. 
KAeopév4c 0 (QmciAsUg crmpk ÓTov cüOoxipoUvrog xpodjuamToG 
éperwÜclg &i p Qiverei omovdmioy ixéAeucsv éxslvoug cxomeiv, 
&UüTÀV yàp éy TleAozoyysuoq Tv vov Every. Emenda zórós yap. 
Àd p. Ill. Móvo; eodem modo male. irrepsit in PLATONIS 
libr. X. de Hep. P. 604. 4. TÓTEpoy BAAAO) müTÓV olei TÍj AUmH 
paysicüui Ts xa ávriTevely Ürav ópzrai Üm0 TÜV Ópoluy 9 Ora 
éy épupia [uóvosg] «óróg xa€'  amürbv yiyvwrai; ubi alii jedvoz 
a)TÓc, alii zórb; pvo; exhibent, quo novo indicio fraus patet. 
26 


362 


Ad pag. 122. In Hzsrcmio v. Zxóri0; laudatur Mapeóac dv 
TÀ 'Ix2; pro £y cii mpóT4:, quod scriptum erat éy cix". 
Multi errores huius generis in PoLrAENO commissi sunt, ut I, 
45. 2 Ay3pxs pro &yàpms Ouxxoclous (&vàpzs c') et 4, 5, 1 z7ó 
TX&A&VTGV pro dzà cvpiuxoclev TaAXvTOV (imà v' Ta4AZvTOV). 
Imprimis ridiculum vitium latet in 5, 23 3«£Zpeyos — eaAzty- 
xTXg Tptcig xx) oxadc $9 MovobUAcu;, ubi Conaés 5 expunxit. 
Ego vpe/; expuncto legerim exxQàs óxrÀ movefóAovsc. Apud 
eundem legebatur 2, 1, 11 2voiv cuépaiy o0ày. &vicuc pro iv 
dyjozc , iy uid dvócac, quod VALCKEN. correxit ad HxRop. IX. 15. 

Ad p. 123. Verbum ézixceiv reddendum est EuNaPIO p. 24 
Doiss. zpolepívus «Tác t4» xUxxa TQ AlyumsTig xci Tbv wWpru- 
pévov ofyoy xara eopstvX4e — piv TÓ Üspuày vOup émi(XAETV 
xrí. Üorrige xzraxezuévue et imixeiv. Futurum ézixéc legitur 
in. ARISTOPHANIS Pace vs. 166. 

o) xcTopUieig || x&viQopáceic Tüo wie voAM, 

xámiQursUcsig ÉpmUAAOy Ayw || xal püpov émixEIS 

Futurum éyxi»s est apud DgwosrHENEM p. 407, 16. c) yàp 
éya xpivouci TQupepov 000 éwywxsi uerà TxUÜ UOwp o)3c)g ucl. 
Futuro zgaso utitur PLATO Comicus apud ÁTnEN. XV. p. 665 B. 

vimTpow vapmyiwy Ípyoumi: xy à mxpaxopXcwy. 
Futurum 3ixy飻 reddendum Drowrsiro Hanrc. VI. 62. 5 müv 
Quyabuw iexie o0 moAbv dwÜÓEEe: wpdvoy — dvzpyla Ts abrols 
Oz; sixóg, xal cci; ix Tij; Àvupyiac ipuwscoUcA Tuy Duxyéei 
xai SjiuAUe: TÀ DovAsUpmTa. Quid futurum sit Appius Claudius 
demonstrat, non quid fiat: corrige àjzse? xai 3iuAUcei. Forma 
àixxs, invecta est a Graeculis, qui mAZem, cvésw, 3e et 
similia de suo dare solent, ut apud DroNrsiUM ipsum XI. 31 
cuv sey et dxpéeig vitiose leguntur. Futurum yé«e etiam apud 
seriores.occurrit. Hksvcntius xo co yeíoo (lege xavraxaxpóco): 
cuymieo, Txzpzbu. Qui xe et xiva barbare pro wée dicere 
coeperunt, iidem x;$ et xecüucv scriptitant. 

Ad p. 128. Non melioris notae est forma xaraexe3aceiy 
apud PHorIUM in v. pro xeracxeózwywovzi, quam imperile ex 
xarsoxe0dcaro finrerunt. PLuTARCHUS de viriute 4flexandri 
p. 340. x. negligenter íerzpQiétoveir scripsit, et. uevuuqiate 
de Pythiae oraculis p. 406. x.  Nihili forma est 3aíe et 
üxiczi, quam  Lexieographi afferunt, pro 3a/vug: et 3aí- 


963 


vugai, cuins unicum exemplum est apud MarRoNEM ArHew. 
IV. p. 136. 5. 
TÜ 0Í y' ZGu(opociq uoi 8boEsvy 

ey, 3v Baloyrzi páxxpeg 0eod miiv idyreg, 
at tu corrige 3xívyvrzi. lllud enim significat Oizpepitovrou , 
partiuntur. Corrupta Hzsyenun glossa est xav x3£3a621: xaTe- 
Qiéfperai, xaTxUsuépiezi. Confundit enim xzre313ee21 et xxa- 
óéóncai. KamreDwoscpumi et xaTw2oécÜwv respondent apud veteres 
formis activis xzrs243oxa et uwréQayov: sequiores xxra(é3pupuou 
el xaTsQpáÜsv dicebant et xzczx(jéBpuxa, et formas auliquas 
corrumpebant. O4r/753:505. iidem stolide in 0piz53écaros depra- 
vare solent, quia unde fermatum esset nesciebant. Reddidimus 
LuciANO xar:2e00dvxi — xaraQayay pro xazradxcütvxi — xaTz- 
Qz«ysv pag. 80. 

Quem errorem notavimus p. 135 in xai OiyysTe pro xal 
&yxXxrs prorsus idem deprehenditur in libro SrTRABowis IX. 
p. 415 in verbis Qaejnux3v 38 weidó Aédyousy Órmw tüepysoilaug 
Qéposc: xal 01ày ociv iQ X (GosAcvrxi.  Rectissime KRAMER 
vidit pannum hunc esse. STRABONI assutum er nescio quo so- 
phista, at iste, quisquis est, dederat Qépuci xz) Xywciv, ut 
paulo ante Zyovrec àp' & Qo/Aovrai, et in notissimo (pem xa) 
&ysiy frigide et pueriliter lusit. 

Ád pag. 1387. Foedius étiam quam in cpiZoo, et émpizmo 
(et xipvXoÜmi, mTEcÜXI, xixpXRaÜz:i) scribae peccarunt in libro 
PLUTARCHI noz posse suaviter vive secundum Epicurum p.1099 c. 
'AAéEaybpog dOiAdLevoy vpeavra cep mwmibw» s pisiTxi ixpy 
4iwce Tío émiTpomÜs osa: XEmenda s mpíyrai et puxpoO. et 
&mosícxi. Non assequebantur homunciones, quid sibi vellet 
coniunctivus in & zp/4r4i. Eodem modo in re eadem grassati 
sunt apud HxRopoTUM, cui redde V. 43. cfyero wopwoópsvos si 
ip ém" Xv céAAsTOI piv pro sb mipiai et V. 07. éypuewpid- 
Cero & Éx(dAor Tv "AÀpysov accipe a DoBRAEO cj ix(dAg, qui 
et V. 124. pro égevAeUero — eire ép Zapóà wor eire dg Mig- 
xXivoy optime restituit &». Recte legitur I. 76. 26 7à xpxedpiz 
ErcspmTES 8b cpaTewrxi.  Mecepit Diwponr Dosnari emendatio- 
em V. 82. ésporsov xóTepm mMAxoU moiéuvTx) 4 AMÜcu, ubi 
libri omnes zoéovra; servant, et. VI. 85. émeipyuoopcvos TÜ wpg- 


gWpitv cel 7oiéy, ubt Codd. zo? et voreig exhibent, et VI. 135. 
- 26 * 


' 364 


imswmoy 88 Émtipwcopuivoug el xaTxxpácoyrai TW4V UmoLAXopoy TOV 
(sv, ubi optimus Codex .rchias xaTxxpácovrxi: servavit 
solus, 
.. Ad p. 138. Verbum óozooveiv, quod PuRyNICHUS optime in- 
terpretatur, ab eo sumtum est ex ÁRISTOPHANIS Jfcharnenseébus 
vs. 842. 

o08. à^Aog &vÜpoc uy DcTOevov ce mWoxvel TI. 
cuius verbi duas interpretationes Scholiastae proferunt, alteram 
vanam et falsam, alteram veram et certam, sed minus perspi- 
cue et diserte scriptam, quam apud PmnywiCHUM est. Ápud 
PunywicHUM quoque, ut apud PnroriuM, permulta leguntur ex 
antiquis in ARISTOPHANEM: Scholiis expromta multis partibus 
meliora iis, quae nunc circumferuntur. 

Ad pag. 141. Quemadmodum AI et N confunduntur, sic 
interdum pro N in Codd. AI scriptum est. PskuDo- AnISTOTELES 
cep) ÜÓmupumciuv &dxoucp4Tov cap. XCY de antro Sibyllae Cuma- 
nae scribens addit: ro)rov 2B Tüy TÓTOV AéyeTXi xvupicUscÜan: Dc 
Ascuxziigy, unde mirifica de Leucadiorum colonia olim illuc 
deducta docti homines commenti sunt. In AC TKAAIQN late- 
bat AETKAN(QN (Aeuxav3vy) , quos nemo partem agri Cumani 
aliquando occupasse mirabitur. 

Ad pag. 151. Manifesto errore xAzuUé et wAxvig confusa 
sunt apud PLuTARCHUM de Genio Socratis p. 583 x. co 02, 
TüT:sp, MiAWciav xw AmuUlx, Tí OB [uwTp) cXpxAOUpyüy Qyxco- 
4u&0n suTGVIoV, et de Jlexandri virtute p. 380 c. "Aplevrzcy 
ÜxupaCouci Ty Zuwxpmrixüv, OTi xoà Tpi[)owi ArrTQ xol MuMwcía 
XA^mpi3i xpupevos 9r dpQoripuy éráper và. edo sov. Utrobi- 
que cultus elegantior et mollior significatur, itaque xAavíàz et 
xvA^aviài emendandum est. 

Ad pag. 153. Adverbium Íxoyr| vitiose legitur in lepido So- 
.PHOCLIS dicto, quum senex admodum in iudicium adductus 
esset, apud ÁnIsSTOTELEM in ZüAeforicis IIT. 15, XoqoxAsc Ku 
TpÍpsv, oüx, oc Ó Quin(QRAAuv Ey, iva Boxij yipov ZAX' E dyay- 
x46. 00 yàp éxovTl elvui müTQ iT4 ÓySoWxovra, SOPHOCLES, si 
quis alius, 'Arr:ixisi loqui solitus, dixerat éxcvzi. 

Ad pag. 163. Ut apud XENOPHONTEM cxcUs pro ex«uyv irrepsit, 
.odem modo, aut etiam peius laborat locus PorvAxNi 5, 8, 2. 
Aem Tlyuo TX4v i0iay qoAXy  aTcoÜÉNsvoc. xxl Am(jby müToU cXxsUM 


965 


xxl Qoprlov E£UA«v dpdposvos émi(Àq Tio vede, ÜORAGS TÀ müroD 
cxcó4 infeliciter admodum, nam vera lectio est Ax($y vaUrov 
CX&UX9V. 


Ad pag. 194. Quam incogitanter librarii confuderint A:, Av. 


et (, luculentis exemplis ostendit VALCKEN. ad 4£doniasusas 
p. 226, ubi videbis Zjmoy scriptum esse pro ZAuzov, eia pro 


Oépux, &pruAia pro &pruma et spruAmnedvos pro 5sprupuévog (Spru- 


évos). Kappa et xxAvipai confusa vide in PonsoNi1 4dversa- 
rüs pag. 645, ubi quod vir summus emendavit ézrixzAsiae éri- 
zAdp (pro &rixZuizc) diserte in Marciano Codice scriptum est. 
Eodem errore apud SrRABowEM IX. p. 391. libri exhibent à 


de mapemépumop.ev pro &Q' 3emep àmeAimojsey. Similiter N et AI. 


permixta esse vide in ScHAkFERI JMelelem. Crit. pag. 95. Quid. 
eo homine facias qui pro iy £3ov potuit &iz3ou scribere? Plura 
dabit BAsriUs Comment. Palaeogr. pag. 723 sq. 


Ad pag. 201. Saepe clA4&a! et composita in e/A3i«uzi. de-. 


pravata sunt. Duo exempla ex Porruck subiungam.  Editur 
IV. 154. uirpg coxiAg TXV xeQaAWN9 xaTslAwmTTAX4: manifesto 
errore pro xarelAx7a:, et $191. ££udev 0à ruAuDeL capxi xaTei- 
Awpupévoy pro xaTeiAupévov. 

Multa sunt vocabula, in quibus librarii solemni errore con- 
sonantem duplicare solent, ut in 44£AAs: pro uéAei, xvicsa, vi- 
Ónccis, SixÓpuAAETv, KwQuccdg, 'Epmvóc, aliis. Numquam id 
vitium, quod sciam, plus caliginis offudit, quam in loco Dro- 
Nysii Haric. III. 41. Sevrépo ' Ücepov érei ví TÀV. Obyigy- 
rxyRy xxTXAUCAVTRYy A6 AonjcavTo mois &)Ti» &voxwAo xxi Tàg 
&AAae dEw)vruy daoAm(leiv mdAsic, Qv dm) "PgaiAcU BaciMas 
xauÜ' óüpoAoylac &mécwcay iírépav Tiüermi Tpüg müTOUG AV epi 
vXi; 'AAxig (Vaticanus cp; vZX6 £AAa;) — xal rà; &AA«9 
TÓAsiG éE Éxsiyou. xareixsy dvapuQiAdyse. Male duplicatum A 
omnia perdidit. De sa//nis ad Tiberim bellum hoc gestuin est. 
Veientes salinas recipere (ro)e ZA«c) volebant, non reliquas 
urbes, quae nullae erant. Emenda vo$6 4A«6 &Eibvrov &ro- 
Acev, Gy él PojuUAO, — &méc4oay, tum cep) obs &Aaxs et 
xx| ToUG X&Aug dE ixeivou xmTeixcv.  Confirmabit haec Pru- 
TARCHUS in Zbomulo c. 26 de eadem re scribens rà» vapX Ty 
ToTXÓV éxgayTeg &AomTWyicv, sed optimus fideiussor est ipse 
Dioxvsius IL. 55. 3ixac ó 'PopüAMos müroic (Fetentibus) émiTí- 


966 


Üuc1 — TrÀV CA&RV &cogávol cRV vTxpÀ TXÍG ix[joAxig TODO TOTX- 
poU, ubi iterum. Codex. Faticanus 7v. 1AXwy. 

Ad pag. 215. Corrige obiter in eadem re Pollucem... 49. 
.Uüxrt TÀV &oX4v éxxaÜdpxyrsc, ubi Codex À. vov juzov pro 7v 
&c«v, quod Zce;y scriptum oportuit. 

Ad pag. 216. Legenda ad haec est festivissima narratiuncula, 
quam STRABO amans talium lepide perscripsit XIV. p. 658. 
xiÓzppocU  imiDeixvuusévou (dv ."'Imeg) Tío; wl» ZxpozcÜmi w&v- 
TX6, 06g 0 Ó xGÀwy Ó xuTÀ ThV iyÜvoraAay éxbdipyuoe xocra- 
Avrüyrxg dxeAÓeiy im) và ov mA«w ivàg SucxüQou. Tbv oiv 
xiÜmpgoiy crpocidvrm EkmSlv .Ürw. 9. RyÜpeomE, TTOAANV GO) N&puU 
olx Tijg "pc jue Tijg xa QuAOMOUCÍnc. Ci [My yàp EAM Auc 
T3 Xxcwvog dxoUczi Guwidvreg olyovrat. à 3i, vl AÉytie; Ew. 
2à4 yàp Óó xdicv yóQrsers sixdyreg 3é, &Ó cor ew, Eq 
xxl) Gvacac dTÉAÓE xci &üTUc., ubi supple XATANITÓVT RS i riva) 
&msAÜeiv ei Zum TQ TOU X&9YO0S GXOUGOL. 

Ád pag. 239. Nomen Mixv/2os occurrit et in iocosis versibus 
CRarETIS apud PLuTARCHUM de vilando aere alieno p. 830 c. 
sed alio modo depravatum.  KEditut:' 

xal uu MíxxUuAOV siceióov 
vÀy dplgv Lalvovre yvuuaika Ts cvyEaivousay 
Tüy Aly QueUyovrag &) mivij DwioTiüTt. 
ubi scribendum et supplendum arbitror in hunc modum: 
xX) [v MuxUASV viceióo (xpaTép AAye Éxovra). 
ex notisiumo Homerico versu: | 
xxl uu 'lTàyrxAoV ciceiooy xTé. 

Ád pag. 247. Ut x4zre solet multis modis depravari, sic 
affine verbum AzzTc« saepe a librariis est obscuratum et in alia 
omnia reficium. [n PraTowis Comici fragmento apud ÁrnE- 
NAEUM X. p. 424 4. 

xu&Üoug 0coug $xAémTsÜ ÉxagoTe.. 
male B£RGK éxAezrérsv rescripsit, ego &xA&TsÜ' Éxagore verum 
esse arbitror, ut in ;Zcharn, 1229. Zubsty ébéAzd a. Perfectum 
AéAa Qo, exslat in ARISTOPHANIS fragmento apud ATHEN. XI. p.485 A. 
T0 à mium AAmQug Toiv, GvaE BiomoTX, 

unde corrige stupidum errorem in Puorn Lexico commissum 
AfípMQus: méTUXX; pro A&€AADAC. 

Forma est Aaijvz:, unde Aazoopxi et éxmioopuai, in qua 


967 


olim magistri el scioli turbarunt, derivata a Aézo, éxAémw, ut 
qaAAuvai, Oapava.. Pro A£ze sequiores AemíG;w dicebant et 
ixAemitew Qi pro ixAézsi. — Reddidi olim HiPPocRATI éxAz5- 
c&rc, ex EROTIANO pro mahifesto interpretamento éxAszI0ÓSoeT aA , 
et Hzsvcui0 Az vai: Aemioüiyzi pro AmicÓfvau. EBOTIANUS 
v, dkAanmTMOETX! ÀRISTOPHANIS loco utitur, quem adhuc pessime 
corruptum circumferri video: Qwuais oiv éyà (Qporüv. &mavras 
inam. certum est Qux; o0y natum esse er Qwpu)oy id 
est Qu oby non Qu" oóy id est Qujais obv. — Viti igitur se- 
des est in secunda dipodia et 
Quw' oy dyà 'x ToUTcU (perooe AmAwvTae ÉxAaTÜVOL, 

videtur a poéta scriptum. 

Ad pag. 254. Plusquamperfectum pro aoristo evidenti emen- 
datione reponi potest apud EuNAPIUM p. 48. ó àà 50w niv cic 
pxxpdv Ti yüpze áQixero xal rÜ cpm Éxauvsv. Quis non 
sentit ZQixro requiri? — Foedissimum vitium in PLuTARCHI Pe- 
lopida cap. 80 SixTENIS quamquam admonitus tamen non sustu- 
lit: oó yàp X*pépa 2ixro TÓe '"Acixe 5 90fx, quis non statim 
. corrigat 2/izro, quod SCHAEFER praecepit ? 

Ad pag. 266. In SrRABoNIS Joco VI. p, 270. oix éd Üxvpua- 
Cuv Tobg Ópüvrug &AAwe yó T«$4 T To4de KRAMERUS male 
sprevit certissimam CoRais emendationem Zuecyézus. 

Ad pag. 256. Felix MiiwkEkIt emendatio p. 256 xzrZyAevTa 
pro xarà yA&TTa9 certam salutem affert loco Diowvsr Harc. 
wep) T&v Gouxudidou idueuX Twy p. 162 SyLB. DEMOSTHENES, in- 
quit, Gouxulilou QxAu«TA4; éyévero wap éxeivou Am()Rv — Tv 
dEeyelpoucay Tà TX OcijrwyTm, v0 0à waTÀ yAGRCOXV TÁüg 
Aifsug xal Eívoy xal monmrixóy mapéMe. (uis non statim videt 
TÀ 9 XATQy AUG TOV emendandum esse? 

Ad pag. 258. Quod sapeixare pro T&pukaTse COrreximus, 
idem plane vitium apud STOBAKUM est in Zaleuci legibus Z/7ord, 
44, 21. oig &pyuxaciv ol. vópsti jeréx;eiw Tis moMTelzc , Codex A 
épíxaci: utrumque barbarum est, emenda £jeixxcry. 

Ad pag. 264. Uc et masov Graeculorum socordia permutata 
sunt in Danni loco 27, 6. 

X à QpUvos SdpaTa 
Quo&o' éauTWV , &i Tol0UTOV Wy Üyxq 
Tó Ggov. | Ol 8à uurpl: mxUe quM piu. 


j 368 


Ex Vatano Codice edidit FuntzA in Zab. [esop. p. 154. oi 32 
73000 (4M T0100 Lijrep, unde malim apud BasRrvM legere: 

TÜ (gov. Ol 8E mcaUe p plos, prep. 
ut saepe duos spondeos in ettremo choliambo ponere solet, et 
ei ToccUTOV "v Üyxq pro voiUTov. 

Ád pag. 266. KeraAxpRvouxi pro xzrzAxuave, quod 
apud sequiores omnes saepe legitur, apud veteres barbarum 
est. [taque vitium alit HeRoDorus V. 55 rz 3à XAAo 0 xaTre- 
A&(dovro obTwV pwW4pxv oncopuci, expunctis duabus litterulis 
male repetitis lege xzréAx(ov. 

Ad pag. 2783. Locus TmucYpipis VIIT. 109 zac péppourxi 
xal) TXàg Oix(0oAAe GoAOyX4csTX) secundis curis mihi retractatus 
. meliorem correctionem admittit hanc: xx) 746 S9ixQoAEc &mo- 
AjceT&i, quod verbum in hac re certam sedem habet et 
(quod rem conficit) cum ZroAoyeicÓz: saepius confusum est. 
Purgare crimina, diluere proprie &moA/ecÓzi 2c alrlue, TÀG 
àix(9oA&g dicitur, aut simpliciter ZoAJscÓa:, si non apud iudi- 
ces res agitur. TnHucyD. V. 75 xa) riw airlxv dmeAjeavroO et, 
quod plane idem est, VIII. 87. QevAómevos ZoAvecÓx: pc 
«Toug TÀc Jia(joAdg.  DkMosvnkNES de Hhodiorum:' libertate 
p. 191, 10 cuuQ4eera: yàp Opi rào mxpà Tv Dim xAMÓVTOV 
vci» mA *4u» (QAacQubias fpyo AoMUomoÓxi.  DioNYSIUS 
Har:c. II. 69 70i; Epyoi; &voAUoerai 26 Qix(doAzc. Vl. 59 Zvay- 
x4v ópÀà xpo amoAUcxucÜxi Tàg XXT ÉuxvTOD Oim(QoAxce, et in 
fine capitis 746 épauroU Six(joAAe dmoAUopuxi. — Graeculi hunc 
usum non retinuerunt; itaque SUIDAS v. ZzoAvdjevog PoLYBit 
locum , in quo est &zoAvdevos rà Six()oAZ5, ita interpretatur, 
ut dicat esse pro ózepaoAoyoUpevoc. . Hinc. factum est, ut in 
Veterum scriptis d70AoyeirÓxi: pro dmoAvscÓo:; male irreperet , 
ut apud Hxnoporum VIII. 59. ó 33 ZmoAvóuevos ÉQu, in uno 
Codice est dzoAoyoUpevoc , sic igitur THvcYDIDI reddendum est 
(mas wépwperoa xal Tàe Dux(doiàg dmoAUcETAL. 

Ad pag. 274. Ex hoc dicendi genere cicfjA0ov cic óZc emen- 
dandus est et explicandus locus apud ARISTOTELEM in ZiAe- 
loricis III. 9. 9 «eig Yleifóandy vig eme xo AuxdQpova. dy 7G 
Xuxaswgig:  Obror à' Ope obxo) pu!» Üvrsg émAOUV, dAÓdvreg 
v ós uus idvqvrai, emenda siceAÓdyree O' cic Ups, odiosis- 
sime dicuntur et rempublicam pretio vendidisse, et £m zudi- 


369 


cium adducti , postquam rei facti sunt, iudices pecunia corru» 
pisse. 

Ad pag. 278. Sigla praepositionis x«r£ et .male lecta et 
omissa est in eximio loco incerti sed doctissimi Grammatici et 
Antiquarii in- Lexico Rhetorico, quod Pnorr0 subiectum est 
p.667 Ponsosi, qui in voee Eic«yyeAÍlz praemissa sententia 
CakCILH (nam legendum est abr, ni» obv 95» KamuMou 3dbam - 
pro Kixívou et in praecedentibus xau» pro xowóv) et THEO- 
PHBASTI haec addidit: cvvopoAoysci 85 Toig TO Oeodpasovu clTe 

A 
OsuicoxAéR sionyyé 9» cdoxyyuAas Kparepóo Aec(QoT45 '"AAXpuxi- 
«vog 'AypavAiÜcv, quae sic sunt emendanda: 4 xerZ G«guco- 
xAÉdue s&imayysMam, 9v sioWyysAse xarà Kparegüy Acc(QuTwG 
'AAxjeiavos "Ay puAlÜev, quae sumta spnt ex CRATERI 1o/o- 
(«civ , de quibus diligenter scripsit Mxiwzxius in Zpémeiro I 
ad SrEPHANUM BrzawTINUM p. 714, quem hic locus fefellit. 
Est autem permagni pretii hoc CRATERI fragmentum. Ostendit 
enim unde PrurTARCHUS sua sumserit in ZAem:sfocle cap. 23. 
Ó 3i vpadántvos cürv .mpoDeclag Asu(üdrue 9»  "AAx[xluvog 
"AypaUAuÓcev, qui permulta alia ex CnATERO sumsisse- mhi vide- 
tur, Corrige autem Aco(dorwe — ' AypuAMiócv, . nam. haec est 
sineera nominis forma A«swf9drxc apud Iones et Átlioos, Asá- 
TX; apud Dores, ut yeepérpye, vapuétpze, Asuxüóye et Aaxás 
9xc, AcüxpiTog et Adxprrog, Asuapyus et Aaipyoc, Aeuctéyua 
et Aacófy4; et alia. Quem regem Spartenorum Hanoporvs 
AeofoTwy appellat VII, 204, eum sui cives AxQvra«v dicebant. 
Puerilis est observatiuncula PAvsaNIAE IIL 2. 3 'Hpóoorog Aec- 
Qérwv e] (male pro aoTQ) Tidera: T0 Üvoua xai o0 - AaQrav. 
Sic falluntur multi , qui 'Ecia7ev appellant Ionice 'Icsajov. Vitiose 
in Jellenicís lI. 11. 18 ev 7G Zpuosii A«ory editur pro Aa- 
Bára. Nomina propria hominum et locorum servare solent 
apud Athenienses dialectam nativam. Apud Tmucvpipxkm VIII. 
65 recte legitur Eevoavriàa, IV. 119 pro 'Egu£ióaíóm lege 
'Epu£iAnióa, VIII. 6 pro MeAayxpgi8ou corrige e Jossiano codice 
MeAayxplóx, VIII. 62 corrige AzpxuAjóx pro AepxuAiMu et 
VII 5. Z6sveAaióm pro ZóeveAwiS9ou et V, 560 'ApxeciA« pro 
'ApxeciAZOU. In libro IV. 56 pro 'Adpodicia SrkPRANUS ByzaNT, 
in'libris reperit 'Adpoàiriz , et pro Mey, IV. 45 restituendum 


9370 


esse Melaya ex STRABONR apparebit VIII. p. 374, ubi emenda 
MeÜZvu pro Méfzvyz, et eadem opera apud PausaNiAM III. 1. 
10 et III. 21, 2 IleAAZya et IleAAavay pro IMéAAzva et IIÉA- 
ARVAY. 

Ad pag. 280. Addam tres locos STRABONIS, ubi Zx et eic 
scribarum socordia confusa sunt. Lib. VII. p. 301 graviter 
queritur de moribus aetatis suae corruptis luxuria et avaritia, 
ó xal" djs Qo, inquit, eic mdvras exedóv vi Quxréraxe Tiv 
vpbo.TÓ weipoy psTA(QoAXv, Tpud?v xai woovàg xal xaxorewvlag 
elc mAcovebiug pupims pe TxUT' émXy9v, ubi ConRAés pro eic 
reponebat xa/, at tu lege ix zA«sove£[zc, et idem redde PrATONI 
de Legibus III. p. 677. B. &àmeipous Tv &y Tolg &eeoi mpg 4AMA- 
Aoug .xxavRv Ex Ts Asovebima xmh QuAovsiximc, ubi editur 
el; Tt. Sine vitio legitur in Convéwo 188 B. ix wAsovefim 
xal) dxocuíuc. Secundus STRABONIS locus est. VIII. p. 387. éx 
9B TOv Pucüy X4» ó MUcxsAAos; Ó Kpóravog oixiguc. "Pme 
civium nomen est, ut AsAQve/, quamobrem scribe si; 3à vóy 
'PvrGy, Hinc facile est videre. libro XI. p. 513 pro ei; éx 
qüv d&-oDpavrov expungendam esse praepositionem ex ditto- 
graphia natam. 

Ad pag. 288. 'Acdc et abTÀ; eodem modo confusa sunt apud 
ipsum ARISTOTELEM in Po/dicós IL, 3. 32/ £vBeidy TG» yvuoiuv 
sroAiTOV zroy0UyT O4, TOM TXG TOUS VOÜoUG, cüvrOnoUVTEeg D ÜAOU XxTÀ 
pixpy mc 4pmipoUyvTA! TOUG ÉX DoUAoU pO xu) OoUAMG, EiTE 
TOüg mà yuvaixOV, TÉAoq O8 Óvov Tovg éE ÓuqQeiv abTÀV 
mo0AÍTae co0U0ciy, emenda caparroUvro: pro wapaipoüyra) et 
é& auo eov... 

Ad pag. 287. Non minus ridiculum emblema pertinaciter 
haeret ip. EuRIPIDIS .Zndromache vs. 240 sqq. 

EPM. oix xU cioTü Kümpiog dAyYee: Tipi; 


ANAP. rÍ 9; o) vuvoi£) vaUTa "pTA TAYTXAOU; 
EPM. yz. 


XX4AUG6 ye mpup.évzigciy* e) 08 uM, c0 XxxAA. 


Locus vel sic satis scurrilis est et a Tragoedia alienus, ut non 
petulans aliquis Graeculus interstrepat et de suo Na/ interponat, 
In Comici fragmento apud PLuTARCHUM in Consolatione ad 
Zfpollonium p. 106. 4. 


371 


TÍ 00V TTAÉOV. TOIOU;4EV 5 OUSÉV. 9) AUTM DO Eyei 
Gorsp rà Oívópm TroUTO XXpmÓy, TÀ Ouxpux. 

Respondit lector aliquis o03év, quod quamquam inepte abundat 
et. versum .iugulat, tamen nemo ausus est eliminare. Difficile 
est sine risu legere in STOBAEI Florileg. IV. 47 oratorem haee 
dicentem: ToUro yàp wüTGV xoa j&dvov Tj "rpoxipéct) TpÓGESIV 
dyxüdv [omsp écl pméyicow vOv xaxüv] .Óv: wsp) àv wpdmToUc! 
xauüe xa) mappuci&tovton , importunus : rionachus, ut vides, 
suam sentenüam interponit, quod saepius in utroque STOBAKI 
opere factum est. Admirabundus aliquis adscripsit ad pulcher- 
rimum locum. TxLETIS V. 67 pag. 162, ubi morituri Socratis 
constantia laudatur: 5px ooAd xal maidelay. 5«speis 90 xiv AAAOV 
lówpey reQpixujsev, et post pauca Tax »^ Xv xai xuv Tic kv 
xeiuNbciu, et in fine jpe maidelzv. Apud Dronysiuw Harrc, 
1E. 13. sériba Constantinopoli adscripsit 8. 2) oj vv xoTécwsav, 
quae verba pessime DioNYsir orationem mediam dirimunt. Non 
minus perspicuum est VIII. 49 ab aliquo sciolo esse adscriptum 
[ixavà» mwapalemy Ma xal cixsiov], quod mirifice locum turbat. 
In PrurARCHI vifís magna emblematum copia legentes ludifi- 
eatur. "Nonnulla expromere iuvat: in 7/eseo cap. 18 xzré- 
fQauvey ÉXTY pus  [ém) (dA ueroy] Ieatiyou Movvuyi&voc , po- 
tnitne- ineptius quam illic inseri ? eap. 38. rer obe dy polis 
&moAn[jsiy, ut apud DruosrHENEM ostendimus ret natum ést 
ex Oxirer dd est. direi et erpungendüm est dàmoAxQsy. In 
Lycurgo cap. 2. yeyopuéywy O8 ópxivy [OpoAoyiGv] et cap. 8. 
T0); 8b rGv Ópav&v [OxweiAÉwv] émiTpÓzOvs Aaxebaipóviot IIpc- 
óÍxcc Ovipatov. In Solone eap. 28. &Q' óvov éEixyeTro [xal 
jvvarüg *w] TÀ Quvi Qüeyiduevos. In TAemistocle cap. 6. 
xci ToUTOV [xc mmibao m)ToU] xxi vivos. Si dubitas confir- 
mabit te DkwosrHENES p. 122. Ibid. cap. 12 4z3 v0 xara- 
spetxros [RwwÜsv cfe veo] SixAéyecÓx: et cap. 1& £y [rpzyq- 
9/4] Tlépozu. In Pericle cap. 18 male editur in CnRariNi 
fragmento: | 


ó cxiwoxéQaAos Zug 00s mpocépseTx! 
IlegikA846 TQlielov iz] TOU xpawiou 
Exuv émeià4 TOUapaxoV vrapolseran. 


male MziNEKE 5j et ó IIepixAégs metri fulcra addidit, — Lege: 


972 


ó oxivoxlQaxAo; Zeug 00s 
cpocépyeTrai TqÀsloy iml TOU xpaviou 
iyav xré. 

Insulsum erat iocoso nomini addere verum nomen. Apud 
PorLuckM II. 42 BEKkKkER festinans edidit éyivoxé&QzAov 38 Kga- 
vTyog Tüv YlepixAém ere pro oxivoxéQaAov. Kadem ratione IIe- 
pikAig inepte additum est in PrLaTomis Profagora p. 320 A. 
à amüróc eDrog vp [IlepukAsc]. —Moriturus Pericles dixisse fer- 
tur cap. 38 oU) 2i igà rv ldwrev 'Alwvaluv péAny iparioy 
cepieDaAero, absurdum est participium Zvrov,, quasi vero quis 
epi TOV 00x Óvrov hoc dictum esse putare posset. In ONT.ON 
latet TOAIT(QN, emenda rà» zoGov et 'Aóyyaiov erpunge. 
In 4lcibiade cap. 6 dele Zvazsitoyrec, quia óc cum accusativis 
coniunctum , ut h.l. óc 4pavpocovra ToU6 XAAovg, et per se 
optimum est, et eum Zvameióeyy componi non potest. Jn 
cap. 22. legitur T4 4» obv sicmyysAlmy oUr&s Exoucay áym- 
yp&Qousr  GeccaAbs Klmuvos  Aaxidüue  "AMauBi&Ougy — KAeilou 
XEXxap(viàww»  sowyweiev dXixeiy eph TOÀ cà [vw A5uwwrpa 
. xx) Tuy Kópwyv] xvé. Ecquis dubitat, quin haec PLuTARCHUS 
descripserit ix r&v KparegoU. jjuyQuopxrov? — Itaque satis certum 
videbitur iv. A5juTpe xal T4» Kópyv male esse assuta. Nemo 
erat docendus, quid esset sap) vi Üsb dOixelv, và Toiv Ücoiv 
[ausHpim, vi TR Üco , et sim. n reliqua parte antiquissimi 
y»Qiouaros obiter haec corrige: Qeixyóvra, olaymep Ó legodvruo 
Éwuy Osixyuc: TÀ iepa, tum IlovAvTÍgym, Osüdwpoy Owyoaix et 
Eópoxmridüy xa) Kxpóxww. Vulgatae lectiones sunt 3exv)ovra , 
omittitur ó, 3eixyder , MoAvrÍayz, Ouyscéa et xupoxav. In cap. 84 
dy Trai; p4A4Msx Tüv G-ropxiey THV x4«íÉpay TxÜTWV T pcXTOV 
'"Alwvator vopsicousiv , Graece dicendum est éy ra; p4Aicx dro- 
Qpd3s, quod si restitueris &mpaxrov ultro excidet. In Paulo 
-demilio cap. 12 PLUTARCHUS scripserat dz vovlev CXv ad- 
scripsit nescio quis véuovreg. n .ristide cap. 1. i3xei i6 
elyai [mepicoóc]. At quis nescit Graece dici solere 3oxsei Tig 
eIyai , Soxeiy TivÀ. eIyzi , quemadmodum omnes loquebantur, et 
vel TuxocRiTI Cyclops XI. 79. 

OwAovór dy TÀ và x«4yàv Tic Qalvouai "uev. 

In Catone matore cap. 8:Qicei voUro và Cgov [ó Qacixess] 

cxpkoQayovy éci. Bonum dictum; ut fit, emblema corrumpit. In 


873 » 
cap. 12. Cato ridet Postumium Albinum male Graece scripti- 
tantem et veniam deprecantem: éríceswipev eimrv 3oríoy elyai 
Tiv cwyyweopxuy el TOv "'Apquixrudvoy spyQiocauévov [&yayxzactdcs] 
Omipcive TÓ Épyoy. Salse dictum adiecto emblemate fit insul- 
sius. In J4gesilao cap. 2 ure mAzsAv jure uipyARy. [sixóva], 
cap. 6 axojexyres ol Boierapyuot vpàs Ópytv. [xivuüévrec] Emepxpav 
ózwpérauc. Indoctus Graeculus adscripsit xrsuféyrec. Quis non. 
saepissime in tali re zgà; ópy:v legit? In cap. 32. Agesilaus 
quum primum Epaminondam vidit zoA)v wpóvov é& Adeo nir 
[oó9i» $] TosoUrov qedvov elmwsw À ToU MeyaAompmyovos àvüpá- 
zov! Non est minus notum Tocobrov pdvov quam mig py. 
In Catone minore cap. 28 Moeupyivac Ó mi» Bixqv Quyóv óc 
&iroU [xal xxerwyopuüsiz;]. Est hoc additamentum satis, ut 
opinor, manifestum. In cap. 45 ad verba &£axio iav óz Airv 
OUvxy adscripsit sciolus TéAoc, sic isti Jegionem appellabant. 
In Cieomene cap. 7 ad duo urbium nomina adscriptum est Tà 
TíAcg. In Cicerone cap. 40 ludimagistri ingenio dignum est 
xci dvsgdówcx» additum verbis ó Kodoap ixdAeusev dvaanÜiivau. 
In Demetrio cap. 24 monachus aliquis ad. verba óre Xpvc/3; 
x&) Auxplg xo Auot xa) '"AvyrikÜpg GUvVaxoAzsaiyo) de suo addidit 
v&ig mopyxic éxslyaic. In dntonio cap. 28 quA ixovay 
Éyaupsy Pri 08 uEAMOV QiAaÓ$vaios [mporayopsudievoc] , at Gxosuy 
significat mpocayopeudpsvoc. In cap. 54 KAsozarpa i£iwüsa coAAv 
[irépav] iepàv dAmpmve xal vém "laic éyjpupsárite , dittographia 
peperit érépav. In Zysandro cap. 30. ieoge? Geómojrog Q X AXOy 
iÉmaoUvTI TigtUceisV Gv TIG 34 qéyoyri, venuste et clementer 
dictum est. — Corrumpit omnia sciolus, qui annotat déysiy 
yàp oiv .) Émxivsiv, quod falsum est et PLUTARCHO indig- 
num.  Ín Sertorio cap. 2. TpaQesle 5à xoculac zb uwrpl 
xX4pg DmepQuüs Boxe QuAoMwWTep ysvícÓn;. Ecquis ex his non 
intelligit Sertorium amisisse patrem? — Scioli tamen 'post sog 
inseruerunt marpie ópavós. In Pyrrho cap. 12. graviter PLuTAE- 
CHUS: ol; yàp ob míAmyog, cix Üpog, ox dolxwros dpuulm cipue 
ig) mAeovehiag o00 ol OjxipoUvreg Edpdzwv xal '"Aclav répuoveg 
ópitovs: Trà émiÜupime, me Ry &aTÓpwevol xal spavoyreg &AMAuy 
&rpejuoiev éy volg mapoUciv ox dOrxoDvrec; addidit aliquis oix £ciy 
éTsjy, quae verba cum praecedentibus non salis bene con- 
iunguntur. [n JMario cap. 7. 4àigov 93. ['Peale] 0apn cpa- 


974 


cir cpar4yüs dclüov éy Aper kowiy &gràv 93 — Épyoo cuveQa- 
cTípcvog.  Cuilibet militi iucundissimum id spectecn]um est, 
opinor, et in solis Romanis id laudare, quod omnibus com- 
mune est, Romanis scriptoribus. proprium est, ut Graecis sua 
unice placent. Ipsa verborum collocatio aperit freudem. .Qui 
'"Pouaig Üixjpa cpzrioTQ aut Jltomano spectaculum militi in hac 
sententia bene collocata esse putat, ei.Graecia et Italia neque 
maler est neque noverca. lu Zysandro cap. b. ó "Asxi(dia3ue 
ó-zà rüvy iy Eápo [eperim TOv] &TipRCOtosvoc &mémTAsUaSV elg Xeg- 
pdv4cov. Non milites soli sed omnes Alcibiadem tum oderant 
oi év Z&pg. Saepissime autem dicebant oj éy XXjo, ut oj & 
&cti, 0i éx TleipauGe , oi éb &ceog, quod LYSIAE.causa adde, 
apud quem turpisimüm emblema sententiam loci pessumdedit 
XXV. 33. 54yojpevor vüv. (t£v .2k ToUc éx llatpaiBg iyóUvoug uO- 
zoig 8Lsivsa sroieiv Ó T) Xv. fjoUAGwTOGI, Xy O' Ücepev Qr éTépous 
cwr4pla wévwre xrí.  Oornge Jnx To) éx Ylaipeidc, expunoto 
xiàUyovz, quod ex.ipsà oppositione neoessario requiritur, et oj 
ix. Tlepaidg xivóvuyo! verba sunt sensu vacua, Addam unum a 
SOLANO deprehensum in vita Crass:, quia tam insigne et mani- 
festum est. additamentum, ut sit xz) ruQAQ O5Aov. In capite 8 
narrat de Alexandro quodam philosopho peripatetico, qui Crasso 
amico usus in summa rerum omnium penuria vixit. Ádscripsit 
Graeculus: Qs) ví ÜmwojL0wc, vc00à TW wevlzv Ó TAX. düidxbo- 
pov 9yoUpeyoc! quae ante SoLANUM pro Plutarcheis legebantur ! 

Ád pag. 294. Illud ipsum compendium, quo ópa?cv seribi 
solet, malé irrepsisse suspicor in verba STRABoNISs III. p. 147, 
qui postquam looum Posipoxi attulit opima Hispaniae metalla 
sic laudantis: c«p' ixelyoig .o; dAX0Gc và DmoyÜdviov TízOV oDy, 
à "Aic, àAA' Ó YlAoUTwV xa&TOIXce], addit ToixÜTx uiv cUy dy 
Qpmio coWori cipyxs cep) ToUTGV. Pro ópaío in libris est oi- 
pzvo: alii ópx/g, alii propixà substituerunt. STRABO dixerat 
éy cxXuari, ut solent dicere, nescio quis admiratus PosibowiI 
lepidum dictum appinxit àpaTov, compendium male lectum và- 
pav peperit, et sunt qui multum tribuant illis homunciónibus, 
qui dy oüpavo cxpuar: serio scribere potuerunt. 

Ad pag. 311. Quamquam 3$ ?2voua b0mzD ToU muTpbc xeiTGu 
optime dicitur, non est tamen ea re abutendum ut tuearis lo- 
cum, qualis est PLuTAncHi de Genio Socratis pag. 583 c. 


375 


Aücig 0À xxl xeir&i x«AG6 D ouv, quod nihili és Veram 
lectionem - patefacit locus p. 585 zr. éz) £évwe Ó Avcis xexudsu- 
T4, ei post pauca óc/oc om T&v (QÍAwv xsxwosUcÓx:, unde ap- 
paret emendandum esse Ajci; àà xa) xexx2euTaI xaAGG Uq' 
ÜpLGV. 

Ád pag. 327. Quam turpe apud DzmosrHENEM emblema de- 
prehenditur in verbis Zzavr' &vex,xlrice [xoà 3iéAuvs], tam ma- 
nifesta est fraus plane eadem apud IsocRATEN in JZreopaz:tico 
$ 12. o3éva xpóvoy vàg sÜTUXiac x&Tmc;eiv WouvwÓupev, AAA 
Taxéug DueoxapiDuoaqusün [xai DwAVcmev] xórZc. Est in Le- 
xico lühetorico in Anecd. BEKKERI p. 239, 20. 3ieexapiQa- 
v&psüx: &yr) ToU OieAUcajusy: adscriptum olim fuit in mar- 
gine aul inter versus JueAUca4sv, deinde cum copula, ut fere 
fit, Oratori adglutinatum. Nihil est Poétis in metro praesidii 
adversus eiusdemmedi corruptelas. ARISTOPHANES in Zysisirata 
seripsisse creditur vs. 973. | 

£10" xücX4y Gap Tovs Üwpasbe || &ey ZAcí Tu xel mpxesipi 
£ucpéjxe «xi ÉoyyoyyuA cas || oTycoio Qipav. 
et in ZAesmophor. vs. 61. 
cuyyoyyuAoae xz) cugphas, 

in quibus locis duo foedissima vitia nimium diu Criticos fefel- 
lerunt. Non est, non potest esse proba et Attica forma voy- 
yuAGu, ul neque cpoyyvuAÍGa : "üt sroixiA0g et moIXlAAMO , xGTÍAOS 
et xoTÍAAc, vauTÍAog et vauTlAAoUxI, gUuUAQ; et Ga[LUAAOAAU , 
àyxóAog el óyx)AAouxi, sic eadem analogia est inter voy y Aoc 
et yoyyUAAM, cpoyyUAo; et epoyyUAAM. taque cuyyoyy0AAG 
habet antiquae Graecitatis sanitatem, »yoyyuAlQw et yoyyuAÉm 
sunt labentis aetatis formas breves veterum ineleganter produ- 
centis, ut A«ziteiv pro Aéreiy , de qua re saepius diximus. Quae 
formae autem in desuetudinem abierunt et deterioribus cesse- 
runt, ubicumque in veterum scriptis apparebant, in magne 
versabantur periculo, quod in his ipsis de novo demonstrabo. 
Apud NrcowmacnuMm ÁrHEN. IÉ. p. 58 A. 

odcíai0V yàp xaTXAvTÓVTOG TOU TTD; 

(UTO GUVEGpOyyUAIXA XALExoxxiox 

é&y uuciy óAÍyoig Geep cóv vig joy. 
Quis repugnabit, si legendum esse contendero cvvecpóyyuAx ? 
Aoristo opus esse vident omnes: inter cuvecpoyy Alex et duve-.- 


376 


ephyyuAm haerebat incertus MarmezkIUs. — Dabit mihi cvzpoyvo- 
Alfeiw , | yoyyUAGely , ÜyxuAOUv , éfoyxuAoUV serius demum esse 
nata. Praeterea dedi xzraA/móvro; ToU maTpÓg pro xaTaAiTÓvTOc 
por TOU m&TpÓc.  Docti homines 7o? expunxerunt, at numquam 
in talibus z«r4p pro ó zar4p mihi lectum, si quis de-suo patre 
loquitur. Levius peccatum est in fragmento ALzxiD)s apud 
ArBEN. IV. p. 165. x. 

'ETixapiiuc Ó paxpógc y mévÜ dWpépoxm, 

cQaipay émoiwce T*4v TxTpQAXy oUclay 

0OUTQ CUVEGpÓygUAAEV iTZ[4OG XX) TAXU. 
quod DixponRrF ex apographis recepit ego in archetypo reperi 
cUyespüyyuAsy. ToyyUAAe dixerat ARISTOPHANES in ZAesmopA. 


vs, b6. 
xa) xwpoxuTs] K&À yOyyUAAS!, 
scribae nil curantes numeros anapaesticos pessime omnes yoy- 
yuAlGe: dederunt, quod BurTMANNUS et PonsoNUS corrererunt. 
Eadem opera corrigi poterant duo loci, quos praemisimus, ubi 
£uyyoyyUAxs et cuyyoyyUAas verum et genuinum est, sed male 
adhaesit utrobique otiosum interpretamentum. Apud HxsycniuM 
editur yoy yuAsTy: cuspeQeiy, pro yoyyUAA&IvV: cucpéQeiy, 
hinc ad cvyyoyy/Azs adhaesit cuepéijac et cum xaí receptum 
est. Emenda: uey442 ruQQ £uyyoyyUAzs expunctis xal zpysijpi 
fuspépag xaí et in altero loco 
cuyyoyyUAzs || vovri TÓ Tos woaveücai. 

Addam nonnullos locos praeclarissimi scriptoris, LysrAE, cu- 
ius oratio non multis, ut supra diximus, emblematis inquinata 
est, et tam limpida et venusta est, ut inepta alienae manus ad- 
ditamenta facilius etiam apud eum, quam apud multos alios 
deprehendantur. Adeo nihil quod ineptum est et vitiose abun- 
dat aut friget aut languet nitidum hoc et elegans scribendi ge- 
nus ferre potest. In oratione I. $ 26. 5 rfc móAewe vópos , 0v 
cà [mapaQamivav] vepi iAxTTOvoG T&v X3ovOv éz00409, quis non 
sentit quam male zapafaívev abundet? et $ 49. oi vóuoi xe- 
AeUouciy édv Tig piv AmOw OÓ Ti àv [oiv] BovAwTo sepHctoi, 
nullus est particulae locus. In orat. III. $ 10. £2c2é qoi xpzri- 
eov elvai &mobw4uiicai [ix vo máNewc]. Aagav 93 Tà weipixioy — 
Qxdpww ix Tie TóAso;. Quis nostrum ita scripsisset? aut quod 
legitur VL "7. Troie qWiv éxÜpouG quxOiv woieiv xxxbv, coUc 9i 


974 


(iss d mi àv Dvvwras [xzxdv], aut. XII. 99. o0 TÀ uéAAovTA 
lescóai (QoUAopi Adyciy, TÀ TpaxÜlvrx Ü-D ToUTOV 00 Dvvápe-. 
voc [sizsiv], aut XVIL. 1. 3éBoixe à xc cepi Qv &yayxaldy 
pol isi [Aéyew]. d3)varog À mà Béovrm eimeiw. In orat. XII. 
$ 22. sixouciv. &moAoywodpevor. [xa Aéyouciv] Ge oD0bv xaxbv cip- 
yacuévoi eicly. putidum emblema. &meAoyoUpa: significare éy 
TÀi &moAoylg Aiyo wel &oAoyoUptvog Aéyo quis nescit? ibid. 
$ 29. cap ToU [mori] xal Aug esüs Six4v; nom coniunguntur 
Tori et xxí, alterutro utuntur. Vitiose abundat articulus XII. 53. 
meg) [r3v] QujxAAxy Gv ol Adyer dylyvovro, et XIII. 5. Adyo: epi 
[rfc] eipivwe éviyvorvre. In orat. XIIL 62. oj spaTwyscavrec 
Üpiy oAAdxig puelQu Tày Ay Tolg DumDewopévoig [eporwy oic] 
mapeüldoexy. .Significat roi; Jixdenouévoig , . eucceesoribus suia, 
inepte igitur cpeT4voi; abundat. Ibid $ 90. o)0éva yàp Opxov 
oi éy Yiepeuei [3] voi; iv Eee: Gpommv, vocula $ corrumpit 
sententiam. In orat. XVI. 2. «&l cic pé w& Tuy y&vei «4986 
[4 xzx&c] 3ixxelpsvos urbanitatem Atticam scioli obscurarunt. 
Quod polite direrat Lysias XVIIT. 5. à» mowüT xcd, év 9 oi 
TA€Ív0 TOV GyÜpozuV xx) weru[)MAAoVTXL TpÓc TÀ TApÜvTA XXÀ 
T&is vUxj6 elxovc: misere depravavit qui adscripsit [2ucuxciv- 
Tos TOU O94uov]. Frigidum interpretamentum irrepsit XX, 14. 
&AA' mürüv wvayxatoy imiQoAAg émi(MRAAOVTEG [xxl CupicDvrec]. 
In paucis manifestum emblema tenetur XXI. 19. àià réAove 
[rv Zzavra wpdvov], et XXII. 2. óc áxpíroug aüToUe mp mole 
éyüexa, mxpaloUvoi [Üxvaro CxpiGroi] Fudices dicuntur (avro 
ix»uuGozt, non Undecimviri. In orat. XXVL 9. [mepi] àv év 
óAryzpxia Apíavruy Évexa, quis credit zepí servari posse? In 
orat, XXVIII. 17. Xuz Toi; (Aog dmojoUva: wpw xal cap 
vÀ» ZiikoUvruY [Tr3v] Bíxwv Aedsiv, tam vitiosum est riy 3íxqv, 
ac si quis in praecedentibus dzo3oDva: 3v xpiv vellet scribere. 
In orat. XXIX. 1. zcAA0) yàp 9*aav oi dmeiAoUvTse [xol ol pdo- 
xovreg] GuAoxparouc xaTWyopiceiy. St haec ipse Lysias scripsis- 
set, alterum articulum omisisset: : eiusdem generis emblema est 
ac supra xe) Aéyouciy. Ibid. $ 11. 3ewày Aw ey s) — A0An Aa- 
Qoi TX4v Ü-' ixeivou xaTaAeKDÜeicav obcimy [Zvri] cvüc abroU 
T0oy4plz; , molestam praepositionem vicinae syllabae pepererunt. 
In orat. XXXI. 27. &/ ri 9v d3Íxuum Tb RÀ TmpayevécÓoa &v 
éxelyp T xaipg vojhog &y Ex&irO ep) «ToU OimppXowv. Scribe 
. - 27 


978 


si Xv diix4La, natum est TI ut saepe ex H.  Áffine est vitium 
in fragmento 34. «ij iy Jixaiv ÉAeyey 9» pwirpiov pro ÉAeyé ci 
$ wérpi». Similiter in JZelfenécis VI. 1v. 5. pro efzep ov 3 
cxuTOU xXàei 5 Te TaTpibog éwiÜvupeig àxréov dwl robg XyOpae, 
emenda «ep oy Ti eavTOU x59c. 

Tria exempla addam ex fragmentis In fragm. 2 BskkER. 
eiópsvos ToUTOV [Aioylvwy] Zexpmrous yeyovévai taÜ0wrxv xoi 
TEp) OiXGi0cUVMG X2 GpeTlg "TOÀAOUG X&l crp[voUG Aéyovrm Adyoue 
ox Ev ore Émienpiira) xri.  Expungendum esse Alswyivav 
apparebit praecedentia relegenti: praeterea corrige yeyovór« pro 
yeyovévzi. In extremo hoc fragmento scribit de vetula decre- 
pita: *c jov robe 0B évrac dpiluiozi *» Tic xtipbg Tob OaxTU- 
Aevc , quasi non essent haec satis facilia ad intelligendum ad- 
scripsit nescio quis [2c éA&vTov; 9e], quod certatim docti 
homines expunxerunt. Eodem iure in fragmento 4 in verbis có 
gipiio TeTaypiy4e rwAOUCIV GAX dg &y OUvxivTO TAEIGWpidaay- 
veg [mAsícov &-Xvro], apparet expungenda esse ultima. In 
fragmento 46 ep) Tijg QuALas Tig épüc xa.[Tüc]| Qepevixov, 
additus articulus indicat duas esse res, quarum uterque suam 
habet, omissus unam atque eandem esse duobus communem. 
Idem vitium est in Cyropaed. ViI. v. 52 «0 32» é3óxovv. eliévzt 
óri ToAAM coro dQüovim Tic iui; xc [rüc] esie cvvevoize. 
et in Zellenicis III. 1. 26. cà Mavíag xa) [rx] 9opvna(aZov. 
Recte Diogenes apud Droc. Laénr. VI. 36 civ e*v xai àv 
Qi Ey 3p oAou rupioy àixAéAUxev, et passim apud omnes. Non 
possum disertissimi viri fragmenta deponere ex manibus prius- 
quam tria turpissima vitia indicavero, quae in tali scriptore 
odiosissima sunt. [n fragm. 33 o03à8 «cl cmi; clomohwros cáÜoc 
ojósrlg dmocepe? vX4v uwripz xóToU TÉV YWpyparoy, emenda d cr 
à sie molwros m&Óci, si quid filio adoplivo acciderit , notissimo 
usu. In pulcherrimo fragmento 45 editur: "Apyirzoc yàp oj- 
roc) dmebUe x To uéy els Thy aüciv maAxÍcpay cümEp xa) 'Tivic. 
Foeda barbaries $z:bóco7o a mullius oratione magis quam a 
Lysiaca abhorret. Bonum factum, quod sententia dicti imper- 
fectum requirit Zzs3íero, et post pauca v) giày póTov cuy- 
üctTVETV. ÉxÁAeuey , Pun 0. oíx vHÜlAwoey. iesu Wxsiw eiTOy. Eor) 
x&uoy Aéyay Óri jsÜ' moToU xai TOV oixsTOV ciéTG. Non 
solebant cum servulis suis potare, opinor, itaque corrige per 


379 


Gy oixsluy et pro ziéro , quod nihili est, restitue z/era;. Con- 
trarium errorem obiter erzime ex lepidissimis versiculis [onis 
apud ATHEN. X. p. 463. c. 
üyriyu 9 eüeiüe puipéver Óneim mr peuvog 
xeiyog TÀV &AMuV GOpóTepow Tera. 
ubi et sententia et metrum (nam mío primam producii) 
emendare iubent &3pórepoy iéTo. 

Eadem medicina adhibenda est loco XgNoPRONTIS, unde egre- 
gie confirmabitur quod de usu verbi xep)/ve;r diximus pro 
compendifacere, Legiwr in 44pologia Socratis & 9. zipicouci 
TEAEUTRV  IMEAAMOV 3. dysAcuÜÉpue TÓ Cw Pri mper xITOV xepbXyal 
Tày oAD wslpe (Qiov dwr) Üavarov.  Librarii duplex mendum 
invererunt. Non erit opus multis ostendere corruptae scriptu- 
rae absurditatem, si veram indicavero. Legendum csAsvTGy 
pro TreAceurZ», ut inter se oppomantur rsAeurGy et T) Dv Emi 
cpocaiTGy et àvr) ÜaváTov expungendum, quo facto apparebit 
xspüivai Tv T0AD wslpe (jlow esse compendifacere malam ae- 
tatem. Sunt in hoc suavissimo XENOPBHONTIS seripto, quod re- 
clissime viri docti. Memorabilium ultimum caput fuisse arbi- 
trantur, et alia emblemata, insunt et multo plura quam in 
Memorabilibus, quae emendatissima sunt, scribarum vitia et er- 
rores. Quid vetat per hanc occasionem nonnullos patefacere ? 
In $ 3 pro xal d vi &roAcyey, corrige d 7i xxl &voAoysse. In 
$ 7. Ü)ray — yihe 0) cÜpz Éyav — dropnpelyyrzi, müG ox 
Gy. X4 T0UTOV moüsny slvai; supple dmopapziv4ro| Tic. [n 
$ 11. (aupdtu MeArou Órp morà yvobe Aéyei de xri. supple 
-órq oTh yvyoUg TeXpMplg Aéyei.. In $ 12. sovrze 33. dpquAt- 
£u 7i6 A9 Quvely, mutato accentu corrige 7/z. In $ 14. $éc- 
voUvreg &i xal wapà ÓsBy eidywy 3) móro) TuysxAVos pro ei xoi 
emenda 47 7;;. Emblema est in $ 15. raUv' dxojexvTse oi Di- 
xzeu) Ért u4AAoV Élopü(Jovv [eixórec]. ^ Lectoris est additamen- 
tum aec wirum, quod XxkWoPHON ipse non tam frigide istic 
addidisset. In $ 16. OSuxoiórepoy 08 mlym àv eixdrToe vouleaie 
TOU "pc TÀ TXpÜyrA, cUVMppAOn A ÉVOU , Óg TV dAAOTploV [M3evüg 
emposbeicÜam:, excidit post To0 compendium o, quod significat 
cUr» et supplendum ToU cire pc Trà TxpÓvTm cUvwppwom ju évoU 
óc. Perpetuo errore confunduntur inter se o2, o) et cÜvw (o9 


in Codd.). Exempla sunt in quavis. maiore farragine discrepan- 
9 44* 


980 


tium scripturarum, vide ad Luciawum 20, 9. Hinc MrNANDRO 
subveniendum apud Prvr. de fraterno amore p. 479 p. 

oüx ix vorüUy xci TÁo xaÜ sXpipay TpuQiis 

CwroUpuEV, Q "icEUcOjEV TÀ TOU (Olcu, 

TATEps 0U mepirroy oieT" ieeupyévau 

&yxÜy ixxcog ày Ex QÍAow cxidv. 
nihil certius quam emendandum: o2 zepirzüy — axi&v; In " 17. 
dxslyou. 9à. ml . Qjeopev uiri elyzi T00. m üyTxG siücvas Bri 
iyà «Xigm Éyoipua xprpxTa dyribiDdvzi, Opuog To0AAOUG Emi ÜUeTV 
dpoi Ti OwpeicÓn;; Nusquam te ex hoc loco expedies donec re- 
scripseris z&vrwy sidórwy quamquam sciunt ommes. In $ 20. 
TroUTO yàp icaciv pol psjeMwxóg, corrige voUTrov. In $ 22. 
prre Tepl Ócoug àos[iomi urs cep) àvüpazaue Z3ixoc Qayig- 
va4j, rectissime Hinscuie Zos25c. Im $ 24. ipo) 9b vÍ .mrpáeAxet 
Uy pLEi0v Qpoveiv 9 mpiv xaraxpiiiyai uaxàiy. éAey xÜévri [óc e- 
Toi4xa Ti] Gv éypeipaTd (s. Ecquis est, qui óc vemohrxz. 2: 
servari posse pulat et 54AéyxÓ4» Gs memol4x& 7) bene Graece 
dictum esse? In 6 25. &pays4 opiv [vov] Ümvarow Épyov .&Eiwv 
épol cipyacp.iévov. Graece dicitur elgyaoÓai mAWyGv, SecuGv, 
Quyiic, Ünvarov ZEix et my, óc uv , Quysic, óavarou ZEi0G 
et Ódyorog xeiroi (émixeirai) 4 Cupla, et Üavarog móToU xace- 
yv300x4: nihil horum articulum admittit et in maxima exemplo- 
rum. copia nusquam in his et similibus articulus apparet. Ita- 
que eadem opera corrige in $ 27. ví robo; eimreiv ajriv, 3 Xp 
OaxpUeres 0) yàp TAA ies Ori éE ÓÜrowmEp. iycevopuy xaTEy- 
Quejuévos 3 uou Om Tío (cecus [0] ÓxveToc ; praeterea in hoc 
loco expunge 4 in 3 Apri 3axpUere, munc primum fletis? at 
&pri uavÓZvu et sim. Deinde requirit sententia loci et opposi- 
tionis ratio: zonne dudum sciebatés , quamobrem pro o) z4Aa: 
Ige revocanda est vetus Attica forma 7 free. Athenienses olim ut 
lcpev, Ice et Ioaciv, Ma mojuev, dec et qoay solebant dicere et 
cwvijop,ev , muviss et cuviicuy. Has formas scribae radicitus ex 
Veterum scriptis extirparunt, ut nu//us supersit locus, ubi nostri 
Codices has sinceras scripturas intactas servant. In Poétarum 
locis fraus deprehensa est et Grammaticorum testimonia veras 
lectiones servantium rem conficiunt. Proponam exempla quaedam 
a Piknsoso ad MozniD. p. 174 emendata. In EumiPiDis JZe- 


cuba vs. 1119 nunc recte legitur: 
. e 


381 


ej à 39 Opuyüyv || mUpyous Tecovras japuey. 
- Codices omnes 7c&sy. In Rngso vs. 855. 
có" aQuypévoy || rà mápmav foa. 
Codices 5vzv et !zav. In Cyclope vs.. 230. 
02x Bray Üyrz Üsdv js xxl Üsiv Amo; 
vetus lectio est Jczv aut 7cav. Affertur ab-antiquo Grammatico 
ibid. ZodjoxA4e KóAxeu 
Üjeig uy odx &p $es Tv IlgouwÜÉEa. 
In ArzscHYLI .£gamemnone vs. 1098. 
5» (XV xAéog coU puxyTIXÓV TreTrUG [LdVOL 
fousv, mpoQwurac 3 oüTiVxe [uxTEUOpLEY. 
PonRsONUS jcusv dedit pro scriptura librorum Zgev vel 9 iv, 
nescio quam recte, nam ícgy praelulerim, — Haec igitur apud 
Tragicos exempla emerserunt. Comicos iisdem formis usos satis 
constat, quamquam reiiciendus est testis, quem veteres Gram- 
malici producunt, quia corruptum esse mihi videor demonstrare 
posse. Producitur enim ARISTOPHANES in vibus vs. 19. ' 
Tà Y cox &( dWewv o00iy XAAO TAX4V OXxV&V, 
ubi vetus est scripturae discrepantia, nam alii 725» legebant, 
quod plene barbarum est. Neutra lectio mihi sana esse videtur, 
quia ojàz Oixveyy apud ARISTOPHANEM quidem dictum ut ol2z 
Aéysjv concoquere non possum. Veram lectionem, si quid 
iudico; hi loci comparati aperient. Zysisirata vs. 139. 
ojüiy yap égc ev TAXV lloceidOy xal oxdQa4, 
et in Zanis vs. 2206. 
| &AXA' iEdAccÜ aóTQ xoxE. 
ov0iy yàp ég. &AX 9*4 xoa. 
respondent Ranae: d£xóraeg y', Ó moAAÀà wpárTGy, ubi annotant 
Veteres: zixóres od30ip &AAo do uiy $9 xodEL, móTÓ yàp ToUTO 
mp&rTOL.6y. Non est ovum ovo similius quam hic locus illi est, 
quamobrem emendandum censeo: 
Trà À'oóx &p 4«*«v oj0hv kAAO TAX OdXxVEIV. 
id est o0àly. ZAAo ÉmpmrTov 5$ ÜOxxvoy uvov. Nemo reformidet 
antiqui Critici auctoritatem aut vetustissimorum librorum fidem 
contemni queratur. Non fuit umquam liber tam emendatus, 
ut in eo HCTHN et HICTHN confundi non potuerint, neque 
tám sollers et acutus Grammaticus, qui in huiusmodi errorem 
non potuerit implicari. Palmaria emendatione fjo(cv ÁhIsTO- 


382 


PHANI restitutum est in fragmento apud ATHEN. XII. p. 551, 5, 
ubi in Marciano codice est: 

elAdusla xowid ysvopévyo dxxAwcias 

o)o«u.&lvovraugs eidoQoírae xal Óxpj.à 

éxeiose QuAoy.opoüvTas. 
plaudentibus omnibüs emendavit TrawnurrTUSs (ad TouPi Emend. 
IV. p. 424) cc focuev bvrzc , ex quo loco satis apparet has for- 
mas, de quibus dicimus, in popularem sermonem receptas esse 
et omnium usu tritas. Itaque Oratores quoque iisdem utebantur, 
cuius rei nunc unum tantum indicium et exemplum superest , 
quum olim permulta fuisse satis certum sit. Legitur apud 
HanPOCRATIONEM v. "Ho ev (f0,55v): &vrl ToO feiuey. "'Avri- 
Qv pc rv KaAAMou B$yBeifiv deoAoyig »5»2usic uiy ov oce 
yxuTixüy $ojusy ómdcou 5o." — In antiquis libris est et olim fuit 
/:uev , quem turpem errorem PuoriUus non animadvertit , qui 
feusy bona fide hinc in suum Lexicon transferens medium inter 
"Herigyelo et '"HepoQoivig inseruit, | HARPOCRATION ipse nunc 
quidem errore vacat, cuius eum aliquando insimulavi , namque 
ipsa series spa, 7&pev, WrWwuévyv arguit scribarum socordiam , 
quam DiwpoRF recte castigavit. Praeter hunc unum locum 
nunc quidem j;ev, $95, ficsv nusquam apud Oratores com- 
parent, sed olim hic illic scripta fuerunt, nunc in corruptis 
scripturis latent. Indicabo pauca quaedam, ut recte XeNoPnoNTI 
vTAAci $e reddi posse intelligatur. Apud DiNARCBUM xa7^ 
"Apisoyelrovog IIl. & 15 Awuaig uiv xx) Axuocürvei. oübeplav 
gecüs 3elv cuyyvdjuy Eeiy Ori 9px xaÜ' Duy IE4AliywOucav 
AauDAyovrec , AAA. ÉémiupXoao0s, xal Sixalos , cia sl X mávrX 
dAAÀ TOAAA ye mVIGE wpücipum moAITEUOU yog. — Perfectum 
c/Uvige tam male positum est ac si paulo ante olecós pro decóe 

legeretur. Sententia est: quamquata in multis bene de rep. 

meritos sciebatis amen condemnasíis, Repone igitur cuviice. 
Apud ÁrscHINEM in Zimarchea $ 116 cep) uàiy oiv voUg T0A- 
TxG XX) ToUg oixsloug olog veyétywTui xx) Tv TaTpQxV oUclay 
6 micYp)sc &y4Acxe, xal TÓV Up TWv el; TÓ ézuTODU cR 
Ge ÜTEtpedpaxe o UViGE Ly xci mplv dul Aóyeiy Ixavüg 9' uas 
otouipvyoxei xml) Ó drap  ipoU Aéyog. Poterat Ürator ita dicere, 
quum ad hanc partem orationis transiret et ad haec crimina 
demonstranda accederet, quamquam mote haec vobis sunt. 


389 


Nuno postquam haec omnia diligenter explicuit dictum oportuit: 
eí nola Áaec erant vobis et satis de iis nunc me dixisse arbi- 
éror. [taque necessario corrigendum cvvjice piv xal mpiy ipé 
Aéyei», tum pro jómoj4pv5iocxe emendandum jmopépryixey, nam 
tam absurdum est omogipv4exe) ac si quis in tali re ixavàg 
Afyw pro efguxz dicere voluisset. Vehementer mihi suspectum 
verbum est in Cfesiphontea $ 82 xuapis àv o)3à TÀ ÓvdpaT 
Mlsipev qpórepoy, nam f2eucey utique scriptum oportuit, ita- 
que fcj:v, ut apud ÁNTIPHONTEM, genuinum esse oredo. [n 
eadem oratione $ 175 si iy yàp "pveiro Q3 9eiM0g eivai 3$ 
Une; M3 cuvyOsiTe aüTQ OiuTpi(Osv Ó Adyog àv Moi mapéo sev 
id ipsum: reponendum censeo, quod in Z?marchea paene inte- 
grum evasit cuvjce, nam cuvg3ere fortasse dicere potuit, cuvg- 
jerrs non potuit, vide ELMsLEIUM ad ;fcÁarnenses vs. 323, qui 
affert ex EuRiPIDIS DaccAés vs. 1343. 
hp àduzüsÜü suc, Drs Y ixpiiv oüx fjoeTe, 
quam scripturam confirmat testimonio Z£n/catticisiae (in BERK. 
"fnecd. p. 98, 14) 23«T«1: Eopimio4e Báxyaue, nam fóere verum 
esse, Hic ipse locus demonstrat quam rara fuerint iam olim 
huius formae exempla, ut Atticislae contenderent Atticos sem- 
per dixisse jo4cv, $We« et joxv, quibus adversarius unum tan- 
tum locum ex Tragoedia opponere potuit, Etiam alibi hae 
formae perierunt , ut in EuRiIPIDIS JZeraekidis vs. 658. 
00x ic|LEV. W|45]G TAUTA, 
recte HERMANNUS 7p.» reposuit, et sunt etiam alia, sed haec: 
sufficere nunc videntur ad demonstrandum recte apud Xxwo- 
PHONTEM T4421! fies rescribi posse et debere, namque tam neces- 
serium esse imperfectum scéebafés , atque in. Oeconom:co XIX, 
17 m4Axi 001 ÉAeyov, et saepe alibi: m&Aa! Adya, máAa) pur, 
el sim. dicuntur ab eo, qui morae impatiens postulat ut ali- 
quando audiatur aut ut sibi tandem respondeatur , utin P/u£o 261. 
oUxoUuV m&Aci OWmtU Aéyu, cU O müT)g OÜX AXOUEIG. 

In $ 28 Apollodorus ad Socratem ita dicit: ZAAd vo)! Éymyz, 
Q XxpaTsé, waAemOTATA (Dépo Üri Óp& ee dOÍxug dzobvyaxovra. 
Cui ile: c) 3à, à QiATaTs '"ATOAMÓGpe, LXAMOV àV S(jojAcv 
pe. ópzy Dixmiue [3 aiixws] dwoÜvWexovra; polestne quidquam 
esse. languidius et ab hac urbana oratione alienius quam jj 
&3íx9s sia additum? In $ 29 "Avurov. mepidvra dóày ceimEW 


— 


984 


&AX' Ó uiy àvip 00e xvuBpie de péya i xx) xaAby Duymet pay —- 
p.vos. Ku3póc ab Atticorum usu abhorret: potuit hoc XkNoPHON 
in Ionia audivisse et imprudens, ut multa alia, admiscuisse 
Atticis, ut in libro de re equesiri X. 106. xvàpà TO oxxpuart 
yaupidjsevog , at Socratem ita loquentem fecisse! non arbitror. 
SroBAEUS in Z/oril, VII, 75 legit »« xv2pée , equidem yaupóc 
antiquam lectionem suspicor fuisse. In $ 31 à veaviexoc eÓve 
Tí [éavuToU] mwdAer ore Toig QUAoIS oürs «ürQ Abiog oUDsybg éyé- 
vero , inepie et contra omnium usum abundat ézvrov. In $ 32 
émayónsvog corrigendum est in ézaymyópsvoc, in S 33 lege 
iyve xpeiccoy Óv pro elvai; denique in $ 34. ày&à piv 3$ c)re 
ph pwepvacüx. Ouvayext. nÜüTOU cÜTE [uEVMIAdvog [3 00x ÉmMIVEIV , 
quis admonitus dubitabit qu cà uepviicón: recipere? 

Faciam finem in loco DeMosrnENIS de Z7. £L. $ 314. p. 429, 
22. cà Tolvuv TÀ TAX) XV Tig Exo) pdvov eimeiy — RAM &p 
Üpy TOUTGV) TOV ET) COvTGV GyÜpaUV TOAAO)] Olxuv OsüdxAciV , 
in quo duo insunt vitia. Pro z4^4:, quod duo optimi libri 
servant, caeteri omnes zaAzixX exhibent. Verum est TAIIA- 
AAIANTIC sed scribendum erat: và cxAa! àv Tic, nam dici- 
tur o] cáAxi sed cà mÁAxi ysvÓusvm aut TEX TxAxid. Deinde 
quis est qui non statim intelligat in ópe7c obroií [o] fri. Cvrec 
&vÜpezoi] absurdum additamentum teneri? nam neque jue 
solum tam insulsam epexegesin admisisset et multo magis ójeje 
córcii vel ópeis oie respuit emblema oi ír) Güvrsg GvÜpwmo:. 

Ad pag. 380. mAwy&sc imi9AAAEIv quod est apud XesoPRONTEM 
de Hep. Lacedaem. Yl. 8. «| Oürx clrep v0 xAéTTGw dyzüby 
éydpite moAARG; TAWyag ÉméQaAs TQ AAicXOUÍvp, Mon est cum 
mA4yàs u(jaAAsw confundendum, et nauci non est scriptura 
éyi(juAe, quae est in uno codice STOBAEI. Dictum est ut Zz;- 
B&x^sav Cqpiav de latore legis poenam hanc constituente. 

Ad pag. 345. Quae in Atheniensium Ántiquitatibus est Lu- 
CIANI dxupoAoyiz et negligentia, eadem apparet apud sequiores 
omnes, qui historiam Atheniensium aut res Átticas describunt 
aut commemorant. Saepe id in PLUTARCHO miratus sum, qui 
quamquam diu et multum in illis rebus versatus est et diligenter 
Atticos scriptores trivit, et ipsa Ántiquitatis monumenta et in 
his CRATERI sicura sedulo adhibuit , tamen antiquam dicendi 
consuetudinem et concepta verba et constantem usum loquendi 


985 


Atticorum. saepe deserit, ut ea vel ignorare videatur vel certe 
nihil curare. In vita Peréíchs cap. 8. scribit:. IIegixAsíe yàp 
Xy TGOy ui QuAGV 'Axxpayrlówc, Tüy 3à OWpev XoAXpysUs, 
quo modo nemo umquam veterum est locutus. Forma Attica 
apparet in J£réstide cap. 1. "Agieeí34e Ó Avoid aiou QuAXe này 3v 
'Ayriogidoc, TOV ÓÀ Oxup.ev 'AAwsrexiiócy , ubi vulgata lectio erat 
7ày àà Osípsoy tralaticio errore, quem numquam commiserunt vete- 
res, at saepe iis Graeculi affricant. Quam magna copia locorum 
est ubi ita scribitur ut in PLATONIs JufAyphrone pag. 2. B. 
ig; 3à mi» Oünov ILTÓeUc, in hoc loco et similibus omnibus 
.corrigendum esse 7Gy 35v et ratio docet et boni libri saepis- 
sime confirmant. Recte nunc editur in ZÁemstocle cap. 1, 
NeoxAéoug peappiou TüV OWpwoy, nisi quod Athenienses TG 
94/49 fere praeponere solent. Vide DiwponriuM ad haec verba 
DxzmosTEENIS p. 1003, 18. eim o1, Boieré, müsy vov 'Axapay- 
Tióog QuANG; wéíyovag xzl T&v OwW4pev COopíxiog; ubi omnes 
codices Tv 3/uov de more exhibent, unus S, ut solet, veram 
lectionem servat solus, Quam negligenter scripsit PLUTARCHUS - 
in 4ristide cap. 3. p£AXoyrog 3à TOU vpoébpou TOv Osuoy éqre- 
peTr&y -— &vícu TOU qwudieueroc, pro ToU émisárov. et émigos- 
Qite. In cap. 4 pessime legitur xp/yoy i9i$Tai6 3ucl pro xpi- 
yuy àlaiT «y Oucl, sed xplyeiv Oíixiray non sumsit ab Athenien- 
sibus. In cap. 24 dicitur Aristides 7j» doy paqt Gy xpspoaruv 
TobDjcacÓx;, at veteres in .ea re omnes rZ£a; dicebant, ó obs 
Qépouc; Tr&Ewe Toig "EAAWci» 'Apigeió4c. vid. Akscniw. de F. L. 
$ 23. in Ctesiph. 6 258. "Asoypadi mroiejocÓx: est censum agere 
et de Romanis dici solet. Tarrer Tobe (pov; reddendum est 
PLuTARCHO in Zfristide cap. 20, ubi óre vobe Qpove PraTTs 
legendum pro ézparre, quae verba ex CRATEBRO descripsit, et 
in cap. 27. X9 évráQue xaraArmTÓvri , quia hoc absurdum est 
haud scio an PLUTARCHUS scripserit 4528. Tz(vai, quae nota 
est in ea re locutio, ut in iuto vs. 556. 
€ Qeimapuevos xol moyÜXoas xaraAchpei uubb aquai. 
'et in. Ecclesias. vs. 591. 
Tüy Miy wAowTEiy — TQ O' elvai [498 Tasa. 

In vita Solonis cap. 18 pro rv vópav xvpisórovrac male SrwTENIS 
xupisUoyras dedit, reeipere debebat xupíoue Jvyra;, ut nescio quis 
rectissime correxit, et post pauca emenda zavr! Aesstv 3lxyv 


986 


Büuxe pro Azfeiv, quod sententiam absurdam facit, tum lege 
éEsv và (QouAouéva ypaQsoóx: expunctis rg [9uvapé£vo xai] (3ovAo- 
pip, et in cap. 20 lege jzó riv £y yicémv vo dy3pd; pro 
ómà Gy Ey yis.&. Fallitur PLUTARCHUS cap. 24. cóxov i£xyayit 


TÀ TAXAciV &relpwro xal TÓ (ulyew. BybstuvUjusvoy ToUc é5dyovras 


éxAxÓ4 cuxcQavyreiy, namque éy3exyUva: dicebant, noh &y3el- 
xyucÓxi. in cap. 28 vitiosum est xxreypzyoxy oi vdjoi ele £uAÍ- 
you; Xbovaus pro &veypaQ»xoav, quod verbum repone in Periole 


eap. 18. Buuiovpyie év Tij ex Ag &yayéypaarros pro sIvoi yéyparrtat. 


In. TÀemistocle cap. 10. xpat)czc Tí yvopg dixit pto vixseac 


i wvpxv et cáp. 16. yvwunv émoisiro pro eiawysiTo , ut recte 


legitur in Pericle cap. 18. slewyovusvou yvdpuy YNspixAdcuc, ubi 
paulo ante scribendum Marayévsge 0 Eureraicv pro ó Buzéri0g. 
Ibid; cap. 28. mpámare i xpve jwrg vraLapsvos xaTolc iV. 
male scribitur pro &zorice. Neque Pericles, ut legitur cap. 
94. xAxpoux ac dvéypadev sed fypadesv. Ipse PLUTARCHUS erra- 
vit in cap. 37. cwvexepuoav moypawpacÓmi: Tiv vido» sig voUe 


Qpáropz;, quum Athenienses constanter dicerent ziedye cl; 


,T006 Qp&repac, et pro &moypoaxacÜai utique éwvypadai esset 


dipendum. Non est PiurARCHO imputandum dicendi vitium 
in 4dlcibiade cap. 9. &ewerov abrQ Tbv Qiey ÉcssÜni , sed, corri- 
gendum (ero) a)rQ, nam neque Graecum est ZcasTos et 
&cwTrog, quod Graecum est, nihil aliud significat quam eum, 
qui perditis moribus vivit, dissolutus , nepos, at male cap. 5 


dixit dveicómi T£ TéA4« de publicanis vectigalia redimenttbus 


pro Qs6oUcÓxi, et cap 8. 70 Tác &woAshpsue wpkpiua mapk Tí 
&pnovri ÜécÓm: pro Ti» xaxcctuc vpxQuv mpàe vv EKpyovrm 
d&meveyxely, et cap. 22. pmwe6 vÀy pwéAmmay àvrl Tij Asuxfis 
éreviysy dVüQoer, nam évéyxg qiiQor debuerat dicere, ézidépeiy 


ApiQoy tam vitiosum est atque érnpuQieauévey in cap. 18. Prae- 


e 


terea pro 5 uéAzia Athenienses dicebant 5 zA5ewz; (5 &vpU- 
TWTOg) xol 4$ TerpuTMHLLEvX4. Yid. AESGHINEM 2n. Zimarchum S 79. 
In eap. 27. qofgoUuevos «iriav Aa(eiv ix (QmeiMéme, debuerat 
óz) (jaci^ége dicere, ut supra ostendimus et recte dizit in 
Phocione cap. 14 Tpaupera Aa(Qày Um TO» mpec(QouÜo)vrow 
&rirAcussv, In cap. 30. jvavrim ómAa wA TibecÓmi, supple 
TÀ ürAZX. In afristide cap. 22.. robe Xpxovrme wmipeiaüas 8E 
"Alvalav: s&vroy, in frequenti locutione semper Athenienses 


387 


&màyruy dicebant. In cap. 24. éréAcuy &roQopáv vitiose dictum 
est. Servi dominis ézoopév recte dicuntur pendere, socii 
Qdpouc Kepov. In Zgysandro Gap. 15. £xry. él 3sxdry Movyv- 
wi&vos pvc, probum est iz) 3éxa. In Cimone cap. 4. 'Ico- 
jÍk«v xaTÀ viuouc «TG cupg(jiócmoxy contra usum veterum 
dixit, quibus vépg, 9 ydp yx&srs mos est dicere et cvyoixeTy 
pro cuufio)v. In cap. 17 legitur jj ouA3 T&v Tevraxorlay — 
d'rwyópeuce, sexcenties tamen PLUTARCHUS apud veteres legerat 
5 QowAn ob sevrxxicioj, neque umquam aliter loquebantur, et 
&rcime, numquam dmyyópevce. In cáp. 18. Ionicum est éxé- 
Asucey. doriéyai robo Üsom pdvroug et oi Ócompóám oi xaré(Qouvay 
iv) (4Aaccav. Quos lones Óczomózovc; appellant eos certus et 
constans Atticorum usus appellabat 6ecpo/;. ^ Haud scio an 
ipsius PrLuTARCHI errore legatur in cap. 19. robe Ilepeày Qopo- 
Adyoug dy picaig TXÍS cULMMOXoI xx) QiAmig üAemiy d0AL- 
*TÓvreg , namque Atticum est a] cuupoxióes mÓAsc, non aij 
vcóUpaxo, at non dubito quin Q/Aaic scribarum vitio scribatur 
pro Quala:. Opponuntur inter se zoA£qu:06 et QA non QíAaos, 
et Xià coAeulac — 3i QuAI2c non QÍAsc, quamobrem semper 
Qua yi, mwpx dicitur quae sociorum et amicorum est, quo- 
rum urbes Qua: móAeis appellantur. Scribae Qao: et diouai 
non raro confundunt, ut epud Lrsram XII. 38 zóAen moAsulac 
cca; Qaae &molyesv in omnibus est, at certum est Quia 
requiri. Ex caeteris vitis duo tantum exempla apponam: in 
Phocione cap. 27. scripsit QuAÍus fossÜni xa) cuum nV TOM- 
TSvopyoig  TX3V. TXTploy Am ipóuaTog troAITelay, ubi Zzzà 
ciAATO; dictum est ut ex censu apud Romanos, Graeci 
omnes olim constanter dicebant 5 và Ti&46uZTWV v0AITEÍA, 
non TigXjaTOg. Copia est eremplorum vel apud ÁniSTOTELEM 
et PLATONEM. Üptimum est in libro VIII. de Zep. pag. 550. c. 
TX) cà TiuNpaTey oA TEAV, dy € oi uiv TAOUCIO! GpNoUcI, 
míy4c: Ó' ob pérecis dpyiic, quorum PruríRcHus fuit imme- 
mor. Álterum est in vita Demosthenis cap. 16. órs mpsc(Qedav 
Oéxorog 3xev. eig Maxeboyizy. Civis Atheniensis quilibet dixisset 
.OéxaTo; xüTd; , PLUTARCHUS addidisse potest , ut alibi nonpum- 
-quam addidit, af potuit etiam auctoritatem Atticorum negli- 
genter deserere , quod nunc satis tihi videor demonstrasse. 
Ad pag. 851. Si cui Adyoc dz:300» dicitur Adyou ruxalv, in 


388 


qua re gravem errorem commisit HARPOCRATION v. Adyovu Tv- 
ev: ávri TOU ém xlvou. Asuposütyue dy TQ Dmip Kryoi&vros. 
Locus legitur p. 229, 183. o yàp àqoipeiaóni Bei 70 mpoceAeTy 
TQ Ong xxi Adyou Tusxsiv, quae verba Grammaticus non 
intellexit, quod eo est turpius, quia tam saepe Aóycu Tuxeiv 
legitur apud Oratores et Historicos. Hoc ipsum PLuTARCHO 
reddendum est in JMarcello cap. 28. ràv Xvpzxocluv mporse- 
.eóvruy xal ücouévuy Adyuv TUxciy xa) Oixwc, ubi vera lectio 
est Adyou TUYEiY. 

. Ad pag. 325. . Scriptura. HKPOACO Grammatieum doctum 
magis quam acutum fefellisse videtur, ut 5xpoXco esse putaret 
quod 54xpóaco esset, et hinc aequalium vitiis sermonis &xpoZeai 
"pro Zxpog el »xpoxco pro wxpoG opinatus est se invenisse vete- 
rem auctorem ac testem. Praeclara res et egregium Gramma- 
ticae artis praesidium est accentuum rationem probe nosse et : 
ubique ezpeditam et paratam habere. Complures sunt nostra- 
'tium, qui nescio quomodo certissimum hoc Litterarum Graeca- 
rum subsidium volunt contemnere videri, et de accentibus con- 
temnendis veluti de contemtu divitiarum urbane et suaviter nu- 
gantur. Credo, difficultas et labor discendi disertam negligen- 
tiam facit. Malunt enim disserere nihil esse in accentibus boni, 
quam quid sit discere. Nemo umquam poterit hoc adminiculo 
destitutus inerhaustam linguae Graecae copiam et varietatem 
animo et mente sic complecti, ut non multa permisceat et ri- 
dicule confundat, quae forma, sensu, usu, aetate aut patria 
olim fuerint diligenter diremta. —Vacillat memoria in ea incre- 
dibili formarum copia, in analogiae , derivationis, compositionis 
ratione et usu observando, disponendo, tenaciter retinendo, ubi 
hos certos indices horum discriminum oscitanter et stulte negle- 
xeris. Nemo umquam poterit syllabarum omnium quantitatem 
in promtu- habere, nisi qui constanter in singulis 76 zpoeq3izc , 
ut veteres Graeci accentus appellant, longo usu cognorerit, 
quae continuo subiiciunt oculis id quod paulatim tenaci me- 
moria debemus philologi firmiter in omnibus tenere. Quam 
necessarium sit in re Grammatica et Critica omnium syllabarum 
"mensuram scire, et non aliter quam sic artis Metricae faculta- 
tem nasci et excoli posse, et caecutire passim.et turpiter se dare, 
qui hac facultate careant supervacuum est demonstrare, Itaque 


889 


qui se accentus omnes contemnere prae se ferunt, fatentur 
inepti et palam faciunt se id: nescire, quo sine Graece scire nemo 
potest. Nemo umquam poterit Grammaticos et Criticos veteres 
intelligere, aut Codices Graecos ita legere et excutere, ut ope- 
rae pretium faciat, nisi hanc doctrinae partem longo usu perdi- 
dicerit, et sic numquam in interpretatione aut emendatione 
Graecorum quisquam aut sibi satisfaciet aut aliis, nisi paratum 
hoc ubique habebit interioris Graecitatis cognoscendae adiumen- 
tum, quod multo plus habet in recessu quam fronte promittit. 
Ex quo grammatica ars sollertius excoli coepta est, unusquis- 
que Graecorum novo hoc adminiculo diligenter utebatur, cuius 
. rei unum de multis exemplum afferam, quoniam corruptus lo- 
cus est hinc emendandus,  Ápud PruTARcRUumN legitur in libro 
Óri QuiÀaxTiy 9» Zger) pag. &39 B. o03à cep) mporQUimg Ix cie 
elmsiy edciy dy cÓAe0 yiyvopsévuv arürepoy 'TsAyiyag &yayvyaeéoy, 
tu corrige zóregoy 'TéAxivae 9 TeAxivzo àiyayvocétov. Postquam 
Graecia effoeta desipere coepit poétastri in versibus pangendis 
spreto metro et quantitate syllabarum nil nisi accentus seque- 
bantur, ut trochaicus ÁESCHYLI: 
& Qabvtóvav &vacoz llepocídny ÜmepraTM, 

istis jambicus octonarius fieret ex accentnum positione haec 
pronuntiantibus. Affert hune versum cum multis aliis qui ve- 
hementer de aequalium in ea re insania queritur Grammaticus 
incertus, ex quo pag. 183. iam nonnulla laudavimus, quo vivo 
illae ineptiae propullulare coeperunt: r/w gu?» ov Oixaig Tpo- 
Q4cs:, inquit p. 659, 44., zpàc r03e TD Tf Üpuiic yéyoyey iyà 
py» ody, ÓpB, AAX' o0 ixeiyoi Aéysiy, &y Éxpoiev, Gc épsmury mreíüo. 
At placuit tum plerisque omnibus et, ut ipse paulo ante dixit, 
dylxuce rà wepeiovz (ex Iliad. A. 576.) et post pauca xa) 52» ve 
Th xxxiv dLrvixwcsy. Usu receptum ab omnibus est, et ad hune 
diem qui Graeciam incolunt vitium hoc. Constantinopolitanum 
alunt et fovent. Hinc factum est ut Graeculi omnes accentuum 
sedem er dicendi usu satis diligenter teneant et raro peccare 
soleant praeterquam in lingua antiqua et priscis vocabulis du- 
dum obsoletis, aut in iis syllabis, quarum quantitatem nescirent, 
in quo genere eos sercenties turpiter errare videas. Nemo isto- 
rum commisisset vitium, quod SiNTENIS in PLuTARCHI compa- 
ratione TAese: et Zomult cap. 6, qui edidit oó yàp á£iwrepal 


390 


vs moudooiD) TV "ADtyyciv "Epexhyib3y xu Kexporiüv ai 'Tpoi- 
tuylay xa) Axxcvayv ÜvyaTépss, nam 'EpexÜwid2y barbarum est 
et Kexpomibóv nimis lepidum, quoniam oi Kexpomlóm: non pa- 
.riunt. Qui PLorARcH1I Codices inspiciet scriptum esse reperiet, 
ut opinor, 'Egexów/àsy xai Kexpomiàmy, quae quum reposueris 
prudenter 'Aózyqc:v expunges. Àt scribae saepissime impingunt 
in talibus, qualia sunt észyai, ic&vai; OeixyUyat , TeÜVXUaL , Óei- 
xvüvTEG, Mpic[om, xexepacÜoi, xig,pzoóai , arEcÓx:, ant contra in 
xuAlcmi, A^Uem), Vini, xepplaÜmi, xsxovicógi, quep loeo, mme- 
mpaxÓxi, xMps et xplux el mAípa ek có üzxguoy, confundunt 
alpew et xipeiy, (3àAn et (QaA3, cuvvéQew et cuyveQaty, xuAlvón 
et xvAMOO, xxraTpóxav et kaTaTpuxGy. Fere semper oz eL 
xoZe pro xde et xdzs scriptitant, et &aery et dAlsler et arr&pem 
et similia. Aoristos in -aóciy productos ubique in -Z6ei depra- 
rarunt, ut multi hodieque opinentur Graeca esse JuxaÓsw, 
&pvydÜew, cix&Üew, DmsixdÜew , mapeixaleiw, sipyasm, &^xA- 
Ósy, quum 3iexaÓciy cett. aoristos esse ELwsLEIUS ad Medeam 
vs 186 acute perspererit. In Praromis SophAóisía pag. 254 B. 
dày Ape X»£Wi» Tw TapexacÓg dÓQoig d-xAXaTTeV dant omnes 
pro vageixaóg, quod Bogckuius reperit. Hrsrcmio redde eixz- 
Ün Ev: mepesopiompuey pro sixaléscipey. lisdem debetur 'OAva- 
wig wixXv pro 'OAUpzim, xxAsiy ixi brevia pro 5éyiz, et passim 
"OAwwriRciy et "'OAuuIEOIy pro 'OAuuÍaciV, et sexcenta sunt 
huiusmodi, in quibus constanter Graeculi labuntur, et nimis 
saepe Criticos secum in errorem trahunt. Foedissimum vitium 
est TeÜvZyxi pro TeÜvavai scribere, nam brevem vocalem esse 
constat, ut in célvzjev , $cauev, Télvali, $ca0;, decepit tamen 
doctos homines, qui in MiMNERNI fragmento 2. vs. 10. ediderunt: 
a)Tixx reÜvZvai (RéATIO 9 (Blorog, 
quum in libris sit zórixz 233 teÜv&va: et verum videatur aór/xz 
93. 4vaToc, nam TeÜvZya; mera est barbaries. [ngens superest 
locorum numerus, ubi accentus imperite et indocte appositi 
sententiam verborum pessumdant. Est aliquid inter Aéyou; et 
A&x0Uc, eEixociy el eixüciV, XxaAga el xaAQc, TàV UmEpyoicay et 
T&V ÜTERoX0CÓV, Xx et xxi, Aéoyrug et Aeoyrüc, oixér4y vrdpoi- 
yoy xoA&Qe et m«p' olvov, quae omnia confusa esse ostendi. 
Iuvat his nonnulla exempla addere ex uno eodemque scriptore 
sumta, ex PLUTARCHI e1/is, quibus similia aliunde alii conqui- 


891 


rant. Prorsus idem error, quo Antiatticistam deceptum esse 
suspicor, PruTARCHI lectores decipit in' vita Caesar?s cap. 8. 
à Ka?cap EwAsucsy clo '"Pódovy éwi cyoX4v mpbe '"AsoAAdv:9 Ty 
ToU MóA«vos , oO xai Kixépuv sxpo&ro, non enim eodem tempore 
Cic£Ro et Cagsan Moloni operam dederunt, quamobrem 53xpó«ro 
emendandum arbitror, quem Cicero quoque audierat, non eu- 
diebat. In vita Perichs cap. 10. simillimum vitium manifes- 
tum tenetur in verbis: Erecoy 3à xa) ToU Klpavog oi QiíAot mav- 
T6 ÜLAAEe, oUg IlepukAge cuvemyridTo TOU A&XGVICUOU, nam 
PrniCcLES Ümwowis amicos in illius iudicio olim einsémulaverat , 
non illo tempore, quo ad Tanagram pugnatum est, £nsimula- 
bat : itaque cuvezyrlaro corrigendum pro euvezyriZro. In vita 
Pompeii cap. 25 vitiose scribitur: T/v« ÉEers XAAXov v amoAL-. 
ewre ToUTOV; É€ pui wvyóuxc iAmsüvyoxy AmTxyrTEG gFemuTÓV, 
reciprocum pronomen in illa re absurde positum est, itaque 
emenda cà ajróv. In vita 4lexandri cap. 52 lepidum dictum 
CALLISTHENIS in ANAXARCHUM leve vitium concepit: ZAAZ y 
dy&yx, co TXxUTX Éxsiyo» ÓpoMoysiv duypórsga. vb yàp dxe? 
pis dy Tpi[ayi Dieselpuxtec, dyraUóm 3à pel; dmiBeQAupívog 3a- 
TÍüxg xaTüxsicx), nam dixit mordaciter ZvZyx« co] TaUTX xT£. 
non cci. In vita 4ntonii cap. 25. DsLL10s dicitur CtgoPATRAM 
mporpémecÓxi, mToUTO 95 và "'Opwpixiy, dAÓeiy eig KiMixiay ed dy- 
TÜyavAy ÉxvTX), quis dubitabit ex loco Homerico Iliad. 3. 162. 
&AÓsTy sig "I3yuy eU dvrivaeu € abriv. 
apud PruTARCHUM quoque 'Oj4pixGc scribere ? xór5». Non 
potuit festivius HoMkRI versus quam ad illam sic accommodari. 
In vita Ceceronis cap. 47 vitiosi accentus sunt in verbis oi 5' 
oixérai xaxicayTsgG ÉmuToUS &l vepiuévousi v00 Becwürou «Doysuo- 
pévou Óexra yevécÓai, móro) 3' oóx dp/vovuci, nam sententia 
postulat mepijeevouo: — duvousi, quod frequens in libris vitium 
est. In Jfleibiade cap. 32 editur zoAD 3à xal Bdwpwov TQ xal- 
povri Tfjg TóAswe dvexéxpmro, ubi vitium subesse suspicor, nam 
si D&wpuov scripsisset non rG Xaíqovri sed rj xag opposulisset, 
at opposuit, opinor, 72 2axpiov TQ wxlpovri. In eiusdem vita 
eap. 11 carmen EuniPIDIS laudatur, in quo legitur xZAA/cov 3); 
seQüéyr" éAna xaüpuxi BoEv mxpaboUve:, vehementer displicet - 
Boav, quod rusticum et plebeium sonát: contra magnificum 
est et sonorum x4puxi (Qo&y mapaSoUvai, quod dictum est ut^ 


392 


Aiyeig nos xapkv, Aéyeig poi (Jozv, in Pluto 687. et similia 
alibi. 

Finem faciam in loco ex eadem vita Cimonis cap. 28, quem 
PrurARncCHUS ex Zellemiis descripsit: éxAe 5à xa) ypdpucrx 
A«xwvixog CQpaQovra Toig 'EQopog TW yeysvupévyv aTuxiav- 
Épgpe; rà xaAd. Mivómpog &egcoUz. zr&iyri TÓvOpeg. daopiop.ec 
7| xpi Op&v. Leguntur haec apud XxwoPnHoNrENM I. 1. 23. ubi 
ypipjuxra iéA&Aucay cis "Abxvac refingendum est in éZAs. In 
ipsa epistola idem vitium inest: Zppe; Tà xzA4, quod nemo 
umquam suspicatus est, quum BERGKIUS acutissime verum vi- 
dit, nempe scribendum esse: éppej TZ x&A«, periere naves, 
quod iure DixpoRF» recepit: 7 xxAz significat r2 £UA«, quod 
et aliunde satis constat et HesycniI testimonio: K«Ad: i£vróvoc 
và cóywÓsg xol dyr) imippupomTog TOU xXAGg. mvmpoLurdv e 3à TÀ 
£/Aa, nisi quod in quantitate syllabae erravit, nam cyporepi- 
ezupívog 96 debuerat dicere. CaLLIMACHUS fragm. 459. 

maA&lÜerz xXAm xaüüpti. 
subrustice igitur et nautioo vocabulo Spartani naves TZ xZAx 
appellabant. BDriwponRrF ex ZLysisírata adscripsit vs. 1251. 
Óxa TO) ip Em '"AprmpuTig 
mpóxpooy ÓsixsAo! moTTÀ XXAU, 
ubi olim zorrX xaA& ex libris edebatur, quod BRuNCKIUS pri- 
mus correxi. Ín Zlavennate est morrà xXAx cum antiquo 
scholio 7$); 72 TAoiz, quae omnia certam praestant BERGKII 
emendationem Zppe; T£ xZAx et ostendunt quid tribuendum sit 
Codicibus XzNoPHoNTIs et PLUTARCHI, qui omnes unanimi con- 
sensu Zppe: Tà xaAZ& exhibent. Ostendit idem exemplum men- 
suram syllabarum Magistris non esse admodum notam, nam 
apud plerosque xZAov pro £uAov et xZAc scribitur quantitatis 
securos et ignaros. In SroBaEi1 £c. PÁys. I. 1. scripserunt: 
—.  &&) TXUT lcoy [iiy &Ü Atytiy, icov 9B pu, 
Tcoy 9' épeuvZy , éE£ oou 38 qp clotvau. 

et nihil suspicantur mali. Perinde esse istis videtur utrum 7cov 
an ícoy scribatur et vocalem, quam 3/sgpovoy (ancipitem) appel- 
lant, suo arbitratu corripiunt aut producunt, Natum est hoc 
malum poétastrorum vitio, qui quum sermonem antiquum ]la- 
boriose imitari satagunt, saepe in turpissimos errorés se impli- 
cant, quos notare et reprehendere philologi debemus, non inepte 


393 


vim inferre iudicio nostro et cerlissima convellere, ut nihil isti 
peccasse videantur. NicAwpRo in mentem venit dicere 2:/2;0; 
producta penultima in 4lextpharm. 443. 
&ccm cb WM Dsi0ibI, éco 5à mXvTARV Rpuyis, 
unde praesidium laboranti BABRIO quaesitum est, cui placuit 
scribere fab. 74, 2. 
m&yTUy A&ydyroy* wu 860100, ewÓsucu. - 
qui loci non demonstrant 352i; bene Graecum esse, sed po&- 
tastros sequiores etiam in hoc, ut in sexcentis aliis, graviter 
impegisse. Non minus est vitiosum 3425/0; producta media, 
quam si eandem in &z;ó; velles producere, quod facit praecla- 
rus poéta in Scholiis ad LuciawuM p. 60. 
2 xxA0y TÀ LLÁAOV TOV Albo weipüy Oéwov 
&ibi Tolvuy av Üsaig mpg vy Ylapiy. 
Nihil enim est certius quam in 3&ruev. (2el2ipev) , 3éÀire. (Ael- 
Bie), 220; (2ei00i)), vt in fempev, Éeare, éamÓi, TÉÜvmuuev, 
TiÜyare , Télyx0i, et &üicav (AelDimav), &caaxv , éríüvacav et in 
infiniivis 3s3/pey,  TebyZquey , meÜyavau, cava) penultimas esse 
natura correptas neque ullo modo produci posse, quemadmo- 
.dum item constat ea omnia apud veteres poétas semper brevia 
esse, ut apud. HoMERUM: 
(x08 cU y' "Ajum Td)0s OeloiÜu je TiV' LAAOV. 
: "Heu. poire ÜsGv TÓ ys 3eloiÜi poXyre Tiv. &yOpóv. 
^ — apost: (ex06 T) my XU uerX (peo Oel0ibi. Alu. 
et apud ÁRISTOPHANEM : z 
py, dry, O4310 pube. 
X2] qu» 56010 , o0 yap éciv éEgxaeuévoc. 
quae leguntur in Z£ed. E. 827. &. 342. Odyss. ^. 825. Pes- 
pis 973, Eqwuitt. 230, quibus multa passim similia occurrunt. 
Quid igitur NicaxpRo et Basnio faciemus? — Lapsi sunt, erra- 
runt, dari venia potest sed. ita ut peccasse se fateantur, et absti- 
nendum erit posthac eorum testimoniis, quos saepissime sic 
impegisse. constabit. De caeteris vitiis, quibus NICANDER cae- 
terique id genus poétae antiquam linguam [onicam et Epicam 
contamirnarunt , deque prosodiae veteris inscitia, quae apud eos 
omnes apparet, in animo est propediem quam potero diligen- 
tissime scribere, nunc Joc tantum attingam , de cuius vocabuli . 


quantitate mihi cum MxixEKIo non convenit, cuius vide indi- 
28 


394 


cius Sérebonsrnas pag. 137. MziNEKIUS existimat credendum 
esse ErrmoLoco Macesxo, qui pag. 477, 10. in ]ro;, inquit, 
eUpyTa: TÜ 1 xxpy xai Dpawd. srapà. my vg conii cà puxxpüy, 
cxpà Oà TOlg WTeQoAOyoi; (pax, xal wapà Toig émoTOi00g cUpyrai 
xx) cuvégRAj vov , Óg mapà KAaAMpuEXg, TkpX DÀ TOÍQ TpXyr- 
xol; xxl xwpxoig cusdAAeTui de) TDÜ i1, xarà Ob lapuxeUe 
izapuQorspltei. Descripsit haec omnia ex DRacoxz STRATONI- 
CENSI, indocto et imperito homine, pag. 49 Hznw. Addit his 
alius magister in GaIsFoRDI nota: icéoy Bà Dri mapà Tolo xapuu- 
xoig oras sOploxerai éwTtiwvdputvoy và 1. Üpponam his meam 
sententiam: non fuerunt apud Graecos, dum lingua Graeca 
nativa virit, vocales ullae éxredorspitovuras, Sua cuique men- 
sura in sua patria et aevo perpetuo constat, sed diversi populi 
subinde utuntur prosodia eiusdem vocabuli diversa. In Ionia 
xzA05 trochaeus est, in Attica pyrrhichius: eadem est ratio in 
1ro;, quod lonicum est, et 7rog Atticorum. Numquam haec 
permutantur aut miscentur, Ridiculus est in lonia, qui 7eo; 
admiscet verbis Ionicis, in Attica, qui 7coe Atticis. Itaque apud 
HowxRgux Ico; perpetuum et certum est, et composita /s/0coc, 
iedpopos , icd me3ov, icóqopoc, locpapitery ubique primam necessa- 
rio producunt. Contra in sermone Attico, quo omnes Attici ute- 
bantur, /vo; semper et ubique priorem habet correptam. Lingua 
artificialis, qua docti poétae utuntur, utramque dialectum miscet 
in unum, et Tragici, ut hoo utar, quemadmodum in verborum 
delectu Ionica et Attica suo arbitratu promíscue ponere solent, 
sic utuntur prosodia utralibet, modo lonica, modo populari. Ea- 
dem est ratio eorum , quos DRACO /ag2ixobs appellat et érozoimvs, 
eadem est Lyricorum, ut bellissimum quodque delibent ez dialectis 
diversis. Quos dicat meCoAcyeuc et quomodo de eorum usu tata 
confidenter pronuntiare ausit non satis perspicuum est, sed non 
est operae pretium in istiasmodi metrico id scire, Credo, 
ereCoAÓyoi Tones lonicam, Attici Atticam consuetudinem seque- 
bantur. Itaque male apud HzRoporuM editar I. 2. 15 pi 
1ca, aut VI. 11. dev và lom veuódvruy, et alibi, pro lea: in 
caeteris, qui Áttici sunt aut Atticos imitantur; ssepissime sori- 
bae 7c« negligenter pro icc dare selent et €ICA adeo scribere, 
. unde factum est ut sj; & pro !ez (ica) legeretur, ut pag. 95 
ostendimus, Ex his sequitur apud GComicos fce; et composita 


895 


sine ulla ezceptione primam semper correptam habere, apud 
Tragicos fere semper, nam Iones sequi si /ubet , lícet : et AkscHYLO 
ius est gos Tcov ejpzvp dicere eodem modo, quo in mrpdc, 
dm Aa, TÉxvoV, quoties videtur priorem contra usum patrii sermo- 
nis longam facit, ut HoMRus et [ones. In icdüeo;, icooalpuy, 
ledyojpoc et similibus utravis prosodia utebantur, idque eo ias- 
tius quia nil nisi antiquum patriae sermonem repetebant , qui 
olim nihil ab Ionico discrepabat. SorLomwrs aetate ]oc dicebant, 
ut Iones, vide SoLowis fragm. 15 Jody ro mAcvreUciw. xrá. et in 
notissima cantilena Attica apud ATHEN. XV. p. 695. a. 

ÜÓrs Tbv TÜp&»yovy xTZVÉTMV | 

ieovópoug T' "Absvag &roisyodmuv , 
icoydpovc , ut vides, choriambus est. Obiter pro xravéry (cod. 
xzrayír4y) emenda xzvírs4v, ut recte legitur vs. 10 ?àxaiérsy. 
Post haec tempora leo; solum in usu est, ut in 'Icoxpzr36 v. €. 
prima sit brevis. Notum est SrRATYIDIS fragmentum: 

xci Thy Auyioxay v)» 'lcokgaToUG; TRAMA AX. ! 
et constans omnium hic usus est, ut in comoedia praeter iocum 
aut parodiam 7cog solum appareat. Tregici, ut diximus, utra- 
libet prosodia utuntur, "Iscódes; more Attico posuit EuRIPIDES 
in Zroedibus vs. 1169. 
.  y&pu» re x«i Tác Vooléou Tupavvl2og. 
et in ZpAig. in ful. vs. 628. )J 
Ama Tb ric Wwpjios leóócov yévos. 

Ionice SoPHocLEs in .£néizone ws. 836. 

xahro: Quis ToTg looléois 

iyxAupe Aewei» péy' &xoUcai. 
wbi ober corrige ejyRA4p* pro Éyx^xpa , nam illud non hoc 
Bigmifieat xomx, juoiz, TOU &ÜTOU XAxMOU XXl TUxMc, ut Veteres 
interpretantur. Azsemrius amat loniea, et icdys;pov in. Prome- 
heo. vs.. 549 , ioduoipoy in. Coépá. vs. 320 posuit prima longa, 
sed in iccipuyoy in. d gawmemn. vs. 1740 eandem corripuit. Eodem 
modo lambographi et Lyrici componunt sibi canorum et mag- 


1) In carmine heroico snt elegiaco ius erat enndem producere. In IsoCRATIS 
statua & TrwornEo posita enbscriptum erat: 
TuóO8 cog quÀiag ve yágyv oUvegey ve vrQosipnüv 
"Iooxogdrovc eixà v5»0* áyéO qe Ocoic. 
aL eonyápovc Foyo». 
2g * 


896 - 


nificum dicendi genus ex omnibus dialectis. BDores 1ccc dice- 
bant at PmiLoxkNus i» Aeízvo, Dorico carmine, (in BxnekrI 
Poet Lyr. p. 852) dixit: icorpzzetos prima Ionice producta , et 
-8ic caeteri brevem plerumque relinquunt, at sicubi videtur eadem 
longa 'OjgpixGg uti possunt. Qui olim intermortuam Epicam 
poésin et antiquam linguam vatum lonicorum Alexandriae 
recoxerunt et ipsi omnia contaminarunt et quum versificatores 
essent, non Poétae, quibus neque ingenium esset, neque mens 
divinior, neque dives vena, neque os magna sonaturum, in- 
sulsa carmina panxerunt ridiculo sermone partim prisco et casco 
partim sequioribus vitiis polluto laboriose consarcinata. Etiam 
in prosodia omnia susque deque habuerunt. Non dubitant 
scribere 7à &* xxAà xa«Aà méDayrai, et jooy xavo. 1coy &ywÜev, 
(Tuxocn. VI. 19. et VIII. 19.) et: 

apéc(Quy 1cov xoípoig laoy &OOvTA XÓpmig. - 
(Adnthol. Graec. laAcoBs. vol. IV. p. 229). CALLIMACHUS, cu- 
ius immensa eruditio laudari et extolli solet, scribere potuit 
(fragm. 813): ' 

qé0iAm TÀ [4M TLÜGS VHOYUTOG &Üpog, 
non recordatus in verbo zuóc et quidquid inde nascitur v pro- 
ductum esse. Quis nescit Homerica 2séz ccs: Zpovpm, ócém 
mUÓsToi Üp(üpp, et alia? | CALLIMACHUS igitur Jcog et 1cog suo 
arbitrio permiscet, scribitque promiscue: 
| ailuigs icm ÜxAaccomopei. 

cáxei ico, rerpa(doeiq. 

— x&AXV ^ AvrixAeiny 1ooy. adceci QuAdRca: 

TÁC! (40V, QU [A4Am O icOV. 
et japan Toov. et ExÜsiv 1ocy óAdÓpp, quae leguntur in Eger. 
' 62, in Jan. 53 et 211, in Zovem 85, in Dian. 258. et in 
fragm. 118. CarLiMACHO nullus est reliquoruin in talibus multo 
melior aut antiquae linguae et prosodiae peritior.. Omnes pec- 
cant, omnes saepe, omnes turpiter. NICANDER, qui sibi lonice 
videtur scribere et Howknuw aemulari et^ ZAeriaca. concludit 
his versibus: | 

xal xsv 'Opwpeioio xal celoéri Nixdypoio 
puiisiv Exo, vv. Éüpeie KAapou viddeoon voA ys. 

tamen passim in prosodia lonica et omnino Graeca impingit 
aut corripienda producens ant corripiens producenda. Nunc 


397 


tantum in 7co; quid designaverit cognosce. Promiscue 7a et 
Tex scribit Z'Aeriac. 751 et 943, Jc4v spondeus est vs. 259. et 
Iu; vs, 226 et 227. . Produxit [soc in jeaios , quod ei significat 
&poi0g, IxeAog, évxAlyxiog prima longa vs. 260. — Deinde forma 
ic5px«c utitur a Tragicis sumta, modo producta prima vs. 643, 
modo correpta vs. 788. Tum icZ$opxi ex Homerico iczZ« eli- 
cuit, sed ut significet fox, épQepus ciui, et primam brevem 
facit vs. 286 et 886. Denique monstrum et portentum verbi 
de suo commentus est irzíoga pro omoiée sii, nullo exemplo 
et contra omnem analogiam fictum, prima item correpta, in 
dlextpharm. vs. 399. 

TX4» fjToi yevuÜpQ ui» leaiopilvuy 20e yaplg, 
bellissime dictum est pro gustw similem (ysicet Ópoiav) veu- 
(uo iexiopivyv, et in fragm. IL 56. pro mo3épee Tí AsUxg 
ipQepcc magnifice canit za325 Éperec || AeUxu icaidpesvor, hoc 
est demum 0s magna sonans mentis divinioris! In fragm. II. 
vs. 33. Ionice scripsit jro3popeUo a n;eAi0dniv et icdpoopov in T'Aeréac. 
vs. 105, sed Attice in re eadem iedpoipov éAxlou ibid. vs. 592. 
Iterum Ionice icóvugov vs. 678 et icoppezéc vs. 646. et Homeri- - 
eum icoQapitery vs. 572. Denique quum vellet dicere ecusdem 
ponderís de suo commentus est jcoeAx54c vs. 4l. xxpddpo du- 


pi&asg icosAxér et vs. 44. 


» &AAo0TS D deo Qipay lcosAxÉm wolpaw , 

in quo, ut vides, popularem usum secutus primam corripuit. 
BasRiUus, qui et ipse putat se Ionice scribere, quum in fabula 
14, 11. recte scripsisset : 

ó à' £AAog àg Borg ox Ev low 

Adyau &GpiAAmy ebmev dypiy poücw. 
Attice scripsit 34, 2. | EN 

TEX0Uc& Ó' aüTOig égiy 00x i04 pAMTMWp, 
et excusari potest, quia cum aequalibus omnibus peccavit et 
sibi idem quod omnibus credidit licere, at recte et ordine sic 
scripsisse videri et vitio vacare non potest. 

Quam vellem haec scribendo omnibus persuadere possem 
quibus nostra iuventus erudienda et veterum Litterarum studiis 
informanda committitur, ut et ipsi haec omnia quam accura- 
tissime perdiscant et assiduo et longo lectionis et interpretatio- 


998 


nis usu solidam illam et certam harum rerum scientiam colli- 
gant et observando in diem augeant et confirment, sine qua 
nemo discipulis quidquam prodesse potest. Vetus est Graeco- 
rum proverbium: 
óAlyoi paÓurx) xpslocoveg QibaoxaAocy, 

et nimis multi ad Academica studia tam impares et imparati 
accedunt, quoniam Grammaticae arlis et in his prosodiae et 
metricae prima elementa, quibus solis vera doctrina superstrui 
potest, non diligenti cura et indefessa industria veluti firmis- 
sima fundamenta iacta sunt, sed negligenter et desultorie ab 
initio ostenta, deinde intermissa, tandem plane derelicta, ut ed 
altiora, ut aiunt, evoletur. Hinc in plerosque convenit Spar- 
tanorum dictum apud HrRopoTuM (lI] 46.) rà i» mp)ru Ae- 
«üévra imiAEANÜÉvai, TÀ 0b Ucspa Mà evviévar. Non semel vidi, 
qui se Sophocleas tragoedias complures lectitasse dicerent et 
rogati quem genitivum nomen ZoQoxAss haberet aut. ZoQoxAoU 
aut simile quid responderent. 1 nunc et istos de cathedra lin- 
guam et litteras Graecorum doce. Interrogaveris eosdem qui fa- 
ctum sit, ut illa omnia nesciant quibus Litterarum vera studia 
nitantur, respondent: numquam se haec audivisse, aut doctos 
et admonitos esse in his esse tam necessarium doctrinae prae- 
sidium.  Áccentuum quoque rationem et usum non didicisse: 
nempe magistrum de his aut verbum non fecisse umquam, aut 
eam rem inutilem esse et contemnendam dixisse, quippe non 
esse nobis Graece Joquendum, salis esse si scriptores Graecos 
omnes :méelligamus. | Et est id hercle satis, sed nemo, ut 
opinor, hoc assequetur, qui optima intelligendi praesidia ne- 
glexerit aut spreverit. Vereor autem ne multi sint aetatis jam 
provectioris quam ut a me quidquam pravi dedoceantur vel 
recti quidquam addiscant. Vos autem, ÁDOLESCENTES, quos 
solos tutelae meae duxi, vos nunc alloquor. Si quis vestrum 
ad accuratam Graecarum litterarum scientiam aspirat, is proba- 
bilem sibi accentuum notitiam quam maturrime comperet in 
propositoque perstet, scurrarum dicacitate et stultorum irrisione 
immotus. JYam risu inepto res ineplior nulla est. — Qui hano 
doctrinam nescit dum ignorantiam suam fatetur inscitiae tan- 
tum reus; qui vero nescire non contentus ignorantiae suae con- 
lemtum praetexit maioris culpae affinis est. 


* 


399 


Non mea haec verba sunt, sed PonRsowi, summi viri, (ad 
EvniPIDIS Medeam vs. 1.) quae ex animi sententia mea facio 
ad vos, dilectissimi Adolescentes, quos et ego solos tutelae 
meae duxi. Non errabimus si PonsoxuM ducem et VALCKENA- 
RIUM (in Jiatribe pag. 247.) sequemur. Nunc operi finem 
impono et xopavíóz dictum SxNksr a PonsoNo laudatum: 5yGó- 
Vigxi pig TOUg &jLoUCcOUS Ulp Movcüy, oi xaxox4Üuc &-ooidpa- 
oxouci TÜV LAeywov Tho RjxÓlac TQ xxrasUysy àv TX4V Aoid0- 
piay Qy WyvoXrxaciv. 


INDEX SCRIPTORUM- 


QUORUM LOCI TRACTANTUR. 


À. ARnIsTIDES 833, 361. 
ARISTOPHANES 
A ELIANUS. Acharnenses 111. 
Hist. 4nim. 191, 841. Equites 109, 816, 324, 851, 358. 
Variae Hist. 8, 1292, 209, 271. — Nubes 13, 106, 284, 295,310, 
AzxLius HxnopriANUS 3165. 916, 835. 
AESCHINES Fespae 67, 70, 18, 92, 104, 
in Timarchum 29 , 144, 251, 292, 138, 202. 
914, 826, 382. Paz 987, 1656, 202, 339. 


de Fals. Legat. 146, 247, 953. -4ves 184; 269, 305, 381, 381. 
Ctesiphontea 984,136,144,202,| — Lysisérata 25, 115, 190, 206, 


251,274,8326,350,854,355,383. 260, 265, 376. 

ArzscuyLuS 102, 129, 881, 9389. Thesmophoriazusae 94, 10, 234, 
. AzsoPI fabulae 184 sqq. 2917, 915. 

ALCIPHRON 80 sqq. | Janae 64, 183, 178, 861, 361. 
ALxxis 1835, 227, 816. JEcclesiazusae 90 , 117, 264, 282, 
AMMONIUS 129. 953. 
ANAXANDRIDES 8659. Plutus 88, 283. 
ANDOCIDES 7/0. - fragmenta 127], 812, 807. 
-4necdoia BEkkERI 4, 122, 226,| ÀnisTOPHON 206. 

259, 260, 847, 384. ARISTOTELES 283, 864, 968, 370. 
ANTIATTICISTA 808, 32b. ARISTOTELES (PsEupo-) 864. 
ANTIPHANES 37, 164, 326b. ARISTOXENUS 194, 261, 263. 


ANTIPHON 14, 156, 269, 274. ARTEMIDORUS 119. 
APOLLONIUS Lexicon Homericum 5, | ATHENAEUS 887. 
AnaATUS 181. 

ARCHYTAS 397. B. 


ARISTARCHUS .Ü. Basnius 859, 367, 898, 897. 


401 


C. . |Epigramma apud PHOorivM 197. 
ERATOSTHENIS 'Eppói; 959. 

CaEciLIUs 369. EnRoTIANUS 867. 
CaLLIMACHUS 1297, 889. EvusuLus 125b. 
CANTILENA ATTICA dy prov xAa-| EuNAPIUS 957, 862, 807. 
. 9f wré. 895. EuroLis 74, 220, 259, 812. 
CasTORION 221. EuziPIDES 73, 184, 32833, 3238, 
CHaAxrrON 1067, 169 sqq. 989, 839, 340, 9261, 370, 891. 
CicxzRo 292. EvosTrRATIUS 124. 
CuEzAENETUS STOBAEI 860. 
CoMicus incertus 180, spud Prv- G. 

TAROHUM 871. GALENUS 294. 


CaATERI Y»(ícgarzs 9650, 869. | GrLLiUs 194. 
CRATES CxNICUS 366. 


CkATINUS 208, 249, 871. H. 
HanPocRATION 14, 38, 88, 207, 
D. 327, 388. 
DzwADzs 182. HaLropDoRus SToBAEI 223. 
DzMocRiTUS 18. HrRoporus 57, 88, 91, 100, 112, 


DzwosrHENEs 33, 91,92, 98, 97,| — 114,125, 128, 132, 163, 156, 
98, 99, 100, 112, 118, 123,|. 157, 188, 195, 241, 265, 276, 
196, 234, 237, 247, 248, 263,| 282, 284, 286, 389, 353, 863, 
376, 284, 208, 811, 327, 398,| — 364, 368, 894. 

. 941, 848, 849, 350, 884. Hzsropus 131. 


Diprywus 814. . Hxsvcnurus 4, 87, 185, 140, 101, 
DiwARCHUS 7, 290, 251,274, 848,| 207, 218, 219, 256, 804, 822, 

854, 382. 828, 833, 361, 862, 863, 867, 
Dio CHgxsosToMus 95, 96, 124,| 976, 392. 

.147, 208. . HowrRus 108, 109, 195, 227. 
D1opomgus SrcuLUs 329. HyPzsRIDES 343. 
DxoexNzs LaénTiUs 820, 8229. 
. DizoNYsivs HALICARNASSENSIS 6, 85, I 


4l, 94, 96, 97, 191, 196, 200, | IaunLicHus 107, 168, 212, 963, 
236,256, 280, 288, 286, 288,| 270, 219, 824. 
298, 848, 858, 862, 365, 367, | Iox 379. 


871. Isakgus 99, 108, 156, 209, 252, 
DreHinvs 218. 271, 274, 854.. 
DRAco STRATONIOENsIS 894. ISoCRATES 
ad Demomicum 155. 
E. Nicocles 128, 155. 
E»rmipPus 265. . | "^ Pasegyricus 10, 125, 214, 278, 


EricHARMUS 156, 188. | 292. . 


402 


(16-36 5.) Cataplus s. Tyrannus 85, 
105,112,115,1406,148, 238, 
239, 275, 293, 296. 

(17-51 B.) de mercede conductis 146, 
239, 240, 272, 296, 300. 

(18-525.) 4pologia 108, 146, 240, 


Philippus 153. 

Archidanus 122, 258, 268. 
Zreopagiticus 357, 816. 

de Pace 208. 

JBueiris 8. 

Panathenaicus 150. 


contra Callimachun 282, 280. 2906. 
. | 19-532.) pro lopeu in. ealufando 
L. | 146, 241, 293. 


Lericon Rhetoricum 869. 20-26 B.) Hermotiónus 36,101, 105, 


LoNaiNus 90. 106, 107, 111, 1123,118,1838, 
. Lowaus 172 sqq., 189. 146, 241, 242, 996. 
LuciANUS (21-852.) Herodotus 147, 248. 


(1. vulg. 1 B5rkkERI) Sommium 81, 
84, 89. 
(2-44 n.) ad eum, qui se dizerat 
Promethkeum in dicendo 142 , 322. 
(98-65 5.) Nigrinuws 81, 82, 114, 
222, 278. Jj 
(4-155.) Zudicium vocalium 148,995. 
(5-39 2) Timon 45, 17,80, 82,83, 
123, 922, 923, 281, 295, 846. 
(6-15 5.) Halcyos 107. 
(1-18 2.) Prometheus 105, 112, 323. 
(8-20 5.) Dialogi Deorum 81, 82, 
83, 101, 106, 107, 108, 111, 
150, 143, 146, 224, 227, 228. 
(9-19 5.) Dialogi Marisi 84,116, 
.141, 228, 281, 295. | 
(10-88 ».) Dialogi Mortuorum 92, 
84, 85, 101, 103, 106, 107, 
:108, 110, 114,143,146, 228, 
999, 230, 284, 235, 272, 278, 
281, 293, 295, 296. 
(11-342.) Menippus 84, 143, 285, 
272. 
(19-35 B) CÀaron.112,134,141,286. 
(13-175.)de Sacrifíciis120,237,809. 
(14-30 5.) Piarum auctio 108,112, 
2388, 278. 
(15-815.) Pisca£or 89, 85, 89, 01, 
103,144,1465, 288,277, 294, 296. 


(22-16 5.) Zeuzis 248. 

28-45.) Harmonides 243, 244. 

(24-5 n.) Scytha 81, 89, 115,125, 
147, 244, 245, 265. 


(85-46 B.) Quomodo e£ Aistoria can- 


ecribenda 17, 82, 84, 880, 100, 
114, 125, 184, 186, 147, 245, 
246, 281. 

(236-46 5.) Perae  Mistoriae liber I. 

81, 84, 236, 246, 241, 248, 296. 

(27-46 5.) erae Historiae hier 1I. 
240, 250, 296. 

(28-14».) Zyrannicida350,251,996. 

(29-54 2.) 4ódicatus 104, 951, 252, 
263. 

(30-12 5.) PAalaris prior 18, 252. 

(81-135.) Phalaris alter 253. 

(32-17 n.) 4lezander s. Pseudoman- 
tis 18, 140, 148, 236, 252, 
264, 294, 297. 

(83-62 5.) de salfatione 83, 108, 
264, 266, 294. 

(84-68 2.) Lexiphanes 89, 81, 84, 
85, 86; 89, 115, 132, 148, 
255, 256, 275. 

(35-27 2.) Eunuchus 18, 116,148, 
256. 

(97-60 5.) Demona» 40, 80, 84, 
100, 106, 148, 149, 257, 282. 


403 


(38-59 5.) Amores 80, 85, 95, 117, 
149, 160, 151, 267, 268, 281, 
294. 

(39-577 B.) Imagines 116, 120, 151, 
258, 206b. 

(40-58 5.) pro imaginibus 141, 259. 

(41-60 ».) Tozaris 89, 18, 85, 86, 

- 101,103, 105, 151, 152, 159, 
260, 218, 297. 

(42-10 5.) dsinus 18,83, 86, 89, 
99, 160, 260, 261, 262, 297. 

(48-22 5.) lupiter confutatus 88; 

108, 262. | | 

(44-28 5.) lupiter tragoedus 91, 

110, 160, 161, 264. 

(45-40 B.) Somnium s. Gallus 84,89, 
106, 161, 189, 264, 265, 297. 

(46-24 B.) Icaromenippus 81, 86, 
101, 104, 110, 113,116, 162, 
205, 297, 302. 

(47-48 3.) 5is accusatus 18, 80, 
85, 91,101,189, 162, 163, 166, 
265, 266. 

(48-61 2.) de Parasito 229, 266, 
292. | 
(49-33 5.) Adnacharsies 86, 86,96, 
115, 121, 135, 187, 190, 266, 

268. 

(60-16 5.) de luctu 84, 191. 

(51-17 5.) RAetorum Praeceptor 80, 
86, 191, 208, 269. 

(52-26 5.) PAilopseudes 80, 84 , 86, 
191, 269. 

(53-10 2.) Hippias 85. 

(54-6 5.) Bacchus 269. 

(55-7 5.) Hercules 116, 186, 191. 

(56-8 5.) de electro s. cycnis 152. 

(51-11 5.) Muwscae encomium 140, 
192, 2710. 

(58-49 5.) adversus indoctum Abros 


(59-78 n.) calumniae mom temere 
credendum 119, 194, 195, 196. 

(60-50 5.) Pseudologista ín. Tímar- 
chum 80, 108, 118, 196, 197, 
198, 324. 

(61-9 5.) de. oeco 198, 199, 276. 

(62-73 5.) Longaevi 199 , 200, 216. 


(63-56 2.) Paériae encomium 297. 


(64-2 5.) de dipsadibus 200. 

(66-325.) disputatio cum Hesiodo 80. 

(66-37 5.) Navigium s. Fota 18, 
88, 84, 200, 201, 202, 281, 
295, 317, 326. 

(67 425.) Dialogi Meretricii 18, 
80, 89, 106, 110, 137, 202, 208, 
204, 205, 206, 242, 264, 297. 

(68-48 5.) de morte Peregrini 85, 
107, 206, 207, 208, 209, 210. 

(69-29 5.) Fugitivi 139, 210, 295. 

(10-41 2.) Sa£wrnalia 80, 84, 88, 
89, 91, 97, 100, 101, 108, 112, 
124, 128,210,211, 295,297, 
813. 

(11-28 5.) Conviviwn s. LapWthae 
104, 211, 212. 

(12-145.) de Syria dea 124,212, 
218, 298. 

(18-67 2.) Demosthenis Encomium 
218, 216. 

(14-212.) Deorum concilium 804. 

(15-64 2.) Cynicus 215, 218. 

(16-69 B.) Pseudosophista s. Soloe- 
cista 215, 216. 

(11-12 n.) Philopatris 211,218, 219. 

(18-56 5.) Charidemus 220, 298. 

(19-715.) Nero 220. 

(80-80 5.) Tragoedopodagra 220. 

(81-79 .) Ocypus 104, 221. 

(89-815.) Epigrammata 221. 


Lycuncus 98, 99, 249. 


coéxentem 84, 90, 192, 193,| Lvsras 3, 29, 87, 49, 08, 84, 


194, 264, 215, 295, 297. 


111, 163, 158, 177, 187, 200, 


404 


906, 210, 218, 251, 258, 261,| — Meaezenus 149, 287, 285. 
. 962,263, 326, 336,974,870,|  Phaedo 98, 99, 100, 120, 165, 


3871, 881. 231, 285, 300, 357. 
M. Protagoras 8, 91, 98, 111, 165 , 
! 196, 197, 234, 372. 
MaxrETHO 236. Phaedrus 119, 165, 196, 197. 
MaTRO ó zz$«3óg 963. Philebus 291. 
MENANDER 119, 152, 158, 190,| de Republica 64, 141, 165, 219, 

200, 204, 216, 217, 211, 312, 232, 242, 959, 810, 361. 
. 817, 828, 3880. Sisyphus 108. 

MiwNEeRMUS 890. Symposium 114, 140, 142, 209. 
Moznis 29, 255, 335. Theaetetus 299. 
PLUTARCHI 
, N Vitae 8, 15, 18, 26, 53, 56, 
NiICcANDER 88, 399. 60, 69, 82, 86, 87, 105, 
ANicoMAcHUS 8765. 108,121,129,151,152, 161, 
| 171, 193, 219, 220,231, 239, 

P. 274, 323, 834, 869, 371sqq., 
PanTHENIUS 208. | 988 sqq., 388, 390, 391. 
PausaNIAs 869, 370. Moralia 8, 69, 118, 141, 152, 
PHALARIS 234. 189, 195, 210, 247, 256, 284, 
PHERECRATES 86, 244. 940, 358, 959, 361, 863, 864, 
Puro IupAEus 129. 366, 374, 389. 
Phorm Lericon 81,121,122,134,|PoLLUx 66, 365, 366, 972. 

141, 167, 244, 361, 360. PoLvaENus 195, 202, 203, 2928, 
PnuavNIcHUs BEKKERI 128. 265, 290, 362, 364. 
PugyNicHus Lomsrcku 22, 26. PoLBrIUs 124. 

PnATOo CoMicus 366. PogPHvnius 198, 9227. 
PLATO PosipnjPPUS 188. 
. 4pologia 98, 191, 299, 300, 

942, 349. S. 

Alcibiades I. 58, 111, 200. 

"4ciochus 158. Seholia in ÀRISTOPHANEM 109. 

Crito 108, 104. Scholia ad .LucraNuM 278, 287. 

Euthyphro 16b. Scholia in NICANDRUM 1381. 

JEuthydenus 111. Scholia ad HowERI Odysseam 5., 

Epistolae 235. Scholia Veneta in HowERuM 218. 

Gorgias 141, 834. ScyLAX 124, 249. 

Hippias maior 55, 1954. SrMONIDES 63. 

Jo 286. SoruiLus 128. 


de Legibus 232, 966, 880,340, | SopmooLzs 9, 15, 19, 71, 95, 
360, 870. 156, 988, 289, 395. 


- ——Deo mme 


LM — dl... 


405 


STEPHANUS ByzaNTINUS 124, 245, 


820. 
STOBAEUS 


X. 


XRENOPHON EPHESIUs 172. 


Florilegium 2, 8, 145, 206,| XENOoPHON 


269,:843, 867, 371. 
Eclogae PAysicae 9, 145, 392. 
"Appendis Florentina 12 sqq. 

SrRABO 8, 606, 246, 269, 271, 
884, 943, 359, 360, 363, 3606, 
367, 370, 374. 

Su1pas 276. 


T. 


'TTELECLIDES 859. 

THrocRiTUs 41, 110, 180. 

TnuropPHnasTUS $6, 606, 73, 136, 
188, 204, 859. 

'TuroPoMPus 298. 

'TTHowmas MacisTER 340. 

'THucypnipgs 17, 82, 33, 50, 92, 
93, 98, 99,117, 120,132, 149, 
153, 154, 166, 191, 214,216, 
280, 247, 263, 254, 271, 273, 
276, 217, 219, 282, 291, 292, 
298, 312, 326, 857, 868, 369. 

TiMocLEs 358. 

'TrMOocREON RHoDIUS 68. 


Cyropaedia 117, 120, 127, 136, 
254, 886, 378. 

Hellenica 88, 89,97,113,114, 
118,125, 182, 1465, 153, 155, 
198, 204, 205, 214, 238, 242, 
248, 250, 251, 260, 269, 278, 
214, 279, 282, 289, 290, 292, 
301, 869, 878, 392. 

"nabasis 33, 65, 98, 107, 118, 
114, 250, 284, 291, 823, 
825, 3980. 

Memorabilia 154, 168, 265. 

"pologia Socratis 942, 380. 

Oeconomicus 9, 18, 204, 250, 
843. 

Hiero 116. 

de rep. Lacedaemoniorum 842. 

de re equestri 304. 

Symposium 19271. : 

de Venatione 181. 

de Vectigalibus 248. 


INDEX GRAECUS. 


& — eu confusa 15, 120, 358. 

& — -p&cvoy et sim. 122. 

&ínro; — É&cuqoc 380. 

&yépuxog 304. 

Ayxiv &zopórreaóa: 163. 

Ayvlleoy — &yvosüévra 271. 

&yvuy — &yuv 52. 

&yvéscuy — &yvyàc iy 213. 

yop àixv 351. 

&yopeóu , 8p , eizroy , dipyxm 85 Ayopeóau , Wéseurn., Wyópeuxm vitiosa 39. 
. -&3voy (diminutiva in) non -diy 67. 
&epyía po&ticum 4T. 

-a6eiy (aoristi in) 3uexabeiv et sim. 390. 
* ABiiya — ^ Abávweiv — ^ AUwvaso: 147. 
Aiaxeíoy eL sim. 87. 

alpec0n — aipeicüa, 212. 

&xwxoéro et sim. 82. 

&xAvgog — &xAsigog 249. 

&xvicor Bwpjuot 160. 

&xoAovleiv, Émecüni uev Tiwoc; 22. 
&xobsiy (sU, xax) Dmó miyoc 56. 
&xoUcui uy oírucí et sim. 207. 
&xpirog — &xpírug 159. 

Axpolinta vitiose pro &xpo et sim. 27, 30, 325. 
&xópuy — &pópey 52, 358, 359. 

&Axc ——AEAAzs; 900. 

&Asiv, &AfáAcui non &A4Aecua 132. 
&Asiy — veAciv 1383. 

EAlerai — ÉxlÜerza, 223. . 


407 


&Alyu 133. 

&AÍexo vitiosum 129. 

&AAo; ÉAAo Aéyovreg et sim. 113. 
&Aón 09. 

áparpoxié — &ppuurpoxik 213. 

&ué; — &uá 18. 

&psovvyézou , &pjolevyézoley eL sim. 256. 
&uuryémus — &AAu; yé mo; — Üpucg yé muc 2950, 307. 
ky excidit 100. 

&y cum futuro vitiosum 92, 207. 

Ry capaq — &vrepagf. 170. 

&yá — xxrá 162. 

&ynyxáau — &vazreíao DO. 

&yzàníou; non. £va3£Copes 128. 
&ya3oUya — bpéyeiv 340. 

* AyGiT iG 192. 

&yaxréQwa 323. 

&vazíumA€gu, kvámAeuc 140. 

&yaTpému — &yagpéiu — &vrigpéQu 1465. 
&véoya 91, 62, 77. 

&y0pu roc — ovpzvóc 14. 

&víaTo; X«&Ài &y4xegog; 3OO. 

- &voxu x — &yaxox* 29. 

ANTIIIAOIA — ANTIIIAOIA 3. 

a5 — «£ 257. 

&Ei0c, mTíuioc 284. 

&mrmuyobsów, &xsp, &meiwov 38. 
&rmuAAnEsla 284. 

&rsAoyf$ü» viliose pro &m-eAoyscaro 290. 
&mrecpó« T3» xeDaAsv —353 xeQaAn &xevpün 187. 
&rw4AAanEduw) barbarum 260. 

&msouy — &máeocuy 39. 

&r6 — xará 200, 271. 

&r6 — $6 143, 278. 

&r6. à lomxuv uáxecüns et sim. 250. 
&roypaQuv mowicüz. censum agere 385. 
&rodócsue — &rrodoleícu; 108. 
&zoxéxAgro — &roxékavro 100. 

"AxóAA« — 'AxóAAcvx 202. 

& ro AoyoUput) — &zoAoyotpevog Aéyo 347. 
&xoA Douai — &roAoyoUpun 368. | 
&rorobeóu — xavaro5sóu 238. 


408 


&mroépeiw ypadv 250. 

" Apeu; — Apnyeóc 202. 
Épigos — "ApigoréAs, 14. 
"Aprráóne — Aexrád3ac 203. 
&ppogfic, Praeses, &euéteiy 310. 
&prátu — &yapmráta 191. 
Épri — &px, 49. 

&priyévyu Toc — bpeiyévywroc 175. 
&pxiépeuy 300. 

Épxy oxi — Épyopas 280. 
Épopu — Époux et sim. 85. 
&c« — Éci; 215, 365. 
&opsvo; — &suéyos 163. 

&gtiog — Jexróg 72. 

&cópoAog 239. 

"Acvriiasé (vx) 94. 

&rrTiXiTuoÍ — cciapof Dl. 
&vAc Üepazreíew DO. 

abrolui; el sim. 285. 

&)T0) yp écuey 111. 

ajró; cum indignatione repetitum 241. 
&)Tó; — &có; 283, 370. 
&)TÓóc — uóvog; 111. 

&xléropui — &xlecüároua; 197. 


B — x —*» confusa 217. 

B«x3:ó barbarum 329. 

BáAAa — míz Tw 54. 

p£AAsiv — vrózvc;» apud HowEnvM 339. 
Báppev ineptissime insertum 288. 
Báíre, fQureaz — Bip, épiBaoz 303. 
Bilvyvízy — Mivónay 252. 

Biiva; — ioa; 310. 

Diécopa; non idee 317. 

BAíro:; — Bx; moi; 218. 
Bo£y — BBozy 391. 

épopoc — Qápfapog 283. 

Bócxeiw , mpéQew 07. 

Buvéo, Siauvéu — 3iaóve 128. 


409 


yap , yap, yum, vyngoUpums , Syuidusv, non you, Pyápvan, 
yapbiaopas , Byauíiów 77. 

yup) — (iv 322. 

yamupóg 384. R4 

yeywbéva, Atticum non y»$eiv 103. 

yeyovéyas smAGG, XÁAMoV, rieixéóa 157. 

yeyovàg ÉvrX — y $vTrüy 200. 

y&Aoi0g — xarayéAago; 323. 

yevéboua 00eiw 58. 

y&vópeyoy — vyevópevog 143. 

yeóusüa viliose pro yeysóueüm 42. 

yesepopía pro vyewpyía 42. 

vrlyvoputa , Syfvopus , yeívopus 88. 

yhyvopus 7r» 8 vi Bob Aou 106. 

yvüpue "rpobeivau non xafezym, 3590. 

Topyáv, Topyóvog non T'opyóvz , Topyóvzc 202. 

yp£Qeiy — &vynypádew — xavreypídey 380. 


A. 


àuívupi , 9aín 303. 

àaíouz, non 3átouz, 128.; 

363,0, (3e13,0;) penultima longa barbarum 398. 
PsÍxyuus, Xexvóu, cum participio 317. 

Ey (bAfyeu. uixpov) et bAfyovy &mo3eiv 201. 

de£ ilic — &Eíuc 240. 

Séu. 3üy, JoUvrec, JoVvrs, hon Xé«y cett. 4, 83. 
Oii — 3eiyus 142. 

Axpóxpimoc — Ayxuoxpárv 13. 

OvuoTixó; — Jwuuoxpmrixóc 210. 

Ouuy (riy) non vàv 3gpovy 385. 

3, — e£ 68, 219, 224, 238. 

Mavray — XYiairüy 252. 

Sivmém Anxe — JurémAevss 121. . 
Sueprátn — &p mát 205. 

OutTéruxpuas — Dirérayua: 189. 

àixxpéu barbarum 195. 

didáexo , Sido xopu 310. 

Siéyyu — Éyyw 181. 

Duexmmíonc, dusbémaus — iexmécauc, YieEémeos 260. 


Siéreje — é£ézsuye 193. 
29 


410 


jiéakumrro — Jieexóorrevo oi sim. 254. 
àiéQlopu pro 3iéiónpua, vitiose 313. 
àiixiCs,y 08. 

3irxoQópos (6) non $ 3iexedógo; 102. 
JipAbyioc 49. 

à! drey— iàuerGy 219. 

àoxeiy de somniantibus 120. 

dox uo; cum futuro 206. 
3óEa, — 3ei£n 125. 

Boy Acóeiy — JovAscíay 230. 

-Aóxog el -3óx» vitiose pro -Jóxo; el -3óx» 73, 885. 
à) 3» cpéi; 240, 257. 

3óczcÓz, pro 3/we; vitiose 378. 
àwuárioy cubiculum 257. 

3wpo3oxeiy — 3ex&Zeiy 347. 


E — c; confusa 121. 

éyxpzrüg; — iyxpxzrcías 108. 

&: pro « produclo 86. 

sí cum coniunctivo 363. . 

eí Ti málo, 378. 

-& (secunda persona passivi in) 39. 
ei uéy — ei 38 uf 241. 

sixíymi , eixig — &oixévi, Boixdóg 73. 
e AMpu — £glA"»uuas 83, 201, 385. 
€(AA«, TAAu, &iAG 361. 

eipí — ei u$ 197. | 

eíEw ex eixéym, formatum 317.. *- 
eic, lom (fw) 88. 

simáyeic sic vovrovcí 299. 

eioxA0cy ei; ópZa 274, 308. 
Eiciddpov — àxi3ópou 14. 

EIT — EII 64, 282. 

EK — EIC 279, 370. 
gxagos — £xuco 118. 

ixír TX — ixiye?vo 182. 


2? 


ix Adr TeTs — ÉxAémTTseTE 300. 


? 


xx Ax4oiug fia 9ÁD. 
ixxcQoUvy non àxxedeiv 1062. 


L1 


éxóy Ti — éxoyví 364. 


3 


é&x703Qy vroiciolu:, TílsoÓo. 257. 


€. 


Éxdy — eio cy 124. 


— — — o MM ác 


411 


$A4ca, — àéáca; 181. 

&Aséiy — éAe;v 16. 

&AsÓlepog — Asuv0épio; 102. 

dAsócopz, vitiose pro elu, 307. 

AG, ÉAoPpa, Vitiose Dro a/pácw, mipácopas 3o. 

ÉuBpxxu — ip QBpxysi, 3v Bpays; 207. 

Spríum Axa; nOn BpmírAaua 59. 

éudaysiv 65. 

iy — ézí 45, 281. 

$y — cóvy 240. 

iy àuauroU D2, 228. | 

iv MuppivoUyr, el sim. vitiose 30, 201. 

iy T4. T4 — iyTÍUwv. 10. 

àyjiaerpíBew ludificari 2b4. 

àvepóx poc 258. 

Éyley &Adv 320. 

àyÜÓpuoy "roisiaóns D4. 

Évyyoix — aóvvoi 199. 

dy6px c — Bvopxc 200. 

ivgáE ni — iyréE ms 257. 

iyrpí pu , àvrpífopa m Awyác 223. 

ᣠ— in compositis 248. 

s£ — eri — erp. 120. 

&Eavmyvyyórxa non Graecum 220. 

&£ariyus — é£amivaiog 40. 

&EelAeypus — SisíAeyuas 168. 

éEsA Ts. 130. 

&EemTÉTSum TO — iEceméuméro 259. - 

&8EÍAAn , xuTÍAAu, cuvíAXu Sim. 301. 

&EÍupey — &Ewüpsv 172. 

&EoSoc 205. 

éEopyeioüus. 296. 

àm u6vog — imímovog 149. 

Eua, émaícÓwv 391, 332. 

émwAvysteiy 2293. 

émí. inÍ vivog. xpíven0o, 239. 

ài Eévim xaAdv, non £cvía aut £evíay 81, 248. 

im mó0a — imi mó3ug 89. | 

émiDéAAsy mAWyác — 4A Any 384. 

&rieixig yeyovéva; 158. 

émimRpoay — évTRpcuy OQ. 

ézioxeváCei reficere 228. | 
29 * 


412 


g&rioxomeiy visere 320. - 
. é&rickoTÀ — émioxf Tu 2293. 


ézvrerpfouo: 116. 
ivtér£Gy DÍuTay 252. 


. é&miQépouss dolem affero 204. 

imxydy — mpáAAev 302. 

páéuwu — Gvyzpvwv 137. 

iTrÓu4» — imvTáuw» 305. 

Épyoy yevéata: miwós 213. — 

Épyou Éxcoüm, non Épyuy 41. 

Épuoy Abpog non épuoyAvQeós 81. 

Épyopu , &eips 20, 307. 

Épyopmi, v, Wusv, 9Tt, ouv 30S. 
Épxou, Épxoíuwv, Épyecóm, male pro 75; cett, 307. 
épocEy , cuyepe ry , syllogismum facere 40. 
ic véuT& — pxciv 63. 

Écopui cremonxóg et sim. non zoieze 320. 
foxÓ — g&bwri 1980. 
égépwyro — égépovro 250. 

foyuTx — uixigx 144. 

-écm el -ác« (formae futuri in) vitiosae 78. 
ert — erp — s£ 120. 

frojuog — £Towóc cipi 293. 

Écvzoy forma vitiosa 339. 

écómcT4ca Viliosum 335. 

-érwcay el -écüucay (formae in) vitiosae 27. 
ETHOIA — ETNOIA 3. 

süxaíp)c , sUxmipfa , cxaipeiv OO. 

E)xAeídou (và 72) 290. 

ETIIAOIA —- ETIIAOIA 3. 

ETIIAOEIN — ETIIAOGOEIN 2. 

&Upero — evpe 200. 

-£óg (nomina in) contracla 124, 154, 3206. 
sUruxEiy cum accusativo 180. 

eUyóyuc; — türvyGg O. | 

iíxars — isínare 307. 

. £Q' 8 ve — à Ívo 149, 250. 

Éyew amiríay et sim. 116. 

Éyeiy vepi cpáomreCav, &pQi Epizovy 180. 

Éyu &mITsTpxppívov male pro ézvrérpzppa el sim. 189. 
Éy« xaruxAsíouc et sim. 115. 

fx«y — t&uv 235. 


&13 


€ compendium — áàz6 275. 

Zí» — Táy O. 

£4Aoy — 342o7v 200. 

£reiv pelere apud. Graeculos 273. 
Ore» — sarei 240.., 


H. 


4 — ty confusa 139. 

$e. Weca, Ve(v), 308. 

V3euev , l3ere, cvvíóere 3893. 

Weuev — ouev 382. 

Veipev, Yers, Veoay 32. 

$xoócó4 — t«xoAoóle, 82. 

Wxeiy — (xev 94. 

dux — "Sáu 206, 234. 

Axa — ivíxa 284. 

ipuxím statura , 6uáouxsc , apud Graeculos 319. 
Éuev, $v5, Qcav 32, 308. 

$y3aA£poio (xv3uAMor), &pívuv (&pxóuv) el sim. 210. 
Vvexa — iveyxa 258. 
svíac (ràc) mupxloUvos , mxpaAnpeiv 110. 
*tíci«; — yé£cüw; 220. 

$pfówe — pícünc 46. 

fpc pro uaxzcpírwc GO. 

$4044 — vieux 52. 

8cay — $5cuy 33. 

dra» — cxv 381. 

Wew — gw 9381. 

*TidceTii, AsAÓceras et sim. 117. 


e. 


(xvarzy non Óavari&y 210. 

ÉdyaTos xartyvóró, non à 0dvxroc et sim. 330. | 
éavára Cuiiaa; non dicuntur o/ fy3exa, sed iudices 377. 
"avuáta müc 57, 108. 

Üavuxgc àc 216. 

0éncpovy (73) spectatores 297, 317. 

G€IOC — OCIOC 6, 117, 357. 

O€IOTHC — OCIOTHC 8. 

beoiae x Opín 81. 


416. 


xá&csi (-«pxrfic) —— xmruy0cs 50. 
xaT&TÉV — xmi siméty 140. 

xartpeboru — xartuppírro 254, 

xareclín, xmréQuyow — realin, &mídayon 179. 
xmTiévz4 UT vüv éraípey et sim. 60. 
xmroiceiy — üroríssiwy 886. 

X&TOXU IAE — xarxxüxyipum 29. 

xeéepu — Tél 311. 

X&iTX4 — Xx&xüjsuTGL 049. 

xexépac umi — xéxpuum 325. 

xsxiccupéyo; Dl. * 

xéxovz 322. 

x&xóvip m 128. 

xext£avraa à xepávvuus. 227. 

xepàuíyu compendifacio 261, 379. 

xéxypun — xéxpqun 120. 

xíe.g error AEscuyLI 129. 

KiAixíz — $2xíx 218. 

xiyuTiZy — (Qivwrizy 218. 

XA&góy — xdáligoy 249. 

xAnxpovoueiv viyóg non ciyá 48. 

XAfw, xÉxAwuai 159. ' 
xyTXy &yviác non 'Ayviz; 224. ! 
xoiyavén , xoiavixóg 17. 

xoiwave;sy male pro wera2:3óve; 313. 
xo|koUjz4 — xompoUpuus 139. 

xovíGw , éxóvicgm, xexovwicuévog vitiosa 129.. 
xopxopuyuóc — opBopuyuóc 217. 

KOC xópos 251. 

xoxuvz 221. 

xpeio yog — xpo yos 88. 

xpivópjevos (o£) male pro &yevicóuevo, 847. 
xruyíu barbarum pro xevevéw 1905. 
xT404cÜau. — gácmc0o; 125. 

xvuAÍyÀu — xvAnwàg 133. 

Kvvéyeripog non Kvyaíyeipoz 121. 


7 A. 


 A«eiy — Aalsiv — aleiv confusa 116. 

Au[leiv miríxv et sim. 116, 

Aupeiv waxbv, mAuyác, vrpaópu Tx ÜmÓ vivoc 341, 380. 
AauxcuTtiV 255. 


417 


AzMiy — Aéyeiy 48, 74, 302. 
Aacriivas , dxAamsivas 307. 
Auxeiv — Aafeiy 3íxwy 385. 
Aéyu (compendium verbi) 294. 
Aéya — xou D9. 
Asayrixóy — Alas xiywrixóy 104. 
A6 n, xaraAcia barbara 325. 
AéAadac — Muda; 300. 
Asoyrág — Aéovra; 80. 
Ausvxóvoroy nOD Aevxoyós 328. 
Asuféri; — Aaférac et sim. 369. 
Afcu — A47opx; 130. 
AI — N — AI £4, 304. 
Jumbo — in compositis non Asrro — O60, 85. 
Abyov vvxsiy non Aóyey 388. 
Abyov — Aoyeíoy 951. 
AoUcÓms , Aofusvo; nOn AofecÓm:, Aovópevo; 84, 360. 
Avmpóg — Avumwpóc ÁÁ. 
AóTTM; — Aóz»c 181. 
- M 
B — M — v confusa 366. 
paleüpm vitiose pro wabémopas 42. 
pabscouoas — uuxbcopai 52. 
pabywriv — uabwudrey 14. 
paíysalas, — Aixívenimi, Meisíveoüas 194. 
paxpac Tíbwu: cvp(joAdc 204. 
pAxÍn (paso, uuAxid , uaAaxi) 130. 
B&AAoy elliptice positum 291. 
paupápoy non uavvápioy 204. 
Mapzxéóy, non ày Mapaüw et sim. 69, 201. 
uarífu — uurmátn 191. 
"Muxoivo — porro el sim. 269. 
píévrhy — uévr' &y 140. 
péy& Qpoveiv — pusyaMoQpoyáiy 232. 
peyaAayxovpévouc — pueydAm xpepévovc 231. 
Msüáya — Mey, 370. 
LíÉAo; — uiAo; 100. 
pepvácopas — uvwabcoum 321. 
ueTá — xav£ 280. 
uerà àé lonicum 302. 
ueTamEXtéuMÉyo) — psramsumóuevo: 293. 
kerà ToioUrov 7rouéva tali pastore amisso 180. 


$18 


pevoixiria — ueroíxvsic 900. 
pev! bAÍyoy — xav. bAÍyoy 281. 
pev. bAÍyoy uéAAuy 321. 

pérpa (v2) mívew et sim. 59. 
u^4 male pro o) 47, 315. 

uá cum indicativo 260. 

wu02 vaQiive 386. 

wp uírw«p 13. 

MixóAoq — MÍxvAAo c — MixxÜAoG 239, 306. 
pvo: — abroí 111, 264. 

M6voc uóvao et sim. 112. 

uóvoc male additum 361. 
Mpó3epoc, M»urpó3epo; 13. 


N — AI confusa 141. 
yavrodíxm; 950. | 


 veanyixóg —  veavíaexoc 260. 


yeíxza — tixóvac 80. 


veíde male pro vífe 86, 361. 


" veóxTWTOV — veóxrigoy 1904. 


véQu, cvvéQa, irwéDo non vedá celt. 134. 
vite, víTr« — Aoós 329. | 

yijas — vhjas 361. 

yo4rüy — vuxrüy á., 

Noua; non Nouu&e 190. 

Nopíog; non Nójaog et sim. 59. 

vopíra pro vopió et sim. vitiosa 177. 
vópu, * vópe wyupers non xarà vóuou; 387. 
yocéiy — caaciátew 924. 

vUy — vay D. 


yvy — voy à4 238. 


[d 


e. 


£évi (Emi) xuAsiv non £evía aul £evíay 81, 248. 
Ecyo3oxeiv — Ecvo3oxeiv etl sim. 73. 
Evyavauiyvuso — EvvavAÍa ufyvuso 141. 


O. 


O — oc confusa 259. 
630v iéve, et sim. 330. 
eí male pro avvà 301. 


41D 


ol3aíve male pro oi3áve 2b. 

-of4y in perf. optat, ut in 3343osofwv 240. 
olxerGy — oixsíuv 348. 

0ixo, — xe? 147. 

oixog — Uyxoc O. 

olxog; — pxog — yxoc 194. 

olo; — ológ ve 54, 181. 

oclo VEeg. — olg 3Íxms clef. 50. 

olcà 8 3pdeov et sim. 101. 

Üxru — in compositis 248. 

6AsÓpo; convicium 2465. 

$AsÓpog — bA£üpioc 240. 

bAlyov 3s:y 201. 

óAuTÜnÍym , QAÍcUwcm viliosa 26. 
6A6Acuxo; — Aog Atuxóc 161. 

'OAÓuzI0y — "OAvpwrícioy 81. 

QAuc; — 8Aoc; 52. 200. 

épaíyuos — bpuaíuov 196. 

buyóu — Üuvupa et sim. 317. 

üuócu male pro ópoUua, 129. 

óuoU , bpó0ev , ópóce S4. 

Üvouu — 6 Nop& 190. o7 
bmicloóAnxeg — ópuiloóAnxec 171. 
bmcTÁVoy — bmTAXyeioy 89. 

ózvíu 78. 

(zw; cum futuro in ellipsi 108. 

óTw; cum indicativo 102, 359. 

(rus; MEnraui, Éruvrai, Amí5wra: ei sim, barbare 96; 259. 
OCIOG — 0610€ 0, 117, 357. 

óviog xal vópipog 354. 

ócíay — Üveiiy. 357. 

OCON — O0 N — 6€0N 368. 

Ügic , ómólev, Ovi, Üzwc cum futuro 106. 
d vi vep ÜeAoc , xeQdAaiv et sim. 312. 
) excidit 285, 359. 

à — c9 — o) (oürw) 9149. 

oU xx &ivETO — ox kí vrore 146. 

oUx immu 159. 

ovx yu Ümuc xtfácuuur et sim. 105. 

oU 7áyv v) — oU yv» 222, 200. 
t0v0; — ovrocí 229. 

o0xXi B — ojxi 1B 123. 


o Oo 


420 


ovy, ür«c 112. 
óQAw, 6DAsic, SA, vitia Graeculorum 129. 
bfyovyoy — &&príyovoy 181. 


II. 


Iayxágs 1651. 

"vRAxÍ — "Ax, 384. 

*àv — máy 250. 

wapk — áp confusa 119. 

mup£ — mepí 278. 

mXpÉ ivo; Vitiose pro i6, ivo; 342. 
m&puxabáucyoc — epixaláusvos 179. 
vrapxoxevácopasi wc morjcwy et sim. 210. 
mTZpeixów — "rmpeixmats 390. 
TXpéysiy morigerari 296, 

"ru peécÓm. — rapeuptoüm. 160. 
TG — upspuev 34. 

zuXpyvópuovy vitiose pro Xapevóovy 258. 
emupcuy — crapcxy 39. 

T&v — apeivas 244. 

zRpoiyvuus — crapavofyvuus 59. 
auposuíay — 6^ 108. 

vuráLa) — rAMNysv 330. 

zur£ccu palpito 333. 

"TüTÉÍTTU, "vTÁÓrTT9, ÉÍyXvTX Viliosa 333. 
zXTpxó; — crurpoc 315. 

TüTpTNS — üAÍT4e 244. 

"TUTpX — mérpuxz 229. — 

vUTMCSV 57. 

"&)Uc — aos 204, 307. 

zeVÜüeiy —  vrobe;y 42. 

vémAwya 331. 

metuam v — sstouáxy 200. 

"rey — &roríyoy 161. 

7£/rT& — in compositis 248. 
"émEMumi pro &mégaAua: 259. 
meTÉTA4OMUS — crÉmTTEux4A 101. 
erézicÓ, 83. 

TETAXG — meperAuxeiío 279. 
TÉTÀUTUwL — crÉTaUTX 22b. 

mep) xéru Tpémzciw 90. 

7épaxoAovÜs;y vitiosum 22. 


421 


erepiáp evo — mepifew 34. 

srepuévyu) per vices 201. 

aepuAdpusvog — vmepisiAÉpusyo; 301. 

srepibipous —  meícopas 284. 

aspyrérvrw 190. 

mepumAS I — mupumrAe: 44, 270. 

eepumAíocu — epyrAéxu 195. 

mepuomiy — cepovyiy 4. 

erepyribéyas , orepixeioda, —  émvribéyai , brieislas 190. 
mepuupe iy — "pou upsiv 254. 

zéroum. (formae Ionicae et Atticae verbi) 305. 

zer vitiosum 324. 

seTipuevog , &msvráaüwv , àméra viliosa 300. 

siéro — mera 948. 

awíxx 914. 

IIx£éyxovog 71. 

aibécUm, — eíbecüe, 238. 

vASy — mAÉoy 237. . 
mAWySV zi; — carta, 330. 

m AÁogu , vrézAvypti , mAfyps 1955. 

70i, "O0; — "7r00, "roy áá , G4. 

mo; TpízmwuX 5 r0) TÉTpoQzc; 102. 

7oigiV — "ro:ic0n; 91, 4l. 

zoAeueiv viy& vitiose 58. 

voAvreíau democralia 327. 

TOÀAAÉÁ — "oAAxi; et sim. 204. 

T0ÀAAÉ;, bAlyac TÜTTU, main, Sép9, uagvyB, aloe et sim. 340. 
To0AAO0U Aéytig 238. 

voAvMÁxy*Tog — crepipíx ros 216. 

goAÓczÓpoy — sroAóbvpoy 220. | 
zopzeÓoyrec (of) non oi zourevraí 946. P — 
Ilogríov sóAi6, IloprwiozoAÍrws et sim. 2465. ! 
Ilore:ió. — Iloceidéyx 202. 
Tpíyparz c"XpÉyeiwy cum infinitivo 07. 
mTpírTro — mogírr« 271. 

mpírTa &yzxÜóy v: — c 150. 
mpínmo0ai, dveicüu, 138. 

"rpísy mcoUg b36yrac S9. 

sp EóxAeíjov (v4) 290. 
mpoypíQew, mpóypaupun 352. 
mpomeTÓc — "pomwyss; 192. 

mpozíya cos viyóc 211. 


422 


cpóc excidit 82, 274. 

7Tpóc — sis 272. 

mpóg, xmTá, &-6, xaí, óc confusa 43, 272. 
zpàe Aic xci bey 354. 

7pc 70 xxprepóv 1506. 

mporázTiiw — mporáyeiy 220. 

Tp601AAS — "poreíAe: 361. 

zpocQorrzy pc épymgápoy 169. 

mpócorrov — crpocumeioy 255. 

zpocepzía — porépa 240. 

TpoTilévas Aóyoy et sim, 352. 

"pÜTA4VIG, "rpuTRVebsiy O49. 

mpüpc D2. 

mpUToc — prov 2065. 

z06e (primam in) male corripit CarLiMAcHUs 398. 
. fupérTu — vruperaíyu 81. 

müpu5 — óux 85. 

T6 — "cov 110. ' 

TU; — às 108. 


fXgog — Epigog 140. 
Béopums —  jaívouxsi 121. 
fírox 951. 
[yv — fuyoUvy 84. 
iviivzs — fedon, 329. 
. e£. 


c non c finale in codd. antiquis 04, 

-C44 6l — afcí; confusa 107. 

cabpós — cmpós; 229. 

£sAA«cía 290. 

cià400; — ci3speo. 202. 

exeuátu — évyoxeváta 103. 

0xcv4 — cxsó«4 103, 365. . 
UXOTOUMUGA , CXÉloum , iécxed dux 320. 3 
exopzxíGeiy plebeium 48, 323. 

C7oU34 — a-ovàs 200. 

gaci£Ceiv transitive 31, 323. 

gepécüu, — cépssüns 40, 250. 

CUyXiTARXMVqVEI — cuyxmeraxMUva, 180. 
CÓyXAX4pxX — yxAxpz 395. 


423 


. Gvysxsiv Üpxov 104. 

qvyxv0sian — cvexelteica 228. 

cvy poAaí — cvp(loA4 204. 

cy — iy 190. 

cuuzVeusóyruy &y barbare 02. 
cvy3exáCeiy — avydixdteiw. 941. 
cuyerixós 148. 

cuyspaáxei: — cvvuppóxe: 172. 
CvVáce — cóvice 982. 

CvyiÀa, OmiAm eL sim. 361. 
£vpaxório; — Zwpaxotrioc 88, 190, 265. 
cQ; — cds 107. 

cQís; male pro aiíroj; 301. 
cxivoxéQaAog — xivoxéduAos dii. 


T. 


và wp) EixAs(2ov 200. H x^ 
riyald — cüyxbóy et sim. 30, 140. 

ráJe. ocüx "Iuvec Tá3s ciaív, o) yàp sp "Exvup vá3e et sim. GO, 3060. 
TÉÀeAQoU — cà ToU &3eAQoU 2139. 
v3) kpertí — mcX &per& 17. 

vàx ToU vírpov 140. 

cüy kprÉy — qày kperáy 17. 

vTümwixim — TàR miwÉXin 140. 0. t5 
ràzTÁÉlex — và ÉmTÉÓSIS et sim. 43. Mu IZ 
TírTsy ToUG (pov; 385. 7 
Tél 303. 

T&ÜvZva; barbarum 390. S30 i luv, 
T&À&/y — &Adiy 133. 0088 uA uu 5 eS Rd 


TÉA0Q — 'TÉAs(6 17. tet us e iO 


TeéyM — Téxyz 355. SOVOL qwAXG 


"Teouépioy xaxóy 148. ENTE SE 


-répus el -ráreoc (adverbia in) 156. .: sse 0 tie Cn 
TértpoQa — cíérpadz 251. tuom? 
ssi (év) — c3 .B' et sim. 124. MIENNE M 
TI —H —N 378. 

| 7; -- c; — £ 120. 

7Í yéveun, et sim. 45, 108. 
Tiléic — (si; non mí04c, '»; 221. 
TÍlscÓx: — rusas 303. 

víh««, lonice pro zea 303. 


424 


Tisi roy (5 àm5) moMrreiz 387. 

TÍ vro ijey — Tí vroioUpuey O1. 

vi; male pro oj2eícg 40, 314. 

ví; vovs xaí male 378. 

vo; &px — ckpz 141. 

vopóvyy de turbulento demagogo 198. 

mpxwréoy barbarum 81. 

vpaUpc — mAw»yf 390. 

cruTTÉÁO4 935. 

mmo 7rTOAAG el sim. 340. 

TÓmTU. (formae Ionicae et Atticae verbi) 330. 

TÓxNS — tUe 239. 

.TÓ, a)TÓ, coro el sim. non c£, airá, caóva 40, 85. 

TÀ 0s, Toiv Üeojiy non cà Óed, vxiv 0sniy 69. 

và wÓAee ToÜTrw, TOÜTOW COiV 7r0ÀÉOI, DOD và mÜAss vnórz, rRÜTUV 
vay "roAény et sim. 70. 

TUyXGAoUVTI — Tí) AmAoUyT: 19. 


T&QÜaALd — và biiaApd 43, 139. 
T. 


v — p confusa 219. 

-ÓóAA« (verba in) cpoyyóAoc, cpoyyÓAA« et sim. 375. 
-Uputi (formae vitiosae in) pro -vegas el -vpuo et. sim. 224. 
Ümmyopeóu , imepió , Ureizov 30. 

Üórpya — mapéyo 243. 

imvápye &3ixüv 243. 

iztAÓeréo. barbarum 300. 

imépxyscüan, 34. 

ÜríAnez — UmáAucm, omáAAacm 961. 

óx6 — àxó 198. 

i70 u£Ax; 890, 205. 

jv6 vw ey — éní vi 214. 

óz6 miwvog Aneiv xaxóv et sim. 341. 

ór6 — ép 280. 

Üz63wua — Ür63eryux 191. 

Üzo38y — à sov 3. 

jxoxovíoums 130. 

Ümoríuwcic 160. 

jmoxeiv 123. 

izopeveiv 198, 364. 


Ümeveicón, 138. 


425 


TC viós 5. 

is excidit. 194. 

igspaím — vDgépa 240. | 

-vrz; (formae viliosae in) pro -vvra;, ut AeAZumvTG prO AeA&ge- 
spuvras 225. 


$. 


Qaív» — dQav& et sim. confusa 44, 09, 100, 286. 
Qépuaxóy vivoc 60. 

oeidiveioy uérpov 00. 

Qépr' à — depéra 142. 

Qép àv et sim. 101, 197. 

Qépo — daívo 121. 

Qiávo cum infin. vitiose 31, 318. 

QíAun mÓóAsc non (Aa 387. 

QuAÓmTAaTQS — QiAM OG 271. 

QíAvzrz (rà) 251. 

$,yríu; 203. 

Q6Boc — qop£ 2063. 

Qopx36v. male pro $ops3sy 222. 

Qpévrnp — Qpírop 350. 

QpaTpátev — Qmrpítey 350. 

Quitvai , 8Qóuv, Qveí; vitia Graeculorum 1835. 


X. 


xmípe ce cwÜévrz 238.| 

«uubsy — vupóbey 89. 
xeit6paxTpoy 240. 

xée, futurum vé» non xe«&, 123,302. 
ax,^uvídioy — x Auuó3ioy 181. 
x,.AuvÍc — v Aupóc 150, 364. 

xóm. xózc — xoX, xo&üc 390. 
a,0Àdvruy — xoAwrüy 80. 

ax, paívesüus vrpoóc vv $Auoy. 264. 
xpíeoón. — vota. 127. 

XP — xcum (xpicua) 85, 127. 
x6vog -— Xpucógouog 14. 

' XUpUG0v &yodeixvüyzi 2395. 


XUcÓG, XpVvsUc, xwoMcóc, xeípgos confusa 235. 


426 


ysQoqQopeiv — dsidov dépeiv. 345. 
VoQeiv. &óduxev 9 bópa 210. 6 xáduv &yédwxey 366. 


£1. 


QyfUuM , iyaoáuvv, oy4oduxv, émtuíuy 137. 
-éec (nomina in) non -&og 40. 

dpECopai — ópxiCouus "V4. 

épaioy e margine irrepsit 204. 

dpuíe et oópavi confusa 374. 

&paciy (q3) ixovro. 63. 


INDEX LATINUS. 


Accentus corriguntur 17, 59, 85, 86, 119, 128, 129, 130, 133, 
134, 100, 252, 205, 269, 302, 325, 360, 364, 390 sqq. 

Accentuum nullam rationem habebant Veteres in pronuntiandis ver- 
sibus 183. 

Accentuum usus 388 sqq. 

Adiecliva el adverbia conf..152, 154, 270. - 

Adverbia sunt. Mapalbávi , "AyyoUvri , "EAevo?w sim. 201. 

AELIANUS ineptus scriptor 209. 

Aoristi el futura conf. 97, 262, 269. 

Aoristi formae barbarae s£z, f$vebz, fAsua pro Wyayov, ÉTtxov, 
ÉAvroy, et sim. 25. 

Articulus male repetitus in 3 àp3 xzi $4 ex QvAÍz et sim, 378. 

ATTicUs calligraphus et Codices Alticiani 94. 

CarLiMaAcHr errores 213, 390. 


CnaniTONIS Codex Florentinus 169. 


Compendia scribendi 271. 

Compendia male lecta 1068. 

Coniunctivus pro futuro post j-«wc 96, 108. 
Crases a librariis obscuratae 140. 

CRATERL Quícuuru 309. 


D&uosTrHENiS Codex Parisinus S 94. 

Diminutiva in -vAAec; 39. 

Dorica apud Atticos servata 369. 

Dnacowxis SrRATONICENSIS errores 127, 304. 

Dualium formae communes «cá, zAwyévre, &xoAovüoUwre, non cá, 
T AWyslon, &xoAovÜoóca sim. 70, 360. 


Emblemata 153, 287, 297, 328, 349, 354, 355, 361, 370 sqq., 
$750 sqq., 377 sqq., 383. 

Fabulae Aesopicae a Graeculis versibus politicis scriptae 184. 

Formae werborum veteres a Graeculis ineleganter productae, ut g- 
W&v DrO pvie et sim. 192. 

Futura in -à pro -éze, -4r» 28, 78, 242.